Tumgik
#prerafaelita
iamainhoa · 6 months
Text
Tumblr media
Henry Holiday
Dante y Beatrice, 1884 Óleo Sobre lienzo - 142.2 × 203.3 Prerafaelitas
Holiday fue un pintor paisajista, diseñador de vidrieras , ilustrador y escultor británico de género histórico y considerado como el último de los prerrafaelitas.
El lienzo está basado en la obra autobiográfica de Dante, la Vita nuova, en la cual describe su amor por Beatriz Portinari.
El poeta italiano ocultó su amor al pretender estar atraído por otras mujeres. La pintura presenta un incidente en el que Beatriz, tras oír estos chismes, lo ignora y rehúsa hablar con él. La escena se desarrolla en el Puente Santa Trinidad de Florencia.
Beatriz, que está vestida con un atuendo blanco, camina acompañada por dos mujeres, su amiga Monna Vanna a su lado, y su sirvienta, unos pasos atrás.​
Dante, vestido de verde, la observa fijamente posando su mano bajo el corazón.
El amor de Dante y Beatriz es una historia que ha marcado a la ciudad de Florencia, a la literatura y a la cultura occidental. Seguro que pocos amores pueden presumir de tales títulos. Sin embargo, sería más preciso decir que el amor era de Dante hacia Beatriz y no al revés. Beatriz Portinari estaba casada con Simone de’ Bardi y, por lo que el mismo Dante no dice, quizás ni siquiera llegaron a intercambiar una palabra. Con todo esto, la fascinación que Beatriz hizo sentir al poeta provocó en él un sentimiento tan grande que se convirtió en el centro de su corazón y de su obra.
📍Walker Art Gallery, Liverpool, Inglaterra
7 notes · View notes
manyulita · 7 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Obras del pintor prerafaelita John Everett Millais
"Mariana" 1851
"La Chica Ciega" 1856
"La Dama De Honor" 1851
"El Valle Del Descanso" 1858-1859
"Un sueño del pasado: Sir Isumbras en el Ford" 1857
"Cristo En Casa De Sus Padres* 1849-1850
"La Hija Del Leñador" 1851
"Paz Concluida" 1856
"Vanessa" 1868
"Burbujas" 1885-1886
1 note · View note
itscayenna591 · 1 year
Photo
Tumblr media
PRERAFAELITA ART (presso Las Palmas de Gran Canaria) https://www.instagram.com/p/CpVmcYfuqBH/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
favila33 · 7 years
Photo
Tumblr media
The Bower Meadow (1872) by Dante Gabriel Rossetti.
22 notes · View notes
misschloris · 4 years
Text
Tumblr media
"𝒩𝒶𝒿𝒶𝒹𝒶", 𝒥ℴ𝒽𝓃 𝒲𝒾𝓁𝓁𝒾𝒶𝓂 𝒲𝒶𝓉ℯ𝓇𝒽ℴ𝓊𝓈ℯ, 1893 rok
Urodzony w 1849 roku, brytyjczyk, malarz, neoklasycysta i prerafaelita. Mając pięć lat, przeniósł się z Rzymu do Londynu. Techniki malarskiej uczył go z początku ojciec. Od 1870 roku studiował w londyńskiej Królewskiej Akademii Sztuki. Cztery lata później jego praca podczas Letniej Wystawy zrobiła furorę. Od tego czasu wystawiał swe dzieła corocznie, aż do śmierci w 1917 roku. W roku 1895 stał się członkiem Akademii Królewskiej. Najsłynniejszy obraz tego artysty to "The Lady of Shalott" przedstawiający bohaterkę jednej z legend arturiańskich. W swych pracach najczęściej odnosił się właśnie do średniowiecznych legend, mających swe korzenie na Wyspach Brytyjskich, przedstawiał jednak również sceny szekspirowskie, mitologiczne oraz postacie historyczne (np. "Kleopatra" z 1887 roku) a także parę przedstawień biblijnych. Ten artysta to John William Waterhouse. 
Hylas, syn Heraklesa lub Tejodamasa według innych źródeł oraz nimfy Menodike. Chyba na jego przykładzie można potwierdzić, że ludzi ciągnie do typu osoby, jakim byli ich rodzice…
Hylas, jako ulubieniec Heraklesa, wybrał się z nim na wyprawę Argonautów (po "złote runo" do Kolchidy, pod dowództwem Jazona, na statku Argo). Podczas pobytu w Myzji (Azja Mniejsza) Hylas, zatrzymawszy się, aby zaczerpnąć wody, miał zostać pojmany przez zachwycone jego urodą najady (były nimfami wodnymi, patronkami jezior, rzek, strumieni) i wciągnięty w odmęty źródła Pagaj.
Jak widać, mitologia grecka jest bardzo równościowa. Porywa się w niej i mężczyzn, i kobiety przez mężczyzn i kobiety.
Najady były właściwie nimfami zbiorników wodnych, szczególnie rzek, fontann, strumieni - źródeł świeżej wody. Patronkami wody słonej, zwłaszcza mórz, były okeanidy, natomiast nereidy były dodatkowo córkami Doris i Nereusa, zamieszkującymi pałac swego ojca na dnie morza. 
Nazwa najad pochodzi o greckich słów oznaczających “płynąć” oraz “bieżąca woda”. Najady były często obiektem lokalnych, archaicznych kultów, których czczenie społeczności uważały za niezbędne. Często również zwierzęta oddawano boginkom w rytualnych utopieniach, a przy źródłach uważanych za okupowane przez nimfy przebywały często wyrocznie. Te szczególne istoty mogły być również niebezpieczne, często kierowała nimi zazdrość i bywały kapryśne. 
Historia Hylasa porwanego przez najady zachwycone jego urodą świetnie koresponduje również ze słowiańskimi podaniami o utopcach, topielcach, rusałkach oraz boginkach. 
Postacie przypominające w swej charakterystyce nimfy, syreny czy inne podobne stworzenia występują na całym świecie. Czasami ich cele się różnią, wygląd również, ale od afrykańskiej Mami Wata po japońskie ningyo, takie postacie występują w folklorze. 
Wybaczcie, ale wykorzystam tę okazję do polecania Wam ponownie “Syreny i pani Hancock”, ponieważ tam ta niematerialność, wszechobecność syreny, nimfy, nieoczywistość i aura świetnie oddają klimat takiego poczucia bycia wzywanym przez jakąś fascynującą istotę. Dodatkowo, jeśli nie znacie to polecam również utwór “Pani Jeziora” autorstwa zespołu Leśne Licho oraz “Under the Water” Aurory. 
Nie wiem, jak Wy, ale ja w tych prababkach narodzonej w XIX i XX wieku femme fatale widzę nie tylko siłę kobiety fatalnej, która jest w stanie zwodzić mężczyzn na manowce, ale również właśnie być może usprawiedliwienie dla traktowania kobiet w konkretny sposób oraz nawiązanie do “prowokowania” przypadkowych osób na ulicach swoją spódniczką, niczym nimfy, syreny i rusałki wołające do mężczyzn i wzbudzające w nim chuć. Tylko, że w naszych czasach już nie wierzymy w istoty mitologiczne… Ale przecież magiczny śpiew można zastąpić krótkimi spodenkami, a ta druga osoba pozostaje bez winy, bo nie była w stanie kontrolować swoich zachowań.
Przepraszam za tę dygresję, pewnie ten temat ma o wiele więcej warstw, sama z każdą minutą zaczynam rozmyślać nad różnymi aspektami takiego porównania, ale po prostu widzę pewne podobieństwo. 
6 notes · View notes
elementosdotarot · 4 years
Video
youtube
"Pre-Raphaelite Tarot": unboxing e comentário 
Mais um deck de Tarot com a qualidade da Lo Scarabeo, essa antiga e muito famosa empresa produtora de cartas oraculares. Cartas de Tarot ilustradas "no estilo de" não são novidades, grandes artistas, há muito falecidos, "emprestaram seus nomes, técnicas e estilos para que novos ilustradores criassem decks "ao estilo" de Van Gogh, Renoir, Mücha, Klimt, Boticelli entre tantos outros. Os ideais estéticos e filosóficos da Irmandade dos Pré-Rafaelitas, formada pelos talentos de Rossetti, Hunt e Millais, tornam-se mais conhecidos a partir de uma exposição realizada em Londres em 1849. O culto à beleza, ao ocultismo, à poesia, à literatura de gênios como Shakespeare, Dante, Blake e Poe são claramente as influências mais marcantes do estilo que essa Irmandade (Brotherhood) gostaria de ver implantada. Este deck, PRE-RAPHAELITE TAROT presta-lhes uma grande e justa homenagem, tendo conseguido transportar para as imagens das 78 lâminas deste Tarot o mistério, a elegância, e a delicadeza das imagens anteriormente criadas pelos jovens iniciantes desse movimento. Falar sobre a qualidade dessas cartas, em tendo sidas produzidas pela Lo Scarabeo, torna-se desnecessário: são o que há de melhor em termos gráficos e de cuidados de execução. Evidentemente nem todos irão se valorizar e se apaixonar pelas imagens, mas isso, em absolutamente nada, diminui a facilidade de leitura dessas cartas, verdadeiros clones do RWS, sem que isso as desmereça. E a arte, para quem entende que a inspiração não existe unicamente em quem cria, mas para inspirar também o público para quem foi criado, possibilita altos voos de imaginação, de associações de ideias e, consequentemente, do surgimento de uma nova maneira de olhar o Arquétipo. 
Deck:  PRE-RAPHAELITE TAROT 
Criadores: Valeria Menozzi e Giuliano Costa 
Editado pela Lo Scarabeo
0 notes
mondomoda · 4 years
Text
Lizze Siddal foi uma Supermodelo da Era Pré-Rafaelita
Lizze Siddal foi uma Supermodelo da Era Pré-Rafaelita
Conhecida como Lizzie, Elizabeth Eleanor Siddalnasceu em 25 de julho de 1829 em Hatton Garden, bairro londrino de Camden, próximo à fronteira com Londres. Mistura de ingleses e galeses, era esguia, magra e com longos cabelos ruivos. Quando tinha dois anos, seus pais – ele tinha uma Cutelaria – se mudaram para o bairro de Southwark, no sul de Londres, onde tiveram mais quatro filhos, Lydia, Mary,…
View On WordPress
0 notes
duncandegross · 7 years
Photo
Tumblr media
Los prerafaelitas...
0 notes
greystreetbarcelona · 4 years
Text
Grey Street conoce a Gemma Manuel Santiño, Ilustradora del Universo Mágico Naturalista.
Gemma es una de las ilustradoras que captura la esencia de Mr Mimi Shop. Inspirada por cada aspecto de su entorno, crea piezas junto a Javier Galán ricas en simbolismo y decoradas con historias. 
Tumblr media
Cuéntenos un poco acerca de ti y lo que haces! 
En mi niñez fui muy disléxica, tuve muchos problemas con el lenguaje, eso fue una frustración, porque a pesar de que era una niña muy callada, tenía muchas ganas de expresar mis sentimientos y mis pensamientos con lo que encontré en el dibujo una manera de expresar y de crear mi identidad. Naive, oscuro, universo mágico naturalista, animales totémicos, plantas, botánica, repetición obsesiva de maraña de hojas y plantas, reflejar el estado de soledad en el bosque. Me gusta mucho sentarme en medio del bosque y escuchar los bichitos, pequeños movimientos del entorno natural. El ciervo tiene un trasfondo muy personal, es una meditación de forma compulsiva. 
Cuál es tu trasfondo? 
Ortodoxia rusa, Unica Zürn , Marc Chagall, Seraphine Louise, estados emocionales alterados, libros de botánica fantásticos como el Codex Seraphinianus , los prerafaelitas, el vudú africano, los veves…. 
Estas trabajando en algún proyecto emocionante en este momento? 
En mi mesa de trabajo siempre hay 1500 proyectos nuevos, algunos nunca los terminaré y se quedan en una horrible pila tambaleante literalmente. Cuando empiezo una libreta está completa al inicio y al final, y lo del medio siempre queda en blanco. Mis proyectos principales son completar la autoedición de un comic muy personal llamado “La bruja” y pintar en gran formato. 
Cuál es tu forma de conseguir oportunidades nuevas? 
Las relaciones sociales, descubrir muchos movimientos artísticos en las afueras. Como ilustradora me encanta escuchar historias continuamente y conocer gente creativa. Las oportunidades sólo son un premio inesperado, siempre surgen de manera espontánea. 
Cuál es el mejor consejo que has recibido? 
Probar continuamente aunque te equivoques, y te vas a equivocar mucho. Todos los proyectos son emocionantes y no hay que tener ningún miedo al fracaso, de hecho muchos de los cuadros que compra la gente llevan un dibujo debajo que no funcionó. 
Cuál cuenta deberíamos estar siguiendo? 
En instagram, @mrmimishop 
Alguna otra recomendación? 
Haz un huerto, coge una libreta y llénala de dibujos aunque las páginas de en medio estén en blanco.
Tumblr media Tumblr media
0 notes
jedimolivolicom · 7 years
Quote
KROZ svoju najnoviju kolekciju The Mystic dreams dizajnerica Jelena Bošnjak predstavila je prelijepe odjevne komade inspirirane umjetnošću prerafaelita. http://ift.tt/eA8V8J
http://www.index.hr/rouge/clanak/modna-dizajnerica-jelena-bosnjak-odskrinula-vrata-svijeta-mitova-i-legendi/983312.aspx
0 notes
iamainhoa · 3 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Marie Spartali Stillman
El mensajero del amor (Love's Messenger)  (1885) Oil on canvas  81.3 cm × 66 cm Prerafaelitas.
En este cuadro podemos observar, infinidad de detalles importantes que nos hacen describir la obra.
Una muchacha recibe un carta de amor, parece reposar dicha carta en el lado del pecho de su corazón, enviada por una preciosa paloma blanca, representa pureza, a ella lo une un hilo rojo que por lo que podemos imaginar representan la unión del romance entre el remitente y la amada, justo debajo de la paloma, una pintura de cupido con sus ojos vendados como representación del amor ciego y todo lo que conlleva el romance, el amor, amar y ser amado , la rosa reprensenta la pasión y un bello paisaje en el fondo nos hace sentir la belleza de la vida y el amor por todas las cosas.
La muchacha parece mirar al cupido intimidada, y no me extraña nada, pues el amor romántico es un viaje aterrador, es como el abismo.
📍Delaware Art Museum, Wilmington, Delaware
⭐ Favorite Painting
3 notes · View notes
iamainhoa · 4 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
John Everett Millais.
A Huguenot on St. Bartholomew's Day (1852) Oil on canvas 92.71 cm × 64.13 cm. Pre-Raphaelites
🇬🇧A pair of young lovers; given a dramatic twist because the girl, who is Catholic, is attempting to get her beloved, who is a Protestant, to wear the white armband declaring allegiance to Roman Catholicism.
The young man firmly pulls off the armband at the same time that he gently embraces his lover, and stares into her pleading eyes. The incident refers to the St. Bartholomew's Day Massacre on August 24, 1572, when around 3,000 French Protestants (Huguenots) were murdered in Paris, with around 20,000 massacred across the rest of France.
A small number of Protestants escaped from the city through subterfuge by wearing white armbands.
🇪🇸Una pareja de jóvenes amantes; se le da un giro dramático porque la jóven, que es católica, está intentando que su amado, que es protestante, use el brazalete blanco declarando lealtad al catolicismo romano .
El joven se quita firmemente el brazalete al mismo tiempo que abraza suavemente a su amante y la mira a los ojos suplicantes.
El incidente se refiere a la masacre del día de San Bartolomé el 24 de agosto de 1572, cuando alrededor de 3.000 protestantes franceses ( hugonotes ) fueron asesinados en París, con alrededor de 20.000 masacrados en el resto de Francia.
 Un pequeño número de protestantes escapó de la ciudad a través del subterfugio con brazaletes blancos.
📍National Art Library, London, England.
16 notes · View notes
favila33 · 10 years
Photo
Tumblr media
Lady Godiva, by John Collier (1898)
Collier in the english Wikipedia.
51 notes · View notes