Tumgik
#nieuwjaar
deweydell25 · 4 months
Photo
Tumblr media
(via GIPHY)
2 notes · View notes
petermot · 1 year
Text
:-) 2023!
Tumblr media
View On WordPress
4 notes · View notes
peecee-columns · 2 months
Text
U bevindt zich hier
De zanger Spinvis (Erik de Jong) is een woordkunstenaar die op zichzelf staande woorden en zinnen verwerkt tot prachtige, melodieuze liedjes. Zo ook bijvoorbeeld in het lied Herfst en Nieuwegein, dat dateert uit 2002: de wind verzamelt stemmen en papier / herfst en Nieuwegein / een auto en een man en een rivier / vanaf hier is alles wat het lijkt / de kaart waarop hij kijkt / de sneltram en het kruispunt / en het zwembad / u bevindt zich hier. De tekst van dit nummer werd onlangs door de zanger geanalyseerd in het muziekprogramma Top 2000: The Untold Stories. 
Jarenlang leidde De Jong een dubbelleven. ’s Nachts werkte hij bij een postsorteercentrum, overdag schreef hij liedjes. Het idee voor de tekst van bovenstaand liedje ontstond toen hij op een nacht na het werk langs een industrieterrein naar huis fietste. Daar zag hij een man enigszins verdwaasd naar een bord kijken met daarop een plattegrond van de stad en een pijl met daarbij de tekst ‘u bevindt zich hier’. De man werd gevangen door de tijd, op dat verstilde moment bij het bord. Hij bevond zich immers op dát moment in zijn leven op déze plek. Maar niet alleen op deze plek, ook in dit jaar, in dat lichaam, in deze herfst, in Nieuwegein.
Het beschreven beeld uit het desbetreffende liedje deed mij vervolgens denken aan een filmstill; een foto die tijdens het opnemen van een film wordt gemaakt, meestal voor promotiedoeleinden. Het is een momentopname van iets dat zich op dat ene moment, tijdens die minieme fractie van een seconde, afspeelt in een film. Bijna net zo fascinerend en on(be)grijpbaar als het besef dat het heelal als oneindig te boek staat, is het fenomeen van leven in het hier en nu. De vluchtigheid ervan maakt duidelijk dat er altijd, op elk moment, een ‘nu’ is en dat er altijd een herleidbare tijd aan dat nu-moment voorafging in de vorm van jaren, dagen, uren, minuten en seconden. Daarentegen blijft voor iedereen in het ongewisse welke tijd er nog na zal gaan komen.
We bevinden ons momenteel met z’n allen hier, aan het begin van een kansrijk en nieuw jaar. Dat idee maakt mensen optimistisch en daadkrachtig. Er lijkt dan nog voldoende energie te zijn voor het stellen van doelen en het aangaan van nieuwe uitdagingen. Het is uiteraard een nobel streven. Echter, vooruitblikken in het nu en het kunnen afvinken van bepaalde to do’s en to dont’s in de toekomst, kan niet plaatsvinden zonder de ervaringen en verhalen uit ons verleden te overzien. Kortom: om progressie te boeken en later bepaalde successen te kunnen vieren moet je juist durven terug te kijken. Wat heeft het verleden je gebracht en geleerd? En wat kun je hiervan inzetten om aan het einde van het jaar tevreden te zijn met waar je je dan bevindt?
Tijdens de laatste week voor de kerstvakantie trof ik Lucas op school: “Ha meneer Cuijpers, kent u me nog?”, zei hij, terwijl hij naar me toe kwam gelopen in de docentenkamer. Lucas zat twaalf jaar geleden in mijn mentorklas. En ja, ik herkende hem inderdaad nog. Hij was nu zelf leerkracht op een basisschool in de buurt. Met zijn klas volgde hij kennismakingslessen op onze school. “Ik herinner me nog goed dat we een keer tijdens de mentorles een blad kregen en hier een prop van moesten maken die we vervolgens weer moesten gladstrijken. De geribbelde lijnen bleef je zien. Deze oefening doe ik nu ook elk jaar met mijn leerlingen!” Uit deze herenigde kennismaking sprak, op de valreep van het jaar, een mooie metafoor: we bevonden ons nu hier en bespraken een flard van waar we ons ooit hadden bevonden. In de tussenliggende tijd waren vast de nodige lijnen gladgestreken.
0 notes
frankyreinphotography · 4 months
Text
De Beste Wensen voor 2024!
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
peterpauldoodkorte · 4 months
Text
oudjaarskater
als een uitgedragen jastot op de draad versleten legt zich moegestredenhet oude jaar stil neerniets en bijna niemand treurt vandaag nog hemzal wat hij deed en brachtzich morgen herinnerenhet oude jaar doodlaat het nieuwe levenschreeuwt eeniedermet in volle handenknallend vuurwerkgeen oog hebben zijvoor ver weg en dichtbijde vernietigende strijdvan oorlog en gewelddie met bommen vurendood en…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
carolinesandersworld · 4 months
Text
Happy New Year
0 notes
yorkiesinspace · 4 months
Text
Gelukkig Nieuwjaar!
Gelukkig Nieuwjaar! Ik was van plan een lange post te delen met jullie, met daarin een beetje uitleg over de lange hiatus in 2022/2023, de beste wensen voor 2024 en een lijstje vol positiviteit. Helaas had WordPress andere plannen. Dus bij deze wens ik jullie een Gelukkig Nieuwjaar, en heb je nog een lange blogpost te goed van me!
View On WordPress
0 notes
doldriest · 4 months
Text
Buiten knalt het vuurwerk
… en binnen bereiden we ons voor op het nieuwe jaar. Een hapje, een glas rode wijn. Van mij mag 2024 rap komen, al waren er ook mooie en goede momenten in het oude jaar. Gezellige etentjes, samenzijn met familie en vrienden, nieuwe uitdagingen op het werk én niet te vergeten het voltooien van mijn eerste boek. Grote en kleine mijlpalen, waar het leven stilletjes tussendoor kabbelt. De palen…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
mindfullofyoga · 4 months
Text
Tumblr media
The value of community: Remove the illusory gap 
As you sit down on your yoga mat.. there is the tendency to immediately close the eyes and turn in. But for once.. please look around, with your eyes wide open. Notice the value of community. Notice the people around you.
‘’The eye can see what we have in common or focus on what keeps us apart. And the heart can feel what joins us with everything or replay its many cuts. And the tongue can praise the wind or warn against the storm. It can praise the sea of dread the floods. It’s not that there are no differences – the world is made of infinite variety – rather it is the fearing of differences – that keeps us from feeling grace. Paradoxically everything in life touches the same centre through its uniqueness – the way no two souls are the same, though every soul breathes the same air’’.
Mark Nepo wrote this in his book ‘’The book of awaking’’ that he wrote during his battle with cancer.
So, as you sit on your mat, relax your heart, breathe deeply.  You know, I’ve cried so deeply these last weeks. During Christmas I couldn’t stop crying anymore. I was frustrated and angry. I wanted the bullshit to stop, the fire to cease. I guess I ruined Christmas for my family members around me, with my torment.. I texted the wise friend about my despair. He said; ‘Rejoice the fact that you cry – if we wouldn’t in the face of current wounds of our fellow humans – who are we? What is left of us?’
Everything that removes the illusory gap between you and all those around you – is spiritual. When we fall into the illusion that one creation is better than the other – we enter the minds worst disease  - the endless deciding between want and don’t want – the endless war between for and against. In the Yoga Sutra’s of Patanjali this disease is referred to as Raga and Dvesha as the effects of Avidya or ignorance.
My friend made me realize that all I have is the gift to be fully open. To let life touch me – to empathize. Not to numb, not to walk away, not to wash my hands in innocence ánd not to wallow in pity. Just to let life touch me and trust that the heart is big enough to hold it all. To empathize as my motor for knowing and living truth. 
The Buddhist teacher Jack Kornfield shares: ‘’Even the most exalted states and the most exceptional spiritual accomplishments are unimportant if we cannot touch one another and the life we have been given with our hearts. In undertaking a spiritual life, what matters is simple: We must make certain that our path is connected with our heart. In the end, spiritual life is not a process of seeking or gaining some extraordinary condition or special powers. In fact, such seeking can take us away from ourselves. If we are not careful, we can easily find the great failures of our modern society—its ambition, materialism, and individual isolation—repeated in our spiritual life. In beginning a genuine spiritual journey, we have to stay much closer to home, to focus directly on what is right here in front of us, to make sure that our path is connected with our deepest love.
When people come to the end of their lives and look back, the questions that they most often ask are not usually, “How much is in my bank account?” or “How many books did I write?” or “What did I build?” or the like. If you have the privilege of being with a person who is conscious at the time of their death, you find the questions such a person asks are very simple, “Did I love well?” “Did I live fully?” “Did I learn to let go?”
These simple questions go to the very core of spiritual life. When we consider loving well and living fully, we can see the ways our attachments and fears have limited us, and we can see the many opportunities for our hearts to open. Have we let ourselves love the people around us, our family, our community, the earth upon which we live? And, did we also learn to let go? Did we learn to live through the changes of life with grace, wisdom, and compassion? Have we learned to shift from the clinging mind to the joy of freedom?
We must look at the values we have chosen to live by. Where do we put our time, our strength, our creativity, our love? We must look at our life without sentimentality, exaggeration, or idealism. Does what we are choosing reflect what we most deeply value? If we are still and listen deeply, even for a moment, we will know if we are following a path with heart. All other spiritual teachings are in vain if we cannot love. Even the most exalted states and the most exceptional spiritual accomplishments are unimportant if, we cannot touch one another and the life we have been given.
So, what matters is what we see and how we live. Ask yourself concerning the year that has past “Did I love well?” “Did I live fully?” “Did I learn to let go?” And let it be your guide for the year to come. For our passionate engagement in life. Keep opening up. Letting things in. Move. Protest. Care. Everything that removes the illusory gap between you and all those around you – is spiritual.
Lokah Samastah Sukhino Bhavantu
Much warmth, 
Ida and All SvahaYoga staff
1 note · View note
chalk-board-galore · 5 months
Text
Tumblr media
...
0 notes
koningkaart · 5 months
Text
Tumblr media
0 notes
bbqbastard · 6 months
Text
Warm Gerookte eendenborst met Geroosterde herfstgroenten
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
petermot · 4 months
Text
Happy New Year – Gelukkig nieuwjaar – Bonne année – Ein glückliches neues Jahr 2024
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
toosvanholstein · 1 year
Text
Een filmische 'TOGETHER'
Hoe mijn speciale Nieuwjaarswens 'TOGETHER' in de vorm van een steendruk tot stand kwam? De video in mijn blog TOOS&ART laat dat zien. #kunst #art #litho #steendruk
Goed voorbeeld doet goed volgen. Het goede voorbeeld? Een heel sympathiek idee van mijn oude, nu gepensioneerde meestersteendrukker Rudolf Broulim.  De kunstenaars waarmee hij samenwerkte, mochten jaarlijks in december altijd een eigen nieuwjaarswens tekenen op een daarvoor geprepareerde grote steen. Daarop kregen ze dan hun eigen stukje van 10 bij 15 cm met het idee van ‘nou, ga je gang’. Daarna…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
podcastgemist · 1 year
Text
youtube
#90 http://PodcastGemist.nl - Binnenkort op bedrijfsevents
0 notes
peterpauldoodkorte · 4 months
Text
wereld van verbinding
in het stille uur voor een nieuw beginlicht in werelden in strijd en oorlog de wens naar vrede stevig opde klimaatklok tikt een kritiek geluidroept om collectieve duurzaamheid die ons de aarde weer laat ademende zucht naar verbinding met elkaarroept ons juist daar bruggen te slaanwaar zwaarden in tegenstelling dansenwaar de kloof tussen arm en rijk heerstmaant ons het streven naar gelijkheidhet…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes