wiktordynarski - Tumblr blog

wiktordynarski · 5 years

Text

When Funding Direct Services Enables Advocacy and Community Building Potential

In today’s private philanthropy, especially the part of the sector tailored to empowering and bringing about change for marginalized communities, one of the most prominent strategic tensions linked to a difference in perspectives between grant-makers and grantees is the issue of direct services and whether to engage in funding them or not. This tension, however, may not always speak to the needs…

View On WordPress

#advocacy #community #english #funding #grantmaking #grants #philanthropy #services

6 notes · View notes

wiktordynarski · 5 years

Text

Tracking Philanthropic Spending Matters. Especially for Trans and Intersex Movements

Tracking Philanthropic Spending Matters. Especially for #Trans and #Intersex Movements

The question of how effectively monitor philanthropic response to human rights concerns and violations is one asked often, especially by beneficiaries who want to understand the bigger picture of availability of aid to their cause. Whether it poses further asks concerning accountability or influence on the work carried out by non-governmental actors and other stakeholders, knowing which groups…

View On WordPress

#funding #human rights #intersex #philanthropy #trans

1 note · View note

wiktordynarski · 5 years

Text

To Heal Philanthropy. What Newcomers to the Sector Can Learn from Edgar Villanueva

“Decolonizing Wealth” should become a mandatory read for anyone who decides to make institutionalized philanthropy their career path. Or better yet, anyone considering the sector as part of their work experience, even if that consideration itself lasts a split second.

The reasons for that are simple, Edgar Villanueva, who has been engaged in philanthropic work for the last 15 years(and would…

View On WordPress

#books #philanthropy

2 notes · View notes

wiktordynarski · 7 years

Link

A new video and blog post published in my capacity as a Program Officer working on trans and intersex issues at the Open Society Foundations’ Public Health Program.

Very excited to have Kimberly Zieselman from interACT joining us to celebrate Intersex Awareness Day and educate the public on what needs to change so intersex people’s rights and bodies are respected and celebrated.

#work #intersex #intersex awareness day #october 26 #video #short video #post #open society #osf #public health #health #stop IGM #english #published #IAD2017 #interACT #dayjob

2 notes · View notes

wiktordynarski · 7 years

Text

Discovering Gender Euphoria

[Image shows the title card for this post in a circle against a blurry brown background with a notepad, some paper, headphones and a rainbow reflection]

Two years ago, while contemplating my initial transition, when I still referred to myself as a trans man, and working through a number of questions and doubts regarding my coming out as non-binary and quitting testosterone, I wrote an emotional, self-analytical piece about gender dysphoria and what happens to my brain and body when I experience it. It only makes sense to follow-up with a post about a complete opposite feeling. The sudden joy of realizing that one is where they should be regarding their (non)gendered self, a feeling of wholesomeness and self-accomplishment that makes you smile back at the person in the mirror and tell them - “This is whom I wanted you to be”. Let’s pause and breathe with ease, and talk about gender euphoria.

In its basics, euphoria can be described as the opposite of dysphoria, a feeling of well-being or elation (according to Merriam-Webster, my go-to word bible). And gender euphoria is exactly that. It is a feeling of belonging, feeling good about the way you fit (or don’t) within whatever your culture and society describe as gendered aspects. It can be that amazing feeling of being recognized in your gender for the first time. “I pass!” your inside-voice screams, while you delicately smile at the person who has no idea that they may have just validated your existence for the first time in your life by using the correct pronoun or salutation. In can also be your permanent state of fabulous queerness, without even a hint of feeling sad or blue nor experiencing any confusion relating to who you may be in this diverse world that humans keep trying to condense into a simple “choose one” scenario.

Contrary to its counterpart, gender euphoria doesn’t get to be categorized as a medical condition, unless it crosses the cultural taboo of sexuality. When you’re ecstatic about what you embody in bed regarding masculinity or femininity, better look out, out-dated Western medicine will be there to quickly judge and label you as a fetishist. Except for Sweden. They seem to have a more nuanced view on euphoric sexuality. In the past you may have been seen as autoandrophilic or autogynephilic if you were trans, but fortunately research shows that this happens to cis people too. So it seems that a lot of us are facing the same issue (whether framed in a binary view on gender or not), and we also seem to have the capacity to experience a pleasant state of mind when embodying and expressing our genders in a certain (and very much individualistic!) way.

