#αρχαιότητα | Explore Tumblr Posts and Blogs

spyskrapbook · 10 months

Text

«Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες», Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης [ΕΜΣΤ] & Musée de la Musique-Philharmonie de Paris, Λεωφόρος Καλλιρρόης και Αμβροσίου Φραντζή [πρώην εργοστάσιο «Φιξ»], 117 43, Αθήνα _ 29.06.2023-07.01.2024 _ Φωτογραφίες: Σπύρος Καπρίνης [02.07.2023].

«Το ΕΜΣΤ ανοίγει τις πόρτες του στον Ιάννη Ξενάκη [1922-2001], από τους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ού αιώνα, που με το πολυσχιδές και ρηξικέλευθο έργο του χάραξε νέους δρόμους για τον πολιτισμό του 21ου αιώνα. Σε συνεργασία με κορυφαίους μουσικούς θεσμούς από τις δύο πατρίδες του Ξενάκη, του Musée de la Musique-Philharmonie de Paris από την Γαλλία και το Ωδείο Αθηνών και το ΚΣΥΜΕ από την Ελλάδα, το ΕΜΣΤ διοργανώνει τη μεγαλύτερη εκθεσιακή παρουσίαση του Ιάννη Ξενάκη στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Η πρωτοβουλία για την έκθεση του Ξενάκη εντάσσεται στο πλαίσιο της αποστολής του Μουσείου, η οποία, μεταξύ άλλων, αποσκοπεί στην ανάδειξη του έργου διακεκριμένων ή και λιγότερο γνωστών αλλά σημαντικών πολιτιστ��κών δημιουργών της ελληνικής διασποράς.

Στο ισόγειο του Μουσείου θα παρουσιαστεί η έκθεση Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες, η πρώτη ολοκληρωμένη μεγάλη έκθεση στην Ελλάδα για τον πρωτοπόρο συνθέτη, θεωρητικό της μουσικής, αρχιτέκτονα, μηχανικό, μαθηματικό και έναν από τους πιο προοδευτικούς και δημιουργικούς στοχαστές του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Κατά τη δεκαετία του 1950, ο Ξενάκης έσπασε τους κώδικες της σύγχρονης μουσικής και δημιούργησε ένα μουσικό είδος απολύτως δικό του. Άμεσα αναγνωρισμένος από τους ομότεχνούς του και από το κοινό, αλλά και σε διαρκή κατάσταση επανεφεύρεσης και επανάστασης, ο Ξενάκης συνέθεσε ριζοσπαστική μουσική που είναι ταυτόχρονα μια αναφορά στην Αρχαιότητα, μια ωδή στη φύση και τα στοιχεία της, ένας φόρος τιμής στον μοντερνισμό στο ακρότατο σημείο του, και ένα όραμα για τη χρήση της τεχνολογίας. Το έργο του, ευρύτατα αναγνωρισμένο διεθνώς, δεν έχει μέχρι σήμερα παρουσιαστεί σε βάθος στην Ελλάδα.

Ο Ξενάκης πρωτοστάτησε στη χρήση μαθηματικών μοντέλων στη μουσική, παραδείγματος χάρη της θεωρίας των παιγνίων. Υπήρξε –και είναι ακόμη σήμερα– μία από τις κορυφαίες επιρροές διεθνώς στην ανάπτυξη της ηλεκτρονικής μουσικής και της μουσικής σύνθεσης από υπολογιστή. Η έκθεση, που είναι μια συμπαραγωγή της Musée de la Musique-Philharmonie de Paris και του ΕΜΣΤ, παρουσιάζει πρωτότυπο και ανέκδοτο υλικό από τα πολλαπλά στρώματα της ακατάβλητης δημιουργικότητας του Ιάννη Ξενάκη: φωτογραφίες, αρχιτεκτονικά σχέδια, απεικονιστικές παρτιτούρες, μακέτες και ανέκδοτο ακουστικό υλικό.

Χωρισμένη σε έξι ενότητες, η έκθεση Ηχητικές Οδύσσειες επικεντρώνεται στο πιο σημαντικό και αντισυμβατικό κομμάτι του έργου του και ρίχνει φως στην προσωπική του ιστορία, όπως επίσης και στην εικαστική, λογοτεχνική και μουσική παραγωγή του. Ενσωματώνει τον συνθέτη στον καιρό του και στα πολιτικά και πολιτιστικά κινήματα που τον καθόρισαν ως καλλιτέχνη. Σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, σχεδιασμένο από την Εύα Μανιδάκη και τον Θανάση Δεμίρη [Flux Office], o επισκέπτης καλείται να βυθιστεί στην πολυτάραχη προσωπική ιστορία του Ιάννη Ξενάκη, να ανακαλύψει το εύρος του έργου του και των ενδιαφερόντων του και να ταξιδέψει στο μοναδικό και πολυδιάστατο σύμπαν του.»

#Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες #Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης #ΕΜΣΤ #Αθήνα #Musée de la Musique-Philharmonie de Paris #Paris #France #Fix #Φιξ #Ιάννης Ξενάκης #Iannis Xenakis #Σπύρος Καπρίνης #Spyros Kaprinis #2023

27 notes · View notes

justforbooks · 1 month

Text

Όλα δείχνουν ότι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή μπέρδεψε την αφή της Ολυμπιακής Φλόγας με τον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον και πιθανότατα επηρεασμένη από το (υποθέτω) επίτηδες κιτς βίντεο κλιπ του τραγουδιού της Μαρίνας της Σάττι θέλησε να παρουσιάσει κάτι ανάλογο. Έτσι τα ματάκια μας αντίκρισαν τη νέα αμφίεση των ιερειών της τελετής και ευτυχώς που υπάρχει φωτογραφικό υλικό καθώς το θέαμα είναι κάπως δύσκολο να περιγραφεί και ακόμα πιο δύσκολο να γίνει πιστευτό.

Ως φαν της παρωδίας ομολογώ ότι το αποτέλεσμα μου αρέσει (αν και θα ήθελα μερικούς σάτυρους, τσολιαδάκια και την επιγραφή OYZO POWER πάνω στα φορέματα) αλλά αναγνωρίζω ότι υπάρχει ένα τόσο δα προβληματάκι: σε αντίθεση με τον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον που δεν παίρνει τον εαυτό του και πολύ στα σοβαρά η τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας υποτίθεται ότι είναι μια απολύτως σοβαρή τελετή και ως τέτοια «πωλείται» εντός και εκτός Ελλάδας. Συνεπώς η αμφίεση που θα ταίριαζε σε μια χιουμοριστική, επίτηδες κιτς, προώθηση του ελληνικού τραγουδιού, ίσως να μην είναι η καταλληλότερη για τις «ιέρειές» της.

Το πιο προβληματικό, κατά τη γνώμη μου, είναι το ανδρικό ένδυμα, ο χιτώνας. Ο κούρος, για τον οποίο με δυσκολία γράφω, είναι επιεικώς χάλια. Καθόλου δεν κολακεύει ακόμα και τα λυγερόκορμα αγόρια που επιλέγονται γι' αυτή την τελετή, χορευτές ή αθλητές, δεν έχει σημασία. Το χέρι της σχεδιάστριας είναι σαν να έκοψε κατά λάθος μια κολόνα και το επάνω μέρος θυμίζει ρωμαϊκό μπούστο σε ταινίες όπως ο «Χιτών». Σε συνδυασμό με αυτά τα nude σανδάλια, είναι οι μεγάλοι χαμένοι της παρουσίασης. Σε αυτό το μοτίβο πήγαν όλα λάθος.

