#να ισχύει

[allo-frouto]

Καλά το χαλαρά κι ωραία είναι το μότο μου, εσύ με ξέρεις μου φαίνεται Ιστορικός

Ή απλά έχουμε πολλοί το ίδιο μότο!

#<3 #ένα #από τα δύο #θα πρέπει #να ισχύει #ουφ

[thenewsmag]

Έκτακτο δελτίο επιδείνωσης καιρού: Κακοκαιρίας συνέχεια με καταιγίδες, κεραυνούς και χαλαζοπτώσεις

Έκτακτο δελτίο επιδείνωσης καιρού: Κακοκαιρίας συνέχεια με καταιγίδες, κεραυνούς και χαλαζοπτώσεις

Το Έκτακτο Δελτίο Επιδείνωσης Καιρού (Α.Α 18/2022) εξακολουθεί να ισχύει μέχρι την Παρασκευή 26-08-2022 για τις περισσότερες περιοχές της χώρας, με ισχυρές βροχές και καταιγίδες, που θα συνοδεύονται από μεγάλη συχνότητα κεραυνών, χαλαζοπτώσεις και πρόσκαιρα, κατά τη διάρκεια των φαινομένων, από ενισχυμένους ριπαίους ανέμους. Σύμφωνα όμως με τα τελευταία προγνωστικά στοιχεία, το ισχύον…

View On WordPress

#18/2022 #to» #ΑΑ #Δελτίο #Έκτακτο #Εξακολουθεί #επιδείνωσης #καιρού #μέχρι #να ισχύει

[mousmoula]

εγώ μετά τον χειρότερο ύπνο της ζωής μου (αφού ήπια με άδειο στομάχι χθες κι όλο το βράδυ έβλεπα το ταβάνι να κάνει σβούρες), ακούγοντας first thing in the morning ότι απαρεντλι (εκτός από ένα δισεκατομμύριο άλλα πράγματα) πρέπει να δηλώσω μαθήματα στο εκπα για το εξάμηνο παρόλο που κυριολεκτικά είμαι σε άλλη χώρα και κανείς δεν μου έχει πει απολύτως τίποτα για δήλωση μαθημάτων

#μέχρι στιγμής το ερασμους μπορεί να συνοψιστεί ως γραφειοκρατία και αλκοόλ για να κάνεις κοουπ με την γραφειοκρατία #ενιγουει αν έχει κάνει κάποιος ερασμους και ξέρει αν ισχύει αυτό ή όχι πλιζ ενημερώστε με #(θα έστελνα μέιλ στην σχολή αλλά έχουν να μου απαντήσουν από τον ιούλιο<3)

[ilargeicontradictmiself]

Εεεμ, queer ελληνικά βιβλία, σειρές, ταινίες . Λίστα που συνεχώς θα ανανεώνεται όπως θα ανακαλύπτω καινούργια και θα θυμάμαι γνωστά(;)

• Είδα το Νήsos σήμερα (10.05.2023 με ηλιοφωτη κλπ)

° queer ελληνικός κινηματογράφος από το σάιτ του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

#Λίστα #ταινίες #σειρές #βιβλία #books #Όπως γυρνούσα σπίτι φανταζομουν να έρχεται μια κοπέλα στο my style rocks και να λέει πως πάει στο κόκκινο χαλί ταινίας #στην οποία πρωταγωνιστεί ως η πρώτη queer χαρακτήρας και να της βάζει ένα ο κουδουναρης επειδή δε ξέρει ότι δεν είναι η πρώτη και #Αναφέρει Ότι πολύ εύκολα μπορείς να βρεις ότι δεν ισχύει αφού ένα από τα πρώτα αποτελέσματα που βγαίνει είναι μια #Τέτοια λίστα την οποία προφανώς την έχω γράψει εγώ σε ένα φανταστικό μέλλον όπου έχω κάτσει να ασχοληθώ με το τι έχω δει #Και έχω δει και πολλά ακόμα γιατί για κάποιο λόγο ήταν 50κατι οι χαρακτήρες στο κεφάλι μου και ναι πρέπει να σταματήσω να ψιλοκοιμαμαι #Στο λεωφορείο και να βλέπω λιγότερο my style rocks (εγώ φταίω που κοβουνε τα επεισόδια στη μέση επειδή είπα ότι πρέπει να το μειώσω)

[hachimitsuna]

ναι, αλλά που είναι;

#γρεεκ #ελληνικα #ελληνικο ταμπλρ #γρεεκ ταμπλρ #ελληνικά #ελληνικό ταμπλρ #ελληνικο tumblr #εσύ #σκέψεις #βράδυ #αγάπη #έρωτας #αληθινή αγάπη #αληθινός έρωτας #που είναι όμως να πούμε #όταν νομιζεις ότι κάτι έχεις βρει αλλά στην πραγματικότητα δεν ισχύει #και μετά βλέπεις παντού πράγματα που στο θυμίζουν #και πρέπει γενικά να κάνεις κάτι άλλο με τη ζωή σου γιατί δεν αξίζει να ελπίζεις για κάτι που δεν παίζει #ΟΥΨ εγώ είμαι αυτή #δεν αξίζει παιδιά #η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη δίνω σε άτομα που δεν μοιράζονται τη δική τους μαζί μου #καλησπέρα είπαμε; δεν είπαμε

[annarrchy]

Πάνε κοντά τέσσερα χρόνια από τότε που σε έχασα και αυτό που λένε όλοι πως με τον καιρό ξεχνιέσαι και το πένθος σβήνει μέρα με τη μέρα δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο στην περίπτωσή σου.

Κάθε φορά που σε σκέφτομαι, όλα όσα μου έμαθες και όσα περάσαμε μαζί παίζουν σαν καλοτραβηγμένα πλάνα από παλιά ασπρόμαυρη κάμερα και η νοσταλγία κατακλύζει τον εγκέφαλό μου.

Πλέον, ίσως είμαι πιο ώριμη, αλλά στη σκέψη πως δε θα σε ξαναδώ, δε θα σε ξανακούσω, δε θα σου ξαναμιλήσω και δε θα ξαναπώ τη λέξη «παππού», κλαίω σα μικρό παιδί και αρνούμαι πεισματικά να πιστέψω πως δεν είσαι πια κοντά μου.

Ξέρω πως δεν το ήθελες, ξέρω πως το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να μείνεις εδώ και να ζεις την κάθε σου στιγμή σα να ήταν η τελευταία σου. Θυμάμαι ακόμα το πως έκανες τα πάντα για να αποκτήσω εγώ όσα δεν είχες εσύ μικρός.

Νοιαζόσουν τόσο που με νευρίαζες. Πολλές φορές σου φώναζα κι εσύ καθόσουν και υπέμενες όλα όσα είχα να πω επειδή απλά με αγαπούσες. Κι εγώ σε αγαπούσα, όσο τίποτα και όσο κανέναν. Ακόμα σε αγαπάω δηλαδή, καθώς ένα κομμάτι σου θα μείνει για πάντα χαραγμένο μέσα μου.

Όμως τώρα, ποιος θα μου λέει πως όλα θα πάνε καλά; Αφού έφυγες εσύ, δεν πιστεύω κανέναν. Έλεγες πως θα μείνεις εδώ για πάντα, ψεύτη. Κι αφού εν τέλει έφυγες, γιατί δε με πήρες μαζί σου; Ίσως εν τέλει να ρθω εγώ να σε βρω, πιο γρήγορα. Είναι φορές που το αποζητάω κιόλας.

Να ξέρεις, προσέχω τη γιαγιά και την αγαπάω και για τους δυο μας. Στεναχωριέται πολύ. Κοιμάται και ξυπνάει με τη σκέψη σου. Ξέρω πως κλαίει κρυφά, όπως κι εγώ, και η μαμά, και όλοι μας.

Θέλω να σε ακούσω να μου λες πως δε πειράζει που έχω γίνει έτσι. Θέλω να σε ακούσω να μου λες πως τα σημάδια μου ίσως και να με κάνουν δυνατότερη, όπως μου έλεγες όταν ήμουν μικρή κι έπεφτα και γέμιζα πληγές στα χέρια και στα πόδια μου, μόνο που τώρα τις δημιουργώ αυτοβούλως και δεν είμαι περήφανη γι'αυτό.

Συγγνώμη που πίνω. Συγγνώμη που καπνίζω. Συγγνώμη που σαπίζω κάθε μέρα στο κρεβάτι. Συγγνώμη που καθημερινά απογοητεύω όλους όσους με αγαπάνε. Συγγνώμη που δεν είμαι ανεξάρτητη. Συγγνώμη που πιστεύω πως όλα όσα περνάω είναι δύσκολα ενώ δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα πέρασες εσύ.

Παππού, συγγνώμη, θα φάω όλο μου το φαγητό αν μου υποσχεθείς πως θα γυρίσεις. Θα κάνω ο,τι χρειαστεί για να σε πάρω πίσω, μόνο υποσχέσου μου πως δε θα με ξεχάσεις εκεί που είσαι. Κράτα μου μια θέση δίπλα σου και εγώ θα φέρω μαζί μου όσα γλυκά δεν προλάβαμε να φάμε κρυφά απ' τη μαμά, γιατί από όταν σε έχασα δεν τρώω συχνά και η γιαγιά λέει πως έχω μείνει μισή κι ίσως ισχύει καθώς έχασα κι ένα κομμάτι μου μαζί με εσένα.

Δεν ξέρω καν πώς να το κλείσω αυτό, γιατί ένα απλό αντίο δεν αρμόζει και είναι χιλιο-ειπωμένο. Ίσως δεν λέω απλά αντίο, επειδή βαθιά μέσα μου πιστεύω πως μια μέρα θα ξυπνήσω και θα σε δω να με περιμένεις στο σαλόνι με μια τεράστια σακούλα γεμάτη κοχύλια για να φτιάξουμε κολιέ κι ας έχω ήδη πολλά.

Έχω κρατήσει φωτογραφίες μας από όταν ήμουν μικρή και τις χαζεύω κάθε φορά που νιώθω πως ο δε με χωράει ο τόπος. Ακόμα και τώρα με σώζεις. Από όπου κι αν είσαι.

Όμως δεν είναι το ίδιο πια.

Ξύπνα, επιτέλους.

[prasinoxaos]

όπως στις ταινίες,

που δεν λένε τι νιώθουν,

έτσι και οι ζωές μας.

Ίσως γι'αυτό να αγάπησα όλα τα δράματα.

σειρές, ταινίες και πραγματικότητα.

με ελκύει ό,τι δεν ξέρω αν σίγουρα θα έχω δίπλα μου.

ό,τι νιώθω πως θα φύγει.

ό,τι νιώθω πως ίσως να ήθελα να το αφήσω,

κάποια στιγμή.

μα όχι ακόμα.

ό,τι νιώθω πως δεν θα είναι εξολοκλήρου ασφαλές για εμένα και τα συναισθήματά μου.

μα ακόμα τη παλεύω.

με ελκύει ό,τι δεν με κάνει να νιώθω εγώ.

ή αυτό θέλω να ισχύει.

#quotes #mine #greek posts #greek #greek quotes #ελληνικα #ελληνικο ποστ #γρεεκ #γρεεκ ποστς #γρεεκ κουοτς

[xaritwmenia-at-3am]

Ο ΟΑΣΘ με ακουστικά που νόμιζες ότι είχες φορτίσει, χωρίς εν τέλει να ισχύει, ίσως να είναι ο πρώτος κύκλος της κόλασης ✨

[pemikat]

11 Απριλίου 9:16π.μ

Κάθε μέρα πεθαίνω κι από λίγο. Κάποια στιγμή το λίγο θα μαζευτεί και θα φύγει μαζεμένο σε στάχτες. Θα είναι ξαφνικό γιατί θα γίνει λες και δεν το περίμενε κανείς. Ίσως να ζω λίγο όπως πέθαινα κάθε μέρα για χρόνια, μέσα από άλλους που με γνώρισαν. Ποιος ξέρει, ίσως κάποιος να πει κάτι που να ισχύει, τόσες απόψε��ς μπορεί να καταφέρουν να περιγράψουν έστω και μία μικρή λεπτομέρεια κάποιου..

Αν και εγώ πιστεύω ότι δεν θα υπάρξει κανείς σαν εμάς εδώ που στεκόμαστε, κάτω από αυτό τον ουρανό και τα ίδια κτίρια. Ίσως να είναι παρόμοιοι, με ίδιους πόνους και χαρές. Αλλά τα μάτια που κοιτούν τα σύννεφα, το σκουπίδι στην άκρη του δρόμου που το κατευθύνει ο άνεμος, ο μουσικός που παίζει στην πλατεία, το κενό ανάμεσα στα πλακάκια του πεζοδρομίου που γεννιέται ένας μικρούλης μισκος... Θα υπάρχουν στον χρόνο που δεν ξέρουμε, και θα βλέπουν τα ίδια, ή άλλα από εμάς.

Αλλά ότι βλέπουν, ίσως να μη τα πουν ποτέ. Ίσως να τα πουν αλλά όχι όπως εγώ, εσύ, ο οδηγός στο κόκκινο αμάξι δίπλα μου, το παιδί που κάθεται στο καροτσάκι και κοιτάζει το συντριβάνι, η κυρία με τα προσεγμένα ρούχα και τα τακούνια που κοιτάει το κινητό της και χαμογελά.

Όλα γύρω αλλάξουνε, κι όλα τα ίδια μένουν είχα ακούσει κάποτε. Και το σκέφτομαι ακόμα, συχνά πυκνά. Και δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να πει αν ζούμε όπως θα ήταν καλύτερο..όπως δεν θα μπορούσε να πει κανείς για προηγούμενες εποχές. Τόσες μικροσκοπικές ζωές, μαζεμένες σε στιγμές χωρισμένες με ένα μικρό διαχωριστικό μεταξύ τους. Ένα πιάτο ζεστό φαι, ή και όχι. Ένα κομμάτι ψωμί, λίγο λάδι ή και οχι. Ένα τραγούδι από τα παιδιά στη γειτονιά, γέροι και γριούλες πάνω σε πλαστικές καρέκλες το καλοκαίρι να απολαμβάνουν τον δρόσο κάτω από τα μεγάλα δέντρα.

Ένα γράμμα για να γράψουν, ένα στιχάκι να διαβάσουν, αρχικά να σκαλίσουν, μουσική για να φτιάξουν, αφιέρωση να ακούσουν, εφαρμογή να κατεβάσουν, λέξεις να πληκτρολογήσουν, εικόνα κινούμενη να πιάσουν.. κάτι να μπορέσουν να πουν πριν να είναι αργά και μόνο οι υποθέσεις να είναι αυτές που τους εξηγούν όταν πια δεν θα υπάρχουν άλλες ιστορίες.

#greek poetry #blue heart #writers and poets #writers on tumblr #writing #writerscommunity #greek posts #greek tumblr

[solmeister13]

Πολύ ωραία το κομμάτι και από σκηνοθετική άποψη και από μοντάζ και από όλα γενικά η ποιότητα όπως πάντα υπέροχη. Απλά δεν ξέρω κάτι δεν μου κάθεται καλά ίσως απλά η αλλαγή να ήταν απότομη η ίσως απλά να μην μου ταιριάζει εμένα αυτή η θεματολογία. Πως να στο πω νιώθω ότι έχεις χαθεί λίγο δεν ξέρω καταλαβαίνω απόλυτα και σέβομαι την ανάγκη σου να βγάλεις έναν τέτοιο δίσκο και δεν έχω αντίρρηση απλά αυτό νιώθω ότι έχεις χαθεί λίγο σαν το σπαθί των 30 να σε έκοψε τελικά δεν ξέρω ξανά λέω ίσως απλά εμένα δεν μου ταιριάζει αυτό το era αλλά μου έχουν λείψει τα παλιά ποιήματα και ξέρω πως δεν είσαι ο ίδιος με τότε και πως και τότε σου έλεγαν το ίδιο για τα ακόμα πιο παλιά σου κομμάτια αλλά δεν ξέρω βλέπω το πώς ήταν τότε και ζηλεύω πραγματικά όποιον πρόλαβε να ζήσει την εποχή που πρώτο βγήκε το νύχτες πρεμιέρας το cknd το χβ το τλσκ γιατί δεν ήμουν εκεί τοτε και βλέποντας αποσπάσματα από τα τότε λάιβ νιώσω πως κάτι έχει αλλάξει βέβαια το ότι κάθε φορέα που ανεβαίνεις στην σκηνή δίνεις πάντα την ψυχή σου αλλά μου φαίνεται πως κάτι λείπει σαν η ζωντάνια να έφυγε η απλά μεγάλωσες και καλός η κακός όλοι μεγαλώνουμε και είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε αλλά νιώθω πως έχεις παραδωθεί λίγο σε αυτό και η επανάσταση έχει σβήσει. Ίσως να το έχεις καταλάβει και εσύ δεν ξέρω απλά μου φαίνεται πως όσο περνάει ο καιρός τα κομμάτια που βγαίνουν δεν έχουν το ίδιο βάθος με τα παλιά και δεν θέλω να σου γκρινιάξω γι'αυτό γιατί ξέρω πως το έχουν κάνει δεκάδες πριν από εμένα η μπορεί να το έχω κάνει και εγώ απλά ξέρεις δεν πρόλαβα να ζησω αυτές τις εποχές και βλέποντας και ακούγοντας όλα αυτά για το πώς ήταν νιώθω λίγο μαλακας που δεν ήμουν εκεί τοτε αλλά ναι. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι καταλαβαίνω δεν μπορείς να είσαι για πάντα 16 25 και οποιαδήποτε άλλη ηλικία που έγραψες όλα αυτά τα κομμάτια απλα νιώθω πως χάνεται η μαγιά στην όλη φάση σαν να βγαίνουν όλα λίγο ρομποτικά και το συναίσθημα ναι μεν να υπάρχει άλλα να είναι απειροελάχιστο. Νιώθω πως μέσα σε ένα χρόνο κάτι άλλαξε ίσως απλά να λέω μαλακίες και τίποτα να μην ισχύει και με τους δίσκους για τα φοιτητικά χρόνια να πάρω και εγώ λίγο το βαιμπ σαν τότε που είχε πρώτο βγεί το νύχτες πρεμιέρας και όλοι οι επόμενοι δίσκοι. Απλα νιώθω πως όσο περνάνε οι μέρες κάτι σε τρώει και ξανά λέω εγώ μπορεί να λέω μαλακίες και απλά να μην μου αρέσει το νέο era αλλά νιώθω πως τελικά η ενηλικίωση κέρδισε δεν ξέρω αν είναι καλό η κακό η μάλλον για τον καθένα αυτό είναι διαφορετικό απλά ξέρεις το παρατήρησα και ήθελα να πω την γνώμη μου φυσικό χωρίς πρόθεση να γκρινιάξω η απλά να σου πω βγάλε δεύτερο cknd η κάτι τέτοιο γιατί ξέρω πως δεν γίνεται απλά κάπως μου φαίνεται πως χάθηκε η μαγεία αυτό νομίζω κατάλαβες τι θέλω να πω αλλά ναι α και δεν λέω πως τα κομμάτια δεν είναι καλά η α ο Σολ ξεπουλήθηκε η τίποτα τέτοιο μια χαρά τραγούδια είναι έχουν την φάση τους απλά αυτό νιώθω ότι χάσαμε λίγο το συναίσθημα

Λίγα σημεία στίξης θα τα εκτιμούσα γιατί δε μπορώ να σου απαντήσω εύκολα όταν θέτεις τόσα πράγματα σα λεκτικό καταρράκτη.

