brokenbroken

[brokenbroken]

Όσο καιρό έχω να σε δω

άλλο τόσο έχω να γράψω

Όσο τα παλιά λησμονω

Άλλο τόσο θέλω πάνω μου να τα χαράξω

Έλεγες πως έφταιγα εγώ

Μα μόλις έφυγα εμφανίστηκε κενό

Πλέον έχει περάσει καιρός

Δεν δίνω βάση στο παρελθόν

Νομίζω γνώρισα κάποιον που εκπέμπει φως

Αλλά δεν θα προλάβω να τον χαρώ

Φεύγει τη χαραυγή με το πλοίο των οκτώ

Και πόσο θα θελα να μαστε μαζί στο ταξίδι αυτό

Δεν έχει νόημα όμως η ματαίωση εδώ

Όταν θα φεύγει θα είμαι εκεί για να χαρώ

#ελληνικα στατους #greece #tumblr #greek quotes #ελληνικα ποστ #γρεεκ quotes #ελληνικο ραπ #ελληνικο ποστ #ελληνικά #γκρικ ποστ #ποιημα #αισθηματα #βραδια #γρεεκ μπλογκ #ελληνικο μπλογκ #μεσάνυχτα #ελληνικα στιχακια #φοβαμαι #ρομαντισμός #χρόνο #ψυχή #γκρικζ #γκρικς #γρεεκς #γκρεεκ #γρεεκ κουοτς #ελληνικο κουοτ #καρδιά #γκρικ κουοτς

[brokenbroken]

Πως μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό;

Σου είπα πως είμαι μαζι σου, εδώ

Σου είπα πως θα τα καταφέρουμε μαζί

Μη , μη ,μη

Μη το κάνεις σου φώναζα

Αλλά δεν σε ένοιαζε , λες και σε ένοιαξε ποτέ

Άνοιξε μου ,άνοιξε μου σε παρακαλώ

Μη με κλειδώνεις από έξω .

Μπορώ να σε βοηθήσω , όσο μπορώ

Μη φεύγεις , μη φεύγεις

Τι θα κάνω εγώ χωρίς εσένα ;

Γιατί θες να με πληγώνεις ;

Σε αγαπώ

-166;

- Παρακαλώ ;

- Χρειάζομαι ασθενοφόρο

#pain

[brokenbroken]

Μακάρι ρε

reblog and make a wish! this was removed from tumbrl due to “violating one or more of Tumblr’s Community Guidelines”, but since my wish came true the first time, I’m putting it back. :)

[brokenbroken]

Τον τελευταίο καιρό δεν νιώθω εγώ

Έχω πνίγει μέσ' τον ωκεανό

Έχω ανάγκη να απελευθερωθω

Στιγμές από το παρελθόν αναδύονται

Και φέρνουν στο νου αισθήματα που απευχομαι

Δεν το θέλω ξανά όλο αυτό

Θέλω να αναπνέω όπως ξέρω εγώ

Κράτα της θεωρίες ηρεμίας για σένα

[brokenbroken]

- Αλλά αυτό το για πάντα ρε παιδί μου ήτανε… άλλο παιχνίδι.

- Και μόλις μπήκε αυτή η μπάλα στο γήπεδο εσύ έψαχνες την έξοδο του σταδίου…

- Αφού δεν είμαστε ρε μωρό μου για μισά πράγματα, είμαστε;

- Δε θα πήγαινε πουθενά βρε Νώντα… Μερικές φορές αυτό που αισθανόμαστε δεν έχει καμία σχέση με αυτό που μπορούμε να ζήσουμε… 

[brokenbroken]

Δεν έχω διαφυγή

Παραμένω στην αναμονή

Κατηγορώντας συνεχώς την στιγμή

Δεν θα ξεφύγω απόψε από τη θηλή

Σε κοιτώ κατάματα για να φύγουμε και πάλι μαζί

Όμως με αποφεύγεις και γυρνάς στο χαλί

Μήπως φταίω και εγώ που σε κάνω ένα με όσα άσχημα έχουμε βιώσει μαζί;

Μήπως ακόμα δεν έχεις δεχτεί το δικό σου χαρτί ;

Μήπως ακόμα δεν έχω βρει το τρόπο να ξεχάσω το πώς μου έχεις φερθεί ;

Η ώρα κυλά γρήγορα και χάνω λεπτά

Νομίζω πως θα γυρίσω και θα παίξω δυναμικά

Λες να ξεγελάω τον εαυτό μου όπως παλιά ;

#ελληνικα στατους #tumblr #greek quotes #ελληνικα ποστ #γρεεκ quotes #ελληνικο ραπ #ελληνικά #γκρικ τεξτ #γκρικ ποστ #γκρεκζ #γκρεεζ #γκρικς #γκρις #γκρικ ραπ #γκριικ #greece #greek tumblr #γκεεκ κουοτς #γκρικ κουοτς #γκρικ ταμπλερ #ελληνικοι στιχοι #ανασφαλειες #ανεπαρκής #γκρικ μπλογκ #νυχτερινες σκεψεις #ποιηση #παρελθόν #ριάλιτι #χρόνο #χθες

[brokenbroken]

Έλα εγώ να σου πω που φταίει

Έλα δεν σου αξίζει

Έλα που ξέρεις τι θα πει αγάπη

Έλα που νομίζεις ότι πέρασες δύσκολα

Τελείωσες;

Έλα που δεν γνωρίζεις πόσο δέθηκε

Έλα που δεν μπορείς να φανταστείς πόσο προσπάθησε

Έλα που δεν θα μπορούσες να δωθεις όπως το έκανε εκείνη

Τελείωσες;

Απάντησε μου

Μην κατευθύνεσαι αμέσως στο σωματικό

Έλα να σου μάθω τι θα πει να χάνεσαι

Μην με ισοπεδώνεις πριν με νιώσεις

Το έκανε και εκείνος

Έλα να μου μιλήσεις πριν σε μένα αναφερθείς

Δεν τελείωσα ακόμα και δεν νομίζω να τελειώσω τώρα στα κοντά

Τόλμησε να βουτήξεις όσο πιο βαθιά μπορείς με μονάχα μια αναπνοή

Αυτό είναι όλο που αρκεί

Αν καταφέρεις να ξαναβγείς ίδιος στην επιφάνεια Έλα να μου μάθεις το πώς

Τότε εγώ θα σου απαντήσω

#greek quotes #γρεεκ ποστς #ελληνικά στιχάκια #γκρικζ #ελληνικο ραπ #ελληνικα ποστ #ελληνικά #ελληνικο ποστ #γκρικς #γκεεκ κουοτς #γκρικ χιπ χοπ #γκρικ ποστ #γκρικ #γκρικ τεξτ #γρεεκ ταμπλρ #γκρεεκ #greek tumblr #goodbye #hell #missing #fuck #depressing quotes #shit #return #cry #back #better #tumblr #untouchable

[brokenbroken]

الأمراض النفسية بشكل مختلف .

[brokenbroken]

Ο κορυφαίος Έλληνας συνθέτης, ποιητής, τραγουδοποιός, μαέστρος και πιανίστας Μάνος Χατζιδάκις έγραψε τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, το παρακάτω κείμενο το οποίο είχε δημοσιευτεί στο πρόγραμμα αντιναζιστικής συναυλίας που είχε δώσει η Ορχήστρα των Χρωμάτων με έργα Βάιλ, Λίστ και Μπάρτον.

Το ίδιο κείμενο παράλληλα είχε δημοσιευτεί και στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία».

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι

Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενυσχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.

Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.

Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ’ αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον… νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ’ αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.

Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους.

(Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).

Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).

Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι’ αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.

Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.

Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.

Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.

Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[brokenbroken]

Δεν πρόλαβα να σε χορτάσω

Τη στιγμή δεν μπόρεσα να αρπάξω

Ένιωθα πως σε χάνω

Τρέφοντας αυταπάτες πως τόσο εύκολα θα σε ξεπεράσω

Θέλω να ξέρεις πως δεν θα σε ξεχάσω

Και ας δείλιαζα να στο εκφράσω

Σ'.Π.δεν ήμασταν ποτέ μαζί

#greek quotes #time #the biggest loser #moments #???????? ???????? #forget #yours #i love you #illusion #γκρεεκ #γκρικ #γρεεκ ποστς #γκρικς #γκρικζ #γρεεκ quotes #ελληνικά στιχάκια #ελληνικη ποιηση #ελληνικά #ελλάδα #δεν αντέχω #σε θελω #?????? #get your ex back #???????? ??? #????? ????? #hell #heart #here #cry #tumblr

[brokenbroken]

Πόσο ψέμα θα φας για να χορτάσεις; Κάθε άνθρωπος αποτελεί restart; Αντέχουμε τα ίδια ή και τα διπλάσια; Οι αντοχές πέφτουν. Γινόμαστε μαλθακοί των παθών μας, δέσμιοι του εξειδικευμένου έρωτα που για χάρη του βάζουμε πρώτα εμάς στον βωμό. Ως πότε το κερί είναι αναμμένο; Ως πότε θα προσπαθείς να φτάσεις στο τέλος του τούνελ; Ως πότε θα θες να τερματίσεις το παιχνιδι; Ο έρωτας είναι παιχνίδι χωρίς απεριόριστες ζωές. Πρόκειται για ένα παιχνίδι αντοχής, που δεν βγαίνουν εύκολα νικητές.

[brokenbroken]

Αν είσαι στο tumblr τώρα προσπαθώντας να ξεχαστείς απο κάτι ή ψάχνοντας ενα σημάδι πως όλα θα πάνε καλά στο τέλος, είναι αυτό το ποστ. Ηρέμησε. Πάρε μια ανάσα. Άλλη μία. Ολα θα πάνε καλά.

Είστε ζωντανοί και αυτό έχει σημασία. Όλα διορθώνονται.

[brokenbroken]

πάμε να την κάνουμε από εδώ

αυτοί φοβούνται τη σκιά τους,

πως δεν ζήσαν αρκετά·

λες και θα τους έδιναν το νερό της

αθανασίας .

πάμε να την κάνουμε από εδώ

αυτοί υψώνουν τείχη

και δεν θέλω να χωρίσουμε στα δύο,

να σε ψάχνω πίσω από σήματα στους δρόμους,

να μετρώ μέρες και μήνες μέχρι να σε δω

για το καλό μας –

για το καλό τους .

πάμε να την κάνουμε από εδώ

ο κόσμος τους με κούρασε πολύ

η ψυχή μου βαρέθηκε να ακούει

την τρομοκρατία τους,

πως δεν έχουν χώμα να θάψουν τα πτώματα

κάψτε τους σαν τις μάγισσες

να εξαχνιστεί το βλαβερό .

πάμε να την κάνουμε από εδώ

ο κόσμος τους φθείρεται

έχουν χωθεί όλοι στα λαγούμια τους

δεν τους βλέπεις;

δεν θα μας δουν, θα φύγουμε κρυφά το βράδυ

που δεν θα μας περιπολούν,

που δεν θα μας κρατούν αιχμαλώτους,

που δεν θα κινδυνεύουμε

απλά φόρα άνετα παπούτσια γιατί θα περπατήσουμε.

πάμε να την κάνουμε από εδώ

δεν τους αντέχω, με τρομάζουν

είχα ξεχάσει το αίσθημα του φόβου·

δεν αντέχω τα λόγια τους δεν νιώθουν

είναι τηλεκατευθυνόμενα.

πάμε να φύγουμε από εδώ

σε παρακαλώ

τα μάτια μου δεν έχουν άλλα δάκρυα

δεν μπορώ να κοιμηθώ .

πάμε να φύγουμε από εδώ

και θα πάνε όλα καλά, φίλησε μου τα μαλλιά

πες μου πως με αγαπάς, πως θα τους

νικήσουμε

πως όλο αυτό είναι ένα ξόρκι

και θα το σπάσουμε

πες πως είναι ηλίθιοι, προστάτευσε με.

πάμε να την κάνουμε από εδώ

ουρλιάζω και κανένας δεν ακούει τις κραυγές μου

είμαι δειλή να τα πετάξω όλα στον αέρα μόνη μου– μείνε κοντά μου.

πάμε να την κάνουμε από εδώ

είναι όμορφη η πόλη όταν όλοι την ξεχνούν

και την αφήνουν να ερημώνει

σαν τις γραφικές ταινίες – τις κουλτουριάδες που σε παρακαλάω να πάμε το καλοκαίρι .

πάμε να την κάνουμε από εδώ

θα κατέβουμε στην παραλία να μαζέψουμε κοχύλια

και το πιο όμορφο θα στο χαρίσω .

πάμε να την κάνουμε από εδώ

και θα σου κατεβάσω αστέρια να μετράς,

θα σου φτιάξω τσιγάρα από πέταλα,

θα είναι όμορφα εκεί

απλώς

πάμε να φύγουμε από εδώ

πάμε να την κάνουμε από εδώ

δεν τους αντέχω ·

με κούρασε ο κόσμος.

[brokenbroken]

το κρυφό μου ταλέντο είναι να φωνάζω τους λάθος στίχους σε λάθος στιγμή στο τραγούδι

[brokenbroken]

Ε μεταξύ μας ,κάνεις δεν πιστεύει πραγματικά σε σένα

Ε μεταξύ μας, όποιος νοιάζεται στέλνει και κανένα μήνυμα 

[brokenbroken]

Το ένιωσα.

“Ερωτικό” (από τη συλλογή “Μυθολογία’(1966), Μάνος Χατζηδάκις γεννιέται σαν σήμερα 23 Οκτώβρη 1925)

Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω Μη φοβηθείς Και θα με βρείς είτε σαν άστρο Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσει Eίτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος

Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τ’ άστρα Μαζεύονται όλοι οι ποιητές Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια Και περιμένουν Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν Να πέσουν μεσ’ στον ύπνο σου Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ’ το παραθυρό σου

Το προσωπό μου φωτεινό Να σχηματίζει αστερισμό Να σου χαμογελάει Και να σου ψιθυρίζει Καλή νύχτα

[brokenbroken]

κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών