#suezcrisis
Text
2 notes
·
View notes
Photo
NEW MAP: Eastern Mediterranean 1956: Suez Crisis (07 Nov 1956) https://buff.ly/2WZ9yg3 In July 1956 President Nasser of Egypt nationalized the Anglo-French owned Suez Canal. Incensed, the United Kingdom and France engineered an invasion of Egypt with Israel to retake the Canal, but were immediately met with international condemnation. Facing threats from both the United States and the Soviet Union, the two colonial powers backed down in a humiliating withdrawal. #easternmediterranean #history #welovehistory #map #1950s #20thcentury #modernhistory #1956 #nasser #frenchempire #suezcrisis #israel #november #november7 #sovietunion #suezcanal #britishempire #unitednations #coldwar #egyptianhistory #maps #newmap #historyteacher #historybuff #historygeek #historynerd #worldhistory #cartography #geopolitics #imperialism (at Port Said, Egypt) https://www.instagram.com/p/BzGz35tAez-/?igshid=jz8j57j8hofq
#easternmediterranean#history#welovehistory#map#1950s#20thcentury#modernhistory#1956#nasser#frenchempire#suezcrisis#israel#november#november7#sovietunion#suezcanal#britishempire#unitednations#coldwar#egyptianhistory#maps#newmap#historyteacher#historybuff#historygeek#historynerd#worldhistory#cartography#geopolitics#imperialism
7 notes
·
View notes
Link
All this prompted some countries to start talking about looking for alternatives to the Suez Canal, and many transportation companies that carry goods between Europe and Asia have already begun to seriously review some of them. Objectively, one of the most interesting options is the route that lies through Russia: This means either the Northern Sea Route (NSR) or the Russian Trans-Siberian Railway. Much has already been said about the prospects held by the NSR: the polar ice is rapidly melting, vast bodies of water are swiftly becoming freed up, and the distance between Europe and Asia is significantly shrinking.
0 notes
Photo
La congestion du canal de Suez fait trembler les acteurs de l’économie mondiale.
13% du flux du commerce mondial bloqué au canal par un porte-conteneur géant.
Des embouteillages massifs de navires occasionnent d'importants retards de livraison de marchandises.
Les navires transportant les marchandises du monde entier - y compris les voitures, le pétrole, le bétail et les ordinateurs portables - traversent habituellement le canal avec facilité, approvisionnant une grande partie du globe en empruntant le chemin le plus rapide entre l'Asie et le Moyen-Orient, l'Europe et la côte est des États-Unis.
Le blocage du canal de Suez depuis bientôt 4 jours «nous» aurait déjà coûté 39 milliards de dollars, entend-on.
Il serait intéressant de détailler un peu...
Alors, bien sûr, on imagine bien que l'assureur du bateau ne passe pas un super week-end, mais on ne va non plus pleurer pour lui, quand même.
Parce que ces 39 milliards (so far) qui auraient, selon les estimations (supputations ?) changé de mains, disent surtout une (très légère et très temporaire) redistribution des cartes dans le commerce mondial. Certains boivent la tasse, d'autres profitent de la situation.
Ce chiffre doit être mis en parallèle avec le coût, depuis une génération, de la délocalisation massive de toutes les productions manufacturières vers l'Asie.
Combien de milliers de milliards ? Combien de dizaines de millions d'emplois européens ont été perdus dans ce mouvement ?
Mesure-t-on l'ampleur de la dévastation dont on été victimes les régions industrielles d'Europe et leurs habitants ?
Et quel est le coût écologique de l'idée délirante de faire fabriquer chaussettes, aspirateurs, télévisions, parpaings,… à l'autre bout de la planète ?
Le #EVERGIVEN — comme tous ses bien trop nombreux clones —, c'est du malheur du monde qu'il est empli : de la sueur sous-payée des travailleurs d'Asie du Sud et du chômage de ceux d'Europe, de la dévastation de la planète et des profits délirants d'une petite caste.
C'est pour cela que celles et ceux qui pensent que miser sur la logistique intercontinentale — sans conditionner les échanges commerciaux à des critères sociaux et environnementaux stricts — pour «développer» nos régions sont au mieux des inconscients.