When this idea came to me, I was on my way to work on the subway. I recently, just over six months earlier, moved to the US and specifically to New York city, a place I wanted to live ever since i visited it for the first time in 2012. Up until that point Warsaw, in Poland, where I resided for almost a decade with a short two-year break in Bratislava, Slovakia, was the only big city I was committed to. But New York changed everything. Including me. That change was, of course, also linked to a sudden and, although expected, surprising lifestyle shift. I am no longer expected to work between 10 to 16 hours a day. I also don’t manage a team anymore, but rather reside in a very comfortable semi-independent position, within a group supervised by someone else. Things are good. Which is also probably why my mind wonders off to pleasant areas.

It was Tuesday morning. The G train, typically for its 8:17 schedule, was taking its time to cross Brooklyn. Not what I could call the most exciting New York experience. The host of a podcast I’ve been listening to laughed in a charming way. I let out a slight yawn and smirked, thinking about a joke she had just made. Curious whether we were approaching the last stop, I took a look through the window. The train was still in the tunnel and my eyes were catching short glimpses of dimmed lights outside. I focused on my reflection.

It felt as if time has stopped. In what was nothing more than a blurry outline of my bald head and thick glasses, I saw everything my life was building up to this point. In an instant, my mind flashed back to ten years earlier, taking me through every single sleepless night, every hour spent on thinking whether I had the strength to get through the intense gatekeeping of the Polish medical system. Countless minutes of trying to figure out if what I knew was the truth about me, had been something that my therapist and her supervisor actually saw. I still don’t know if they really did. Probably. I am here, aren’t I?

“I am here. And I am real” I whispered under my breathe in a noisy subway car where one can hardly hear their own thoughts, let alone someone else talking to themselves. I looked around. My beard brushed up against my scarf gently. No one was paying attention.

I felt my phone vibrate in my front pocket. The train was pulling into the station, reception was back.

A stranger on a dating app was asking me how my day had been.

“Pretty good” I typed back trying to find my way up the stairs to get to my next train. “Nothing special, honestly”.

Just a regular, uneventful day.

9 notes · View notes

wiktordynarski · 7 years

Link

My opinion piece for The Hill published August 1st.

#trans #transgender #trump #Donald Trump #comment #opinion #the hill #scapegoating #open society #authoritarianism #marginalized #queer #LGBTI #USA #media #published #english

1 note · View note

wiktordynarski · 7 years

Link

Po miesiącach milczenia czas na małą, medialną aktualizację, Powoli odnajduję się w nowej pracy i w samym Nowym Jorku, czasem jednak Polska daje o sobie znać, chociażby dzięki tak wspaniałym osobom jak Agata Kowalska, Dziś w jej programie Post Factum opowiadałem o przedziwnym kierunki, w jakim zmierzają Stany, a raczej, jaki los czeka je dzięki administracji Donalda Trumpa. Audycji można wysłuchać z darmo na stronie radia z każdego miejsca na ziemi.

1 note · View note

wiktordynarski · 7 years

Link

Nie podobała mi się ostatnia okładka Wysokich Obcasów z mężczyzną w ciąży. W wywiadzie, który przeprowadził ze mną Robert Rient, mówię dlaczego czas rozmawiać o prawach reprodukcyjnych osób trans.

4 notes · View notes

wiktordynarski · 7 years

Text

XVIII Warszawska Manifa - przemówienie

(Zdjęcie przedstawia kilka ujęć z platformy podczas demonstracji. Biała osoba bez włosów na głowie i z zarostem trzyma mikrofon i kartkę z tekstem. Ma na sobie koszulkę z napisem “Każdy ma prawo być sobą” w różowo-niebieksim gradiencie. Na jednym z ujęć zdejmuje okulary przeciwsłoneczne i czapkę)

Wspaniale było wziąć udział w kolejnej, chyba największej do tej pory warszawskiej Manifie i pokazać, że prawa kobiet to sprawa niezwykle ważna. Dla mnie tegoroczna Manifa była niezmiernie ważna z dwóch powodów.

