Tumgik
#εστιατόριο
kstudiokonstadina · 4 months
Text
Redesign: Ταράτσα rooftoop cafe bar στη Φλώρινα | winter edition - πριν και μετά
Στη καρδιά της πόλης της Φλώρινας το ξενοδοχείο Lingos διαθέτει μια υπέροχη ταράτσα με πανοραμική θέα στην πόλη και το πανέμορφο δάσος που την περιβάλει. Ο χώρος έχριζε ανανέωσης ενόψει Χριστουγέννων και αλλαγή αισθητικής σύμφωνα με την επιθυμία των ιδιοκτητών, ώστε προσφέρουν στους επισκέπτες της πόλης, στους κατοίκους καθώς επίσης και στους διαμένοντες του ξενοδοχείου, έναν ιδιαίτερα όμορφο…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
followgeorgegr · 8 months
Text
Καλαμάτα: Στο Φοίνο για αυθεντικές γεύσεις σε συνδυασμό με υψηλή γαστρονομία
Οι Messinian Travellers μάς ταξιδεύουν κάθε μήνα και σε νέο προορισμό μέσα από τα οδοιπορικά τους. Με εμπειρία πάνω από 10 χρόνων, ο Αργύρης και η Ελευθερία γνωρίζουν καλύτερα από όλους τα κρυμμένα μονοπάτια της Πελοποννήσου. Αυτή τη φορά μάς ξεναγούν γαστρονομικά σε ένα από τα κορυφαία εστιατόρια της Καλαμάτας, το Φοίνο.
Το Φοίνο είναι ένα μοντέρνο εστιατόριο αρχιτεκτονικά στημένο στη λογική less is more που άνοιξε πριν δύο χρόνια περίπου στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Καλαμάτας. Τα λευκά πλακάκια στις κολώνες, τα μαρμάρινα τραπέζια και το μπαρ σε συνδυασμό με μερικές κλασικές πινελιές και τη λιτή επίπλωση, δημιουργούν ατμόσφαιρα γαλλικού μπιστρό που σε ταξιδεύει κυριολεκτικά σε άλλη εποχή. Ο χώρος στο εσωτερικό του μαγαζιού είναι πολύ κομψά και ομοιόμορφα διαμορφωμένος, με λίγες θέσεις στη μπάρα, τραπέζια μέσα με κλιματισμό αλλά και έξω για τους καπνίζοντες σε ένα εξίσου όμορφο περιβάλλον. 
Ο σεφ, Γιώργος Χωραΐτης, και η γυναίκα του, Δήμητρα Πουλοπούλου - η οποία επιμελείται και τη λίστα των κρασιών, έχουν κατορθώσει να φτιάξουν ένα μαγαζί που δεν δημιουργεί αποκλεισμούς, αλλά είναι ανοιχτό και προσιτό για όλους από νωρίς το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ. 
Τα πιάτα όλα είναι ένα κι ένα. Δεν προσπαθούν να κερδίσουν τις εντυπώσεις με φαντεζί τεχνικές. Το χειροποίητο ψωμί που ήρθε στο τραπέζι μας στην αρχή ήταν εξαιρετικό, δύο ειδών: προζυμένιο ολικής και προζυμένιο χαρούπι. Οι φρέσκιες τηγανιτές πατάτες, για τους μικρούς μας φίλους, ήταν φανταστικές. Για κυρίως πιάτα παραγγείλαμε χταπόδι στα κάρβουνα, γάμπαρη μεσσηνιακού ρεβυθάδα, ραβιόλι, μίνι μπέργκερς και ψαρονέφρι Iberico.
Φυσικά δεν μπορούσαμε να μη δοκιμάσουμε και τα επιδόρπια. Δοκιμάσαμε τιραμισού με κρέμα μασκαρπόνε, σαβαγιάρ, σοκολάτα, εσπρέσσο, κακάο και μπισκότο πικραμύγδαλο και λεμόνι με κρέμα λεμόνι, ψημένη μαρέγκα, ζελέ κυδώνι, σορμπέ λεμόνι και κραμπλ αμυγδάλου. Όλα όσα γευτήκαμε σαγηνεύουν τον ουρανίσκο- μικρών και μεγάλων -με την απίστευτη νοστιμάδα τους και τη φρεσκάδα των πρώτων υλικών που χρησιμοποιούνται για να δημιουργηθούν. Πολύ σημαντικοί λόγοι για να το επισκεφθούμε ξανά στο άμεσο μέλλον. 
Τέλος δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στη λίστα με τα κρασιά. Ο πλήρης κατάλογος, με όλες τις κατηγορίες, από αφρώδη μέχρι γλυκά κρασιά, έχει κύριο προσανατολισμό στην Πελοπόννησο, προβάλλοντας τις ποικιλίες της περιοχής. Διαθέτει πολλές προτάσεις σε ποτήρι/φιάλη, οπότε δίνεται η επιλογή κάθε πιάτο να συνδυαστεί με διαφορετικό κρασί.
0 notes
astratv · 1 year
Text
Ο Γιάννης Στανίτσας και το εστιατόριο ΒΟΣΠΟΡΟΣ FOOD & WINE ανανεώνουν γευστικά την Λάρισα
Ο Γιάννης Στανίτσας και το εστιατόριο ΒΟΣΠΟΡΟΣ FOOD & WINE ανανεώνουν γευστικά την Λάρισα
Χρονιά ανανέωσης για το εστιατόριο ΒΟΣΠΟΡΟΣ FOOD & WINE. Μετά την ανανέωση του χώρου, οι εστιάτορες σε συνεργασία με τον σεφ Γιάννη Στανίτσα, παρουσιάζουν στο κοινό της Λάρισας ένα ανανεωμένο «γευστικό» προφίλ. Η ιστορία του εστιατορίου ξεκινά 25 χρόνια πριν και συνεχίζεται μέχρι σήμερα όπου το εστιατόριο ΒΟΣΠΟΡΟΣ είναι ένα από τα πιο αγαπημένα σημεία για το κοινό της Λάρισας και όχι μόνο. Ο…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
casseropita · 6 months
Text
Στο επόμενο Athens tattoo expo θα πρέπει σίγουρα να έχω tattoo
0 notes
travellingnews · 2 years
Text
Συναντήση του Executive Chef του εστιατορίου PERGOLA του Iconic Santorini και του Προέδρου των Ελλήνων Sommeliers για μια “Γεύση από Σαντορίνη”
Συναντήση του Executive Chef του εστιατορίου PERGOLA του Iconic Santorini και του Προέδρου των Ελλήνων Sommeliers για μια “Γεύση από Σαντορίνη”
Ο Ανδρέας Ματθίδης, Dip WSET, Πρόεδρος των Ελλήνων Sommeliers και ο Ματθαίος Σορώτος Executive Chef του Pergola συνεργάζονται για μια “Γεύση από Σαντορίνη” Το εστιατόριο Pergola ταξιδεύει τους επισκέπτες του σε ένα ταξίδι με γεύση Σαντορίνης μέσα από εμπνευσμένα πιάτα και κρασιά που παράγονται στο νησί  Το Pergola προσφέρει μια fine dining εμπειρία στο Iconic Santorini στο Ημεροβίγλι Σαντορίνη,…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
arkasyl18120 · 8 months
Text
Ξέρεις μερικές φορές…
Δεν θα σε γουστάρει ο γκόμενος που θες. Μερικές φορές… δεν θα έχεις τα λεφτά να πας εκείνο το ταξίδι. Μερικές φορές, δεν θα σου βγαίνουν οι ημερομηνίες για να κανονίσεις κάτι που ήθελες. Μερικές φορές το αγαπημένο σου εστιατόριο δεν θα σερβίρει το αγαπημένο σου πιάτο. Μερικές φορές δεν θα μπορείς να ελέγξεις την ζωή σου. Και ξέρεις τι;
Και είναι οκέυ.
Σκέψου μόνο πόσες φορές η ζωή σου έφερε κάτι που δεν περίμενες, όταν ήθελες κάτι άλλο. Έτσι γνώρισες μια Μαρία ή έναν Γιώργο. Έτσι πήγες σε ένα μέρος που δεν είχες προβλέψει να πας. Έτσι έμαθες μάλλον το αγαπημένο σου πιάτο. Έτσι.
Από μια στιγμή. Μια στιγμή που δεν καθόρισες ποτέ, αλλά η μοίρα ή η ζωή κανόνισε για εσένα. Και ίσως έτσι να είναι η ζωή. Να ξεκινάει να συμβαίνει στην στροφή που πήρες για να την αποφύγεις.
-Α. Π
30 notes · View notes
pollonegro666 · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
2023/04/29 Después de la siesta salimos a dar una vuelta rodeando la muralla del centro, que protegía a la ciudad de los peligros del piratas. Saludamos a un soldado romano y a un mayordomo que trabaja en un restaurante.
After our siesta we went for a walk around the downtown wall, which protected the city from the dangers of pirates. We greet a Roman soldier and a butler who works in a restaurant.
Google Translation into French: Après notre sieste, nous sommes allés nous promener autour du mur du centre-ville, qui protégeait la ville des dangers des pirates. Nous saluons un soldat romain et un majordome qui travaille dans un restaurant.
Google translation into Italian: Dopo la nostra siesta, abbiamo fatto una passeggiata intorno alle mura del centro, che proteggevano la città dai pericoli dei pirati. Salutiamo un soldato romano e un maggiordomo che lavora in un ristorante.
Google Translation into Portuguese: Depois da sesta, demos uma volta pela muralha do centro da cidade, que protegia a cidade dos perigos dos piratas. Saudamos um soldado romano e um mordomo que trabalha em um restaurante.
Google Translation into German: Nach unserer Siesta machten wir einen Spaziergang um die Innenstadtmauer, die die Stadt vor den Gefahren von Piraten schützte. Wir begrüßen einen römischen Soldaten und einen Butler, der in einem Restaurant arbeitet.
Google Translation into Albanisch: Pas siestës sonë, bëmë një shëtitje rreth murit të brendshëm të qytetit që e mbronte qytetin nga rreziqet e piratëve. Ne përshëndesim një ushtar romak dhe një shërbëtor që punon në një restorant.
Google Translation into Armenian: Մեր հանգստից հետո մենք շրջեցինք քաղաքի ներքին պարիսպով, որը պաշտպանում էր քաղաքը ծովահենների վտանգներից: Ողջունում ենք հռոմեացի զինվորին և սպասարկողին, ով աշխատում է ռեստորանում։
Google Translation into Bulgarian: След нашата сиеста се разходихме около вътрешната градска стена, която защитаваше града от опасностите на пиратите. Поздравяваме римски войник и иконом, който работи в ресторант.
Google Translation into Czech: Po naší siestě jsme se prošli kolem vnitřní městské hradby, která chránila město před nebezpečím pirátů. Zdravíme římského vojáka a komorníka, který pracuje v restauraci.
Google Translation into Croatian: Nakon sieste prošetali smo unutarnjim gradskim zidom koji je štitio grad od opasnosti gusara. Pozdravljamo rimskog vojnika i batlera koji radi u restoranu.
Google Translation into Danish Efter vores siesta gik vi en tur rundt om den indre bymur, der beskyttede byen mod piraters farer. Vi hilser på en romersk soldat og en butler, der arbejder på en restaurant.
Google Translation into Slovak: Po sieste sme si urobili prechádzku okolo vnútorných mestských hradieb, ktoré chránili mesto pred nebezpečenstvom pirátov. Zdravíme rímskeho vojaka a komorníka, ktorý pracuje v reštaurácii.
Google Translation into Slovenian: Po siesti smo se sprehodili okoli mestnega obzidja, ki je varovalo mesto pred nevarnostmi piratov. Pozdravimo rimskega vojaka in butlerja, ki dela v restavraciji.
Google Translation into Estonian: Peale siestat jalutasime ümber linnamüüri, mis kaitses linna piraatide ohtude eest. Tervitame Rooma sõdurit ja ülemteenrit, kes töötab restoranis.
Google Translation into Suomi: Siestamme jälkeen kävelimme kaupunkia merirosvojen vaaroilta suojaavan kaupungin muurin ympäri. Tervehdimme roomalaista sotilasta ja hovimestari, joka työskentelee ravintolassa.
Google Translation into Georgian: ჩვენი სიესტის შემდეგ ჩვენ გავისეირნეთ ქალაქის შიდა კედელი, რომელიც იცავდა ქალაქს მეკობრეების საფრთხისგან. მივესალმებით რომაელ ჯარისკაცს და რესტორანში მომუშავე ბატლერს.
Google Translation into Greek: Μετά τη σιέστα μας κάναμε μια βόλτα γύρω από το εσωτερικό τείχος της πόλης που προστάτευε την πόλη από τους κινδύνους των πειρατών. Χαιρετίζουμε έναν Ρωμαίο στρατιώτη και έναν μπάτλερ που εργάζεται σε ένα εστιατόριο.
Google Translation into Dutch: Na onze siësta hebben we een wandeling gemaakt rond de stadsmuur die de stad beschermde tegen de gevaren van piraten. We begroeten een Romeinse soldaat en een butler die in een restaurant werkt.
Google Translation into Norwegian: Etter siestaen vår tok vi en tur rundt den indre bymuren som beskyttet byen mot farene fra pirater. Vi hilser på en romersk soldat og en butler som jobber på en restaurant.
Google Translation into Polish: Po naszej sjestie wybraliśmy się na spacer wokół wewnętrznych murów miejskich, które chroniły miasto przed niebezpieczeństwami ze strony piratów. Pozdrawiamy rzymskiego żołnierza i lokaja pracującego w restauracji.
Google Translation into Romanian: După siesta ne-am plimbat în jurul zidului interior al orașului care a protejat orașul de pericolele piraților. Salutăm un soldat roman și un majordom care lucrează într-un restaurant.
Google Translation into Russian: После сиесты мы прогулялись по внутренней городской стене, которая защищала город от опасностей пиратов. Приветствуем римского солдата и дворецкого, работающего в ресторане.
Google Translation into Serbian: Након наше сиесте прошетали смо око унутрашњег градског зида који је штитио град од опасности од пирата. Поздрављамо римског војника и батлера који ради у ресторану.
Google Translation into Swedish: Efter vår siesta tog vi en promenad runt den inre stadsmuren som skyddade staden från piraters faror. Vi hälsar på en romersk soldat och en butler som jobbar på en restaurang.
Google Translation into Turkish: Öğle uykusundan sonra şehri korsanların tehlikelerinden koruyan iç surların etrafında yürüyüşe çıktık. Romalı bir asker ve bir restoranda çalışan bir uşağı selamlıyoruz.
Google Translation into Ukrainian: Після нашої сієсти ми прогулялися навколо внутрішньої міської стіни, яка захищала місто від небезпеки піратів. Вітаємо римського солдата і дворецького, який працює в ресторані.
Google Translation into Arabic: بعد القيلولة ، تجولنا حول سور المدينة الداخلي الذي كان يحمي المدينة من أخطار القراصنة. نحيي جنديًا رومانيًا وخادمًا شخصيًا يعمل في مطعم.
Google Translation into Bengali: আমাদের সিয়েস্তার পরে আমরা শহরের ভিতরের প্রাচীরের চারপাশে হাঁটলাম যা শহরটিকে জলদস্যুদের বিপদ থেকে রক্ষা করেছিল। আমরা একজন রোমান সৈন্য এবং একজন বাটলারকে অভিবাদন জানাই যে একটি রেস্টুরেন্টে কাজ করে।
Google Translation into Simplified Chinese: 午睡后,我们绕着保护城市免受海盗威胁的内城墙散步。 我们迎接一位罗马士兵和一位在餐厅工作的管家。
Google Translation into Korean: 우리 낮잠 후 우리는 해적의 위험으로부터 도시를 보호했던 성벽 주위를 산책했습니다. 우리는 로마 군인과 식당에서 일하는 집사에게 인사합니다.
Google Translation into Hebrew: לאחר הסייסטה שלנו טיילנו סביב חומת העיר הפנימית שהגנה על העיר מפני סכנות הפיראטים. אנחנו מברכים חייל רומי ומשרת שעובדים במסעדה.
Google Translation into Hindi: हमारे विश्राम के बाद हमने भीतरी शहर की दीवार के चारों ओर चहलकदमी की जिसने शहर को समुद्री लुटेरों के खतरों से बचाया। हम एक रोमन सैनिक और एक रेस्तरां में काम करने वाले बटलर का अभिवादन करते हैं।
Google Translation into Indonesian: Setelah tidur siang, kami berjalan-jalan di sekitar tembok kota bagian dalam yang melindungi kota dari bahaya bajak laut. Kami menyapa seorang prajurit Romawi dan seorang kepala pelayan yang bekerja di sebuah restoran.
Google Translation into Japanese: シエスタの後、私たちは海賊の危険から街を守る城壁の周りを散歩しました。 ローマの兵士とレストランで働く執事に挨拶します。
Google Translation into Kyrgyz: Сиестадан кийин шаарды каракчылардын коркунучунан коргогон шаардын ички дубалын кыдырып чыктык. Биз ресторанда иштеген римдик солдат менен таймашка салам айтабыз.
Google Translation into Malay: Selepas tidur siang kami berjalan-jalan di sekitar tembok bandar dalam yang melindungi bandar daripada bahaya lanun. Kami menyapa seorang askar Rom dan seorang butler yang bekerja di sebuah restoran.
Google Translation into Mongolian: Сиеста дууссаны дараа бид хотыг далайн дээрэмчдийн аюулаас хамгаалж байсан хотын ханыг тойрон алхлаа. Бид Ромын цэрэг, ресторанд ажилладаг нялцгай биетэн хоёртой мэндчилж байна.
Google Translation into Nepali: हाम्रो सिएस्टा पछि हामीले शहरको भित्री पर्खालको ���रिपरि घुम्यौं जसले शहरलाई समुद्री डाकूहरूको खतराबाट जोगाएको थियो। हामी एक रोमन सिपाही र रेस्टुरेन्टमा काम गर्ने बटलरलाई अभिवादन गर्छौं।
Google Translation into Panjabi: ਸਾਡੇ ਸੀਸਟਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਅੰਦਰਲੀ ਕੰਧ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਸੈਰ ਕੀਤੀ ਜੋ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂਆਂ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਤੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਰੋਮੀ ਸਿਪਾਹੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਟਲਰ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਇੱਕ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
Google Translation into Pashtun: زموږ د سیسټا وروسته موږ د ښار د داخلي دیوال په شاوخوا کې مزل وکړ چې ښار یې د سمندري غلو له خطرونو څخه ساتلی و. موږ یو رومن سرتیري او بټلر ته ښه راغلاست وایو چې په رستورانت کې کار کوي.
Google Translation into Persian: پس از استراحت، دور دیوار داخلی شهر قدم زدیم که شهر را از خطرات دزدان دریایی محافظت می کرد. به یک سرباز رومی و یک ساقی که در یک رستوران کار می کند سلام می کنیم.
Google Translation into Sundanese: Sanggeus siesta kami leumpang sabudeureun témbok jero kota nu ngajaga kota tina bahaya bajak laut. Urang salam hiji prajurit Romawi sarta butler anu gawéna di réstoran.
Google Translation into Tagalog: Pagkatapos ng aming siesta ay naglakad-lakad kami sa paligid ng panloob na pader ng lungsod na nagpoprotekta sa lungsod mula sa mga panganib ng mga pirata. Binabati namin ang isang Romanong sundalo at isang mayordomo na nagtatrabaho sa isang restaurant.
Google Translation into Thai: หลังจากนอนพักกลางวันแล้ว เราก็เดินเล่นรอบๆ กำแพงเมืองชั้นในที่ปกป้องเมืองจากอันตรายของโจรสลัด เราทักทายทหารโรมันและพ่อบ้านที่ทำงานในร้านอาหาร
Google Translation into Urdu: اپنے سینے کے بعد ہم نے شہر کی اندرونی دیوار کے گرد چہل قدمی کی جس نے شہر کو قزاقوں کے خطرات سے محفوظ رکھا۔ ہم ایک رومن سپاہی اور ایک بٹلر کو سلام کرتے ہیں جو ایک ریستوران میں کام کرتا ہے۔
Google Translation into Uzbek: Siestadan so'ng biz shaharni qaroqchilar xavfidan himoya qiladigan shaharning ichki devori atrofida sayr qildik. Biz Rim askari va restoranda ishlaydigan butler bilan salomlashamiz.
Google Translation into Vietnamese: Sau giấc ngủ trưa, chúng tôi đi dạo quanh bức tường thành nội bảo vệ thành phố khỏi sự nguy hiểm của cướp biển. Chúng tôi chào một người lính La Mã và một quản gia làm việc trong một nhà hàng.
12 notes · View notes
epestrefe · 2 months
Text
Tumblr media
Το ξενοδοχείο «Ανακτορικόν» ή «Palace Hotel». Πηγή: Συλλογή Θωμά Σιταρά. Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ.
