#yetemedim kendime

[iyigecelerdeniz]

Acılar Yağmur Suyu İle Yanar.

Özür dilerim. Özür dilerim sana değer vermedim. Yetemedim, yetinemedim, canını acıtıp gittim. Herkes bir darbe atarken seni boğup gittim. Güzelliklere laik görmedim, olduğun kişiyi ne yaptım ne ettim, ben getirdim. Kimseyi dinlemedim. Yaraladım geçtim. En çok bana zararı dokunan asıl bendim! Canımı yakıp geçtim, hak ettiklerim bunlar mı derdim, daha çok acı verdim, yükledim geçtim, en sonunda delirdim geldim. Özür dilerim kendim.

İyi geceler Deniz’im.

#sessiz ve yalnız #geceye not #duygular #music #ay ve gece #şiir #edebiyat #playlist #aşk sevgi #sevgi #sevgili #sevmek #tumblr yazılı post #artists on tumblr #aşk ile #iyigecelerdeniz #aşk acıtır #spotify #aşk #gerçek aşk #aşk acısı #aşka dair #aşk sözleri #anlamlı sözler #aşk şiiri #tumblr art #keşfedilmemiş #sevgisizlik #sözler #keşfet

[gunluk]

Şiir olmak istedim yapamadım.

Yapamıyorsam şiir yazayım dedim, kağıdım boş kaldı.

Yetemedim kimseye, istedikleri kişi olmadım.

Kendime de haksızlık yaptım.

Bir kendim olamadım.

[gece4517]

Bu şarkıyı ne zaman dinlesem beni bana hatırlatıyor.. Ben kimseye yetemiyorum.. bu yüzden arkadaşlarım,sevgilim ve diğer kalan herkes terkediyor beni çünkü ben kimseye yetemiyorum kendime de yetemiyorum.. bu hayatı yaşıyormuşum nefes alıyormuşum gibi hissetmiyorum.. sürekli kendi kendime bunun için ağlama krizlerine giriyorum bıktım çok yoruldum artık dayanamıyorum..

#spotify #music #soundcloud #müzik #edebiyat #writing #yazı

[incirrexeli]

Yaşamıma kırgınım...🍁

Samimiyetle yaklaştığım her şeyin beni hüzne geri döndürüşüne, tüm sevinçlerimin ödettiği bedellere, var oluşuma,hepsine. Hissettiğim eksikliklerin sebebi olan her şeyi gözyaşlarımla seyrediyor oluşuma kırgınım mesela. Gece olduğunda tek başına hiçbir anlam taşımayan odamın köşesi, düşüncelerimin etkisiyle beni bunalıma sürüklüyor. Yaşadığım her anıma ‘neden?’ diye sormaya devam ettikçe bitkinliğe doğru yol alıyorum, anladıkça da daha derine hapsoluyorum. Ben kendime yetemedim, bu yüzden geçici umutlara bel bağlamanın bedelini ödüyorum..”

#aşk sözleri #kitap alıntıları #kitapkokusu #kitapokumak #kitapsözleri #kitapyorumu #şiir sözleri #siirhayatta #aşk büyüsü #aşk şarkısı #kitapokuyorum #kitaplar #kitaplık #kitap #kitapkurdu #yazarperest #tumblr yazarı #söz yazarı #yazar sözleri #yazarlık #saf sevgi #sahte sevgi #yalan sevgi #yalnizlik #yalnız kalmak #yalan #gerçek aşk #aşk sözü #aşk #acı aşk

[hallolmadiyunus]

Ben yetemedim sana, kendime ve bize. Ben hiçbir şeye yetemedim.

#hallolmadiyunus #fecir #postlarım

[oluruvar]

Kendimi çok yalnız hissediyorum. Ailevi bi durum bu. Aileler, çocuklarını sadece onlara hizmet edecek ve hiçbir söylenene karşı çıkmayacak malları olarak gördüğünde, insan bi yerden sonra (belki de aslında içten içe her zaman ama büyüdükçe daha da fark ettiği) bi yabancılaşma hissediyor bulunduğu ortama ve benliğine karşı. Ben aile içinde yalnız hissediyorum. Sanki ailem olmasa daha az yalnız hissedermişim gibi. Bunu söylemek ve kabullenmek bana çok acı veriyor. Bunu ilk fark ettiğimde uzun süre ağladım, ne yapacağımı bilemedim. Ben ailem varken yokmuş gibi hissediyorum çok uzun zamandır. Başta, sürekli olan kavgalardan dolayı böyle hissettiğimi sandım ama sonra fark ettim ki her şeyin sorumluluğunu bi şekilde üzerime yükleyip üstüne de halimi hatırımı bile sormamaları, derdimi anlatmama izin bile vermemeleri, her sorunu çözmek zorundaymışım gibi davranmaları ve herhangi bi şeye hayır desem, hatta o şeyi aslında yapamayacak olsam bile dünyanın en rezil kepaze insanıymışım gibi davranmaları beni dipsiz bi yalnızlık hissine itmiş. Ben annelerin dert dinlediğini bilmiyorum mesela, hep dert anlatır ve bir şeyler ister, sorun çıkartır ve çözmemi bekler gibi geliyor. İç rahatlığından çok iç sıkıntısı hissediyorum anne dendiğinde. Babam da böyle. Bi dert anlatsan sanki onu suçluyormuşsun gibi galeyana gelip kavga çıkartan, sorunun birken beş eden biri geliyor aklıma baba denince. Abi desen sorumluluk almayan, kendi dertlerini karşı tarafın çözmesini beklerken kimsenin derdiyle ilgilenmeyen biri. Hep aynı şeyi söylüyorum çünkü hepsi böyle benim için. O kadar yalnızım ki bu aile içinde, anlattığım şeyleri önemsememeleri, hislerime, kişiliğime ve bireysel alanıma saygı duymamaları beni mahvediyor. Kendimi sadece "evlatlık görevini" icra eden bir robot gibi hissediyorum. Belki de o kadar üzüldüm ki yıllarca, artık bir şey hissetmeyeyim diye robotlaştırdım kendimi. Yine de yeterince başarılı olamadım, gün be gün kahrolmaya devam ediyorum. Hep istediğim tek bir normal konuşmayken her iletişimin sonucunda kavga çıkması ve o kavgayı benim çözmemi beklemeleri beni hayattan bezdirdi. Çabalamaktan yoruldum, tükendim. Bu cumhurbaşkanlığı seçimi benim en büyük umudumdu çünkü ben özgür hissedecektim. En azından bi yerden bi şeyler düzelecekti hayatımda çünkü tüm bu ailevi sıkıntılar içinde kafamı dağıtacak hiçbir şey yapamıyor olmak beni iyice kapana kısılmış hissettiriyor pek çok insan gibi. Ben 23 yaşımdayım ve hayatımda bir kez bile para verip konsere gidemedim. Babama sorsan ekonomi iyi, neyimiz eksik? Babama bayat ekmek satın aldığını, şampuanı ondan gizli almak zorunda kaldığımı çünkü paramız gidiyo diye kızacağını söylediğimde erkeklik gururu zedeleniyor ve bağırmaya başlıyor. Ben size yetemedim mi diyor. Evet yetemedin, çok az ailede para yeterince var çünkü akplisin diyorum artık patlama noktasına geldiğim için. Sonra aldığı bayat ekmeği de almamak gibi şeylerle tehdit ediyor. Ulan neyimiz kaldı bayat ekmeklerimizden başka? Onu da alma. Ruhsuz, sevgisiz, huzursuz aileler yarattı akp kendi elleriyle. Din hoşgörü ve sevgi diniydi ama kimsenin yüzü gülmüyor beş vakit namaz kılmalarına rağmen. Sorunun ne olduğunu aramaya bile zahmet etmiyorlar. Bugün yirmi yaşında intihar eden kız kardeşimi çok iyi anlıyorum. Çok derinden hissediyorum, hissediyoruz yaşadıklarını. Ben bunları yazıyorum çünkü unutmak istemiyorum. Yazıyorum çünkü bilinsin istiyorum. Bunlar bence saklanılmaması, bastırılmaması gereken şeyler. Bir başkası yaşadıklarından bahsettiğinde ben rahatlıyorum. Yalnızlığımı paylaşıyorum gibi geliyor. Belki birisinin içine dokunur, biz varız, bi şeyleri düzelteceğiz, kendimize ve birbirimize iyi geleceğiz der. Bilmiyorum, hiçbir şey olmasa bile yazmak bana iyi geliyor. Ben bi şekilde umutlu kalabilmek için tüm irademle mücadele ediyorum. İnanıyorum, bir şeyler değişecek, hayatımız iyiye gidecek yeter ki umudumuzu kaybetmeden çabalayalım. Atatürk'ün çabalamadığı bir Kurtuluş Savaşı'nı aklımdan bile geçiremiyorum. Ona layık gençler olalım <3 Sizi seviyorum <3

[s6rdunya]

kaç bina daha yıkılacak kalbime füsun? kaç kader daha devrilecek ruhuma, sayamıyorum. bıraktım saymayı. unuttum birinin karşısına geçipte dolup dolup taşmayı. birine ağlamayı unuttum. konuşmayı beceremedim. anlattım ama yetemedim kendime. uzanamadı cümlelerim sancılarıma. kendi içimde taşanları toplamaktan göremedi gözlerim kimseyi. kendimi bile. içimden taşanları sığdıramadım hiçbir yere. uyduramadım hiçbir kaba. kendimi doluya koysam taşırdım boşa koysam dolduramadım. ben kendimi koyacak hiçbir yer bulamadım füsun.

[dilsel]

Herkes benim için bir şeyler ifade ederken herkese değer verirken aynı değeri hiç kimseden göremedim ne iyi bir evlat, ne iyi bir arkadaş, ne iyi bir sevgili olamadım hiç kimseye yetemedim hiç kimseye yetemediğim gibi kendime de yetemedim ve bu şekilde yaşamak gerçekten çok zor belki de zaten yaşamamam gerekiyordur

[gideceksensevmee]

Yaşamıma kırgınım. Samimiyetle yaklaştığım her şeyin beni hüzne geri döndürüşüne, tüm sevinçlerimin ödettiği bedellere, var oluşuma, hepsine. Hissettiğim eksikliklerin sebebi olan her şeyi gözyaşlarımla seyrediyor oluşuma kırgınım mesela. Gece olduğunda tek başına hiçbir anlam taşımayan odamın köşesi, düşüncelerimin etkisiyle beraber beni bunalıma sürüklüyor. Yaşadığım her anıma "neden?" diye sormaya devam ettikçe bitkinliğe doğru yol alıyorum, anladıkça da daha derine hapsoluyorum. Ben kendime yetemedim, bu yüzden şimdi de geçici umutlara bel bağlamanın bedelini ödüyorum.

[dolunayligecee]

Kendime geç kaldım hep. Hep kendime yetemedim, bir tek kendime yetişemedim.

#postlarım #sözler

[solitudeofnight00]

Samimiyetle yaklaştığım her şeyin beni hüzne geri döndürüşüne, tüm sevinçlerimin ödettiği bedellere, var oluşuma,hepsine. Hissettiğim eksikliklerin sebebi olan her şeyi gözyaşlarımla seyrediyor oluşuma kırgınım mesela. Gece olduğunda tek başına hiçbir anlam taşımayan odamın köşesi, düşüncelerimin etkisiyle beni bunalıma sürüklüyor. Yaşadığım her anıma ‘neden?’ diye sormaya devam ettikçe bitkinliğe doğru yol alıyorum, anladıkça da daha derine hapsoluyorum. Ben kendime yetemedim, bu yüzden geçici umutlara bel bağlamanın bedelini ödüyorum..”

