Ah behh güzel kızım, yok oluyorsun. Her geçen gün kendinden biraz daha gidiyorsun, uzaklaşıyorsun... Bir parça daha eksiliyorsun. Herkese el uzatıyorsun,yardım etmek istiyorsun. Kendinden veriyorsun ama görmüyorsun, sen dağılıyorsun. Bitiyorsun, gün geçtikçe yok oluyorsun... tükeniyorsun...
‘‘ Kaçmak, uzaklaşmak istiyorum. Öyle mânâsız, öyle gürültülü, öyle telaşlı bir hayat ki bu!’’ ‘’… oradan oraya koşuşmadır gidiyor. Durup dinlenme yok… Nasıl olur da hayatımdan memnun olabilirim? İnanmazsınız, düşünmeye bile vakit yok.’’
Keşke içimdeki sıkıntılar, dertler, kafama taktığım saçma sapan her şey şu masmavi denizlerle alınıp götürülse, ruhum biraz hafiflese, hayatım biraz hafiflese, yaşadığım şehirden de uzaklaşsam hiçbir şey değişmiyor onu fark ettim kafamdaki seslerden kurtulamıyorum olmuyor yapamıyorum.. Ne zaman bitecek bilmiyorum ama sabırla bir gün son bulmasını bekliyorum..