Tumgik
#Όρους
romios-gr · 2 months
Text
Tumblr media
Aνακοίνωση της Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως Αγίου Όρους, περί του προς ψήφιση νομοσχεδίου «Ἰσότητα στὸν πολιτικὸ γάμο. Τροποποίηση τοῦ Ἀστικοῦ κώδικα καὶ ἄλλες διατάξεις» ΚΑΡΥΑΙ ΤΗι 26.1./8.2.2024 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΔΙΠΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩ Μὲ ἀφορμὴ τὴν κατάθεση τοῦ νομοσχεδίου «Ἰσότητα στὸν πολιτικὸ γά­μο. Τροποποίηση τοῦ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/anakoinosi-tis-ektaktoy-diplis-ieras-synaxeos-agioy-oroys-peri-toy-pros-psifisi-nomoschedioy-isotita-ston-politiko-gamo-tropopoiisi-toy-astikoy-kodika-kai-alles-diataxeis/
0 notes
thenewsmag · 2 years
Text
Θεσσαλονίκη: Ελεύθεροι οι ιδιοκτήτες γηροκομείου όπου είχαν πεθάνει 26 ηλικιωμένοι από κορονοϊό
Θεσσαλονίκη: Ελεύθεροι οι ιδιοκτήτες γηροκομείου όπου είχαν πεθάνει 26 ηλικιωμένοι από κορονοϊό
Ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους αφέθηκαν οι ιδιοκτήτες γηροκομείου στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης, οι οποίοι κατηγορούνταν για παραβίαση μέτρων αποτροπής μολυσματικών ασθενειών που είχαν συνέπεια τον θάνατο 26 ηλικιωμένων από κορονοϊό Ελεύθεροι αφέθηκαν μετά την απολογία τους στον ανακριτή οι δύο ιδιοκτήτες γηροκομείου στο Ασβεστοχώρι οι οποίοι κατηγορούνταν για παραβίαση μέτρων αποτροπής…
View On WordPress
0 notes
astratv · 2 years
Text
Στην κορυφή του όρους Αραράτ "πάτησε" ο Λαρισαίος ορειβάτης Θάνος Μαργαρίτης με την EXALCO (φώτο
Στην κορυφή του όρους Αραράτ “πάτησε” ο Λαρισαίος ορειβάτης Θάνος Μαργαρίτης με την EXALCO (φώτο
Στην κορυφή του όρους Αραράτ στην Τουρκία στα 5137m έφτασε ο Λαρισαίος ορειβάτης Θάνος Μαργαρίτης, όπως ενημέρωσε με ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο ίδιος ευχαριστεί θερμά τη�� εταιρεία EXALCO και τον Πρόεδρο κ. Γιάννη Καντώνια για την στήριξη που του παρέχουν σε κάθε του προσπάθεια. Δείτε βίντεο και φωτογραφίες από την ανάβαση του: Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
orthodoxiaonline · 1 year
Text
Άγιον Όρος: Όσιος Γρηγόριος ο Ησυχαστής, Μνήμη 7 Δεκεμβρίου 2022
Άγιον Όρος: Όσιος Γρηγόριος ο Ησυχαστής, Μνήμη 7 Δεκεμβρίου 2022
Σήμερα 7 Δεκεμβρίου 2022, γιορτάζει ο Όσιος Γρηγόριος ο Ησυχαστής (+1406), κτίτορας της Μονής του Αγίου Νικολάου, της νυν επονομαζομένης του «Οσίου Γρηγορίου» Αγίου Όρους. (more…)
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
apopeira-epafhs · 29 days
Text
Αγάπη με όρους και προϋποθέσεις δεν υπάρχει, εκτός και αν είναι δανεική.
10 notes · View notes
justforbooks · 2 months
Text
Tumblr media
Στις αρχές Φεβρουαρίου 1929 κυκλοφόρησε στο Παρίσι το μυθιστόρημα Χρυσόψαρο, δωμάτια μετ’ επίπλων (Au poiss’ d’or, hôtel meublé), που, στον Τύπο της εποχής, διαφημίστηκε ως το βιβλίο που «τραβά τη μάσκα» από εκατομμύρια άντρες. Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά ομοερωτικά μυθιστορήματα της γαλλικής λογοτεχνίας του Μεσοπολέμου, όπου, μέσα από μια ιστορία γραμμένη με όρους μελοδράματος, παρουσιάζονται ο κόσμος των ομοφυλοφίλων της Μονμάρτρης, της πλατείας Πιγκάλ, της Βαστίλλης, οι ρευστές ταυτότητες και το παιγνίδι των φύλων στα μυθικά, σήμερα, μπαρ, καμπαρέ και ξενοδοχεία αυτής της περιοχής του Παρισιού.
Είναι ο κόσμος που έχουμε δει στις διάσημες φωτογραφίες του Ουγγρογάλλου φωτογράφου Μπρασάι από το νυχτερινό Παρίσι των αρχών της δεκαετίας του 1930. Μολονότι οι ομοφυλόφιλοι βρίσκονταν στη Γαλλία υπό τη διαρκή απειλή της επιτήρησης και της καταστολής, το Παρίσι θεωρούνταν ως «μία από τις μητροπόλεις όπου η σωματική αυτοδιάθεση και η ομοερωτική επιθυμία μπορούσαν να βιωθούν πολύ πιο ελεύθερα».
Σταθμό στην ομοερωτική έκφραση, που «κυοφορεί μια νέα αντίληψη και προαναγγέλλει σε ορισμένα σημεία μυθιστορήματα όπως η “Παναγία των Λουλουδιών” του Ζενέ» θεωρούν το Χρυσόψαρο ο Νίκος Σκοπλάκης και η Νίκη Τζανάκη, που υπογράφουν το πολύ σημαντικό επίμετρο της ελληνικής έκδοσης του μυθιστορήματος. Ο Νίκος Σκοπλάκης είναι και ο μεταφραστής του Χρυσόψαρου, ο οποίος, εκτός από το επίμετρο, εμπλουτίζει την έκδοση και με σημαντικές σημειώσεις.
Πολλές από τις σημειώσεις αφορούν την κοινωνική τοπογραφία των μπαρ, των καμπαρέ και των δρόμων που αναφέρονται στο μυθιστόρημα, μια queer γεωγραφία, θα λέγαμε σήμερα. Άλλες είναι σημειώσεις γλωσσολογικού και λεξικογραφικού χαρακτήρα, κυρίως για λέξεις με διπλή σημασία όταν χρησιμοποιούνται στην αργκό των ομοφυλοφίλων, στα «φραγκολουμπινίστικα» ή στα «καλιαρντά», όπως θα έλεγε ο Ηλίας Πετρόπουλος. Μία απ’ αυτές είναι και η λέξη του τίτλου: «poisson», που εκτός από ψάρι σημαίνει και τον μαστροπό ή τον αγαπητικό.
Για τους Έλληνες αναγνώστες είναι σημαντικό ότι ο συγγραφέας του Χρυσόψαρου είναι Έλληνας, ο Alec Scouffi ή Αλέξανδρος Σκούφης. Ο Alec Scouffi γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1886, σε αστική οικογένεια, με επιρροή και με μεγάλο καλλιτεχνικό κύκλο. Φοίτησε σε γαλλικά σχολεία. Από τα δεκατέσσερά του άρχισε να σπουδάζει μουσική και εξελίχτηκε σε πολύ καλό λυρικό τραγουδιστή. Παρά τη χωλότητά του, διακρινόταν ως ερμηνευτής στη σκηνή, σύμφωνα με τις μαρτυρίες της εποχής. Ο μαέστρος και συνθέτης Δημήτρης Μητρόπουλος θαύμαζε το ταλέντο του. Μάλιστα ο Μητρόπουλος είχε γράψει ένα από τα πρώτα βιογραφικά σημειώματα για τον Σκούφη, που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα» στις 24 Σεπτεμβρίου 1926.
Την ίδια χρονιά ο Σκούφης εγκαθίσταται στην Αθήνα. Διδάσκει στο Ελληνικό Ωδείο και δίνει ρεσιτάλ. Αλλά ξαφνικά, στα τέλη του 1927, χάνεται από την ελληνική πρωτεύουσα. Τον ξαναβρίσκουμε στο Παρίσι. Έχει ήδη γράψει και εκδώσει ποιητικές συλλογές στα γαλλικά και γίνεται δεκτός από την εταιρεία συγγραφέων, τη Société des gens de lettres. To 1929 κυκλοφορεί το Χρυσόψαρο, ένα κατά βάση νατουραλιστικό μελόδραμα, αλλά πολύ πρωτοποριακό στις αναπαραστάσεις της σεξουαλικότητας και στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται η ρευστότητα της σεξουαλικής ταυτότητας.
«Για να μείνουμε ελεύθεροι πρέπει να λυτρωθούμε από το ένα φύλο μέσω του άλλου» γράφει κάπου. Και κάπου αλλού, προς τις τελευταίες σελίδες, γράφει: «Μάλλον η ψυχή σου, μικρέ μου, δεν βρήκε το πραγματικό της φύλο (διότι και οι ψυχές έχουν φύλο). Μα ναι, έχουν φύλο κι οι ψυχές κι αυτό το φύλο δεν ταυτίζεται απαραιτήτως και πάντα με το φύλο του σώματος (ατύχημα της ύλης, εντελώς τυχαίο συμβάν, το οποίο οφείλεται σε μια φύση τυφλή, που σφάλλει). Ναι, ναι, όπως το λέω: που σφάλλει… Καταλαβαίνεις, παιδί μου;».
Μοιράζοντας τις μέρες του και τις νύχτες του μεταξύ του γραψίματος και της αναζήτησης του έρωτα, ο Scouffi ζει το Παρίσι με ελευθεριότητα. Το νήμα της ζωής του διακόπτεται όμως βίαια. Στις 24 Μαρτίου 1932 δολοφονείται με πολύ άγριο τρόπο μέσα στο διαμέρισμά του, στον αριθμό 97 της οδού Ρώμης, στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα. Το πτώμα βρέθηκε το επόμενο πρωί από την καθαρίστρια. Ο Scouffi φορούσε ρομπ ντε σαμπρ και κρατούσε την πίπα στο κοκαλωμένο χέρι του. Τον είχαν μαχαιρώσει και στραγγαλίσει. Το πορτοφόλι του, άδειο, ήταν πεταμένο μέσα στο δωμάτιο.
«Ο Αλέξανδρος Σκούφης, 46 ετών, Έλληνας υπήκοος, γεννηθείς εν Αλεξανδρεία», όπως έγραφαν τότε οι εφημερίδες, είχε νοικιάσει το τεσσάρι διαμέρισμα της οδού Ρώμης στις 10 Αυγούστου 1931. Το είχε επιπλώσει πολυτελώς και ζούσε εκεί με τον νεαρό εραστή του, Πιερ Παρί. Λίγο μετά την εγκατάσταση στο διαμέρισμα ο 22χρονος Πιερ Παρί κατατάχθηκε στον στρατό. Θεωρήθηκε ο πρώτος ύποπτος. Όμως, λόγω του στρατού, είχε ακλόνητο άλλοθι. Ο δολοφόνος πρέπει να ήταν «κάποιος από τους πολλούς νεαρούς που ο Scouffi δεχόταν στο σπίτι του».
Η δολοφονία, που είχε χαρακτηριστεί από τον αστυνομικό επιθεωρητή της περιοχής «πραγματική σφαγή», είχε γνωρίσει μεγάλη δημοσιότητα στον Τύπο της εποχής, με πολλές λεπτομέρειες, σκανδαλιστικές και μη, για το θύμα. Όμως ο δολοφόνος δεν βρέθηκε ποτέ. Ο Scouffi είχε κατά κάποιον τρόπο προαναγγείλει τη μοίρα του στις πρώτες σελίδες του Χρυσόψαρου, εκεί που παρουσιάζει τον ήρωά του: «Τα μαλλιά του, φρεσκοκουρεμένα, γυαλοκοπούσαν από την μπριγιαντίνη. Κόνταιναν πολύ και σταματούσαν ψηλά στο σβέρκο. Εκείνος ο σβέρκος, ροδαλός και ξυρισμένος, ήταν σαν να προοριζόταν για το φιλί ή για το λεπίδι».
Πιερ ήταν ο τελευταίος εραστής του Scouffi, αλλά και Πιερ είναι το όνομα του ήρωα στο Χρυσόψαρο. Το όνειρο του Πιερ είναι να κάνει τον γύρο του κόσμου, αλλά αυτό που κατορθώνει είναι να κάνει τον γύρο της πλατείας Πιγκάλ. «Εκεί θα τελείωνε η τρελλή περιπέτεια, το ωραίο ταξίδι που είχε ονειρευτεί». Ζει με τη μητέρα του και τον πατριό του σ’ ένα προάστιο του Παρισιού. Ο πατριός, που διατηρεί ζαχαροπλαστείο, είναι πολύ βάναυσος και κακοποιεί τον Πιερ. Τον μαστιγώνει και τον κάνει ασήκωτο από το ξύλο. Το παιδί αποφασίζει να δραπετεύσει από την οικογενειακή εστία, αφού βουτήξει δύο χιλιάδες φράγκα από το ταμείο του ζαχαροπλαστείου. Βρίσκει καταφύγιο στη Μονμάρτρη, ψάχνοντας τη σεξουαλικότητά του.
«Η επιθυμία για το αρσενικό ζυμωνόταν με την επιθυμία για τη γυναίκα. Δεν κατάφερνε να διαχωρίσει τις δύο επιθυμίες για τη γυναίκα. Δεν κατάφερνε να διαχωρίσει τις δύο επιθυμίες, που τώρα πια, γίνονταν μία, στις αισθήσεις του». Όμορφος, διάφανος, αγαλματώδης σαν αρχαίος έφηβος, αρχίζει να εκδίδεται, έχοντας ως βάση του το ξενοδοχείο «Χρυσόψαρο».
Είναι πια ο Πιερ/Σουσού. Μέσα από την περιπλάνηση του Πιερ, ο συγγραφέας μάς οδηγεί στην ανθρωπολογία των ομοφυλόφιλων του Παρισιού και δείχνει ότι το κοινό πάθος, παρά τα φαινόμενα, δεν καταργεί τα ταξικά όρια. Λογοτεχνικά, εντάσσει επίσης στην αφήγηση όλες τις θεωρίες της εποχής περί ομοφυλοφιλίας, ενώ περιγραφές πάρτι όπως αυτό του ζωγράφου Μάξγουελ, του οποίου ο Πιερ είναι εραστής και μοντέλο, μοιάζουν να βγαίνουν μέσα από σελίδες του Μαρσέλ Προυστ.
Ο Scouffi μιλάει ακόμη για τη ρευστή ταυτότητα – το είπαμε κιόλας, γράφοντας για τους «ανδρόγυνους» αλλά και για τους «γύναινδρους». Στο Χρυσόψαρο ζουν κι άλλοι σαν τον Πιερ/Σουσού. Ανάμεσά τους και η Λουίζ, που ερωτεύεται τον Πιερ. «Μπροστά σε αυτόν τον αδύναμο αισθάνθηκε ισχυρή. Μπροστά σε αυτόν τον παθητικό ένιωσε ακαθόριστα την αμφισημία του φύλου της… Σ’ αυτό το σώμα γυναίκας ανασταινόταν ένας άντρας».
Για τον Πιερ/Σουσού κάποια στιγμή αρχίζει η πτώση. Αρρωσταίνει από φυματίωση, το σώμα του αλλοιώνεται. Τον συλλαμβάνουν για διακίνηση ναρκωτικών. Κλείνεται στη φυλακή. Όταν βγαίνει, ο δρόμος δεν μπορεί πλέον να του δώσει ψωμί, ούτε ηδονή. Ερωτεύεται έναν νεαρό, που θέλει όμως να τον αποτρέψει από το να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Γι’ αυτό, παρόλο που συζούν στο ίδιο δωμάτιο, δεν κάνουν ποτέ έρωτα. Ο Πιερ βρίσκει δουλειά σε χαμάμ, όπου ανακαλύπτει την ηδονή του σαδομαζοχισμού. Το τέλος του δεν θα αργήσει όμως να έρθει, καθώς χάνει ό,τι πραγματικά έχει αγαπήσει.
Μετά τη δολοφονία του Alec Scouffi το Χρυσόψαρο γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Πούλησε σαράντα χιλιάδες αντίτυπα. Η εποχή όμως άλλαζε και το Χρυσόψαρο θεωρήθηκε πορνογραφικό. Πέρασε στη λήθη. Αλλά τίποτα το σημαντικό δεν χάνεται. Αρκετά χρόνια αργότερα, ένας άλλος συγγραφέας που κινείται στη λογοτεχνική γεωγραφία του Παρισιού ανακαλύπτει τον Scouffi. Είναι ο Πατρίκ Μοντιανό, που «ανασταίνει» τον Αλέξανδρο Σκούφη σε τρία βιβλία του: στο Livret de famille το 1977 (αμετάφραστο στα ελληνικά), στον Δρόμο των σκοτεινών μαγαζιών το 1978 (μτφρ. Λήδα Παλλαντίου, Κέδρος) και στο Paris Tendresse το 1990 (αμετάφραστο στα ελληνικά).
Το 2019, εβδομήντα χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή του, το Χρυσόψαρο επανεκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Séguier. Άρχισε έτσι μια νέα εποχή για ένα μυθιστόρημα πρωτοποριακό ως προς την ιδεολογία του, που σίγουρα θα επανεκτιμηθεί και θα βρει τη θέση του σήμερα. Το αποδεικνύει και η θαυμάσια ελληνική έκδοση από την Κίχλη.
Έτσι κι αλλιώς ο Σκούφης εξακολουθεί να «βρίσκεται» στην Αθήνα χάρη στην αρχειακή συλλογή «Alec Scouffi Collection, 1912-1921», στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη. Η συλλογή, δωρεά της πριγκίπισσας Catherine Aleya Aga Khan το 2015, αποδεικνύει και τη στενή σχέση του Άλεκ ή Αλέξανδρου Σκούφη με τον Κ.Π. Καβάφη. Ανάμεσα στα τεκμήρια υπάρχει και το χειρόγραφο του ποιήματος «Τα κεριά» με ιδιόγραφη αφιέρωση στον Σκούφη.
Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?
2 notes · View notes
pro-s-poihths · 10 months
Text
Ποιανού την αγάπη βλέπουν
Σε πόθησα· σε είχα· σ'αγάπησα και σ'έχασα και τώρα δε μου λείπεις.
Μα κάποτε μου έλειψες και πάλι σε ποθούσα κι όσοι το πάθος μου έβλεπαν και όσοι την αγάπη, με θάρρος και με επιμονή εμένα κατηχούσαν, πως θα πυρώσει ο έρωτας μας έλεγαν, κι ας είναι τώρα στάχτη.
Και πράγματι αν τα άκουγες, για σένα όσα είπα, ίσως αν απ'το στόμα μου αντί λόγων -τάχα μου- έπεφτε τροφή, μέλι θα ήταν πο'σταζε, μα θα'πεφτε στην τρύπα, που σ'άλλους βρίσκεται η καρδιά, στην διάφανη δική σου τη μορφή.
Εντάξει, τώρα πέρασε, μα τόσα χρόνια λέγαν, "πώς γίνεται να σ'άφησε, η αγάπη ατμός να γίνει;" έτσι νομίζαν. Φίλοι καλοί, είναι απλό, τα δάκρυα κι αν τρέξαν, πως ήτανε ρομάντζο επιπόλαιο, παιδικό, οι στιγμές αυτό αποδείξαν.
Και όσα οι φίλοι έβλεπαν, και όσα οι κοπέλες, ήταν μια λόξα ιδιωτική, δική μου παρωπίδα, αττασθαλεία κι εμμονή, μη βλέπεις την αγάπη μου, τον πόθο και τις τρέλες, τον έρωτα τριαντάφυλλα -θανάτου- τον κερνώ σε χρώμα λεμονί (είναι που πάντοτε πολύ αργά μονάχα βρίσκω υπομονή).
Αυτό που έκανε τους πάντες στην αγάπη να πιστέψουν, αυτό που όλοι μου έλεγαν πως κάπως μαγικά θα ξαναβρώ, το ίδιο που εσύ έχασες και που όλοι το ζηλεύουν, ήταν η αγάπη η δική μου, όχι η δική σου, βρε μωράκι μου γλυκό.
(Για όσους πίστεψαν ότι έχουμε μέλλον πάλι. Μια δεύτερη προσπάθεια. Μία αγάπη συμβατή, με νέους όρους. Έναν εκ νέου έρωτα. Αυτά, κάπου-κάποτε, ίσως υπάρχουν. ΄Ισως υπήρξαν. Ίσως ζήθηκαν. Αλλά όχι από μας. Όχι για μας. Κι ούτε τα θέλω. Αν βρεις κάποιον σαν εμένα, θα είσαι υπερτυχερή. Αν βρω κάποια σαν εσένα δεν έμαθα τίποτα.)
9 notes · View notes
emptyenough · 1 year
Text
πότε
Πότε πάψαν οι άνθρωποι άραγε να νοιάζονται ; 
Πότε γίναν όλα τόσο επιφανειακά; 
Πότε έγινε το συναίσθημα αδυναμία;
 Και πότε ο έρωτας παγίδα ;
Πότε άραγε αλλάξαν τα δεδομένα ; 
Και εμείς ; Εμείς πότε μάθαμε να παίζουμε τόσο καλά αυτό το νέο υπό όρους παιχνίδι ; 
Πότε κάναμε τον ρομαντισμό σαχλό ; 
Πότε γίναμε τόσο κυνικοί ; 
Και πότε άραγε γίναμε κάποιοι που δεν είμαστε εμείς ; 
24 notes · View notes
siagavril · 8 months
Text
Tumblr media
Λίγες ώρες πριν με αποχαιρετήσει ένα ακόμα καλοκαίρι,πριν πω το τελευταίο αντίο σε ένα παρελθόν που ανάθεμα κι τι δεν εκανα για να αποτελέσει μέλλον…
Προσπάθησα,προσπάθησα πολύ να χωρέσω στην ζωή σου,πάντα με τους δικούς σου όρους και κανόνες… κι κάπου σε όλη αυτή την προσπάθεια κάπου με έχασα…
Τι πιο αντιφατικό ο άνθρωπος που σου θύμισε ποια είσαι κι τι αξίζεις να σε βυθίζει πιο βαθιά στο ίδιο σου το χάος!
Μαζί σου ξεπέρασα πολλά κι πολλούς..όλα εκείνα τα φαντάσματα του παρελθόντος κι στο τέλος έγινες το κυριότερο..θα μου λείψεις..
Έχω θρηνήσει για σένα πολλές φορές κι θα θρηνω για όσα δεν κατάφερα να ζήσω μαζί σου αλλά μια άλλη μου πλευρά νιώθω τυχερή που την έκανες να νιώσει…
Εις το επανιδείν κι ας ελπίσουμε πως όταν γυρίσεις,να μπορούμε να ζήσουμε αυτο το μαζί που δεν ολοκληρώθηκε!
4 notes · View notes
endorphinized · 2 years
Text
ο όρος "φασαία" ειναι σεξιστικός, και ειδικά οι θηλυκότητες ειναι ντροπιαστικό να χρησιμοποιείτε τέτοιους όρους.
οχι δεν είναι quirky, ειναι απλα εσωτερικευμένος σεξισμός. κοροϊδεύετε τις "βασικές" κοπέλες τόσα χρόνια, και τώρα που υπάρχουν περισσότερες εναλλακτικές κοπέλες ακόμη τις κράζετε. απο basic girl hatred, πήγαμε σε φασαια hatred επειδή απλα οι άντρες θα συνεχίζουν να ξερνανε τον μισογυνισμό τους σε οτιδήποτε κι εαν κάνουμε/μας αρέσει, ενω κάθονται σε ενα γαμημένο pc και καίγονται 10 ώρες στο lol και στα video games. δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρις να μας κρίνουν και να μας κράζουν οι άντρες. και όσοι εχουν το θρασος να πούνε οτι δεν ειναι ολα σεξιστικά, κυριολεκτικά ειναι. πατριαρχία εχουμε. get well soon
33 notes · View notes
romios-gr · 3 months
Text
Tumblr media
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΔΙΠΛΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩ Μὲ ἀφορμὴ τὴν κατάθεση τοῦ νομοσχεδίου «Ἰσότητα στὸν πολιτικὸ γάμο. Τροποποίηση τοῦ Ἀστικοῦ κώδικα καὶ ἄλλες διατάξεις» γιὰ ψήφιση ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Βουλὴ, συνῆλθαν στὶς Καρυές, σήμερα 8.2.2024, οἱ 40 Καθηγούμενοι καὶ Ἀντιπρόσωποι τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ λόγῳ τῆς μείζονος καὶ ἰδιαζούσης σοβαρότητος τοῦ θέματος ἀπο... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ta-eipan-ola-kai-choris-peristrofes-oi-igoymenoi-kai-oi-antiprosopoi-toy-agioy-oroys-gia-to-epimacho-nomoschedio/
0 notes
thenewsmag · 2 years
Text
Ελληνόκτητα δεξαμενόπλοια: Σκληρό παζάρι των Ιρανών | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ελληνόκτητα δεξαμενόπλοια: Σκληρό παζάρι των Ιρανών | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ορους και προϋποθέσεις προκειμένου να αποδεσμεύσει τα δύο ελληνόκτητα δεξαμενόπλοια που κρατούνται από τον Μάιο στο λιμάνι Μπαντάρ Αμπάς του Ιράν θέτει, κατά πληροφορίες, η Τεχεράνη. Και αυτό ενώ η επιστροφή στις δεξαμενές του ιρανικών συμφερόντων πλοίου «Lana» των 100.000 τόνων πετρελαίου, που είχαν αρχικά κατάσχει οι ελληνικές αρχές κατόπιν αιτήματος των ΗΠΑ, έχει ολοκληρωθεί εδώ και πάνω από μ…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
retro-apomeinaria · 1 year
Text
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία!
Ο συνδυασμός αυτός των επιτυχιών των φεμινιστριών και της προσαρμοστικότητας της πατριαρχίας, απαιτεί από τα γυναικεία κινήματα σε όλο το κόσμο να συνεχίσουν να επανεφευρίσκουν τους εαυτούς τους. Η πάλη με μια προσαρμοστική πατριαρχία παίρνει χρόνο, ενέργεια και περισσότερο διαφορετικούς μεταξύ τους συμμάχους από ποτέ. Οι ευεργετούμενοι από την πατριαρχία ποντάρουν στην κόπωση μας. Τα πατριαρχικά συστήματα – αυτοί οι δυναμικοί ιστοί δογμάτων, σχέσεων και σχέσεων – πρέπει να είναι σε θέση να προσαρμόζονται με τρόπους που τα κάνουν να φαίνονται νέα, αναμορφωμένα, σύγχρονα και περιστασιακά ακόμη και επαναστατικά. Οι υποστηρικτές τους πρέπει να κάνουν αυτά τα επαναλαμβανόμενα μασκαρέματα ενώ διατηρούν τον βασικό πυρήνα της πατριαρχίας: το προνόμιο συγκεκριμένων μορφών αρρενωπότητας πάνω σε απεχθείς μορφές αρρενωπότητας και πάνω από όλες τις μορφές θηλυπρέπειας. Μερικές επιλεγμένες γυναίκες μπορεί να επιτραπούν στο συμβούλιο – ή στο αθλητικό δελτίο ή τη νομική σχολή – αλλά με (συνήθως άγραφους και διαψευδόμενους) όρους: πως αυτές οι λίγες γυναίκες υιοθετούν αρρενωπό τρόπο σκέψης (για το κέρδος, το πόλεμο, την σεξουαλικότητα, την ανισότητα) ή σε αντιδιαστολή αυτές οι λίγες γυναίκες υποδύονται μια μορφή πατριαρχικής θηλυπρέπειας που συμπληρώνει αλλά δεν υποκαθιστά το ανδρικό προνόμιο.
11 notes · View notes
orthodoxiaonline · 1 year
Text
Στη Σπερχειάδα η Παναγία του Όρους των Ελαιών
Στη Σπερχειάδα η Παναγία του Όρους των Ελαιών
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατά την εκκλησιαστική τάξη η μαρτυρική πόλη της Σπερχειάδας, στην καρδιά της Δυτικής Φθιώτιδος υποδέχθηκε απόψε από την Λαμία την Ιερά και Θαυματουργό Εικόνα της Παναγίας του Όρους των Ελαιών. (more…)
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
mple-selhnhh · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
Η πένθιμη μοναξιά της Κυριακής (En la doliente soledad del domingo)
Είμαι εδώ —
γυμνή,
πάνω στα μοναχικά σεντόνια
τούτης της κλίνης όπου σε ποθώ.
Το κορμί μου κοιτάζω,
ροδαλό και λείο στον καθρέφτη,
το σώμα μου
που υπήρξε η ακόρεστη γη των φιλιών σου,
αυτό το σώμα το γεμάτο αναμνήσεις
απ’ το ανήμερο πάθος σου,
που πάνω του πάλεψες μάχες όλο ιδρώτα
σε ατέλειωτες νύχτες στεναγμών και γέλιων
και αχών σπηλαίων μου εσωτάτων.
Τα στήθη μου κοιτάζω
που χαμογελώντας τα συνταίριαζες
στην παλάμη του χεριού σου,
και που σαν μικρά πουλιά τα πίεζες
στα κλουβιά σου από πέντε σιδερόβεργες,
ενώ ένα λουλούδι εκρηγνυόταν
προσκρούοντας με την στεφάνη του
στη γλυκειά σου σάρκα.
Τα πόδια μου κοιτάζω,
απαλούς κι ατέρμονους ειδήμονες των χαδιών σου,
που νευρικά και γρήγορα στις κλειδώσεις σου τυλίγονταν
για να σ’ ανοίξουνε τους δρόμους της απωλείας
προς το ίδιο κέντρο το δικό μου
και την χλοερή βλάστηση του όρους
όπου εξύφανες μάχες βουβές
εστεμμένες ηδονή,
προανηγγειλμένες από εκπυρσοκροτήσεις
και πρωτόγονους κεραυνούς.
Με κοιτάζω, μα δε με βλέπω,
καθρέφτης δικός σου είναι αυτός που πένθιμα ξαπλώνει
πάνω σ’ αυτήν τη μοναξιά της Κυριακής,
ένας καθρέφτης ροδαλός,
εκμαγείο κενό που αναζητά το άλλο του ημισφαίριο.
Βρέχει — αλύπητα βρέχει
στο πρόσωπό μου
και σκέφτομαι μονάχα τη μακρινή αγάπη σου
καθώς σκεπάζω
με τις δυνάμεις μου όλες
την ελπίδα.
-Gioconda Belli
24 notes · View notes
Text
youtube
(Βίντεο) "Τι έχω κάνει;" Βίαιη προσαγωγή ανθρώπου που πήγε να δώσει τρόφιμα στην Κατάληψη στην Πρυτανεία
Η ξεφτίλα της αστυνομίας συνεχίζεται: Βίαιη προσαγωγή ανθρώπου που προσπάθησε να προσεγγίσει την Κατάληψη στην Πρυτανεία για να δώσει τρόφιμα στους αποκλεισμένους καταληψίες από τη Δευτέρα 13 Μάρτη. Καθώς τον σέρνουν τραβώντας από τα ρούχα και ξεγυμνώνοντας τον ο άνθρωπος τους ρωτάει άναυδος, "τι έχω κάνει;".
Το βίντεο τραβήχτηκε στις 5 το απόγευμα σήμερα Σάββατο 18 Μάρτη.
Ούτε σε πόλεμο δεν απαγορεύεται η χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας, κι όμως στις ανελεύθερες και δυστοπικές μέρες που ζούμε, οι μπάτσοι, τα "παιδιά του λαού" για κάποιους, ακολουθώντας πιστά τις εντολές της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. υπό τον νέο αρχηγό της, Λάζαρο Μαυρόπουλο, που ορίστηκε σήμερα και του Θεοδωρικάκου απαγορεύουν την παράδοση τροφίμων και νερού στις/στους καταληψίες στην Πρυτανεία του ΕΚΠΑ στα Προπύλαια, που βρίσκονται για 6η συνεχόμενη μέρα χωρίς τρόφιμα. Ήδη εδώ και 6 ημέρες οποιαδήποτε προσπάθεια έγινε από αλληλέγγυες να παραδώσουν νερό ή τρόφιμα στην κατάληψη κατέληξε σε προσαγωγές.
