«Río Miño», de Xesús Fraga
Escrito por Ramón Nicolás
Xesús Fraga
Río Miño. Unha viaxe entre solsticios
Kalandraka, Pontevedra, 216 páxinas, 18 €, 2023
Contaba Álvaro Cunqueiro que a literatura rusa estaba dominada polo asubío dun tren que cruzaba a noite. Non sei se da galega, onde o tren está presente desde Curros, se podería dicir o mesmo pero xurdiume a asociación ao acabar a lectura deste Río Miño. Unha viaxe entre…
View On WordPress
0 notes
Onte tivo lugar na Fundación Luis Seoane a entrega de premios do III certame que organizamos dende a asociación veciñal de relato breve "A Erbeda". 🏆No acto entregáronse os premios e os diplomas ás gañadoras en cadansúa categoría: - Alma Sánchez, na categoría adulta. - Aroa Currás, na xuvenil. - Sabela Garcia na categoría infantil. As galardoadas recibiron un lote de libros adquiridos en colaboración coas librarías @libreriaformatos , @moitoconto e Xiada, ademais dos proporcionados pola propia RAG. 📚 O acto foi conducido pola gran autora galega de literatura infantil e xuvenil Fina Casalderrey e contou coa presenza de Juan Ignacio Borrego @jiborrego, primeiro tenente da alcaldesa, e José Manuel Pampín @jmpampinv en representación do xurado. O acto tamén asistiron como público alumnos do @institutobarxas de Moaña pertencentes ao Clube de escritura. Queremos agradecer a colaboración da Real Academia Galega @realacademiagalega e do Concello da Coruña @coruna_gal. #osnososlares #osnososlarescoacultura #aerbeda #certameaerbeda #relatobreve #culturacoruña #realacademiagalega #finacasalderrey #concelloacoruña #literatura #xovenespromesas #avvcoruña #barrioscoruña #fundacionluisseoane #erbeda https://www.instagram.com/p/CpDcbzpM5tN/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
📣 A CIG esíxelle ao MEFP o mesmo trato para o galego que para o castelán nas probas ABAU. 📋 O Ministerio fixo varios cambios no Proxecto de Real Decreto que regula a proba de acceso á universidade entre os que destaca a non obrigatoriedade de examinarse de Lingua Galega e Literatura II. 📚 Ademais tamén introduce outras modificación con respecto á súa proposta inicial, como a retirada da proba de madurez ou a elección entre Historia de España ou Historia da Filosofía. ℹ️ https://www.cig-ensino.gal/nova/a-cig-esixelle-ao-mefp-o-mesmo-trato-para-o-galego-que-para-o-castelan-nas-probas-abau.html https://www.instagram.com/p/ComSZGIMWc3/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
III Xornadas de Normalización Lingüística
O audiovisual en Galiza como medio normalizador no ensino que organizan a CIG-Ensino, A Mesa pola Normalización Lingüística e a Asociación Socio-Pedagóxica Galega (AS-PG) e o Concello de Santiago de Compostela.
CANDO? o sábado, 21 de xaneiro de 2023, de 10 a 14 h e de 16 a 20 h
ONDE? No IES As Fontiñas, rúa de Estocolmo, 5, Santiago de Compostela.
INSCRICIÓN: de balde, no seguinte formulario de inscrición.
PROGRAMA:
10:00-11:00 h: A Iniciativa Xabarín: audiovisual en galego para a mocidade, con Celia Armas García, secretaria xeral da Mesa pola Normalización Lingüística
11:00-12:00 h: A lingua no audiovisual. Un modelo para as aulas?, con Magdalena Sánchez e Lucía Doval, tradutoras de dobraxe e subtítulos da serie O Señor dos Aneis: Os aneis de poder
12:30-14:00 h: A pluralidade lingüística nas plataformas de TV: avances e limites, mesa redonda con Marcos Maceira Eiras (A Mesa), Paul Bilbao Sarria (Euskalgintzare Kontseilua) e Francesc Marco Palau (Plataforma per la Llengua).
14:00-16:00 h: pausa para o xantar
16:00 h: Experiencias normalizadoras no audiovisual aplicables ao ensino:
- Concurso de Curtametraxes da AS-PG, Anxa G. Refoxo
- Youtubeiras, Carme Pereiro e Mónica Fernández, coordinadoras do programa.
- Olloboi, Sara Hermo, colaboradora do proxecto.
18:00 h: Obradoiro de creación audiovisual nas aulas, con Alexandra Pacheco, profesora de lingua e literatura galega e xornalista, impulsora do proxecto Xelminovas.
19:00 h: Obradoiro de dobraxe nas aulas, con Andrés Bellas, membro de APRADOGA (Asociación Profesional de Actores e Actrices da Rama da Dobraxe de Galicia).
0 notes
Posted @withregram • @sombrasdorecife A GALEGA DA CADISA TEXTO: ROBERTA CIRNE CONTATO PARA PALESTRAS: direct ou
[email protected] E em comemoração ao #halloween do SOMBRAS DO RECIFE vamos contar mais uma história assombrada com protagonista feminina, porque AQUI É MULHER FAZENDO TERROR E LITERATURA FANTÁSTICA, E COM ORGULHO! No linguajar popular nordestino a palavra “galega” é associada à mulher loura (provável corruptela de “gaulesa”- proveniente da Gália). E é sobre esta loura aparição de Caruaru, que vamos falar. Na década de 70 as histórias começaram a surgir. No Bairro de Maurício de Nassau, em Caruaru, ficava a CA.DI.S.A., loja de caminhões a diesel(daí o nome). Próximo ao atual Lacerdão (Estádio Luís José de Lacerda)... As histórias contavam a respeito da moça loura que ficava na esquina da loja, acenando para os motoristas incautos que ali passassem. Linda, jovem e escultural, parecia um sonho de mulher encarnado... Ela pedia carona, e muitas vezes era atendida. E do nada, diante dos olhos do pobre motorista, desaparecia misteriosamente. Em horários diversos da noite surgia para caminhoneiros, carros comuns, gerando até o medo em circularem pela rua. Nas madrugadas, porém, assombrava preferencialmente os motoristas de taxi que faziam a passageira embarcar no banco de trás para que de repente, sumisse no meio da corrida e do caminho. Muitos taxistas até evitavam pegar alguma passageira loura, apenas por precaução. Foi um Deus nos acuda na cidade e os relatos nas rádios só faziam aumentar a lenda urbana. Algumas histórias de motoristas que foram “até o fim” da rota solicitada pela jovem contam que encontraram moradores da casa indicada falando que ali morara uma jovem com as mesmas características, porém ela morrera há muitos anos. Quando enfim a loja fechou as portas, a moça parou de aparecer... Seria algum caso de crime relacionado? Algo não resolvido no plano mortal, buscando as respostas no pós-morte? Até hoje fica mistério. #sombrasdorecife #pernambucosangrento #terror #aparição #fantasma #lendasurbanas #folclore #folclorebrasileiro #pernambuco #historiasdehorror #assombração #caruaru #medo #historiasdeassombração #contosdeterror #creepypasta #lendas (em Caruaru, Pernambuco, Brazil) https://www.instagram.com/p/Cel5oqhlfEW/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
uxío novoneyra, os eidos i e ii
“courel dos tesos cumes que ollan de lonxe!
eiquí síntese ben o pouco que é un home...”
