#bazary

[lifewithkasia]

Kupony zamiast kliknięć

Bliźniaczki, syntetyczne spodnie, getry we wszystkich kolorach tęczy, tenisówki na wysokiej podeszwie. Czego można było chcieć więcej, żeby błyszczeć w latach 90.?

W Lublinie każdy szanujący się i mogący pozwolić sobie na tego typu eskapady łęcznianin wybierał trendsetterską ścieżkę zdrowia – przejazd „żółtkiem” na dworzec autobusowy, wspinaczkę wysokogórską ulicą Lubartowską, z przystankiem na odwiedziny w Big Starze, przejście po kilkupiętrowym sklepie Adidasa na Starym Mieście, flagowym dla ściany wschodniej, w której kresz z paskami po bokach do tej pory jest praktyczną wersją stroju ludowego i elementem tożsamości, a wraz z nadejściem XXI wieku sprawdzenie nowości w Trollu na Krakowskim Przedmieściu.

Typowy modowy mix'n'match lat 90. w kultowym Piano Bar w Zakopanem: bliźniaczek z katalogu Quelle, spodnie z bazaru przy przystanku autobusowym w Łęcznej i buty z flagowego sklepu Adidas w Lublinie.

W Łęcznej zakupów odzieżowych dokonywało się na nieistniejącym już targu obok również nieistniejącego już w tym miejscu przystanku PKS lub w Wameksie. Ten za siedzibę wziął blaszany pawilon po dawnym Peweksie, gdzie w poprzedniej epoce wybrane rodziny górnicze mogły za talony robić ekskluzywne zakupy. Po zmianie ustroju rozrastał się niczym wielka huba i choć obecnie jest zaszpachlowany w całości żółto-czerwonym barankiem, do tej pory wygląda jak pochwalny pomnik dzikiego kapitalizmu lat 90. A jeśli o dzikości mowa, był też i Dzik, który swoją nazwę wziął od symbolu miasta obecnego w herbie.

Punktem wspólnym tych trzech miejsc był wszechobecny pośpiech. Wobec nerwowego przekładania ubrań w towarzystwie zapachu kiszonej kapusty ze stoiska z warzywami obok, szturchnięcia pozostałych klientów przepychających się między szczękami z kraciastymi torbami wypchanymi mydłem i powidłem szmuglowanym przez wschodnią granicę były praktycznie nieodczuwalne. Z łupów bazarowych pamiętam legginsy o każdej długości i kroju, w przypadających na hit 2. połowy lat 90. neonowych kolorach.

Te kolory! Wszyscy uczestnicy wycieczki do Sandomierza reprezentują mocne tredny lat 90. Ja tym razem w wersji targowo-sportowej. Łączy je prawdopodobnie pochodzenie MADE IN CHINA.

Korytarze niczym labirynt w Wameksie z łatwością doprowadzały do korków, a wraz z nimi rosnącej frustracji klientów, która uniemożliwiała spokojne oglądanie towarów. Wielkie stoisko zabawkowe ze szklaną szybą w Dziku sprawiało, że rodzice z dziećmi, przechodząc przed nim, osiągali prędkość światła, żeby tylko uniknąć możliwego rozłożenia się dziecka na posadzce z lastryko i rozpoczęcia protestu, który najczęściej nie kończył się na spokojnym wytłumaczeniu, że dziś na liście zakupów są halówki, a nie kolejny zestaw Lego.

No dobrze, ale jeśli małomiasteczkowe hale i bazarki i zawiodą, a wyprawa do miasta wojewódzkiego nie wchodzi w grę, to gdzie się ubrać? W jednym z pierwowzorów sklepów internetowych. Sprzedaż wysyłkowa w latach 90. kwitła tak jak telezakupy i pozwalała na zacieśnienie rodzinnych i sąsiedzkich więzi. Jeśli nie było się stałym klientem, katalogi trafiały tylko do szczęśliwych właścicieli losowo wybranych skrzynek pocztowych.

Gdzieś na przełomie wieków. Prezentacja sylwestrowego total looku z katalogu Quelle na tle tradycyjnego świątecznego drapaka.

Wystarczyło otworzyć na dowolnej stronie, by przenieść się w świat aktywnych, uśmiechniętych, modnie ubranych ludzi na zdjęciach z maksymalnie podkręconym kontrastem. Mimo, że śliski papier niewiele różnił się jakością od tego, na którym były wydawane czasopisma Naj czy Pani Domu i tak samo brudził palce, to jednak było w nim coś bardziej zachodniego, poczynając od trudnych do wymówienia nazw – Bonprix, Quelle, 3 Suisses…

Po przejrzeniu katalogu i wybraniu ulubionych produktów nadchodził moment powrotu do rzeczywistości. Należało skrupulatnie wypełnić kartonowy kupon z ostatniej strony katalogu, który zwłaszcza przy wspólnych zakupach, stawał się drukiem skomplikowanym niczym PIT wolnorynkowego przedsiębiorcy.

Niezniszczalny katalogowy komplet w pszczółki w ogródku piwnym w Płocku. Skarpety pod kolor i niebieski lakierowany plecaczek z Helu dla wzmocnienia looku.

Oczekiwanie na przesyłkę bywało pełne napięcia – nigdy nie wiadomo, czy komplecik leginsy plus T-shirt przyjdą przed zaplanowanymi wakacjami nad wodą, a przecież nikt nie będzie wychodził w zachodnich towarach po codzienne zakupy czy na podwórko. Otwieranie paczki było świętem i często jednoczyło ludzi bardziej niż wspólne biesiadowanie podczas Wigilii, a sama zawartość lepiej trafiona niż prezent, bo w końcu wybrana przez siebie. No chyba, że nie wyglądała tak jak na zdjęciu, co zdarzało się nierzadko.

Moja rodzina raczej miała szczęście do trafionych wyborów. Ciocia uparcie twierdziła, że nawet Triumph nie ma tak dobrych biustonoszy i kupowała je regularnie w każdym możliwym kolorze. A jeśli udało się upolować ubrania ze 100% bawełny, to były nie do zdarcia, tak jak mój fioletowy komplet w pszczółki, z którym musiałam się pożegnać, bo pewnego dnia po prostu z niego wyrosłam.

Po długiej i nużącej epoce bazarów, twórczości własnej i, dla wybranych, Pewexów, każdy zagraniczny towar, nawet ten opatrzony niechlubnym znaczkiem MADE IN CHINA, dawał poczucie luksusu, dodatkowo podbijane przez dostawę do rąk własnych. Koniec z wyprawami w poszukiwaniu wymarzonego elementu garderoby. Od teraz można było rozsiąść się we własnym pokoju, z filiżanką z duralexu wypełnioną Maxwell House, czy nawet Saharą, i w cieple ogniska domowego, dokonywać zakupów. Wystarczyło, że w moje ręce wpadł przekazany przez koleżankę egzemplarz katalogu, który przypadkowo wylądował w jej skrzynce pocztowej, a wszystkie te wspomnienia powróciły. Na zakupy jednak się nie odważyłam.

Coupons for clicks

90s twin cardigans, synthetic pants, leggings in all colors of the rainbow, thick sole sneakers. What else did we need back then for hype and how were we getting them?

Every self-respecting resident of Łęczna who could afford such tours, chose the Lublin Trendsetter catwalk, consisting of a couple of stages: taking the yolk-yellow bus to the main station, climbing the highest peak of Lubartowska Street, with a pit stop in Big Star store, walking through the multi-story Adidas shop in the Old Town (the symbol of the wild wild east of Poland, where the polyester tracksuit ornamented with stripes on the sides is still a practical version of the folk uniform and an element of identity) and, with the beginning of the 21st century, checking out what's new at Troll on Krakowskie Przedmieście Street.

Typical 90s fashion mix'n'match in an iconic Piano Bar Zakopane: twin cardigan from Quelle catalogue, trousers from a market next to the bus stop and shoes from the flagship Adidas store in Lublin.

In Łęczna, clothes were purchased at a market that no longer exists, next to a bus stop that was moved as well, or in Wamex. It was located in a tin pavilion of the former Pewex, where selected mining families could make exclusive purchases paying with special vouchers in the previous times. After the change of the political system, it grew like a huge mushroom, and although it is now completely covered with a yellow and red facade, it still undercovers itself as monument to the wild capitalism of the 1990s. Speaking of wildness, there was also Dzik (the Boar), which took its name from the animal on city emblem.

The common point of these three places was the ubiquitous rush. Due to the nervous changing of clothes caused by the lack of fitting room, but accompanied by the smell of sauerkraut from the grocery stand next door instead, the nudges of other customers pushing each other with checkered bags stuffed with a bit of everything smuggled across the eastern border, were practically imperceptible. From the bazaar loot, I remember leggings of every length and cut, in neon colours that were a must-have in the second half of the 1990s.

Can you see these colours? All of the participants of Sandomierz school trip present strong 90s fashion trends. When it comes to my outfit, it marries bazaar and sport style, bound probably by the real origin - China.

The labyrinth of narrow corridors in Wamex easily led to traffic jams and therefore, growing customer frustration, which made the calm review of goods impossible. A large toys stand with a glass shelf in Dzik made parents with children pass in front of it reaching the speed of light just to avoid the child sprawling on the terrazzo floor and starting a protest, which most often did not end with a calm explanation that on today’s shopping list there are indoor shoes, not another Lego set.

Okay, but what did you do if small-town halls and bazaars failed you, and a trip to a voivodeship capital was out of the question? You relied on one of the prototypes of online stores. Mail order sales flourished in the 1990s as much as MANGO TV and were bonding families and neighbours like anything else. Unless you were a regular customer, the catalogues were only delivered to lucky owners of randomly selected mailboxes.

It was enough to open it on any page to be teleported to the world of active, smiling, fashionably dressed people in photos with the maximum contrast. Although the quality of the shiny paper was not much different from that the one, on which Burda housewife magazines were published and it was just as messy for the fingers of the reader, there was something more Western about it, starting with the titles difficult to pronounce - Bonprix, Quelle, 3 Suisses...

Somewhere around millenium. New Years Eve total look from Quelle catalogue with a beautiful background of not the thickest Christmas tree.

After browsing the catalogue and choosing your favourite products, it was time to get back to reality. You had to carefully fill out the cardboard coupon from the last page of the catalogue, which, especially when shopping together, became as complicated as the tax form of a free-market entrepreneur.

Waiting for the shipment was also full of tension – you had never known whether the leggings and T-shirt set would have arrived before your planned vacation by the water and might have waited for the presentation till the next summer season, as no one would go out wearing Western goods for everyday shopping or to the yard. Opening the package was a celebration and often united people more than feasting together on Christmas Eve, and the content itself was a better choice than a gift, because after all, it was chosen by oneself. Unless it didn't look like in the picture, which was the case quite often.

Immortal catalouge bee set worn for the beer garden in Płock. Fitting socks and blue shiny backpack purchased in Hel was strenghtening the look.

My family was rather lucky to make good choices. My aunt insisted that even Triumph didn't have that high-quality bras and she was purchasing them regularly in every available colour. And if I managed to find clothes made 100% of cotton, they were immortal, just like my purple set with bees, which I had to say goodbye to because one day I simply outgrew it.

After a long and tedious era of bazaars, own fashion designs and, for a selected few, Pewex, every foreign product, even the one bearing the infamous MADE IN CHINA tag, gave a sense of luxury, additionally enhanced by home delivery. No more tiring trips to find your dream piece of clothing. From now on, you could sit down in your own room, with a Duralex cup filled with Maxwell House or even Sahara coffee, and make purchases at your home.

It was enough for me to get my hands on a copy of the catalogue given by a friend, which accidentally landed in her mailbox a couple of years ago, and all these memories came back. However, I did not dare to do the shopping.

