Tumgik
#grieks
archiefschiedam · 1 year
Photo
Tumblr media
Het Gemeentearchief Schiedam kocht recent een medisch handboek, gedrukt in 1657 met Griekse en Latijnse teksten vanwege de handgeschreven opdracht. Een Schiedamse student aan de Latijnse school kreeg het handboek in 1727 voor zijn afstuderen. Leerlingen van het Stedelijk Gymnasium kwamen op woensdag 19 april 2023, cultuurdag, naar het gemeentearchief om het boek te bekijken en te proberen enkele teksten te vertalen. Lees het hele artikel via de koppeling in het profiel. @stedelijk_gymnasium_schiedam #schiedam #geschiedenis #stedelijkgymnasiumschiedam #STSD #grieks #latijn #vertalen #latin #Hypocrates (bij Gemeente Schiedam) https://www.instagram.com/p/CrdJQyHM2vw/?igshid=NGJjMDIxMWI=
2 notes · View notes
surprisingrecipes · 17 days
Link
0 notes
lachendelama · 2 months
Text
Tumblr media
Griekse filosoof op de opendag van OSG De Ring van Putten in Spijkenisse. https://lachendelama.nl/filosoof-op-opendag-de-ring-van-putten/ #filosoof #filosofie #OSG #keuzevak #school #opendag #grieks
0 notes
micmacatelier2 · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
3DECOR aan het werk met klei "Griekse Motieven"
2 notes · View notes
autisticsuggestion · 7 months
Text
oscar winnende acteur uit zorba de griek
oscar winnende acteur uit zorba de griek  “Zorba de Griek”, een iconische film uit 1964, introduceerde de wereld tot de onnavolgbare charme van de getalenteerde Griekse acteur Anthony Quinn. Deze Oscar-winnende acteur bracht de legendarische figuur van Alexis Zorba tot leven met zijn krachtige en meeslepende vertolking. Quinn, wiens carrière zich uitstrekte over decennia, ontving lof van critici…
View On WordPress
0 notes
rausule · 9 months
Text
Kelte 02
Camac Bntagna (Frankryk) Belynings in belyning met 10 ai van Kormario. Die megalitiese kompleks bestaan ​​uit 1829 menhirs wat gerangskik is
Die Ierse epiese verhaal van "Die slag van Mag Tured beskryf een van die bevolkings wat reeds in Ierland gevestig is voor die koms van die Keltiese stam van die Garli, dit word Tuatha Dé Danann genoem (letterlik "mense van die godin Dana"), wat, volgens dieselfde storie het hulle op die dag van Beltaine (1 Mei) in Ierland geland wat die kalender en die Keltiese vakansiedae grootliks beïnvloed het. Die Tuatha De Danann word beskryf as wesens van goddelike oorsprong, wat, benewens briljante krygers, het uitgeblink in godsdiens, magie, timmerwerk, metallurgie, medisyne en in alle ander vertakkings van die wetenskap. Al hierdie aspekte word grootliks beliggaam in die gees van die Druïdiese tradisie
Daarom, as Ierse populêre tradisies en mitologiese tekste hierdie twee eras verbind het, beteken dit dat die Kelte 'n sekere erfenis moes versamel het van die bevolkings wat hulle gevind het reeds gevestig is in die gebiede wat hulle toe beset het, inwoners met wie, vreedsaam of nie, gevorm het. nuwe gemeenskappe. Trouens, die Kelte, wat nog nooit tempels gebou het voordat hulle onder Grieks-Romeinse invloed gekom het nie, moes die reeds bestaande megalitiese strukture herbeskik of herbeskik het. Die meeste van die Christelike kapelle het immers op die terrein ontstaan ​​waar ouer kultusse bely is, hetsy Grieks-Romeins, Kelties of prehistories
In die afwesigheid van voorafbestaande strukture, waar het die druïde hul heilige praktyke bedien? Tito Livio, Romeinse historikus, verwys na 'n tempel van die Keltiese stam van die Bodeni; 'n ander historikus, Polibio, noem 'n tempel van die Insubres, maar elke keer is die verwysing na 'n plek in die woud sonder enige spesifikasie van die aspek of sy argitektuur. Julius Caesar praat in sy De Bella Gallico net van 'n "locus consecratus" (VI, 13, 16), wat geensins 'n tempel volgens die Romeinse kanons aanwys nie. Geen geboude tempels is ook in Ierland gevind nie. Dit beteken dat die seremonies in die buitelug plaasgevind het, op heilige heuwels of in die middel van bosse; plekke wat al dan nie met pilare of met klippe wat in 'n sirkel gerangskik is, gemerk is nie.