Δε βγαίνει τίποτα ρομποτικά, όλα κινούνται με βάση την καρδούλα και την πνευματική μου κατάσταση. Δε θα έπαιρνα δύο χρόνια σιωπής από το ΤΛΣΚ εάν τα έβγαζα ρομποτικά τα πράγματα. Κάνω την παύση μου, αφομοιώνω όσα ζω και τα καταγράφω.

Στο κείμενο βρίσκεις και χάνεις το νόημα μόνος 2-3 φορές. Ξέρεις ότι τα πράγματα που λες τα έχουν πει κι άλλοι σε κάθε νέο βήμα, αλλά μετά νιώθεις πως αυτή τη φορά είναι αλλιώς. Για να σου δώσω λίγο τη δική μου οπτική γωνία· δεν είναι.

Το να παίρνεις ρίσκα στη δημιουργία σου είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη: ρίσκο. Αν ήθελα να βγάλω το CKND άλλες 150 φορές, θα μπορούσα να το κάνω. Έχω και στην άκρη μισοτελειωμένα κομμάτια και μπορώ να παίξω πέντε pop punk κιθάρες και να πω μέσα εφηβεία, προαύλιο και λύκειο, αλλά δε θα είναι ειλικρινές. Εκεί θα ήταν ρομποτικό. Έγραψα μεγάλα κομμάτια για την εφηβεία και όσον αφορά τα lives επειδή τα αναφέρεις μέσα, τα τιμώ και τα ροκάρω σα να μην υπάρχει αύριο. Αλλά το κάλυψα το θέμα, είπα όσα ήθελα να πω.

Πλέον δεν τη νοσταλγώ το ίδιο, πιο πολύ νοσταλγώ τις μέρες που έγραφα το CKND, παρά τα πράγματα που νοσταλγούσα γράφοντας το.

Πλέον με πονάνε άλλες πληγές και μιλάω γι' αυτές με τον τρόπο που θεωρώ πως τους αρμόζει και δεν ντρέπομαι. Τα λέω έξω απ' τα δόντια και ίσως δε σου κάθεται καλά πως o Sol σου λέει για Xanax, αλλά εμένα αυτές είναι οι ιστορίες μου στο τώρα και όπως πάντα τις διηγούμαι για όσους είναι εκεί να τις ακούσουν.

Δεν αλλάζω το παρελθόν, δεν παύω να το θαυμάζω, μα δε ζω εκεί. Κάνω αυτό που έκανα πάντα.

Κοιτάζω πίσω, αλλά προχωρώ μπροστά.

[allo-frouto]

έχεις κάνει ή θα έκανες anal? Επίσης κάνεις squirt?

Δεν έχω δοκιμάσει πρωκτικό και θα το δοκίμαζα μόνο με κάποιον που εμπιστεύομαι ολοκληρωτικά. Όσο για το squirting, θεωρώ πως μπορεί να συμβεί με το κατάλληλο ερέθισμα.

#<3 #αν και έχω διαβάσει #πως δε συμβαίνει σε όλες #δεν ξέρω τι ακριβώς ισχύει #για να είμαι ειλικρινής #ουφ

[gemsofgreece]

Πριν κάποιους μήνες είχα γράψει ότι η ελληνική γλώσσα, αν και την σκοτώνουμε εμείς μεταξύ μας, δεν κινδυνεύει να συρρικνωθεί γενικά και ότι προβλέπω πως στο μέλλον θα αυξηθεί το ενδιαφέρον για αυτήν από το εξωτερικό (εννοώ την νεότερη παρεπιπτόντως).

Χθες, σε αυτή τη δημοσίευση μιας ξένης κοπέλας που έμαθε να λέει για χελώνες στα Ελληνικά είδα στα σχόλια αρκετά άτομα να λένε ότι μαθαίνουν Ελληνικά και να εκφράζουν τη γνώμη τους για το Duolingo.