Διεύθυνση: Σταδίου και Εδ. Λω (Οφθαλμιατρείου)
Έτη λειτουργίας: 1905 - 1930
Στη συμβολή των οδών Σταδίου 22 (σήμερα) και Εδουάρδου Λω (πρώην Οφθαλμιατρείου) οικοδομήθηκε από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Λυκάκη το κτήριο που στέγασε το ξενοδοχείο «Ανακτορικόν» ή «Palace Hotel». Τα εγκαίνια της λειτουργίας του ξενοδοχείου πραγματοποιήθηκαν στις 10 Απριλίου του 1905 με διευθυντές τους αδελφούς Πολέμη.
Σε διαφημιστική καταχώριση του 1905 αναφέρεται ως «το πολυτελέστερον και τελειότερον εν Ελλάδι» και διέθετε άπλετο ηλεκτρικό φωτισμό, θέρμανση τελευταίου συστήματος, ασανσέρ. Είχε αίθουσες κυριών, υποδοχής, αναγνωστήριο, σφαιριστήριο και εστιατόριο.
Το 1911 διευθυντής του αναφέρεται ο Γ. Καλαμάρης και εκείνη την περίοδο διέθετε 75 δωμάτια.Αργότερα, το 1920 απέκτησε εστιατόριο και διευθυντής του ήταν ο Νικ. Τσαντίλης. Το 1927 λειτουργούσε υπό τη διεύθυνση του Γ. Λογιώτατου, ενώ κάποιος Π. Βάιντεκ εμφανίζεται ως διευθυντής του λίγο νωρίτερα και για μικρό διάστημα. Σύμφωνα με τους οδηγούς της εποχής λειτούργησε από το 1905 ώς το 1930 περίπου.
Όταν το μέγαρο Καλαμάρη γκρεμίστηκε, στη θέση του το 1963  χτίστηκε το ξενοδοχείο «Esperia Palace Hotel», το οποίο διέκοψε τη λειτουργία του το 2010.
http://www.elia.org.gr/
2 notes · View notes
sillageee · 2 years
Text
Είχα ξεχάσει τι πάει να πει ευγένεια, καλοσύνη και γλυκύτητα, μέχρι που σήμερα στο πλοίο μια κυρία μιλούσε με το παιδάκι μιας οικογένειας που κάθονταν στον απέναντι καναπέ. Όση ώρα του απευθύνονταν χαμογελούσε τόσο φωτεινά, σαν να της χάριζαν ολόκληρο τον κόσμο. Κάποια στιγμή, σηκώθηκε, είπε στο κοριτσάκι ότι ήθελε να του κάνει ένα δώρο και ότι μπορούσε να διαλέξει ό,τι ήθελε να του αγοράσει να φάει από το εστιατόριο του πλοίου. Έπειτα, πήρε το κοριτσάκι από το χέρι και πήγαν μαζί να αγοράσουν το δώρο του. Καθώς επέστρεφαν πίσω στις θέσεις τους, η ευτυχία στα μάτια και των δύο ήταν ανεκτίμητη. Η κυρία είχε κάνει ένα δώρο στο κοριτσάκι για να του δείξει την αγάπη και τη συμπάθεια της και το κοριτσάκι -εκτός από το αγαπημένο του snack- ήταν ο αποδέκτης της πιο όμορφης και αγνής εκδήλωσης αγάπης. Κι ας μην το ήξερε.
57 notes · View notes
justforbooks · 1 year
Photo
Tumblr media
“Η μεγάλη διαφορά μεταξύ Ιαπωνίας και Ελλάδας είναι ότι στην Ιαπωνία οι άνθρωποι αγαπιούνται. Εμείς μισιόμαστε”
Το 2005 πήγα στη σχολή μαγειρικής. Από τότε ξεκινάει επίσημα η καριέρα μου. Δούλευα παράλληλα σε ένα μαγαζί δύο φορές την εβδομάδα, σε άσχημο κλίμα, όμως έμαθα τη δουλειά του μάγειρα, έκανα πράγματα και ένιωσα ότι το 'χω, ότι μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο. Τελειώνοντας τη σχολή, άρχισα να βολοδέρνω σε διάφορα μαγαζιά. Δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε κάποιο μαγαζί που με σημάδεψε. Ήμουν αυτό που λέμε line cook, έκανα αυτό που έπρεπε, έβγαζα δουλειά. Έγινα και sous chef, αλλά δεν έκανα τα πράγματα που ήθελα. Ταυτόχρονα, έβραζε μέσα μου αυτό, δηλαδή να κάνω αυτό που ήθελα. Το πρώτο ερέθισμα για το Sushimou δεν ήταν το sushi – όλα αυτά τα χρόνια ονειρευόμουν ένα εστιατόριο που να έχει τη μορφή του μπαρ. Δηλαδή να κάθεται ο πελάτης και να βλέπει τον μάγειρα, να μην υψώνεται ένα τείχος ανάμεσα στα πιο σημαντικά μέρη ενός εστιατορίου. Αυτό ήταν το πρώτο ερέθισμα. Στην πραγματικότητα, ήταν ο ορισμός του bar restaurant, ένα εστιατόριο στην μπάρα. Δουλεύοντας σε ένα ψαρομάγαζο στο Γκάζι, στη Ρεσπέντζα, αρκετά με ψάρια και μετά σε ένα ξενοδοχείο πάλι με ψάρια, όπου δούλευα σχάρα, αλλά και τα καθάριζα και τα φιλετάριζα και καμιά φορά κάναμε και κανένα sushi, σκέφτηκα ότι εάν μάθαινα τη γιαπωνέζικη τεχνική με τα ελληνικά υλικά, που είναι πολύ καλά, θα μπορούσα να κάνω το μαγαζί που είχα στο μυαλό μου. Ανέκαθεν ήθελα να κάνω ένα ελληνικό μαγαζί.
• Το ταξίδι στην Ιαπωνία το δούλευα δύο χρόνια. Γράφτηκα και σε ένα φροντιστήριο στη Νέα Σμύρνη και μάθαινα ιαπωνικά, βρήκα και μια σχολή μαγειρικής, την οποία για δύο χρόνια παρακολουθούσα φανατικά μέσα από το Ίντερνετ. Είχε πολύ λίγες πληροφορίες κι έψαχνα τα πάντα – βρήκα και κάνα δυο ανθρώπους που είχαν αποφοιτήσει και τους είπα ότι ήθελα να πάω και τελικά πείστηκα ότι ήταν καλή. Τις νύχτες που ξύπναγα έλεγα: «Τι πας να κάνεις, πας καλά;». Ο φόβος έβραζε μέσα μου. Πίστεψα ότι θα πάω πραγματικά, όταν έδωσα τα εννιά χιλιάρικα για τα δίδακτρα. • Στο ξενοδοχείο όπου δούλευα ήταν κακό το κλίμα, όλα ήταν χάλια, αλλά έπαιρνα έναν καλό μισθό και αυτό με κράταγε. Πήγαινα όμως με πολύ κακή διάθεση, κάθε βράδυ σκεφτόμουν: «Πω πω, ποιος πάει αύριο για δουλειά;». Κι αυτό ήθελα να το αλλάξω, να βάλω στόχους στη ζωή μου, ήθελα να πηγαίνω στη δουλειά με όρεξη και με άγχος δικό μου, που γουστάρω. Δεν ήθελα να ξαναπάω στη δουλειά και να σκέφτομαι «ποιον θα δω πάλι;», να έχω τον κάθε μαλάκα πάνω από το κεφάλι μου. Και τότε ακριβώς με απέλυσαν. Ήταν κάτι «θεόσταλτο», οπότε πάνω εκεί είπα: «Εντάξει, το 'χουμε». Πήρα αποζημίωση και τους μισθούς που μου χρωστάγανε και πλήρωσα τα δίδακτρα. Ήμουν και σε ωραία φάση στη ζωή μου, γιατί δεν είχα υποχρεώσεις κι έτσι μπορούσα να φύγω. Ταυτόχρονα, άνοιξα και ένα μπλογκ, το sushimou.gr, στο οποίο έγραψα: «Θα πάω να μάθω να κάνω sushi για να ανοίξω ένα εστιατόριο». Βοήθησε πάρα πολύ να πάρει δημοσιότητα το εστιατόριο. Ακόμα έρχεται κόσμος και λέει ότι διαβάζει το μπλογκ μου.
• Στην Ιαπωνία έκατσα περίπου τρεις μήνες. Έκλεισα αεροπορικά εισιτήρια και το πιο φτηνό Airbnb της Ιαπωνίας: 30 ευρώ την ημέρα σε ένα δωματιάκι ενός διαμερίσματος, αλλά έβλεπες κάθε μέρα καινούργιο κόσμο, κάτι που για μένα είχε πλάκα. Έφτασα Σάββατο και Κυριακή ήταν τα γενέθλιά μου. Μόνος στο Τόκιο, βόλταρα κι έτρωγα χαζομαρίτσες. Μετά ξεκίνησα τη σχολή. Την πρώτη μέρα μας είπαν τι θα έκανε ο καθένας μας τους επόμενους μήνες και τι ώρα. Η σχολή διαρκεί δύο μήνες, αλλά είναι σαν δύο ελληνικά χρόνια.
• Η μεγάλη διαφορά μεταξύ Ιαπωνίας και Ελλάδας είναι ότι στην Ιαπωνία οι άνθρωποι αγαπιούνται. Εμείς μισιόμαστε. Επειδή αυτοί οι άνθρωποι μεγάλωσαν ο ένας πάνω στον άλλο, σε 20 τετραγωνικά μέτρα –είναι και δύο εκατομμύρια–, θα γίνουν δύο πράγματα: ή θα σκοτωθούν μεταξύ τους ή θα είναι όλοι cool και θα τα βρίσκουν. Έμαθαν την ευγένεια, έμαθαν να μεγαλώνουν σε ένα μικρό σπίτι με χάρτινο τοίχο να τους χωρίζει απ' το διπλανό, οπότε έμαθαν να κάνουν ησυχία και να σέβονται. Βλέπεις εκατομμύρια ανθρώπους να περνάνε βιαστικοί και να μη χτυπάνε ο ένας πάνω στον άλλο. Δεν σκουντάει κανείς κανέναν, το μόνο σκούντημα που επιτρέπεται είναι το πρωί, μέσα στο τρένο, όταν πας στη δουλειά σου.
• Αν και στην Ελλάδα ήμουν τυχερός, γιατί στη σχολή έτυχα σε τμήμα με καλούς δασκάλους, που έλεγα ότι ήθελα να γίνω σαν κι αυτούς, στην Ιαπωνία αυτό ήταν δέκα φορές πιο δυνατό. Έβλεπες τον δάσκαλο κι αναρωτιόσουν «πόσο καλός είναι αυτός ο τύπος;». Δεν ήταν απλώς καλοί, οι κινήσεις τους ήταν μετρημένες, σου έδειχναν δέκα φορές πώς να κόψεις και ο τρόπος που δούλευαν είχε κάτι το θεατρικό, ήταν σαν να έκαναν ταυτόχρονα μια χορευτική πολεμική τέχνη.
• Είναι διαφορετική η αντίληψη που έχουν οι Γιαπωνέζοι για το φαγητό. Καταρχάς, είναι πιο κοντά στη φύση. Στο φαγητό τους έχουν κι ένα λουλουδάκι, το οποίο δεν είναι διακοσμητικό, αλλά εκείνο που ανθεί τη συγκεκριμένη περίοδο. Οπότε, έχουν συνδυάσει τα ψάρια με κάποια λουλούδια. Π.χ. το χρυσάνθεμο με το φαγκρί, το οποίο εκείνη την περίοδο είναι σε αφθονία, το πορτοκαλί φύλλο με τα όστρακα, κάποιο άλλο λουλούδι με τις γαρίδες. Αυτή η διαδικασία σε εκπαιδεύει ταυτόχρονα. Δεν κρύβονται στις γεύσεις, σου δείχνουν ένα-ένα τα υλικά, λίγα και όμορφα. Υπάρχουν μαγαζάκια που κάνουν ένα μόνο πράγμα. Ας πούμε, μπορεί ένας να κάνει μόνο χέλι, αλλά να το κάνει γαμάτα, άλλος να έχει μόνο σούπα, άλλος μόνο μοσχαράκι στη σχάρα. Από ένα κοτόπουλο βγάζουν 15 διαφορετικά σουβλάκια: από τον λαιμό, τον σβέρκο, την πέτσα, τις φτερούγες, το κωλαράκι, από κάποια κόκαλα που τρώγονται. Φαντάσου αυτό πόσο πολύ σε εκπαιδεύει. Εμείς έχουμε μόνο στήθος και μπούτι. Αυτοί δεν πετάνε τίποτα. Δεν βαριούνται να κάνουν το ίδιο, να παραδίδουν την τέχνη από τον πατέρα στον γιο: κάποιο μαγαζί φτιάχνει 200 χρόνια λουκουμάκι, άλλο κοτόπουλο σούπα, άλλο χέλι, άλλος φτιάχνει μαχαίρια. Και είναι όλα τα μαγαζιά σαν το δικό μου, 10-15 άτομα στην μπάρα, σε βλέπει ο άλλος, προσέχει τι θέλεις, συμμετέχεις κι εσύ, βλέπεις. Είναι έτσι ο τρόπος ζωής τους, τρώνε πιο συχνά μόνοι τους, ενώ εμείς δεν βγαίνουμε εύκολα να φάμε μόνοι μας. Μένουμε στο σπίτι μας να φάμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπεις σε ένα μαγαζί και να μην ουρλιάξουν το «καλώς ήρθατε», δεν θα σου πουν ένα ξεψυχισμένο «καλησπέρα», είναι θέμα αρχής. Και είναι δύσκολο να φας άσχημα στην Ιαπωνία. Ακόμα και στα 24ωρα σούπερ μάρκετ έχουν έτοιμες σούπες, τηγανητά, κανονικά stands με φαγητά, έχουν και πολύ δυνατό street food. Στην Ελλάδα δεν έχουμε ποικιλία γιατί δεν υπάρχει το νομικό πλαίσιο για καντίνες και food trucks.
• Sushi σημαίνει «ξιδάτο ρύζι» και sashimi, «λεπτές φέτες από κάτι ωμό», συνήθως από ψάρι. Οι Έλληνες δεν το ξέρουν αυτό, λένε «πάμε να φάμε sushi» και τρώνε sashimi. Νομίζω ότι γενικά ο Έλληνας δεν ξέρει να φάει, αλλά θέλει να του λες ότι ξέρει. Βλέπεις κόσμο που πραγματικά ξέρει, κόσμο που ταξιδεύει, αλλά ταυτόχρονα βλέπεις κόσμο που επιβραβεύει μαγαζιά με τα ίδια και τα ίδια. Η αλήθεια είναι ότι και με μέτριο φαγητό, αν έχεις καλή παρέα, καλά θα περάσεις. Είμαστε τυχεροί πάντως, έχουμε πολύ καλά υλικά.
• Ο πετυχημένος σεφ είναι αυτός που κρατάει οικονομικά υγιές ένα εστιατόριο. Αν καταφέρει να μαγειρεύει και ωραία, μπράβο του, αλλά αυτός που μπορεί με τη δουλειά του να πληρώνει όλα τα έξοδα του μαγαζιού και μαγειρεύει και ωραία είναι για μένα, τουλάχιστον στην Ελλάδα, πετυχημένος σεφ. Γιατί βλέπω εδώ και πολύ καιρό δημιουργίες από σεφ, κυρίως μπάρμεν, που κάνουν ένα μαγαζί να κλείσει. Άμα μπορέσεις με τις δημιουργίες σου να στηρίξεις το μαγαζί, είσαι μάγκας. Όλοι κάνουμε ένα μικρό peak, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι η διάρκεια. Αυτό μπορείς να το κρατήσεις; Ο άλλος έχει ένα αστέρι Michelin δέκα χρόνια, ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Ότι συνολικά επί 3.650 ημέρες δεν είπε μία φορά «σήμερα άσε να αράξουμε και λίγο». Έχω τρέξει αρκετούς μαραθώνιους στον κλασικό της Αθήνας, τα 42 χιλιόμετρα, και αυτό με έχει βοηθήσει στη ζωή μου και στη δουλειά μου, γιατί λέω «κάνε υπομονή, ηρέμησε, θα τα καταφέρεις», έχω μάθει να έχω επιμονή σε αυτό που μου αρέσει. Πολλές φορές βαριέμαι λίγο, αλλά λέω «σήμερα θα είναι μια μέρα δυνατή» και πιέζω τον εαυτό μου. Από την άλλη, έχω φάει μερικά φαγητά που θυμάμαι για χρόνια. Είχα φάει το 2009 στο Σαν Σεμπαστιάν, που είναι ο γαστρονομικός παράδεισος του πλανήτη, στο Βerasategui, ένα πιάτο που είχε αφρό λευκής σοκολάτας, ένα μπαρμπούνι τηγανισμένο με τα λέπια του και μια γουρουνοουρά σαν βαρύ λουκάνικο, εξαιρετικό. Το ένα σε έστελνε στο άλλο, έκανες έναν κύκλο. Αυτό το θυμάμαι ακόμα. Πέρσι είχα πάει στο Fragen και στο τραπέζι στο οποίο καθόμουν υπήρχε μια γυάλα όπου φούσκωνε ζυμάρι, που το έπαιρναν, το έψηναν και έφερναν μετά από λίγο το ψωμί. Δίπλα μου είχε κάποιος αυτό στο οποίο χτύπαγαν το γάλα στα χωριά για να το κάνουν βούτυρο και άρχισε και φτιάχνει μπροστά μας φρέσκο βούτυρο, το οποίο άλειψε πάνω στο ψωμί, και μετά πρόσθεσε χοντρό αλάτι. Υπέροχο! Ταυτόχρονα, με έχει επηρεάσει ο Βρετανός Heston Blumenthal, που είχε πει «it's all about the experience». Όταν είχαμε πάει εκεί, μας είχαν φέρει ένα πιάτο με δύο ζελεδάκια. Ένα ζελέ πορτοκάλι κι ένα παντζάρι, ένα πορτοκαλί κι ένα μοβ. Το μοβ ήταν το πορτοκάλι και το πορτοκαλί το παντζάρι και όλο αυτό γινόταν για να ξαφνιαστείς.
• Αγαπημένα μου υλικά είναι τρία ψάρια που μου αρέσουν πολύ: το σαφρίδι, το μπαρμπούνι και η παλαμίδα. Όνειρό μου είναι να βγάλω τελείως το λαβράκι, τον τόνο και τον σολομό, που είναι τα στάνταρ πιάτα, από το μενού και να έχουμε καθαρά ελληνικά υλικά. Πολλές φορές λέω ότι είμαστε ψαρομάγαζο, και το λέω ως κομπλιμέντο. Είμαστε μια ψαροταβέρνα που φτιάχνει τα ψάρια διαφορετικά. Το Sushimou έχει δώδεκα θέσεις και πολλές φορές με ρωτάνε αν θα το επεκτείνω, αν θα το μεγαλώσω ή αν θα κάνω κι άλλο μαγαζί. Η αλήθεια είναι ότι αν νιώσω πως κάνω καλύτερο sushi, θα ήθελα να έχω λιγότερα καθίσματα. Να κάνω πιο καλή την εμπειρία, να τους κρατάω λίγο περισσότερο, να κάνω το προϊόν μου καλύτερο. Πίστεψέ με, το μαγαζί μου το θεωρώ μεγάλο που έχει 12 θέσεις. Για καλό ψάρι το θεωρώ μεγάλο.
• Το πρωί ξυπνάω κάθε μέρα στις 8:30 με ένα τραγούδι του William Shatner που λέει ότι μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε. Πάει κάπως έτσι: «Live life like you're gonna die because you're gonna/ I hate to be the bearer of bad news/ but you're gonna die/ Maybe not today or even next year/ But before you know it you'll be saying/ "Is this all there was? What was all the fuss? Why did I bother?"». Αυτό είναι το ξυπνητήρι μου. Το έχω λίγο αυτό με τον θάνατο, λέω «ζήσε το σήμερα». Στις 10:30 φεύγω απ' το σπίτι, 11 είμαι στα ψάρια, στη μία είμαι στο μαγαζί, εξήμισι μπαίνουν οι πρώτοι πελάτες. Αν δεν γίνουν όλα ακριβώς στην ώρα τους, δεν χάλασε κι ο κόσμος, αλλά με πιάνει ένας κόμπος. Κι επειδή ακούω συνέχεια ραδιόφωνο, ξέρω πού με βρίσκει η κάθε εκπομπή. Είναι τα check points μου. Από τις 18:30 μέχρι τις 12:30-1:00 πρέπει να είμαι μπροστά στον πελάτη. Και πρέπει να είμαι εκεί 100%. Είναι σαν θεατρικό. Στο σπίτι πάω πολύ αργά, αλλά έχω στόχο να έχω κοιμηθεί μέχρι τις 3-3:30. Τον ύπνο που μου λείπει τον συμπληρώνω τα Σαββατοκύριακα. Το Sushimou είναι κλειστό τα Σαββατοκύριακα, γιατί έτσι έχω καλύτερη ζωή και φτιάχνω καλύτερο sushi.
• Συνέχεια παραμιλάω, κάνω διαλόγους με τον εαυτό μου και γελάω και μόνος μου. Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο. Κρυφακούω τι λένε οι πελάτες, θέλοντας και μη. Μερικές φορές ντρέπομαι κιόλας γι' αυτά που ακούω, αλλά δεν μπορώ να πω «σταματήστε», συν��χίζω τη δουλειά μου. Δεν επεμβαίνω ποτέ για να πω «μιλήστε λίγο πιο σιγά», γιατί θα το κάνω χειρότερο. Όταν ξεκινάω τη δουλειά μου, κόβω το πρώτο ψάρι και βλέπω ότι έχω ακονίσει καλά το μαχαίρι μου, ή πιάνω το ρύζι και είναι ωραίο, λέω «εντάξει, το έχουμε». Πώς καμιά φορά ο τερματοφύλακας κάνει μια πρώτη καλή απόκρουση και παίρνει τα πάνω του, ε, αυτό, έχει φτιάξει η ψυχολογία μου.
• Στόχος μου είναι να ζήσω μια καλή ζωή, δεν έχω βλέψεις για παραπάνω, τώρα έχω τα βασικά και κάτι παραπάνω. Μπορώ να σου πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος αυτήν τη στιγμή από τη ζωή μου. Το 2009 είχα περάσει ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας. Κι από τότε λέω κάθε μέρα «όσο είμαι υγιής, δεν φοβάμαι τίποτα». Έχω πηδήξει τρεις φορές από αεροπλάνο με αλεξίπτωτο, το οποίο με έχει δυναμώσει πάρα πολύ. Όταν πέρασε μία πενταετία από την αρρώστια μου και ήμουν καλά, πήγα με έναν φίλο μου και πετάξαμε στην Κωπαΐδα με αλεξίπτωτα. Όχι αυτό που είσαι δεμένος με τον δάσκαλο, σε κρατάει μέχρι να ανοίξει το αλεξίπτωτο και μετά σε αφήνει.
• Είμαι λίγο κομπάρσος σε όλα αυτά και μοναχικός. Μιλάμε με συναδέλφους που έχω γνωρίσει τώρα και μου λένε για ονόματα που έκαναν το ένα και πήραν το άλλο και δεν ξέρω κανέναν. Όταν μου ανακοίνωσαν ότι ήμουν στους 100 καλύτερους σεφ, βρισκόμουν στην είσοδο και σφουγγάριζα τα νερά της βροχής. Δεν ήταν και τόσο γκλάμορους, ούτε ανοίξαμε σαμπάνιες. Το βραβείο είναι στην ουσία μια λίστα που έκανε ένα γαλλικό περιοδικό. Αυτό δεν είναι κάτι τρομερό, το τρομερό είναι ότι ψήφισαν μόνο δυάστεροι και τριάστεροι σεφ. Δεν έχω ιδέα πώς βρέθηκα εκεί και όταν μου το έστειλε ένας φίλος μου, νόμισα ότι με τρόλαρε. Και η φωτογραφία μου ήταν λίγο ό,τι να 'ναι. Το ευχαριστιέμαι – φαντάζομαι ότι κάποιοι που έχουν περάσει από μένα έφαγαν και τους άρεσε. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι αυτά είναι για να χαίρεται η μαμά σου...
ΙNFO
Ο Αντώνης Δρακουλαράκος είναι ιδιοκτήτης και head chef τoυ Sushimou, Σκούφου 6, 211 4078457
Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com
7 notes · View notes
deminius · 1 year
Text
Παγωμένη, οργισμένη, μα ζωντανή είμαι
Tumblr media
Την ώρα που οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 50 και ακόμα το δράμα δεν έχει τελειώσει.
Δύο μέρες μετά το προμελετημένο έγκλημα.
Κουβάρι οι σκέψεις, ανθρώπινα, διασωστικά.
Οι εικόνες των επιζώντων, των οικείων που αναζητούν τους δικούς τους σε κομμάτια ανθρώπινης σάρκας, ο πόνος τους, στο μυαλό μου συνέχεια. Να βλέπω, να ακούω ή να τα κλείσω όλα μήπως αλλάξει αυτό που βλέπουν τα μάτια μου;
Πώς να τα κλείσω, πώς να αδιαφορήσω, πώς να σκεφτώ κάτι άλλο, πώς;
Πώς να αφήσω το επιτελικό κράτος να αλωνίζει και να βρίσκει εύκολο στόχο κι ένοχο ένα. Ένας είναι, ναι αλλά όχι ο μόνος. Ποιος τον διόρισε, ποιος έλεγξε τα τυπικά και ουσιαστικά του προσόντα δίνοντάς του την ευθύνη εκατοντάδων ανθρώπινων ζωών, ποιος υπέγραψε για την αρτιότητά του στα 60 χωρίς σχετική προϋπηρεσία, τι είδους εξετάσεις πέρασε, ιατρικές εξετάσεις πέρασε; Έβλεπε τον πίνακα μπροστά του, άκουγε, καταλάβαινε τι έβλεπε; Γιατί ήταν μόνος του, αν χρειαζόταν να πάει προς νερού του, αν ζαλιζόταν, αν πάθαινε έμφραγμα, ποιος θα διασφάλιζε τη μεταφορά τόσων ανθρώπων;
Ποιος ελέγχει το "αξιόπλοο" των τραίνων, υπάρχει ανεξάρτητος και αυστηρός οργανισμός, υπάρχουν κριτήρια, υπάρχει εσωτερικός έλεγχος, ποιος ηγείται και υπογράφει; Οι συρμοί, το δίκτυο, τα καλώδια, τα υλικά, οι υποδομές, ελέγχονται όπως ελέγχεται η ημερομηνία ληξης στις τυρόπιτες που πούλαγε το εστιατόριο του τραίνου; Υπάρχουν διαδικασίες, χρονοδιαγράμματα, χιλιόμετρα που πρέπει να διανύσουν πριν πάνε για υποχρεωτικά για συντήρηση, όπως πάμε για τακάκια και υγρά φρένων στο αυτοκίνητο; Ποιος αποφασίζει και με ποια κριτήρια τι υλικά, βαγόνια και μηχανές που αγοράζονται και χρησιμοποιούνται, ο υπουργός, ο γενικός γραμματέας, η επιτροπή προμηθειών; Ποιοι είναι αυτοί και τι σχέση έχουν με το αντικείμενο υπουργοί δικηγόροι και οδοντίατροι που αποφασίζουν και υπογράφουν και νομοθετούν; Ποιος ορίζει τις προσλήψεις προσωπικού και τα κριτήρια πρόσληψης, ποιος; Ποιος έχει τις λίστες επιβατών με τις θέσεις τους, 2 μέρες μετά και ακόμα υπάρχουν αγνοούμενοι...