0 notes
nataschablogt · 9 months
Text
Foodblog: Een culinaire ontdekkingsreis: Grieks eten in het hart van Breda
Welkom bij deze smakelijk foodblog! Vandaag nemen we je mee naar een culinaire ontdekkingsreis van Grieks eten in het hart van Breda. Misschien ben je zelf wel eens in Griekenland geweest? Bij dit restaurant voelt het alsof je in Griekenland bent. De serveerders zijn Grieks en natuurlijk het eten is Grieks en is zeker het proberen waard! Het restaurant rhodos is te vinden aan de veemarktstraat…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
dickvanas · 29 days
Text
De Paasdagen en de legende van het Paasei
Tumblr media
Pasen is het belangrijkste christelijke feest in het liturgische jaar, volgend op de Goede Week. Christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus uit de dood is opgestaan, op de derde dag na zijn kruisiging. Pasen duurt twee dagen en wordt dit jaar gevierd gevierd op  zondag 9 en maandag 10 april. Beide dagen worden wel afzonderlijk eerste en tweede paasdag of paaszondag en paasmaandag genoemd.
Een vooruitblik: Hemelvaartsdag valt dit jaar op 26 mei en is in Nederland een officiële feestdag. Daarmee is Hemelvaart een vrije dag voor je werknemers. Toch betekent dit niet dat je als ondernemer verplicht bent je onderneming gesloten te houden. En het staat je vrij om je personeel te vragen om te komen werken.
Wat is de Hemelvaartsdag?  Dit is de dag waarop het christendom herdenkt dat Jezus is opgevaren naar God, Zijn Vader in de hemel. Dat gebeurde na Zijn opstanding uit de dood (Pasen).Hemelvaartsdag is een officiële feestdag in België, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, IJsland, Liechtenstein, Luxemburg, Monaco, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Portugal, Zweden en Zwitserland.
Er bestaat geen wet die zegt dat feestdagen verplichte vrije dagen zijn. In uw cao of in het arbeidscontract staat of een feestdag een vrije dag is. Er staat ook in of uw werknemers doorbetaald krijgen tijdens feestdagen. En of u een toeslag moet betalen als ze toch werken op een officiële feestdag.
Oorsprong Pasen
Het christelijke Pasen verwijst ook naar de vijftig dagen durende periode van het kerkelijke jaar vanaf het paasfeest tot Pinksteren. Katholieken mogen gedurende de vijftig dagen durende periode hun jaarlijkse paasplicht vervullen.
Het christelijke Pasen heeft zijn oorsprong in het joodse Pesach. Tijdens het Eerste Concilie van Nicea (325) zijn de data van beide feesten officieel ontkoppeld. In ouder (godsdienst) historisch onderzoek en in pseudowetenschappelijke lectuur wordt vaak een pre-christelijke oorsprong van diverse gebruiken rond Pasen verondersteld. De gangbare wetenschappelijke theorie is dat men over de voorchristelijke periode in Noordwest-Europa nauwelijks iets weet, omdat er nauwelijks iets van is overgeleverd. Mogelijk heeft de viering van Pasen in de loop van de tijd elementen van oude lentefeesten (zie feesten en rituelen tijdens de lente) in zich opgenomen, maar dat blijft speculatief.
Paashaas
Het eten van paaseieren is van middeleeuwse oorsprong. Een ander gebruik zijn de  paasvuren. De ontstaansperiode hiervan is onbekend. De palmpasenstok is een Nederlands fenomeen dat na de reformatie bij katholieken ingang vond. De paashaas is volgens hedendaagse inzichten helemaal niet zo oud: hij is voor zover bekend pas in 1682 voor het eerst in Duitsland beschreven, in Georg Franck von Franckenau’s boek De ovis paschalibu  ('Over paaseieren').De paashaas heeft van oorsprong een pedagogisch karakter. Over enkele figuren uit de alledaagse mythologie. Amsterdam, 2008. Via een vertaald Duits boek is de paashaas voor het eerst in ieder geval in 1825 in Nederland bekend.
Het woord Pasen is de meervoudsvorm van pasch of paesch, meervoud omdat het over meerdere dagen wordt gevierd. Het is ontleend aan christelijk Latijn pascha, een ontlening aan het Grieks Páscha (Πάσχα), dat weer ontleend is aan Aramees Paskha (פסחא), verwant met Hebreeuws Pesach (פֶּסַח), het feest van de uittocht uit Egypte Easter (Engels) of Ostern  (Duits) is afgeleid van de godin Ostara, volgensde Angelsaksische monnik Beda, luidt de vierde maand van het jaar in het Oudengels Ēostrae. Hij schrijft dat deze maand vernoemd was naar de godin Ēostrae, die in vroegere tijd in Engeland aanbeden zou zijn. Dit is tevens de enige oude vermelding van deze godin.
