#intij | Explore Tumblr Posts and Blogs

jotem · 6 months

Text

9.Bölüm

Sabahleyin, odamdan ayrılmadan önce, evdeki gençlerden birini, benim evde olmayacağımı söylemesi için Ajlla'ya gönderdim.

"Ama tam bu saatte buluşacaktık" diye şaşkınlık ve kızgınlıkla bağırdı genç kadın.

Çocuk da, kendisine önceden öğrettiğim gibi:

"Chamalú dedi ki, bugün yapacak işi olmadığı için, kıra çıkacak, akşam da geç dönecek" diye sürdürdü sözünü.

"Beni unutmuş olamaz," diye karşı çıktı Ajlla. "En az bir haftadır hep aynı saatte geliyordum."

"Benim diyebileceğim bu kadar," diye soğukça üsteledi genç çocuk ayrılırken. "Eğer bütün gün beklemek istiyorsanız, bekleyin, ama bahçede değil."

Ajlla kımıldamadan kalakaldı, yalnızca hızlı ve kırık soluğu duyuluyordu. Gözleri yere çakılı kalırken kendi kendine düşünüyordu, "Chamalú davranışı karşısında benim neler hissedeceğime hiç aldırmadan çekip gitti. Bencillik bu..."

Böylece düşünceleri beyninde dönüp duruyordu, karmakarışık, durdurulamaz, denetlenemez. Her zaman oturduğu yerin kenarına ilişti, kollarını kavuşturup sessiz kaldı, yakın bir duvarda antika bir saat zamanın nasıl yavaş geçtiğini bildiriyordu.

Birkaç saat sonra odaya girdim, neredeyse hiç yüzüne bakmadan ona dedim ki, "Burada kalmakla doğru yaptın, ama öfkelenerek içindeki uyumu yitirmekle de yanlış yaptın. Neden caydın yüreğini dinlemekten? Hayır, Ajlla, en değişik durumlarda bile dengeni korumazsan, fazla ilerleyemezsin. Mizah duygusu budalalığın ve hastalığın ilacıdır; mizah duygusu aydınlanmayı sağlayan güvencedir; mizah duygusu Gezgin'in hac yolculuğunda önemli bir adımdır. Mizah duygusu olmadan nereye varabiliriz ki? Nasıl oluyor da bunca dersten sonra sen hala karmaşıklaştırmaktasın hayatını? Her zaman anımsaman gereken büyük bir gerçek var, Ajlla: hayattaki tek ciddi şey mizahtır.

Mizah duygusunu yitirince, yenilmezliğin bundan zarar görür. Yenilmezliğin çatlayınca ise, tümüyle dirençsiz kalırsın. Mizahı yalnızca mizah olarak anımsayabilmelisin. Yoksa uçar gider mizah duygusu, sen de göklere yükselmek şöyle dursun, yerlerde acıklı acıklı sürünmeye dönersin yeniden.

Sonsuzluk, Ajlla, dolu dolu deneyimlenen bir andan başka birşey değildir. Uçsuz bucaksızlık Gezginin yüreğine yakışandır. Mizah duygusuna bağlı kaldıkça biz, bizim uyumsal titreşimimiz durmaksızın genişleyecektir. Biz hiçbir şey yapmıyor olsak da, yalnızca varlığımız değerli bir katkı olacaktır.

Bilge bir adam düşünmeye başlayınca, aptallaşır. Bir Gezgin öfkelenirse o artık uçamaz olur, sürünür sefilce. Aç yüreğini, Ajlla, başla oynamaya bu oyunu. Asla, hiçbir durumda, hiçbir yerde yitirme içindeki gülmece duygusunu. Nereye gidebiliriz mizah olmadan? Harikalarla dolu olan Pachamama'nın parçası olduğumuza nasıl olur da teşekkür içinde olmayız; kutsal İntij İnti'den geldiğimizi nasıl unutabiliriz? Ajlla, sevgi tohumları ek ki, sevinç toplayasın. Biz mutlu olduğumuz zaman, türküler çığırır hücrelerimiz, derin bir barış doldurur bedenimizi. Yüreğimizin gözüyle görürüz ki, uçmak değildir kuşların yaptığı, dansetmektir oynamaktır havada."