#lifewithkasia #childhood #memories #dziecinstwo #instakaminska #bazary #pawilony #modawysylkowa #bonprix #quelle #3suisses #adidas #troll #naj #panidomu #90sfashion #90swereawesome #90skid #madeinchina #maxwell house #sahara

[aricastmblr]

Betty Bounthavy 

https://instagram.com/p/CnvGfyWNYcu/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

mrboliu  https://instagram.com/p/CnvBg9hobtD/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

Gabrielle 

https://instagram.com/p/CnpPNXIKQma/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

Laith Bazari 

 https://instagram.com/stories/laithbazari/3021237152033912641?utm_source=ig_story_item_share&igshid=MDJmNzVkMjY=

#park jimin #jimin #jiminie #jimin ah #jiminshiii #amor a el 💜🐰 #JiminxDior #JiminxDiorSummer23 #cr. en fotos #cr. Laith Bazari #cr. Gabrielle #cr. mrboliu #cr. Betty Bounthavy #jimin fashion week #jimin se ve guapísimo y elegante él es perfecto

[cbmchannel]

Bazari - Christine https://www.curteboamusica.info/2024/04/bazari-christine.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

#Bazari #Christine #DownloadMp3 #Visualizer

[thekillermonsta]

Happy bday to me 🤍

#Thekillermonsta #desi #bride #jewelry #Bazari jewelry #southasian

[keenontaehyung]

#220627 #taehyung #태형 #テテ #テヒョン #bts #p: twitter #p: official #p: selca #celine #laith bazari

[maester-of-spreadsheets]

Tagged by @vonlipvig and it's come around at a great time because I've actually been finishing media lately. Imagine that.

Last song/piece I listened to: Chor Bazari from Love Aaj Kal. AZAD HOON MAIN TUJHSE! AZAD HAI TU MUJHSE! wait i just noticed that the lyrics are saying "now i'm free from you, now you're free from me" but it's using the most informal 'you.' Which kinda implies they still have a degree of emotional intimacy despite being exes. Despite the whole song being about how they're exes who are handling this reunion super maturely even if they're bemused by it all lol. Interesting.

(also Deepika was still in her awkward rookie actress phase here but I can see the glimmers of the kind of stuff that would go on to make her really good at more naturalistic roles.)

(great now I want to rewatch it even though I remember it being the platonic ideal of a timepass hahah. If only to rewatch the sequence where early on they have a 'we're breaking up!' party because they dont want to do long distance and then later on she calls him from the airport and they have this lighthearted conversation talking about their gripes with one another that they never mentioned in the relationship in order to keep the peace.)

Last book I read: Diavola by Jennifer Thorne. Horror novel about the bisexual disaster black sheep of a family going to a family reunion in Italy and... oops [cocks gun] villa's haunted.

On one hand is it kind of a mess with weird pacing and some dropped plot threads and it has multiple themes that don't quite congeal? Yes.

On the other hand, did it FUCK MAJORLY?? Yep!! Probably my favorite book I've read this year so far. So cathartic.

Last film I watched: Piku, solely to look at several actors' faces and it delivered on that front.

Last TV series: I don't... know? I think it might have been that documentary series about Nickelodeon. And I'm glad survivors got to tell their stories, but like a lot of recent true crime documentaries about systemic crimes I felt like it didn't go deep enough. For every Dan Schneider, there are quite a few people above people him in the corporate ladder who have to sign off on their abuses. But that's all very bleak so let's move on. (Also it turned out I am still not far away enough from The Old Job to really be able to deal with this content.)

Last video game: Pentiment! I was playing a "choose the rudest option" round and was shocked every character hated me.

Last thing I googled: Diavola to remind myself of the author's name.

Last thing I ate: Pasta and broccoli.

Sweet, savory, or spicy: Spicy.

Amount of sleep: As usual I genuinely don't know how much was actual sleep and how much was lying around half awake.

Currently reading: Uhhhh so many things. My Lent resolution to only read things I own and/or have started didn't go too well (but better than I had been before because I actually finished some things.) I'm probably going to try and make an effort to return Emily Wilson's Iliad translation and/or the biography on J. Dilla.

Currently watching: Uhhh does watching the Murder on the Orient Express play all the way through every other night count?

Tagging @onetrueharem @ponydeathisland @amarguerite @invaders-forever @sickfreaksirkay aaaand honestly everyone who wants to do. And doesn't want to YOU LOT ESPECIALLY

#Youtube

[jung-koook]

230120 - laith bazari on instagram

#jimin #park jimin #bts #bangtan #video #instagram

[brutgroup]

Dear friends , We are happy to announce that ”Socialist Modernism in the Caucasus”, the tenth architectural guide/photo album of @_BA_CU ‘s planned series, is available in 800 copies. The publication includes three countries: Armenia, Azerbaijan and Georgia. Those who are interested in #SocialistModernism are able to order the book on @FDestribute @FUDEshopAmazon distributor page, (Link in our profile) ; link: http://fdestribute.com/fdshop/ or AMAZON Germany : https://www.amazon.de/s?me=A37VI8ICSCQUF7&marketplaceID=A1PA6795UKMFR9 The photo album includes landmarks of socialist modernist architecture in the Caucasus region – from the 1950s to 1980s. Print run 800 Pages 192 +1 Spread/ The Caucasus -SOC MOD Map French and English Size 26×28.5 cm Weight 1.25 kg Designed and published by @_BA_CU Association 01 Canteen for the House of Recreation for the Writers’ Union of Armenia Sevan Lake, Armenia, built in 1967 Architect Gevorg Kochar © BACU 02 Central Aquatic Sports Complex named after Lenin Komsomol. ( Now: Laguna Vere Aquatic Sports Complex) Tbilisi, Georgia, Built in 1978 Architect Sh.Kavalashvili,G.Abuladze, R.Kiknadze. 03 Former East Bazar, ( now Sherg Bazary Commercial Center) Baku, Azerbadjan, built in 1983, Architects U. Revazov, P. Yarinovskii. Design A. Bessonov 05 Republican Center for Geodesy and Cartography Yerevan, Armenia. Built between 1979-1980 Architect: Armen Aghalyan . Decorative wall design. sculptor Vladimir Atanyan 07 Pearl Cafe, (now Mirvari cafe) Baku, Azerbaijan Built in 1961 Architect: Vadim Shulgin et al. Design N. Nikonov 09 Metro Station Yeritasardakan, detail Yerevan, Armenia, designed and built between 1972-81, Architect: Stepan Kyurkchyan 10 Tbilisi National Scientific Library, Tbilisi, Georgia, built in 1985. Architect: G. Bichiashvili (c) BACU https://www.instagram.com/p/CrDEar-sPRA/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#socialistmodernism

[terimummykejai]

Jitne bhi fav gaane h sabme uske saath fake scenarios banana mandatory h

#Spotify

[homomenhommes]

Renato Guttuso (1911–1987)

Historyk i krytyk sztuki Cesare Brandi napisał, że sycylijskość Renata Guttusa nie ma nic wspólnego z folklorem. To raczej sekretna więź, łącząca syna z matką, pępowina, która na jego obrazach scala śródziemnomorskie mity i arabskie bazary.

[nejsemzezplzne]

Aye, tady maturant-grafik ze Zámečku a covidový dropout ze Sutnarky, napadlo mě se zeptat po dlouhý době Plzeňáka ^^" Přijde mi to, nebo bylo v Plzni líp kolem roku 2016-2019? Páč jsem tam přes týdny kvůli studiu žil a pamatuji dost zajímavý život (kort bazary hehe)... a co slyším od bráchy co letos udělal promoci v ZČU fakultě právnické, tak říkal že ta úroveň prý šla dost dolů.. zase jsem v Plzni nebyl pořádně od lockdownu, maximálně letos odtaď bráchovi stěhoval nábytek z bytu a loni párkrát neúspěšně snažil najít práci :/

Teda nečekala jsem že po čtyřech (pěti?) letech na čumblru mě konečně najde někdo z Plzně lol

Asi moc nepomůžu hele, v roce 2016 jsem šla na střední do Prahy takže jsem v Plzni byla akorát o víkendech a o prázdninách, a po střední (2020) jsem vypadla do severní Anglie.

Na období před střední není úplně spolehlivé vzpomínat, vzhledem k tomu, že jsem byla moc mladá na jakýkoli společenský život, který by se k tomuhle mohl vztahovat, plus jsem prakticky žádný neměla :D Volný čas jsem trávila v knihovně nebo s vypůjčenými knihami v posteli a aktivně jsem se vyhýbala lidem mého věku.

Když se to tak vezme, sotva si vlastně můžu říkat Plzeňák, ale pražští přátelé na tom celou středoškolskou kariéru docela viseli, takže mi to zůstalo :D

[my-name-is-lilia]

3 grudnia [niedziela], 20:22

Boże Wszechmogący, ześlij deszcz, potężny deszcz, taki, który jeszcze nigdy nie padał, deszcz jak bombardowanie, deszcz jak nalot. Ześlij deszcz i zatop to miasto. Zrób to szybko, zanim ktokolwiek zdąży zareagować. Zanim włączą się alarmy. Niech woda wyleje się z Wisły, niech rozleje się po obu brzegach, niech zatopi Pragę i Powiśle, niech zatopi Żoliborz i Targówek, Mokotów i Wawer. Niech pada. Niech wszystko zaleje woda, czarna, brudna, zimna. Niech płynie. Niech przykryje kamienice, ulice, wieżowce, skrzyżowania, niech po samą iglice przykryje Pałac Kultury i Nauki. Zatop nas, Boże, bo jeśli tego nie zrobisz, będziemy biegać tutaj w kółko, zderzać się ze sobą, uderzać w ściany, które sami postawiliśmy, będziemy wściekle szarpać tę brudną tekturę, z której to wszystko jest zrobione, aby wydusić z niej cokolwiek, miłość, pieniądze, nas samych, coś, czego tak naprawdę w ogóle tam nie ma, a jesli nawet jest, to zaledwie na chwilę, i znika szybciej, niż się pojawiło. (...) To bez sensu. Skończ to, Boże, bo to, co się dzieje, jest suche, jest ciche, jest bez puenty, jest smutniejsze niż zła komedia. Niech lunie i niech pada. Boże Przenajświętszy, niech pada.

Niech zaleje restauracje i burdele, niech zatopi biurowce i wynajęte biura, domy i mieszkania, niech zatopi kluby go-go, siedziby telewizji, agencje reklamowe, niech zatopi Ząbkowską i Marszałkowską, Puławską i Koszykową, Jana Pawła i Sobieskiego. Niech zatopi kościoły, wietnamskie budy, centra handlowe, bazary, szpitale, Palac Prezydencki, Uniwersytet Warszawski, bary mleczne, knajpy z sushi, niech zatopi kluby, te z placu Zbawiciela i te z Mazowieckiej (...). Zatop tych porządnych i zatop kurwy i frajerów. Zatop prawdomównych i zatop oszustów. Matki, ojców i dzieci. Zarobionych i biednych. Pryncypałów i podwładnych. Zatop nas, Boże, zabij nas, święć się imię Twoje. Zatop nas, bo nie zasługujemy na nic innego. Niech woda się wylewa, niech zabiera wszystko ze sobą do rzeki, w nicość, z prądem, do końca, bez końca, aż do morza. Przecież nic więcej się nie wydarzy. Być może dawno temu, bardzo dawno temu coś się wydarzyło, ale to było nieważne mignięcie, flesz w czarnej przestrzeni, po którym już dawno wyświetliły się napisy końcowe. (...) Zatop to miasto, abym w końcu przestał słyszeć szum, głuchy krzyk. Zatop nas, bo nie potrafimy ani myśleć, ani kochać. Bo tego nie chcemy. Bo idziemy przez las, pijani od słów. Zatop mnie, bo ja tego nie chcę. (...) przecież nie ma na co patrzeć, Boże (...). Zatop ich wszystkich, bo nie wiedzą, co czynią, bo nie wiedzą, kim są, bo wychodzą w dzień i w noc tak samo bezmyślni, tak samo oszukani jak małe dzieci, które wbiegają do ogromnego, rozświetlonego lunaparku i przez chwilę jeszcze biegną, unoszone przez muzykę, reflektory, odgłosy, dźwięki i melodie, śmiech klaunów, brzęk monet, ale po chwili zatrzymują się i stoją nieruchomo, nie wiedząc, co się dzieje, głuchnąc od hałasu, ślepnąc od świateł.

Wysłuchaj mnie, Boże Przenajświętszy. Wysłuchaj, chociaż nie mam nic, co mógłbym zaoferować Ci w zamian. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Amen.

(Ślepnąc od świateł, Jakub Żulczyk)

#warszawa #modlitwa #fałszywość #kłamstwa #niezrozumienie #jakub żulczyk #ślepnąc od świateł #Bóg #hipokryzja #narkotyki #alkohol #uzależnienie

[iloveyouitisruiningmylife]

Me when you

love as a form of worship love as devotion my beloved 🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷 also i love when songs make me pop my chest make me wanna dance the beats in this reminds me of chor bazari mann i miss late 2010s deepika :(

#my dreamgirl <33

[mera-mann-kehne-laga]

Bolly silly dance playlist lgani pdegi ab (chor bazari, ullu ke patthe, tainu leke, galti se mistake, ladki kyun etc etc)

[socmod]

Dear friends , We are happy to announce that ”Socialist Modernism in the Caucasus”, the tenth architectural guide/photo album of @_BA_CU ‘s planned series, is available in 800 copies. The publication includes three countries: Armenia, Azerbaijan and Georgia. Those who are interested in #SocialistModernism are able to order the book on @FDestribute @FUDEshopAmazon distributor page, (Link in our profile) ; link: http://fdestribute.com/fdshop/ or AMAZON Germany : https://www.amazon.de/s?me=A37VI8ICSCQUF7&marketplaceID=A1PA6795UKMFR9 The photo album includes landmarks of socialist modernist architecture in the Caucasus region – from the 1950s to 1980s. Print run 800 Pages 192 +1 Spread/ The Caucasus -SOC MOD Map French and English Size 26×28.5 cm Weight 1.25 kg Designed and published by @_BA_CU Association 05 Canteen for the House of Recreation for the Writers’ Union of Armenia Sevan Lake, Armenia, built in 1967 Architect Gevorg Kochar © BACU 02 Central Aquatic Sports Complex named after Lenin Komsomol. ( Now: Laguna Vere Aquatic Sports Complex) Tbilisi, Georgia, Built in 1978 Architect Sh.Kavalashvili,G.Abuladze, R.Kiknadze. 03 Former East Bazar, ( now Sherg Bazary Commercial Center) Baku, Azerbadjan, built in 1983, Architects U. Revazov, P. Yarinovskii. Design A. Bessonov 01 Republican Center for Geodesy and Cartography Yerevan, Armenia. Built between 1979-1980 Architect: Armen Aghalyan . Decorative wall design. sculptor Vladimir Atanyan 07 Pearl Cafe, (now Mirvari cafe) Baku, Azerbaijan Built in 1961 Architect: Vadim Shulgin et al. Design N. Nikonov 09 Metro Station Yeritasardakan, detail Yerevan, Armenia, designed and built between 1972-81, Architect: Stepan Kyurkchyan 10 Tbilisi National Scientific Library, Tbilisi, Georgia, built in 1985. Architect: G. Bichiashvili (c) BACU https://www.instagram.com/p/CrDEegCMWiZ/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#socialistmodernism

[jung-koook]

230120 - laith bazari on instagram

#instagram #jimin #park jimin #bts #bangtan