Ποιοι είναι οι κανόνες ασφαλείας του ταξιδιού, ποια τα μέτρα προστασίας των επιβατών στο ταξίδι; Πώς και πότε ειδοποιούνται οι γιατροί, διασώστες, τραυματιοφορείς, τα νοσοκομεία, η πυροσβεστική, η αστυνομία σε περίπτωση ατυχήματος, περιμένουν τηλεφώνημα τραυματία στα κανάλια; Πώς κινητοποιούνται, τι διασωστικά μέσα διαθέτουν, πώς λειτουργεί η διασωστική αλυσίδα; Ποιος έχει την ευθύνη μια γαμημένης μπαλαντέζας για να βλέπουν τη νύχτα, πόσοι άνθρωποι πέθαναν επειδή δεν τους είδαν εγκαίρως;
50 νεκροί ήδη, 36000 νεκροί από την πανδημία, 123 στο Μάτι. Και μας ψέγουν για την ατομική μας ευθύνη και το ανθρώπινο λάθος. Εκεί που δεν θα έπρεπε καν να υπεισέρχεται ανθρώπινος παράγοντας γιατί όλα θα έπρεπε να είναι σωστά δομημένα και οργανωμένα από το Κράτος και την Κυβέρνηση. Αποδεκατιζόμαστε και φταίμε εμείς, λένε και κατηγορούν. Αυτοί που απολαμβάνουν το ακαταδίωκτο ψηφισμένο στη Βουλή, αυτοί που έχουν βουλευτική ασυλία και επανεκλέγονται επειδή διόρισαν έναν πρώην αχθοφόρο, σταθμάρχη γιατί τους έφερνε κουκιά εκλογικά. Αυτοί που συγκινούνται δήθεν μπροστά στις κάμερες πριν πάνε για το ουισκάκι τους στη μπερζέρα, και που αύριο θα καλέσουν στο Μαξίμου και το Προεδρικό τα δύο παλικάρια που έσωσαν συνεπιβάτες τους για φωτογράφηση και συγχαρητήρια. Αυτοί που θα συγκρίνουν αριθμό νεκρών για να θριαμβολογήσουν λέγοντας "είχαμε λιγότερους απ'ο, τι στο Μάτι" και θα ζητήσουν ξανά την ψήφο μας. Αυτήν που εσύ θα τσουγκρίζεις στο ποτήρι με το τσίπουρο και τους κολλητούς στην παραλία την Κυριακή των εκλογών. Διότι δεν έχεις ψυχή, συνείδηση, εγκέφαλο. Μαύρο Ρόδο, Survivor και γκομενάκια έχεις στην κούτρα σου. Και γελάς, αφού ο Χάρος δεν χτύπησε τη δική σου πόρτα.
Από κωλοφαρδία ζούμε στην Ελλάδα, όχι από τύχη, όχι επειδή μας αγαπάει ο Θεος. Επειδή ακόμα δεν ήρθε η σειρά μας, αναλώσιμοι και ανεύθυνοι συνάμα. Εγκληματίες κι εμείς, δολοφόνοι εκείνοι.
Παγωμένη, οργισμένη. Με μένα, με σένα, με κείνους. Κι ας είμαι ακόμα ζωντανή. Πονάω.
11 notes · View notes
heimonas · 2 years
Text
δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί κάποιοι άνθρωποι λένε λέσχη το εστιατόριο. γράφει κυριολεκτικά εστιατόριο απέξω με μεγάλα γράμματα.
14 notes · View notes
allo-frouto · 1 year
Note
Προκαταρκτικα που έκανες;
Σε ποια μέρη θα ήθελες να κάνεις;
Σε εστιατόριο θα ήθελα και σε μουσείο και και και...
3 notes · View notes
astratv · 1 year
Text
Λονδίνο: Μεγάλη φωτιά σε εστιατόριο - Βίντεο σοκ με τους πελάτες που προσπαθούν να σωθούν από τις φλόγες
Λονδίνο: Μεγάλη φωτιά σε εστιατόριο – Βίντεο σοκ με τους πελάτες που προσπαθούν να σωθούν από τις φλόγες
Πανικός προκλήθηκε στο λατινοαμερικάνικο εστιατόριο MNKY HSE στο Mayfair του Λονδίνου, όταν ξέσπασε φωτιά κατά τη διάρκεια ενός χριστουγεννιάτικου πάρτι. Για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο, η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του μαγαζιού τυλίχτηκε στις φλόγες και η γιορτή μετατράπηκε σε εφιάλτη. Τέσσερις άνθρωποι σε κρίσιμη κατάσταση – Ποδοπατήθηκαν σε συναυλία στο Λονδίνο Οι 300 πελάτες και το προσωπικό…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Text
Tumblr media
Μία κυρία τον ρώτησε: «Πόσο πωλείται το ένα αυγό;»
Ο φτωχός πωλητής απάντησε: «0,25€ ένα αυγό, κυρία».
Του είπε: «Θα πάρω 6 αυγά για 1,25€ ή θα φύγω».
Ο φτωχός πωλητής απάντησε: «Ελάτε να τα πάρετε με την τιμή που θέλετε. Ίσως αυτό να είναι μια καλή αρχή διότι δεν έχω πουλήσει ούτε ένα αυγό σήμερα ».
Πήρε τα αυγά και έφυγε με την αίσθηση ότι κέρδισε. Πήρε το φανταχτερό της αυτοκίνητο και πήγε σε ένα εστιατόριο με τη φί��η της. Εκεί, παρήγγειλαν ό, τι τους άρεσε. Έφαγαν λίγο και άφησαν πολλά από αυτά που παρήγγειλαν. Στη συνέχεια πήγε να πληρώσει το λογαριασμό. Ο λογαριασμός ήταν 45€ ! Έδωσε 50€ και ζήτησε από τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου να κρατήσει τα ρέστα.
Αυτό το περιστατικό ίσως φαινόταν αρκετά φυσιολογικό για τον ιδιοκτήτη, αλλά πολύ επώδυνο για τον φτωχό πωλητή αυγών.
Το θέμα είναι,
Γιατί δείχνουμε πάντα ότι έχουμε την εξουσία όταν αγοράζουμε από τους άπορους; Και γιατί γινόμαστε γενναιόδωροι σε όσους δεν χρειάζονται καν τη γενναιοδωρία μας;
Κάποτε διάβασα κάπου:
«Ο πατέρας μου αγόραζε απλά αγαθά από φτωχούς σε υψηλές τιμές, παρόλο που δεν τα χρειαζόταν. Μερικές φορές τα πλήρωνε και πιο ακριβά. Ανησυχούσα για αυτήν την πράξη και τον ρώτησα γιατί το κάνει; Τότε ο πατέρας μου απάντησε: "Είναι φιλανθρωπία τυλιγμένη με αξιοπρέπεια, παιδί μου"
Ξέρω ότι οι περισσότεροι από εσάς δεν θα μοιραστείτε αυτό το μήνυμα, αλλά αν αισθάνεστε ότι οι άνθρωποι πρέπει να το δουν αυτό, τότε διαδώστε αυτό το μήνυμα.🙂
1 note · View note
άμα πάτε Μάρπισσα έχω recommendation για εστιατόριο, είναι ξέρεις κλασσική ταβέρνα στον Πρόδρομο, ακριβώς έξω απ'τα Μάρμαρα νομίζω, Τσιτσάνης λέγεται.
Άμα επίσης πάτε κα'να Πίσω Λιβάδι, προτείνω να κάτσετε σε κάποιο που έχει τραπέζι πάνω στην άμμο, είναι η αγία τριάδα που λέμε με τα παιδιά των κουμπάρων των γονίων μου
Η αλήθεια είναι δεν ξέρω που είναι το πατρικό του θείου μου οπότε δεν ξέρω ακριβώς που θα είμαστε αλλά όταν μάθω και αν χρειαστεί σε ρωτάω για συμβουλές.
10 notes · View notes