L'intensification à tout crin des échanges est le bras armé du dumping social et environnemental : elle rend effective la pression à la baisse sur les salaires, les conditions de travail, le respect du vivant. Elle organise notre appauvrissement et la destruction de la biosphère.
À l'inverse, l'augmentation du coût du transport (et le coût du transport par conteneurs a déjà fortement augmenté au cours de l'année écoulée) est une bonne nouvelle pour tous ceux qui tentent de relocaliser des productions manufacturières en Europe.
Alors, il y a aussi le pétrole, bien sûr, qui passe par le canal de Suez. Mais nous en sommes, là, à 409,8 parts par million de dioxyde de carbone dans l'atmosphère, c'est-à-dire que nous sommes en danger. Nous savons qu'il faut arrêter très vite de brûler des hydrocarbures.
Il suffit par ailleurs de regarder l'état absolument désastreux du Moyen-Orient (qui est directement lié à la géopolitique du pétrole) pour se convaincre que sortir de l'économie du carbone est une des meilleures choses qui puissent arriver à l'humanité.
Bref : je ne suis pas loin de penser que nous devrions souhaiter que le canal de Suez reste encore bloqué quelques mois.
François Schreuer via twitter
De Suez-crisis, een zegen voor de korte keten?
De Ever Given mag dan losgewrikt zijn, de dagenlange blokkering van het Suez-kanaal heeft alweer aangetoond hoe kwetsbaar lange aanvoerketens zijn. Wordt het just-in-time-model straks ingeruild voor het just-in-case-model?
De Standaard | 29 maart 2021
0 notes
Photo
Finished one ebook today--Barry Turner's Suez 1956: The Inside Story of the First Oil War--and started another--Michael Beschloss' The Crisis Years: Kennedy and Khrushchev 1960-1963. #history #coldwar #suezcrisis #johnfkennedy #nikitaskhrushchev #barryturner #michaelbeschloss #berlincrisis1961 #cubanmissilecrisis (at Mehlville, Missouri) https://www.instagram.com/p/B8aRpDejOCk/?igshid=1w9tfyju5tl60
#history#coldwar#suezcrisis#johnfkennedy#nikitaskhrushchev#barryturner#michaelbeschloss#berlincrisis1961#cubanmissilecrisis
0 notes
Photo
Some progress on this dashing chap. It's Anthony Eden the former British Prime Minister. Honestly it is. Clay on board. If this turns out well I might offer it as a resin bronze. You never know. #anthonyeden #eden #suezcrisis #primeminister #exprimeminister #dashingchap #dashing #clay #portrait #figurative https://www.instagram.com/p/BvRwNUtFAnM/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1reszuzp4bdxb
#anthonyeden#eden#suezcrisis#primeminister#exprimeminister#dashingchap#dashing#clay#portrait#figurative
0 notes
Text
TV Party Tonight: The Crown (season 2)
0 notes
Link
This Flight Simulator Mod will let you be a part of the Suez Crisis meme #GamingNews #MicrosoftFlightSimulator #SuezCrisis
0 notes
Text
The Crown: The Fall of an Empire
In november bracht Netflix een derde seizoen van de populaire historische reeks the Crown uit. In dat seizoen kreeg de reeks een facelift. De personages werden wat ouder, dus er kwamen nieuwe acteurs. Opnieuw zat ook de verhaallijn goed. De reeks kent per seizoen een rode lijn. Persoonlijke verhalen vormen vaak een narratief doorheen al de afleveringen. Toch heeft elke episode een eigen specifiek verhaal, vaak een historische gebeurtenis. Deze review zal geen paginalange kritische analyse zijn of de feitelijkheden in de reeks wel kloppen. Interessanter is echter de grote boodschap van de reeks te vatten. Wat leert de reeks ons over het Verenigd Koninkrijk in de 60ies en 70ies?
