#toekan

[fritsmaasland]

Kandelaar Toekan

#youtube #Kandelaar Toekan Turquoise Goud 21x36cm 3armen €54.95 meltingpotamsterdam shopindepijp www.meltingpotamsterdam.nl

[luckas58-blog]

Dag 2 in costa rica, bewogen dag. Na wat valse ooglens problemen, verkeerde richting door jungle genomen en bijna botsing met stilstaande auto omwille van motor vergeten aanzetten, goed geland in het nevelbos. Nachtnatuurtour met minikikkers, stilzittende minivogels en een variant toekan (en nog een paar gevaarlojke slangen) geslaagde dag. Tweemaal warm gegeten voor in totaal 100.000 colons, of 200 dollar. Morgen zwaar programma.

#costa rica

[mollidays]

IGUAZÚ (12.03-17.03)

De wereldberoemde watervallen van Iguazú zijn één van de hoofdattracties van Zuid Amerika. Ze vormen een natuurlijke grens tussen Argentinië en Brazilië. Diverse paden zorgen ervoor dat we de watervallen vanuit verschillende perspectieven kunnen ervaren. Hoe dichter we komen, hoe meer de zintuigen op scherp staan. Waternevel stoomt op, waait langs en doorweekt onze kledij. Duizenden liters storten naar beneden en zorgen voor overdonderend geraas. Dankzij de zon zie je regenbogen over heel het park, soms zelfs meer dan 180 graden rond. Een geluid- en lichtspektakel van Moeder natuur!

We blijven bij het waterthema met een bezoek aan de Itaipudam die volledig Paraguay en dik 10% van de Brazilië van stroom voorziet. Dit gigantisch bouwwerk bevindt zich op de grens met Paraguay en wordt gerund door beide landen. Vanwege onze tour over en doorheen de dam kunnen we dus ook buurtje Paraguay afvinken als (kort) bezocht.

Tijdens onze uitstapjes in deze omgeving spotten we regelmatig neusbeertjes, apen en tropische vogels. Om deze laatste van dichterbij te kunnen aanschouwen bezoeken we het Parque das Aves. Een knap ingericht dierenpark waar je in de grote kooien tussen de kleurrijke parkieten, ara’s en toekans kan lopen. Je kan er zelfs een zadenstokje kopen om de vogels te voeren. Wij laten deze vorm van toeristenplezier aan ons voorbij gaan en zetten onze dag verder bij Movie Cars aan de overzijde van de straat. De naam zegt alles, écht een museum voor David.

We besluiten nog wat in Brazilië te blijven en de reis te eindigen aan de mooie stranden van Florianopolis. Nu alleen dat Portugees nog onder de knie krijgen…

[dickvanas]

Grondlegger van Van der Valk is overleden.

VOORSCHOTEN - Arie van der Valk (94), grondlegger van de bekende Van der Valk Hotels, is overleden. Met zijn broer Gerrit stond hij aan het roer van de horecaondernemingen met de toekan als logo. De hotelketen begon in Voorschoten, waar Van der Valk werd geboren en tot zijn overlijden woonde.

In 1955 trouwde Arie van der Valk met Truus van Vliet, samen kregen zij tien kinderen. Hij was met zijn broer Gerrit grondlegger van het huidige Van der Valk-concern. De hotels en restaurants van Van der Valk worden in een adem genoemd met een kers op de appelmoes.

Het Van der Valk-concern vindt zijn oorsprong in De Gouden Leeuw in Voorschoten, een boerderij die de opa van Gerrit en Arie in 1862 kocht en waarvan hij een café maakte. Uiteindelijk werd dit het eerste hotel van Van der Valk. Het bestaat nog steeds. Inmiddels telt de keten ruim honderd hotels en restaurants, ook in het buitenland.

Touwtjes in handen

Arie kreeg kort na de Tweede Wereldoorlog de financiële leiding over het familiebedrijf en zette de centrale inkooporganisatie in Voorschoten op, een van de belangrijke pijlers van het concern, zo staat in de verklaring van de familie.

'Decennialang had hij de touwtjes stevig in handen als de pater familias. Zijn grote kracht was een bovenmatig talent voor cijfers en een gezond boerenverstand.'

Ontvoering en losgeld

Het concern groeide enorm, geeft de familie verder aan. 'Maar er waren ook hobbels zoals de ontvoering van Toos van der Valk in 1982 en de FIOD-affaire in 1994.'

