Tumgik
#buhayko
uybata · 1 month
Text
hello tumblr, i'm back. i'm sad. napakahirap ng adulting lately.. more likely napakahirap mag adjust simula nung mawala si papa. everything seems fine pero deep inside ang sakit, ang hirap. pakiramdam ko wala nakakaappreciate sa lahat ng effort ko na uwian at alagaan si mama kahit nahihirapan nako sa byahe from work to bahay. pakiramdam ko maling mag-unwind at magsaya paminsan. di ko alam hanggang kelan ko 'to mararamdaman. nakakaubos. no choice nga lang, kailangan tuloy ang buhay. laban lang sa life. sino ba naman ang tutulong sakin kundi sarili ko lang din. *pats self*
16 notes · View notes
reynaldomjr · 4 years
Video
Hahahahha!! Nice Song😂😂😂Hahahahah. Happy Pride!! 🏳️‍🌈 #BuhayKo #PrideMonth #lgbtq🌈 (at Baguio City) https://www.instagram.com/p/CBEIuieh3Ps/?igshid=32kb5ptciy1y
1 note · View note
sobrang-ganda-ko · 5 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
May 10, 2019
Sums up our 86th monthsary!!! Omg, time really flies so fast. Ang tagal na natin pero ang effort mo parin.
Iloveyouuuuuuu!!❤❤❤
8 notes · View notes
touchmybirdie0-blog · 6 years
Text
"Buhay"
Marami nakong mga karanasan. Marami nakong mga bagay-bagay na pinagdaanan sa buhay.
Ang buhay ko ay parang nakadepende sa kung anong meron ako kase sa buhay ko walang-wala ako. Ang alam ko lang na meron ako ay ang pamilya ko na lqging nandyan para sakin. Marami nakong pinagdaanang hirap sa buhay at hanggang ngayon patuloy paring lumalaban. Bilang ako ay mahirap dahil wala pa akong pinagmamalaki at pwede kong ipagmataas sa buhay. Kaya ngayon sa buhay na meron ako ay mahirap pero masaya dahil mayroon naman akong pamilya na palaging gumagabay at nagmamahal sa akin.
2 notes · View notes
meowmeowvader · 4 years
Text
Magsimula sa Simula.
2014. Sa totoo lang hindi ko na maaalala ang mga nangyari nang taon na ito. Parang nagkaroon ako ng selective amnesia. Halos glitch lahat ng memories ko. May mga pangyayari na hindi ko rin lubos maalala kung 2014 o 2015 nangyari. Ang pagkakaintindi ko lang, taong 2017 na ulit bumalik ang mga ala-ala ko. Malinaw at natatandaan ko ang mga tao na dumating sa buhay ko.
Sinusulat ko ito ngayon para kahit papaano ay may maalala ako kahit na konti. 2014 ako nagsimulang magsulat ng mga tula, kwento, at sanaysay sa wikang Tagalog. May isinusulat akong kwento tungkol sa dalawang tao na pinagtagpo ng pagkakataon ngunit hindi maaaring magsama dahil sa maling panahon. Hindi ko na natapos ang istorya dahil sa nawalan na rin ng gana, naubos na ang ideya, at naglaho na rin ang inspirasyon.
Taong 2014, natapos ang una kong pag-ibig. Pitong taon kami. Iyon ang unang pagkabigo. Masakit. Akala ko ay hindi na muling makakabangon. Ilang beses ko ring ibinaba ang sarili upang magpumilit na huwag niya akong iwanan. Marahil iyon ang dahilan kung bakit may mga ala-ala akong nawala. Malaki ang naging impact sa akin ng una kong pagkabigo sa una kong pag-ibig. Na akala ko ay kami na ang magkakatuluyan sa huli. Ngunit siya pala ay magiging punit punit na gunita na lamang.
2014. Ito 'yung taon na parang hindi ko alam kung anong mangyayari sa buhay ko. Kakatapos ko pa lang ng college. Naghahanap ng trabaho. Lumuwas ng Maynila para makipagsapalaran. Hindi ko na maaalala ang mga sunod sunod na pangyayari. Kung nauna akong makahanap ng trabaho o kung 'yung iniwan ako ni Mark.
Magulo. Sobrang gulo ng taon na ito. Siguro ay huwag na nating pagusapan pa. Dahil ang alam ko lang. Ito ang taon kung saan nagsimula ang lahat.
0 notes
lorenzdyornal-blog · 5 years
Text
Tungkol sa ‘kin (05022019)
Kumusta? Ako, eto o...key pa naman?? Tanong talaga e noh. Abang-abang na lang ako ng grades namin sa CPE. ‘DI ko pa naiisipan magreview, siguro ‘pag nakapag-online application na ‘ko para sa LET exam ay saka sisismulan ang pagsususnog ng kilay. Ang pinagkakaabalahan ko ngayon bukod sa pagpasok sa trabaho ay ang akin instagram at tumblr account (follow mo pala ‘ko dito --> @lorenzdyornal kung gusto mo makita o mabasa ang mga ipopost ko). Ngayon lang ako naglakas ng loob na isalin ang buhay ko sa social media. Meron akong dyornal dito sa bahay kaso ako lang ang nakakabasa at medyo confidential ang mga nakasulat du’n. (kala mo talaga e noh) Kaya ko pala ginawa ‘tong dyornal thing na ‘to ay para i-document ang buhay ko. Gusto ko mapabasa sa inyo ang paglalakbay ko patungo sa mga pangarap ko sa buhay. Ang drama na ba? Hahaha. Basta dito ko isasalin lahat ng tumatakbo sa isip ko at sana ma-inspire o mag-enjoy kayo sa mga ipopost ko dito at sa instagram. Adios
0 notes
storyko-blog1 · 6 years
Text
#1 Pag kilala sa akin.
Galing ako sa isang broken family. Isinilang ako ng mama ko noong sya ay 19 years old palang. Nag aaral pa sya noon ng college kaya galit na galit ang lola ko kasi maaga daw sya nag asawa. Ang sabi namn saakin ni mama kaya lang daw sya nakapag asawa ng maaga ay dahil kakaiba ang turing sakanya ng lola ko noong bata palang sya hanggang sa lumaki sya ay wala daw syang nararamdamng pag mamahal. Laging mainit ang ulo sakanya ng lola ko. Kaya noong makilala nya ang dady ko au parang nag iba ang lahat. Doon lng daw nya naibuhos lahat ng pag mamahal kahit na may mali.
Nag kahiwalay ang mga magulang ko dahil sa pakikielam ng parehong pamilya nila. Bata pa ako kaya di ko pa naiintindihan ang lahat. Pero dumating sa putong ramdam ko na ang kakulangan sa pag katao ko. Kahit na di naman nag kulang ang mama ko ibigay lahat ng kaylangan ko. 
Una palang daw eh, hindi na nag suntento ang dady ko. Pero, hinahanp ko parin daw sya. Siguro nga dahil bata pa ako noon. Simula noon ay parang naging masungit at suplada ako sa lahat ng tao nakakasalamuha ko. 
0 notes
im-the-wrong-one · 6 years
Text
Putangina, nag brebreakdown ako kasi yung tropa ng boyfriend ko nangbabae tapos 4 years na sila nung jowa niya, ngayon pa siya nag ganon. Tapos sa di ko alam na kadahilanan sobrang nainsecure ako sa lahat ng wala namang dahilan, na hanggang ngayon sobrang hirap huminga at tumigil sa pag iyak. Putangina bakit ba ako ganito.
0 notes
Text
CHANCE
Paano ka ba mabuhay? 
Paano mo binibigyan kahulugan yung salitang buhay?
Gusto kong ikwento sayo kung paano ako mabuhay. Simple lang ang ako mabuhay sa bawat araw may ilang segundo  at sa iilang segundo na yung pinipili kong piliin ang ikasasaya ko at magpapaligaya sakin kahit alam kong ang pagpili ko ng kasiyahan ay ikakalungkot ko rin , Kasi karugtong ng kasiyahan na pinipili ko ay pagiwas ko sa salitang “ SAYANG”
Napaka dami ko kasing sinayang dati sa buhay ko bilang ako , pamilya ko at lovelife ko. Pero never naging regret lahay yon inisip kong aral sila para sa bukas na haharapin ko ay mas titibay ako at mas magiging matapang ako sa darating na “CHANCE”  sa buhay ko. 
Paano ko ba nakikita ang chance? 
Nakikita ko ang chance sa mabuting paraan. May dalawang konspeto para sakin ang chance “HAPPINESS AND TIME” halimbawa may bagay na sa oras na ito itong bagay na ito ang magpapasaya sayo at kung hindi mo itatake o pipiliin sa oras na ito mawawala na siya. 
Sige alam ko naman palasak pero halimbawa PAGIBIG.
Ito ang kwento ko pero paiikliin ko para hindi masyadong boring.
May guy akong nakilala KIKO ang pangalan niya nakilala ko siya sa mutual friends . Hindi ko inaasahang magkakaintindihan kami at magugustuhan namin ang isa’t isa . Sa totoo lang tipo ko si kiko yung opposite ko kasi chubby ako at maliit kaya gusto ko ng payat na matangkad na lalaki. Naging kami ni kiko yung usual yung puro saya parang perpekto . 
Biglang isang araw  nagtataka nako sa bakit ako lang ang friend niya sa FB. Nang matuklasan kong niloloko pala niya ko , Nang malaman kong sila parin ng ex niya na sinabi niyang hiwalay na sila. Syempre sa normal na pagiging tao umiyak ako pero pinili kong mapagisa mga 5 hours lang para malinawan isip ko para hindi wlaang kwento sasabihin ko . 
Alam ko naman mali , ayokong makasakit na kapwa ko . Sa loob ng linggo na yon alam kong tatlong araw nalang ang natitirang oras . Pero imbis iwan ko siya at hilingin lumayo siya , mas hiniling kong maging masaya kami sa loob ng tatlong araw , tatlong araw na parang walang mali at hindi kami mawawala sa isa’t isa. Naisip ko tong gawin kasi ito yung bagay na alam kong ireregret ko pag hindi ko tinake yung chance , what the best part of this was i accepted completely that we cannot be together . Paano ako lalaban kung “Ako lang talaga lalaban?” 
Ganito kasi yan para mas maliwanagan kayo , Yung ex niya ay este girlfriend niya ay talagang girlfriend na niya since highschool its arrange marriage , dahil sa company 60 percent sa babae 40 sa lalaki . Pag nakipaghilaway si kiko automatic aalisin sila sa share stock at sa lagay na 40 percent malulugi sila kiko. Nakasaad asa mana ni kiko galing sa kanyang lolo ang bahay kotse pera negosyo resort at lupa na makukuha lang niya kung magpapakasal siya sa babaeng arrange marriage niya. 
At sa lagay ng yaman niya alam ko mas pipiliin niya yung girl kesa sakin . Kasi lumaki si kiko na mayaman , alam kong magbaback off siya na piliin ako dahil mawawala ang lahat sa kanya pag ako ang pinili niya. 
So nung linggo last day nagpaalam akong nakangiti sa kanya mas mabilis kong natanggap ang paghihiwalay namin dahil yung iilang araw naging masaya ako. Sa oras na yon natutunan ko yung halaga ng salitang “ SAYA ,ORAS AT SAYANG” Pinili ko maging masaya sa oras na hindi na maibabalik pa kasi ayokong “sayang” nalang ang masabi ko pag alam kong hindi na pwede.
Ayoko lang talaga ng regrets.  
Pero hindi lang yan imply sa lovelife sa mga big events rin na maaring mangyari sa buhay niyo. 
Kaya ito payo ko lalo na sa TORPE NA KAGAYA MO!
Please lang sabihin mo gusto mo siya wag kang matakot , Mas matakot ka sa chance na hindi mo itatake kung hindi mo sasabihin sa kanya. 
Paano kung hindi mo sinabi? naunahan ka? Edi sayang?
Ano naman kung sabihin niyang HINDI ? Diba atleast nalaman mo na wala palang chance kasya nagiisip kana  “ pwede kaya kami?”
At kung OO sagot niyan men masaya ako para sayo.
At para sa lahat  i advice you to choose what makes you happy , no regrets.
0 notes
akosigrace28-blog · 7 years
Photo
Tumblr media
My Life :) <3
0 notes
sinusoidalisay · 7 years
Text
Ubos.
Minsan hindi na natin alam kung nasaan na tayo. Madalas, alam lang natin na nakatayo tayo. Kung bibilangin ang oras, panahon, at pagkakataong ginugol natin sa paghahanap ng sarili, marahil ay dadatnan na tayo ng huling oras natin. Dahil ang layo, agwat at distansya sa kung nasaan tayo ngayon, ay napakalayo sa inakala nating narating na natin.
Pinulot kong isa isa ang bawat pirasong akala ko'y maghahatid sa akin sa gusto kong marating. Ang hindi ko alam, tinangay na pala ng hangin ang mga susunod na pirasong gagabay sa aking mga hiling. Binaybay ko ang bawat lansangang maghahatid sa akin sa mga tinulang pangarap ng batang ako. Pero, hinatid ako nito sa mga pangarap ng iba, pangarap na may bahagi lang ako, at pangarap ng iba na bumabahagi lang ako.
Dahan dahan kong kinapa ang bawat pagkakataong magtatawid sana sa akin, magtatawid sa iba, at magtatawid sa iba pang di ko kilala. Pulido akong nagplano at sumukat ng tiyak upang walang maiwan sa mga dala dala kong di ko maiwan iwan. Sinubukan kong iagapay sa iba, upang kung magtagumpay man ako'y bahagi din sila. Pero naiwan akong mag isa. Hindi ko alam, na ang huling pagbuhat, pagabot at pagsisikap kong maitawid sila ay may kapalit na pag iisa. Mag isa.
Kaya umuwi ako. Binuksan ko ulit ang pinto. Binalikan ko ang mga natira sa akin. Pinunasan kong isa isa ang bawat bagay na nakasama ko sa pagbabanat ng buto. Bawat bagay na nanatili kahit gaya kong luray luray na, ay nariyan pa rin, nagtityagang manahin ang kapirasong oras na tanging ako at ako lang ang nais kasiping.
0 notes
uybata · 10 months
Text
good morning! di ko alam pero nakakaset ng mood sa work minsan yung ulan hehe plusss nakahoodie jacket ka habang nagwowork feel na feel lang ganon kimi hahahahahaha
9 notes · View notes
ex82ndsf · 6 years
Text
❤️my city by the bay! Video by EMAN production 2018
IG - #countdownto10babies #local2global #retirementstartsnow #born2thrive #journeylesstraveled #buhayko #mahalko #sfnobhillbaby #babynumber6 #nobhillbros
1 note · View note
sobrang-ganda-ko · 6 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
November 30, 2017 Since nandito si papa ngayon sa bahay, siya ang chef namin for today. For breakfast, nagluto lang si papa ng omelette & fried rice. Tapos after namin magbreakfast, namalengke naman si papa for lunch. He bought seafoods naman for lunchhhhhh. Niluto niya sa gata so parang Bicol express ganun tapos ang laman ay crabs, tahong, shrimp & squid naman. Ayaw ng tyan ko sa gata plus allergic pa ako sa seafoods so di ko na alam ano uulamin ko hahahahahha pero nagluto naman si papa nung parang pata na di ko alam ano tawag sa luto kaya may naulam naman ako kahit papano. Sobrang laway na laway na ako sa crabs nung time na yun kasi bes tangina parang nakatingin sakin yung crab at nagsasabing “kainin mo ako” hahahahaha gago. So yun na nga, since di ako marunong maghimay, ikinuha ako ni papa ng very little amount lang ng crab para lang mawala paglalaway ko lol hahahahah   After namin maglunch, naligo na ako kasi amoy dagat na ako hahahahha tapos parang nakakaramdam na ako ng sakit ng tyan (ayan na umaatake na ang allergy) pero di ko pinansin. Nagpatuyo ako ng buhok at natulog. Bandang 4pm, nagising ako na sobrang kati na ng katawan ko. Ayun na nga ang allergy ko nagsisimula nanaman. Di ko alam anong gagawin ko as in sobrang kati!!!! Tapos ang ginawa ni mama, ipinahid sa tyan ko yung gata????? Ewan ko kung pamahiin ba yun or what pero effective naman wahahahahahhahaha now I’m feeling better na, plus Papa bought ice cream pa so yeeeey!!!
2 notes · View notes
urmyu · 3 years
Photo
Tumblr media
Happiest Birthday sa Nag iisang JtA ng buhayKo...  @jtstudy i am forever grateful for your friendship... stay safe and healthy... Mahal kita sobra sobra... https://www.instagram.com/p/CVGrOWthLsTBsPOeMoW2u9WodPcSRRJERkqQKI0/?utm_medium=tumblr
0 notes
ojdraude · 4 years
Text
Moving on
Panu nga ba magsimula ulit?
10 years ago, nakilala ko ang taong naging parte ng buhay ko.
Ikaw na naging mundo ko, ikaw na naging inspirasyon ko at nakapag pabago ng buhayko.
Ang bawat araw at sandali ng buhayko ay binigyan mu kulay. Pero bakit ganun? bigla ka nalang lumisan. Ang dating mundo ko ay bigla nalang naglaho, kasabay ng damdamin mo tila ba biglang napagod.
Kapag naaalala ko ang mga araw na mag kasama tayo, ang tanging hiling ko lang ay sana hindi matapos ang oras, upang maipadama sayo kung gaano ka kahalaga.
Ang iyong yakap at halik ang aking naging sandigan upang harapin ang hamon ng mapangahas na mundo. Ikaw na palaging nanjan upang umunawa at walang sawang nag mahal at nag-alaga. Ang matatamis mung mga halik at mga ngiti mong walang kawangis. Nasaan na nga ba ang dating tayo? Oras-oras minu-minuto pinapadama mo ang iyong pagmamahal, oh bakit bigla nalang nagbago.
Patawad mahal ko! mga salitang paulit ulit kong sinasambit, sana ay maibalik ang mga araw na lumipas na hindi kita kasama, upang maipadama sayo ang aking pangungulila sa tuwing maalala ang mga panahong lumipas na wala ka sa aking piling.
Sadyang kay lupit ng buhay! Isang araw ikaw ay lumisan. Hindi malaman ang sagot sa tanong na bakit?, Paano? Mayroon na ba syang iba? Bawat araw na lumipas ay sadyang kay sakit. pinapanalangin ko na sana'y ikaw ay magbalik sa aking piling.
Ang mundo ko ay biglang naglaho. Hindi malaman kung saan tutungo. Patuloy sa paghahanap ng daan pabalik sayo. Bakit ganito kalupit sa akin ang tadhana? Kunin nyo na ang lahat sa akin, at Huwag lang ang aking mahal. Sabi ng isang awitin na tumatak sa akin.
Hanggang dito nalang muna. Ang pusong napagod sa paghihintay. Sa muli kong pagsulat sana ay malaman na patuloy akong magmamahal sayo.
0 notes