#σκ

[gamma-xi-delta]

MY SORORITY RUSH EXPERIENCE AT UGA

Published by Ella Godette

#University of Georgia #Athens #UGA #Sigma Kappa #ugasigmakappa #SigmaKappaUGA #SigmaKappa #SK #Sig Kap #Epsilon Epsilon Chapter #ΣΚ #Youtube

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Ώρα για Έλενα και Θεοδώρα sweep

🙏🙏🙏🙏

#ενα λαικ = μια προσευχη 🙏🙏 #ask #εντωμεταξυ το γεγονός ότι ελεγα να ανεβάσω το σκ εκείνο το καημένο το διήγημα που ειχα γραψει με τα κορίτσια μου στο λύκειο.. #το εχω κυριολεκτικά στα ντραφτς μου #αλλά αφού ξεκινάει και επισήμως το τουρνουά θα το ανεβάσω αύριο ‼️‼️‼️ ελπίζω να ανυπομονειται #σταύρο ταγκ #greekblr oc sexyman poll

[whatifwekilledgodandwebothgirls]

Γιατι ολοι στα modern au , collage au με τον Αλκιβιάδη λενε μονο για την σχεση του με τον σωκρατη . Γιατι κανεις δεν μιλαει για το χαος που θα προέκυπτε με το που θα εμπενε το αγορι σε πολιτικο σχημα

#σικελικη εξτρατια au πηγε τριημερι για διακοπουλες στο εξωχικο στην σικελια και εκανε ολως τυχεως το σχημα του παρτι εκεινο το σκ #καο τσαντιστικε και μπηκε κατευθειαν στο αντιθετο τους σχημα γιατι πως τολμανε να κανουν κατι σημαντικο χωρις εκεινον #alcibiades #socrates #socrates/alcibiades

[andtorturedhandssopale]

θέλω να πάω να δω τον "καταποντισμό" τόσο άσχημα....

#οι παραστάσεις αρχίζουν σήμερα και εννοείται αυτό το σκ είναι σχεδόν τελείως κλεισμένο 😩 #και δεν ξέρω πότε θα ξανάρθω αθήνα 🤧 #αν και είναι μέχρι τέλη απρίλη οπότε 👍 θα τα καταφέρω

[darkside-cookies]

Η eurovision ξεκινα σε λιγοτερο απο μηνα ✨️and I'm ready✨️

κυριολεκτικά eurovision μήνας πάμε!!

#αριαδνοποστ #θα ήταν τόσο αστείο αν γινόταν το επόμενο σκ #και συνέπιπτε με τις εκλογές

[metwpikh]

Γλυκες καλημέρες να έχετε ένα υπέροχο ΣΚ 🌷

Η θεία του φβ

#ελληνικά στιχάκια #greek quotes #ελληνικα

[psyxodrama07fan]

Άλλο ένα σκ να μου βάλουν βραδινά και θ’αρχισω να τσιρίζω

[orgismenh]

Ιανουάριος 24/13

Σήμερα πέρασε ολόκληρη η μέρα σχεδόν και εγώ δεν έγραψα. Σήμερα ξύπνησα στις 10.30 μ.μ. εχθές το βράδυ αποκοιμήθηκα πάλι στον καναπέ κατά τις 03.30. Τα τελευταία βραδιά δεν κοιμάμαι στο κρεβάτι μου. Πάλι φοβάμαι. Δεν ξέρω τι ακριβώς φοβάμαι. Η πολυκατοικία είναι ασφαλής. Το διαμέρισμα μου βρίσκεται στον 4ο. Δεν κινδυνεύω. Δεν ξέρω τι ακριβώς φοβάμαι. Μάλλον ξέρω. Φοβάμαι τη μοναξιά. Στο σαλόνι δεν είμαι ποτέ μόνη. Ζω με σκιές και φωνές. Οι σκιές ανήκουν στη φαντασία μου. Τις πλάθει το μυαλό μου σε μια ακατανίκητη προσπάθεια να αντικαταστήσει τη συντροφιά του. Οι φωνές πάλι ανήκουν στο διπλανό διαμέρισμα. Το σαλόνι μου είναι μεσοτοιχία με την μικρή γκαρσονιέρα. Την έχω φανταστεί αυτή την γκαρσονιέρα άπειρα βραδιά καθώς ακούω τις φωνές. Είναι ένα δωμάτιο 30τ.μ. φωτεινό, χωρίς πολλά πολλά έπιπλα. Ένα κρεβάτι, ένα επί ένα με πάντα τσαλακωμένα σεντόνια και ένας καναπές ψιλοχαλασμένος λόγω χρήσης. Η τηλεόραση είναι κρεμασμένη στον τοίχο, είναι μεγάλη και πάντα ανοιχτή. Στο τραπεζάκι βρίσκονται τασάκια γεμάτα αποτσίγαρα, κουτιά από μπύρες και κόκα κόλες, στα ντουλάπια της κουζίνας έχει μόνο μακαρόνια και τοστ, το ψυγείο είναι άδειο συνήθως και τα κουτιά απ'το delivery παρατημένα στον πάγκο. Το μπάνιο είναι μικροσκοπικό μα τα βράδια όταν η κοπέλα μπαίνει για ντουζ το αγόρι τρυπώνει μαζί της και κλείνουν την πόρτα στην Μίλι, τη γάτα τους. Δεν ξέρω αν συγκατοικούν στην γκαρσονιέρα, για λίγες μέρες χώρισαν κι οι φωνές έπαψαν, τα γέλια επίσης, μόνο κλάματα και τραγούδια χωρισμού ακούγονταν. Όταν γύρισα απ' τις διακοπές των Χριστουγέννων όμως τους βρήκα πάλι μαζί, στην γκαρσονιέρα. Κάθε βράδυ μέχρι τις 3 είναι πολλά άτομα μαζεμένα, μπαινοβγαίνουν φίλοι τους. Βάζουν μουσική, βλέπουν ταινίες, μιλάνε. Καμιά φορά με ενοχλεί η φασαρία τους. Βασικά να είμαι ειλικρινής τους ζηλεύω λίγο. Ο γείτονας έχει πάντα παρέα στο σπίτι, δεν νιώθει ποτέ μόνος, κι αν νιώθει δεν είναι. Τα βράδια ξαπλώνει αγκαλιά με εκείνη, το πρωί την αποχαιρετά με φιλιά, το απόγευμα το περνάνε ξεχωριστά, μα τα βράδια επιστρέφουν πάντα ο ένας στον άλλον. Θα απορείς τώρα που σου περιγράφω τη ζωή των γειτόνων μα σου είπα το σαλόνι μου είναι μεσοτοιχία κι οι ζωές μας παράλληλες. Και εκείνος ξέρει τι κάνω. Ξέρει τι ώρα χτυπά πρώτη φορά το ξυπνητήρι μου, ξέρει ότι αργώ να σηκωθώ πάντα δέκα λεπτά και περνάω άλλα δέκα στο μπάνιο. Ακούει τον ήχο της καφετιέρας και τα στορια που ανοίγω. Το σύρσιμο της καρέκλας στο μπαλκόνι. Ακούει τις playlists που ακούω κάθε πρωί. Και έπειτα κενό. Όλη μέρα λείπουμε κι οι δυο. Ξέρει ότι πάω σχολή, βόλτες. Ξέρει όμως ότι θα γυρίσω να διαβάσω. Με ακούει που καμιά φορά διαβάζω δυνατά προκειμένου να αποστηθίσω κάτι ή για να το καταλάβω καλύτερα. Ακούει τα τηλεφωνήματα μου με τη μαμά μου, τους φίλους μου όταν έρχονται στο σπίτι, μυρίζει το φαγητό όταν μαγειρεύω κι άλλοτε πάλι ξέρει ότι την βγάζω με τοστ όπως και εκείνος. Ξέρει επίσης ότι δεν θα παραγγείλω ποτέ όταν είμαι μόνη γιατί ντρέπομαι να ανοίξω. Ακούει το πλυντήριο μου κι όλα τα είδη μουσικής που ακούω, τις σειρές που βλέπω στο λάπτοπ και τα κλαματα μου στις 02.00 τα ξημερώματα. Με ακούει να κλαίω κάθε μέρα. Σου το είπα οι ζωές μας είναι παράλληλες, δεν συναντιούνται μα συμβαδίζουν. Μα το πιστεύω ότι κάποια στιγμή μπορεί ακόμη κι οι παράλληλες να γίνουν τέμνουσες. Δεν αναφέρομαι απαραίτητα στον γείτονα, μα σε όσους ανθρώπους κατά καιρούς συμβαδίζουν, πάντα υπάρχει ένα σημείο τομής.

Σήμερα όλη μέρα διάβαζα. Προσπαθούσα να αναπληρώσω το κενό αυτών των ημερών που τεμπελιασα. Σήμερα πήγα μέχρι το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Κοίταξα γύρω μου και συνειδητοποίησα πόσο μου αρέσει να περπατάω στην Αθήνα. Την ρομαντικοποιω αυτή την πόλη μέσα στην απόλυτη ασχήμια της. Σήμερα δεν μαγείρεψα. Έφαγα μια σαλάτα και τοστ. Δεν είχα χρόνο, παραδόξως ούτε πείνασα ιδιαίτερα. Ήπια πολλούς καφέδες πάλι. Τέσσερις κούπες γαλλικό και δύο στιγμαίους. Ήπια και έναν freddo. Δεν φταίω! Το παιδί που δουλεύει στο μαγαζί με χαιρέτησε όταν πέρασα για το σούπερ μάρκετ, θα ήταν αγένεια να μην πάρω ένα καφέ. Σήμερα σκέφτηκα ξανά ότι είμαι σε μια σχολή που δεν μου αρέσει. Με αγχώνει η σκέψη του πτυχίου. Να κάνω τι με ένα πτυχίο που δεν με ενδιαφέρει; μεταπτυχιακό; δεύτερο πτυχίο; να δώσω πανελλήνιες ή κατατακτήριες; μήπως να τα παρατήσω όλα και να δώσω για το εθνικό; απογοήτευση. Αυτό θα είμαι ο,τι κι αν κάνω μια κινούμενη απογοήτευση. Τώρα κανονικά αν με άκουγε θα με μάλωνε. Θα μου υπενθύμιζε να προσπαθώ να αγαπάω τον εαυτό μου. Δίκιο έχει είπαμε ότι πρέπει να προσπαθήσω. Προσπάθεια.

Σήμερα μίλησα με τη μητέρα μου. Τις τελευταίες μέρες δεν απαντούσα στις κλήσεις της. Ήταν λίγο ανήσυχη αλλά δεν μου γκρίνιαξε ιδιαίτερα. Πείστηκε ότι είμαι πιεσμένη με το διάβασμα της εξεταστικής. Σήμερα απάντησα στα μηνύματα των παιδιών, μιλήσαμε λίγο, είπαμε μερικές βλακείες και πέρασε κάπως η ώρα. Σήμερα μου έστειλε ένα παιδί απ' τη σχολή. Μου στέλνει κατά καιρούς όταν ανεβάζω κανένα στορυ. Είναι καλό παιδί αλλά μέχρι εκεί.

Αυτές τις μέρες που γράφω νιώθω περίεργα. Έχω χρόνια να κρατήσω ημερολόγιο. Πάντα έγραφα σκέψεις και συναισθήματα μα όχι τόσο συστηματικά ούτε με την μορφή ημερολογίου.

Αύριο θα πάω σινεμά. Έχω καιρό να δω ταινία στον κινηματογράφο και ανυπομονώ κάπως. Θα γράψω κι αύριο το υπόσχομαι. Σήμερα δεν έχω κάτι άλλο να πω, νιώθω εξαντλημένη. Θέλω μόνο να κοιμηθώ.

#orgismenh #greek posts #greek tumblr #greek status #σκατοποσταρω #ελληνικά κείμενα #ημερολογιο #σκέψεις #ζωή #φόβος #παράλληλες ζωές

[nofuckinlabels]

Το cheat code για την ζωη ειναι να μην περιμενεις το σκ για να εισαι χαρουμενος.

Περασα χρονια να περιμενω δυο μερες που παντα εφευγαν πολυ γρηγορα

Και αληθεια αν γεμισεις την καθημερινοτητα σου με πραγματα που θα εκανες σε ειδικες περιστασεις θα περιμενεις την δευτερα οπως την παρασκευη

Τείνουμε να γινομαστε οτι κοιτάζουμε οποτε προσεχε που εστιαζεις

[monimhgkriniaa]

Το μήνυμα που δε σου έστειλα ποτέ.

Έχει περάσει σχεδόν μίσος χρόνος που δε ζούμε πια μαζί.

Θα κλείναμε 2 χρόνια πριν λιγο καιρό.. το θυμασαι Ε;

Όμως δε τα καταφέραμε. Δεν ήταν γραφτό για να είμαστε μαζί.

Σε αγάπησα παρά πολύ, πιο πολύ από όσο είχα αγαπησει ποτέ στη ζωή μου.

Και με πληγωσες παρά πολύ, πιο πολύ από όσο με έχουν πληγώσει ποτέ.

Μα δε με ενοιαζε, εμενα δίπλα σου. Χωρίς να μιλάω για το ποσό πολύ με είχες πονεσει.

Άντεξα τη σουζι. Άντεξα τη κριστινα. Άντεξα όσες ακόμα είχες πηδήξει όσο ήμασταν μαζί.

Και εγώ ημουν εκεί, δίπλα σου. Να σε ρωτάω αν είσαι καλά και να σε αγκαλιάζω το βράδυ.

Άντεξα ρε γαμωτο να ξερω ότι κοιμάσαι με άλλη. Άντεξα να σε βλέπω να μιλάς με άλλη. Άντεξα να μιλάς σε εμενα για άλλη.

Τα ήξερα όλα. Ήξερα με ποια μιλάς, τι της λες, ποια έχεις πηδήξει και αν θες μα την ξανά δεις. Τα έβλεπα τα περισσότερα.

Και δεν έφευγα από δίπλα σου.

Σε θεωρούσα οικογένεια. Σε έβλεπα σαν οικογένεια μου. Σε έβλεπα σα τον άνθρωπο που ήθελα να κάνω οικογένεια μαζί του..

είδες; Παρά τον τόσο πόνο που μου είχες προκαλέσει, ήθελα να είμαι μαζί σου.

Δεν άντεχα που τσακωνόμασταν και έφευγες από το σπίτι. Δεν άντεχα που δε μπορούσα να σου μιλήσω για πράγματα γιατί ήξερα ότι θα νευριασεις.

Μα όλα αυτά δε στα είπα ποτέ.

Δεν έμαθες ποτέ ποσό πολύ έχω κλάψει για εσενα. Δεν έμαθες ποτέ ποσό πολύ σε έχω αγαπησει.

Δε με ενοχλεί που είμαστε χωρισμένοι πλέον.

Ξέρω πολύ καλά πως όσο και αν λες το αντίθετο, αν ποτέ σε πάρω τηλέφωνο και έχω το οποιοδήποτε πρόβλημα θα τρέξεις για εμενα.

Το ξερω πολύ καλά πως ότι και αν χρειαστω θα σε έχω δίπλα μου. Και θέλω να ξέρεις πως είμαι και εγώ δίπλα σου. Αν ποτέ χρειαστείς ένα ατομο να μιλήσεις, θα είμαι εδώ για εσενα.

Ότι αλλο και αν έχω στη ζωή μου, η πόρτα είναι πάντα ανοικτή για εσενα.

Έχει περάσει λίγος καιρός, και είναι ακόμα πολύ πρόσφατο όλο αυτό.

Λες ότι δε θες ούτε γεια από εμενα ούτε τίποτα. Μα το ξερω καλά και το ξέρεις και εσυ πολύ καλά πως σε λιγο καιρό θα έχουμε ηρεμήσει και οι δυο.

Μιας και ήταν η τελευταία φορά που μπήκα στο σπίτι που ζήσαμε μαζί.. ήθελα να σου πω ευχαριστώ για όλα. Για όλα όσα ζήσαμε μαζί. Για όλες τις στιγμές που είχαμε εκεί μέσα οι δυο μας. Σε ευχαριστώ που δε μου ελειψε ποτέ τίποτα. Σε ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκες και με είχες σπίτι σου από την πρώτη μερα. Και που συνεχίζεις να με εμπιστεύεσαι και συνεχίζω να έχω τα κλειδιά του σπιτιού. Και που τα πράγματα στο σπίτι είναι ακριβώς έτσι όπως τα άφησα.. ξερω πως σε πονάει όταν μπαίνεις σε αυτό το σπίτι..

θέλω να ξέρεις πως με εποιασε ένας κόμπος στο στομάχι που μπήκα στο σπίτι μας μετά από τόσο καιρο. Μου ήρθαν όλες οι στιγμές μας και μου ελειψες λιγο παραπάνω.

Δε θα ξεχάσω ποτέ όσα έχεις κάνει για εμενα. Δε θα ξεχάσω ποτέ ποσό πολύ σε αγάπησα γιατί η αγάπη που σου έχω δε θα φύγει ποτέ από μέσα μου. Και για τον πόνο και για το κλαμα που έχω ρίξει για εσενα, δε πειράζει.. χαλαλι σου.

Ξέρεις πολύ καλά και το ξερω και εγώ ότι δε θα χαθούμε.. ίσως και κάποια στιγμή να συναντηθούν ξανά οι δρόμοι μας.

Ξέρω ότι δε θα με ξεχάσεις ποτέ. Δε θα ξεχάσεις ποτέ στιγμές μας. Δε θα ξεχάσεις ποτέ ότι περάσαμε μαζί.

Θα βλέπεις πράγματα ή θα πηγαίνεις σε μέρη και θα με θυμασαι. Θα βλέπεις κάποια που μου μοιάζει και θα με σκέφτεσαι. Θα βλέπεις κάποιον που θα κάνει πολύ ναργιλέ και θα με σκέφτεσαι. (Αν και τον έχω κόψει τον ναργιλέ.. δε κάνω). Θα με θυμασαι σε πολλες στιγμές. Και θα με σκέφτεσαι. Και εγώ πίστεψε με θα το νιώθω όταν θα με σκέφτεσαι.

Όσο και αν θες. Δε θα μπορείς να με σβήσεις ούτε από το μυαλό σου, μα ούτε από τη καρδιά σου.

Και αυτό το ξέρεις πολύ καλά και το ξερω και εγώ. Όσο και αν λες το αντίθετο. Δε θα με ξεχάσεις εμενα.

Σε αγάπησα πολύ.

Και σε αγαπάω πολύ.

Και σε ευχαριστώ για όλα.

Δε θα σε ξεχάσω ποτέ.

Εύχομαι κάποια στιγμή να μπορούμε να μιλάμε έστω που και που. Και πιστεύω θα το καταφέρουμε κάποια στιγμή να ερχομαι να σε βλέπω και να είμαστε καλά.

Αυτά είχα να σου πω. Αν δε θέλεις μην απαντήσεις ποτέ σε τίποτα. Κρατά το αυτό το μήνυμα να το διαβάζεις όταν δε θα είσαι καλά για να σκέφτεσαι ότι πάντα θα υπάρχει ένα ατομο που θα είναι δίπλα σου όποτε το χρειαστείς.

Φιλάκια Ράμπα.

Το παράθυρο σου..

για πάντα το παράθυρο σου.

Γιατί για πάντα ένα κομματι μου θα σου ανήκει.

#Ρ

[gamma-xi-delta]

Get Ready With Me For My Sorority Semi | The University of Alabama

Published by Kaylee Christmas

#Alabama #UA #Bama #Tuscaloosa #SigmaKappa #uasigmakappa #SigKaps #ΣΚ #sorority #sororitygirls #sorority girls #sororitylife #sorority life #sisterhood #greek life #go greek #Youtube

[casseropita]

Λοιπόν μακροπρόθεσμο πλάνο: σπίτι στη Κρήτη 10 λεπτά από τη θάλασσα και κήπο, ο οποίος θα έχει και φράουλες και κεράσια και θα πηγαίνω τα σκ στο χωριό να βλέπω τα γατιά μου

#dioni

[dark-soul-fullofscars]

Καλημερες, ελπίζουμε σε ένα δυνατό σκ🤍

#dark soul #σκέψεις #blogger

[oino-hoes]

μπορει το σκ να μην περναει λες και ειναι 3 λεπτα;

[solmeister13]

Για ποιο λόγο δεν θα είναι όλο το wnc στις συναυλίες και οι στάνταρ θα είστε μόνο εσύ και η Μαρσό;

Δεν το λέω καθόλου για hate,σας ακούω πολλά χρόνια και σας εκτιμώ όλους το ίδιο απλώς θέλω να καταλάβω το σκεπτικό αυτής της απόφασης, διότι το wnc είναι συγκρότημα και νόμιζα πως σαν συγκρότημα θα γίνει το tour.

Υ.Γ Μας έλειψες πολύ,πως είσαι και σε τι βάση βρίσκεσαι καλλιτεχνικά;

Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις επί αυτού, αν και το 'χω εξηγήσει ένα εκατομμύριο φορές, το λέω άλλη μία και εξηγείστε το κι εσείς σε όποιον βλέπετε να το ρωτάει.

Εγώ και η Marseaux, είμαστε δηλωμένοι τραγουδιστές μέχρι και στην εφορία. Είναι το επάγγελμα μας και ζούμε από αυτό. Τα παιδιά στο WNC δεν είναι ακόμα σε επίπεδο να κάνουν αυτό το βήμα, καθώς το εισόδημα τους από τη μουσική δεν τους επιτρέπει να αφήσουν τις μη-καλλιτεχνικές δουλειές τους.

Όταν λοιπόν ένα τουρ διαρκεί κοντά ένα μήνα, σπαστά, καμία δουλειά δε σου δίνει 12 μέρες ρεπό επειδή θες να γίνεις τραγουδιστής. Δυστυχώς, όσο μεγαλώνεις, γίνεται όλο και πιο δύσκολο το να μπορείς να τα κάνεις όλα για την καύλα σου. Μετά τα 25, λίγοι έχουν την ευχέρεια να γυρνάνε την Ελλάδα κάθε ΣΚ, για ένα μήνα, ακόμα και να τους έδιναν τα ρεπό. Είναι πάρα πολύ κουραστικό και εάν δουλεύεις πέντε μέρες 8ωρο, θες και κάπου να ξεκουραστείς.

Παραδόξως, η λύση είναι στο δικό σας χέρι. Εάν θέλετε περισσότερο από κάποιον καλλιτέχνη, φροντίστε να προωθείτε τη μουσική του όπου σταθείτε κι όπου βρεθείτε. Αυτό θα του δώσει την ευχέρεια να έρθει σε όλες τις πόλεις, να ζει και να ασχολείται μόνο με αυτό και να σας δώσει κι εσάς αυτό που θέλετε. Κανείς δε γίνεται γνωστός μόνος του, οι fans του τον κάνουν. Για το CKND μια γενιά ολόκληρη μίλαγε με πάθος και κατέληξε να το ξέρει λίγο πολύ όλος ο κόσμος, άρα αυξήθηκαν τα έσοδα, άρα τα επένδυσα στο να φτιάξω ένα στούντιο, άρα αυξήθηκε η ποιότητα, άρα το τελικό αποτέλεσμα έγινε καλύτερο, άρα το άκουσε περισσότερος κόσμος, άρα δε χρειαζόμουν δουλειά, άρα έχω χρόνο να πάω όπου υπάρχουν έστω και 100 άνθρωποι που ακούν τη μουσική μου και να τα σπάσουμε μαζί.

Η Marseaux αντίστοιχα είναι ένα φαινόμενο που προκαλεί ανθρώπους έξω από τον κύκλο του WNC να μιλήσουν για τη μουσική της κι ας μην ξέρουν ούτε τα βασικά, ότι τα τραγούδια της τα γράφω εγώ. Δεν πειράζει. Δεν δίνεις εξετάσεις για να γίνεις φαν και αν θες να ακούς μόνο το "Βότκα Βύσσινο" με γεια σου, με χαρά σου.

Με αφορμή λοιπόν το Alles Klar και την αγάπη που ξέρω πως έχετε στον Geo, βοηθήστε τον να πετύχει το όνειρο του με τον τρόπο σας και όλα τα υπόλοιπα θα γίνουν, το δευτερόλεπτο που θα είναι εφικτά.

Αυτό σας το υπόσχομαι εγώ και ξέρετε πως δε σας έχω αθετήσει ποτέ υπόσχεση.

Υ.Γ. Τα καλλιτεχνικά μου έρχονται στα επόμενα ask.

[whimsimarion]

A character portrait of Cleopatra (not the famous one, Alexander the Great's sister) and of Perdiccas (one of Alexander the Great's generals who accompanied him in his expedition).

It's for a friend who has written a story about them in wattpad and you can read it here if you are interested:

#historical redraw #greek history #history art #history #cleopatra #perdiccas #wattpad #greece #artist on tumblr #ancient greece