Bir şarkıyı ilk kez dinliyormuş gibi. Seni tekrar yaşıyormuş gibi. Hayata yeniden doğmuşum gibi. Garip bir sancı.
Bataklıkta boğuluyorum ama lotus çiçeğini izliyorum. Yıldızlar güzel,orman karanlık.
Sonra biraz daha çekiliyorum. Daha zor nefes alıyorum. Yardım istiyorum. Herkes sırt çeviriyor. Bataklık kaynıyor,Yıldızlar düşüyor. Dibe batıyorum. Çabaladıkça çekiyor. Çektikçe çabalıyorum. Çünkü hâlâ yukarıda Yıldızlar var sanıyorum. Kurtulamıyorum.
Gece hapsediyor beni kendine,ölüm soğuk soğuk yakıyor. Hissiz kalbimin doruklara kadar hissediyor çaresizliği...Umut ediyorum. Biri beni kurtaracak. Hâlâ anlamamışım biri beni ittirmiş oraya.
Ağaçlar önüme siper daha da kayboluyorum. Kafamın içi kıyamet.
Düşünemiyorum. Her sahte gülüşe kanıyorum. Kırılıyorum ve unutuyorum. Oracıkta öleceğim biliyorum. Dibe indikçe tükeniyor nefesim. Fark ediyorum, ölüyorum. Ölmek böyle mi hissettirirmiş. Anlıyorum.
İndikçe alta su çekiyor. Kayboluyorum.
Ben ateşim,ateşten gelenim. Suyu kendime ev bilmişim. Yanlış yerlerde yüzmüşüm.
Yüz üstü bırakılınca görmüşüm.
Suyu görünce bağırdım. Öyle bağırdım ki bataklık duruldu. Çekmez oldu. Ve sonda suya bıraktı. Öldüm. Ölmeyi yaşadım. Su yanıkları,dost kazıkları,yorgun bir beden,yalanlar,doğrular,sahtelikler...
Tek tek çıktı benden. Kirim kirletti berrak Suyu. Onu da mahvettim. Bağırdım,bağırdılar. Bir kaşık suda boğdular.
Tekrar yıldızları hayal ettim. Parlaklar,bana geceden armağanlar. Parladım sonra. Simsiyah kalbim bütün denizi aydınlattı. Balıklar firar etti. Mercanların dikkatini bile çekmedi. Patladım sonra. Yokluğum denizlere,okyanuslara...
Gözlerimi kapattım ve düşündüm. Ben tek günlük olanım. Masmavi kelebek olanım. Ben papatyayım. Ormandayım. Ben gecenin en parlağı Ay'ım. Havadayım. Ben her yerdeyim. Bir çocuğun gülüşünde. Başka çocuğun elinden kayıp giden balon da. Ben ateşteyim. Ama en çok ateşte:)
Sen çok tatlı bir kızsın. Biliyorum böyle mesajlar insanları mutlu eder ama sadece bununla geçmiyorum, aynı zmanda zeki, mantıklı, düşünceli, dürüst bir kızsın. İnsansın ya. Yarisi hayvan olanlarin arasında bir insan, bir inci gibisin. Parlamaya devam et..
Hakkımda böyle düşündüğün için teşekkür ederim..
Doğru düzgün tanımasak da birinin hakkında böyle düşünüyor olmak bence daha çok insanlık göstergesidir yani ben böyle düşünüyorum çünkü gerçekte bütün iltifatları hak edip sadece hakaretle karşılaşan çok insan var
Ben sadece bir Ay'ım siz parlarsanız bende parlarım
Bu kurtlar sofrasında canı yanan hep insan olan bizler oluyor belki de kurtlar sofrasına ayak uydurmamız gerekirdi..
Herkes benden soruyo ay ve gece' yi neden bu kdr seviyorsun. Ben gündüzleri sevmem, geceleri severim. Bana hep "ay gibisin"derler. Ama ay'ın gece'ye ihtiyacı var. Gece olmazsa ay görünürmü? Yok. O yüzden sevdiğim kişiye gece diyorum. Bizi ay ve gece'ye benzetiyorum.O olduğu sürece ben varım ,yoksa yokum. Bn ay'ım o benim gece'm. O yüzden ay ve gece'yi seviyorum. O yuzden her gece ay'ı izliyorum. Benim için bu durum deyişmiycek. Umarım yeterince açıklayıcı olmuşdur herkese.