Οπότε αναρωτήθηκα, τι στο καλό, πόσοι μπορεί να μαθαίνουν Ελληνικά, ακόμα και μόνο στο Duolingo, οπότε το τσέκαρα και το Duolingo αυτή τη στιγμή έχει περίπου 2,1 εκατομμύρια εγγεγραμμένους στα μαθήματα Ελληνικών, που κατατάσσει την γλώσσα 15η μεταξύ των 39 που προσφέρει η εφαρμογή. Μια χαρά κατά τη γνώμη μου αν σκεφτεί κανείς ότι η γλώσσα δεν έχει ευρεία χρήση ούτε λόγω πληθυσμού, ούτε λόγω αποικιών, ούτε από τα μέσα ψυχαγωγίας αλλά ούτε είναι και πολλοί αυτοί οι οποίοι θα επέλεγαν τη χώρα για επαγγελματικούς λόγους. Και έχει και φήμη ότι είναι δύσκολη. Οπότε οι βασικοί λόγοι πρέπει να είναι ο τουρισμός, το πολιτιστικό της υπόβαθρο ή και η ίδια η αισθητική της γλώσσας. Μάλιστα, η Ελληνική ανέβηκε ένα σκαλί σε σχέση με τον περασμένο Φεβρουάριο που είχε 1,6 εκατομμύρια μαθητές, δηλαδή κέρδισε μισό εκατομμύριο σε μισό χρόνο. (Φυσικά δε σημαίνει ότι όλοι αυτοί μελετούν συστηματικά, αλλά αυτό ισχύει για όλες τις γλώσσες ούτως ή άλλως.)

Τσέκαρα και το r/GREEK στο Reddit. Έχει καθημερινά νέες αναρτήσεις από ανθρώπους που μαθαίνουν Ελληνικά, και βλέπω πολλά διαφορετικά ονόματα χρηστών.

Άρα ίσως πέσω μέσα στις προβλέψεις μου. Αν δοθεί βάση στην παραγωγή ποιοτικών σειρών και στην αγορά τους από διεθνείς πλατφόρμες, θα βοηθηθεί κι άλλο. Μια θετική διαπίστωση που σκέφτηκα να μοιραστώ εδώ.

#ελληνικα #ελληνικο ποστ #γρεεκ ποστ #γρεεκ ποστς #greek post #greek language #greek

[fromgreecetoanarchy]

Επιστρέφοντας στη Villa Amalias και τη μεγαλύτερη πορεία αντιεξουσιαστών που έχει καταγραφεί στον ελλαδικό χώρο (Βίντεο) Σαν σήμερα, 9 Γενάρη 2013: Υπάρχουν κάτι ξημερώματα…

“Λίγα σκόρπια λόγια, λίγες ανάκατες λέξεις για εκείνο το ξημέρωμα της 9ης Γενάρη 2013 που 92 σύντροφοι και συντρόφισσες καταστήσαμε το «αδιανόητο» σε χειροπιαστή πραγματικότητα. Για εκείνο το ξημέρωμα που το ξυπνητήρι δεν ήχησε σαν καταναγκασμός αλλά σαν προσκλητήριο για την επιβεβαίωση της κυριολεξίας των ιδεών μας, των πράξεων μας, της ίδιας της ζωής μας. Για εκείνα τα γοργά βήματα προς τη Βίλα Αμαλίας που τα κάναμε σχεδόν χωρίς να πατάμε στο έδαφος. Για την ευχαρίστηση που γεμίσαμε μόλις αντιληφθήκαμε ότι ναι τα καταφέραμε να πιάσουμε στον ύπνο τους ένοπλους φρουρούς της αστικής νομιμότητας. Για την ικανοποίηση που νοιώσαμε εκείνες τις 2 ώρες που βρεθήκαμε και πάλι μέσα στο Μεγάλο Σπίτι του Κινήματος. Για τα γρυλίσματα των ματατζήδων και των δελτάδων μόλις συνειδητοποίησαν το κάζο που είχαν πάθει και το οποίο προσπάθησαν να επουλώσουν με ότι είχαν πάνω τους και μέσα τους από βρισιές, απέλπιδες κλωτσιές στις πόρτες, δακρυγόνα και ασφυξιογόνα. Για τις καθαρές κουβέντες που τους ειπώνονταν και σίγουρα θα τις θυμούνται για όλη την υπόλοιπη δολοφονική σταδιοδρομία τους: άντε γεια, εδώ είναι το σπίτι μας, πάρτε τηλέφωνο τον Δένδια, χαιρετίσματα στον Παναγιώταρο. Για την αμηχανία που διακρινόταν κάτω από τις κουκούλες των ρόμποκοπ-εκαμιτών. Για τις συντροφικές αλυσίδες μας, τα αδιάκοπα συνθήματα μας, τα καθαρά βλέμματα μας, τα χαμόγελα μας, τις υψωμένες γροθιές μας προς τους αλληλέγγυους και τις αλληλέγγυες που βρέθηκαν κοντά μας όταν το κράτος των αφεντικών μας αιχμαλώτισε και μας στοίβαξε στις κλούβες του. Για τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που κατέλαβαν τα γραφεία της πιο ξεφτιλισμένης εκδοχής της κυβερνώσας «αριστεράς». Για την αυθόρμητη συγκέντρωση στο υπουργείο οικονομικών και τη ματαίωση της φιέστας του ρέιντζερ πρωθυπουργού. Για τη θλίψη στο άκουσμα της εκδικητικής εισβολής στην κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά. Για εκείνα τα μερόνυχτα στη γ.α.δ.α που κατά κάποιο τρόπο αποτέλεσε, ακόμα και αυτή η κτιριακή επιτομή της Εξουσίας, μια δική μας προσωρινή κατάληψη. Για τ’ αστεία μας και τους χαβαλέδες μας που τους δημιουργούσαν εκνευρισμό. Για το αντιφέγγισμα απ’ τα φώτα της Μητρόπολης πάνω στα θολά τζάμια των κρατητηρίων. Για τη μασίφ και περήφανη στάση μας μπροστά σε ένστολους και ασφαλίτες, σε ανακριτές και εισαγγελείς. Για τη χαρά στο άκουσμα κάθε κίνησης αλληλεγγύης που πραγματωνόταν εκτός των τειχών. Για τους δικηγόρους που με ανιδιοτέλεια στάθηκαν στο πλάι μας. Για όλους εμάς, αναρχικούς και κομμουνιστές, αυτόνομους και αντιεξουσιαστές, αδέσποτους και ανέστιους, τρελαμένους και σαλταρισμένους, αλάνια και μάγκισσες, «παλιούς» και «νέους», ίσους και διαφορετικούς. Για τις πολλές χιλιάδες των ανδρών και των γυναικών του κόσμου της Αντίστασης και του Αγώνα που στις 12 Γενάρη 2013 γράψανε ιστορία. Για την ατάκα συγκρατούμενου συντρόφου στο άκουσμα του μεγέθους αυτής της ανθρωπόπλημμύρας: το φυτίλι ποτέ δεν βλέπει την έκρηξη. Για όλα αυτά και για άλλα τόσα, για όλους τους λόγους του κόσμου, να μην κάνουμε βήμα πίσω, να μην υποχωρήσουμε, να μην απογοητευτούμε, να μην λιγοψυχίσουμε, να συνεχίσουμε να ζούμε και ν’ αγωνιζόμαστε με αξιοπρέπεια ενάντια στην χούντα της εποχής μας, για τον δικό μας κόσμο, για τους δικούς μας κόσμους, για τον Κομμουνισμό και την Αναρχία. Γιατί ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς. Γιατί ότι είπαμε ισχύει.