Αν κρίνω από φωτογραφίες προηγούμενων ετών δεν είναι η πρώτη φορά που η στολή των «ιερειών» αλλάζει αλλά νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που η αλλαγή παραπέμπει σε φτηνή αποκριάτικη αμφίεση. Επί μέρες στα σόσιαλ γίνεται χαμός, ψάχνω μια ανάρτηση να μιλάει θετικά και δεν βρίσκω ούτε ένα άρθρο, ούτε ένα ενθουσιώδες σχόλιο. Τίποτα.

Σε κάθε περίπτωση πέρα από το αισθητικό αποτέλεσμα υπάρχει ένα θέμα πιο σημαντικό που ξεπερνάει την αμφίεση και το κακό γούστο: η αρχοντοχωριάτικη (ή βλαχομπαρόκ ή γυφτολαϊκή… είναι πολλές οι λέξεις που ταιριάζουν) ανάγκη αλλαγής και «εκμοντερνισμού» των πάντων, ακόμα κι αυτά που όχι μόνο δεν χρειάζονται αλλαγή αλλά απαιτούν σταθερότητα η οποία να επιβεβαιώνει το κύρος τους.

Η τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας προφανώς δεν έχει καμία σχέση με την αρχαιότητα. Είναι μια επινόηση του 20ού αιώνα που σκοπό έχει να διαφημίσει τη σύνδεση των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων με αυτούς της αρχαιότητας. Για να εκπληρώσει τον σκοπό της πρέπει να φαίνεται παλιά και σχετικά αναλλοίωτη στον χρόνο. Είναι μια κατασκευασμένη «παράδοση» η οποία εξ αιτίας της επανάληψης τελικά καταλήγει να γίνει αληθινή. Μια παράδοση η οποία για να παραμείνει παράδοση και να εγ��ραφεί στη συνείδηση όλων ως τέτοια πρέπει να κάνει ό,τι κάνουν όλες οι παραδόσεις: να μην αλλάζει ή τουλάχιστον να μην αλλάζει αισθητ��.

Ακόμα κι αν οι νέες αμφιέσεις δεν έμοιαζαν με αμφιέσεις πληρώματος άρματος του πατρινού καρναβαλιού η δραστική αλλαγή πάλι θα ήταν μια κακή ιδέα. Τουλάχιστον για όσους νομίζουν ότι η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας είναι μια τελετή με όλη τη σημασία της λέξης και όχι μια απλή εκδήλωση της οποίας οι διοργανωτές πρέπει κάθε τόσο να επινοούν ευρήματα προκειμένου να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του βαριεστημένου κοινού. Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή μοιάζει να πιστεύει το δεύτερο, πράγμα κάπως περίεργο αν κανείς σκεφτεί ότι η επιτροπή είναι που αποκαλεί την πρωταγωνίστρια της εκδήλωσης «πρωθιέρεια» και όχι παρουσιάστρια ή κονφερασιέ, τίτλος που όσο να ‘ναι ταιριάζει περισσότερο με τη νοοτροπία του «να κάνουμε κάτι καινούργιο» που δεν πολυταιριάζει σε τελετές με «ιέρειες».

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #ντράπηκε και η ντροπή

4 notes · View notes

gemsofgreece · 1 year

Note

Υπάρχουν βιβλία ή websites στα ελληνικά που θα προτείνατε για να μάθετε περισσότερα για την ελληνική ιστορία (αρχαία, μυθολογία, βυζαντινή, σύγχρονη) και ερμηνείες;

Σίγουρα υπάρχουν, απλώς εγώ βασίζομαι σε ό,τι έχω μάθει στα σχολικά βιβλία και ύστερα απλά διασταυρώνω πηγές στο διαδίκτυο. 😅 Στην πραγματικότητα, έχω διαβάσει πολύ λίγα εξωσχολικά ιστορικά βιβλία.

Και ό,τι λίγο έχω διαβάσει είναι κυρίως για τη Νεότερη Ελληνική Ιστορία. Προτείνω:

Ιστορία (Κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους 1834-1974 του Βασίλη Ραφαηλίδη. Μια άκρως σκωπτική αλλά και αρκετά μορφωτική απόδοση της σύγχρονης ιστορίας. Πρέπει να τονίσω ότι το βιβλίο περιέχει και ένα παράρτημα από τον Γεράσιμο Κακλαμάνη που με βρίσκει κάθετα αντίθετη. Ωστόσο, ο κύριος κορμός του βιβλίου (δηλαδή το κομμάτι του Ραφαηλίδη) είναι εξαιρετικός και τον συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Πολιτικές δολοφονίες στην Ελλάδα του Γεωργίου Σαρρή. Μια εισαγωγή στο ιστορικό των πολιτικών δολοφονιών της χώρας ειδικά επί του Εθνικού διχασμού, του Εμφυλίου Πολέμου και της Χούντας, δηλαδή των πραγματικά σκοτεινότερων και πλέον συγκαλυμμένων πτυχών της ιστορίας μας.

Τα 100 γεγονότα που σημάδεψαν την Ελλάδα από το 1821 έως σήμερα του Αντώνη Αντωνιάδη. Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω διαβάσει ακόμα αυτό το βιβλίο, αλλά είναι στο ράφι μου, παίρνει καλές κριτικές και πιστεύω ότι θα είναι πολύ καλή εισαγωγή στη νεότερη ελληνική ιστορία.

Μπορώ να προτείνω και κάποια podcasts αν θέλετε να εξασκήσετε τα ελληνικά και στο άκουσμα; Το Διορθωτικα Μαθήματα Ιστορίας του Γιώργου Μαυρογορδάτου είναι εξαιρετικό, επίσης για τη σύγχρονη ιστορία μόνο αλλά πραγματικά πολύ, πολύ καλό. Τα LiFO Podcasts επίσης κάνουν παρά πολλά σπουδαία ιστορικά αφιερώματα και καλύπτουν όλες τις περιόδους της Ελληνικής ιστορίας. Το Archaeostoryteller του Θοδωρή Παπακώστα ασχολείται με την αρχαιότητα και τη μυθολογία, και όχι μόνο την ελληνική.

Δείτε και το κανάλι The Mythologist στο YouTube.

Από websites, προτείνω τη ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ που καλύπτει πολλά λιγότερο γνωστά γεγονότα της Ελληνικής και της παγκόσμιας ιστορίας.

Τέλος η αγάπη μου για την Βυζαντινή ιστορία προέρχεται από τον μπαμπά μου την σειρά τόμων Η Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας του Γάλλου Charles Diehl. Ναι, είναι γαλλικά βιβλία αλλά φυσικά ίσως μπορέσετε να τα βρείτε μεταφρασμένα στα Ελληνικά αν τα ψάξετε διαδικτυακώς από την περιοχή σας. Η ελληνική μετάφραση είναι μάλιστα πιο διαδεδομένη από την αγγλική νομίζω. Στην Ελλάδα έχουμε σε μεγάλη υπόληψη τον (ελληνιστί!) Κάρολο Ντηλ, έχουμε δώσει και το όνομά του σε οδούς!

#greece #history #Greek history #book rec #book recommendations #podcast recommendation #greek #γρεεκ ποστ #ελληνικό ποστ #ask #kelseythelinguist

20 notes · View notes

sciatu · 1 year

Photo

Otto templi vi sono in quel di Agrigento, ognuno nell’antichità dedicato ad un dio potente e generoso. Io li visito chiedendo il perché, i segreti e la magia di quanto chiamano amore (da un idea di @aphroditeurania22).

Υπάρχουν οκτώ ναοί στον Ακράγα, ο καθένας στην αρχαιότητα αφιερωμένος σε έναν ισχυρό και γενναιόδωρο θεό. Τους επισκέπτομαι ρωτώντας γιατί, τα μυστικά και τη μαγεία αυτού που λένε αγάπη (από μια ιδέα της @ Aphroditeurania22).

TEMPIO DI GIOVE - OLYMPIEION - Tra tutti quelli a cui questi templi sono dedicati, il tuo è il più possente, degno del padre della forza, del sacerdote della giustizia, unico signore della bellezza. Tra tutti gli dei la tua parola è l’ultima e scrive la legge, la norma a cui noi umani e gli immortali tuoi figli, dobbiamo solo obbedienza. Tra tutti i tuoi poteri, quello che ti definisce e ti rende invincibile, il potere con cui domini uomini e natura è il vivere al di là del tempo. Eppure, per noi uomini, blasfemi e corrosi dai difetti dell’ego e dalla provvisorietà della carne, vi è un Dio che della sua fragilità del suo mutare con il tempo e nel tempo morire e rinascere, cambiare e restare immutato, indebolirsi e rafforzarsi, di questa sua tangibile limitata esistenza, ha fatto il suo potere più grande. Un Dio che, più veloce della tua saetta, può rubarci i suoi doni da un attimo con l’altro, rendendoci folli a ragione di un tradimento e spingerci noi stessi a tradire senza remore e vergogna. Un Dio che ci dona una felicità grande per quanto è grande il mare, o che può renderci aridi ed arsi di vita come un fiume asciugato e imbiancato dal sole d’agosto. Un dio per cui rinunciamo a noi stessi, rinneghiamo il nostro egoismo e doniamo tutto quello che è in nostro potere pur di far vivere e crescere il suo dono all’infinito. È questo Dio che ci rende dei e schiavi, questo Dio che gli uomini chiamano amore, che ora è piacere della carne, ed ora è un legame sottile e forte come i fili di seta, fatto di sguardi, di carezze ed attenzioni, che trasformano passioni e carnalità in un legame intenso, immenso, invisibile, fragilissimo ed eterno anche se l’eternità non è dell’amore, ma l’amore rende ogni attimo eterno, ogni assenza una voragine infinita, ogni abbraccio un innesto di fiore su fiore a dare una nuova vita, a donare quei colori e profumi che i due fiori da soli non potrebbero mai avere. Tutto questo è quanto proviamo di questo nostro essere che è fragile e delicato, che vive come alcune farfalle un solo giorno o mille infinite estati e benché siamo mortali e senza alcun potere, la bellezza dell’amore cancella ogni invidia della tua divinità, ci fa trascurare l’eternità ed ogni altro paradiso, parchè è l’unica luce che illumina le tenebre dell’anima, l’unica debole fiamma che riscalda la gelida provvisorietà della nostra carne. La fortezza sempre assediata dalle nostre debolezze e dalla seduzione del piacere, dall’arroganza del nostro ego e le cui mura sono salde quanto la forza con cui ci doniamo a chi amiamo. Così come la tua immortalità ti rende padrone di ogni dio, questa immensa fragilità, ci rende dei e provvisori perché ci dona il loro potere sovrumano, ci santifica in ogni dolore che proviamo, giustifica i silenzi della vita che non può contenere o sapere, la gioia che proviamo. È questa fragilità, l’unica forza che abbiamo, l’unica ambrosia con cui ci nutriamo, la delicata, labile, provvisoria eternità che ci permette di vivere di giorno e di accettare le notti e l’assoluto nulla di cui sono gentili messaggere.

#Scistu #agrigento #Greek Mythology #Greek in Sicily

22 notes · View notes

naxosandsmallcyclades · 9 months

Text

Στη Νάξο θα βρείτε ένα δίκτυο μονοπατιών εκατοντάδων χιλιομέτρων, το οποίο ανατρέχει στην αρχαιότητα και αποτελούσε το βασικό σύστημα πρόσβασης από τον ένα οικισμό του νησιού στον άλλον.

Υπάρχουν διάφορες διαδρομές που θα σας φέρουν κοντά στα υπέροχα τοπία του νησιού, σε μνημεία πολιτιστικά και θρησκευτικά και σε άλλα σημεία ενδιαφέροντος.

Έχετε κάνει ποτέ πεζοπορία στη Νάξο;

Μοιραστείτε μαζί μας τις εντυπώσεις σας στα σχόλια.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με μερικές ενδιαφέρουσες διαδρομές επισκεφθείτε το www.naxos.gr

#naxosandsmallcyclades#SmallCyclades#Naxos#naxosisland#Greece#Aegean#visitgreece#greekislands#aegeansea#cyclades_island#travelgreece#lovegreece#island#travel_greece#perfect_greece#Νάξος#Ελλάδα#hiking

#naxosandsmallcyclades #naxos #greece #ναξος #naxosisland #village #smallcyclades #visitgreece #lovegreece #ελλάδα #hiking

2 notes · View notes

reality-breaker · 8 months

Text

Επιλογές Σεπτεμβρίου (2/9)

AI Dungeon: RPG μέσω τεχνικής νοημοσύνης | η κλειστή πόλη Kowloon: ένας αστικός λαβύρινθος | η κρυφή ζωή των Δρυίδων: ποιοι ήταν πραγματικά; | Diablo II: αληθινή κόλαση για τους υπαλλήλους | τεχνητή νοημοσύνη: εργαλειοποίηση του φόβου | «βιβλία του κακού»: πέρα από το Νεκρονομικόν | ένας άνθρωπος βάδισε 6.000 μίλια: στην πιο μεγάλη μεγαλούπολη της Αμερικής | σοβιετική υπερτεχνολογία: από τρένα ατομικής ενέργειας μέχρι ακτίνες θανάτου | το 9, ως γνωστόν, είναι βαρύτερο του 6: άρα γυρίζει τροχούς | Ηρόδοτος: μάντεις και απατεώνες | ελεγχόμενοι εμπρησμοί: γεωμηχανική | πέρα από τα ανθρώπινα όρια: η νέα μηχανή | Ian Miller: εξώφυλλα για μουσικά άλμπουμ | Philip K. Dick: η περίφημη ομιλία του στο Metz της Γαλλίας, το 1977 | επιστημονική φαντασία: ήταν ποτέ «μοντέρνα»; | το 5ο τεύχος του Bizarchives: κατεβάστε το δωρεάν

https://fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris/epiloges/ep.php?ID=09_2023#1

4 notes · View notes

pollonegro666 · 1 year

Text

2023/01/21 En su origen, el pueblo vivió de la pesca aunque sus habitantes estaban resguardados en un promontorio a salvo del ataque de piratas que surcaron los mares en la antiguedad.

Originally, the town lived from fishing although its inhabitants were sheltered on a promontory safe from the attack of pirates who sailed the seas in ancient times.

Google translation into Italian: Originariamente il paese viveva di pesca anche se i suoi abitanti erano riparati su un promontorio al sicuro dall'attacco dei pirati che in tempi antichi solcavano i mari.

Google Translation into French: A l'origine, la commune vivait de la pêche bien que ses habitants fussent abrités sur un promontoire à l'abri des attaques des pirates qui sillonnaient les mers dans les temps anciens.

Google Translation into Portuguese: Originalmente, a cidade vivia da pesca, embora seus habitantes estivessem abrigados em um promontório a salvo dos ataques de piratas que percorriam os mares em tempos antigos.

Google Translation into Arabic: في الأصل ، كانت المدينة تعيش من الصيد على الرغم من أن سكانها كانوا محميين على نتوء آمن من هجمات القراصنة الذين جابوا البحار في العصور القديمة.

Google Translation into German: Ursprünglich lebte die Stadt vom Fischfang, obwohl ihre Bewohner auf einer Landzunge geschützt vor den Angriffen von Piraten waren, die in der Antike die Meere durchstreiften.

Google Translation into Albanisch: Fillimisht, qyteti siguronte jetesën nga peshkimi, megjithëse banorët e tij mbroheshin nga sulmet e piratëve që bredhin detet në kohët e lashta në një kep.

Google Translation into Armenian: Ի սկզբանե քաղաքն ապրում էր ձկնորսությամբ, թեև նրա բնակիչները պաշտպանված էին ծովահենների հարձակումներից, որոնք հնում շրջում էին ծովերում հրվանդանի վրա։

Google Translation into Bulgarian: Първоначално градът се е прехранвал от риболов, въпреки че жителите му са били защитени от нападенията на пиратите, които бродили в моретата в древността на нос.

Google Translation into Czech: Původně se město živilo rybolovem, i když jeho obyvatelé byli chráněni před útoky pirátů, kteří se v dávných dobách proháněli po mořích na výběžku.

Google Translation into Croatian: Izvorno je grad živio od ribarenja, iako su njegovi stanovnici u davna vremena na rtu bili zaštićeni od napada gusara koji su harali morima.

Google Translation into Slovak: Pôvodne sa mesto živilo rybolovom, hoci jeho obyvatelia boli chránení pred útokmi pirátov, ktorí sa v dávnych dobách na výbežku potulovali po moriach.

Google Translation into Slovenian: Prvotno se je mesto preživljalo z ribolovom, čeprav so bili njegovi prebivalci zaščiteni pred napadi piratov, ki so v starih časih tavali po morju na rtu.

Google Translation into Estonian: Algselt elatus linn kalapüügist, kuigi selle elanikud olid kaitstud mereröövlite rünnakute eest, kes iidsetel aegadel neemel merel ringi rändasid.

Google Translation into Suomi: Alun perin kaupunki eläytyi kalastuksesta, vaikka sen asukkaat suojeltiin merirosvojen hyökkäyksiltä, jotka muinoin vaelsivat merellä niemekkeellä.

Google Translation into Greek: Αρχικά, η πόλη βιοποριζόταν από το ψάρεμα, αν και οι κάτοικοί της προστατεύονταν από τις επιθέσεις πειρατών που τριγυρνούσαν στις θάλασσες την αρχαιότητα σε ένα ακρωτήρι.

Google Translation into Dutch: Oorspronkelijk leefde de stad van de visserij, hoewel de inwoners werden beschermd tegen de aanvallen van piraten die in de oudheid op een voorgebergte over de zeeën zwierven.

Google Translation into Norwegian: Opprinnelig levde byen av fiske, selv om innbyggerne ble beskyttet mot angrep fra pirater som streifet rundt i havet i antikken på en odde.

Google Translation into Polish: Pierwotnie miasto utrzymywało się z rybołówstwa, choć jego mieszkańcy byli chronieni przed atakami piratów, którzy w starożytności przemierzali morza na cyplu.

Google Translation into Romanian: Inițial, orașul trăia din pescuit, deși locuitorii săi erau protejați de atacurile piraților care cutreierau mările în antichitate pe un promontoriu.

Google Translation into Russian: Первоначально город зарабатывал на жизнь рыболовством, хотя его жители были защищены от нападений пиратов, которые в древности бороздили моря на мысе.

Google Translation into Serbian: Првобитно, град је живео од риболова, иако су његови становници били заштићени од напада гусара који су у давна времена лутали морима на рту.

Google Translation into Swedish: Ursprungligen försörjde sig staden på fiske, även om dess invånare var skyddade från attacker från pirater som strövade omkring i haven i antiken på en udde.

Google Translation into Turkish: Aslen şehir balıkçılıkla geçimini sağlıyordu, ancak sakinleri antik çağlarda bir burun üzerinde denizlerde dolaşan korsanların saldırılarından korunuyordu.

Google Translation into Ukrainian: Спочатку місто заробляло на життя рибальством, хоча його жителі були захищені від нападів піратів, які в давнину бродили по морях на мисі.

Google Translation into Bengali: মূলত, শহরটি মাছ ধরার মাধ্যমে জীবিকা নির্বাহ করত, যদিও এর বাসিন্দারা জলদস্যুদের আক্রমণ থেকে সুরক্ষিত ছিল যারা প্রাচীনকালে সমুদ্রে প্রমোন্টরিতে ঘুরে বেড়াত।

Google Translation into Simplified Chinese: 最初，这座城市以捕鱼为生，尽管它的居民受到保护，免受古代在海角上漫游海上的海盗的袭击。

Google Translation into Traditional Chinese: 最初，這座城市以捕魚為生，儘管它的居民受到保護，免受古代在海角上漫游海上的海盜的襲擊。

Google Translation into Korean: 원래 이 도시는 어업으로 생계를 유지했지만 고대에 곶에서 바다를 배회하던 해적들의 공격으로부터 주민들을 보호했습니다.

Google Translation into Hebrew: במקור העיר התפרנסה מדיג, למרות שתושביה היו מוגנים מפני התקפות של שודדי ים ששוטטו בים בימי קדם על צוק.

Google Translation into Hindi: मूल रूप से, शहर ने मछली पकड़ने से जीवनयापन किया, हालांकि इसके निवासियों को समुद्री लुटेर��ं के हमलों से बचाया गया था, जो प्राचीन काल में समुद्र में घूमते थे।

Google Translation into Indonesian: Awalnya kota ini mencari nafkah dari memancing, meski penduduknya terlindungi dari serangan bajak laut yang mengarungi lautan pada zaman dahulu di sebuah tanjung.

Google Translation into Japanese: 元々、この都市は漁業で生計を立てていましたが、その住民は古代に岬で海を歩き回った海賊の攻撃から守られていました.

Google Translation into Kyrgyz: Башында шаар балык уулоо менен жан бакчу, бирок анын жашоочулары байыркы убакта деңиздерди тумшукта аралап жүргөн каракчылардын кол салууларынан корголгон.

Google Translation into Malay: Pada asalnya, bandar ini mencari rezeki dari menangkap ikan, walaupun penduduknya dilindungi daripada serangan lanun yang berkeliaran di laut pada zaman dahulu di tanjung.

