Nasıl görünüyor oradan bakınca
Bütün halıları kaldırılmış ömrüm
Ekmek bayatlamış, son balık da ölmüş
Seni diyorum insanoğlu, tükenmiş gördüm
Ne masraflıymış konuşmak ilkbaharda
Havadan sudan ve mezar taşlarından
Uzun yıllar yürüsek hesapsız kitapsız
Kimse kimseyi çözmese acılarından
Hangi sayfalarda yazar sevenlerin
Son kez bakma ihtimali birbirine
Kalan sağlar diyorlar yanlış, kalan ağlar
Yas tutmak gönül borcu değilse ne
Şimdi hayata, anlatılsa hiç anlaşılmayacak
Vefalı üzüntüler eşliğinde dayanıyorum
Anılar, toprağı hatırlattığı için ağırmış meğer
Eve yorgun bir at arabası gibi yanaşıyorum
Kuyuları işaret ediyor son gördüğüm rüya
Esmer yürekli şairlerle dolu garip ve yolcu
Suya ihtiyaçları yok artık suçları da yok
Bekliyorlar o yerde, yüreklerin tutuşuğu
Ey yaşamdan alacağı kalmayanların
Yalnız başkaları için sevinenlerin Rabbi
Yeni defterler alıyorum artık kendime
Aslında şairler ölmüyor, öyle değil mi"