Tumgik
#arte galega
asolovio · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Esculturas por/Sculptures by Manolo Paz
Santiago de Compostela, Galiza, 2022
4 notes · View notes
santmarc · 11 months
Text
Misha Bies Golas, NEG internacional
November and December 2020, residence and edition of screen printing works with the Galician artist Misha Bies Golas (Miguel Calvo Ulloa) for his NEG international (Nova escultura Galega) project that would later be exhibited at the CIAJG Museum José de Guimaraes International Center of the Arts in Portugal. Noviembre y diciembre de 2020, residencia y edición de trabajos de serigrafía con el…
Tumblr media
View On WordPress
24 notes · View notes
sopalgbtqia · 8 months
Text
Tumblr media
A rainha-mãe chega aos 65 anos.
Ainda dando o que falar, sendo fiscalizada, causando e incentivando a vigilância e se utilizando dela lucrar e se autopromover, que nisso Madonna é maestrina.
Pouco me importa se ela põe botox até no suco de laranja. Talvez - frisando bem o “talvez” - quem possa opinar e alertar sobre as interferências estéticas no corpo de Madonna seja alguém com muita aproximação a ela. Família ou amizade. Gente que, realmente, tenha aquela liberdade pra chamá-la na conversa íntima - frisando o “íntima” - ao perceber que ela se rendeu aos padrões de beleza que ela mesmo critica. Basta assistir ao clipe Hollywood.
Mas eu, Miguel, daqui do Recife; ou Janice, de Pindamonhangaba; ou Clériston, de Bagé; não temos nada com isso. Nada. E se acharmos que temos, outras pessoas terão o direito de nos dar um comprimido de Calaboquinol por nossa intrometice aguda.
Remédio tomado, entenderemos que Madonna transcendeu ao ácido hialurônico. Ela é um ícone que não se armazena mais em vasilhames de aparência, arte, talento, comportamento, moda, época, marketing, hedonismo, escândalos, maternidade, sexo.
Madonna é a soma desses substantivos, os usou para se multiplicar e os condensar em si mesma.
Era empoderada antes de cunharem a palavra por entender o significado, a necessidade e preencher-se com ela. Até se transbordar.
Madonna fluiu por décadas no topo da cena pop, onde o descarte de gente é tão comum como o de copos plásticos. Junte resistência aos substantivos já citados.
Erótica. Indomável. Espevitada. Matriarca. Lacradora. Mandona.
Madonna.
Pomba-gira da encruzilhada de sucessos e decaídas, que, mesmo que venha a optar por um banquinho e um violão num barzinho, permanecerá desaforada e sem se curvar ao conservadorismo.
Continuará Madonna.
A que começou a parir suas crianças afrontosas ainda em Like a Virgin e sempre as embalou hit a hit, para que entendêssemos que espetacularizar nossa autoestima, nem que seja por algumas horas noturnas sobre uma pista de dança, é treinamento de guerra.
Parabéns, galega véa. Prossiga por mais décadas lembrando quem você é: “Bitch, I’m Madonna”.
#Madonna65 #Madonna #Madonnaday #Madonnabirthday
6 notes · View notes
zorrxchicle · 1 year
Text
de novo entendo pero nom suscribo totalmente a análise de As Bestas dende o prisma único da Representación™; como deber moral, como tarefa política, como defensa de toda-las diversas realidades que existen no país e que rebasan os límites do filme co seu enfoque particular numha historia concreta. Nom nego a influencia da ficción no imaxinario social colectivo - podemos debater sobre o xeito de caracterizar estas personaxes baseadas en persoas reais, sobre as implicacións da popularidade e a popularización deste filme en concreto fora da Galiza, e dentro, sobre se é umha representación "responsable"-, mais sen perder de vista que ningún destes é o obxectivo único e declarado da arte, aínda que todos poden sê-lo en parte, e que de nós depende tamén articular as distintas lecturas que pode tê-lo filme.
E ademais penso que deberiamos confiar un chisco máis nos noses convecinhes, a preocupación ca posibilidade de que As Bestas alimente o auto-odio nom é infundada, mais de novo, o filme é só parte da mensagem, a outra parte provén de nós e da nossa lectura, informada en parte polos nossos preconceitos, os cales existiam antes de As Bestas e existirían o mesmo de nom fazerse nunca a película.
Minha nai aínda nom a viu, pero conhece a historia, e polo de agora a súa opiniom é bastante clara. Se As Bestas lhe fai ganhar empatía polo francés e retirá-la súa defensa dos vecinhos autóctonos pois será outro argumento a ter em conta.
Un anaco do artigo;
“As Bestas” é un obra artística efectiva e convincente, ben interpretada, ben realizada, que confirma a españois con ideas previas sobre nós nos seus prexuízos e que confirma a galegos e galegas con complexo identitario na necesidade de fuxir de nós e mudar a identidade.
Ese filme ten detrás unha industria cinematográfica, a experiencia xa de varias xeracións de cineastas, bos medios e bos técnicos e artistas e toda a ideoloxía do estado. O relato desa outra Galiza posíbel non terá representación fílmica equiparábel, non haberá un outro filme épico que mostre a resistencia e os soños da xente comprometida co país. Un filme descolonizado e feito desde aquí que combata a desesperación coa esperanza razoada.
e logo por que nom? Nom o hai neste intre, e nom será tan doado como producir un filme que nom cuestione e que nom reimaxine, pero nom hai nom é nom haberá.
13 notes · View notes
suanzes · 1 year
Text
Imos ao curricán
"Curricán! Onde vas? Que te vas matar!" Francisca Iglesias Bouzón bérralle a Xanciño nas rúas de Vilanova de Arousa. Non, non é Matria, curta nin longa, é Curricán (Álvaro Gago, 2015)
Nesa curta Gago dálle o protagonismo a un rapaz duns 8 anos. O fío dos coidados entre el, o seu irmán maior e o seu avó (Celso Bugallo) amosan unha sensibilidade e un bo facer coa cámara e a narración que convidaba a seguilo na súa carreira profesional.