“hein d’ir o pía paxaro i a boca do faro
deitarme na campa da lucenza nun claro.
hein d’ir á devesa da rogueira i a donís
ó rebolo á pinza i o chao dos carrís.
hein d’ir a lousada i a pacios do señor
a santalla a veiga de forcas i a fonlor.
hein d’ir ao cebreiro pasar por liñares
rubir ó iribio a cervantes i a ancares
hein d’ir a cido i a castro de brío
baixar i andar pola aurela do río.
hein d’ir a céramo cruzal’o faro i entón
debrocar pra baixo cara oéncia e león.
hein d’r a vales i a pena da areixa
i a un eido solo onde ninguén me vexa”
“vai polo monte o camiño
outeando como un louco
polos caborcos do val
i as poxas do taramouco.
cruza solo a serra toda
sin levar outra compaña
que a gran presencia do ceo
sobre o silencio da braña.
eu non sein pra onde vai
méntral’o quedo mirando.
sólo sein que eilí se compre
o soño que estoun soñando...”
“outo bosco calado!
fontiñas do corzo”
carrozos picafondo!
non hai outro templo máis vasto
nin outro credo
que este silencio...”
“norde último
das campanas da neve!
frol de fumo!”
“paños brancos
esfiañados
da nebra
ouveando polos vales
polos soutos
i as devesas marelas
en busca dun caborco
ou dunha valiña outa
que os acolla
i os faga acougar!
fiañas de nebra
rubindo
e baixando
á gaiola do aire
polas serras érmedas
e polos soutos despidos
do nadal!”
“dobran as campás da neve...
a alma de seu gardada
tornouse inda máis calada
e nin pode nin se astreve”
“eí vein os cordeiros fiar os cordallos!
acabáronse os traballos.
viñeron as neves. veo a chuvia i o vento
pre quen non pode estar drento.
eu no meu
cada un no seu
teña pan teña leña
teña erba pros bois
e despois
veña o que veña:
é o prego
do labrego.
cebalos cochos matalos
salalos i afumalos.
ir derretendo na grasa...
ir achegando na brasa...
sempre hai que facer na casa”
“neva no bico do cume
neva xa pola ladeira
neva no teito e na eira.
.....................................
.....................................
.....................................
eu a ollar pro lume
i o lume a ollarme.
o lume sin queimarme
fai de min fume...”
“cai a neve cai cai
falopiña a falopiña
nin o vento a arremuiña
nin a auga a desfai.
............................................
cido castro de brío nevados!
baixa a neve ate os prados...”
“neva venta e fai fume.
vense a xente tralo lume
i axóugase toda encol
ó cariño do remol.
fora riba do lousado
óllase por un furado
nevar a copo tendido
e logo a entretecido...”
“chega a hora d’irse á cama.
o lume xa non dá fume
nin chama.
tras tantas cousas contadas
van indo acabadas
as ganas e falar.
o ollo do lume
xunta nuha as miradas...
.............................................
queda a brasa das ragoadas
amontoada no lar”
“fiandeira namorada
que fías detralo lume
cos ollos postos nas chamas
roxiñas brancas i azules.
fiandeiriña que fías
nas noites do longo inverno
as liñas máis delgadiñas
co fío do pensamento.
cai a neve quedo fora
riba dos teitos calada
mentres ti fías e soñas
nunha cousiña lonxana...
—fiandeiriña delgada
sempre metida a fiar
sempre a fiar e soñar
para logo non ser nada.
—para logo non ser nada
eso inda está por ver
e pois cas frebas do liño
ço torcelas de camiño
algo se ha de prender.
—algo se ha de prender
i afé que tiñas razón
que eu estábache mirando
sin deñar que encantenón
íbame indo namorando”
“xea
fai un frío que queima.
pouco a pouco
érguese a terra en trempos.
o tourón os trousos os carambelos!
cruza un lobo...
roxe a folla nos carreiros
aló no fondo dos cousos”
“pacen as vacas
na nabarega.
treme a pequena
que vai co’elas.
febreiro chove
febreiro xea
febreiro neva
neve lixeira...”
“esto sí é chover e ventare!
qué noite pre mariñeiros e camiñantes!
metidiño na camiña
tapadiño hastr’as orellas
sinto zapicar as beiras
entr’o vento que axubría”
"esbara a auga pola lastra
e cai na poza
pingoada a pingoada.
onda a onda
unha onda tras outra
tarda xusto en xegar a que a dianteira morra...”
