#unspokenpoetry

[bluesandpoetryblog]

#kit

You are now a fine lady,

Just like a deity.

You have your fine young man,

Who likes your clan.

Beauty, wit, and talent,

Additionally, benevolent.

As you walk down the aisle,

Kill them with your smile,

'Coz that's your style.

#poetry #poem #tula #literature #literatura #poet #thoughts #unspokenthoughts #unspokenpoetry

[artmadebyletters-blog]

May kirot na kasama ang bawat kilig

May luha ang bawat ngiti

#unspokenpoetry #personal

[quotesnepal]

आधा अधुरो प्रेम by @that_credence - Full Video Link In @unspoken.ektukra Bio #unspokenpoetry #nepalipoem #unspokenwords #nepalikabita #nepalispokenwords #poetrynepal #nepalisabda #nepalikabitaharu #nepalipoems https://www.instagram.com/p/CSO_clTp9Ol/?utm_medium=tumblr

#unspokenpoetry #nepalipoem #unspokenwords #nepalikabita #nepalispokenwords #poetrynepal #nepalisabda #nepalikabitaharu #nepalipoems

[imyowan]

Kaya Mo Bang Tumakbo?

Kaya mo bang tumakbo? Kaya mo bang lumayo? Kaya mo bang tumakbo ng mabilis palayo sa bagay na ayaw mo Tumakbo ng tumakbo hanggang sa maiwan mo Maiwan mo ang kinakatakutan mo Kasi ako hindi, hindi ko kayang tumakbo Hindi ko kayang lumayo Pero sinubukan ko Sinubukan kong tumakbo Sinubukan kong lumayo Sinubukan kong makalimot Sinubukan ko nang sinubukan Subok nang subok hanggang sukuan Sukuan ang salitang tayo Kasi nga naman ang meron lang ay ikaw at ako Walang tayo sa bokabularyo mo Walang tayo sa isip mo Walang tayo sa puso mo Ako lang ang bumuo Ng pantasyang may tayo May tayo sa gitna ng ikaw at ako Ako lang ang nagkamaling umasa Ako lang ang nagpakatanga Masyado akong nadala sa pagiging sweet mo Yung pangungurot at pagyakap mo Nadala ako sa ngiti at tawa mo Nauto mo ako sa luha at salita mo Nagpadala ako sa bagay na ginawa mo Akala ko kasi eto na Akala ko kasi ikaw na Pero hindi pala Ako pala'y naging tanga Nagpakatanga at nagpauto O nakalimutang hindi ako ang iyong gusto Ako ay kaibigan mo Hanggang kaibigan nga lang pala ako Kaibigan mo nga lang pala ako Kaibigan lang ako Pasensya na umasa ako Pero bakit hindi ko matanggap Lahat ba yun ay pagpapanggap? Wala ba talagang kahulugan Lahat ng sinabi at iyong tinuran Lahat ng ginawa natin Ay wala nga rin palang natin Wala ngang tayo at natin Ang hirap alisin Ang hirap hindi isipin Hindi ko kayang isipin Na lahat ng yon ay palabas lang Palabas na ang natuwa ay ikaw lang Palabas na ayokong tapusin Palabas na pinipilit mong tapusin Kasi gusto kong ulitin Gusto kong ulit ulitin Kahit masakit gusto kong ulitin Gusto kong siguraduhin Gusto kong hanapin Saan ba ang mali Ako ba ang mali Ano ba ang kulang Sakin ba ay may kulang Pero tinapos mo ang palabas Ang mga nanunuod ay lumabas Ang lahat ay palabas Isang nakakaiyak na palabas Kaya ngayon susubukan ko muli Susubukan kong magbakasakali Na kaya ko nang tumakbo Na kaya ko nang lumayo Susubukan ko Pipilitin ko Tatanggalin ang tanikala Bibitawan ang dala dala Itatak sa isip at puso Ipipilit ipasok sa pagkatao Wala ngang tayo Hindi naging tayo Kasi siya ang gusto mo At hindi ako

#unspokenpoetry #spoken poetry #tagalog poetry #poetry

[peculiarflowerlove-blog]

the unspoken words for laurence

B, I want to take back all the Iloveyou's that I ever said, because I meant them and you took advantage of it. I want to take back all the poems I wrote for you, every metaphorical praise I ever said, all the dreams I've had about you in bed. I wish I could forget all the songs I sang while thinking of you, indulging to our lyrically tragic love. I want to erase all my wild imaginations. I wish I could take back how I felt, just so I could have taken back my young, unhurt self.