O rechamante de Curricán logo de ver o debut na longametraxe con Matria (Álvaro Gago, 2023) é onde están as mulleres. Ao fondo. Xanciño crúzase coa nomeada Francis, mira de lonxe a avoa dun amigo, atópase coas veciñas que comentan cousas con el ou sobre el, pero as figuras femininas non están disponibles para Xanciño, son figuras de paso, ausencias na súa vida, silencio ou, como moito, frases sen continuidade. Así que con Matria (Álvaro Gago, 2017), a curta, Gago comeza ir ao curricán. O seu peixe é falar delas. Aquela figura feminina que berraba no 2015 convértese na protagonista. Algo que xa non ten volta atrás en Matria (Álvaro Gago, 2023), a ópera prima que agora chega aos cines.
Tumblr media
Éche aquí a clave do que significa Matria, a película. Significa que Gago dirixe a un equipo de mulleres (fotografía, arte, vestiario, produción, música) e abre a súa ollada ao seu discurso, a Francisca Iglesias Bouzón, a María Vázquez que interpreta a Ramona e a todas as mulleres que habitan o filme. Porque o importante en Matria é o fío que as une a todas: Ramona, a súa filla, a amiga íntima, as compañeiras da conserveira, a médica que a atende, as que xestionan as súas posibilidades de traballo e a propia Francisca Iglesias Bouzón facendo o pequeno papel da muller do bar, acubillo para un dos escasos momentos de liberdade da protagonista.
Matria é a carreira imposible de Ramona por respirar. Entre precariedade, maltrato e soidade, como espello da carreira de tantas mulleres galegas que precisan de inhaladores para seguir sobrevivindo. Así, o filme imprime ese ritmo de desacougo constante, todo o contrario que había naquel Curricán que deambulaba devagar, e non deixa que audiencia respire máis que cando a personaxe interpretada por María Vázquez pode facelo. Caemos esgotados porque ela vai esgotada. Sentimos a incomodidade ante os seus berros porque ela non é quen de se expresar doutro xeito, agás cando pela patacas, encorda o mexilón, fríe os xurelos ou fuma no peirao.
Como home, sentinme incómodo con Ramona a primeira vez que vin o filme, amoloume o seu comportamento, percibín que non empatizaba con ela malia toda a presión que a personaxe tiña enriba. Si, moi ben rodada, pensei. Si, un gran traballo de foto, de arte, de guión, de localización, de actuación... Pero saio saturado de seguir a esta muller e aos seus problemas. Seica porque bateu onde tiña que facelo, seica porque o camiño observacional de Curricán era fermoso e delicado, pero sinxelo de entender como home e a dirección que colle Matria é arriscar ata o estremo desde a honestidade e o compromiso, non é un sendeiro sinxelo nin agradable, pero está ben ter que transitalo. Seica porque pescar, coma facer cine ou loitar contra o machismo propio, é unha actividade de paciencia e confianza.
youtube
2 notes · View notes
apcomplexhq · 27 days
Text
Tumblr media
— ARA: ACROPOLIS RESIDENTS AWARDS!
Tumblr media
O que seria de grandes artistas sem uma premiação especial para comemorar seus feitos? Definitivamente nada! E, pensando nisso, o grego tão conhecido teve a belíssima ideia de elaborar uma festa de gala, onde os moradores poderiam não apenas se divertir e saborear um buffet requintado, como também estariam dispostos a receber seus troféus especiais, feitos de maneira exclusiva para cada participante, alguns com nomeações mais engraçadinhas, outras com questões mais sérias, mas todos teriam a oportunidade de receber um prêmio em cima do palco e fazer o discurso que treinaram há anos no chuveiro ou em casa sozinhos diante do espelho.
Além, é claro, da presença de nossos convidados de honra, que toparam participar da brincadeira como MC’s. Song Kang, Na Inwoo, Park Eunbin, Kim Yoojung e Do Kyung-Soo serão as vozes que irão chamar os nomes dos felizardos e entregarão os prêmios especiais, preparados exclusivamente para cada morador do condomínio.
O salão de festas recebeu um grande trato! O palco montado repleto de holofotes, tinha como conjunto as cortinas e cinco tripés com microfones, sendo o primeiro local a atrair a atenção dos que entravam pela porta pintada de dourado, onde um grande tapete avermelhado se estendia e seguia até a parede escura, com fitas que dividiam os que estavam no tapete dos que estariam do outro lado, acompanhando o número considerável de câmeras profissionais, indicando que ali seria o local ideal para que fosse realizada as fotografias iniciais.
Após tirar sua tão sonhada foto, os condôminos poderiam aproveitar a festa da maneira que preferirem. A decoração era uma mistura de dourado, preto e vermelho, com bastante toque de brilho, lustres exagerados e rosas, que sequer paravam quando a atenção chegava nas mesas postas para descanso e alimentação, enquanto os garçons passeavam pelo salão com os drinks.
CATEGORIA: CARDÁPIO!
Tumblr media
Todas as opções possuindo versões vegetarianas e veganas.
✦ Tartar de ostras e vieiras com molho de gengibre e caviar; ✦ Polvo à galega com rodelas de batata e rabanete; ✦ Canapé de salmão com cream cheese, endro e vinagrete de mel; ✦ Brusqueta; ✦ Filé de carne bovina ao molho picante com purê de batata, aspargos e manteiga de tomilho; ✦ Kolokithokeftedes (bolinhos de abobrinha); ✦ Verduras com molho Tzatziki (creme de pepino com iogurte); ✦ Profiteroles; ✦ Tartelete;
CATEGORIA: DRINKS!
Tumblr media
Todos possuindo versões não alcoólicas.
