Benden dağınık bir ailede kendimi toparlamamı istediler, dağınık arkadaşlıklar, kötü dersler, hastalıklı ve kaybolmuş ruhumun arasında kendimi düzeltmem gerektiğini söylediler. Kimse bana 'Neden böylesin?' dememişti oysa..
daha az seviyorum seni,
giderek daha az
unutur gibi seviyorum
azala azala?
aramızdaki uzaklığın karanlığında
geceler kısalıp gündüzler uzuyor
böyle olunca?
daha az seviyorum seni,
kendini iyileştiren bir yara gibi
daha az ve zamanla
sen geceyi tutuyorsun
ben nöbetini,
uzak dağ kışlalarında
görmüyoruz birbirimizi
usul usul iniyor
kopmuş yollara,
ışığı hafif
uykusu ağır koğuşlarda
üzerini örtüyorum senin
bir çığ gibi uyuyorsun rüyalarımda,
sevgilim
yıldızları daha büyüktür bazı gecelerin
nöbet kadar
yalnızken öğreneceksin bunu da.
artık daha az seviyorum seni
unutur gibi, ölür gibi daha az
yeniden ödetiyorum kendime
onca aşkın öğretemediğini
kolay değildi
yalnızca sevgimi değil
evladımı da kaybettim ben
kaç acı birden
imtihan etti beni
bir tek gece vardır
insanın hayatında
ömür boyu sürer nöbeti
bu da öyleydi
iyi ol, sağ ol, uzak ol
ama bir daha görme beni.
Bir gün benimde sevenlerim çok olucak o güne özel sadece.. Kalabalıklara karışacağım..
Kimisi için için ağlarken, kimisi de köşe başında dedikodusunu yapacak o günün ya da uzun zamandır görmediğiyle sayemde hal haşrolacak..
Sonra ayakkabılarım evin dışında bir yerde yeni sahibini bekleyecek, sadece beni sevenleri yakacak ona bakmak, kıyafetlerim çıkacak sonra da evimden, sevdiklerim hem toplayıp hem dağıtacak yüreği deşilerek..
Arkamdan belki iyi söylenecek belki de kötü anacaklar ama sevdiklerim konuşturmayacaklar..
Toplaşıp toplaşıp dağılacaklar evimin içinde.. Yemek masalarında sevdiğim yemekleri yiyemeyecekler beni gerçekten sevenler, boğazlarına dizilecek.Aç kalkacaklar günlerce..
Belki evin bir köşesinde kokuma rastlayacaklar.
Delirmek isteyecek, deliremeyecekler..
Sesimi arayacaklar, duyamayacaklar..
Yüzümü özleyecekler, göremeyecekler..
Varlığımda bilinmeyen değerim yokluğumda kahredecek belki de sevdiklerimi..
Keşke diyecekler, Keşke..
Fazladan bir kaç video bir kaç resim daha neden çekmedik...
Neden daha fazla konuşamadık, gülemedik..
.....
Saçmalamıyorum evet.
Böyle olsun ya da olmasın buna yakın şeyler gerçekleşecek..
Bir an düşündüm de 2 buçuk aydır bunları yaşıyorum ben .. Düşüncelerim,keşkelerim , çırpınışlarım bunlardan ibaret..
Öyle bir söz ki; senin acını yaşamayan seni zerre anlamaz..