#letterforhim #poetry #unspokenpoetry #unspoken #thoughts

[iaishwaryablog]

As I lay on the ground inside my body a little garden of my own. Holds the truth of unseen, gives the power to unfold. I gather and move to discover the roots, I am there I think .I can feel the core the fargile crust of my center now nothing can stop me but my fear. . . #poeticmonth . . #doodler #paintbrush #digitalprints #Unspokenpoetry #Masterdubyart #masterduby #pune #india (at Pune, Maharashtra) https://www.instagram.com/p/ByBADaTHCgn/?igshid=1twxyl4u8gdxd

#poeticmonth #doodler #paintbrush #digitalprints #unspokenpoetry #masterdubyart #masterduby #pune #india

[pialorrainne-blog]

maybe in an alternate universe, we can finally be together.

#poetry #unspoken #unspokenpoetry

[kitastrophicaldamsel]

Poser

Sa isang larawan,

isang pagkukunwari.

Sa isang sandali,

mumunting pagkakamali.

'Pagkat sa isang larawan,

ako'y nagkukubli.

"Hi".

Unang chat ko sa'yo gamit ang ibang pangalan.

Kinakabahan dahil matagal na kitang pinagmamasdan,

matagal ng hinahangaan at gustong maging kaibigan.

Nagulat na lang ako ng mag reply ka.

Hi din, ang sabi mo pa.

Dali-dali kitang ni-replyan

na para bang matagal ka ng kakilala.

Samu't-sari ang napagusapan,

humantong pa nga sa paborito mong pelikula.

Nalaman kong hindi ka basta-basta,

gusto mo yung mga bagay na exciting at kakaiba.

"Corny naman kasi kung para lang akong gaya-gaya", ang sabi mo pa.

Hanggang nagkapalagayan na tayo ng loob at napadalas ang ating pag uusap.

At palagi na kitang hinahanap-hanap.

Kulang na ang araw ko kapag di ka nakaka-chat.

Inaabot na nga tayo ng umaga kakatawa at kwento ng mga bagay na parehas tayong interesado.

Sa bawat araw na lumipas,

unti-unting mas nahulog ang loob ko sayo.

Sa bawat "hello, kumusta ka?" o "kumain ka na ba?. 'Wag kang magpapalipas ha".

Naisip kong baka pwede nga,

na may patunguhan ang pagpapanggap.

Pero takot naman akong baka sa isang iglap ay hindi mo ako matanggap.

'Pagkat alam kong ako ay hindi ako,

at 'di ito katulad ng inaakala mo.

Ngunit dumating nga ang araw na kinatatakutan ko.

"Pwede bang mag meet tayo?",

bigla akong natakot sa chat mo.

Nag-offline, biglang 'di na nagparamdam.

Natakot na baka malantad ang katotohanan,

kaya't mas piniling ika'y iwasan.

Lumipas ang mga araw, mga linggo at buwan.

Siguro naman ako'y iyo ng nakalimutan.

Okay na sigurong 'wag mo na lang din malaman,

na ako'y nagpapanggap lamang.

Hanggang isang araw ako'y nagulat na lang,

dahil bigla kang nasa aking harapan.

Sa computer shop kung saan kita palaging inaabangan.

Nakangiti, ngunit 'di para sa'kin.

Hawak ang kamay, ngunit hindi akin.

"Girlfriend ko nga pala", pakilala niya sa'yo.

Gumuho aking mundo,

nalusaw sa hiya at nalito.

Nang dahil sa inakalang aking litrato,

pagpapanggap ko'y iyong nabuko.

Dahil ang tunay na may-ari ng larawan,

ay akin nga palang matalik na kaibigan...

na ngayo'y iyo ng kasintahan.

11.13.17

#unspokenpoetry #therealkitten

[contemp0raryindio]

Sleeplessly yours,

Unspoken poetry #1.

"LIWANAG SA DILIM”

liwanag, liwanag na pilit pinipilit, pinipilipit,pinupundi

pero bakit buhay pa itong banaag at patuloy sa pagsindi

sinanay mo kaming mamuhay ng walang nakikita

piring sa aming mga mata takot at kaba

habang iniinda ang mga hikbi at hinaing ng mga maralita

“Oo, kami'y musmos pa lamang upang alisin ang muta sa aming mga mata,

luha na umaagos sa bawat danas at gunita

Banaag ang dulot ng mahimbing na pagkatulog sa kasalanang lahat ay kasangkot,

Ngunit salamat sa iyong tanglaw na dahilan nang pagmulat sa madilim na pagkabangungot.

Kapunapuna sa aming bawat pagkilos, pananalita at paguugali ang paglamlam ng aming kinabukasan.

Na lalong pinasidhi ng pagpatay sa kapwa namin pagasa ng bayan.

Salamat sa dagundong dulot ng pagsabog ng iyong liwanag.

Pagkat ngayo'y pinipilit naming kumawala mula sa sariling bagkabihag.

Sa bawat kalabit ang kapalit ay galit at pagaalala ng aming ama at ina

Dalangin na huwag kaming mawala at ang umaandapandap na pagasa.

Dahil hindi na tama, hindi na normal at bagong bago sa amin ang lahat ng aming nakikita.

Pagmasdan at lunukin, lahat ang mga aral at danas ng gunita

Bago at sariwa ang nabubulok na kasaysayan

Bagong bago sa amin ang nakasanayang patayan.

Bagong bago sa amin ang mala sangganong paguugali na dapat simbolo at ihemplo ng aming bayan.

Bagong bago sa amin ang nagiging normal na pangaalipin sa aming mga kababayan.

Bagong bago sa amin ang pangbobomba,panununog at pagsira ng aming mga kabahayan.

Kailan ba naging sagot ang karahasan sa paghihirap ng ating bayan?

Sa bawat lantay na mga tanong na bakit, lalong tumatamis ang salitang pagtitiwakal.

Bakit mas nakakahiyang gumalang ni magsabi ng katotohanan kaysa magmura magbuhat ng bangko at nakahiligang pagwawalwal?

Bakit bagong bago ang normal, ang lahat ay bagong normal bagkos patuloy ang paghahari ng kaisipang imoral,neo-liberal, kolonyal lahat ng may “al”

A. L. I. P. I. N

Alipin na tayo nitong naghaharing kadiliman nagbabalat kayong demokrasya na para daw sa karamihan.

Na gaya nang pagtulog sa gabi at paggising pag tanaw na ang liwanag sa kalangitan.

Na gaya nang pagkalam ng iyong tiyan kapag gutom na’t walang maihain sa hapagkainan.

Na gaya ng lahat ng iyong pisyolohokal na pangangailangan nakatatak na sa ating isipan kultura’t tradisyon sa nakasanayang pamumuhay ng lipunan.

Demokryasang bumoto sa balotang wala ka naman talagang mapagpipilian bagkos lahat sila’y sangkot sa krimen ng kaganapan.

Di na bago tuwing eleksyon ang kanilang mga gasgas na linyahan,

na kung pagkakaisahin ang mga pangalan ay tiyak kong makagagawa ng family tree sa balotang iyong hinahawakan.

Liwanag-sa-dilim. Liwanag laban sa nakasanayang kadiliman.

Liwanag sa dilim. Kayong mga tunay na pagasa ng kinabukasan,

kapwa ko kabataan, mga anak ng bayan.

Gaya mo pagod narin ako sa mga linyahang umpisa na! Panahon na! Tayo na!

Pagkat tayo na!

Tumayo na at sa gayon ay hayaan nang maupos ang mitsa ng ating pasensya at hintayin itong sumabog sa ating mga dila hanggang sabaysabay at muling pagtanaw sa liwanag na kapwa idudulot ng ating pagaalsa.

#unspokenPoetry #poetry #poems #Tulaan #tula #Bayan #kalayaan #liwanag #dilim #liwanagsadilim #Literature #literary

#literature #studyblr #my words #my writing #notebooks

[ayaaasworld-blog]

Ikaw lang naman

Pamagat ng walang katapusan kong pagpapaliwanag sa puso at isip mong hindi magawang kumalma sa dagat ng isipin na meron ka at ng ating relasyong pilit kong ipinapaunawa sayo.

Ikaw lang naman, pero hindi mo magawang maniwala sa bawat salitang binibitawan ko, galing pa naman ito sa puso kong pilit inuunawa ka.

Ikaw na noon ay pinagtaksilan ng babaeng pinag-alayan mo ng mapupulang rosas sa bawat pagkikita niyo dahil "long distance relationship", pinag-alayan mo ng matatamis na halik dahil sabik na sabik ka sa kanya. Ikaw na noon ay nawasak at sumubok muli ngunit sa maling tao pa rin pala. Ikaw na ngayon ay sa akin ngunit parang ang layo layo mo pa rin.

Masakit pero mahal kita eh, mahal kita kahit parang kaagaw ko pa rin ang mga babaeng nagpaligaya sayo noong wala pang tayo. Masakit dahil nakikita ko sa mga mata mo kung paano ka iniwan, niloko at pinagpalit ng babaeng mahal na mahal mo.

Ikaw lang naman mahal ko, paniwalaan mo naman sana.

#tagalog #ikaw at ako #unspokenpoetry #unspoken #spilled words #spilled writing #spilled thoughts

[imaricebreak]

Anong special skills mo?

Kaya ko pong magbigay ng oras sa taong hindi kayang magpahalaga. Kaya ko pong mag effort sa maling tao dahil di raw nya makita. Kaya ko pong bumyahe ng tatlong oras o higit pa makita lang sya. Kaya ko pong maghintay kahit nagmumukha ng tanga.

Nakakatawa na may parte ng buhay Hindi mo alam kung saan ka lalagay Yung kaya mo pa rin maghintay Kahit na alam mong nakakangalay

Hindi ko nga alam kung ito ba ay skills Dahil stalking ay truly and really kills Pero sadyang ganun naman raw talaga Pag mahal mo di rin maiwasan na ikaw ay magduda.

Minsan nga para ka na rin tanga Malaman mo lang kung nasan ba sya Sino kaya ang kasama nya Ako kaya eh naiisip rin nya?

Effort raw ang hanap nya. Ano pa ba ang kulang, ano pa? Buong oras na nga nilaan sa kanya Hindi na maisip, kulang pa ba?

Ang labo nga minsan ng mundo Parang ikaw na sobrang gulo Kaya minsan talagang nakakabobo Ano ba kasi talaga ang gusto mo?

Mahal mo nga talaga, naman, oo. Inintindi mo pa rin nga ng buong buo Nag adjust ka na nga ng todo-todo Pero sa huli ikaw pa rin ang naiwang bigo.

Mapagbiro nga talaga ang tadhana Naisip ko habang nakatanaw sa bintana Pinilit mo na nga na gawing masaya Pero mas pinili pa rin nya na iwan ka

Hindi talaga sapat na mahal mo lang Lalo kung sa kanya, ikaw ay wala lang Masakit isipin pero mas okay na rin Kaysa umasa ka na ikaw pa rin

Sa bawat umpisa, laging may dulo Na akala mo’y wala kaya sinimulan mo Pero tuloy pa rin ang buhay mo Kaya naman sa lungkot wag magpatalo.

Parang ulap lang yan sa tag ulan Bumibigay rin kapag nahihirapan Ngunit may araw rin na ika’y sisikatan Na syang papawi sa iyong kalungkutan

Kung lahat nga ay natatapos Isipin mo na lang ikaw rin ay makakaraos Pasasaan ba ang lungkot rin ay lilipas Samahan lang ng mga kaibigan mong walang kupas.

#unsaid thoughts #writing #poetry #unspokenpoetry

[serentindipity-blog]

Hindi. Hindi to tungkol sa pagbalik balik lang sa nakaraan kaya masakit. Hindi dahil iniisip mo lang ang mga nangyari na dati kaya nagiging masakit. Siguro naghahagilap ka lang din ng mga rason. Kung bakit sa dinami dami ng pagkakataon na pwede niya yun gawin..na pwede niya yun sabihin.. Mas pinili niyang manahimik At kahit alam niyang mahal ka niya, mas pinilik niyang makitang nasasaktan ka.

#unspokenpoetry #walangtitulo #tagalogpoetry

[elsaaaangbertud]

"Saan ako dadalhin ng aking mga paa? Alam ko na saan ako papunta! Hindi ang buwan o ang mga bituin Hindi ang tubig o hangin Ang magdidikta ng aking tadhana Ngunit Siya na tagapaglikha ng lahat Ang magtatakda ng aking hinaharap Alam ko na kung saan ako papunta! Patungo Sa'yo, tagapagtakda ng tadhana Ang mga butas sa Iyong mga paa Ang nagsasabing hindi ako nag-iisa Dahil sa aking paglalakbay Ikaw ang aking kasabay!" #UnspokenPoetry #PassionWithAPurpose #DirectionAndDestiny

#passionwithapurpose #unspokenpoetry #directionanddestiny

[tagakwento-blog]

(photo not mine)

. . . .

Kelan ba matatapos? Hanggang kelan mararamdaman ang lungkot na nangagaling sa kaloob looban? Ilang luha pa ba ang kakailanganin  upang matapos lang ito? Maga ang mga mata, namumula ang ilong, pigang piga na ang mga luha ngunit hindi pa din sapat para maging manhid ang puso. Hindi pa din sapat lahat ng napagdaanang sakit, kahit ito ay sobrang sakit na, at paulit ulit matibay parin ang puso, na hanggang ngayon nakakaramdam pa din, kung hindi man konting pagmamahal o di kaya sangkatutak na sakit. Ano kaya ang maaring gawin para makalimot lahat ng sakit. Upang hindi na makaramdam ng sakit. Kinakailangan bang uminom ng kemikal na likidong para maalis ang mga sugat  sa puso. Oo sugatan na puso ngunit pilit pa ding tumitibok, nakakaramdam. Pilit man sabihin ng isip na tama na magmahal dahil masasaktan ka lang, matibay ang puso. May sariling paninindigan. Na kahit alam niya na masakit ang kapalit ng lahat ng ito, ginagawa pa din niya dahil gusto niya, gusto niyang umibig. Hindi man ito ang maibalik sa kanya, wala siyang pakialam dahil ang tungkulin lang naman niya ang maparamdam sa taong mahal niya, yung totoong pagmamahal. Nakakabilib din ang puso. Na kahit anong sakit iinda niya, tatanggapin niya. Na kahit paulit ulit. Ang importante lang ay maibahagi niya ang pagmamahal niyang taglay. Na kahit siya ay hindi alam ang pakiramdam ng pagmamahal. Kaya sa kahit sinong dumating sa buhay niya ay minamahal niyang totoo, nagbabakasakaling maiibabalik din ang pagmamahal na binibigay niya. Ngunit mapaglaro ang tadhana. Na sa halos araw araw, sa bawat bigay niya ng pagmamahal ay naghahanap siya ng pagmamahal. Ngunit ano lang ang natatanggap niya? Panggagamit at pananakit. Ang tanging gusto lang naman ng puso ay makaramdam ng pagmamahal sa taong mahal niya. Pero siguro nga, yun yung tunay na silbi ng pagibig. Hindi ito tungkol kung ano ang matatangap mong pagmamahal, kundi tungkol ito kung hanggang kelan mo kayang magbigay ng pagmamahal sa mga tao. Na sa sarili mo, walang nagbibigay. 

By: rmj

#TagalogStory poetry SpokenPoetry ph Love #UnspokenPoetry

[lifebeginsatthirty]

Iniisip ko kung ano ang pinakamalapit na salita sa PAG IBIG at ang tanging pumapasok sa aking isipan ay ang iyong pangalan. Ginugunita ko kung ano ang aking sasabihin kapag nagkrus ang ating landas ngunit hindi ko maipinta kung paano at kung ano ang mga magaganap.

Mayroon akong nahagilap na larawan mo at nanumbalik ang mga alaala. Hanggang kailan ba ako aasa? Napapatitig ako sa orasan, at sa tuloy tuloy na pagikot ng kamay nito, ay ang patuloy ko ding dasal na sana isang araw balikan mo ako…

Balikan upang ipaliwanang mo. Ipaliwanang ang mga bagay na gumugulo sa isip ko Hindi ko hahadlangan ang kaligayahan mo Pero sana ibigay mo sa akin ang nararapat para sa kalayaan ko.

Kalayaan hindi upang gawin kung ano ang gusto kong gawin Kalayaan hindi para gumanti sa sakit na dinulot ng bigla mong pananahimik Ngunit inaasam ko ang kalayaan ng aking isip na hanggang ngayon ay nakagapos Dahil sa sandamakmak na tanong. Bakit? Bakit tayo humantong sa ganito.

#UNspokenpoetry freestyle feels hugotALAkarisma

[psychotic-hazelnut]

Kakalimutan na kita

Kakalimutan kita Lagi ko itong tatandaan Para rin ito sa ikabubuti ko, at ikabubuti mo na ren naman kakalimutan kita, at di na hahabulin pa diretso ang tingin, nakataas ang ulo, at pormal ang tindig

Pero hindi lang yon ang gagawin ko syempre, Iiwan na kita, gaya ng pag iwan mo sa akin, pero maraming salamat paren Napapaisip tuloy ako bigla kung paano tayo nagsimla kung pano ka naging mabuti, hanggang natapos nalang bigla

tanda mo pa ba nung binangga mo ko, napaka siga mo pa kase, pati naman hanggang ngayon Bumagsak mga gamit ko, at tinulungan mo ko Di pa tayo magkakilala non, pero unti unti rin yon nagbago Nagkakilala tayo, pero dapat pala di kita binigyan ng pagkakataon

dahil lang sa simpleng banggaan na iyon, nagkakilala tayo Dahil lang sa simpleng banggaan na yon, nabuo ang "TAYO" dahil lang sa simpleng banggaan na iyon, naparamdam mo sa akin, na sobrang saya ng mundo pero dahil lang din sa simpleng banggaan sa gawing doon binawi ka agad sa akin ng pagkakataon.

Kakalimutan na kita Ilang ulit ko na ba sinabi ang mga katagang yan kakalimutan na kita! oo, mahirap at masakit, pero gagawin ko yan kakalimutan kita! gagawin ko lahat para lang magawa ko yan kakalimutan kita kakalimutan kita kahit ang sakit sakit na kakalimutan kita, kahit na nakikita kita sa bawat sulok ng aking paningin kakalimutan kita, kahit na palagi ka paren anjan sa aking tabi kakalimutan kita, hindi dahil sa masama ka o dahil sa ayaw ko na kakalimutan kita para sa ikatathimik ng lahat kakalimutan kita, pero patuloy paren kitang mamahalin kakalimutan kita, para matahimik na ang iyong kaluluwa.

#spokenwords unspokenWords unspokenPoetry neverendinglove #spokenpoetry amateurTry