#ölümü beklemek #ölüm #özlemek #özlem #ölmek istiyorum #yıkık dökük #yıkıklar #ruhun yalnızlığı #sessiz ve yalnız #yalnızlık #soguk #sonsuzluk #sesizlik #sevmek

[mavipapatyalarrr11]

Paramparça olmuşum. Parçalarım eksilmiş. Beni yaralayan insanların hepsini tanıyorum. Koca bir ömür geçmiş ama ben kendimi sevmeye fırsat bulamadım. Başkalarının beni sevmesi için çabaladım. En yakınımdaki insanların üzerimde bıraktığı acıları gömmüşüm kalbime. Canım acıyormuş ama sesim çıkmıyormuş meğer. Sesimi çıkarmaya çalıştıkça suçlandım. Suçlandıkça artık terk edilmiş koca bir şehir oldu içim. Hayatımı çalan insanlara koca bir hayat sundum. Herkes ihtiyacı olanı alıp gitti. Ben kendime yetemedim. Başkalarına yetişmeye çalışırken kendime geç kaldım. Kendimi erteledim, mutluluğumu, isteklerimi, hayallerimi... Sabrımı tükettim başka yollarda. Kendi yolumda ise geriye döndüm. Aşmaya cesaretim olmadı kendi yolumdaki tepeleri. Hep vazgeçişler, kaybedişler içinde geçti ömrüm. Ama anladım ki kendi ailen bile bir gün yabancı oluyor sana. Kendi ailen bile seni amaçları uğruna harcıyor. Ne oldu şimdi? Bunca şeyden sonra neden mi öfkeliyim diye soracağım kendime? Sormam hata. Hatayı kendimde aramam en büyük suç. Ben o sessiz sakin susan bir çocuk olarak doğduğum dünyadan avazım çıktığı kadar ağlayarak veda ediyorum. Yangınım içimde. Söyleyemediklerim hala boğazımda bir düğüm..

[butiimar]

Yaşamıma kırgınım. Samimiyetle yaklaştığım her şeyin beni hüzne geri döndürüşüne, tüm sevinçlerimin ödettiği bedellere, var oluşuma, hepsine. Hissettiğim eksikliklerin sebebi olan herşeyi gözyaşlarımla seyrediyor oluşuma kırgınım mesela. Gece olduğunda tek başına hiçbir anlam taşımayan odamın köşesi, düşüncelerimin etkisiyle beraber beni bunalıma sürüklüyor. Yaşadığım her anıma "neden?" diye sormaya devam ettikçe bitkinliğe doğru yol alıyorum, anladıkça da daha derine hapsoluyorum. Ben kendime yetemedim, bu yüzden şimdi de geçici umutlara bel bağlamanın bedelini ödüyorum...

[rosalindansblog]

Yaşamıma kırgınım. Samimiyetle yaklaştığım her şeyin beni hüzne geri döndürüşüne, tüm sevinçlerimin ödettiği bedellere, var oluşuma, hepsine. Hissettiğim eksikliklerin sebebi olan her şeyi gözyaşlarımla seyrediyor oluşuma kırgınım mesela. Gece olduğunda tek başına hiçbir anlam taşımayan odamın köşesi, düşüncelerimin etkisiyle beraber beni bunalıma sürüklüyor. Yaşadığım her anıma “neden?” diye sormaya devam ettikçe bitkinliğe doğru yol alıyorum, anladıkça da daha derine hapsoluyorum. Ben kendime yetemedim, bu yüzden şimdi de geçici umutlara bel bağlamanın bedelini ödüyorum.. 🌓