✦ 1929 (champanhe); ✦ Sakura Spritz (xarope de sakura, vodka, suco de limão, espumante seco, soda e flores de cerejeira para decorar); ✦ Red Carpet (licor crème de cassis, champanhe e framboesa); ✦ Creamy & Frozen Piña Colada (água de coco, suco de coco, abacaxi e limão, rum branco, leite de coco e creme de coco); ✦ Action! Cocktail (vinho tinto, saquê seco, licor chambord de framboesa preta, suco de lichia, blackberry e limão fresco); ✦ Nymph Cocktail (licor de lichia e de framboesa, xarope de amêndoa, água de rosas, purê de framboesas frescas, flores de rosa comestíveis e macaron); ✦ Orange Blossom Gin (gin japonês roku, licor francês st. germain, suco de limão, xarope de flor de laranjeira, água tônica, rodela de laranja seca e três florzinhas de margarida);
Essas maravilhosas informações eram descritas no belo convite em formato de claquete, do qual fora distribuído pelas portas dos apartamentos e casas dos moradores, juntamente dos dados para o comparecimento e o nome formidável como “Acropolis Residents Awards”, uma brincadeira com a premiação tão conhecida como “Baeksang Arts Awards”.
🎬 Data: Dia 30/03 (sábado). 🎬 Horário: A partir das 19h00. 🎬 Local: Salão de Festas, Elysian Fields. 🎬 Dresscode: Gala.
OBSERVAÇÕES OOC! ✦ Queriam uma festa? Pois tenham festa!; ✦ Ela irá ocorrer no nosso DISCORD, no dia e horário informados, apareçam lá para interagir; ✦ Aproveitem a oportunidade pra postarem aquelas fotinhas profissionais dos faceclaims de vocês, sabemos que devem estar se coçando pra usar alguma até mesmo no tapete vermelho!; ✦ Soltaremos de maneira aleatória - daremos prioridade aos que estiverem presente, óbvio - no discord o anúncio dos premiados da votação de nosso MOMUSCAR (a votação se encerrará hoje, 29/03 às 23h59), os prêmios serão troféus personalizados IC + o título adicionado no final da ficha do personagem; ✦ A participação nesse evento contará com pontuação: - Tweet valerá 10 estrelas (o link deve ser encaminhado para DM da central) não acumulável; - Postagem de foto valerá 10 estrelas (o link deve ser encaminhado para DM da central) não acumulável; - Comentário na foto de outra pessoa valerá 15 estrelas (o link deve ser encaminhado para DM da central) não acumulável; - Comentário no tweet de outra pessoa valerá 15 estrelas (o link deve ser encaminhado para DM da central) não acumulável; - Interagir com três pessoas diferentes na festa pelo Discord valerá 25 estrelas (o link das mensagens devem ser encaminhados para DM da central) não acumulável; ✦ NÃO MARQUEM A MODERAÇÃO NO DISCORD PARA A FESTA! Elas podem se perder dependendo da quantidade de pessoas, então optamos por solicitar o link da mensagem. Vamos tentar contar a participação de todos que tiverem aparecido na festa, mas para facilitar e ter total certeza de que não te pularemos sem querer então nos envie na DM; ✦ Aproveitem pra mandarem coisinhas na caixinha do MOMUS para as próximas fofocas; ✦ Não precisam ser vítimas do trabalho sempre, os NPC’s estão aí para serem utilizados como auxílio para ocuparem algum de seus horários, a fim de possibilitarem de aproveitar os eventos; ✦ Qualquer dúvida vocês podem nos mandar através de ASK ou DM.
0 notes
timriva-blog · 2 months
Text
María Luisa Nache, xustiza poética para a voz galega dunha época dourada
Este ano celébrase o centenario da soprano que se relacionou cos grandes Escrito por HUGO ÁLVAREZ  Hai escasos días cumpríanse cen anos do nacemento de María Luisa Rodríguez Nache (1924-1985) emblemática soprano que formou parte da etapa dourada operística. Con bo criterio, a Real Academia Galega de Belas Artes ofreceu esta semana unha conferencia da profesora María del Carmen Lorenzo…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
transicionecosocial · 5 months
Text
A soberanía alimentar a debate na Fundación Luis Seoane o 14 de decembro
Tumblr media
O 14 de decembro ás 19.00 horas, na sede da Fundación Luis Seoane na Coruña, terá lugar unha conversa a cargo da enxeñeira agrónoma e divulgadora Begoña de Bernardo e o o doutor en Agroecoloxía e investigador do CSIC Daniel López ao redor da soberanía alimentar, a transición ecosocial e o desexo.
A conversa, enmarcada no programa público do Grupo de Estudos Transición Ecosocial e Desexo da Fundación Luis Seone e a Fundación Entretantos, abordará o signifcado de soberanía alimentaria, do papel do consumo, así como das estratexias colectivas que se poden dar para mitigar as desigualdades da cadea alimentar. Preténdese analizar o significado de proximidade e autonomía, así como as chaves para artellar o local e o global, partindo do contexto actual. 
Begoña de Bernardo é Enxeñeira Agrónoma, activista e divulgadora sobre transición enerxética e límites do crecemento. Promotora do Centro para a Resiliencia Pousadoira para a divulgación e formación en temas referidos ao cénit do petróleo, ao decrecemento, e á recuperación de saberes tradicionais. Membro da Asociación Véspera de Nada e Rede de Decrecemento Eo Navia-Galiza- O Bierzo e a Rede Galega de Sementes.
Daniel Lopez é Doutor en Agroecoloxía, Socioloxía e Desenvolvemento Rural Sostible. Traballa como investigador no Instituto de Economía, Geografía y Demografía do CSIC e colabora coa Fundación Entretantos. Os seus campos de investigación abarcan as Metodoloxías Participativas para a Transición Agroecolóxica e os Sistemas Alimentarios de Base.
A seguinte sesión pública do Grupo de Estudos, Estética Fósil, será o 25 de xaneiro do 2024 co investigador en historia da arte Jaime Vindel, quen prantexará cuestións arredor dos imaxinarios artísticos e a hiperprodución.
0 notes
victorlamela · 8 months
Text
Marivi Ibarrola 2023: La Movida Madrileña y la invasión gallega, a través de la mirada de Marivi Ibarrola
Marivi Ibarrola Una exposición fotográfica en la Casa Museo Casares Quiroga recoge el testimonio visual de una época de efervescencia cultural y social Si te apasiona la música, el arte y la historia, no puedes perderte la exposición fotográfica “A invasión galega da Movida Madrileña nos ollos de Marivi Ibarrola”, que se inaugura este jueves 31 de agosto en la Casa Museo Casares Quiroga. Se trata…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
mishabiesgolas · 11 months
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Recordoleterlorintorel (con el colectivo Nova Escultura Galega) Fundación Laxeiro, Vigo (2021)
Con motivo del XXV aniversario del fallecimiento de Laxeiro, el Colectivo NEG (Nova Escultura Galega) propone un acercamiento a la figura de Laxeiro a partir de un texto del autor, pronunciado en 1978 en la Galería Torques de Santiago de Compostela. La propuesta, en forma de instalación sonora, realizada expresamente para la Fundación Laxeiro, reivindica la faceta de Laxeiro más irreverente y provocadora, una actitud que definió su relación con el sistema del arte durante toda su trayectoria.
Con esta exposición, la Fundación Laxeiro quiere conmemorar el XXV aniversario del fallecimiento de Laxeiro incidiendo en una de las constantes de su figura, como fue la defensa radical de su independencia como artista y también, recordarlo de una forma que mantenga viva su memoria, esto es, invitando a artistas del momento a reflexionar sobre su figura, retomando en esta ocasión, la relación de la Fundación con la música contemporánea materializada en el Festival internacional que organizó durante siete años. La colaboración con Vertixe Sonora, retoma este compromiso que, en el futuro, se materializará en otros proyectos.
El título de la exposición RECORDOLETERLORINTOREL hace alusión al currículo que ideó Laxeiro para su exposición en la Galería Torques de Santiago de Compostela en 1978, en el que con palabras inventadas hace una crítica sarcástica a la configuración del sistema del arte.
El Colectivo NEG se sirve de esta acción de Laxeiro para llamar la atención sobre la falta de sintonía, que con frecuencia se da entre el mundo de la creación artística y el sistema en el que se inscribe, una circunstancia que parece no haber cambiado mucho desde la época de Laxeiro hasta la actualidad.
A partir de esta idea, NEG propone una instalación en la que las palabras de Laxeiro se van superponiendo hasta conformar una pieza sonora indescifrable, como indescifrable es también el discurso original.
La instalación está compuesta por una galería de personajes realizados con materiales cotidianos y de deshecho, a la manera de los disfraces de los carnavales tradicionales gallegos, presentes en numerosas obras de Laxeiro. Estos personajes están dispuestos en una parte de la sala, a modo de escena carnavalesca y esperpéntica, en una penumbra solamente iluminada por luces estroboscópicas que se activan con el sonido, consistente en una progresiva superposición de voces que van reproduciendo el discurso de Laxeiro, Recordoleterlorintorel, del que el proyecto toma el título.
El resultado se sitúa en los límites del lenguaje escultórico, la instalación y la escenografía, conformando una propuesta con la que NEG formula una recreación del universo laxeiriano desde una actitud desacralizadora del arte, que tiene sus referentes en la tradición conceptual, desde la que encuentra un punto de conexión con la actitud provocadora de Laxeiro. NEG continúa así con su trabajo de reformulación de los materiales escultóricos, la ocupación del espacio y la proposición de retóricas que se sitúan en los límites de la práctica artística, proponiendo un juego entre el estatus del arte, la experiencia de la contemplación y la recontextualización de objetos cargados de referencias, en este caso, de la obra de Laxeiro, con toda la carga cultural implícita, como miembro de la Vanguardia histórica gallega.
NEG (Nova Escultura Galega), fundado en 2018, es un colectivo formado por Misha Bies Golas (Lalín, 1977), Alejandra Pombo Su (Santiago de Compostela, 1979), Jorge Varela (Allariz, 1971) y Diego Vites (O Grove, 1986).
