Tumgik
#Ανθρωπιά
maurh-psuxh · 2 years
Text
Ακόμη και αν η ψυχή μου ηρέμησε,το μυαλό μου βασανίζεται στο παρελθόν.
123 notes · View notes
mple-selhnhh · 1 year
Text
Αν θέλεις να μάθεις πώς είναι οι άνθρωποι εδώ πέρα, πρέπει να σου απαντήσω ότι είναι οι ίδιοι όπως παντού.
-Βόλφγκανγκ Γκαίτε
5 notes · View notes
agapoulinikekaki · 1 year
Text
Μια κοινωνία που έχει μπερδέψει τους πορτιέρηδες για νονούς και τους προθυπουργούς για ηγέτες.
4 notes · View notes
romios-gr · 11 months
Text
Tumblr media
Οι άνθρωποι είναι σαν κινητά ορυχεία Παραπονιέσαι πως οι άνθρωποι έγιναν κακοί. Πουθενά δεν συναντάς καλό άνθρωπο. Και παραξενεύεσαι, γιατί ο Θεός υπομένει τέτοιο κόσμο και δεν τον τελειώνει πια. Θα ξαφνιαστείς όταν ακούσεις, ότι το ίδιο παράπονο άκουσα από ένα γείτονά σου από την ίδια πόλη. Και αυτός λέει, πως εξαφανίστηκαν οι καλοί άνθρωποι και πως αισθάνεται εντελώς έρημος στην οδό της δικα... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/oi-anthropoi-einai-san-kinita-orycheia/
0 notes
psyhologika · 1 year
Text
Αυτός ο κόσμος πρεπει να αλλάξει!.
Δεν γίνετε άλλο αυτή η κατάσταση, δεν γίνετε να τους αφήνουμε να μας καταστρέφουν να μας σκοτώνουν... οι ίδιοι που " θέλουν το καλό μας'' , βαρέθηκα το μισος την καταστροφή και όλα όσα προσπαθούν να μας κάνουν.. Ας κάνουμε κάτι ας κουνηθούμε, ξυπνήστε μην γινόμαστε πρόβατα....εμείς η "νεολαία" πρεπει να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας να παλέψουμε και να προσπαθήσουμε για ένα καλύτερο μέλλον αλλιώς προβλέπω χειρότερος καταστροφές από το τωρα.....
0 notes
paanoulhsss · 2 years
Text
Tumblr media
0 notes
astratv · 2 years
Text
Διαρκής προσφορά και περισσή ανθρωπιά που σώζει ζωές –
Διαρκής προσφορά και περισσή ανθρωπιά που σώζει ζωές –
Με εργαζόμενους στο ΕΚΑΒ Θεσσαλίας, παρουσία του προέδρου του Συλλόγου τους κ. Γιάννη Γούλα, συναντήθηκε ο πρώην πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Λάρισας της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστος Καπετάνος. Στη συνάντηση συζητήθηκαν καίρια ζητήματα που απασχολούν τον ευαίσθητο επαγγελματικό κλάδο των διασωστών, όπως η ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσης με προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές. Μετά το πέρας της…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
skepsh-rypansh · 8 months
Text
Χρόνια δυστοπικά. Κι εμείς τα ζούμε.
9 notes · View notes
greek-ride · 2 years
Text
ο ήχος της ανάσας (σκέψεις το ξημέρωμα πριν φωτίσει)..
σχεδόν πάνω στο μαξιλάρι μου διέκρινα στα σκοτεινά -δεν το λέω σκοτάδι γιατί δεν είναι, τυφλότητα προσεγγίσιμη είναι και όχι σαν αυτή των τυφλών που κρατούν γερά το προνόμιο της εσωτερικής καταβύθισης-, τη σκούρη μορφή του. χαμογέλασα που είχα περάσει από πάνω του χωρίς να το καταλάβω. δεν είμαι σίγουρη αν άκουσα ή το ένιωσα μόνον ότι είναι ζεστός -λέω έτσι γιατί έμαθα καλά με τη δική μου πείρα…
View On WordPress
0 notes
groovalos · 1 month
Text
Tumblr media
Πόσοι Ίκαροι πρέπει να θυσιαστούν?
Πείτε μου στους πόσους Ικάρους θα ζήσουν όλοι ελεύθεροι-ανεξαιρέτως;
Στους πόσους Ίκαρους δεν θα περιθωριοποιούνται άνθρωποι-για την καταγωγή-το χρωμα-τις ιδέες-την σεξουαλικότητα-το φύλο τους;
Στους ποσούς Ικάρους τα παιδιά σε όλο τον κόσμο θα είναι παιδιά;
Στους πόσους Ικάρους θα ζήσουμε ελεύθεροι τέλος πάντων;
Πόσοι Ικαροι ακόμα θέλετε να χάσουν τα φτερά τους;
Δεν συγκινείστε λίγο;
Μας λυπάμαι που είμαστε αδρανείς.
Μα πιο πολύ λυπάμαι εσάς που χάσατε την ανθρωπιά σας για τριάντα αργύρια.
5 notes · View notes
maurh-psuxh · 2 years
Text
Δεν έχω έμπνευση πια,η ψυχή μου είναι χαρούμενη.
59 notes · View notes
nero-sth-varka · 2 months
Text
Με έχει πιάσει μια μαγκουφιά.. γιατί να μην μπορώ να έχω έναν άνθρωπο να με γεμίζει ρε φίλε; Έχω αρχίσει να απελπίζομαι. Νιώθω ότι ζητάω παραπάνω από ότι μπορεί κάποιος άνθρωπος να παρέχει, έχω καταντήσει να «απορρίπτω» τα πάντα ενώ ξέρω πως έχουν τις αγνότατες προθέσεις (καλά όχι ολοι) και θέλουν να το προσπαθήσουν και δεν τους αφήνω γιατί επιζητώ εκείνη την χημεία εκείνο τον ενθουσιασμό, εκείνον τον έρωτα γιατί πιστεύω ότι όντως τον αξίζω, όπως ο καθένας από εμας και σε διαφορετική περίπτωση θα πρόδιδα τον εαυτό μου αν έμπαινα σε μια σχέση από απλή ανάγκη.
Δεν είναι απλή ανάγκη να θέλω να είμαι σε μια σχέση, είναι η ανάγκη να δώσω την αγάπη που έχω μέσα μου, να νιώσω σαν παιδί, χωρίς να ντρέπομαι ότι θα φανεί «πολυ» το ενδιαφέρον μου.
Όσο περνάν τα χρόνια τόσο αντιλαμβάνομαι ότι δυσκολεύει αυτό. Δεν έχω ανάγκη κάποιον να μου γεμίσει τα κενά μου, έχω ανάγκη να δώσω μια αγάπη που δίνοντας αυτήν θα γεμίζω εγώ. Και ναι επιπλέον έναν άνθρωπο να ενδιαφέρεται πραγματικά, να με σέβεται να με κάνει να γελάω, να ανυπομονώ να βλέπω κι ας μην τον βλέπω κάθε μέρα, μου αρκεί να ξέρω ότι αυτό το συναίσθημα της επιθυμίας είναι αμοιβαίο.
Δεν επιζητώ την τελειότητα, ουτε την ομορφιά. Το μόνο που ζητάω από έναν άνθρωπο είναι την καθαρότητα, την ευθύτητα, την ανθρωπιά, τα όνειρα, την ειλικρίνεια.. Αυτήν την ενέργεια και μόνο και νιώθω ότι δεν μπορώ να την βρω εύκολα και όταν νιώθω ότι πιθανόν την βρήκα, δεν μου επιτρέπεται καν να το ζήσω για να το δω.
Θέλω να έχω εμπιστοσύνη στη ζωή. Πραγματικά έχω ανάγκη να εμπιστεύομαι τη ζωή ότι θα έρθει ότι πρέπει να έρθει όταν πρέπει να έρθει, αλλά ώρες ώρες με πιανει και απελπίζομαι..
3 notes · View notes
fototipia · 8 months
Text
Αν δεν μπορείς να εφορμήσεις προς την ανθρωπιά,
τουλάχιστον οπισθοχώρησε προς αυτήν.
3 notes · View notes
casseropita · 6 months
Note
Συγχαρητήρια εγκάρδια! Για τη στήριξή σου στην Παλαιστίνη! Πολλά μπράβο! Σε παρακαλώ συνέχισε έτσι! Και πιο δυνατά!
Ανθρωπιά λέγεται και απ'οτι φαίνεται είναι υπό εξαφάνιση στις μέρες μας
3 notes · View notes
justforbooks · 1 year
Photo
Tumblr media
Κάποια βιβλιοπωλεία τα επισκέπτομαι συχνά, κάποια άλλα τα έχω «χτίσει». Ένα απ’ αυτά είναι το καφέ-βιβλιοπωλείο Little Tree Books & Coffee στην Ακρόπολη.
Το βιβλιοπωλείο είναι αυτόχθον φυτό της περιοχής, κάτι σαν τη Μικρομέρια της Ακρόπολης. Η ιδρυτική ομάδα του Little Tree ήταν τέσσερα ζευγάρια γονέων που πήγαιναν τα παιδιά τους στο ίδιο δημοτικό, αυτό στην οδό Καλλισπέρη παραδίπλα (τι τρομερό να πηγαίνεις σχολείο στη σκιά του Ιερού Βράχου), και γνωρίστηκαν μέσω του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων.
Εγώ συνάντησα την Ελίζα, μία εκ των οκτώ, που μεγάλωσε στο Θησείο και η βεράντα του σπιτιού της ήταν πάνω από το Σινέ Θησείο (για διάβασέ το πάλι αυτό, και βρίσε άλλη μία το γείτονα που αναγκαστικά έβλεπες από τη δική σου βεράντα). Όπως σε όλες τις γύρω πολυκατοικίες έτσι και στη δική της, οι βεράντες ήταν γεμάτες συγγενείς και φίλους σε κάθε νέα προβολή του θερινού. Εκεί πρωτάκουσε Νταλάρα που έπαιζε στα διαλείμματα των έργων και από το σαλόνι κρυφοκοιτούσε τα θρίλερ που της απαγόρευαν να βλέπει. Όταν τη ρωτάω πώς αποφάσισε ν’ ανοίξει καφέ-βιβλιοπωλείο, μου λέει: «Δεν ξέρω. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι είναι η μόνη δουλειά που δεν θέλω ν’ αφήσω». Αυτό που ξέχασε να πει, αλλά είναι προφανές σε μας τους επισκέπτες, είναι ότι από την πρώτη στιγμή εκπέμπει ανθρωπιά, καλοσύνη και τρυφερότητα – δεν είναι τυχαίο, σκέφτομαι, που σπούδασε βρεφοκόμος.
Τελικά το μέγεθος μετράει, στα βιβλιοπωλεία. Όσο πιο μικρό το μέρος, τόσο μεγαλύτερη η ποιότητα των βιβλίων του. Ίσως γιατί εκεί κάθε βιβλίο πρέπει να κερδίσει τη θέση του στο ράφι. Στο Μικρό Tree, λοιπόν, συναντάς δυσεύρετα βιβλία που σου εξάπτουν τη φαντασία και σου διευρύνουν τη σκέψη. Ενδεικτικά αναφέρω… «Εγχειρίδιο ερωτικής ζωής», «Μπορεί η τέχνη να αλλάξει τον κόσμο;», «Η μεγαλύτερη εφεύρεση : Η υπέροχη ιστορία της γραφής», «Η μυστική ζωή των δέντρων»… Έχει επίσης και τα αγαπημένα μου βιβλία: τα τρία ψυχολογικά/φιλοσοφικά μυθιστορήματα του Γιάλομ από τις εκδόσεις Άγρα (Νίτσε - Σπινόζα - Σόπεναουερ). Έχει φυσικά και πολλά βιβλία σε αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά για τους ασταμάτητους τουρίστες. Θέλω να σου φτιάξω τη μέρα λέγοντάς σου ότι κάποιοι από αυτούς ζητούν ν’ αγοράσουν τον «Μικρό πρίγκιπα» στα ελληνικά για να τον έχουν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου – κάνουν συλλογή. Τέλος, παρά τον περιορισμένο χώρο, δημιούργησαν και μια ανταλλακτική βιβλιοθήκη με πολλή ζήτηση (και παροχή), την οποία μάλιστα σκοπεύουν να επεκτείνουν!
Προφανώς το πρώτο μέρος για να βουτήξεις στο βιβλίο σου είναι τα τραπεζάκια του ίδιου του Little Tree με τα φανταστικά σάντουιτς που επιμελείται ο σεφ Στέλιος (σύζυγος της Ελίζας). Τα ΣΚ μπορεί, λόγω κόσμου, να χρειαστεί να μοιραστείς το τραπέζι σου με άλλον, αλλά μη βιαστείς ν’ αρνηθείς γιατί έχουν προκύψει σχέσεις από κάτι τέτοια στριμώγματα (μου το είπε η Ελίζα με χαρά και περηφάνια). Τώρα αν θες να μετακινηθείς, χρειάζεται να σου πω ότι ακριβώς παραπάνω είναι οι πιο ωραίες πεζούλες της Αθήνας, στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αεροπαγίτου; Αν ναι, τότε δεν χρειάζεσαι οδηγό βιβλιοπωλείων αλλά οδηγό των Αθηνών! Χρειάζεται όμως να σου πω, γιατί είναι κρυμμένα, ότι πολύ κοντά είναι δύο από τα λιγοστά και ωραιότερα μπαρ για διάβασμα. Να πας στον πάγκο του Duende ή στο Παλιό Ραδιόφωνο, να παραγγείλεις το negroni σου και να χαθείς στην ανάγνωση. Αρχοντική κίνηση! Εξάλλου, όπως είπε και ο Νίτσε (βλέπε παραπάνω): «Για να υπάρξει τέχνη, για να υπάρξει οιαδήποτε καλλιτεχνική δραστηριότητα, είναι αναγκαία μια ορισμένη φυσιολογική προϋπόθεση: η μεθυστικ�� νάρκωση».
Little Tree Books & Coffee, Καβαλλότι 2, Ακρόπολη (Μακρυγιάννη)
Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com
7 notes · View notes
skatenios · 1 year
Text
Το "Φίλοι γίναν' ξένοι" πλέον δε με θλίβει
Και είν αυτό που με τρομάζει πιο πολύ απ' τα πάντα : Αν η ανθρωπιά μου σβήνει
5 notes · View notes