Herdenken
In de christelijke traditie is Pasen, of ook wel het paasfeest, het belangrijkste  liturgische  feest. Op Goede Vrijdag, de vrijdag voor Pasen, herdenken christenen het lijden en de kruisdood van Jezus en met Pasen vieren zij zijn opstanding, ook wel verrijzenis genoemd, uit de dood. Pasen behoort daarmee tot de traditie van de zoenoffers, die draaien om de noodzaak van de dood voor het leven, de verzoening met het goddelijke en de spirituele ontwikkeling van de eigen ziel door beproeving.
Op Witte Donderdag was Jezus op de Olijfberg en werd hij verraden door Judas Iskariot. Hierop werd hij gearresteerd door soldaten die in dienst waren van de hogepriester. De Joodse leiders wilden hem ter dood veroordelen, maar dat mocht alleen de Romeinse gouverneur, Pontius Pilatus, doen. Pilatus verklaarde echter in het openbaar niets te zien waarom Jezus ter dood zou moeten worden veroordeeld. De aanklagers bleven echter aandringen. Ook verklaarden ze dat Jezus zich 'koning der Joden' noemde en dat dit al een veroordeling zou rechtvaardigen. Pilatus kon hier niet goed onderuit komen als hij moeilijkheden met de Romeinse keizer wilde vermijden. Hij kon nog maar een oplossing zien van dit dilemma: het was traditie dat ter gelegenheid van het joodse feest Pesach een veroordeelde misdadiger gratie kreeg en het volk mocht kiezen welke dat zou zijn. Pilatus gaf nu de keus tussen Jezus en een moordenaar, veronderstellend dat het volk niet een misdadiger zou vrijlaten. Opgehitst door de leiders koos het volk echter voor vrijlating van de misdadiger Barabbas in plaats van Jezus. Jezus werd door Pilatus veroordeeld tot de dood aan het kruis. Hij waste daarbij zijn handen 'in onschuld'. Jezus werd op vrijdag aan het kruis genageld, waar hij kort voor de joodse sabbat, op de vooravond van het Pesach, stierf. Door Jozef van Arimathea werd Jezus begraven, in een graf dicht bij Golgotha.
Paaseieren
Op de zondag dat Pasen wordt gevierd vinden er in Nederland minder commerciële activiteiten plaats. Pretparken en dergelijke zijn wel open en populair. Alleen essentiële diensten zoals politie, ziekenhuizen of brandweer zijn actief. Het openbaar vervoer functioneert normaal als ware het een gewone zondagsdienst, met slechts enkele aanpassingen. De maandag na paaszondag (tweede paasdag) was traditioneel in Nederland ook een dag voor de viering van Pasen zonder commerciële activiteiten. Tegen het einde van de 20ste eeuw liet men dit steeds meer los. Grote bedrijven, zoals woonboulevards, zijn open, en ook andere winkels zoals supermarkten. Voor personeel in dienst van een overheid is dit nog steeds een vrije dag. Een paasei is een versierd ei of chocolade-ei, dat op sommige plaatsen met Pasen wordt verstopt. Het verstoppen stamt uit de Germaanse traditie om eieren, als symbool van vruchtbaarheid, in akkers te begraven zodat deze akkers op hun beurt vruchtbaar zouden worden.
Versieren
Paaseieren kunnen op vele manieren worden versierd. Bijvoorbeeld door het ei te beschilderen met verf. Het versieren van eieren kan gedaan worden met behulp van een eierverfmolen.
Soms worden bepaalde delen afgeplakt en krijgen daardoor geen (of een andere) kleur, dit kan met behulp van was (bijvoorbeeld bij pisanka) of andere materialen (zoals papier, touw, bladeren). Een andere manier van versieren is beplakken (met bijvoorbeeld stro) of krassen.
Daarnaast komen paaseieren voor die voor het versieren zijn uitgeblazen. Een soort versiering is perforeren van de schaal, het komt ook voor dat er geborduurd wordt met behulp van de perforaties.
Er is sprake van paaseieren in de christelijke traditie: bij de invoering van de vasten verbood de kerk om eieren te eten tussen Aswoensdag (2 maart) en Pasen. Deze eieren werden dan pas met Pasen opgegeten, waarbij de oudste eieren gebruikt werden om te versieren.
(Door Dick van As)
2 notes · View notes
gevleugeldewoorden · 2 months
Text
Het voorvoegsel a- heeft in het Nederlands een duidelijke functie. Asociaal is het tegenovergestelde van sociaal, atypisch het tegenovergestelde van typisch, atonaal het tegenovergestelde van… et cetera.
Die a- is eigenlijk een alfa, want hij is ontleend aan het Oudgrieks, waar-ie precies dezelfde functie had. Als iemand ἄφοβος (áfobos) is, is hij onbevreesd. Iemand zonder geloof is ἄθεος (átheos), goddeloos. Dit voorvoegsel noemen we de alpha privans, van het Latijnse privare, dat ‘beroven’ betekent. De alfa berooft de rest van het woord dus van zijn betekenis. 
En deze rovende alfa is niet altijd zo duidelijk herkenbaar als in asociaal. Ook het Nederlandse asiel gaat bijvoorbeeld terug op een samenstelling met een alpha privans, namelijk het Griekse ἄσυλος (asulos), dat ‘onschendbaar’ betekent. Of neem ons woord asbest. Dat komt van het Griekse ἄ-σβεστος (á-sbestos): onblusbaar. En het godenvoedsel ambrozijn is in het Grieks ἀ-μβροσία (a-mbrosía), dat in de eerste plaats ‘onsterfelijkheid’ betekent. Dit spul moesten de Griekse goden eten om onsterfelijk te blijven.
Maar we kunnen nog verder terug. Dat Griekse voorvoegsel α- (a-) komt voort uit het Proto-Indo-Europese voorvoegsel *n̥-. Ziet er misschien ingewikkeld uit, maar eigenlijk valt het wel mee. Die asterisk (*) staat er alleen omdat dit een gereconstrueerde vorm is; de Proto-Indo-Europeanen hebben immers nooit iets opgeschreven. Dat cirkeltje ( ̥) onder de n geeft aan dat deze medeklinker zich een beetje als klinker gedraagt, zoals de n in het Twentse loopn. Dat streepje (-) staat er omdat het een voorvoegsel is en die punt (.) omdat mijn zin daar eindigde. Het voorvoegsel *n̥- zal ook in het Proto-Indo-Europees een ontkennende functie hebben gehad.
In het Grieks wordt *n̥- dus α- (a-), maar in het Latijn, net zo goed een dochter van het Proto-Indo-Europees, zien we weer een andere ontwikkeling. Daar is *n̥- geëvolueerd tot in-, waardoor er woorden ontstaan als invalidus, instabilis en inhumanus. Of in geassimileerde vorm: immobilis, irrationalis, illegalis. Die woorden zijn voor ons te begrijpen omdat ze natuurlijk ook in het Nederlands terecht zijn gekomen, vaak via het Frans.
Maar ook het Nederlands is uiteindelijk een Indo-Europese taal. En ook het Nederlands heeft het Proto-Indo-Europese *n̥- als erfstuk ontvangen. Niet ontleend, zoals we met a- en in- hebben gedaan, maar geërfd. In het Proto-Germaans, dochter van het Proto-Indo-Europees en tegelijkertijd voorloper van de Germaanse talen, veranderde *n̥- namelijk in *un-. Daaruit zijn onder andere het Engelse un- (unfair), het Duitse un- (unheimlich) en het Noorse u- (upersonlig) ontstaan. In het Nederlands werd het on- (ongelooflijk). 
2 notes · View notes
isaboris-on-paper · 7 months
Text
Hoogspanningsmast
Als ik naar boven kijk in de hallen van het Vaticaan Naar de schilderingen van Michelangelo, in wonder en in waan Dan ben ik het niet altijd eens met de bewegingen van zijn kwast
Met een spetter lichtbeige en een veeg van zijn penseel Creëert hij zo dat hemels tafereel Maar steekt er in mijn keel toch een onenigheid vast
Die engelen gevangen in hun mensenlichamen Van vlees en bot doen mij beamen Ik denk toch meer aan een hoogspanningsmast
De engel, ἄγγελος (ángelos), boodschapper in Oud-grieks Kan toch niet bestaan in iets zo klassieks Meer fysieks, ervaart hij minder liefde dan last
Mijn hoogspanningsmast, met vier vleugels gespreid Raakt in mijn ziel een kern van waarheid Van die boodschapper van god… Deze vorm voelt gepast
Als je hard genoeg luistert, hoor je misschien woorden Tussen het engelengezang dat je voorouders hoorden Evenals in het gezoem van de hoogspanningsmast
Een engel is als gereedschap van god het minst heilig Minder dan wij, in onze sterfelijkheid veilig Met geboorte als schepping, en de hemel als houvast
Als kralen op een draad of een trein op een spoor Zingen engelen hun schepper’s boodschappen in koor Maar nooit een noot die henzelf verrast
En verrast hij zichzelf, als Gabriel deed, Met een val en een wens voor bewustzijn gereed Dan weet ik weder niets voor te stellen dan mijn hoogspanningsmast
Met vrije wil ben je geen engel, een robot evenzeer Maar ook geen mens, gescheiden van je heer Met je dromen van gelijkheid was jij een fantast
Jij, die nu doorzoemt in mijn hoogspanningsmast 
3 notes · View notes
surprisingrecipes · 24 days
Link
0 notes
hoeratius · 1 year
Note
♡☯ for the language asks
☯ : what do you love about your language?