Toos, de vrouw van de in 2009 op 80-jarige leeftijd overleden Gerrit, werd in 1982 ontvoerd door Italianen. Zij kwam vrij na betaling van meer dan 12 miljoen gulden aan losgeld.

'Inspirerend voorbeeld'

In 1994 viel de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (Fiod) verschillende vestigingen van het concern binnen. Uiteindelijk mondde dit uit in een schikking, een navordering van 213 miljoen gulden, met de Belastingdienst.

'Zijn ondernemersgeest en drive is voor vele Valken nog steeds een inspirerend voorbeeld', staat in de verklaring van de familie. 'Mede onder zijn langdurige leiding is vanuit De Gouden Leeuw in Voorschoten het Van der Valk-familiebedrijf verder uitgebouwd. De familie is dankbaar voor zijn enorme bijdrage en stimulerende kracht.'

Daarom is er een vrij 'saaie' toekan voor in de plaats gekomen, want de beroemde gekleurde variant paste dus niet aan de gevel van deze vestiging. Hoewel? 'We hebben die vraag inmiddels zo vaak gekregen. We zitten er toch op te puzzelen of we er niet iets mee kunnen doen. Suggesties zijn welkom.'

Alphen aan den Rijn speelde sleutelrol

En er speelt nog iets: het Van der Valk-concern bestaat inmiddels al een flinke tijd uit twee aparte coöperaties van familieleden die allebei hun eigen weg gaan. 'Wij horen bij die ene die dus een net iets ander logo heeft. Beide takken hebben hun eigen beeldmerk. De ene met een hele toekan, de andere met een halve', legt hij uit.

Nu we het toch over dat iconische logo hebben: waarom heeft Van der Valk eigenlijk een toekan als logo, in plaats van een valk? Dat klinkt toch logischer. Ook dat kan Rob haarfijn uitleggen. 'Na de oorlog nam onze familie vogelpark Avifauna in Alphen aan den Rijn over.'

Appelmoes met kers niet meer gesignaleerd

Precies op dat moment waren ze op zoek naar een beeldmerk. Op de menukaart van het park stond een toekan. Die ziet er een stuk gezelliger uit dan een roofvogel als de valk.' De rest is geschiedenis.

Meteen nog maar even dat andere icoon ter sprake brengen: dat eeuwige schaaltje appelmoes met die kers erop. Waar is dat eigenlijk gebleven? Je zou verwachten dat die vraag de telg uit het bekende horecageslacht laat zuchten, maar niets is minder waar. Zijn ogen beginnen te glinsteren. 'Helaas niet', zegt hij. 'We zoeken wel steeds naar een creatieve knipoog. Zo hebben we nu kersenbier met appelsmaak.'

Veel voor weinig? Niet meer…

Het lijkt eeuwig zonde, je beproefde concept overboord zetten. Van der Valk: 'Weet je wat zonde is? Per jaar heel veel appelmoes in de afvalbak laten belanden. Kinderen aten het altijd graag, maar veel ouderen lieten het staan. Dat kost geld en is niet goed voor het milieu, als je het dan steeds moet weggooien.'

Het standaardbeeld van dikke schnitzels en een flinke trits bijlagen als gebakken aardappels, sla en dus die appelmoes klopt sowieso niet meer. Veel voor weinig, was altijd het credo. 'Ook daarvan verdween twee derde in de kliko. In mijn vorige vestiging in Assen gooiden we elk jaar negentig ton aan eten weg. Dat is zo verschrikkelijk veel.'

Rotterdamse roots

Nu kunnen mensen tegen betaling bijbestellen wat ze willen. 'Dat werkt goed. Het is ook echt een weloverwogen keuze. We doen veel aan duurzaamheid, we gebruiken veel apparatuur en technieken om voedselverspilling tegen te gaan.'

Bron: Radio West. Door Dick van As. Geachte familie, veel sterkte met de komende begrafenis. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik op de LTS zat in Leiden voor de koksopleiding. Dus ik fietste iedere schooldag langs uw hotel. Heel bijzondere herinnering!

[zangenkleurasten]

Filmpresentatie van het Vogelparadijs: Costa Rica

Op dinsdagavond 28 november 2023 wordt er in het ‘T Kwartier te Asten aan de Kerkstraat 10, door Zang en Kleur Asten een open avond met het onderwerp foto/filmpresentatie gegeven over de fantastische vogelpracht van Costa Rica.

Deze lezing wordt verzorgd door Eric van Erp uit Deurne die samen met zijn Partner afgelopen april een rondreis heeft gemaakt door Costa Rica.

Hierbij hebben ze het hele land doorkruist en zowel de Oostkust als westkust bezocht om de diversiteit in flora en fauna te kunnen waarnemen en fotograferen.

De nadruk lag vooral bij de grote diversiteit aan vogels in hun eigen specifiek leefgebied die Costa Rica zo uniek maakt.

Van Tropische regen- en nevelwouden tot vulkanisch gebied en de uitgestrekte oerwouden welke tot in zee reiken in het Noorden en zuiden.

Elk specifiek klimaat met hun eigen specifieke en unieke soorten.

Kolibries die je letterlijk om de oren vlogen, Ara’s die in grote groepen passeerden, prachtige tangara soorten en tropische honingzuigers, Toekans, Kiskadees etc. etc.

Teveel om op te noemen.

Van deze reis heeft Eric een prachtige film samengesteld met prachtig beeldmateriaal van de vele vogels.

Tijdens de lezing zal Eric enthousiast over Costa Rica en haar vogels vertellen en de gasten meenemen in de wondere wereld van Costa Rica. De lezing start om 20.00 uur en iedereen is welkom op deze avond. De entree is gratis.

[melaniewebbers]

Ecuador - Cuyabeno (Amazone)

De nachtbus van Quito naar Cuyabeno duurde 12 uur, maar was opzich nog best te doen. Gelukkig slapen we hier 4 nachten, dus we hebben nog even voordat we de lange terugreis weer moeten maken. We stapten in Quito in met onze alpacatruien en een alpacadeken omdat het zo koud was en we stapten in Cuyabeno uit in vochtige, tropische temperaturen waardoor een t-shirt nog te warm was. De bus zat helemaal vol met toeristen; ze zijn er dus wel! In Cuyabeno werd iedereen uit de bus opgehaald door zijn eigen lodge en wij bleken maar met 4 anderen onze lodge te hebben geboekt; 2 Fransen en 2 Denen. Na een boottocht van ruim 2 uur in een gemotoriseerde kano, hebben we al heel wat aapjes, vogels en vlinders gezien en komen we aan in de lodge. Onze kamer heeft niet echt muren, maar meer een soort van gaasnetten waardoor je ruim uitzicht hebt over de jungle waar we middenin zitten, super mooi! Na een siësta gaan we weer de kano in om richting de lagune te varen. Deze lagune is alleen gevuld tijdens het natte seizoen, in het droge seizoen is het hier helemaal droog. Wij zijn er nu in het natte seizoen en kunnen er dus makkelijk heen varen. Het grappige is dat de lagune verbonden is aan de rivier, maar dat je in de lagune wel kunt zwemmen en in de rivier niet, i.v.m. piranha's en krokodillen. Pim heeft dan ook een verfrissende duik genomen tijdens een prachtige vuurrode zonsondergang. Onderweg zien we een paar roze dolfijnen zwemmen en zien we een slang.

Tijdens het terug varen naar de lodge genieten we een hele gevulde en heldere sterrenhemel. Terug in de lodge blijkt dat de douche een heel dun straaltje koud water is, dat is dan weer jammer! In bed kunnen we genieten van een concert van insecten, vogels en andere beestjes. Na een prima nacht, varen we na het ontbijt naar de lagune, waar we aan land gaan en een wandeling maken van ruim 2 uur door de dichtbegroeide jungle. Paden zijn er niet, dus we lopen kriskras door alle planten heen (net zoals in de films, alleen zonder machete). Het is wel oppassen waar je loopt, want soms zaten er ineens giftige rupsen op de bladeren en overal kunnen natuurlijk spinnen, slangen, kikkers of andere gevaarlijke beesten zitten. Heel veel dieren vinden we niet, maar dat is waarschijnlijk door de extreme hitte. Wel zien we veel medicinale bomen, waar we uitgebreide uitleg over krijgen. Van een boom wordt het schors gebruikt om thee van te trekken tegen hoofdpijn en koorts. We zien een andere boom met schors tegen malaria, eentje met een hallucinerende werking, eentje met dodelijke sap waar gifpijlen van gemaakt worden en ga zo maar door. Ik zou de bomen nu niet meer kunnen terug herkennen, dus we kunnen maar beter niet verdwalen hier.