Η Κατάληψη της Πρυτανείας πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 13 Μαρτίου 2023 από φοιτητές και φοιτήτριες για την ελευθεριακή οργάνωση στη βάση με τα εξής αιτήματα που θα διαβάσετε στο κείμενο που δημοσιοποιήθηκε την ημέρα της κατάληψης της Πρυτανείας:
"Κόντρα στο κλίμα ηττοπάθειας και ατομικισμού, αποφασίσαμε συλλογικά και με όρους αυτοοργάνωσης να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας. Η κρατική-καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη ανέδειξε για μία ακόμα φορά το αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που έχουν οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση οτιδήποτε δημόσιου, ακόμα και του βασικού αγαθού για την επιβίωση του ανθρώπου, το νερό. Είναι οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία, οι νεκροί πρόσφυγες και μετανάστριες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα την Ευρώπης, οι δολοφονημένοι Ρομά Νίκος Σαμπάνης και Κώστας Φραγκούλης που ζητάνε δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη, όχι από το σάπιο δικαστικό σύστημα που αφήνει ελεύθερους (παιδο)βιαστές, συγκαλύπτει κυκλώματα trafficking, και νομιμοποιεί την έξωση 700.000 ανθρώπων από την πρώτη κατοικία τους, αλλά από τον κόσμο του αγώνα που θα ανατρέψει αυτό το σύστημα και την πολιτική του.
Επιλέγουμε να αντισταθούμε μαχητικά, φοιτητές/τριες και σπουδαστές/τριες μαζί, απορρίπτοντας την συντεχνιακή αντίληψη και τα στερεότυπα που μας διαχωρίζουν. Έχοντας πλήρη συνείδηση της ταξικής μας θέσης, αντιλαμβανόμαστε ότι ο αγώνας ενάντια στο ΠΔ85 είναι κομμάτι του αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Η εξίσωση των πτυχίων στο δημόσιο τομέα, κολλεγίων και ΑΕΙ, με το άρθρο 7 του ΠΔ85 είναι άλλο ένα κομμάτι ��ου καταδεικνύει την αναγκαιότητα της σύνδεσης των δυο υποκειμένων. Μέσω της κίνησής μας αποσκοπούμε την σύνδεση φοιτητικού και σπουδαστικού υποκειμένου για έναν συνολικότερο αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας. Οι καταλήψεις των καλλιτεχνικών σχολών και των κεντρικών θεάτρων άνοιξαν τον δρόμο για ένα κίνημα ακηδεμόνευτο, χωρίς διαμεσολαβητές και ειδικούς, που έχει ήδη κερδίσει ηθικά από την πρώτη στιγμή που αποφάσισε να αγωνιστεί.
Αυτή την στιγμή που το κράτος απονομιμοποιείται στις συνειδήσεις της κοινωνικής βάσης, εμφανίζεται η ευκαιρία να συλλογικοποιήσουμε την οργή και τις ανάγκες μας, δημιουργώντας ένα κέντρο αγώνα στην καρδιά της μητρόπολης. Ως φοιτήτριες/τες σπουδάστριες/ες καταλαμβάνουμε την πρυτανεία του ΕΚΠΑ διεκδικώντας την επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου και του κοινωνικού του χαρακτήρα. Ακριβώς γιατί το άσυλο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τους αγώνες για ελευθερία, ισότητα, και αξιοπρέπεια, και δεν σταματά να νοηματοδοτεί τα επίδικα των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Απαιτούμε την άμεση κατάργηση του νόμου 4777 και του νέου νόμου-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, που φέρνουν τους ταξικούς φραγμούς και την καταστολή στις σχολές μας. Απαιτούμε την άμεση ικανοποίηση όλων των αιτημάτων του σπουδαστικού κινήματος για το ΠΔ85 και τις φοιτητικές παροχές σε όλες τις καλλιτεχνικές σχολές οι οποίες εποπτεύονται από το ΥΠΠΟΑ. Απαιτούμε την άμεση παραίτηση της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, την παραίτηση της ακροδεξιάς-νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ και την αποχώρηση από το πολιτικό γίγνεσθαι όλων αυτών που, είτε με τις πολιτικές που εφάρμοσαν, είτε με τις θέσεις που πήρανε, οδήγησαν στον κατακερματισμό και την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου και τρένων.
Καλούμε το φοιτητικό/σπουδαστικό σώμα και αλληλέγγυο κόσμο, μέσω της οριζόντιας ανοιχτής συνέλευσης της κατειλημμένης πρυτανείας, να ορίσουμε τα χαρακτηριστικά ενός ακηδεμόνευτου κινήματος με βασικές αρχές μας την Αυτοοργάνωση και την Αλληλεγγύη, για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
Κίνηση Φοιτητών/τριων Σπουδαστριών/ων για την ελευθεριακή οργάνωση στην βάση"
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη φορά που υλοποιήθηκε το σχέδιο λιμοκτονίας και απαγόρευσης της αλληλεγγύης σε κατάληψη ήταν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον Μάρτη του 2015 ξανά στην Πρυτανεία σε αλληλεγγύη τότε της απεργίας πείνας πολλών πολιτικών κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές.
5 notes · View notes