Google Translation into Panjabi: ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਹਿਰ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਨ ਤੋਂ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂਆਂ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਮੋਨਟਰੀ ਤੇ ਘੁੰਮਦੇ ਸਨ।

Google Translation into Pashtun: په اصل کې، ښار د کب نیولو څخه ژوند کاوه، که څه هم د هغې اوسیدونکي د سمندري غلو له بریدونو څخه خوندي شوي وو چې په لرغونو وختونو کې په سمندر کې په پروموټري کې ګرځي.

Google Translation into Persian: در اصل، این شهر از طریق ماهیگیری امرار معاش می کرد، اگرچه ساکنان آن از حملات دزدان دریایی که در زمان های قدیم بر روی دماغه ای در دریاها پرسه می زدند محافظت می شدند.

Google Translation into Tagalog: Noong una, ang lungsod ay naghahanapbuhay mula sa pangingisda, bagaman ang mga residente nito ay protektado mula sa mga pag-atake ng mga pirata na gumagala sa dagat noong sinaunang panahon sa isang promontoryo.

Google Translation into Thai: เดิมที เมืองนี้หาเลี้ยงชีพด้วยการตกปลา แม้ว่าชาวเมืองจะได้รับการปกป้องจากการโจมตีของโจรสลัดที่ท่องทะเลในสมัยโบราณบนแหลม

Google Translation into Urdu: اصل میں، یہ شہر ماہی گیری سے روزی کماتا تھا، حالانکہ اس کے باشندے بحری قزاقوں کے حملوں سے محفوظ تھے جو قدیم زمانے میں سمندروں میں پروموٹری پر گھومتے تھے۔

#2023/01/21 #En su origen #el pueblo vivió de la pesca aunque sus habitantes estaban resguardados en un promontorio a salvo del ataque de piratas que surcaron los mar #Originally #the town lived from fishing although its inhabitants were sheltered on a promontory safe from the attack of pirates who sailed the seas in #Google translation into Italian:#Originariamente il paese viveva di pesca anche se i suoi abitanti erano riparati su un promontorio al sicuro dall'attacco dei pirati che in #Google Translation into French:#A l'origine #la commune vivait de la pêche bien que ses habitants fussent abrités sur un promontoire à l'abri des attaques des pirates qui sillonnaient #Google Translation into Portuguese:#Originalmente #a cidade vivia da pesca #embora seus habitantes estivessem abrigados em um promontório a salvo dos ataques de piratas que percorriam os mares em tempos antigos.#Google Translation into Arabic:#في الأصل ، كانت المدينة تعيش من الصيد على الرغم من أن سكانها كانوا محميين على نتوء آمن من هجمات القراصنة الذين جابوا البحار في العصور الق #Google Translation into German:#Ursprünglich lebte die Stadt vom Fischfang #obwohl ihre Bewohner auf einer Landzunge geschützt vor den Angriffen von Piraten waren #die in der Antike die Meere durchstreiften.#Google Translation into Albanisch:#Fillimisht #qyteti siguronte jetesën nga peshkimi #megjithëse banorët e tij mbroheshin nga sulmet e piratëve që bredhin detet në kohët e lashta në një kep.#Google Translation into Armenian:#Ի սկզբանե քաղաքն ապրում էր ձկնորսությամբ #թեև նրա բնակիչները պաշտպանված էին ծովահենների հարձակումներից #որոնք հնում շրջում էին ծովերում հրվանդանի վրա։#Google Translation into Bulgarian:#Първоначално градът се е прехранвал от риболов

4 notes · View notes

aboutanancientenquiry · 1 year

Text

“Truth in History: The principles of Herodotus in connection with the work of Dimitris Kyrtatas

Nanno Marinatos

Emerita, Distinguished Professor of Classics

University of Illinois at Chicago

Περίληψη: Το έργο του Δημήτρη Κυρτάτα χαρακτηρίζεται από την ισορροπημένη παρουσίαση των πηγών που οδηγεί σε δίκαιες αποτιμήσεις της ιστορικής πραγματικότητας. Το ίδιο περίπου κάνει και ο αγαπημένος του αρχαίος συγγραφέας, ο ιστορικός Ηρόδοτος. Πολλές φορές παραθέτει και αυτός πηγές που δεν θα τις θεωρούσε αξιόπιστες ένας επαγγελματίας ιστορικός σήμερα, όμως η ανθρώπινη φαντασία είναι και αυτή μέρος της ιστορίας. Όπως γράφει χαρακτηριστικά: “στο κάτω κάτω, τα παραμύθια και τα ανέκδοτα, οι συκοφαντίες και οι παραπλανητικές διαδόσεις είναι επίσης μέρος της ιστορίας” (Οδός, 2020, 19).

Abstract: The work of D. Kyrtatas is characterized by the balanced presentation of the sources that leads to fair assessments of the historical reality. His favorite ancient writer, the historian Herodotus, does much the same since he often cites sources that a professional historian today would not consider credible. However, both Herodotus and Kyrtatas believe that imagination is an integral part of human history. As D. Kyrtatas characteristically writes: "After all, fairy tales and anecdotes, slander and misleading propaganda are also part of history” (Οδός 2020, 19).

Λέξεις κλειδιά: Αλήθεια, ιστορία, δικαιοσύνη, πολυφωνία

Key words: Truth, history, fairness, polyphony

Polyphony

If I were to single out one recognizable feature of Dimitris Kyrtatas’ scholarly work, this would be his narrative fairness, his reluctance to pass judgments on characters and situations and his unwillingness to privilege formal traditions over secondary ones. In his view, every tradition contains valuable elements and hence is entitled to discussion. Kyrtatas achieves his goals first by selecting the appropriate materials (see below) and second by minimizing his own authorial interference. He often cites points of view exactly as presented by the original narrators of the ancient texts and by so doing, he avoids succumbing to academic orthodoxy. In his book Ελληνική Αρχαιότητα (Greek Antiquity), co-authored with Spyridon Rangos, the writers declare that they are interested in rendering what the ancient authors handed down, the how and why of their arguments, without trying to relate their sayings to modern academic orthodoxy.

Δεν υιοθετήσαμε πλήρως την υπερκριτική στάση της σύγχρονης έρευνας. Ενδιαφερθήκαμε συχνά να αποδώσουμε τι παραδίδουν οι αρχαίοι συγγραφείς, πώς και γιατί ισχυρίζονται, χωρίς να συσχετίσουμε πάντα τα λεγόμενα τους με τα πορίσματα της νεότερης ακαδημαικής ορθοδοξίας. Ενα από τα μελήματα μας ήταν οι τρόποι πρόσληψης του παρελθόντος... από τους ίδιους τους Ελληνες. Επινοημένοι θρύλοι και μεταγενέστερα ανέκδοτα εκτίθενται ενίοτε ως στοιχεία ενδεικτικά του αρχαίου τρόπου σκέψης (Ελληνική Αρχαιότητα, 2010, 5).

The title of Kyrtatas’ latest book Η Οδός (Pathway) is suggestive of the multiple paths of the world of Late Antiquity and includes a wide range of sources and unusual tales, some of which may appear unreliable to the factual historian. And yet, such stories yield information which is of great interest. “After all,” Kyrtatas writes, “tales and anecdotes, slander and misleading rumours are also part of history” (στο κάτω κάτω, τα παραμύθια και τα ανέκδοτα, οι συκοφαντίες και οι παραπλανητικές διαδόσεις είναι επίσης μέρος της ιστορίας”) (Οδός, 2020, 19)

This makes Kyrtatas’ scholarly work polyphonic.

Herodotus: Human thought as History

Given the polyphonic approach, it is appropriate to include in this honorary volume some reflections on his favourite ancient historian, Herodotus, whose story-telling is also polyphonic. Needless to repeat what is well-known, namely that Herodotus has been severely misunderstood in the past. He was once viewed as an unreliable historian, a collector of tales and fantasies, a geographer whose original purpose was to be a sensationalist ethnographer and an entertainer of the public. The great German scholar Felix Jacoby, however, while maintaining the view that Herodotus was originally a geographer, also stressed that the latter developed into a good historian.1 Others have been less kind even calling him a liar who manipulated his evidence by use of rhetorical tricks and fake autopsies.2 Fortunately, this extreme position has not found general acceptance: now Herodotus is viewed as a complex and, for the most part, reliable narrator.3

The issue here, however, is not only Herodotus’ reliability but also his approach to reporting. Take as an example what he writes about the distant lands of the northern sphere. He admits that he did not visit these places in person because of their remote location at the edges of the world, but he reproduces what he has heard from others, sometimes repeating the writings of older poets. He does not hesitate to use oral reports collected during his travels.

Regarding places and creatures in the distant north, Herodotus writes:

There is also a story related in a poem by Aristeas son of Caüstrobius, a man of Proconnesus. This Aristeas, possessed by Phoebus, visited the Issedones; beyond these (he said) live the one-eyed Arimaspians, beyond whom are the griffins that guard gold, and beyond these again the Hyperboreans, whose territory reaches to the sea (4.13.1; Godley).

Herodotus does not claim here that his report is factually true but rather the opposite, since he states explicitly that he could not find eyewitnesses who had seen the lands and creatures of the north with their own eyes:

I can find out from no one who claims to know as an eyewitness. For even Aristeas, whom I recently mentioned—even he did not claim to have gone beyond the Issedones, even though a poet; but he spoke by hearsay of what lay north, saying that the Issedones had told him. But all that we have been able to learn for certain by report of the farthest lands shall be told. (4. 16. 1-2; Godley; italics mine).

Given Herodotus’ admittance that reports are not verifiable, the reader has the right to wonder why he bothers to record the poet Aristeas’ account. The answer is that he made a conscious choice to record all versions of human thought and not to confine himself to those facts which were provable by autopsy. All stories, written or oral, had a certain validity for him because fantasy was in itself a record of human history.

Consider another passage in which Herodotus describes a lake near Chalcedon, in North Africa.

It is said that there is a lake on this island from which the maidens of the country draw gold-dust out of the mud on feathers smeared with pitch. I do not know whether this is true; I just write what is said (4.195.3; Godley;...).

Even though the story cannot be verified, Herodotus decides here that hearsay constitutes an aspect of human tradition but warns his reader that a distinction must be drawn between verifiable truth and hearsay (εἰ μὲν ἔστι ἀληθέως οὐκ οἶδα, τὰ δὲ λέγεται γράφω). This reminds of Kyrtatas’ dictum that even misleading traditions are part of history (Οδός 2020, 19).

Reason and Scientific Truth

As has already been hinted above, Herodotus was not indifferent to the factuality of circumstances, places and events. On the contrary, when he proposes a hypothesis, he takes pains to spell out his evidence and to base his theory on reason. For example, he declares that the alleged pyramid of Rhodopis in Egypt was not built by this famous courtesan (incidentally, Rhodopis was of Greek origin but lived in Egypt) because she did not possess the richness necessary to build a pyramid:

…indeed, it is clear to me that they say this without even knowing who Rhodopis was (otherwise, they would never have credited her with the building of a pyramid on which what I may call an uncountable sum of money was spent) … (2. 134.2; Godley).

Herodotus concludes that the story is not reliable on the basis of reason. Another example concerns the mythical river Ocean, which certain ancient researchers (like Hecataeus) had associated with the origins of the Nile. Herodotus, however, claims that this river did not really exist - except in human fantasy.

The opinion about Ocean is grounded in obscurity and needs no disproof; for I know of no Ocean river; and I suppose that Homer or some older poet invented this name and brought it into his poetry (2.23; Godley).

By making this statement about fantasy and invention, Herodotus shows that he was perfectly aware of the difference between written testimony and autopsy, on the one hand, and oral tales, on the other, showing awareness that oral tradition may involve fantasy and does not qualify as scientific truth. When it comes to scientific truth he is very strict and insists on solid evidence: autopsy, tokens, clues (τεκμήρια 2. 13; 9. 100; μαρτύριον 2.22.2). Clues and physical evidence are combined, and an inference is drawn to propose a plausible conclusion (the word he uses is οἰκότως, 2. 245). For example, Herodotus deduces the Greekness of Macedonians from the historical evidence that their king Alexander was proven to be Greek:

Now that these descendants of Perdiccas are Greeks, as they themselves say, I myself chance to know and will prove it in the later part of my history (ἀποδέξω ὡς εἰσὶ Ἓλληνες).

Furthermore, the Hellenodicae who manage the contest at Olympia determined that it is so, for when Alexander chose to contend and entered the lists for that purpose, the Greeks who were to run against him wanted to bar him from the race, saying that the contest should be for Greeks and not for foreigners. Alexander, however, proving himself to be an Argive, was judged to be a Greek. He accordingly competed in the furlong race and tied step for first place. This, then, is approximately what happened (5. 22 1-2; Godley).

At another place, Herodotus argues that reason leads to plausible historical hypotheses: “what is not knowable I deduce” (τά μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, 2.33.2). As for autopsy, he checks some of the facts in person so that he may discern with clarity what happened (σαφές τι εἰδέναι, 2. 44).4 For example, he sails to Tyre to inspect the sanctuary of Heracles about which he has heard rumours of its wealth, but he does not stop at hearsay wishing to verify the rumours in person. Thus, he records first what he saw with his own eyes (εἶδον), and then draws further conclusions from clues (σημεῖα), which testify to the fact that the sanctuary was rich and holy. In short, when his concern is scientific truth, his method is sound even by modern standards of historiography.

Even Herodotus’ attitude to the divine is based on reason and not on mere faith. For example, the same signs/omens were received by Greeks at two different places during the Persian wars in the same day, at Mycale and Plataia: this, he thinks, this is not coincidence but evidence of divine intervention in human affairs.

Now there are many clear indications of the divine ordering of things, seeing that a message, which greatly heartened the army and made it ready to face danger, arrived amongst the Greeks the very day on which the Persians' disaster at Plataea and that other which was to befall them at Mykale took place (9. 100. 2; Godley).

δῆλα δὴ πολλοῖσι τεκμηρίοισι ἐστὶ τὰ θεῖα τῶν πρηγμάτων, εἰ καὶ τότε, τῆς αὐτῆς ἡμέρης συμπιπτούσης τοῦ τε ἐν Πλαταιῇσι καὶ τοῦ ἐν Μυκάλῃ μέλλοντος ἔσεσθαι τρώματος, φήμη τοῖσι Ἕλλησι τοῖσι ταύτῃ ἐσαπίκετο, ὥστε θαρσῆσαί τε τὴν στρατιὴν πολλῷ μᾶλλον καὶ ἐθέλειν προθυμότερον κινδυνεύειν. (9.100.2).

Cases of Personal Condemnation

As far as versions of truth are concerned, Herodotus may either maintain his distance and give the points of view of both sides, or he may pass a severe judgment but bases it on solid moral grounds.

An example of the former category (staying distant) concerns the role of Argos during the Persian Wars. This issue was probably hotly debated in Athens when Herodotus was resident there composing and performing his monumental oeuvre.5 Athens was considering the possibility of making an alliance with Argos only a year after she had signed a peace treaty with Sparta (Peace of Nicias 421 BCE). The Athenian statesman Nicias believed that an alliance with Argos would endanger the peace with Sparta since Argos was an enemy of the former city. But other politicians, especially the young Alcibiades, did not hesitate to promote the alliance and was willing to risk alienation from Sparta (Thuc.5. 43).

As the issue was debated, some people plausibly brought forth the accusation that the Argives had medized during the Persian wars some 60 years earlier. On this issue, Herodotus does not pass judgment.

Now, whether it is true that Xerxes sent a herald with such a message to Argos [namely invitation to medize], and that the Argive envoys came up to Susa and questioned Artaxerxes about their friendship, I cannot say with exactness, nor do I now declare that I consider anything true except what the Argives themselves say. This, however, I know full well, namely if all men should carry their own private troubles to market for barter with their neighbors, there would not be a single one who, when he had looked into the troubles of other men, would not be glad to carry home again what he had brought. The conduct of the Argives was accordingly not utterly shameful. As for myself, although it is my business to set down that which is told me, to believe it is none at all of my business (ἐγὼ δὲ ὀφείλω λέγειν τὰ λεγόμενα, πείθεσθαί γε μὲν οὐ παντάπασι ὀφείλω). This I ask the reader to hold true for the whole of my history, for there is another tale current, according to which it would seem that it was the Argives who invited the Persian into Hellas, because the war with the Lacedaemonians was going badly, and they would prefer anything to their present distresses (7. 152.1-3; Godley modified).

In the above case, Herodotus is fair to the Argives by carefully maintaining his distance. But consider how differently he discusses Ephialtes, the man who led the Persians along a secret path and enabled them to surround Leonidas at Thermopylai. In this instance, Herodotus records Ephialtes’ name with the purpose of staining his memory and does so deliberately. Note, however, that he has made sure first that he was indeed the traitor.

Onetes might have known the path, although he was not a Malian, if he had often come to that country, but Epialtes was the one who guided them along the path around the mountain. It is he whom I put on record as guilty (τοῦτον αἴτιον γράφω, 7. 214, Godley...).

By putting the traitor’s name on record, Herodotus makes the accusation permanent for future generations to read and takes a firm stand against all those who betrayed their fellow Greeks. At the same time, he expresses his admiration for Leonidas with the intention of preserving the latter’s glory for the future.

…he would leave a name of great fame, and the prosperity of Sparta would not be blotted out (κλέος μέγα ἐλείπετο, καὶ ἡ Σπάρτης εὐδαιμονίη οὐκ ἐξηλείφετο, 7. 220.2-3; Godley).

The few passages discussed in this paper illustrate a paradox. Herodotus was fair but not always distant since, on certain occasions, he declares his opinion- even his subjectivity - openly and decidedly. His subjectivity, though, is based on clear principle. When he bestows praise, it is because the individual put the community above their own self-interest, as Leonidas did. Conversely, when the individual puts his personal interests above the good of others (as Ephialtes did), Herodotus does not hesitate to condemn the character especially those who committed outrageous transgressions, moral and religious. 6

Returning now to the work of Kyrtatas, he is careful not to pass judgments even on matters of ethics. In his book Παιδαγωγός (The Educator), he writes: “I must stress that my own subject is education not ethics.” (Οφείλω να τονίσω, ότι το θέμα μου είναι η ηθική διαπαιδαγώγηση, όχι η ηθική). 7

Truth in History: Selecting Materials

As we have seen, truth and fairness in history are complex matters. Herodotus does not claim total objectivity, which is anyway difficult to attain since the selection of events is itself predetermined by the selector’s perceptual filters, but he claims fairness when he writes that he will report both about the large and the small states:

For many states that were once great have now become small; and those that were great in my time were small before. Knowing therefore that human prosperity never continues in the same place, I shall mention both alike. (1. 5)

It has also been mentioned here that Herodotus pronounces his personal judgement on matters of ethics, if he can show that an individual harmed his or her community or committed some heinous crime of which even the divine disapproves.8 Concerning how he selected his material, he reproduces a variety of sources and types of materials with the aim of presenting a complex and fair record of human history including different versions of events, Greek or non-Greek.

These are the stories of the Persians and the Phoenicians. For my part, I shall not say that this or that story is true, but I shall identify the one who I myself know did the Greeks unjust deeds (1. 4-5; Godley)

I will end with the type of material which Dimitris Kyrtatas selects for his historical treatises. First, he chooses material which does not reproduce official dogma. Second, he seeks better to understand the role played by underrepresented groups, for example slaves or women who, as he demonstrates, played a major role in spreading Christianity: an example is a lady of the aristocracy who hosted Origen and favoured Paul. 9 Third, he tells stories which may concern the villains of official tradition. Take for example, the figure of Simon the mystic, who was supposedly accompanied in his tours by the legendary Helen. Apparently, Simon was regarded suspiciously by the Church because some details of the miracles he performed were thought to parallel the acts of Jesus; this may be the reason why he does not appear in official texts. Simon’s tale may or may not be based on true facts, but what is undeniable is that it sheds light on the conflicting versions of Christianity. 10 And this is an example of truth of history.

1 Jacoby 1913; Aly 1921.

2 Fehling 1989.

3 See Lloyd 1975-78; Hartog 2009. Most important is the debate between Fehling 1989 and Prichett 1993. For Herodotus’ narrative technique see Bakker, de Jong and van Wees 2002; Baragwanath and de Bakker 2012.

4 Scanlon 2002, 140-144, points out that safes is sometimes coupled with clear sight, that which is visible. Herodotus may be indebted to Xenophanes as Lloyd 1975 (v. 1), 158-60, claims. 5 Fornara 1981; Luraghi 2018

6 See below n.7.

7 Kyrtatas 1994, 13.

8 Examples are Cambyses’ crimes of madness, Cleomenes’ transgressions in state of madness (5.42) and Pheretima’s excessive revenge of the wives of her enemy which incited the ill-will of the divine (4. 205).

9 Kyrtatas 2020, 88-89.

10 Kyrtatas 2004, 10-11.

Selected Bibliography

A. D. Godley 1920. Herodotus (English Translation) Cambridge: Harvard University Press.

Aly, Wolf 1921. Volksmärchen Sage und Novelle bei Herodot und seine Zeitgenossen. Göttingen: Vanderhoeck u. Ruprecht.

David Asheri, Allan B. Lloyd, A. Corcella 2007. A Commentary on Herodotus, Books IIV. Oxford: Oxford University Press.

Egbert J. Bakker, Irene J. F. de Jong, Hans van Wees 2002. Brill’s Companion to Herodotus. Brill: Leiden, Boston, Koln.

Emily Baragwanath and Mathieu de Bakker 2012. Myth, Truth and Narrative in Herodotus. Oxford: Oxford University Press.

De Jong, Irene 2012. “The Helen Logos and Herodotus’ Fingerprint” in Emily Baragwanath and Mathieu de Bakker. Myth, Truth and Narrative in Herodotus, Oxford et al.: Oxford University Press, 127-142.

Dewald Carolyn 2005. Thucydides' War Narrative. A Structural Study. Berkeley, Los Angeles and London: University of California Press.

Fehling, Detlev 1989. Herodotus and his ‘Sources’: Citation, Invention and Narrative Art. Transl. J. G. Howie. Leeds: Francis Cairns.

Charles Fornara 1971. "Evidence for the Date of Herodotus' Publication," JHS 91, 25-34.

Charles Fornara 1981. "Herodotus' Knowledge of the Archidamian War," Hermes 109, 149-156.

Hartog, Francois 2009. The Mirror of Herodotus. The Representation of the Other in the Writing of History. Translated by Janet Lloyd. University of California Press.

Jacoby Felix 1913. “Herodotos”, RE Supplb.II, 2062.

Δημήτρης Κυρτάτας 1994. Παιδαγωγός. Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας. Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς.

Δημήτρης Κυρτάτας 2004. Απόκρυφες Ιστορίες. Αθήνα: Άγρα.

Δημήτρης Κυρτάτας 2010. Ελληνική Αρχαιότητα. Αθήνα: INΣ.

Δημήτρης Κυρτάτας 2020. H Oδός. Αθήνα: Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου.

Alan B. Lloyd 1975-1988. Herodotus, Book II (v. 1-3) Leiden: E. J. Brill.

Nino Luraghi 2018. “Reading Herodotus During the Archidamian War”, Quaderni Urbinati di Cultura Classica 118, 11-44.

William Kendrick Pritchett 1993. The Liar School of Herodotos. Amsterdam: J.C. Gieben.

Thomas Scanlon 2002. “The Clear Truth in Thucydides”, Historia, Zeitschrift für Alte Geschichte, 51, 131-148.”

Source: http://www.postaugustum.com/journal/nanno-marinatos-truth-in-history-the-principles-of-herodotus-in-connection-with-the-work-of-dimitris-kyrtatas-%CF%83-5/ , http://www.postaugustum.com/journal/wp-content/uploads/2021/04/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85-Truth-in-History.pdf

I have made some minor changes in the form of the text of Pr. Marinatos, in order to make it more easily readable on tumblr.

Nanno Ourania Marinatos, PhD, Professor Emerita, Classics and Mediterranean Studies, University of Illinois, Chicago (https://en.wikipedia.org/wiki/Nanno_Marinatos )

Dimitris Kyrtatas, University of Thessaly, Greece, Department of History, Archaeology, and Social Anthropology, Emeritus

#herodotus #the histories #classics #nanno marinatos #dimitris kyrtatas

2 notes · View notes

yacinthi · 2 years

Note

ποιος πιστευει στα ζώδια το 2022;;;

Εγώ

Για την ακρίβεια, πριν μερικά χρόνια αν με ρωτούσες δεν θα έδινα την ίδια απάντηση. Κάποια στιγμή τυχαία ασχολήθηκα και εντυπωσιάστηκα απο το πόσα πράγματα επιβεβαιώνονται και εξηγούνται μεσα απο την αστρολογία. Ίσως το οτι τόσα γεγονότα επαληθεύονται με αυτό τον τρόπο να είναι εξίσου τυχαίο, ίσως πάλι όχι. Το μόνο που ξέρω είναι οτι όποιο άτομο έχω βάλει στη διαδικασία να ασχοληθεί, καταλήγει να πιστεύει σε αυτήν.

Για να απαντήσω όμως στην ερώτησή σου, το γεγονός οτι ορισμένοι πιστεύουν στην αστρολογία εν έτη 2022 θα έπρεπε να είναι το λιγότερο που σε απασχολεί. Εδώ ο κόσμος πιστεύει σε προπαγάνδες, σε ανήθικους πολιτικούς, σε ξεπουλημένα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Εγώ επιλέγω να πιστεύω σε κάτι που κατά τη δική μου γνώμη έχει βάση, που το ψάχνω και μόνη μου και καταλήγω σε δικά μου συμπεράσματα. Οι άνθρωποι ασχολούνται με τα άστρα και τους πλανήτες και τις ιδιότητες τους από την αρχαιότητα, η σελήνη επιβεβαιωμένα επηρεάζει τις γυναίκες, τα συναισθήματα των ανθρώπων, αλλά και τη θάλασσα. Όλα τα πράγματα στον κόσμο μας επηρεάζουν το ένα το άλλο. Όλα συνδέονται. Είμαστε κομμάτια ενός σύμπαντος, το οποίο δεν έχουμε μπορέσει μέχρι τη σήμερον ημέρα να το κατανοήσουμε ούτε στο ελάχιστο. Στους ανθρώπους αρέσει να αισθάνονται παντογνώστες, όταν στην πραγματικότητα οι γνώσεις τους είναι πολύ περιορισμένες.

Δεν μπορείς να αποκλείεις λοιπόν το ενδεχόμενο ότι τα άστρα και οι πλανήτες επηρεάζουν την πραγματικότητα μας, καθώς δεν γνωρίζεις πως πραγματικά λειτουργεί το σύμπαν.

3 notes · View notes

eclecticstarlightblogger · 2 days

Text

Κάστρο Δραγγονάρας – Από την αρχαιότητα μέχρι την καταστροφή του από τους Οθωμανούς

Το Κάστρο Κούπα, ή Κάστρο Δραγγονάρας: Αρχαίο κάστρο που ήταν συνεχώς σε λειτουργία από την αρχαιότητα μέχρι τη Φραγκοκρατία. To κάστρο βρίσκεται στο λόφο Δραγωνέρα ή Δραγγονάρα ή Τραγκουνάρα στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Μαυροβούνι και δυτικά από το χωριό Βρύση στην περιοχή Κύμης στην Εύβοια. Κάτω από το λόφο κυλάει το ρέμα Μανικιάτης. Από […] Κάστρο Δραγγονάρας – Από την αρχαιότητα μέχρι…

View On WordPress

0 notes

spyskrapbook · 10 months

Text

«Το ΕΜΣΤ ανοίγει τις πόρτες του στον Ιάννη Ξενάκη [1922-2001], από τους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ού αιώνα, που με το πολυσχιδές και ρηξικέλευθο έργο του χάραξε νέους δρόμους για τον πολιτισμό του 21ου αιώνα. Σε συνεργασία με κορυφαίους μουσικούς θεσμούς από τις δύο πατρίδες του Ξενάκη, του Musée de la Musique-Philharmonie de Paris από την Γαλλία και το Ωδείο Αθηνών και το ΚΣΥΜΕ από την Ελλάδα, το ΕΜΣΤ διοργανώνει τη μεγαλύτερη εκθεσιακή παρουσίαση του Ιάννη Ξενάκη στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Η πρωτοβουλία για την έκθεση του Ξενάκη εντάσσεται στο πλαίσιο της αποστολής του Μουσείου, η οποία, μεταξύ άλλων, αποσκοπεί στην ανάδειξη του έργου διακεκριμένων ή και λιγότερο γνωστών αλλά σημαντικών πολιτιστικών δημιουργών της ελληνικής διασποράς.

#Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες #Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης #ΕΜΣΤ #Αθήνα #Παρίσι #Musée de la Musique-Philharmonie de Paris #Ιάννης Ξενάκης #Iannis Xenakis #Fix #Φιξ #Σπύρος Καπρίνης #Spyros Kaprinis #2023

15 notes · View notes