Po raz pierwszy jedno z przemówień dotyczyło osób pracujących seksualnie. Temat pracy seksualnej to wciąż kwestia, którą mainstreamowy feminizm ignoruje i której często nie chce w ogóle zrozumieć, czego wyrazem jest tak otwarte wspieranie tzw. modelu nordyckiego lub szwedzkiego, który zamiast dawać godne warunki pracy, każe klientów, tym samym kierując przemoc na osoby świadczące usługi. Osoby pracujące seksualnie mają prawa do bezpieczeństwa i swoich wyborów zawodowych.

Zostałem zaproszony do wygłoszenia przemówienia na temat osób trans. Ciężko było mi zebrać się do jego pisania, chyba właśnie dlatego, że często biję się z myślami na temat tego, do ilu osób dotrzemy, szczególnie po Czarnym Proteście, z informacją, że nie wszystkie kobiety w Polsce urodziły się z macicami, a mają prawo do swoich ciał i szacunku dla nich, a jednocześnie z przekazem, że jednak mogą być w Polsce mężczyźni i osoby niebędące kobietami, którzy i które potrzebują dostępu do aborcji, różnorodnej antykoncepcji i pomocy w zakresie reprodukcji.

Dlatego tak bardzo cieszę się, że organizatorki zdecydowały się jednak na wyraźnie transpłciowy głos wygłoszony z platformy. Mam nadzieję, że za rok na ten temat wypowie się transkobieta, bo niestety bardzo często działaczki na rzecz kobiet odmawiają im bycia kobietami. Właśnie dlatego powstało specjalne hasło #NotADebate. Bo istnienie transpłciowych kobiet nie podlega dyskusji. Przenigdy.

Poniżej tekst mojego przemówienia. Przekazałem to, co leżało mi na sercu. Dziękuję wszystkim osobom trans, które się na Manifie pojawiły. Widziałem Was i mijałem wielokrotnie. To wspanale widzieć nasze flagi na takim ważnym wydarzeniu!

Przemówienia można również wysłuchać, razem z tymi dotyczącymi osób LGBTIQA oraz pracujących seksualnie. Zapis można znaleźć na facebooku.

* * *

Szanowne osoby!

Nazywam się Wiktor Dynarski i jestem osobą transpłciową.

Bardzo się cieszę, że mogę stać tu dzisiaj z wami i protestować. Cieszę się dlatego, że znów czuję moc, moc jaka płynie z gniewu i niezgody na niesprawiedliwość.

Jednocześnie jestem przerażony. Przerażony, że nadal musimy protestować. Protestować przeciwko arogancji i przemocy, które już dawno powinny zniknąć z naszego kraju.

Gdy myślę o przemocy władzy, przypominają mi się słowa posła Jarosława Kaczyńskiego, który w 2015 roku nazwał nas – osoby transpłciowe – „dziwactwami”. „Nie ma zgody” – usłyszałyśmy i usłyszeliśmy – na naszą obecność w Polsce.

A jednak jesteśmy!

Jesteśmy pomimo tego, że odmawia się nam prawa do istnienia.

Że na każdym kroku musimy udowadniać naszą płeć. Na ulicy, w pracy, w szkole, w szpitalu, w sądzie, a nawet w domu.

Gdy politycy i polityczki krzyczą „nie ma zgody!”, my całym swoim istnieniem odpowiadamy „i tak będziemy!”.

Będziemy tymi, którymi być możemy:

Singlami i singielkami, osobami samotnie wychowującymi dzieci, bezdzietnymi parami, wielodzietnymi małżeństwami… A NAWET –

mężczyznami po aborcji oraz płodzącymi matkami i rodzącymi ojcami.

Nasze ciała już dawno to wszystko potrafią.

Czas, aby prawo i społeczeństwo też to dostrzegły.

9 notes · View notes

wiktordynarski · 7 years

Link

Prezes TVP mówi, że jednopłciowe randkowanie jest niekonstytucyjne. Trochę się z tego nabijamy razem z profesorem Urbanikiem w audycji Agaty Kowalskiej.

