Tumgik
#φιλι
ekkwfantikh-siwph · 1 year
Text
Tumblr media
Μπορω;
200 notes · View notes
bitplechase · 7 months
Text
Σημερα ηρθα αντιμέτωπη για ακομα μια φορα με την εξης φραση:
Τι θα πει ο κοσμος;!
Ποιος ορίζει τον κοσμο τελικα;
Την κοινωνία,τα λογια και την γνωμη του καθενος;!
Αν ζούσαμε με τα θελω των άλλων ας ειμασταν καλυτερα ολοι νεκροί,Ισως ειχε πιο πολυ νοημα ετσι.
Γι αυτον λοιπον Εγω θα συνεχισω να πινω τον αγαπημενο μου ζεστο καφε ακομα και τις πιο καυτές μερες του καλοκαιριου.θα φιλαω δημοσίως τον ερωτα μου με παθος.Τα κοντα μου μπλουζακια θα ‘ναι ακομα στις επιλογες μου.Θα βάφω τα χειλη μου με σκουροχρωμο κραγιον.Θα κυκλοφορω με πιτζαμες για να παω μεχρι το περιπτερο και ακομα παραπερα.Θα φοραω στο σκυλο μου τα πιο περιεργα κολάρα και λουράκια και ας μπερδεύονται οι περαστικοί για το φύλο του.θα περπαταω ξυπολητη.θα γελαω δυνατα.θα φωναζω.θα κλαιω απο χαρα και απο θλίψη.θα λεω την αποψη μου κι ας μην αρεσει στον διπλανο μου.θα παραγγελνω πιατα διχως κρεας κι ας μην ειμαι βιγκαν.θα χαμογελαω συχνα στο δρομο κι ας με περασουν για τρελη.
Αλλωστε στο τελος της ημερας λιγο πριν σβησεις το φως για να κοιμηθεις εισαι μονος σου.
Ο κοσμος λοιπον εισαι μοναχα εσυ.
Ζήσε γιατι η ζωη ειναι μεγαλη αλλα και πολυ μικρη.
10 notes · View notes
aposperiitis · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Συναντήθηκα μαζί του.
Για πρώτη φορά, κρυφά και
μόνοι μας.
Μετά από δέκα χρόνια.
Για μισή ώρα.
Στη θάλασσα…
Στα βράχια.
[…]
Ζωές… με το χέρι του…
Αυτό έγραψε πάνω στο στήθος μου.
Ζωές…
✒️Ιωάννα Καρυστιάνη, Μικρά Αγγλία
13 notes · View notes
linapw · 1 year
Text
Tumblr media
-Είναι πολύ νωρίς να το πω;
-ωχ, ποιο;
*φιλί*
-Σ'αγαπώ.
3 notes · View notes
Text
Σήμερα ηρθε απλα για ένα φιλί και να φύγει,δεν μιλήσαμε όσο βρεθήκαμε για αυτά τα λίγα λεπτά,μόνο με φιλούσε.
Το φιλι του ηταν απαλό,γλυκό,όμορφο,δεν ήταν πρόστυχο, με έπιασε από τον σβέρκο και απλα με φίλησε,ακούμπησε τα χείλη του πάνω στα δικά μου και με φιλούσε,τόσο απαλό,τόσο όμορφο,τόσο γλυκό.
Ώρες ώρες απορώ,αν όλο αυτό ειναι αληθινό ή απλα υποκρισία.
9 notes · View notes
fasaios156 · 2 years
Text
Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ ΣΟΥΥΥΥ
151 notes · View notes
mikrh-kallitexnhs6 · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media
Αυτός ήθελε να της πει πως σήμερα τα χάσανε όλα.
Πως χάσανε το μέτρημα το χρόνου.
Η αναπνοή της όμως είναι ζέστη
στο στήθος του,
και δεν μπορεί.
////
Γιατι την στιγμή που κατάλαβα πως τα χάσαμε όλα δεν το ξεστόμισα.
Σε κράτησα κοντά μου, και σου εδωσα ένα φιλι στο μέτωπο.
62 notes · View notes
vrwmikh-texnh · 2 years
Text
-Σου αρεσει να εισαι μονη;
-Το απολαμβανω να ειμαι μονη.
-----------------------------------
*Φιλι*
-Δεν χρειαζεται παντα να εισαι μονη...
189 notes · View notes
polyxrwmhpsyxh · 8 months
Text
Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥΥΥΥΥΥΥΥΥ
ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ ΣΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ
ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙΙΙΙ
Tumblr media Tumblr media
16 notes · View notes
chanse4u · 7 months
Text
Δεν αντέχω άλλο να παλεύω με τις λέξεις
Θέλω να σε σφυξω στην αγκαλιά μου
Τόσο σφυκτα δεν θα το πιστέψεις
Να ενώσει η αγκαλιά όλα τα γράμματα
Του αγαπω
Δεν αντέχω άλλο σου λέω
Περναω σαν σκιά μέσα από τα στενά
Και σαν σκια κρύβομαι απο τον ήλιο
Περιμένοντας κάπου δειλά
Δεν αντέχω άλλο σου λέω
Έχω τόσα να σου πω και όλα εξαφανίζονται
Νιώθω λες και ζω σε κόμμα
Και ξυπνάω από αυτό μόνο όταν σε ακούω
Δεν ξέρω αν τρελάθηκα
Αν και η τρέλα πλεον με ξεπερνά
Ξέρω πως δεν αντέχω μακριά σου
Και σαν λουλούδι μαραινομαι
Έξι εβδομάδες τώρα
Τα χείλη ξερα
Η ανάσα κομμένη
Σαν φιλι στο στόμα
Που του γυρνάει το μαγουλο
Και Σφαλιάρα μαζί
_κανένας_
8 notes · View notes
nofuckinlabels · 3 months
Text
Ολα τα τραγουδια πια στερεψαν απο στιχους
Αν με ρωτας δεν ξερω πως περασαν κιόλας σχεδον δυο χρονια
Εγω εμεινα παγωμενη στην μερα που χωριστήκαμε
Εκεινη την μερα που ημουν πολυ δειλη να κοιταξω τον θανατο κατάματα
Εκεινη την μερα που εφυγες και δεν σε φιλησα αρκετα
Δεν σε αφησα να με κρατησεις αρκετα στα χερια σου
Ισως να πιστευα οτι αν δεν σε αποχαιρετούσα να μην έφευγες
Να ξυπνουσα διπλα σου και να ειχαμε ολα τα πρωινα του κοσμου δικα μας
Ομως αυτο δεν εγινε
Ξυπνησα το επομενο πρωι και ειχες φυγει
Και καθε μερα εδω και ενα μιση χρονο
Μετανιωνω εκεινο το φιλι που δεν σου εδωσα
Αμα ηξερα οτι θα ηταν η τελευταια φορα που θα σε εβλεπα δεν θα απομακρυνα ποτε τα χειλη μου απο τα δικα σου
Μια μερα μου ειπες οτι δεν πεθαινουμε ποτε
Γιατι υπαρχουν απειρες διαστάσεις
Θελω να ξερεις οτι σε καποιο παραλληλο συμπαν
Σε κραταω ακομα
Και δεν εχεις γευτεί τα χειλη καποιας αλλης
Σε καποιο παραλληλο συμπαν το να γραφω για εσενα ειναι λυτρωση και οχι απογύμνωση
Γεμιζω
Δεν εξαϋλώνομαι
Αγαπη μου
Δεν θελω να δω αλλον ξενο να γινεται κομματι μου
Οι ακρες των δαχτύλων μου πονανε απο τα χαδια που δεν σου εδωσα
Ζητανε την λύτρωση της σαρκας σου
Καθε μερα πρεπει να ξυπνάω και να προδιδω οτι με οριζει
Να κουβαλαω το δερμα μου απο εδω και απο εκει
Και εσυ να μην βρισκεσαι στο τελος
Θα θελα να με παρεις μια απο αυτες τις αγκαλιες που δεν αφηνουν στον χρονο χώρο να μας γερασει
Δεν θελω να χαμογελαω στα μηνύματα οποιουδήποτε αλλου
Αρνούμαι να κανω αλλο ενα βημα σε αυτον τον λαβυρινθο αν δεν ξερω οτι το κανω μαζι σου
Κουραστηκα να τοποθετω λεξεις στην σωστη σειρα για να κανω κατι με τον πονο της απουσιας σου .
Δεν ξερω αν ησουν σε καποια γωνια οσο μεγάλωνα
Τοτε που εβγαλα το πρωτο μου δοντι και περιμενα την νεραιδα των δοντιών να μου φερει το δωρο μου
Αλλα σου εδωσα εκεινη την κρυσταλλινη καρδιά που μου εδωσε τοτε
Και την φορεσες στον λαιμο σου
Και καπως ετσι εγινες ενα με την παιδικη μου ηλικια
Δεν ξερω αμα καραδοκούσες σε εκεινα τα τραγουδια που ακουγα με τον πατερα μου στο αμαξι στο γυρισμο απο καθε ταξιδι
Παντως με προετοίμαζαν για σενα
Υπαρχεις σε ολες τις αναμνησεις που περνάνε στιγμιαία απο το μυαλο μου για να μου θυμίσουν ποση αθωότητα μπορει να ειναι φυλακισμενη σε ενα σωμα
Οταν βρεχει
Και η ασφαλτος γινεται καθρέφτης
Και ολα θυμιζουν πινακα ιμπρεσιονισμου
Θυμαμαι την πρωτη μερα στο Παρισι
Μου ελειπες τοσο πολυ και με καποιον τροπο ολα ειχαν μια ομορφη μελαγχολία
Μου χε λειψει απιστευτα το Παρισι και ολα ηταν ακριβως οπως τα θυμόμουν
Η εικονα ηταν μιση ομως γιατι δεν ησουν εκει
Καθε φορα που βρεχει πλεον
Θυμαμαι το Παρισι
Και ποσο ομορφο ηταν να μου λειπεις
Τον τελευταίο καιρό δεν σε νιώθω και τόσο μέσα μου
Είσαι με μια άλλη κοπέλα όμως πάντα βρίσκεις αφορμές να με βρίσκεις
Γιατί πάντα σου τις δίνω
Θέλω αλήθεια να ξέρω άμα με σκέφτεσαι όσο σε σκέφτομαι
Αν υπάρχω σε κάθε χτύπο της καρδιάς σου που χτυπά ρυθμικά και βαθμιαία πιο γρήγορα
Φοβάμαι ότι αυτή η κούραση δεν θα περάσει
Και ότι δεν θα με τροφοδοτήσεις με δανεικές υποσχέσεις
Και θα συνηθίσω έτσι σε ξένες αγκαλιές
Όμως ξέρω οτι θα φτιάξω μια ιστορία αγάπης αξιοζήλευτη
Οι αδελφές ψυχές δεν βρίσκονται δημιουργούνται
Και για εμένα υπήρξες η Ιθάκη
Όμως αυτή η συνήθεια τον ανθρώπων να θεοποιούν το αντικείμενο του πόθου τους μήπως και κερδίσουν την αθανασία ,τους φυλακίζει στα όρια μιας απατηλής μοναδικότητας.
Αυτό που νιώθω για εσένα είναι πολύ έντονο για να είναι μονόπλευρο
Είναι πολύ έντονο για να μην μοιράζεται σε δυο σώματα
Πολυ βαρύ για να το κουβαλήσει μια ψυχή
Αγάπη μου
Σήμερα πήγα με τον μπαμπά μου βόλτα στη λίμνη
Το ραδιόφωνο έπαιζε παλιά τραγούδια
Και μπήκε ένα τραγούδι που είχε αφιερώσει κάποτε ο μπαμπάς μου στον πρώτο του έρωτα
Ένιωσα την καρδιά του να σφίγγεται απλά από τον τροπο που διασταλθηκαν οι κόρες των ματιών του από στοργή.
Και τότε κάρφωσε το βλέμμα του στον δρόμο και είπε : που είσαι Αλεξάνδρα;
Ψαχουλευε το κενό για κάτι που να την θυμίζει
Η Αλεξάνδρα πέθανε πριν κάποια χρόνια από καρκίνο
Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν δουλεύει κανένα επουράνιο αγγελάκι για εμάς τους δυο
Οτι άμα δεν αποφασίσεις ότι η αγάπη μας είναι πολύ δυνατη για να την αναβάλεις
ότι δεν είναι το ευτυχισμένο φιναλε αλλά το ταξίδι προς τα εκεί
Θα με χάσεις
Οι άνθρωποι δεν είναι αιώνιοι
Κάποια στιγμή
Σε πολλά χρόνια
Θα βρεις τον εαυτό σου να δακρύζει με τραγούδια στο ραδιόφωνο
Και θα προσπαθείς με όση ενέργεια σου έχει απομείνει να μην ξεμπλέξεις από τα χείλη σου το όνομα μου
Γιατί η κόρη σου θα κάθεται στην δίπλα θέση
Και το όνομα που θα ξεχυθεί από τα χείλη σου
Δεν θα είναι εκείνο της μαμάς της.
3 notes · View notes
ouranos77 · 5 months
Note
συγγνωμη αν ταυτίστηκες ή σε στενοχώρησε το ask μου.Η αλήθεια είναι ότι το να "πενθείς" ανθρώπους που έφυγαν αλλά αγάπησες ,με όλη σου τη ψυχή ,είναι πολλές φορές αλυτρωτο.δεν ξέρω αν εν τέλη είναι καλό να'αφηνομαστε τόσο και να βιώνουμε τόσο βαθιά το συναίσθημα του πόνου.προσωπικα δεν υπάρχει μια μέρα που να μην πονάει η ψυχή μου από τότε που χώρισα μαζί του αλλά από την άλλη φταίω που αφήνονται τόσο πολύ σ αυτόν τον πόνο.
Προσωπικά αφήνομαι στον πονο, έχω την ανάγκη να κλαψω , να ξεσπάσω , να σφίξω το μαξιλάρι , και όποτε μου έρχεται να ξεσπάσω, πάω μόνη μου κάπου και το κάνω. Μόνη μου. Το κάνω γιατί θέλω να το ζήσω, θέλω να πενθήσω , δεν θεωρώ φυσιολογικό να προχωρήσω έτσι απλά , σαν να μην συνέβη τίποτα, σαν να μην έγινε ποτε κομμάτι μου, σαν να μην γεύτηκα ποτε τα χείλια του… δεν πρέπει να κλείσει τόσο άδοξα… γιατί τα απωθημένα είναι ύπουλα.
Ξέρεις… αυτά τα «αν» «αν έφταιγα εγώ» «αν τελικά προσπαθούσα λίγο περισσότερο» «αν εχασα όντως τον άνθρωπο μου» «αν ήταν αυτός ο δικός μου παντοτινός έρωτας» «αν ήταν αυτός ο άνθρωπος που θα ήταν ο κολλητός μου γι πάντα, ο σύντροφος μου, το στήριγμα μου» , εμφανίζονται.
Εμφανίζονται από εκεί που δεν το περιμένεις , εμφανίζονται μετά από χρονια, και τότε είναι τελείως καταστροφικά, γιατί ο άλλος έχει προχωρήσει στην ζωή του, έχει ψάξει ήδη για το άλλο του μισό, σε έχει ξεχάσει… τότε είναι που διαλύεσαι για πρώτη φορά πραγματικά… είναι τότε που ζεις με φαντάσματα και τις αναμνήσεις σας, περιφέρεσαι σαν μια ξεχαρβαλωμένη χορδή μα δεν υπάρχει τίποτα, δεν υπήρξε ποτε τίποτα για αυτόν, γιατί ήδη βιώνει το καινούριο φιλι , τον καινούριο ενθουσιασμό, το καινούριο σκίρτημα…ετοιμάζεται ξανά για να βγει εξω και ανυπομονεί να βάλει το καινούριο άρωμα για να τον μυρίσει στον λαιμό. Ήδη που τα γράφω αυτά, ήδη αηδιάζω , και δεν είμαι ετοιμη να βιώσω αυτή την απώλεια, την απώλεια των αναμνήσεων του, δεν είμαι ετοιμη να με ξεχάσει.
Για αυτό σου λέω, το να αφήνεσαι στον πονο , είναι λυτρωτικό… αρκεί να ξέρεις τα όρια σου. Αφήνομαι. Αλλα αγαπαω τον εαυτό μου, σέβομαι το πρόσωπο μου… γιατί αν δε το κάνω εγώ, σημαίνει ότι ο άλλος δεν άξιζε να μ αγαπήσει. Εφόσον δεν αγαπαω εγώ τον ίδιο μου τον εαυτό , πως απαιτώ από έναν ξένο που με γνωρίζει ελάχιστα χρονια, μήνες, να το κάνει;; Με γνώρισε αλλα δεν ξέρει τι πέρασα, δε ξέρει ποση προστασία χρειάζομαι, δε ξέρει οτι το μόνο που επιθυμώ είναι να πνιγόμαστε κάθε βράδυ στις αγκαλιές και να φτιάξουμε την δικιά μας ζωή. Μόνο εσυ μπορείς να καταλάβεις ότι πρέπει, επιβάλλεται ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΞΕΙΣ. Άρα με προσοχή και φροντίδα… θα μου πεις τι φροντίδα ‘αφού κλαιω όλη μέρα , το κεφάλι μου με εγκαταλείπει , το ίδιο και το σώμα μου…’ Αυτά θα επιτρέψουν , θα επιστρέψει η δύναμη σου για ζωή… όταν βρεθεί το κατάλληλο άτομο, που θα απαιτεί το χαμόγελο σου, να χαμογελάς ρε, τιποτα άλλο δε θα θέλει. θα είναι αυτή η μόνη του έννοια της ημέρας…
Ο ξ υ γ ό ν ο και φ ω ς , τις ξέρεις αυτες τις λέξεις ;
Τις χρειάζεσαι επειγόντως. Είναι πολύ νωρίς για να τις νιώσεις, μα και πολύ σύντομα παράλληλα ,
Εμένα αυτός ο άνθρωπος ήρθε ένα πρωινό με ήλιο από κει που δε το περίμενα. Σηκώθηκα κουρασμενη, απογοητευμένη με μια δόση βαρεμάρας , οπου ξαφνικά μου συστήθηκε και ήδη την επόμενη εβδομάδα γέμισε την ζωή μου, γέμισε όλη την ύπαρξη μου, γέμισε η αγκαλιά μου. Ερωτεύτηκα, αγάπησα… αγκάλιασα με κλειστα μάτια, ποτε δεν είχα αφεθεί ξανά με αυτό τον τρόπο, πέρασαν πολλοί όμορφοι και γοητευτικοί άνθρωποι απο τη ζωή μου, μα κρατησα μέχρι και την αγκαλια σκέψου…προετοίμαζα κάθε άγγιγμα και ονειρευόμουν κάθε σκηνή… ως που το άγγιγμα έγινε πραγματικότητα πάνω του. Ήταν αυτός, απλώς για λιγο… Ηταν αυτός που αφησα για πρώτη φορά να ακουμπήσει το κεφάλι του στο στήθος μου και άκουσε την καρδιά πως χτυπάει..
Κλπ κλπ δεν έχουν πια σημασία , ούτε θα εκτιμηθούν ποτε.
Θέλω να σου πω , από κει που δεν το περιμένεις…Τσουπ θα εμφανιστεί.
Και τώρα που μιλάμε , ήδη σε ψάχνει…
Ηδη μιλάει για σενα στους φίλους του, για αυτήν την κοπέλα που επιζητεί…
ήδη ετοιμάζεται
/Σαγαπαω καλή μου και ας μη σε ξέρω/
16-11-23
2 notes · View notes
Text
Αυτό το συναίσθημα του χωρισμού…
Δεν αποχωρίζεσαι απλώς έναν άνθρωπο, τον χάνεις, τον χάνεις με όλη τη σημασία της λέξεως, παύει να υπάρχει στη ζωή σου συνεχίζει την δίκη του χωρίς εσένα. Πρέπει να κρατήσεις τα καλα σας και να προχωρήσεις, να τα αγαπήσεις και να τα θυμάσαι σαν μια γλυκια ανάμνηση στο πίσω μέρος του μυαλό σου. Όταν θα ακούς το ονομα του στην αρχή θα κλαις μετά θα νευριάζεις και στο τέλος θα χαμογελάς γιατί αυτός ο άνθρωπος σου έχει δώσει χαρά, λύπη, ευτυχία, στεναχώρια, έρωτα , αγαπη , θυμό και πολλά ακόμη. Έμαθες να αγαπάς μαζί του, έμαθες να ανοιγεσαι ενώ εσυ ποτε δεν θα το έκανες αυτό, έμαθες να εμπιστεύεσαι ενώ πριν γελούσες ειρωνικά μόνο στο άκουσμα αυτής της λέξης. Ένα καλημέρα και ένα καληνύχτα πλέον θα φαίνονται πλούσια δωρα με μπόλικα διαμάντια που θα είσαι φτωχός να τα αγοράσεις. Το πρόσωπο τοτ θα το βλέπεις μόνο πλέον από φωτογραφίες και την αγκαλιά του θα την νιώθεις μέσα στη σκέψη σου. Να μιλήσω για το φιλι του; Το φιλι του δεν θα το ξανανιώσεις..θα παίζει σαν ταινία μέσα σου όλη η ιστορία σας ξανά και ξανά αλλά πάντα θα τελειώνει και δυστυχώς για σένα χωρίς happy end. Οι δυο ήρωες γνωρίστηκαν, αγαπήθηκαν, έζησαν όμορφα αλλά οι δρόμοι τους χωρίστηκαν..
Θα μου λειψεις πολύ όσο δεν φαντάζεσαι σαγαπω και θα σε αγαπώ για πάντα μικρε μου πρίγκιπα 🦊
31 notes · View notes
missdevildoll · 8 months
Text
I thought we had a deal
Ποτε δεν θα καταλαβω τι εψαχνες εκεινο το βραδυ που ξημερωσαμε παρεα στα κινητα μιλωντας απο τιντερ. θα μου πεις ΚΑΛΑ ΤΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΙΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΝΤΕΡ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ?
οχι ...
ειναι ενα σαιτ γνωριμιων αλλα ποτε δεν ξερεις ποιον θα γνωρισεις και πως θα σε επηρεασει. μπορει να πεσεις και στο χειροτερο καθαρμα και να βρεθεις και παντρεμενη και δυστιχισμενη και ολα.
εγω βρεθηκα μαζι σου και απο τοτε δεν μπορω να ξεχασω την πρωτη μας φορα. την πρωτη μας φορα με φιλησες, τρια χρονια τωρα ομως ουτε που με φιλας... ηταν λες και μου χαρισες εκεινο το φιλι για να το θυμαμαι σαν πρωτο και τελευταιο. μονο μπαινεις μεσα μου . και με αφηνεις τοσο αδεια καθε φορα. αδεια γιατι με γεμιζεις για λιγο και μετα το περνεις πισω. ψαχουλευω σταχτες , σκουπιδια, σκονες, αποτσιγαρα να βρω λιγη αγαπη ? λιγο ερωτα? ενα χαδι ? στο σεξ? ειμαι μονο ενας σακος του μποξ για σενα για να ξεφευγεις καθε τετραμηνο ισως... ισως η ποικιλια που ψαχνεις σε μενα να την θες μονο 3 φορες τον χρονο. εγω ομως ψοφαω καθε μερα. για το καθε μερα για το ακομα λιγο . μπας και με φιλησει μπας και με αγαπησει . μπας και καταλαβει . εννοειται ειμαι αρρωστη / τοσο αρρωστη που δεν ξερω τι να κανω. δεν θα κανω εγκλημα παθους δεν εννοω αυτο... ουτε θα κοψω τις φλεβες μου απο την αποριψψη σου .. αλλα θελω να ξεχασω και ουτε οταν σε ξεχναω δεν μπορω να σε ξεχασω. ακομα και αν μην μιλαμε. ακομα και αν εισαι χαμενος στα δικα σου.. πως μπορω απλα να σε ξεχασω χωρις να σε φορτωνω με περισια συναισθηματα που δεν τα χρειαζεσαι απο μενα. δεν τα θες απο μενα. δεν σε νοιαζει αν σε θελω η οχι . και γιατι να σε νοιαζει. ουτε εγω νοιαζομαι για αυτους που καιγονται για μενα οσο εγω καιγομαι για σενα... λογικα και εσυ καιγεσαι για μια αλλη που δεν καιγεται για σενα και ετσι γιναμε σταχτη και μπουρμπερι καψε απο εδω καψε απο εκει . μα ειμαστε δυο φωτιες μωρο μου και οταν με ακουμπας με αναβεις περισσοτερο με φουντωνεις με εξοργιζεις με γεμιζεις λαχταρα. ..γιατι να μην το εχω καθε μερα. γιατι να μην μπορω να αγγιξω αυτην την παλαμη. αυτα τα δαχτυλα γιατι δεν μπορουν ουτε για μια στιγμη μικρη να ειναι δικα μου ? γιατι να μην μπορω να προχωρησω ? εχω βαλει ποσους στο κρεβατι μου μετα απο εσενα και σχεσεις και σεξ.. και παντα ακομα και μαζι τους σκεφτομαι εσενα. ακομα και οταν κλαιω για αυτους σκεφτομαι εσενα. ποσο σκατα τα εκανα να ειμαι σε μια σχεση για να σε ξεχασω μπας και πορωθω με αλλον? μπας και ειναι ψυχωση και απλά αλλαξει παππουτσια να φυγει απο τα δικα σου ποδια το κοπροσκυλο της αγαπης μου που σκουζει λυσσα. συγχωρεσε με που σε σκεφτομαι τοσο πολυ και τοσο συχνα. συγγνωμη που θελω να σε φιλησω και να σε αγκαλιασω. συγγνωμη που απεκτησα τοσα θρασυ συναισθηματα χωρις να μου εχεις δωσει ανταποκριση η αφορμη να τα εχω. σε ευχαριστω για την καλοσυνη σου και ποσο επιηκεις εισαι μαζι μου . σε ευχαριστω που υπαρχεις ας υπηρχα μονο σαν αερας γυρω σου και ας μην ημουνα μοναχα μια τρυπα. ας ημουν ο ηλιος που θα σε ελουζε τα πρωινα και το φεγγαρι που θα σε προσεχε στα σκοτεινα. Ας ημουν η αδεσποτη γατουλα που θα φροντισεις.. δεν θελω να ειμαι αλλο ανθρωπος. ντρεπομαι . δεν σου αξιζω . δεν σε γεμιζω.
2 notes · View notes
pareisakti · 2 years
Text
Tumblr media
ΣΤΕΛΝΩ ΦΙΛΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΑΤΟΝΙ
20 notes · View notes
fasaios156 · 9 months
Text
ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΦΩΣ ΜΟΥ ΑΠΟΨΕ ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΣΟΥ ΦΙΛΙ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
8 notes · View notes