Γιατί όπως λέει και ένα παλιό βιλιώτικο άσμα: …Η δύναμη είσαι εσύ, η δύναμη είναι μέσα σου, νιώσε ξεχειλίζει από τη θέλησή σου, ζήσε τη ζωή σου όπως εσύ τη θέλεις, η μόνη εξουσία είναι ο εαυτός σου, μαζί μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, μπορούμε να διώξουμε το όραμα του τέλους, που φαίνεται πολύ κοντά, μπορούμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι ελεύθεροι, σαν άνθρωποι περήφανοι και άνθρωποι ελεύθεροι, μπορούμε να γκρεμίσουμε τον τοίχο και να δούμε, μια ολόκληρη ζωή χαράς που μας περιμένει…

1 από τους 92 από τους 10.000 από τους… από τα σωθικά της Μητρόπολης 17.1.13″

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε τον Γενάρη του 2013 στο villa-amalias.blogspot.com και περιλαμβάνεται στη συλλογή Λεωνίδας Βλάσσης. Η ΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ, Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ & ΑΛΛΑ ΓΡΑΠΤΑ [1994 – 2Ο21]. (Εκδόσεις red n’ noir. Αθήνα 2023).

🎥 Video project: Tar + Thiasus 🖥️ Video edit: @thiasusmusic 🎼 Soundtrack: Το τραγούδι γράφτηκε ειδικά για αυτό το βίντεο από τον @thiasusmusic

#Villa Amalias #Βίλα Αμαλίας #κατάληψη #καταλήψεις #αθήνα #ελλάδα #ανακατάληψη #σαν σήμερα #πορεία #Youtube

[alatismeni-theitsa]

γειά σου θείτσα μου!!

με αφορμή το πρόσφατο ποστ σου για την παραδοσιακή φορεσιά, σου στέλω αυτή την σκέψη μου, που με απασχολεί καιρό τώρα.

στην ελλάδα έχουμε εγκαταλέιψει εντελώς τα παραδοσιακά μας ρούχα, ενώ σε άλλες χώρες, πχ ινδία και ορισμένες στην αφρική, φοριέται ακόμα, και σαν καθημερινό ντύσιμο, αλλά και για γιορτές (γάμους κτλ).

έχουμε χάσει τελέιως επαφή με πολλά έθιμα, για παράδειγμα γύρω από τον γάμο (βλ πως είναι οι γάμοι στην ινδία κ πως είναι στην ελλάδα), ενώ ξέρω ότι παλιά υπήρχαν πολλά. ναι μεν, ακόμα πάμε σε εκκλησία για γάμο κ βάφτιση, και ακόμα πετάμε ρύζι και τρώμε κουφέτα, αλλά δεν έχουν μείνει και πολλά.

στο θέμα του ντυσίματος, δεν υπάρχει τίποτα που να φοριέται και σήμερα. εκτός αν θέλεις να κάνεις statement και να φορέσεις βυζαντινά ή αρχαιοελληνικά κοσμήματα, που είναι πανάκριβα και δυσεύρετα.

πιστεύω ότι όλο αυτό έχει να κάνει με το westernization της ελλάδας, για το οποίο ανεβάζεις συχνά, και σε ευχαριστώ γιατί it needs to be said.

επίσης να προσθέσω ότι πολλά έθιμα πεθαίνουν γενικότερα. τώρα ίσως ακούγομαι σαν καμια γκρινιάρα 80άρα, αλλά ισχύει. τα παιδιά δεν πάνε για κάλαντα πια, ενώ ήταν το αγαπημένο μου κομμάτι των γιορτών. και ο κόσμος δεν ανοίγει την πόρτα πια (μια φορά μου άνοιξαν σε μένα και τα ξαδέρφια μου και μας είπαν να τα πούμε από μέσα μας). στην οικογένιεά μου οριακά κόβουμε βασιλόπιτα, και ας μην μιλήσω για μαγειρίτσα και κυρά σαρακοστή.

σορι για την λογοδιάρροια, αλλά απ ότι φαίνεται είχα πολλά να πω

Συγγνωμη που αργησα τοσο πολυ να το απαντησω αυτο αλλα η ζωουλα μου εχει παρει την κατω βολτα και δε λεει να ανεβειι 😅

Συμφωνω οτι πρεπει να διατηρησουμε την παραδοση μας γιατι ειναι πολυ ομορφη και μας συνδεει αμεσα με τη ζωη και τις σκεψεις των γενεων που ηρθαν πριν απο εμας. Το θετικο ειναι οτι ολο και περισσοτεροι απο μας κανουμε αυτες τις σκεψεις και σιγα σιγα βοηθαμε τις παραδοσεις να ανανηψουν

#answered #greek speaks

[syrfetos]

Πέφτει και έρχεται το ρεύμα κάθε πέντε λεπτά

και μου θυμίζει εμένα

που δεν κατάφερνω να παράξω ενέργεια για πολύ ώρα συνεχόμενα

με εξαίρεση εκείνες τις μέρες

που από το πρωί γεμίζω αγάπη

όταν θα έρθεις με το αυτοκίνητο να με πάρεις

και θα με βρίσεις που θέλω να καπνίσω

και που δεν ήπια καφέ από πριν

σε βρίζω και εγώ άλλα χωρίς αιτία

κ'υστερα το αυτοκίνητο γεμίζει

και με άλλες φωνές

γνώριμες

αγαπημένες

και μέσα στη φούσκα μου πετάω μαζί σας

ποτέ δεν με ένοιαξε που πάμε

κ'ας μερικές φορές το παίζω δύσκολος

είναι το άγχος που με καταβάλει

και θέλω να έχω μόνο εσάς

είναι που ξέρω πως τώρα μπορώ να υπάρξω

"Εδώ είμαστε καλά"

μου το λέω και μου το ξαναλέω

όπως επαναλαμβάνω και σε εσάς

την ίδια ερώτηση ξανά και ξανά

Ποτε;

Πότε ξανά θα ξαναβγούμε;

Πότε θα σας ξαναδώ;

Ένα καφέ, ένα τσάι;

Ελάτε από το σπίτι έχω ποτό

Δύσκολη μέρα αύριο πάλι

που δεν θα μπορώ να σηκωθώ

γιατι τίποτα άλλο δεν περιμένω

Το Πάσχα ίσως που θα σας ξαναδώ

Είναι οι φίλοι μου ασπίδες

Και οι φίλες μου ματζουνια μαγικά

Με προστατεύουν με ανεβάζουν

Σε μια μαστούρα πιο βαθιά

Μεσα μου βρίσκω αυτό που ψάχνω

τις μέρες που μόνος μου περνώ

που τι να κάνω με αγχώνει

δεν ξέρω που να κινηθώ

Είναι οι φίλες μου και αγόρια

και ισχύει το αντίστροφο

γιατί τα χέρια τους είναι ίδια

Τοσο σκληρά όσο τρυφερά

και όταν την πλάτη μου ακουμπάνε

όταν για λίγο το χέρι μου κρατάν

Άγχος δεν έχω

Ούτε μια σκέψη

Πως η ζωή είναι σκατά

#greek tumblr #greek posts #γρεεκ ποστς #γρεεκζ #γρεεκς #γρεεκ #greek quotes #γρεεκ τεχτ #γρεεκ ταμπλρ #γρεεκ κουοτς

[your-littleminx2]

Πιστεύεις ότι το "δεν έχω χρόνο" ισχύει για κάποιον που θέλει να σε δει όντως ;

Αν κάποιος θέλει να σε δει θα γυρίσει τον κόσμο ανάποδα για να σε δει έστω για 5 λεπτά. Ας μη συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο.