#δικαιολογίες

[atzatzoukalia]

είχα πει ας κανω σεξ με θεα την Ακρόπολη και μετα ας πεθάνω οποτε παω να πεθάνω 🏃🏻‍♀️

#ειμαι κλοουν #και μου το αναγνωρίζω #δεν #χρειάζεται #να #το #σχολιάσετε #δικαιολογίες #για #φυγω #από #αυτον #τον #πλανήτη #🥲

[specific0088]

#γελοίες προφάσεις #δικαιολογίες

[romios-gr]

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής «Ο θυμός καθ’ εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παντός κωλύοντος από την οδόν του Θεού. Εάν όμως θυμώνεις κατά των ομοψύχων αδελφών ή, εκτός εαυτού γενόμενος, χαλάς τα έργα των χειρών σου, γίνωσκε ότι κενοδοξίαν νοσείς και κάμνεις παράχρησιν... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/choris-polles-dikaiologies-na-legeis-eylogison/

#Ορθοδοξία #ΆγιοςΙωσήφοΗσυχαστής #δικαιολογίες #Ευλόγησον

[mple-selhnhh]

Στείλε όταν φτάσεις

Το μοιραίο αυτό το βράδυ στις 28 Φλεβάρη,

πολλοί νέοι φοιτητές υπέγραψαν το συμβόλαιο θανάτου τους.

Πού να ΄ξεραν τι θα τους συμβεί

Πού να ΄ξεραν ότι εκείνη θα είναι η τελευταία τους πνοή.

Στείλε όταν φτάσεις είπε η μάνα στο παιδί

όμως πού να ΄ξερε τι επρόκειτο να συμβεί.

Μπορεί να ήθελαν τόσα πολλά να πουν, να γελάσουν, να χαρούν

όμως τα γέλια αυτά έγιναν λυγμοί, πόνος ίσως και οργή.

Ιστορίες, δικαιολογίες.

Πάμε κι όπου βγει,

πάμε κι όπου βγει,

ενώ τόσοι άνθρωποι έχουν τώρα πλέον χαθεί.

Η ανευθυνότητα και η απραγία,

ο χειρισμός και τα συμφέροντα είναι η σημερινή μας κοινωνία.

Δεν γίνεται εν έτη 23 να μιλούμε ακόμη για ασφάλεια και προστασία.

Δεν είναι ούτε το μέρος ούτε η κακιά στιγμή,

είναι στη χώρα που πρέπει να γίνει αλλαγή.

Είναι ο νους του ανθρώπου και ο τρόπος σκέψης και αν δεν αλλάξει αυτό είμαστε καταδικασμένοι.

Καταδικασμένοι στη δουλεία και στον ύπνο

μη μπορώντας να σηκώσουμε ανάστημα.

Να πούμε την αλήθεια μας, την φωνή μας,

τον τρόπο σκέψης μας και τη βούληση μας.

Έπρεπε να χαθούν ανθρώπινες ψυχές, για να καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε σε νάρκη,

αφήνοντας κάποιους να μας οδηγούν σε αποτρόπαια λάθη.

Ακούω επανειλημμένα ότι η νέα γενιά είναι το μέλλον.

Ότι θα είναι διαφορετικά.

Γιατί λοιπόν να σκοτώνουμε το μέλλον μας;

Γιατί να καταδικαζόμαστε από τη στιγμή που γεννιόμαστε;

Ποιος θα μας σώσει όταν καιγόμαστε;

Ποιος θα μας καθοδηγήσει όταν πνιγόμαστε;

Πολλά γιατί και απορίες,

πολλά τα θα και ακόμα περισσότερες οι υποσχέσεις.

Υποσχέσεις χωρίς πράξεις

και πράξεις χωρίς αντίκτυπο.

-Μαθήτρια Β’ Γυμνασίου

28.02 /Ένας χρόνος πριν σαν σήμερα/

#τεμπη #τεμπη ατυχημα #τέμπη #greek quotes #writers on tumblr #greek aesthetic #artists on tumblr #τρένο #κραυγή #ποιήματα #ποίημα #παιδιά #φοιτητές

[prasinoxaos]

δεν σε πιστεύω πως νοιάστηκες ποτέ σου

κι αν ήσουν στη θέση μου ούτε εσύ θα το πίστευες

άσε τις μαλακίες

ξέρουμε και οι δύο μας πως δεν φέρεσαι έτσι σε ανθρώπους που θες να προσέχεις

τα υπόλοιπα είναι λόγια για να έχουμε να λέμε

δικαιολογίες χίλιες εσύ

χίλια δύο βήματα εγώ

μακριά σου

#quotes #mine #greek posts #greek #greek quotes #ελληνικα #ελληνικο ποστ #γρεεκ #γρεεκ ποστς #γρεεκ κουοτς

[psychotiko-epeisodio]

Τον χρόνο που χαραμισαμε άσκοπα στο να ψάχνουμε δικαιολογίες,

Εγώ για να μείνω,

Εσύ για να φύγεις,

αυτόν πενθω.

#aesthetic #greek quotes #greek posts #greek tumblr #γρεεκ ποστς #greek texts #γρεεκ ταμπλρ #γρεεκ τεξτ #greek rap #greek rp

[fegg4ropetra]

Αξίζει να αγαπάς, αξίζει να προσπαθείς...

Σήμερα κοίταξα έξω απ' το παράθυρο μου. Εκεί που χαζευα το χιονισμένο τοπίο γύρω μου, το μάτι μου έπιασε κλεφτα μια στιγμή σε ένα γειτονικό παράθυρο. Ήταν το μοναδικό παράθυρο με ανοιχτό φως γύρω. Ήταν το δωμάτιο της κουζίνας ενός σπιτιού. Μέσα σε αυτό το δωμάτιο ήταν μια γυναίκα που μαγείρευε. Ξαφνικά διακρίνω μια αντρική φιγούρα να μπαίνει στο σκηνικό. Της δίνει απαλά ένα φιλί στον λαιμό και πιάνει μια πετσέτα από δίπλα της για να τη βοηθήσει με τα πιάτα. Τον έβλεπα που την κοίταζε με θαυμασμό λες και έκανε το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο προσωπικό μου καθώς έβλεπα αυτό το όμορφο ζευγάρι σε μια τόσο απλή καθημερινή στιγμή.

Ξεκίνησα αμέσως να σκέφτομαι τι είναι η αγάπη τελικά... Τι είναι η αγάπη για μένα... Πάντα σκεφτόμαστε τις πιο ρομαντικές χειρονομίες. Ραντεβού, ταξίδια, λουλούδια, σοκολάτες, αρκουδάκια. Εγώ νομίζω όμως ότι η αγάπη και ο έρωτας κρύβονται μέσα σε τέτοιες απλές στιγμές. Οταν κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις μια ταινία με τον άνθρωπο σου. Όταν περπατάτε στο δρόμο χέρι χέρι. Όταν σε σκεπάζει επειδή παρατηρεί ότι κρυώνεις. Όταν κοιτάζεστε μέσα στα μάτια και τα λόγια πια δεν έχουν νόημα. Κάποια πράγματα είναι αυτονόητα...

Μια τέτοια αγάπη θέλω εγώ λοιπόν στη ζωή μου. Απλή. Αληθινή. Μια αγάπη σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες και τα παιδικά. Μια αγάπη αδιαπέραστη, άθραυστη. Με τα πάνω της, με τα κάτω της. Τις συμφορές, τους τσακωμούς, τις επανασυνδέσεις, τις αγκαλιές, τα φιλιά, τους έρωτες. Μια αγάπη απ' αυτές που όταν χαλαει κάτι το φτιάχνουν και δεν το χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία για να αποφύγουν την προσπάθεια. Μια αγάπη ανιδιοτελή. Μια αγάπη 50/50 που όμως μερικές φορές θα χρειαστεί ο ένας να δώσει 70/30 και αντίστροφα. Μια αγάπη σαν

του Τσάντλερ και της Μόνικα στα φιλαράκια

του Καρλ και της Ελι στο Up!

Του Ντέιμον και της Ελενα στο the vampire diari

Του Χαρντιν και της Τεσα στο After

Tου Νειτ και της Τζένι στο Someone Great

Toυ Nειθαν και της Χέιλι στο one tree hill

Tου Λίο και της Πέιτζ στο the vow

Tου Γκας και της Χέιζελ στο λάθος αστέρι

Του Γουίλ και της Στέλλα στο five feet apart

Του Κάιλ και της Λόλα στο LOL

Του Ρον και της Ερμιόνης στον Χάρι Πότερ

Δεν έψαχνα ποτέ μια τέλεια αγάπη. Δεν ήθελα ποτέ το παραμύθι. Την πριγκίπισσα με τον πρίγκιπα. Τον ιππότη με το λευκό άλογο. Το κάστρο, τα στέμματα, τα πλούτη και τα λουσα. Αυτό δεν είναι αγάπη. Αυτό είναι παραμύθι.

Απ' την άλλη δεν έψαχνα ούτε και την εφήμερη συντροφιά. Αυτή που έρχεται, σε κάνει στιγμιαία να νιώθεις έξαψη και 'καυλα' και μόλις αυτή η στιγμή έρχεται στο τέλος της μένεις με ένα μόνιμο κενό. Ένα αίσθημα απογοήτευσης προς τον εαυτό σου. Νιώθεις ένα σκουπίδι, ένα κομμάτι κρέας. Αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα τους ανθρώπους αυτούς που επιλέγουν να ζουν έτσι. Τι μπορεί να τους πλήγωσε τόσο που να αρκούνται σε εφήμερες επαφές και άψυχα σώματα;

Η αγάπη λοιπόν θέλει θυσίες. Θέλει να βάζεις το εγωισμό σου κάτω. Θέλει να είσαι εκεί για τον άλλον όταν στο ζητάει μα και να το καταλαβαίνεις από μόνος σου όταν δεν το κάνει. Να είσαι εκεί στα καλά μα και στα άσχημα. Να μην αποχωρείς με την πρώτη αναποδια.

Έχουμε διαστρεβλώσει τόσο τον όρο της αγάπης και τους έρωτα, που πλέον δεν ξέρουμε τι κάνουμε. Τη μια στιγμή λένε πως όταν κάτι αξίζει πρέπει να παλεύεις γι αυτό και την αμέσως επόμενη στιγμή σου λένε πως αν άξιζε δεν θα έφευγε. Η ζωή όμως δεν είναι τόσο απλή. Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι. Πολλοί δεν γνωρίζουν καν τι χρειάζονται οι ίδιοι. Έχουμε αναπτύξει τόσο πολύ το αίσθημα του φόβου προς τον έρωτα που δεν αφήνουμε κανέναν να ρίξει αυτά τα τείχη απλά γιατί δεν θέλουμε να πληγωθούμε. Επιλέγουμε τον εύκολο δρόμο, μακριά απ' το ρίσκο για να νιώθουμε ασφαλείς.

"Ότι είναι να γίνει θα γίνει"

"Αν είναι γραφτό δεν χρειάζεται να παλέψεις"

"Μάλλον δεν είναι για μένα"

"Σωστός άνθρωπος λάθος στιγμή"

"Λάθος timing"

Τι λάθος timing; Ποιος ορίζει το σωστό και το λάθος;

Καθησυχάζουμε το μυαλό μας με δικαιολογίες όλη την ώρα για να αποφύγουμε να ζήσουμε καταστάσεις που μπορεί να μας πονέσουν. Δεν τολμάμε για τον έρωτα. Δεν ρισκάρουμε για τους ανθρώπους που είναι εκεί για μας.

Ή το κάναμε κάποτε και επειδή δεν βγήκε σε καλό μια φορά δεν το ξαναπροσπαθησαμε. Ποιος είπε όμως πως ο έρωτας δεν πονάει; μπορεί να σε ρίξει στα πατώματα να κλαίς για μερες ολόκληρες. Μπορεί να νιώθεις την καρδιά σου να σπάει απ' τον πόνο.

Κανείς όμως δεν σκέφτεται το ποσό ωραία πέρασε μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο. Το ποσό όμορφες, απλές στιγμές έζησε που θα χαραχθούν στη μνήμη του για πάντα. Ο πόνος θα περάσει. Θα γίνουν όλα αναμνήσεις και ιστορίες που θα λες στους επόμενους. Θα σηκωθείς, θα αγαπήσεις ξανά, θα ερωτευτείς, θα κάνεις έρωτα, θα γελάσεις, θα μαλώσεις, θα φωνάξεις... Θα ξαναπέσεις. Αυτό δεν πρέπει να μας σταματάει απ' το να σηκωθούμε για ακόμα μια φορά.

Πιστεύω πως για όλους υπάρχει εκεί έξω ένας άνθρωπος που θα καταφέρει να ρίξει όλα αυτά τα τείχη που χτίζουμε όσο περνάνε τα χρόνια.

"Ο καθένας είναι όμορφος σε διαφορετικά μάτια" έλεγα πάντα. Αγαπώ αυτή τη φράση. Δεν πα να είσαι χοντρή ή λεπτή, κοντός ή ψηλός, γυμνασμενος ή αγυμναστος, ντουλάπα ή οδοντογλυφίδα, ξανθιά, μελαχρινή, καστανή, κοκκινομάλλα, λευκή, μαύρη. Υπάρχει εκεί έξω, μέσα σε αυτόν τον πλυθησμό των 8 δισεκατομμυρίων ατόμων, ένας άνθρωπος και για σένα. Και για μένα. Μπορεί αυτόν τον άνθρωπο να τον βρεις στα 15, στα 20, στα 50 ή και στα 80. Μέχρι αυτός ο άνθρωπος να έρθει στη ζωή σου πρέπει να ζήσεις. Πρέπει να αγαπήσεις, να πονέσεις, να πέσεις και να ξανασηκωθείς. Να χαρείς, να νευριασεις, να απογοητευτείς, να εντυπωσιαστείς. Να βρεις τον εαυτό σου. Ή και να βρεις τον εαυτό σου όταν συναντήσεις αυτό το άτομο. Βλέπεις εμείς οι άνθρωποι νιώθουμε την ανάγκη πως πρέπει να βρούμε το ποιοι είμαστε πορευόμενοι μόνοι σε αυτό το ταξίδι. "Θέλω να βρω τον εαυτό μου" λέμε και απομακρυνόμαστε από κάθε άνθρωπο που είναι πρόθυμος να μας βοηθήσει ταξιδεύοντας μαζί μας. Γιατί νομίζουμε ότι δεν χρειαζόμαστε βοήθεια. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε πως τον εαυτό σου τον βρίσκεις μέσα απ' τη ζωή. Μέσα απο καταστάσεις πόνου και χαράς χτίζουμε τον χαρακτήρα μας. Ξεκινάει απ' την οικογένεια, μετά περνάει στις παρέες, στο σχολείο και στο τέλος καταλήγει σε σένα. Ο εαυτός μας είναι οι επιλογές μας και το πώς επιλέγουμε να τις αντιμετωπίσουμε. Αυτό μας κάνει μοναδικούς. Αλλά ποτέ δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε ο καθένας, αν καθόμασταν απλά στο καβούκι μας μακριά απ' τον έξω κόσμο νομίζοντας πως η ψυχική ηρεμία και γαλήνη θα μας έρθει ουρανοκατέβατη.

Στην ταινία call me by your name υπάρχει μια σκηνή που μιλάει ο πατέρας στον πληγωμένο από ερωτα γιο του Έλιοτ και του λέει "We rip out so much of ourselves to be cured of things faster that we go bankrupt by the age of 30 and have less to offer each time we start with someone new. But to make yourself feel nothing, so as not to feel anything, what a waste..."

Γι αυτό λοιπόν, αξίζει να πάρο��με ρίσκα στη ζωή μας. Πρέπει να ξεκινήσουμε να βλέπουμε πιο θετικά τη ζωή. Μια την έχουμε άλλωστε. Αγάπα, μίσησε, αλλά πάνω απ' όλα ζήσε.

"Κι αν δεν μου βγει σε καλό;"

Κι αν όμως σου βγει; Τι έχεις να χάσεις;

Είτε δεν θα σε βγάλει πουθενά θα κλάψεις λίγο θα πονέσεις και θα ξαναπατήσεις μετά στα πόδια σου...

Ή

θα βγει σε κάτι πάρα πολύ καλό και θα έχεις μια ακόμη εμπειρία στη ζωή σου που θα σου φέρει υπέροχες στιγμές και θα ευχαριστείς το σύμπαν/θεό που πήρες την απόφαση να το ρισκάρεις και να το ζήσεις.

Πάμε και όπου βγει...

Εσύ ποιον δρόμο θα διαλέξεις λοιπόν;

#mine #thessaloniki #spotify #self love #bookaddict #ερωτας #quotes #βιβλιο #τραγούδι #μουσικη #letters

[solmeister13]

Πώς επέδρασε μέσα σου η δημιουργία αυτού του δίσκου; Ό,τι έχει βγει μέχρι τώρα έχει αναφορές στις καταχρήσεις. Βοήθησε η αποτύπωση όλου αυτού να τραβηχτείς από κει; Σε βύθισε περισσότερο; Τίποτα απ'τα δύο και απλά ήθελες να αιχμαλωτίσεις κάποια βαιμπς και παράλληλα κάνεις ό,τι δουλειά κάνεις με τον εαυτό σου και κάποιον ψυχολόγο άσχετα με την τέχνη γιατί η τέχνη δεν μπορεί στη πραγματικοτητα να λειτουργήσει ως ψυχοθεραπεία; ΕΛΑ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΠΑΛΙΑ ΤΑΜΠΛΕΡΟΣΥΖΗΤΗΣΗ

Επισης, το "Baseball" ελπιζω να ειναι στο δισκο, λιγο το ακουσα απ'το στορυ σου και δε ξερω τι μαθηματικα ή τι μαγεια παιζει απο πισω αλλα εχει κολλησει στο κεφαλι μου δυο βδομαδες

Είναι όντως γαμάτη ταμπλεροσυζήτηση και ως εκ τούτου θα λάβετε σεντόνι.

Παραδόξως, αυτό που με τραβάει και με σώζει απ' την κατάχρηση είναι η δουλειά. Στα lives δε μου επιτρέπω να βγω ποτέ χώμα, στα tours δεν παρτάρω μετά το live για να είμαι φρέσκος και την επόμενη μέρα, όταν κάνουμε στούντιο δεν πίνω για να είμαι focused κλπ. Έτσι, προσπαθώ κατά κανόνα να γεμίζω τη ζωή μου με αυτού του είδους τις ασχολίες, για να με κρατάω δημιουργικό και απασχολημένο, ώστε να μην ενδίδω σε πειρασμούς.

Μοιραία όμως, αναταράσσεται η ζωή, είτε από τους ανθρώπους που έρχονται και φεύγουν από αυτή, είτε από τους αστάθμητους παράγοντες και βρίσκεσαι κάθε τόσο αντιμέτωπος με τον κακό σου εαυτό, όσο καλά και να έχεις στήσει τη ζωή σου γύρω απ' την καλή σου πλευρά.

"Δε χωράν δικαιολογίες όταν η ποίηση γίνεται πίεση, τότε ξεκινούν οι αμαρτίες..."

Η τέχνη λοιπόν μπορεί να γίνει ψυχοθεραπεία εάν εσύ επιλέξεις να φτάσεις το στυλό στο κόκαλο, αλλά δεν αρκεί. Μπορείς να καταλάβεις πολλά για σένα όταν αφεθείς στον συσχετισμό των σκέψεων σου για να γράψεις στίχο, αλλά ταυτόχρονα μπορείς να βυθιστείς και να εγκλωβιστείς. Είναι καλό συμπλήρωμα στην παραδοσιακή ψυχοθεραπεία, αλλά σε καμία περίπτωση υποκατάστατο.

Η αποτύπωση όλου αυτού λοιπόν ήταν μία πολύ ευχάριστη διαδικασία, η οποία με έβαλε ξανά στο τριπάκι να μπω στούντιο και να κάνω έναν δίσκο, ξεκολλώντας με παράλληλα από την κακή λούπα της κατάχρησης. Γι' αυτό και το τελευταίο ρεφρέν στο δίσκο, στο "Junkie" καταλήγει με το "για την αγάπη έγινα junkie, εσύ μη γίνεις".

Γενικά έχω πει μέσα διάφορα πράγματα που είναι παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση, αλλά πραγματικά ένιωθα πολύ πιεσμένος από το "σε ακούνε οι τάδε, πρόσεχε τι λες και πως εκφράζεσαι" σε σημείο που το self-censorship είχε αρχίσει να πνίγει τη δημιουργικότητα μου. Έτσι, in true cool kids fashion, αποφάσισα να τα πω όπως τα ζω και να ελπίσω πως ο καθένας θα βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για τον εαυτό του, εισπράττοντας και τις καλές συμβουλές, πλάι στα κακά βιώματα.

Ναι, το Baseball είναι μέσα και ναι, τσούζει.

[thelwmiakrepaa]

Και πόσο ήθελα να καθόμαστε μαζί σε αυτή τη θέα μέχρι να ξημερώσει, συζητώντας οτιδήποτε μας περνά από το μυαλό αγκαλιά, όπως κάναμε πάντα. Μα εσύ επέλεξες να κρυφτείς για ακόμη μια φορά πίσω από τις φτηνές σου δικαιολογίες και να με αφήσεις να βασανίζομαι σκεπτόμενη πως έ��ω κάνει κάτι λάθος ή πως δεν είμαι αρκετή για εσένα, ενώ στην πραγματικότητα σου έδωσα ότι είχα και δεν είχα και σε αγαπούσα περισσότερο από τον ίδιο μου τον εαυτό. Κι εσύ για άλλη μια φορά με απογοήτευσες( όπως έχεις μάθει να κάνεις τον τελευταίο καιρό έτσι και αλλιώς). Ελπίζω κάποτε να μπορέσω να σε αφήσω πίσω- εσένα και το μεγαλύτερο κομμάτι του εαυτού μου, που με έκανες να λατρέψω και να αποδεχτώ- κι εσύ να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις την κακία σου, την δειλία σου, τον εγωισμό σου και το χειρότερο μέρος του εαυτού σου- σε ασχημαίνει ως άνθρωπο ρε γαμωτο .

#greek blog #greek tumblr #ουρανός #μαζι σου #love #γρεεκ στατους #greek posts #μου λείπει #θλιψη #γρεεκ ποστς #φωτογραφία #view

[o-monaxikos]

Η πραγματική αγάπη είναι αυτή που ταρακουνάει την καρδιά σου δυνατά αυτή που δεν την επιλέγεις απλά την νιώθεις και την αναγνωρίζεις ξέρει από δικαιολογίες και αναποφασιστικότητα που σου κόβουν την ανάσα για τα συναισθήματα που σε κάνουν να νιώθεις.!Αυτη που δεν γνωρίζει απόσταση και δεν βλέπει κανένα πρόβλημα που σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο,αν αγαπάς αληθινά.!🖋️📝⚡

#greek tumblr

[alexandramarquiseblog]

Όταν θες να ζήσεις τον έρωτα με κάποιον δεν βρίσκεις δικαιολογίες ή ρισκάρεις ή μη μπεις καν στην διαδικασία

Χάσιμο χρόνου

[aut0katastrofikhh]

Τι δεν είναι «αγάπη»· για τις μέρες που δε μπορείς να είσαι σίγουρος.

Η αγάπη δεν είναι φυλακή.

Η αγάπη δεν είναι οι πεταλούδες να νιώθεις να πεταλουδίζουν στο στομάχι σου. Αυτό είναι η χημεία που έχεις με τον άλλο.

Η αγάπη δεν είναι τυφλή, απλά παραβλέπει αυτά που βλέπει για να δει αυτά που θέλει.

Η αγάπη δεν είναι βολική. Δε βολεύεσαι με αυτήν ούτε από αυτήν.

Η αγάπη δεν είναι ασφυχτική. Δεν είναι επιλεκτική ούτε χρονικά ούτε τοπικά.

Είναι κάθε μέρα, κάθε λεπτό όπου κι αν βρίσκεσαι.

Η αγάπη δε μισεί τον εαυτό της. Δε ρωτά «Τι μπορείς να κάνεις για μένα;»

Η αγάπη δε σου κλέβει τη χαρά ή την ηρεμία του μυαλού σου.

Η αγάπη δεν είναι να έχεις πάντα τον τελευταίο λόγο. Δεν είναι εγωισμός.

Όταν έχεις ανάγκη, η αγάπη είναι εκεί· δε στρέφει το βλέμμα της αλλού.

Η αγάπη δε σε συγχύζει, δε σου κρύβει πράγματα. Δε λέει ψέματα, δε σε βαριέται.

Η αγάπη δεν είναι παιχνίδι. Σε κρατάει όταν έχεις άσχημες μέρες, δεν απομακρύνεται.

Η αγάπη δε βρίσκει δικαιολογίες. Δέχεται τα λάθη της και ζητάει συγνώμη.

Η αγάπη δε σε χτυπάει. Δε σε βρίζει.

Η αγάπη δε σε σκοτώνει.

Πράξια Αρέστη//Η αγάπη δεν είναι τυφλή

#γρεεκ μπλογκ #γρεεκ ποστς #γρεεκ ταμπλρ #γκρικ ποστ #γρεεκ κουοτς #γκρικ ταμπλερ #γκρικ κουοτς #γκρικ μπλογκ #γκρικ στιχακια #greek blog #greek posts #greek quotes #greek tumblr

[specific0088]

#γελοίες δικαιολογίες #ψέμματα #επιχειρήσεις

[romios-gr]

Να λέγεις «Ευλόγησον». Χωρίς πολλές δικαιολογίες να λέγεις «Ευλόγησον»! Και χωρίς να σφάλλεις να μετανοείς ότι έσφαλες. Εν επιγνώσει ψυχής και όχι απ’ έξω, δι΄ έπαινον, να λέγεις πως έσφαλες και μέσα να κατακρίνεις. Ο θυμός καθ’ εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παν... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/agios-iosif-o-isychastis-na-les-eylogison-choris-polles-dikaiologies/

#Ορθοδοξία #ΆγιοςΙωσήφοΗσυχαστής #δικαιολογίες #Ευλόγησον

[arkasyl18120]

Προσπαθούμε τόσο μάταια να βρούμε τις δικαιολογίες και τις λέξεις για ανθρώπους που απλά αυτό που θέλουν δεν είμαστε εμείς.

- Α. Π

#greek #greek quotes #ελληνικα #arkasyl18120 #ελληνικά #quotes #ελληνικα ρητα #greek posts #α.π #γρεεκ #γρεεκ κουοτς #α. π #αγαπη #κουοτς #γκρικ

[anasteros]

Είχα γνωρίσει ένα παιδί στο μέρος που δούλευε φλερταραμε λίγο τότε, πέρασε αρκετός καιρός τον έβλεπα και με έβλεπε έξω δεν μιλήσαμε ποτέ αλλά κοιμομασταν έντονα. Τέλος πάντων με κάποια αφορμή αρχίσαμε να μιλάμε στο ινστα. Ήταν πολύ θετικό από την αρχή ότι μου ζήτησε να βγούμε γιατί προτιμώ το από κοντά. Και ότι ήταν ξεκάθαρος ��τι δεν θέλει ξεπετες και ότι θα ήθελε κάτι πιο σίγουρο. Μιλούσαμε κάθε μέρα όλη μέρα έναν ολόκληρο μήνα. Ανέφερε συνέχεια ότι προσπαθεί να βρει χρόνο να βρεθούμε γιατί δούλευε πολύ, του εξήγησα ότι αν κάποιος θέλει βρίσκει. Περνούσε ο καιρός και δεν το πρότεινε οπότε το έκανα εγώ. Άρχισε να βρίσκει δικαιολογίες οπότε άρχισα να δείχνω την ενόχληση μου. Αυτός με διαβεβαίωνε ότι αυτό που σκέφτομαι δεν ισχύει και μου μιλούσε λες και είχαμε σχέση(με ενημερώνε που ήταν τι έκανε και με ποιον, ρωτούσε για την μέρα μου, την διάθεση μου, ζήλευε, τσακωνόμασταν) και ύστερα άρχισε να σπάει δεν μου απαντούσε τόσο συχνά αλλά συνέχιζε να μου ανοίγει την κουβέντα και να μου λέει ότι θέλει να με δεί κ τέτοια και από τα πολλά απλά δεν του ξαναπαντησα. Η αλήθεια είναι ότι μπήκα σε μια διαδικασία να σκεφτώ το όλο θέμα περισσότερο και μου άρεσε και ο τρόπος που μίλαγε και που ήταν έξυπνος και όλα αυτά που μου έλεγε και κάπως καταλαβαίνω πως όντως είχε αρχίσει να μου αρέσει αρκετά. Μήπως ήταν λάθος η επιλογή μου; Μήπως δεν το προσπάθησα αρκετά; Μα ένιωθα πως αυτό δεν μου έφτανε και ότι έλεγα πήγαινε στραφη.

Μην ασχολείσαι με ανθρώπους που δε θα τρέξουν για να έρθουν να σε δουν