Tumgik
#γιαννης ριτσος
Tumblr media
Ο Έρωτας με την παλάμη του,
σου κρύβει όλον τον κόσμο.
Μένει το φως μονάχα.
Γ. Ρίτσος
213 notes · View notes
Text
Μέσα σε λίγες νύχτες
πῶς πλάθεται καὶ καταρρέει
ὅλος ὁ κόσμος;
(Γ. Ριτσος) Ἀθήνα 24.9.80
703 notes · View notes
Text
Tumblr media
«Εκείνος ένοιωσε την κοφτερή ψυχρότητα του πάγου,
την απεραντοσύνη της λευκότητας, σαν άθλο του προσωπικό
μονάχα μια στιγμή ανησύχησε:
μήπως και δεν του απόμενε
τίποτα πια θερμό να το παγώσει, μήπως και δεν ήταν
μια νίκη του χιονιού,
μα απλώς μια ουδέτερη γαλήνη,
μια ελευθερία χωρίς αντίπαλο και δόξα.»
-Γ.Ρίτσος
32 notes · View notes
anemodarmenhh · 1 year
Text
-Τα μεγάλα παράθυρα ζήλεψα στη ζωή μου,
ποτέ τα μεγάλα σπίτια...-
Γιάννης Ρίτσος
240 notes · View notes
cillius · 2 years
Quote
Σιωπηλή νύχτα. Σιωπηλή. Κ' είχες πάψει να περιμένεις. Είταν ήσυχα σχεδόν. Και ξαφνικά στο πρόσωπο σου τόσο έντονη η αφή κείνου που λείπει. Θαρθεί.
Γιάννης Ρίτσος, Ξαφνικά, Παρενθέσεις (1946-1947) 
235 notes · View notes
nantoukos · 1 year
Text
Tumblr media
Το ξέρω πώς καθένας μονάχος πορεύεται στόν ἔρωτα,
μονάχος στή δόξα καί στό θάνατο.
Τό ξέρω. Τό δοκίμασα. Δέν ὠφελεῖ.
Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.
-Γ.Ριτσος-
45 notes · View notes
dakrysmenafeggaria · 1 year
Text
Μου είπε «τα υπογραμμισμένα είναι για σένα»
Tumblr media
7 notes · View notes
aposperiitis · 1 year
Text
Tumblr media
Δε χρειάζεται να θυμηθείς.
Η φλέβα του πλάτανου έχει το αίμα σου,
το ίδιο και το σπερδούκλι του νησιού κι η
κάπαρη.
~Γιάννης Ρίτσος, Ρωμιοσύνη, VII
11 notes · View notes
anti-thesh · 1 year
Text
Tumblr media
Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο. …
Ρωμιοσύνη, I, 1954
Όσο κι αν βρέχει το χέρι του μες στο σκοτάδι Το χέρι του δε μαυρίζει ποτέ. Το χέρι Είναι αδιάβροχο στη νύχτα. Όταν θα φύγει (γιατί όλοι φεύγουμε μια μέρα) θαρρώ θα μείνει Ένα γλυκύτατο χαμόγελο στον κόσμο ετούτον Που αδιάκοπα θα λέει “ναι” και πάλι “ναι” Σε όλες τις προαιώνιες διαψευσμένες ελπίδες.
Ο ποιητής, Τα αρνητικά της σιωπής, 1987,   Γιάννης Ρίτσος
9 notes · View notes
Και μόνο μία στιγμή
αν βαθιά τη συλλάβεις,
γεμίζεις αιώνες.
- Γ. Ρίτσος
642 notes · View notes
Text
Τί νὰ τὰ κάνω τ᾿ ἄστρα
ἀφοῦ λείπεις;
(Γ. Ρίτσος) Ἀθήνα 24.9.80
343 notes · View notes
Text
Είχα κλείσει τα μάτια για ν’ ατενίζω το φως.
Τυφλός.
Είχα κάψει τη φλόγα για ν’ αναπνέω.
Τις νύχτες αφουγκραζόμουν τους θρόους της σιγής
κ’ η ανάσα του χαμόγελου δε γνώριζε τη μετάνοια.
Να δακρύζω πάνω στα διάφανα χέρια μου
από μια διάφανη χαρά που δεν επιθυμεί.
Όχι θωπεία. Όχι όνειρο.
Πιο πέρα.
Εκεί που καταλύεται τ’ όνειρο κι η φθορά έχει φθαρεί.
Κ’ ήρθες εσύ.
Γιάννης Ρίτσος - Εαρινή Συμφωνία ΙΙ
3 notes · View notes
elafriacomedi · 1 year
Text
Tumblr media
Τί ὄμορφη ποὺ εἶσαι. Μὲ τρομάζει ἡ ὀμορφιά σου. Σὲ πεινάω. Σὲ διψάω.
Σοῦ δέομαι:
6 notes · View notes
mauradusus · 1 year
Text
“Το τέλος των Σειρήνων” από το Γ.Ρίτσο
Τίποτα δεν πετύχανε οι Σειρήνες. Ο Ορφέας με το τραγούδι του κράτησε τους συντρόφους του. Μονάχα ο Βούτης, ο ασυλλόγιστος, ρίχτηκε στο νερό πλέοντας με γοργές οργιές για τ’ ακρογιάλι. Μα κι εκείνος δεν κακοπέρασε. Τον περιμάζεψε η θεά απ’ τα κύματα και πλάγιασε μαζί του. Έτσι γεννήθη ο Έρυκας. Όσο για τις Σειρήνες, αυτές απ’ το κακό τους πέσανε στη θάλασσα και γίναν βράχοι. Γύρω τους έπλεαν τα μεγάλα κίτρα που ’χανε κυλήσει απ’ το καράβι κίτρινα κίτρινα σαν πρόσωπα πνιγμένων φόβων.
Σάμος, 16/01/1965
2 notes · View notes
irinea-stuff · 1 year
Text
Tumblr media
Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε!
Εἶναι καλό τό φεγγάρι, — δέ θά φαίνεται
πού ἀσπρίσαν τά μαλλιά μου. Τό φεγγάρι
θά κάνει πάλι χρυσά τά μαλλιά μου. Δέ θά καταλάβεις.
5 Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.
Ὅταν ἔχει φεγγάρι μεγαλώνουν οἱ σκιές μές στό σπίτι,
ἀόρατα χέρια τραβοῦν τίς κουρτίνες,2
ἕνα δάχτυλο ἀχνό γράφει στή σκόνη τοῦ πιάνου3
λησμονημένα λόγια — δέ θέλω νά τ' ἀκούσω. Σώπα.
2 notes · View notes
Text
Γιαννης Ριτσος: Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης έφυγε απο τη ζωη σαν σημερα το 1990
Ο Γιάννης Ρίτσος ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές. Ήταν πολυγραφότατος ποιητής, με διεθνή απήχηση, που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του΄30». Πολλά έργα του ήταν, είναι και θα παραμείνουν γνωστά στην ιστορία της ποίησης. Από τα πιο γνωστά του αναγνωρίζονται ο «Επιτάφιος», η «Ρωμιοσύνη» και η «Σονάτα υπό το Σεληνόφως». Το 1975 ο Γιάννης Ρίτσος προτάθηκε […] Γιαννης Ριτσος: Ο ποιητής…
View On WordPress
0 notes