Voor mij voelt het een beetje dubbel om hier rond te lopen; aan de ene kant is het echt genieten om hier rond te mogen lopen, aan de andere kant heb ik de angst weer iets geks op te lopen na mijn uitgebreide lijst aan tropische ziektes in het verleden. We zitten nu zó afgelegen!Na een hele mooie wandeling, stappen we dit keer een kano in waarin we zelf moeten peddelen, het duurde ongeveer 1,5 uur voordat we de lodge weer hadden bereikt. De felle, hete zon en de luchtvochtigheid van 90% maakten dit niet makkelijk. Wel hebben we hele mooie papegaaien gespot! Inmiddels zijn er ook 2 andere Nederlanders aangekomen die zich bij onze groep voegen. Bij zonsondergang varen we weer naar de lagune waar we genieten van de vuurrode lucht en een verfrissende duik. Onderweg spotten we nog een toekan, een luiaard, een stekelvarken en veel roze dolfijnen. Toen de zon eenmaal onder was, vaarden we weer naar de plek waar we overdag hadden gewandeld. Dit keer gaan we de wandeling in het donker maken. We zien hier enorm veel (grote!) spinnen, een paar kikkers, een slang en een schorpioen. Onder wederom een super heldere sterrenhemel, varen we weer terug naar de lodge.

De volgende ochtend na het ontbijt varen we richting een lokaal dorpje aan de Amazone, 1 van de 5 stammen die aan dit deel van de rivier woont. Het dorpje stelt niet bijzonder veel voor, er zijn een paar houten huisjes, een kerkje en een grasveld. In 1 van de huisjes gaan we onze lunch klaarmaken ; cassave tortilla. Om dit te doen, mogen we het hele proces doorstaan. Eerst hakt het vrouwtje een paar bomen om, vervolgens moest Pim helpen met de boomstronkjes uit de grond te trekken, waardoor alle wortels mee kwamen (de wortels is de cassave). Daarna werden de wortels van de stam afgehakt en mochten we ze gaan pellen, zodat de bruine barst er af viel en er alleen een nog witte wortel overbleef. De stammen werden terug geplant in de grond, want die groeien gewoon weer terug. Toen mochten we de witte cassave wortels gaan wassen, vervolgens gingen we alle cassaves met de hand raspen in een enorme rasp. Meerdere mensen (waaronder ikzelf) missen sindsdien stukjes nagel, en 2 hadden zelfs bloedende vingers. Dat ging dus niet helemaal goed. De cassave rasp viel in een uitgeholde boomstam. Vervolgens werd alle rasp in een soort net van boomschors gelegd, en met een stok werd al het vocht er uit gewrongen tot er een droge substantie overbleef. Toen werd deze substantie op een zeef gegooid en moesten we het met de hand door de zeef heen vegen, zodat er heel fijn meel overbleef. Tot slot werd dit meel in een hele hete pan van klei gelegd, boven een houtgestookt vuur en zonder enige toevoegingen, dus alleen pure cassave, kwamen de cassave tortilla's tot stand. Heel bijzonder dat zo'n natuurproduct zoiets kan creëren. De lokale bevolking eet dit 3x per dag. Wij aten het met cevice gemaakt van rauwe ui, tomaat en tonijn in limoensap en jam. Eigenlijk wel heel erg lekker! Daarnaast lag er een piranha gebakken in bananenblad boven het vuur, wat je er dan bij kon eten. Die heb ik even overgeslagen, maar Pim vond het nogal smaken naar baggersloot. De lokale bevolking eet de cassave tortilla met wat ze kunnen vinden in de jungle (aap, slang, rat, vogel, vis, krokodil etc.)

Na de bijzondere lunch, varen we naar een dorpje verder, van dezelfde stam. Ook dit deel oogde niet heel bijzonder authentiek. We gingen 1 van de hutten in en daar zat de lokale sjamaan klaar. Ik sta altijd echt wel open voor culturen en tradities; dat vind ik reuze interessant, maar dit was echt een raar onzin verhaal. Zelfs onze gids die is opgegroeid in dit dorp, zei dat ze de sjamaan maar onzin vind. Het komt er op neer dat de sjamaan een medicijnman is die alleen kan functioneren met alcohol en drugs achter de kiezen, maar wij vonden het meer een verstrooide hippie. Hij beweert dat hij na het drinken van een bepaald zelfgebrouwen hallucinerend drankje (gemaakt uit de bast van een liaan), hij het lichaam kan zien als een soort MRI en hierdoor ziektes kon zien en diagnoses kon stellen. Echter kon hij alleen dingen genezen die normaal gesproken ook uit zichzelf zouden overgaan zoals griep. Overdag slaat hij alleen mensen met takken om te genezen, maar 's avonds doet hij pas de rituelen met de hallucinerende drank. Het echte ritueel hebben we dus niet gezien, maar hij heeft wel op iemand voorgedaan hoe het ongeveer gaat. Ik was blij dat ik niet degene was die daar zat, want ze werd ongeveer verminkt. Wat ons betreft was het bezoek aan de sjamaan zonde van de tijd en hadden we liever gezien hoe de lokale bevolking hier écht leeft. Tijdens een mooie boottocht terug naar de lodge, zien we weer aapjes, slangen en vogels. Vlak voor zonsondergang varen we weer naar de lagune voor een duik en gaan we in het donker krokodillen proberen te spotten. Dit is echt niet te doen, die dieren zijn zó goed verstopt. Onderweg zien we een uil en een slang... en opeens varen we recht de bosjes in door de mangrove. We moesten echt uitwijken voor alle takken die tegen ons aankwamen. Onze gids zag namelijk 1 oog van een krokodil. Na lang zoeken, zien wij dit oog ook, niet heel indrukwekkend want je ziet alleen en rood stipje omdat de zaklamp dit oplicht.Wat wij jammer vinden aan deze trip, is dat de gids en bootchauffeur maar weinig respect hebben voor de natuur. Ik had expres een ecolodge geboekt, met het idee dat het natuurvriendelijk zou zijn.. maar de gids loopt dwars door de planten en bomen heen en de boot vaart echt meerdere bomen kapot om dingen te spotten. Dat is voor ons echt een groot minpunt van onze jungle-ervaring, omdat we hier juist zijn om nog een stukje van de Amazone te kunnen zien wat nog niet kapot gemaakt is door mensen.Na het avondeten, liep de gids nog even naar de steiger van onze kano om te kijken of er nog wat krokodillen te zien zijn en ineens horen we haar roepen: COME! Dus wij gingen braaf die kant op met een zaklamp, en ja hoor; daar stonden we ineens oog in oog met een enorm monster. De krokodil van ruim 4 meter lag precies voor de steiger, dus we hadden perfect zicht op dit imposante beest.

De volgende ochtend ging Pim om 06:00 uur al mee met de kano tijdens zonsopgang om dolfijnen te spotten. Ik ben zelf nog even blijven liggen. Helaas was het nogal mistig, dus Pim heeft weinig gezien. Na het ontbijt vaarden we naar een andere lagune, waar we afscheid namen van de 2 Nederlanders en 2 Denen; die gaan weer weg. Wij werden overgeplaatst in een normale kano waar we zelf in moeten peddelen. Mijn energie ligt in deze hitte echt op een nulpunt, dus een paar uur peddelen zaten we niet op te wachten. Ondanks de hitte, hebben we een hele mooie route afgelegd met de kano door mangrove, waar je met de motorkano niet kan komen. Hier hebben we geprobeerd te vissen naar piranha's met stukjes rundvlees, maar dit was geen succes. Uiteindelijk kwamen we uit in een hele verlaten lagune waar we aan land zijn gegaan. Daar hebben we lekker geluncht en nog even een beetje gerelaxt en van het uitzicht genoten. Het is echt een prachtige omgeving! Daarna hebben we weer door de mangrove terug gepeddeld naar de rivier en vanaf dat punt zouden we nog wel 2,5 uur terug moeten peddelen in de hitte, maar toevallig kwam er net een motorkano aanvaren waar Pim en ik in mochten stappen, omdat de zon ons echt teveel werd. De gids en de 2 Fransen hebben de kano verder terug gepeddeld. Na een heerlijke siësta komt er ineens een groep aan van 23 Nederlanders. Het zal toch niet.....?! En ja hoor, we zitten midden in een NRV groepsreis. Hoe toevallig?! Voor de laatste keer varen we de zonsondergang tegemoet. Onderweg zien we roze dolfijnen en dit keer heeft Pim zijn drone opgelaten waardoor we ze nog beter konden spotten. Na zonsondergang, varen we nog 1 keer de mangroves in bij de lagune en ineens zien we daar een enorme vogelspin op een boom zitten. Hij was zeker niet kleiner dan Pim zijn hand. Wel heel bijzonder om dit beest van zó dichtbij in het echt te zien. Toen we terug vaarden naar de lodge, zagen we weer 2 rode oogjes oplichten; daar lag een krokodil! Behalve de 2 rode oogjes, zagen we hem verder weer niet. In de lodge 's avonds zijn we nog even bij de steiger gaan kijken of onze krokodillenvriend er weer lag, en ja hoor; meneer Pancho lag er weer! Hij kwam weer best dichtbij, op zo'n 2 meter van de steiger vandaan... En ze kunnen 2 meter hoog springen, dus dat was best spannend. Op de steiger konden we ook genieten van een hele heldere sterrenhemel. Echt genieten hier!

Na een verblijf van 5 dagen, zit ons avontuur in de Amazone er al weer op. We zien wel op tegen de busrit terug naar Quito van 12 uur. Normaal gesproken zou het een rit zijn van 8 uur, maar de hoofdweg is 2 jaar geleden weggespoeld door de rivier, waardoor we heel veel langer moeten rijden. Na 4 dagen van felle zon, is er vandaag alleen maar regen. Niet zomaar regen, maar echt enorme stormbui aan regen inclusief de hardste onweer die ik ooit heb gehoord. Niet zo gek dat het regent in een regenwoud, maar we hebben dus wel geluk gehad met het droge weer. Helaas moésten we echt weg, om niet de bus te missen.. dus nadat de ergste onweer voorbij was, vaarden we in de stortregen 2 uur lang terug naar het punt waar je de bus kan pakken. We hadden wel een regenjas gekregen, maar dat was meer een zeef. Volledig doorweekt kwamen we aan en hebben we ons snel omgekleed naar wat droge kleren. Na een paar snelle happen lunch naar binnen te hebben gewerkt, moesten we snel naar de bus, we waren nét op tijd! De busrit voelde nu echt wel heel erg lang, pas rond middernacht kwamen we aan in het hostel in Quito. Alle mooiste foto's staan weer op mijn camera, dus die kan ik helaas nog niet uploaden.

[steininbeeld]

4 februari 2023. “Toekan”

Het teken van dit hotel is zeer bekend. (4 februari 2023)

[re-born69]

Intens

Als je als man zijnde jarenlang sexloos bent maar wel een partner hebt, dan ben je al gauw geneigd naar je zelf te behelpen. Of dat een juiste beslissing is, laat ik in het midden. Voor mij (ons) bleek dat dus niet echt een juiste beslissing te zijn. Je gevoel gaat achteruit, de intensiteit gaat weg, en ik weet niet wat nog meer.

Na de eerste keer met mijn lieftallige toekomstige vrouw ( ja ik noem haar al mijn toekomstige vrouw, is vandaag ook zijdelings voorbij gekomen. We zijn het erover eens dat we eerst gaan samen wonen en dan mag ik haar een aanzoek doen, terwijl we beiden van mening waren, trouwen is onnodig) dat ik wel intens genoot, maar niet het gewenste eindeffect had,  was voor beiden best wel frustrerend. Voor haar omdat zij dacht dat het aan haar lag en voor mij omdat het maar niet lukte.

De keer daarna gaf ik eerlijk toe dat ik op het gebied van “seks” al jaren droog stond en dus zlef maar aan de slag was gegaan. Zij opgelucht want het lag dus niet aan haar, maar wel gelijk van dan gaan wij er samen wat aan doen. Maar voor mij als man was het een pijnlijke openbaring. Ook al vind ik eerlijk zijn tegen elkaar belangrijker. Na goed onderzoek bleek dus dat wat ik al die jaren gedaan had niet goed was, dus… afblijven.

Ik kan je zeggen dat is afkicken, maar het werpt wel zijn vruchten af, zoals vandaag.

 Vandaag waren we naar het beruchte “toekan” hotel , wat puur toeval was, maar dat doet er niet toe. Ik met de zenuwen in mijn lijf om haar een romantische dag te bezorgen, of in ieder geval een romantische entree. Zij heeft laten door schemeren dat ze romantiek heel erg mist. Dus ik in de weer met rozenblaadjes en waxinelichtjes . ( 1 tip geen rozenblaadjes op het bed) die missie was geslaagd. Die blik die ik van haar kreeg maakte gelijk al dat deze dag voor mij niet meer stuk kon gaan.

In de loop van de dag kwam ons stukje van 50 tinten fucked up voorbij. Nee niet tot in het extreme, we zijn aan het kijken wat onze grenzen zijn. Ik zeg heel bewust onze en niet die van mij of haar. Als je zoiets begint moet je beiden grenzen hebben die je niet overschrijdt. Ik heb ooit eens in een Dom-rush gezeten en verloor de controle over mezelf, waarbij mijn sub ook nog eens in haar rush zat en we ver over de grenzen heen waren gegaan. Is naderhand voor beiden echt gee fijne periode geweest, dus dat nooit meer. Maar ik dwaal af.

Met waar wij mee bezig waren bracht ik haar zo een intensiteit, dat dat voor al een wereld geschenk was. Een werelds genot. Maar…. Nadat zij helemaal was bijgekomen was zij dus anders van mening. Zij vind dat ik het zelfde genot verdien als wat ik haar geef. En ik kan je zeggen dat is moeilijk. Moeilijk te accepteren. Maar als je 50 tinten kent, dan weet je ook dat je kan veranderen. Door de handelingen die ik had gedaan ( te stoppen met “doe het zelf”) gebeurde er rare dingen die ik nog niet kende.  Het gevoel, de gevoeligheid. Dat was gewoon echt eng. Dat was een grens die ik alleen niet durfde over te gaan. Dus…. Niet het juiste eind effect. Maar Damn wat een intens gevoel gaf ze mij. Echt een wereld wonder op 2 benen. Als ik in de Griekse goden zou geloven dan is zij echt wel een godin in hart en nieren. Je zou dan denken van oke een andere dag beter. Maar nee, nog wat tegen elkaar aan gelegen in elkaars armen, in slaap gevallen. En dan… ja hoor mevrouw had haar zinnen gezet op nog een poging.  Ik kan je zeggen ik weet niet wat er precies gebeurde, maar zij onderging een metamorfose. In 1 keer werd zij een Dominante dame met een wilde blik die je gewoon geen nee durfde te verkopen. Als ze had gezegd ga op je hoofd staan, dan had ik dat nog gedaan ook. Maar goed ik weet niet hoe, maar zij kreeg het toch voor elkaar om het gewenste effect te krijgen. En echt… is met geen pen te beschrijven wat een gevoel.  5 uur later voel ik het nog. Mijn lichaam is helemaal op, mijn hoofd tolt aan alle kanten, mijn hart is overspoeld met verliefdheid, mijn handen trillen nog. Van binnen gloei ik aan alle kanten. Ik kan alleen maar zeggen dank je wel. Dank je wel dat je de tijd en geduld hebt, dank je wel dat je de moeite neemt, eigenlijk weet jij het zelf wel, mijn Liefste.

Ik hou heel erg veel van jou, met heel mijn hart en ziel

[youneedone2]

Vintage style illustrations by Dieter Braun

#vintage #design #style #illustration #art #tucan #toekan #bird #animal

[chantalvdreijden]

🎼I'm like a bird🎶 #goodmorning #goedemorgen #gutenmorgen #bonjour #bongiorno #buenosdias #song #music #muziek #toekan #bird #birds #vogel #vogels #flowercorso #bloemencorso #praalwagen #haarlem #beatifulflowers #lovephotography #photographer #photography #fotografie #fotograferen https://www.instagram.com/p/Ccw1pyKjoPR/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#goodmorning #goedemorgen #gutenmorgen #bonjour #bongiorno #buenosdias #song #music #muziek #toekan #bird #birds #vogel #vogels #flowercorso #bloemencorso #praalwagen #haarlem #beatifulflowers #lovephotography #photographer #photography #fotografie #fotograferen

[dickvanas]

Dicks Prikkels: De Wereld Op Zijn Kop

- Bij het Vredespaleis in Den Haag demonstreerden donderdagochtend verschillende groepen in aanloop naar de rechtszaak die Zuid-Afrika heeft aangespannen tegen Israël. Er was een politiemacht op de been om de groepen uit elkaar te houden. De politie heeft ook ingegrepen, onder meer met paarden. Vandaag zal Israël hun antwoord geven.

Bij het Vredespaleis zijn verschillende vakken ingericht waar de groepen los van elkaar kunnen demonstreren. De groep Christenen voor Israël hield een mars die eindigde bij het Internationaal Gerechtshof en ook een Free Palestina-groep voert er actie.

- De restaurants Seinpost Indonesia in Den Haag en Scheveningen zijn failliet verklaard. Dat bevestigt curator Stephanie de Wit van GMW Advocaten in Den Haag aan Omroep West. Het is nog niet duidelijk wat er met de zaken gaat gebeuren.

De Indonesische restaurants zitten allebei op een 'beroemde' plek. Het gaat om het restaurant aan de Zeekant, waar ooit onder de naam Seinpost chef Gert-Jan Cieremans furore maakte met een sterrenrestaurant en een vestiging aan de Tweede Sweelinckstraat. Daar was eerder restaurant Didong gevestigd, ook Indonesisch.

-  Een niet te bevatten drama dat nog altijd grote sporen achterlaat: de gruwelijke moorden op HRC-leden Ximena (15) en op de 23-jarige Renée. Het damesteam van de Haagsche Rugby Club - HRC Xtreme - bestaat dit jaar tien jaar en is juist ontstaan na het tragische verlies van Ximena. Dit seizoen komen de dames uit in de ereklasse. En af en toe lijkt het alsof Ximena en Renée meespelen.

En dan slaat het noodlot nog een keer toe als clubgenoot Renée in de nacht van 22 op 23 mei 2021 op brute wijze van het leven wordt beroofd. De teamleden kampen 2,5 jaar na de dood van Renée op een eigen wijze met dit verlies.

- Ondanks de fikse prijsstijgingen, klimaatonzekerheid en oorlogsdreiging gaan we vaker op vakantie dan ooit tevoren. Volgens marktvorsers gaan Nederlanders in 2030 40 miljoen keer op vakantie. En geven daar ook fors meer aan uit. ,,De buitenlandse zomervakantie blijft vooropstaan. Maar de tweede of derde vakantie zal vaker in eigen land worden gehouden.”

- Lang dacht Nina Knaap (41) dat haar huis gewoon héél goed geïsoleerd was. In werkelijkheid stond haar vloerverwarming door een defect dag in dag uit te loeien. Het kostte haar ruim 5000 euro. ,,Ik riep trots dat ik al jaren niet stookte, maar ik bleek een megaverbruiker.’’

Normaal gesproken liep Knaap door de achterdeur naar binnen. Maar toen ze in oktober vorig jaar na een stedentrip van drie dagen met haar dochter door de voordeur binnenliep, kwam een golf warmte haar tegemoet. ,,Jeetje, het lijkt wel alsof de vloerverwarming aan staat’’, zei ze tegen haar dochter. Ze liep direct naar de thermostaat, maar die stond laag. Voor de zekerheid draaide ze hem helemaal uit, maar de warmte bleef.

Na een ernstig auto-ongeluk in het Duitse Tüddern is woensdagavond een tweede Nederlands kindje om het leven gekomen. Het gaat om een jongetje van 3 jaar. Direct na het ongeval, afgelopen vrijdagmiddag, stierf ook al zijn 2-jarige zusje.

- Arie van der Valk (94), grondlegger van de bekende Van der Valk Hotels, is overleden. Met zijn broer Gerrit stond hij aan het roer van de horecaondernemingen met de toekan als logo. De hotelketen begon in Voorschoten, waar Van der Valk werd geboren en tot zijn overlijden woonde. Red. Een uitgebreid artikel over Van der Valk volgt nog op dickvanas.nl.

 Bewoners van de Oostduinflat in Den Haag zitten sinds dinsdag in de kou. De blokverwarming in het complex aan de Goetlijfstraat werkt niet goed. 'De winter is nog maar net begonnen en ik maak mij zorgen om mijn gezondheid door dit probleem', vertelt een van hen.

In het appartement van de uit Roemenië afkomstige Viorica is het niet fijn vertoeven. Ze staat in haar woonkamer met een muts op en een winterjas aan. Overdag is ze liever niet thuis omdat het, zoals ze zelf omschrijft, binnen niet meer te doen is. 'Ik heb vanochtend mijn oven aangezet en de klep open laten staan om zo mijn woonkamer te verwarmen. Door deze kamertemperatuur heb ik keelpijn gekregen en slaap ik 's nachts met twee dekens', vertelt ze wanhopig.

Door: Dick van As

[steininbeeld]

4 februari 2023. “Toekan”

Wandelen in het Heidekamp park. (4 februari 2023)

[wilf-place]

Reuze Toekan. #toekan #toucan #reuzetoekan #commontoucan #bird #birds #tropicalbird #tropicalbirds #tocotoucan #animalife_world #animalkingdom #birdsofinstagram #birdphotography #birdcaptures #bird_extreme #animalphotography #animalsofinstagram #shots_of_animals #photowalkglobal #nikonphotography #animal_supershots #birdphotos #nikon #NikonNL #NikonEurope #instagram #zoomnl #colorful #eyes (bij Diergaarde Blijdorp / Rotterdam Zoo) https://www.instagram.com/p/CBItHHRMzWo/?igshid=16ykwfop7xqap

#toekan #toucan #reuzetoekan #commontoucan #bird #birds #tropicalbird #tropicalbirds #tocotoucan #animalife_world #animalkingdom #birdsofinstagram #birdphotography #birdcaptures #bird_extreme #animalphotography #animalsofinstagram #shots_of_animals #photowalkglobal #nikonphotography #animal_supershots #birdphotos #nikon #nikonnl #nikoneurope #instagram #zoomnl #colorful #eyes