Canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum. Beynim yorgun, bedenim yorgun. Bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun artık. Heveslerim yorgun, iyimserlğim yorgun. Konuşarak anlaşmaya olan inancım bile yorgun artık. Çok yorgunum."
düştüğümde burada olacağına inanmak isterdim. yürüyemediğimde ve elimde üzüntüden başka hiçbir şey olmadığında. bazen yalnızca beni düşüneceğimizi, beni ve benim iyi oluşumu. bütün ama bütün bunlara inanmayı ben çok isterdim.
Ben huzurla devam etmek istiyorum.Yani huzur dediysem her şeyin mükemmel gittiği bir hayattan bahsetmiyorum. Suistimal edilmediğim, korkmadan sırtımı yaslayabildiğim insanlarla, kim daha çok çabaladı yarışı olmadan, anladığım, anlaşıldığım, taktiksiz, sade bir hayat istiyorum ...
"Seni çok özledim" demek istiyorum, cümlede en çok da çok kelimesi az kalıyor, "sen de beni çok özle" demek istiyorum bu kez de çok kelimesi çok olur diye korkuyorum, söyleyince çok oluyorum susunca da çok ölüyorum...