The Twilight of an age
In de vorige seizoenen werd het al duidelijk dat er een recessie bezig was. Het Britse Empire verloor na de Tweede Wereldoorlog haar kolonies zienderogen. Toch werd de algemene politieke tendens van degeneratie het hoofd geboden. We zagen een nieuwe jonge queen die tot alle verwondering van die tijd het bijzonder goed deed. Ze leek de enige vorm van stabiliteit aan de macht. Dat terwijl haar prime ministers het keer op keer bijzonder slecht deden. De oude Churchill had zijn kracht en dynamiek van tijdens de oorlog verloren. Ook zijn opvolger Eden kon de rationaliteit niet behouden en kwam in een direct conflict met Nasser over de Suez. De Suezcrisis is een van die gebeurtenissen die bijzonder goed in beeld werden gebracht. Wat ze zo goed maakt was dat de reeks de persoonlijke beweegredenen van Anthony Eden toonde. Zo had de PM een persoonlijke vete met Nasser en zat hij aan zware medicijnen door een aandoening, waardoor hij het gezond verstand verloor.
Maar the empire strikes back. De Britten zetten hun leger in om hun Commenwealth te behouden. Ook de nieuwe queen maakt er een plicht van, zo veel mogelijk haar koloniale en ex-kolonie gebieden te bezoeken. Deze maakte haar zelfs populair. Het meest iconische beeld is wanneer zedanst met de vrijheidsstrijder of rebel Nkruma. Seizoen een en twee geven een beeld van een wereldrijk dat nog veel pomp and circumstance heeft, maar weinig feitelijke macht. Een degenererend rijk dat het ene ongeluk naar het andere moet ondergaan. Toch zijn er sprankeltjes hoop, er is noch steeds een licht in de twilight.
On the road to Mandalay
Seizoen drie krijgt dan eerder een meer trieste teneur. Voor velen begon dat al bij het feit dat Labour de verkiezingen won. Een nieuwe premier trad aan, Wilson. Een man die veel beloofde, maar die ook moest inbinden. Het leed tot een nationale vernedering, in de vorm van de devaluatie van het Pond Sterling. Opnieuw werd het Verenigd Koninkrijk, dat het grootste deel van haar Empire al had verloren, getroffen door ongelukken. In Aberfan stierven meer dan honderd kinderen door een mijnramp. Voor velen was dit de druppel. De Britten reageerden hun frustratie af op de PM.
Bij een bijeenkomst van veteranen van de oorlog in de pacific, viel het licht op de oud-strijder van die oorlog, Lord Mountbatten. Hij betreurde daar in een speech de toestand van zijn land. Vervolgens zongen hij en de veteranen in een vlaag van nostalgie ‘On the road to Mandalay’, een gedicht van Rudyard Kipling over de oorlog. Het was, in de late jaren 60 slechts een schaduw van wat het ooit was geweest. Dat vormt de essentie van deze review, de boodschap van de the Crown. Vandaag de dag zijn de Britten er nog altijd niet overheen dat hun land in zo een slechte staat is. De terugval van hun land door dekolonisatie en de problemen die die dekolonisatie meebrachten voor hun economie zorgden voor een sfeer van melancholie, van nostalgie. Naar hun mening kunnen ze vandaag het zelfs alleen nog beter aan, dan bijvoorbeeld met de Europese Unie. De frustratie leeft nu nog altijd ergens onder hen. Die frustratie is dus zeker niet nieuw, ze bestond al min of meer van na de Tweede Wereldoorlog. Het Verenigd Koninkrijk verloor voor goed heel wat van haar pluimen. Voor anglofielen is the Crown een treurige reeks. Groot-Brittannië zal zich moeten heruitvinden, ook die indruk krijgt de kijker van de serie. Als dat niet lukt, rest er nog enkel te doen wat Charles Dance in de rol van Mountbatten zegt in seizoen drie: “Als de enige gloriën die beschikbaar zijn voor het land vroegere gloriën zijn, laat ons ze dan nu koesteren”.
0 notes
Text
Unseen: Tereska and her photographer
Titel: Tereska and her photographer
Schrijver: Carole Naggar
Aantal pagina’s: 106 met 72 foto’s
Jaar van uitgave: 2019
Ontwerper: Ricardo Báez
Het boek trok mijn aandacht omdat er in het boek een klein gaatje zat, ik vond dat erg interessant en vroeg me af waarom dit gedaan was. Ik vroeg dit aan de persoon die achter de tafel met boeken zat en het bleek dat het gat verwijst neer een verdwaalde kogel waar de fotograaf waar het boek over gaat aan overleden is. Het boek gaat over een fotograaf/fotojournalist genaamd David “Chim” Seymour, hij is geboren in 1911 in polen. David Seymour heeft eerst graphics art gestudeerd, toen hij in Parijs ging studeren werd hij geïnteresseerd in fotografie. Hij heeft foto’s gemaakt in Spanje tijdens de Spaanse burgeroorlog. Ook werkte hij tijdens de Tweede wereldoorlog als fototolk voor de verenigde staten in Europa. In 1948 kreeg David de opdracht van UNICEF om foto’s te maken van de situatie waar vluchtelingenkinderen in leefden. Over die opdracht gaat het boek ‘Tereska and her photographer’, het meisje op de foto is Tereska, ze werd gefotografeerd door David terwijl ze aan het tekenen was in de les. De tekening die ze gemaakt heeft is ook weer gebruikt op de kaft van het boek. Davids foto’s uit de oorlog worden gezien als een van de sterkste weergaven van de impact van de oorlog op kinderen. De bekendste foto is de foto van Tereska, de foto werd gemaakt in Warschau.
Carole Naggar is de biograaf van David Seymour, in 2017 namen een onderzoeker en een journalist contact met haar op. Ze wilden meer informatie zien te vinden over Tereska. Door de school van Tereska te bezoeken kwamen ze erachter dat Tereska in 1940 geboren is en de oorlog doorbracht in Warschau. Het verhaal in het boek wordt vanuit meerder personen verteld die dicht bij Tereska stonden. Alle feiten in het boek zijn echt maar de schrijfster heeft er wel wat context aan toegevoegd. Het verhaal in het boek is dus een soort documentaire en realistisch verhaal.
De fotograaf David Seymour kwam in 1956 om het leven tijdens de Suezcrisis tussen Egypte en Israël. Hij werd geraakt door een kogel en dat is 1 verwijzing naar het gat in het boek, het gat zou namelijk ook kunnen verwijzen naar een stukje granaatscherf waar Tereska door geraakt werd toen ze 4 jaar oud was. Ze overleefde dat maar hield er een hersenbeschadiging aan over, op 37-jarig leeftijd overlijdt Tereska in een psychiatrisch ziekenhuis omdat ze stikte in voedsel.
In het boek viel mij op dat de foto’s afgedrukt zijn met een soort stipjes eroverheen, toen ik vroeg waarom dit zo gedaan was kreeg ik als antwoord dat de ontwerper dat zo bedacht had. De afbeeldingen die bewerkt zijn met stippen en bijsnijdingen verwijst naar de relatie die de fotograaf had met fotojournalistiek. Er werd besloten om de stipjes wat te overdrijven en groter te maken en daarmee te verwijzen naar het verleden. De pagina’s zijn ook afgedrukt met een soort lichte krantenpagina’s op de achtergrond. Omdat er in het boek verschillende mensen aan het woord komen is elke persoon aangegeven met een ander lettertype. De tekst in het boek is er om een verhaal te vertellen. In het boek komen niet alleen foto’s van Tereska voor maar ook foto’s van Davids ouders en andere foto’s die David gemaakt heeft.
0 notes
Photo
Just started reading this #history book today. #suezcrisis #1956 #middleeast #egypt #israel #greatbritain #france (at Mehlville, Missouri) https://www.instagram.com/p/B7SGY4lD4G-/?igshid=e96eqfflbvze
0 notes
Last Seen Blogs
voodoochili
Voodoo Chili
ultimatehealthclinic
Ultimate Health Clinic
hottpinkpenguin
Life Is Lemons
jazpster
Jazpster's World
jodifiction
Jodi Fiction