1 note · View note

wiktordynarski · 7 years

Text

Ideas for making safer sex education more trans and intersex inclusive

acknowledge that condoms are not the only tool needed for safer sex,

acknowledge the problem with condom size re: trans and intersex bodies,

acknowledge that contraception needs to be discussed in queer safer sex literature,

acknowledge that fertility of non-cis and non-dyadic bodies needs to be present and properly presented,

degender your resources esp. brochures and toolkits,

discuss PrEP without making it seem that it protects you from all STIs and pregnancy,

discuss PrEP outside of the cis dyadic male perspective,

abolish the idea that people have only either a penis or a vulva,

teach about the importance of words and discussing sexuality,

teach about body autonomy and needs communication,

teach thorough and aware consent, esp. regarding dysphoria and dysmorphia.

5 notes · View notes

wiktordynarski · 7 years

Text

Nowa książka już wkrótce!

Już za chwilę nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Gdańskiego ukaże się książka, którą miałem przyjemność współtworzyć razem z Urszulą Kluczyńską i Anną M. Kłonkowską.

Książka dotyczy społecznego konstruowania płciowości i seksualności, ze szczególnym uwzględnieniem grup nienormatywnych, których doświadczenia nie mieszczą się w przyjętych schematach tożsamościowych odnoszących się do binarnych podziałów na męskość/kobiecość i hetero/homoseksualność.

Spis treści dostępny na stronie wydawnictwa - http://wyd.ug.edu.pl/oferta_wydawnictwa/62329/poza_schematem_spoleczny_konstrukt_plci_i_seksualnosci

Dodatkowo miałem przyjemność pozować do okładki, której autorkę, Monikę Bloch-Bednarczyk, możecie śledzić na instagramie - https://www.instagram.com/ruda_mokka/

#książka #płeć #seksualność #męskość #schemat #naukowe #praca naukowa #socjologia #gender #nowości #kobiecość #homoseksualność #heteroseksualność #okładka #model

10 notes · View notes

wiktordynarski · 7 years

Text

Odchodzę z Trans-Fuzji // Leaving Trans-Fuzja

(Photo: a picture of my last TF board meeting taken with a selfie stick. 5 white people - 3 masculine and 2 female presenting - look into the camera and smile)

Mam dla Was ważne wieści. // I have some important information for you.

18 października tego roku złożyłem rezygnację ze stanowiska osoby prezesującej i członka zarządu Fundacji Trans-Fuzja // On October 18, I have resigned from my position as president and board member of Trans-Fuzja Foundation.

Dzisiejsze zebranie zarządu organizacji potwierdziło zarówno rezygnację, jak i wyłoniło osoby kontynuujące działalność organizacji. Jestem niezmiernie dumny z tego, że począwszy od 2 stycznia zastąpi mnie Edyta Baker, a asystować będzie jej Julia Kata jako nowa wiceprezeska. // The board confirmed my resignation at today’s meeting and decided who will continue the organization’s work. I am extremely proud that on January 2 Edyta Baker will take over as the new president and Julia Kata will assist her as the new vice-president.

Na pewno nurtuje Was, skąd ta decyzja. Jeśli poszukujecie krótszej wersji - uważam, że czas w moim życiu, abym zajął się czymś innym. Nadal częściowo związanym z aktywizmem, a jednak dość nowym. Co to będzie - dowiecie się wkrótce. A jeśli chcecie wiedzieć więcej, czytajcie dalej. // You’re probably wondering where this decision came from. If you’re looking for a shortened version - I realized that it is time for me to work on something else. Something that is partially linked to activism, but fairly new. You will soon find out what that is. And if you want to know more, read on.

Z fundacją Trans-Fuzja byłem związany od 2008 roku, kiedy to zostałem jej wolontariuszem. Rok później znalazłem się w zarządzie, później zostałem wiceprezesem i zakochałem się w rzecznictwie zagranicznym, nawiązywaniu kontaktów i moją największą pasją - fundraisingiem. Wiceprezesura trwała do 2014 roku, kiedy to ówczesny zarząd powołał mnie osobą prezesująca. // I started my work with Trans-Fuzja in 2008, when I became its volunteer. A year later, I was a board member, became its vice-president soon after and fell in love with international advocacy, networking and my biggest passion - fundraising. I kept my vice-presidential position up until 2014, when the board voted me in as their president.