Waarschijnlijk hoe het genitivi van tijd heeft bewaard ('s morgens, 's winters), of hoe we "toch" gebruiken
♡ : which languages do you speak/have you learned in school?
Op school: Nederlands, Engels, Frans, Latijn, Duits, Grieks (in die volgorde)
Wat ik spreek: Engels, Nederlands, (Italiaans?*)**
* ik was ooit vrij goed in Italiaans en probeer het weer te leren
** ik kan echter m'n R helemaal niet rollen dus je kan zeggen dat ik Italiaans kan lezen, horen, en een beetje schrijven maar nooit zal kunnen spreken
5 notes · View notes
twafordizzy · 1 year
Text
Komedieschrijver Aristofanes: hofnar van de Grieken
Komedieschrijver Aristofanes: hofnar van de Grieken
Buste van de Griekse komedieschrijver en scherp satiricus van zijn tijd, Aristofanes; bron beeld: worldhistory.org Halverwege de vijfde eeuw voor Christus hadden de tragedie en de komedie ieder een eigen territorium afgebakend, zo lees ik in De scheppende mens van Daniel Boorstin. De Griekse wijsgeer Aristoteles schreef over beide toneelvormen in zijn Poetica. De komedie hield het heden een…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
puttingwingsonwords · 10 months
Text
neopronouns in het nederlands?
TL;DR: I thought it would be a fun exercise to translate some neopronouns to Dutch, so I did! This post will be in Dutch, explaining some background, my thought process, and listing my translations.
Een paar jaar geleden schreef ik een verhaal in het Engels met een hoofdpersoon die neopronouns (neovoornaamwoorden) gebruikt. Sindsdien denk ik er vaak over na hoe ik die naar het Nederlands zou kunnen vertalen. Daarnaast wil ik het ook in het Nederlands kunnen hebben over mensen die Engelse neovoornaamwoorden gebruiken. Voor zover ik weet zijn er nog geen boeken naar het Nederlands vertaald waar neovoornaamwoorden in zitten (ik hoor het graag als die er wel zijn!). Er is wel een Nederlandse versie van pronouns.page waar een aantal neovoornaamwoorden op staan. Sommige zijn uniek aan het Nederlands, andere lijken op Engelse neovoornaamwoorden en een paar zijn vertaald uit het Engels.
Om al die redenen besloot ik zelf te proberen een aantal van deze voornaamwoorden te vertalen. Het begon als een vertaaloefening voor mezelf, maar ik wil het graag delen zodat meer mensen kunnen meedenken. Ik ben geen professionele vertaler, maar ik heb een talenstudie gedaan (Grieks en Latijn) en schrijf fictie in zowel Engels als Nederlands.
NB: Dit zijn allemaal puur suggesties, geen definitieve vertalingen. Input is zeer welkom! Vooral van mensen die zelf neovoornaamwoorden gebruiken en mensen met (ver)taalervaring.
Bij mijn vertaalproces heb ik gekeken naar de klank van de Engelse woorden, hoe ze overeenkomen met andere voornaamwoorden (of ze bijvoorbeeld lijken op vormen van they, he, of she of juist niet) en welke vergelijkbare dingen er in het Nederlands mogelijk zijn. Vaak ben ik op meerdere opties uitgekomen. Mijn doel was niet om op een juiste vertaling uit te komen, maar om te onderzoeken welke mogelijkheden er zijn.
Op dit moment zijn de meest gebruikte genderneutrale voornaamwoorden hen/hen/hun en die/die/diens, of de combinatie daarvan die/hen/hun. Deze kunnen beiden vertaald worden naar they/them/their in het Engels. Maar hoe zit het met alle andere genderneutrale voornaamwoorden die er in het Engels zijn? Voor dit vertaalexperiment ben ik een lijst van neopronouns (neovoornaamwoorden) afgegaan op pronouns.page en heb ik geprobeerd ze allemaal te vertalen. Op die pagina staat ook informatie over waar de voornaamwoorden vandaan komen, mocht je daar interesse in hebben! Wanneer er een vergelijkbare set voornaamwoorden op de Nederlandse versie van de website stond, heb ik die met een link overgenomen; sommige daarvan staan daar gelinkt als vertaling, andere vond ik zelf passen maar zijn niet als vertaling gelinkt.
Voornaamwoorden en mogelijke vertalingen
ae/aer/aer — kan onvertaald blijven.
co/co/cos — optie 1: co/co/con; optie 2: co/co/cor; optie 3: onvertaald. In het Nederlands zijn voorbeelden te vinden van zowel -n, -r, als -s als bezittelijke uitgangen, dus vaak is de keuze in de vertaling een kwestie van smaak (al wordt -r in het algemeen gebruikt voor grammaticaal vrouwelijke woorden). Er is ook nog de -w van ‘jouw’ en ‘uw’, maar die past niet achter een ‘o’.
e/em/eir — optie 1: ie/em/eer; optie 2: ij/em/eer. Bij optie 1 heb ik alleen de spelling aangepast om de uitspraak te behouden. Bij optie 2 heb ik de klank ‘ij’ overgenomen van hij/zij, analoog aan ‘e’ en ‘he/she’. Dat is niet per se nodig, want 'ie' wordt ook al in het Nederlands gebruikt. Officieel is het een verkorte vorm van 'hij', maar door sommige mensen (inclusief mezelf omdat ik altijd dacht dat het van 'die' kwam) wordt het gender neutraal gebruikt. Of je 'ie' als mannelijk of neutraal ervaart zal dus afhangen van hoe je het gewend bent.
e/em/es — optie 1: ie/em/ies; optie 2: ij/em/ies.
ey/em/eir — ee/em/eer.
fae/faer/faer — optie 1: kan onvertaald blijven; optie 2: fee/fee/fees. Bij optie 2 heb ik ‘fees’ gekozen, omdat ‘feer’ de uitspraak van de ee-klank verandert.
hu/hum/hus — optie 1: hu/huum/huun; optie 2: hu/huum/huw. Luister. Dit was mijn enige kans om de -w te gebruiken. Over de dubbele ‘u’: hu/hum zijn de humanistische voornaamwoorden. Op deze manier wordt dus de uitspraak van ‘hu’ uit ‘humaan’ behouden. (In het Engels worden ze dus uitgesproken met een ‘hju’ klank.)
it/it/its — optie 1: het/het/hets; optie 2: het/het/zijn. ‘Zijn’ is officieel het bezittelijk voornaamwoord dat wordt gebruikt bij ‘het-woorden’, maar niet iedereen die ‘het’ voor zichzelf gebruikt zal het fijn vinden om ‘zijn’ te gebruiken. Vandaar ‘hets’ als andere optie.
ne/nem/nir — nij/nem/nir. Bij dit soort uitgangen die in het Engels lijken op ‘they/them/their’, had ik graag iets met ‘hen/hun’ gedaan, maar dit werkt niet zo met de n- aan het begin. Toevallig passen de -em en -ir uiteindes wel bij een mengeling van ‘hem’ en ‘haar’, waardoor het genderneutrale aspect op een andere manier naar voren komt.
ne/nir/nir — optie 1: nij/nir/nir; optie 2: nij/ner/nijr. Optie 2 komt van pronouns.page, maar staat daar niet gelinkt als vertaling.
per/per/per — kan onvertaald blijven (zelfs de etymologie van ‘person’/‘persoon’ houdt stand).
s/he /hir/hir — z/hij /her/hijn. NB: het persoonlijk voornaamwoord (eerste vorm) is s/he, z/hij. Ik heb een spatie gebruikt om de verwarring met de extra / te voorkomen.
thon/thon/thons — dien/dien/diens. ‘Thon’ is een samentrekking van ‘that one’, dus ‘dien’ als samentrekking van ‘diegene’.
ve/ver/vis — optie 1: vij/veer/vis; optie 2: vij/vaar/vijn. Omdat ‘ver’ klinkt als ‘her’ en ‘vis’ klinkt als ‘his’ heb ik bij optie 2 de uitgangen van respectievelijk ‘haar’ en ‘zijn’ gebruikt.
ve/vim/vis — optie 1.1: vij/vim/vis; optie 1.2: vij/vim/vir; optie 2: vij/vem/vijn; optie 3: vij/vijn/vijns. Optie 3 komt van pronouns.page, maar staat daar niet gelinkt als vertaling. Omdat ‘vim’ en ‘vis’ lijken op ‘him’ en ‘his’ heb ik bij optie 2 de uitgangen van ‘hem’ en ‘zijn’ gebruikt. Wat betreft 1.1 en 1.2, vond ik ‘vis’ minder passen bij de andere Nederlandse bezittelijk voornaamwoorden (vergelijk haar, zijn, hun) — ‘vir’ voelde gewoon beter. Daarnaast is ‘vis’ natuurlijk al een woord; ik denk niet dat het verwarrend zou zijn aangezien de woorden verschillende grammaticale functies hebben, maar misschien is het een ongewenste associatie. Deze optie heb ik bij ve/ver/vis/verself hierboven weggelaten, omdat ‘veer’ en ‘vir’ te veel op elkaar lijken. (Twee keer ‘veer’ zou dan nog evt. een optie zijn.)
ve/vir/vis — optie 1: vij/vir/vis; optie 2: vij/vir/vir. Zelfde als 1.1 en 1.2 hierboven.
xe/xem/xyr — optie 1: xij/xem/xyr; optie 2: ex/exem/exyr; optie 3: ex/ex/ex; optie 4: zie/zem/zyr. Deze was moeilijk. De letter 'x' werkt in het Nederlands minder goed aan het begin van een woord, waardoor optie 1 lastig uit te spreken is. Door er een ‘e’ voor te zetten wordt de uitspraak makkelijker, maar alle vormen behalve de eerste zijn daardoor langer en daardoor weer lastiger uit te spreken. Optie 3 lijkt eigenlijk niet meer op het Engels. Daarnaast betekent ‘ex’ ook al wat anders (dit hoeft niet per se een probleem te zijn, homonymen bestaan, maar het kan ongewenste associaties opwekken). Optie 4 zit dichter bij de uitspraak van het Engels, maar daarmee is de 'x' wel verloren gegaan.
ze/hir/hir — optie 1: zie/hir/hir; optie 2: he/zem/hijn; optie 3: he/her/zer. Bij optie 1 heb ik vooral naar uitspraak vs. spelling gekeken en ben ik verder dichtbij het Engels gebleven. In opties 2 en 3 heb ik een poging gedaan om hij- en zij-voornaamwoorden te mengen, net zoals ‘hir’ een mengeling lijkt te zijn van ‘her’ en ‘him’. ‘He’ heeft dezelfde e-klank als ‘ze’.
ze/zir/zir— optie 1: zie/zir/zir; optie 2: zem/zeer/zeer. Hier heb ik weer de spelling aangepast om de uitspraak te behouden. Een ‘ij’-klank werkt hier minder goed omdat je dan gewoon ‘zij’ krijgt. Optie 2 komt van pronouns.page.
zhe/zher/zher — optie 1: zhij/zheer/zheer; optie 2: zhij/zhaar/zhaar. De ‘zh’ vormt een ‘zj’ klank (zoals een Franse ‘j’). Optie 2 had ik zelf bedacht en vond ik toen precies zo ook op pronouns.page.
Tenslotte, ‘nounself’ voornaamwoorden: voornaamwoorden waarbij een zelfstandig naamwoord (‘noun’) als voornaamwoord wordt gebruikt, bijvoorbeeld star/starself of bun/bunself. Technisch gezien valt fae/faer hier ook onder. Vaak (maar niet altijd) gaat het om woorden met één lettergreep waarbij de verbuiging — hier met star als voorbeeld — star/star/stars/starself is. Er zijn ook vormen als fae/faer en cy/cyb/cyber/cyberself waarbij het woord in meerdere vormen wordt verbogen.
Bij deze voornaamwoorden is het een kwestie van een passende vertaling vinden van het grondwoord. Verder kan de vervoeging op dezelfde manier worden overgenomen. Bovengenoemde voorbeelden zou ik vertalen als ster/sterzelf, en nijn/nijnzelf. Fae/faer staat al eerder in de lijst, en ‘cyber’ wordt al als leenwoord in het Nederlands gebruikt en hoeft dus niet vertaald te worden. ‘Nounself’ vertaal ik als ‘woordzelf’ omdat ‘zelfstandig naamwoordzelf’ nogal een mondvol is.
2 notes · View notes
nihmue · 1 year
Text
Relatine
Harde grond tot een kleine jongen van de kleine toren viel met zijn hoofd op harde grond. Zijn mama was gestorven. Sindsdien liggen er kiezeltjes, makkelijk te onderhouden zoals zand dat niet is en nu, hoor ik, hebben ze een graspleintje. Met kippen hoor ik, en basketbalpalen met ongerafelde netten. Kleine jongen, Alles gaat makkelijker worden voor jou, je gaat beter doen. Voor een kind weet een volwassene die het nog nooit gezien heeft dat wat mama niet weten kan, want mama houdt van mij, en voor een mama weet een volwassene die ze nog nooit gezien heeft helemaal niets, want ze houdt van mij. Ik ging dus de middenweg nemen: niet Grieks-Latijn maar ook niet de technische school. Ik ga de middenweg volhouden, al was het maar om een punt te maken. En dan werd het mijn beslissing.
Stoornis, verstrooid, concentratie, afwijking, focus, beperkt: mijn infantiele sekstheorie. Elke dag twee porties, drie exemplaren in totaal. De eerste was in de ochtend met een tas koude Nesquick, net voor de boterham met smeerboter en choco die ik enkel kokhalzend binnenkreeg. Eén en nog één die in twee werd gesplitst in een doorzichtig blauw doosje. En dan nog eens, voor de middag. En nog twee keer, voor mijn broertje. Knap Knap, Knap Knap. Je legde het in het midden en deed het doosje dicht en Knap, twee halfjes met wit poederig overblijfsel errond. Ik dipte er mijn pinkje in en proefde wat ik later chemisch zal noemen. Eerste dip amfetamine eerder nostalgisch dan euforisch.
Vroeg op school, maar niet vroeg genoeg om in aanmerking te komen voor de ochtendopvang. Eenzaam want ik kon er binnenkijken en dat deed ik ook vaak. Het maakte niet uit welk seizoen, de speelplaats was altijd onvergeeflijk koud maar aan het raam van de opvang was het gelukkig net iets warmer. Soms zwaaiden juffen met blote klotsende armen. Na een tijdje stond ik op en keek rond of ik al iemand herkende doorheen wat altijd een dikke mist moest zijn waaruit schaterende zestienjarigen opdoemden, angstaanjagend, en dan Eva’s speeksel, lippen sneller dan de duizend verhalen die nergens heen gingen. Ze had een soort obsessie met mij die ik nooit begrepen heb, mijn allervroegste liefje uit de mist, vroeger op school dan ze hoefde want haar zwijgende jongen kon toch niet alleen zijn? Correct, ook al moet ik ergens in de eenzaamheid gedijen zodat ik kan wemelen in mama’s ziek medelijden, verpakt in onvervulde, onuitgesproken en onvervulbare Eindcompetenties. Witte ronde pilletjes met letters erop en een gleufje in het midden zodat ik efficiënt in twee breek. Knap en het ergste dat kan gebeuren is dat ik er geraak, dat beloofde land van honing en verenigde relatine en macht. Het punt is niet maakbaar.
2 notes · View notes
peterpijls1965 · 1 year
Text
Tumblr media
Foto: Yato Tamotsu. Young Samurai: Bodybuilders of Japan.
HET LICHAAM ALS SCULPTUUR
Yukio Mishima (1925-1970) was een kasthomo die als schrijver en mens streefde naar een hysterische synthese van Japans rechts-nationalisme, bodybuilding en kendo. Zijn lange essay Sun and Steel is een autobiografisch relaas over de relatie van de auteur met zijn lichaam, dat hij hardde met gewichten en het zwaard.
Mishima pleegde zelfmoord nadat hij met enkele leden van zijn privémilitie een generaal had gegijzeld en Japanse soldaten vergeefs opriep een staatsgreep te plegen.
Met een zwaard sneed hij zijn buik open: seppuko.
Yukio Mishima was mijn tweede kennismaking met Japan. Op mijn achttiende blies de mangafilm Akira me weg. Enkele jaren later las ik van Mishima de roman Bekentenissen Van Een Masker, op een Grieks strand.
Ik was diep onder de indruk van deze autobiografische liefdesroman. De rest van zijn werk viel me tegen - te hysterisch - met uitzondering van Sun and Steel.
Mede geïnspireerd door dat essay trainde ik tussen met 26ste en 45ste gedisciplineerd met gewichten. Maar bijna alleen thuis. De sportschoolcultuur van jongens die zichzelf met anabolen inspuiten, stond me tegen.
Toen ik 83 kilo woog zonder vet, waar 68 mijn standaardgewicht was, stopte ik: ik vond mijn lichaam afzichtelijk plomp worden. Toch doe ik nog steeds mijn voordeel met het boekje van Mishima. Ik train niet meer met gewichten - de rolstoel is mijn fitnessapparaat - maar ik leef gedisciplineerd als een Kendovechter.
Het zijn harde tijden, maar een streng ritme helpt me de dingen te doorstaan. Structuur is alles. Het is mijn Kendo-borstplaat, waar inkomende Scuds op afketsen.
Yukio Mishima is nog steeds hoogst controversieel in Japan. Mijn ex-vrouw moest hem lezen op de middelbare school, maar ze hield niet van Mishima’s doodsdrift. Enkele van haar vriendinnen die ik hierover bevroeg, zeiden min of meer hetzelfde.
Zelfmoord ligt ingewikkeld in Japan, al zou het hoge suïcide-percentage daar aanleiding kunnen geven om het meer bespreekbaar te maken.
Alleen al in het Aokigahara-bos, aan de voet van de heilige berg Fuji, verhangen zich jaarlijks vijftig tot honderd mensen. Ik zag die berg liggen vanuit de Kogeltrein en voelde geen aanvechting er op te klimmen.
De meeslepende liefdesgeschiedenis van Cees Nooteboom in Mokusei! beleefde ik vervolgens in het echt in besneeuwd Kyoto, waar ik T. ontmoette. Zij hoefde niet met gewichten te trainen om ijzersterk te zijn.
De journalist Henry Scott Stokes schreef de erg goede biografie The Life and Death of Yukio Mishima. Zelf kan ik nog steeds tot tien tellen in het Japans. (2015)
2 notes · View notes