“coa cara pegada
ó cristal da fiestra
ollo os fius de auga
contra a sombra das penas.
nos dius de auga
que ún xa non vei
fica a ollada
envisa do chover.
.........................................
os fius da auga
técense cos fius do soño
que eu soño.”
“chove no monte e nas viñas.
envolca a auga en regueiras
i ailí onde cain as beiras
baila muiñeiras miudiñas...”
“veo o tempo craro do vrao: as festas i os traballos
veo a lúa das segas i a gadaña dos prados
os gavilleiros as medas i o troupelear dos mallos”
“chove pausiño pras sombras
chove pra baixo e pra riba.
o aire de soño en soño
a auga pinga que pinga...
ven a noite polos eidos...
vaise a tarde que nin xeme
dicindo adeus con un xeito
que non sein nin se me esquece.
chove maina e calada.
veinse os fius da auga
contra as bandas das penas...
en soutos e devesas
as pinguadas esbaran e baixan
petando de folla en folla.
por veces
co vento a ruxidoira
medra i esvece
en ondas que ún alonga...
agora
eu son sólo pra choiva”
“oir pacer as vacas no serán
no silencio da serra
some a un cuase tanto como no val
per pasar a auga das presas”
“veo o tempo morno do outono
os días son tardes longas
o aire é unha cousa...
todo ten ise xeito:
os tesos
os camiños que se van
no serán do val
os soutos
alumados d’ouro
eu quedo
ollando ó mofo...
cain as follas...
sinto unha cousa...
que se apousa en min e non me toca...”
“chove xunto e miudo...
como siga unhos días iste tempo
vai dar gusto
ver cubertas de mofo as penas
as paredes vellas
as ourelas dos ríos
i as presas
as estoldas dos muiños
os teitos
os castiñeiros xa sin folla
i as árbores todas”
“da cama á solaina.
da solaina á cama.
teso de pinza
sempre didiante!
as noites i os días.
os días i as noites.
e ún xa non sabe
cando foi onte...”
“frores de maio
nevando dos mazairos
pre que ún quede inda máis quedo
que ollándovos no alto”
“iba ca alba calada
sin pararme con nada.
fonte do pombo caindo a fiu!
algo ruxiu
e do meu corpo saiu
de briu
a cobra do calafriu”
“chove
e sólo o quedo se move.
...........................................
enviso n’algo que non deixo
eu teño su beirado
da cabana o xeito calado
do val na follata de freixo
e rebolo i as silvas cargadas
de pingoadas...”
“ei ven o tempo de mazar o liño!
colgan as mazorcas das solainas.
cain as castañas nos soutos reprexados.
chega o lonxe ruxir das augas
entre o tróupele-tróupele dos mazos...”
“ando limpando a casa de cacharros e trastos
lacenas e faios sin deixar rechubazo.
ando a tocarlle as maos ós antepasados...”
“longas altas fiañas
nin quedas nin pasan
tirando das cousas non contadas
que así me paran...”
“cai a neve a plomo
como
nun ámeto pechado
cai a neve fora”
“branca uxío i arturo
quedaranse no futuro
quedaredes no futuro
pre que siga o pasado
e ti galicia a durar
anque se funda o lousado
e caia a neve no lar.
anque se funda o lousado
e se descubra o faiado.
no coarto en que fun nado
e no mesmo leito ha nevar”
“inda non estoun co’ela.
aínda ún sigue n’el.
estoun en compostela
vendo nevar no courel...”
“neva pecho na valiña
neva na corzariza
neva na tara fraguiza
neva nos outos carballos
i en tódolos arburallos
neva nos soutos i en todíñolos gallos
neva pra pena e pra aciña
neva pra min diante miña
...........................................
...........................................
...........................................
cai a neve polvoriña”
1 note
·
View note