Będąc na tym stanowisku dołączyłem do Bogusławy Ilnickiej, Anny Grodzkiej i Lalki Podobińskiej, które wcześniej kierowały organizacją. Była to wymagająca i wyczerpująca praca, dająca jednocześnie wiele satysfakcji i niesamowitego uczucia spełnienia. Korzystając z tej szansy, nie kryłem jednakże, że widzę się w roli osoby prezesującej nie dłużej niż dwa lata. Na horyzoncie było wiele planów i wizji. Zarówno tych związanych z aktywizmem, jak i z życiem prywatnym. // Becoming the president meant that I was to join Bogusława Ilnicka, Anna Grodzka and Lalka Podobińska, who served in this position before me. It was a demanding and exhausting job, which also gave me a lot of satisfaction and an amazing feeling of fulfillment. Upon receiving this opportunity, I did not hide, however, that I saw myself as Trans-Fuzja’s president for a period of maximum two years. I had a number of plans and projects on the horizon, both connected to activism and to my private life.

1 stycznia 2017 roku minie dwa i pół roku mojej prezesury. Uważam, że to idealny czas, aby zatrzymać się, odetchnąć i przekazać innym kierowanie tak niesamowitą i rozwijającą się organizacją, jaką jest fundacja Trans-Fuzja. // January 1st 2017 will mark exactly two and a half years of my presidential term. I think this is an ideal time to stop, breathe and hand over the task of running such an amazing and well-developing organization to others.

Życzę nowemu zarządowi wszystkiego, co najlepsze, i nie mogę się doczekać, co Trans-Fuzji przyniosą kolejne miesiące i lata. <3 // I wish all the best to Trans-Fuzja’s new board and I can’t wait for what is next for the organization. <3

Dziękuję za Waszą niesamowitą energię, zaufanie i przyjaźń! // Thank you for your incredible energy, trust and friendship!

To była wspaniała 'prawie-dekada'. // It was a glorious 'almost-decade'.

#news #change #polski #english #trans-fuzja #ngo #work #praca #zmiany #new #idzie nowe #do widzenia #goodbye #bye #seeyousoon #workplace #trans #transgender #aktywizm #activism #trans activism

6 notes · View notes

wiktordynarski · 8 years

Link

Czarny Protest zawładnął Polską. Mam nadzieję, że nie jego organizatorki będą pamiętać o tym, że są wśród nas osoby, które potrzebują aborcji, a nie są kobietami. Przeczytajcie mój krótki felieton dla magazynu Enter the Room.

2 notes · View notes

wiktordynarski · 8 years

Text

On anti-oppression work [short]

The reason why so much of anti-oppression work is centered around support services is simple. When the world cannot be your safe space, you create your own. There’s no advocacy without a sense of power and that power comes from a community and those of its voices that can get through. We are all in this together and only together we can ensure that our spaces remain both open and safer. Safer for us, our families and those close to us, for strangers who share the same struggles and for each and every single person who’s right now too afraid to even reach out to us. And for those who never will, but who will remember that if in need be, someone is there to be reached. To reach for any kind of power, we must first care for one another and for all the others who are oppressed. We need to be strong, caring and intersectional.

#anti-oppression #support #community #intersectionality #advocacy #thoughts #politics #grassroots #create #care #self care #strength #unstoppable #power #together #safe space

1 note · View note

wiktordynarski · 8 years

Photo

One day I just may be on a cover of something … 😎

2 notes · View notes

wiktordynarski · 8 years

Link

O tym, jak żmudny bywa w Polsce proces uzgodnienia płci i jak wiele wciąż przed nami, jeśli chodzi o zaprzestanie przemocy systemowej na osobach transpłciowych rozmawialiśmy dziś w Radiu TOK FM.

#trans #transpłciowość #media #radio #uzgodnienie płci #korekta płci #płeć #polityka #tok fm #dyskryminacja #prawo #społecznośc #transgender #transseksualność #dziś #polski

7 notes · View notes