"Ajlla," diye devam ettim , "bizler yeni Pachacuty'nin yerli halkı tıpkı yağmur taneleri gibiyizdir. Verebileceğimiz örnekle, göstereceğimiz nezakete, çağdaş insana bütün sorunun bir akma sorunu olduğunu, akmanın ise JanaJpacha'ya giden yolu bulmamız olduğunu anımsatmak için indik bu dünyaya. Bu biçim değiştirme bizim titreşimimizi yükselterek, evrimimiz için gerekli olan nitel değişimi sağlar bize.

Bu işlemse mizahsız olmaz, Ajlla! Eğer sen sarsılmadan ve uyum içinde tepki veremezsen, Gezgin başarılı olamaz. Durumların en kötüsünde bile, içindeki iyilik duygusunu saklamalısın; ancak o zaman belli bir bilinç düzeyinde hareket edebilirsin; ancak o zaman selinin askıdaki yolculuğu kalıcı olur...Kendi içindeki yolculuğun.

Eğer hiçbir şey rastlantısal değilse, niçin yakınmak? Niçin kızmak, eğer hiçbir şey nedensiz olmuyorsa? Herşey derstir. Öyleyse, şükran duyarak öğren, herşeyi doğallıkla kabul ederek. Tek gereksinimin sağlıklı olmandır. Gerisi kendiliğinden gelir.

Yaşamımızda bir anlam olmayınca, tepkilerimiz saldırganlaşır, denetimsizleşir, hiçbir şey bize dokunmasa bile. Durmadan haklılık ararız, ya da başkalarını suçlarız. Ama şamanlık yolumuz olduğunda, herşey harika ve mizah dolu oluverir.

"Bizim yabanıl yaratılış destanımıza göre, İntij İnti bize şöyle dedi: 'Eğlenmek için gidiniz dünyaya, çünkü eğlenirken öğreneceksiniz , öğrenerek büyüyecek, büyüyerek de evrimin kutsal amacını yerine getireceksiniz.' Neden değiştirmeyelim mizahçılarla hastanelerdeki doktorları? Neden her haftasonu mizah grupları kurmayalım? Neden hergün bir gülme anı olmasın yaşamımızda, nerede olursak olalım? Neden sonsuzlaştırmayalım bu anı, neden yaşamımızı kesintisiz bir kutsal mizah etkinliği yapmayalım?

"Ajlla, bize kendi kendine gülme yeteneği verilmiştir, öyleyse gülebiliriz pekala kendimize...gülümseyivermek işler istediğimiz gibi olunca, özellikle de işler istediğimiz gibi olmayınca. Siz bir şeyi tüm içtenliğinizle yaparak zevk alırsanız çabanızdan, ne iyi! Sonunda kazandığınızın önemi yok. Önemli olan bu işten ne öğrendiğinizdir.

"Kendi kendimize gülme yeteneği verilmiştir bize, özellikle de yaptığımız hatalara gülelim diye. İşte bu sağlıklı sevinç duygusu öğrenme için gerekli aydınlığı saklamamızı sağlar; bir başka deyişle büyüme olgusunun işlemesini.

"Ajlla," dedim, kucaklayarak onu, "yüreğin gülümsüyorsa eğer, ne olursa olsun kararmayacaktır yüzün. Sen ışık olacaksın gece geldiğinde. Ve de en kötü anlarda mizah duygusu varsa, biçimlenmeye başlayacaktır Gezgin; bu demek ki kesindir sevinmek, çünkü her eylem bir sevinme olayıdır aslında."

Neşe içinde vedalaştık. Ağaçsa biliyordu zaten mizah olmasa neler geleceğini başımıza.

1 note · View note

funkymbtifiction · 7 years

Text

INTJ: Why Bother with History?

SUBMITTED by Charlie ( leotes )

You’re out of school and part of working adult world. You got bills and loans to pay and most news are just cheesy click-bait or depressing. Present and future concerns dominate your attention. So why bother with the past? Its just the forced memorization of dates and dead folks, right?

Hell no.

You, dear reader, are already a part of living history. Past, present, future - it’s all just one stream of consciousness: your own and of the human collective. We just lack the omniscience and sophisticated tools (*cough*time-machine*cough*) to comprehend and track all these linkages. So if history is so darn complicated, why study it then?

Here’s three reasons why I find studying history to be useful (from an INTJ perspective):

Like Your Literature Class, History Offers Its Own Lessons To Learn From. Everybody gets different personal interpretations from fiction. History is no different. I dare you to pick any facet of history that interests you. Study it. Draw personal connections. The archetypal patterns of human nature and relevant life lessons will pop out at you.

Interested in war strategies? Funny how some strategies parallel how your workplace operates. Are you a writer and want audiences to feel certain ways? Study the rhetoric and structure of past writers and speakers you admire. Want to strengthen yourself against emotional manipulation? One historical pattern is world leaders using a society’s fear, following a national disaster, to push policies that would otherwise be unpopular/inhumane at the time. Apply this principle to recognizing those who exploit your insecurities to produce dependency and false consent for their ideas. If you got a present dilemma, sometimes the past offers answers and possible leads.

Regardless of what your interests and priorities are, somebody from history probably felt the same. Such individuals can also teach you what not to do. ;) Studying history can also means also learning from your family’s history of past successes and mistakes (just don’t tell them that aloud!). To bastardize a (probably famous) phase: the tower of success is built on the bodies of past mistakes–whether your own or somebody else’s! Use history to live and learn, man.

History Gives Clue to the Question: “How did We Get to Now, and Where are Going from There?” NI, despite its visionary focus, is useless as dust when it neglects to incorporate past and present variables into the analysis. Here’s several ways how incorporating the past, present, and future manifests fort me.

Say some country presently hates your country. Consider the (under-advertised) fact that your country supported a corrupt president that the citizens later had to overthrow in a revolution. Knowing this useful tidbit aids my understanding of those countries’s relationship and its ties to related events like war. Or consider how popular media is filled with older generations complaining about the current generation. Considering how we live in an age of accelerating technology, environmental, and economic advancements–its likely that some people fear being “left behind” in the job market and cultural mainstream. That’s a reasonable fear. After all, human culture and policies are slower to adapt to such advancements. Considering all this helps me obtain a greater sense of sympathy and understanding for why some tension among generations exist. .

Or think about how it’s harder nowadays to evaluate the veracity/context to a source, especially if it’s online. It’s easy to conceal a date, author’s true name, and other indications of social-historical context. It’s also easier to generate fake support for a niche opinion/product (some politicians and businesses already do this). Knowing this, my NI-TE says it’ll be necessary for future generations (and yours truly) to grow savvy of identifying such tricks when evaluating online sources.

History Reveals How Social Constructs–Their Definitions and Assumptions–Evolve Over Time. Uncovering the understated, omitted, concealed, and shameful parts of any version of history excites my NI. Its like being a hacker or detective: “Why are you hiding this? Why are you saying this? What do you me to do it? Where/how did you arrive at this? Who also benefits and knows about this?” Exploring such questions clues me into the underlying biases, priorities, and assumptions that a given society or individual holds about reality.

For instance, let me ask you: how would you define “adulthood?”

Some folks answer with legal age. Others describe life milestones. Somebody from medieval history might say that pre-teens are miniature adults, capable of marriage and producing children. Contrast this with somebody from a modern, post-industrial society: they may find pre-teen pregnancies and wide age differences to be alarming issues. Depending on how “adulthood” is defined, different social outcomes occur. Its up to a given society what trade-offs it’ll accept: “Could we use the extra labor now or should we invest in their ongoing education and (assumed) future payoffs?” Knowing how certain aspects of society evolve overtime keeps my own NI perspective humble to possible revision and expansion.

That being said, some patterns of human nature never change. You think Baby Boomers and Generation X are the only ones to complain about younger generations? Read the salty writings of ancient civilizations and you’ll find funny parallels. Amusingly, some of my Millennial-aged buddies are already starting to complain about Generation Z as well. All of this inter-generational blaming leaves me wondering though: What sorts of problems and progress will my generation, the Millennial, leave behind for future generations?

Assuming I don’t die from some freak accident, it’ll be an interesting outcome to experience and witness. (Just let me give my Millennial apologies ahead of time to any Generation Z folks reading this. ;P)

000000000000

…Whelp, if you’ve gotten this far, thank you for reading. Hope you enjoyed my perspective, and found different ways of interpreting history so studying it is more useful and interesting for you!

#submission #history #intij #mbti

69 notes · View notes