0 notes
brookston · 11 months
Text
Holidays 5.17
Holidays
Children’s Day (Norway)
Constitution Day (Nauru)
Dia das Letras Galegas (Spain)
DIPG Awareness Day
Discovery Day (Cayman Islands)
Dressed to the Nines Day
Falling Off a Log Night
Famine Memorial Day (Ireland)
Galacian Literature Day (Spain)
International Art of Giving Day
International Child Helpline Day
International Day Against Homophobia, Transphobia and Biphobia
International Twm Sion Cati Day (UK)
King Arthur Day
Liberation Day (Democratic Republic of the Congo)
Merry-Go-Round Day [also 7.25]
Minecraft Day
National Curves Day (Illinois)
National Cyber Safety Awareness Day
National Day Against Homophobia (Canada)
National Donkey Welfare Day (Kenya)
National Emo Day for Women
National Famine Memorial Day (Ireland)
National Graduation Day
National Graduation Tassel Day
National Idaho Day
National Linda Day
National Numeracy Day (UK)
National Pinkfix Day
National Real Estate Day
National VA2K Walk & Roll Day
Navy Day (Argentina)
Pack Rat Day
Peasant Day (a.k.a. Agrarian Reform; Cuba)
Railroad Day
Raja Day (Perlis, Malaysia)
Royal Ploughing Ceremony (Thailand)
Rubber Band Day
Slottsplassen (Norway)
Supermodel Day
Tell An Umpire "I Love Your Outfit" Day
Uff Da Day (North Dakota)
Watch A Baby Fall Asleep Day
World Horticulture Day
World Hypertension Day
World Information Society Day (UN)
World Necrotizing Enterocolitis Awareness Day
World Neurofibromatosis Awareness Day
World Orienteering Day
World Recycling Day
World Stationary Day
World Telecommunication Day (UN)
Food & Drink Celebrations
National Cherry Cobbler Day
National Mushroom Hunting Day
National Walnut Day
Pinot Grigio Day
3rd Wednesday in May
International Customer Support Day [3rd Wednesday]
National Employee Health & Fitness Day [3rd Wednesday]
National Juice Slush Day [3rd Wednesday]
National Playday for Health [3rd Wednesday]
National Trauma Survivors Day [3rd Wednesday]
Philly Loves PAWS Day (Philadelphia) [3rd Wednesday]
Turn Beauty Inside Out Day [3rd Wednesday]
Independence Days
Kappan Empire (a.k.a. Holy Empire of the Kappa; Declared; 2022) [unrecognized]
Syttende Mai (Constitution Day; Norway; from Denmark, 1814)
Feast Days
A.J. Casson (Artology)
Antonius (Positivist; Saint)
Cathan (Christian; Saint)
Dea Dia (Goddess of the Cosmos; Ancient Rome)
Eugene (Muppetism)
Feast of ‘Azamat (Baha'i)
Giulia Salzano (Christian; Saint)
Laval Homeboy Day (Church of the SubGenius; Saint)
Maden of Brittany (Christian; Saint)
Mifune Matsuri (Boat Festival; Japan)
Paschal Baylon (Christian; Saint)
Restituta (Christian; Saint)
Silave (Christian; Saint)
Single Malt Whisky Day (Pastafarian)
Sjofn’s Blot (Pagan)
William Hobart Hare (Episcopal Church (USA))
Lucky & Unlucky Days
Prime Number Day: 137 [33 of 72]
Shakku (赤口 Japan) [Bad luck all day, except at noon.]
Tycho Brahe Unlucky Day (Scandinavia) [23 of 37]
Unfortunate Day (Pagan) [25 of 57]
Premieres
About a Boy (Film; 2002)
At Dawn We Spley, by Gordon W. Prange (Historical Novel; 1982)
Bad Blood, by Taylor Swift (Album; 2015)
Blurryface, by Twenty One Pilots (Album; 2015)
Bon Voyage! (Film; 1962)
Catch-22 (TV Mini-Series; 2019)
Don’t Look Back (Documentary Film; 1967)
Gentle On My Mind, recorded by Glen Campbell (Song; 1967)
Godspell (Off-Broadway Musical; 1971)
Groove Me, recorded by King Floyd (Song; 1970)
Hobo Bobo (WB MM Cartoon; 1947)
The Importance of Being Earnest (Film; 2002)
John Wick: Chapter 3 — Parabellum (Film; 2019)
La Planète des Singes (The Planet of the Apes), by Pierre Boulle (Novel; 1963)
Mesmerize, by System of a Down (Album; 2005)
Mr. Big Stuff, recorded by Jean Knight (Song; 1970)
The Omnivore’s Dilemma, by Michael Pollan (Book; 2006)
Random Access Memories, by Daft Punk (Album; 2013)
See You Yesterday (Film; 2019)
Shéhérazade, by Maurice Ravel (Song Cycle; 1904)
Thank God It’s Friday (Film; 1978)
The Tree of Life (Film; 2011)
Tommy, by The Who (Album; 1969)
What About Bob? (Film; 1991)
The Wonderful Wizard of Oz, by L. Frank Baum (Novel; 1900)
Today’s Name Days
Dietmar, Pascal, Walter (Austria)
Gizela, Heraklije, Paškal, Paško (Croatia)
Aneta (Czech Republic)
Bruno (Denmark)
Taido, Taidur, Taimar, Taimo, Taivo (Estonia)
Maila, Maili, Mailis, Maisa, Rebekka (Finland)
Pascal (France)
Antonella, Dietmar, Pascal (Germany)
Andronikos, Iounia, Junia, Solon (Greece)
Paszkál (Hungary)
Pasquale, Restituta (Italy)
Dailis, Herberts (Latvia)
Bazilė, Gailė, Paskalis, Virkantas (Lithuania)
Harald, Ragnhild (Norway)
Bruno, Herakliusz, Paschalis, Sławomir, Torpet, Weronika, Wiktor, Wiktoriusz (Poland)
Andronic (România)
Gizela (Slovakia)
Pascual (Spain)
Rebecka, Ruben (Sweden)
Pascal, Pascha, Pascual, Turner (USA)
Today is Also…
Day of Year: Day 137 of 2024; 228 days remaining in the year
ISO: Day 3 of week 20 of 2023
Celtic Tree Calendar: Huath (Hawthorn) [Day 4 of 28]
Chinese: Month 3 (Bing-Chen), Day 28 (Yi-Hai)
Chinese Year of the: Rabbit 4721 (until February 10, 2024)
Hebrew: 26 Iyar 5783
Islamic: 26 Shawwal 1444
J Cal: 16 Bīja; Twosday [16 of 30]
Julian: 4 May 2023
Moon: 4%: Waning Crescent
Positivist: 25 Caesar (5th Month) [Antonius]
Runic Half Month: Ing (Expansive Energy) [Day 8 of 15]
Season: Spring (Day 59 of 90)
Zodiac: Taurus (Day 28 of 30)
0 notes
brookstonalmanac · 11 months
Text
Holidays 5.17
Holidays
Children’s Day (Norway)
Constitution Day (Nauru)
Dia das Letras Galegas (Spain)
DIPG Awareness Day
Discovery Day (Cayman Islands)
Dressed to the Nines Day
Falling Off a Log Night
Famine Memorial Day (Ireland)
Galacian Literature Day (Spain)
International Art of Giving Day
International Child Helpline Day
International Day Against Homophobia, Transphobia and Biphobia
International Twm Sion Cati Day (UK)
King Arthur Day
Liberation Day (Democratic Republic of the Congo)
Merry-Go-Round Day [also 7.25]
Minecraft Day
National Curves Day (Illinois)
National Cyber Safety Awareness Day
National Day Against Homophobia (Canada)
National Donkey Welfare Day (Kenya)
National Emo Day for Women
National Famine Memorial Day (Ireland)
National Graduation Day
National Graduation Tassel Day
National Idaho Day
National Linda Day
National Numeracy Day (UK)
National Pinkfix Day
National Real Estate Day
National VA2K Walk & Roll Day
Navy Day (Argentina)
Pack Rat Day
Peasant Day (a.k.a. Agrarian Reform; Cuba)
Railroad Day
Raja Day (Perlis, Malaysia)
Royal Ploughing Ceremony (Thailand)
Rubber Band Day
Slottsplassen (Norway)
Supermodel Day
Tell An Umpire "I Love Your Outfit" Day
Uff Da Day (North Dakota)
Watch A Baby Fall Asleep Day
World Horticulture Day
World Hypertension Day
World Information Society Day (UN)
World Necrotizing Enterocolitis Awareness Day
World Neurofibromatosis Awareness Day
World Orienteering Day
World Recycling Day
World Stationary Day
World Telecommunication Day (UN)
Food & Drink Celebrations
National Cherry Cobbler Day
National Mushroom Hunting Day
National Walnut Day
Pinot Grigio Day
3rd Wednesday in May
International Customer Support Day [3rd Wednesday]
National Employee Health & Fitness Day [3rd Wednesday]
National Juice Slush Day [3rd Wednesday]
National Playday for Health [3rd Wednesday]
National Trauma Survivors Day [3rd Wednesday]
Philly Loves PAWS Day (Philadelphia) [3rd Wednesday]
Turn Beauty Inside Out Day [3rd Wednesday]
Independence Days
Kappan Empire (a.k.a. Holy Empire of the Kappa; Declared; 2022) [unrecognized]
Syttende Mai (Constitution Day; Norway; from Denmark, 1814)
Feast Days
A.J. Casson (Artology)
Antonius (Positivist; Saint)
Cathan (Christian; Saint)
Dea Dia (Goddess of the Cosmos; Ancient Rome)
Eugene (Muppetism)
Feast of ‘Azamat (Baha'i)
Giulia Salzano (Christian; Saint)
Laval Homeboy Day (Church of the SubGenius; Saint)
Maden of Brittany (Christian; Saint)
Mifune Matsuri (Boat Festival; Japan)
Paschal Baylon (Christian; Saint)
Restituta (Christian; Saint)
Silave (Christian; Saint)
Single Malt Whisky Day (Pastafarian)
Sjofn’s Blot (Pagan)
William Hobart Hare (Episcopal Church (USA))
Lucky & Unlucky Days
Prime Number Day: 137 [33 of 72]
Shakku (赤口 Japan) [Bad luck all day, except at noon.]
Tycho Brahe Unlucky Day (Scandinavia) [23 of 37]
Unfortunate Day (Pagan) [25 of 57]
Premieres
About a Boy (Film; 2002)
At Dawn We Spley, by Gordon W. Prange (Historical Novel; 1982)
Bad Blood, by Taylor Swift (Album; 2015)
Blurryface, by Twenty One Pilots (Album; 2015)
Bon Voyage! (Film; 1962)
Catch-22 (TV Mini-Series; 2019)
Don’t Look Back (Documentary Film; 1967)
Gentle On My Mind, recorded by Glen Campbell (Song; 1967)
Godspell (Off-Broadway Musical; 1971)
Groove Me, recorded by King Floyd (Song; 1970)
Hobo Bobo (WB MM Cartoon; 1947)
The Importance of Being Earnest (Film; 2002)
John Wick: Chapter 3 — Parabellum (Film; 2019)
La Planète des Singes (The Planet of the Apes), by Pierre Boulle (Novel; 1963)
Mesmerize, by System of a Down (Album; 2005)
Mr. Big Stuff, recorded by Jean Knight (Song; 1970)
The Omnivore’s Dilemma, by Michael Pollan (Book; 2006)
Random Access Memories, by Daft Punk (Album; 2013)
See You Yesterday (Film; 2019)
Shéhérazade, by Maurice Ravel (Song Cycle; 1904)
Thank God It’s Friday (Film; 1978)
The Tree of Life (Film; 2011)
Tommy, by The Who (Album; 1969)
What About Bob? (Film; 1991)
The Wonderful Wizard of Oz, by L. Frank Baum (Novel; 1900)
Today’s Name Days
Dietmar, Pascal, Walter (Austria)
Gizela, Heraklije, Paškal, Paško (Croatia)
Aneta (Czech Republic)
Bruno (Denmark)
Taido, Taidur, Taimar, Taimo, Taivo (Estonia)
Maila, Maili, Mailis, Maisa, Rebekka (Finland)
Pascal (France)
Antonella, Dietmar, Pascal (Germany)
Andronikos, Iounia, Junia, Solon (Greece)
Paszkál (Hungary)
Pasquale, Restituta (Italy)
Dailis, Herberts (Latvia)
Bazilė, Gailė, Paskalis, Virkantas (Lithuania)
Harald, Ragnhild (Norway)
Bruno, Herakliusz, Paschalis, Sławomir, Torpet, Weronika, Wiktor, Wiktoriusz (Poland)
Andronic (România)
Gizela (Slovakia)
Pascual (Spain)
Rebecka, Ruben (Sweden)
Pascal, Pascha, Pascual, Turner (USA)
Today is Also…
Day of Year: Day 137 of 2024; 228 days remaining in the year
ISO: Day 3 of week 20 of 2023
Celtic Tree Calendar: Huath (Hawthorn) [Day 4 of 28]
Chinese: Month 3 (Bing-Chen), Day 28 (Yi-Hai)
Chinese Year of the: Rabbit 4721 (until February 10, 2024)
Hebrew: 26 Iyar 5783
Islamic: 26 Shawwal 1444
J Cal: 16 Bīja; Twosday [16 of 30]
Julian: 4 May 2023
Moon: 4%: Waning Crescent
Positivist: 25 Caesar (5th Month) [Antonius]
Runic Half Month: Ing (Expansive Energy) [Day 8 of 15]
Season: Spring (Day 59 of 90)
Zodiac: Taurus (Day 28 of 30)
0 notes
caminocasabella · 1 year
Photo
Tumblr media
Onte, na conferencia do director de cine @xavier.villaverde na @academiagalegadebelasartes, pertencente ao ciclo “Artistas Galegos. O autor e a súa obra”, dentro dos “Martes das Artes”, presentada polo seu coordinador, @xurxo.lobato. @pepecasabella (at Real Academia Galega de Belas Artes) https://www.instagram.com/p/CrgUA43tEZ3/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
Text
pôr de sol/mim.
luz amarela, preguiça gostosa, coração recheado de incertezas, tempo de quietude e vontades que vem e vão. uma soneca e uma poesia. um bolo e um banho morno. passeio ao bosque. observando o lago verde e os pássaros por ali. cores e sensações que me despertam. volto, recordo, sinto gosto do bolo de cenoura da minha avó, sonhos rodeando, cheiro de infância. chá quente. salgadinho de bar. bolinho de arroz. poesia no olhar. solto a pipa, me solto também, brinco de escolinha e faço cabana com a coberta. recordo a primeira ida à prainha de Buritama, os acampamentos e retiros espirituais. o som da rede a balançar no quintal, os hinos do meu avô, ouço as histórias que foram ditas em tempos tão longínquos. memórias da infância. minha avó me falando sobre Deus, o céu, os anjos, a morte e vida após a morte, salmos e provérbios sussurados em tardes chuvosas. bíblias sob a mesa, um pedido de oração e doses doces de gratidão. vivencio as preces. presencio a fé de pessoas simples, a leveza que elas carregam consigo. afetos, ternuras e ansiedade inversa. saudades. memórias. melancolia. o riso solto da minha mãe, suas costuras e modelagens. os penteados e enfeites em meu cabelo, tão detalhistas. a quietude da minha irmã ao ser embalada em meu abraço. o primeiro diário de oração. os rabiscos na parede, a mão querendo dizer algo. quintal de casa. meu tio Sidnei e seus apelidos engraçados, branca, galega, rato de laboratório, boca de caçapa e bico de tucano. o carinho em seu tom de voz. transitar por novos lugares, paisagens e amores, na profundidade vivida, valorizada e tatuada no âmago. busca inquieta pelo genuíno.
quem revira o livro da existência ganha consigo a possibilidade de reviver boas memórias, o famoso presente da vida, que o dinheiro é incapaz de comprar. fragmentos necessários. tardes de psicanalise, construindo, desconstruindo, fazendo algo novo em contato com o inacabado. espaço para apreciar-lo, não perdendo a beleza da construção. o presente, que presente, tão presente. ana/lisar a obra em todas as suas fases de construção. Lacan e o amor, aprendendo a dar o que não se tem, movimentos na busca de dar o que vai além de si mesma.
mais psicanalise, o direito, o amor, a transição do coadjuvante para o protagonista. o espelho, o perder-se, a importância da procura, a possibilidade de não encontrar-se e então, construir e retornar ao inacabado, regando/podando as flores, respeitando os espinhos. acolhendo desafetos, sussurrando preces. acariciando o espírito. estabelendo limites, quão belo é o limite, até o seu tom rude e necessário, nos devolve para o genuíno. estender a mão para si e caminhar de mãos dadas consigo. recolhendo e construindo poesia com a vida em movimento. Viver é arte, movimento faz arte.
1 note · View note
kinocube · 2 years
Text
Vai un sol de carallo
vimeo
Comecei a preparar esta entrada da bitácora cando a calor estaba no seu cénit, mais lucía case como un meme tanto nas redes sociais coma nas rúas. Mentres suabamos como porcos nas nosas casas –que na nosa terra non adoitan estar preparadas para illarnos das altas temperaturas que acadamos este xullo–, a preocupación era máis un fío de fondo, unha certa tensión, un pensamento que nos lembraba a crise climática e a incerteza do futuro, mais as súas consecuencias estaban lonxe abondo –é un dicir– como para permitir botar unha chanza sobre o tema.
Unha semana despois, xa é diferente. A calor lémbranos ao lume, a faísca devoradora que nos envolve e nos queima, as lapas que consumen árbores, casas, animais e persoas e a auga que non chega, nin dende as nubes nin dende os hidroavións. É curioso como pode cambiar o imaxinario colectivo dun día para o outro. O clima social inflúe na nosa maneira de ver as cousas. Os galegas e galegas que queiran ver estes días O que arde (Oliver Laxe, 2019) non atoparán máis que mágoa e impotencia.
Dito isto, falemos do noso, do cinema. Trataremos nesta ocasión a calor ao longo do seu espectro de significado a través do sétimo arte. A calor abafante, a calor que paraliza, que impide pensar con claridade e que oprime a razón; a calor que xera intranquilidade, medo e impotencia.
Tumblr media
Como representamos a calor, que é unha sensación táctil e física, a través dun medio audiovisual que –como o seu nome indica– só permite a representación de son e imaxes? Por que hai filmes que fan uso da calor como elemento narrativo? A maneira de facelo é a través da metonimia e da sinestesia.
A metonimia é un tropo que consiste en designar unha cousa co nome doutra, namentres exista entre elas algún tipo de relación. No cinema, como xa temos falado nesta mesma bitácora, a metonimia aplícase escollendo un motivo visual ou sonoro para representar un elemento non audiovisual ou un concepto abstracto. Unha cadeira baleira reflicte a ausencia dunha persoa e unha gota de suor reflicte a calor –ou, e isto será importante máis adiante, a tensión psicolóxica, o malestar e o nerviosismo–.  
Por outra banda, a metonimia convértese en sinestesia cando entran os sentidos no xogo de significados. A sinestesia defínese como asociación de dous conceptos relativos a dominios sensoriais distintos: “unha voz brillante”, “unha cor cálida”. Como recurso literario ou como variación da percepción humana porque nós, as persoas, podemos chegar a percibir unha sensación co sentido equivocado.
No cinema, alterar as cores dunha paisaxe neutra poden alterar a nosa percepción até o punto de permitirnos localizala nun ou outro punto do planeta segundo un determinado clima ou atmosfera –o que non deixa de ser un estereotipo, en ocasións daniño–. Non reparastes en que o cinema de Hollywood converte California en México mediante o truco de maxia de tinguir a escena de amarelo? O fenómeno dos estereotipos nacionais dará, de seguro, para outro artigo.
Polo tanto a sinestesia, como recurso, é unha forma específica de metonimia que implica os nosos sentidos. As cores que denominamos como “cálidas” –o amarelo, o vermello e o laranxa– fannos sentir calor. Mais a cor, na historia do cinema, é un asunto complexo! Xa antes da invención do cinematógrafo houbo tentativas –e algún éxito!– de fotografar a realidade con toda a súa cor, mais o cinema tivo que agardar a que Technicolor perfeccionara as súas técnicas arredor dos anos 30, e aínda así era un proceso moi custoso que non se estandarizou até ben entrados os anos 60. No cinema silente era moi habitual o coloreado a man dos fotogramas, como fixeron Méliès e Segundo de Chomón, ou tinguir os fotogramas de determinadas cores para representar atmosferas concretas: de azul para a noite, de verde para a selva, de laranxa para o deserto ou para o solleiro do mediodía. Mais os filmes en branco e negro tamén eran capaces de transmitirnos o frío ou a calor con metonimias e sinestesias máis sutís. Xa veremos como!
En ocasións a calor toma formas visuais concretas e exclusivas do fenómeno como a refracción da luz ou a Fata Morgana –as ondas “de calor” que vemos xurdir do asfalto nos días de maior temperatura ou os espellismos nas superficies chás que reflicten o ceo facéndonos ver obxectos e persoas a flotar–. Todo isto utilízase no cinema ao favor da narrativa, facéndonos ver de maneira realista que en determinada escena ou película “vai calor”.
Tumblr media
O máis evidente, porén, é centrarnos nas consecuencias da calor e máis dos elementos que a acompañan na realidade: a suor, por suposto, como motivo máis reiterado, pero tamén os elementos que utilizamos as persoas para combater as temperaturas altas –un ventilador, por exemplo–, os sons dos animais propios de climas ou estacións cálidas –os grilos e carricantas que acompañan todo o metraxe de La Caza (Carlos Saura, 1966)– ou, de maneira aínda máis sutil, no cansazo, o fastío ou a pouca lucidez na psicoloxía das personaxes. Por que si, as persoas estamos máis cansas, máis parvas e máis amoladas no verán, e polo tanto as nosas personaxes tamén.
O interesante da suor, concretamente, é que sempre se trata dunha decisión artística consciente. Dende a sección de maquillaxe dunha produción, procédese a eliminar ou minimizar a suor en filmes que non o precisan –suar sempre foi habitual nos sets das películas debido á acción dos focos–, mais tamén se aplican técnicas para esaxerar a suor en contextos narrativos que o piden. En Raging Bull (Martin Scorsese, 1981) a suor empapa a personaxe protagonista en cada combate, dunha maneira excesiva, para reflectir a violencia desatada do ring. Isto acadouse aplicando vaselina no corpo de DeNiro e botándolle auga a caldeiros, que por efecto da vaselina fuxía da pel da personaxe con cada movemento. Porén, o habitual é usar auga ou glicerina –que ten a mesma densidade que a suor–.
Tumblr media
Sabendo isto, fíxoseme estraño a ausencia de suor nas personaxes de Dune (Denis Villeneuve, 2021). Concretamente, nas persoas con poder social ou económico como a familia protagonista. Non facía tanta calor en Arrakis? Paréceme curioso –e non só a min, polo que sei– que, tendo que escoller, se decidise eliminar a suor como recurso principal para representar as temperaturas extremas en favor de reservala para determinados momentos de tensión.
Ambos elementos narrativos –a calor, a suor– teñen precisamente varias características que os enchen de significado. As persoas, cando estamos alteradas, notamos calor e suamos –en quente ou en frío–; a calor convértese, na nosa imaxinación, nun síntoma de alteración psicolóxica. Por iso, cando o cinema fai uso da calor, adoita servir para aumentar a tensión psicolóxica dunha escena ou dun filme, para apremiar aos personaxes a actuar ou para potenciar o suspense. La Caza (Carlos Saura, 1966) é un exemplo desta capacidade da calor para levar as personaxes ao límite.
Ademais, como dixemos antes, a calor oprime ás persoas, cánsaas, paralízaas e déixaas na miseria. Polo tanto, narrativamente, é unha certeira metáfora de calquera opresión social: o racismo en In the Heat of the Night (Norman Jewison, 1967) ou o militarismo e a pobreza en Os Fuzis (Ruy Guerra, 1964) son representados pola calor opresora ou polo sol intransixente.
Tumblr media
Os significados que gardan os arquetipos narrativos tamén son susceptibles de mutacións, matices e evolucións a través do tempo. Os filmes calorosos dos anos 60 poden producir tamén en nós, persoas do século XXI, unha urxencia, unha tensión que daquela apenas comezaba a despuntar: a ansiedade climática, o medo a unha crise que nos afecta a todos por igual, aínda que algúns aínda non se decaten. Que a calor e o lume non poidan con nós.
Até o vindeiro episodio!
1 note · View note
drainthislord · 2 years
Text
Vella canción galega es una obra d arte
0 notes