Długi musi minąć czas, nim umysł zdoła wytłumaczyć sobie, że osoba, którą widział co dnia, której istnienie zdawało się nieodzielną częścią jego własnego bytowania, odeszła na zawsze - że zagasł blask umiłowanych oczu, że zamilkł i nigdy już nie zabrzmi tak dobrze znany i drogi jego uszom głos.
Zapomniałam zeszytu z polskiego więc robię jakieś quizy bo chce się pouczyć lol lubię Polski to z niego mogę się uczyć ale i tak zrobię ściągi bo na uj mi daty w polskim?!!!!!
TikTok postanowił wyciszyć mi fanvid, ale, hej, od czego jest Tumblr! Niniejszym ogłaszam początek jesieni, a wraz z nim wspomnień o pewnym karygodnie niedocenianym shipie.
"Pan nie ma serca" — powiedziano mu pewnego dnia. Ależ tak, miał serce. Służyło mu do tego, by mógł wytrzymać dwadzieścia godzin na dobę, podczas których widział, jak umierają ludzie stworzeni do życia. Służyło mu do tego, by mógł rozpoczynać każdego dnia na nowo. Na to miał dość serca. Jak to serce miało dać życie?
Roza Weneda, character from "Lilla Weneda", a tragedy written by Juliusz Słowacki. Illustration of act 5, scene 6
it's one of his lesser known works, but I really loved it, especially all of the references to various other cultures along with polish, and their folklore and mythology.
as you probably know, I'm a sucker for strong and dark young female characters, so Roza was immediately my favorite. (tho Gwinona is also a great character)
i wanted to make this illustration as much historically accurate as possible, so i tried researching the Veneti people, but i couldn't find much, so instead i based Roza's attire on slavic clothing from that time period and considering that the Veneti are supposed to be the ancestors of Slavs, I suppose it should suffice for this illustration. (and after all, "Lilla Weneda" is a historiosophical work, so...)