#Baby Boy Kada | Explore Tumblr Posts and Blogs

ulapluna · 2 years

Text

Sino si Ogag?

“Miss mo na pamilya mo?” bulong ni Ogag sa bubwit na nagwawala habang piga-piga niya ang buong katawan.

Napatingin na lang ako sa langit kung bakit ako ang inatasang makasama ng abnoy na ito. Ganoon ba kabigat ang kasalanan ko noong dating kong buhay. Pusang ama.

Kilala si Ogag sa bawat sulok ng Baranggay Sinukuan. Kung may pacontest ng That’s my Bae Brgy. Sinukuan edition ay siguradong susuko lahat ng makatatapat ni Ogag. Crowd favorite agad ang puwesto niya. 5,000 shares at 20,000 reacts sa online voting ang siguradong makukuha tulad ng tig-5,000 na kickback ni Kap sa bawat leader ng purok noong nakaraang halalan at P20,000 na hindi ipinamigay na food packs noong kasagsagan ng lockdown. Si Ogag ay parang Dingdong Dantes ang sex appeal pero nasa katauhan ni Tekla. Bukod sa kilala siya. Napatawa niya lahat siguro ng humihinga sa aming lugar. Nariyan na nakipagsigawan siya sa pipe, nakipagsuntukan sa pilay, humahigh five sa lahat ng nagdaraan kahit hindi niya kilala sabay ngiti. Punch line niya ‘yung mukha niyang nakatirik ang mata at nakalitaw ang nag-iisang ngipin. Kahit tinalpak mo na ang lahat ng kabuhayan mo ay mapapangiti ka kay Ogag. Daig niya pa ang JOWAPAO ng Juan for All, All for Juan sa pagpapasaya. All-in-one package si Ogag. Mabait at lagi lang nakangiti na parang hindi pinabaunan ng problema ni Bro.

Raraket kami ni Ogag ngayong araw pero hindi niya pa sinasabi kung saan lupalop niya na naman ako isasama. Hindi ko alam kung raket ba talagang itong pupuntahan namin dahil panay upang-kanin lang naman kami. Madalas tira-tirang ulam o kaya naman ay tinapay na hitik sa amag ang ibinibigay sa amin. Pero okay na iyun kaysa sipsipin na naman namin ang basahang basa na pamunas ng yagbols ni Mang Karyo. Sa araw-araw na biyaya ni Bro dahil walang pinag-aralan madalas ay sinasamantala si Ogag ng mga nakauunawa. Nakauunawang hindi marunong umunawa. Kahit ata ipagapas mo kay Ogag ang tatlong hektaryang maisan gagawin niya kapalit ng isang balot ng Spanish bread na gawa sa Pinas.

Wala kasing pamilya si Ogag lahat ay sumakabilang selda na. Lolo niya adik. Lola niya adik. Tatay niya adik pero ibahin mo ang nanay niya kasi adik na, pusher pa, mas level-up nang kaunti. Kaya raw noong pinagbubuntis si Ogag na kasagsagan ng hulihan. Na-raid at nakuha yung kababagsak lang sa nanay niya na isang plastic ng bato. Magbabasag pa lang ang nanay niya ayun timbog si gaga. Pero nakalaya dahil sa hindi malaman na dahilan napawalan ng sala. Sa sobrang takot dahil baka pinalaya para ibenta ang mga laman loob para makabawi ay nadurog ang utak. Kamalas-malasan ay pinagbubuntis pa niya ang magiging Mr. Pogi ng Brgy. Sinukuan kaya ayun pinagsusuntok ang tiyan. Naaktuhan din daw ng mga kapitbahay habang tinutungga yung Clorox at kung ano-anong sabong panlaba. Matindi lang talaga ang kapit ni Ogag at naireport sa DSDW ang kaso niya kaya nabantayan ay nailabas ang healthy baby boy na si Jeremy Micheal Bista alias Ogag. Pero paglaki-laki niya dahil na rin siguro sa mga nainom na sabong tumatanggal ng mantsa ay nagkaroon ng mantsa ang pag-iisip ni Jeremy Micheal o for short Ogag. Ilang taon ang lumipas at isa-isa na ring nakorner ang mga natitirang kamag-anak niya hanggang siya nalang ang natira. Buti na lang inampon kami ni Mang Karyo. Duda rin ako kung inampon kami o pinilit namin siyang ampunin kami dahil byudo na ang matanda at kami lagi ang umaalalay noong nakakikita pa. Tulong lang dahil pinapatulog niya kami sa may silungan ng dati niyang tindahan.

Sakto alas dose, binabagtas namin ang katirikan ng araw sa maalinsangan tanghali. Rumaket pa kasi kami sa palengke para mamulot ng mga sirang gulay at prutas. Kailangan siyempre ng katawan natin ng vitamins and nutrients. Kaya sa mga sirang prutas at gulay lumalakas ang immune system namin.

Napansin kong napapashet si Ogag kada may madadaanan siyang dalaga. Akala ko natutunan na rin niya ang libog sa mura niyang isipan. Muntik ko na rin siyang murahin pero suko na pala ang tsinelas niya parang bubble gum na namuti at durog na pero nginunguya pa rin dahil no choice. Kaya pala napapayukot ang mukha niya tuwing aspalto ang nilalakaran niya. Mabuti na lang nakakita siya ng bote ng mineral, instant tsinelas. Libre na, matibay pa.

Nakarating kami sa bungad ng barangay kung saan lamang ng isang hakbang ang mga tao sa linya ng laylayan. Linis kanal ang sunod na project namin ngayon ni Ogag. Pusang ama kasi itong si Kap wala nang inatupag kung hindi paliga at pabikini-open. Mas matigas pa ang torso niya kesa sa paninindigan niyang tuparin ang pinangako niyang aayusin ang barangay. Nangunguna pa sa ayuda ang mga bwakanang kamag-anak niya. Nagpapataasan naman ng mga bahay pero aligaga sa pagpila sa perang sa kanila rin naman daw galing dahil nagtratrabaho sila.

Isang matandang dalaga na suki na namin ang nagpatawag pala para linisin ang kanal nila na halos hindi na makilala kung kanal ba o tapunan ng basura. Matagal na rin kaming inuutusan ni Ate Tesang. Ayaw niyang tawagin siya na “tita, maam, o lola” tumatanda raw siya kapag sinasabi sa kaniya yun. Kung alam ko lang isang linggo na lang parating na yung huling regla niya. Tinaas na ni Ogag ang tagpi-tagping pantalon na nangangapal na rin sa tanda. Sinipat-sipat kung saan magsisimula. Isang patpat lang ang hawak-hawak ni Ogag na sasagupa sa dagat ng basura. Sa oras na iyun gusto ko siyang kantahan.

“Nakaligo ka na ba sa dagat ng basura? Nag-Pasko ka na ba sa gitna ng kalsada? Yan ang tanong namin, Tunay ka bang isa sa amin?”

Lumusong na si Ogag sa halos isang dipang kanal. Mala-Biag ni Lam-ang ang datingan niya. ‘Yun nga lang mangingibal na ang kanal bago pa siya lumusong. Pero kung tutuusin mas lalong nadumihan dahil sa kapal ng libag ni Ogag. Walang arte-arte dahil naghihintay ang isang plastik ng biskotso at malamig na malamig na cooocaaa colaaa with water pollution sabi ng mga idol namin. Jackpot din kami dahil napakaraming kalakal ang naipon namin. May bote, plastik at bakal na bonus sa paglilinis. No more basahan nights kami mamaya. Habang abala si Ogag kakatanggal ng mga basura ay hindi siya nakakaligtang bumati sa mga nagdadaan. Lahat binabati niya may mga lumalapit, tumatango, bumabati at dedma sa wonder boy natin. Nakatunganga lang ako sa may kalayuan dahil alam kong kayang-kaya na ni Ogag ‘yun.

Matapos niyang tanggalin ang lahat ng sukal sa kanal pati ang sama ng loob ni Ate Tesang nawala. Tamang food trip na kami ni Boss Ogag nang dumating sila Tikyo at mga kaibigan niyang mukang hindi gagawa ng kabutihan sa mundo. Bumati sa pawisang abnoy sabay nakicheck na rin ng matigas na biskotso. Kasing tigas ng biskotso ang mga mukha ng mga animal. Kahit hindi nakapag-aral si Ogag ay marunong siyang magpakatao. Hindi madamot at kung kakausapin mo siya ay magpapagpag pa ng suot at hahawiin ang naglalangis na buhok. Oo, daig pa ni Ogag ang mga kakilala mong nakalimot na magpakatao dahil sa narating o anumang nagpakapal sa kanilang bulsa. Pera at kapangyarihan.

Dinala nila si Ogag sa ilalim ng Talisay. Nakipag-apir muna at umakbay sa nanggigitatang kulang-kulang. Lumapit ako sa kanila. Bukod sa mga mukhang amoy putok ay sabog rin at lutang ang galawan ng ibang kasama ni Tikyo. Mabilis lang ang naging usap nila kay Ogag dahil madali naman kausap si Ogag. Isa pa ay nanununtok rin ang hininga ni Ogag kaya dapat mabilis lang ang usap para hindi ka na mapabili ng ammonia. Narinig ko na lang na inaaya siya na pumunta sa birthday ng isa nilang tropa sa kabilang bayan. Sasamahan daw siya ni Benjo, pinsan ni Tikyo sa lugar ng handaan. Napahigh five na lang si Ogag sa tuwa. Sabay-sabay silang nag-apir bahagyang lumaki ang butas ng ozone layer dahil sa mga anghit nila.

Habang pauwi kami gusto ko man sabihan si Ogag na huwag na pumunta at baka anong katarantaduhan lang ang gawin sa kaniya doon ay hindi naman niya ko maiintindihan o susundin. Siguro kung narito lang kahit isa sa mga magulang niya ay may magpapangaral sa kaniya.

Sa paglaki ni Ogag, ilang beses niyang nginitian at tinawanan ang mga napakatatalim na salita. Mga salitang mula sa pangungutya at panunukso. Hindi naman kaagad bulbulan nilabas si Ogag. Dumaan siya sa pagkabata kung saan walang takas sa katuwaan ang isang batang walang laban. Mabuti na lang may mga kumukupkop at nagbibigay ng pagkain sa kaniya noong mga panahong hindi niya pa kayang mag-isa. Nariyan nga si Mang Karyo na kahit hindi niya tunay na anak si Ogag ay inaabutan pa rin niya ito ng pagkain. Kahit nangungupit si Ogag sa tindahan ay hindi niya ito pinagtaasan ng boses. Bata pa lang ay nakitaan na si Ogag ng kakulangan. Pero hindi naman ito dahilan para siya’y buntunan ng sama ng loob para pagtawanan. Hindi ko alam kung nasusugatan ba siya o talagang matagal nang nadurog ang kaloob-looban niya dahil sa kaniyang nanay na dapat na unang sasandalan, ay siya pang unang matutuwa kung siya’y paglalamayan. Malamang sa malamang sa dami ng tarantado sa aming barangay ay may nagkuwento na kung ano ang nangyari sa kaniya noong sanggol at supling palang siya. Pinipilit na lang siguro ni Ogag ngumiti kahit nag-iisa nalang ang ngipin niya katulad niya. Tinitirik ang mata para hindi makita ang hipokritong mundo.

Pagdating sa bahay. Kaagad namin pinuntahan sa paborito niyang upuan si Mang Karyo. Malayo pa lang ay bumati na ito.

“Ogag at Baron kayo ba ‘yan?”

Walang duda. Nalanghap na niya ang sariwang putok ni Ogag. Naghugas muna ng kamay sa bomba sabay mano. Nilinisan namin si Mang Karyo. Pinabango ang yagbols na puro ihi at pinakain. Kabisado naman ni Mang Karyo ang bahay nila. May naghahatid rin ng pagkain tuwing umaga na galing kung kani-kanino na nakakaalala dahil sobrang bait talaga ni Mang Karyo. Hindi lang talaga siya makayuko at makapunta sa banyo dahil takot din siyang madulas kaya kami na ang bahala sa paglilinis sa kaniya. Kaya ganoon na lang din siguro rumaket si Ogag dahil hindi naman araw-araw ay may aabangan ang matanda. Minsan walang dumadating kaya si Ogag ang naghahanap ng makakain. Matapos malinisan ang tatay-tatayan ni Ogag. Nilatag na niya ang higaang karton. Pumuwesto sa tapat ng maliit na siwang na tanaw ang kalangitan at panandaliang kinausap ang maykapal para magpasalamat sa mga biyaya mula paggising hanggang sa bago tapusin ang gabi. Kahit may diperensiya sa pag-iisip si Ogag, perpekto siyang halimbawa ng mga taong hindi naghahanap ng wala bagkus nagpapasalamat sa mga natatanggap, maliit man o malaki. Sa tabi ng apat na tuping karton na ginawang higaan ay ang pinapaabot na regalo sa birthday bukas.

Kaagad humataw si Ogag sa mga pakisuyo at patrabaho. Mag-alas tres na noong makatapos siya sa pakisuyo ni Kap na magwalis sa plaza at tabing daan. Tulad ng dati kasing kapal ng monay na bigay ni Kap ang mukha nilang mga opisyales sa barangay. Si Ogag ang nagtrabaho buong araw pero sila itong sumasahod sa pagpapalaki ng mga bayag. May nagmagandang loob naman na nagbigay ng isang daan kay Ogag. May natitira pa rin pa lang may puso sa mga namumuno sa atin.

Sumama ako sa handaan sa kabilang bayan. Daig pa namin ang nag-alay lakad sa layo ng kabilang bayan. Ilang basketball court at plaza rin ang nakita ko. Dala-dala ni Ogag ang pinaabot na regalo. Sinalubong kami ng mga masasamang tao este mga tropa ni Tikyo. Itinuro ang daan. Kung saan susuot sa lungga ng mga taong takot sa bagong mukha. Kahit kasama namin si Benjo na katutuli palang ay nangangatal ang mga paa ko. Parang eksena sa shake rattle and roll at ang bida ay isa ring bonak. Kumbaga bonak sa bonak ang tunggalian. Madilim ang lugar pero nagliliwanag ang mga matang kulang pula at dilaw na sinusundan ang mga yabag. Tinuro ni Benjo, ang lugar. Animo’y may rayot dahil nagsisigawan na ang mga nag-iinuman. Mausok dahil sa yosi at vape na panis na laway ang flavor. Biglang bumirit ng sigaw si Ogag. Pusang ama talaga nitong si Ogag. Sa ganitong pagkakataon pa iiral ang pagiging bugukan. Kahit ako nagulat sa ginawa niya. Parang gusto kong isuka ang kaluluwa ko. Parang naging hudyat ng isang raid ang hiyaw ng tolongges na si Ogag. Muntik pang tumakbo ang isang may sumpal na yosi sa bibig niya. Napayuko naman yung isang pumapapak ng leeg ng bibe. Noong makilala na si Ogag at Benjo ay nawala ang tensyon na dinadala ni Cardo kapag nakakaharap niya ang mga masasamang tao.

“Si Ogag pala to! Puting ina! Kumain na kayo tanging ina nyo!”

Parang family reunion ang sumunod na ganap. Kulang na lang may magsabi ng “Lumipad ang aming team kasama si Ogag para makapiling ang mga adik sa Quezon.”

Kumustahan ang mga maaangot at may anghit. Nakakaiyak makita kapag nagtabi-tabi siya. Mahapdi sa mata ang mga amoy nila. Nilabas ang pingas na babasaging pinggan na mukang kakahugas lang. Inilatag ang isang palangganang bibe at bundok ng kanin. Akmang sasandok na si Ogag nang bigla siyang takalan ng isang salok ng tinanlarang bibe. Malaki pa luslos niya kay sa ulam niya. Bumawi na lang sa limang sandok ng kanin na maraming sarsa. Okay na rin dahil hanggang bukas na kami busog nito. Bago pa sumibasib ng subo si Ogag ay nakapag-exchange gift muna siya. Pagkaabot ng regalo ay hindi na makausap si Ogag. Lamong bibitayin na ang ganap naming dalawa. Nang maramdaman ko nang sumayad na ang kaning may sarsa sa aking bituka ay ibinuga ko ang isang malakas na dighay na may kasamang usok mula sa paglalakad namin kanina.

Sunod ay pinakain ulit kami ng isang batyang kanin at kaunting inadobong bibe. Solve ang hapunan at may dagdag lakas na para sa umagahan. Warak na naman ang kubeta ni Mang Karyo. Kaing walang bukas ang round two namin dahil madalang kami maimbitahan sa mga handaan. Marungis kasi kami lagi. Sandali lang kami nagtagal dahil naglakad lang kami papunta doon at magduduty na ang dilim. Bumabangka pa si Ogag pero nag-aya na akong umuwi dahil malayo pa ang lalakarin namin. Pinabaonan kami ng ilang buto-buto ng tinanlarang bibe at pabagat na isang plastik ng adobo na nakabalot sa dyaryo para naman daw sa pamilya ni Tikyo.

Sa paglabas namin sa malaimpiyernong lugar ay nakasunod pa rin sa amin ang mga matang sobra sa gising. Kahit sa pagtawid namin sa aming barangay parang may matang sumusunod sa amin. Binabagtas namin ang kahabaan ng highway. Hindi katulad kanina na nakapapagod ang lakaran, ngayon ay dumadampi sa amin ang malamig na simoy ng kapaskuhan. Ber months na pala. May mga naglagay na mga pailaw sa tapat ng kanilang bahay. Kumukundap-kundap katulad ng mga matang nakamasid sa kung saan. Parang napanood ko na ito sa isang pelikula. Pabigat nang pabigat ang kaba. Dumidilim na ang kalsada. May naririnig ang tumatakbo. Nagbigay ako nang babala kay Ogag pero sinisilip niya ang pasalubong niya kay Mang Karyo. Isang napakabilis na larawan ang sumagi sa akin. Sa isang iglap, sumunggab si Tikyo.

“Hoy, Ogag nasaan na yung para sa akin!”

Naibuga ko ang espirito ng tinanlarang bibe at tutong na kanin. Sa pagtawa ni Ogag, iniabot niya ang isang maliit na supot. Kaagad namang kinuha ito ni Tikyo. Sumuot sa eskinita at naglaho. Sumigaw si Ogag at ngumiti. Ang paborito niyang punch line kapag nagpapasalamat.

“Paalam, Thank you!”

Tatlong putok ang kasunod nito. Tatlong putok na nagpahandusay kay Ogag. Gumapang ang sariling dugo niya sa kalsadang nilinis niya. Sumambulat ang tinanlarang bibe sa kalsada. Bahagyang natigil ang taong nakahelmet sa nakita. Hindi ulam ang inaasahan niya. Nagkatitigan kami. Naalala ko kung paano ako pumatay ng mga taong walang laban. Naalala ko kung paano ako napunta sa sitwasyong ito. Bumirit ako ng sigaw ngunit ungol lang ng isang aso ang pumalahaw sa barangay. Ang aking mga paghingi ng tulong ay isang maingay na alulong. Walang salita. Puro tahol. Naalala ko na isa nga pala akong makasalan. Bumukas ang bintana pero walang bumaba. Tumakbo ang may sala ngunit walang humabol. Huling narinig ko nalang ay “Hindi siya ang nakalista.” Pusang ama, ganiyan rin ako dati tumira.

Nagpaikot-ikot at naguluhan. Isa ba akong anghel o isang demonyong inilagay sa isang aso. Isa ba akong kaibigan o isang kaaway. Sa ilang taon kong nakasama si Ogag ay nagampanan ko ba ang misyong hindi ko naman talaga maalala. Nakalista na rin ba ako dati sa mga kukunin o ako ang naglilista. Nilingon ko si Ogag. Nakangiti siya. Naging masaya ba siya sa naging hatol sa kaniya o nagtagumpay ba siya sa pagsubok niya. Miss niya na rin ba ang tunay niyang pamilya kaya nauna na siya o nagkamali lang ang tagalista.

Sa napakaraming napasaya ni Ogag, napatawa dahil sa pangungutya, wala ni isang naglakas ng loob na dalin siya sa hospital, naligo sa sariling dugo, nakursunudahan daw pero ang totoo napagkamalan pusher ngunit ang pinakatotoo wala ni isang nagsalba sa taong wala namang ginawa kung hindi magpasaya.

Sa mundong ginagalawan ni Ogag, naiintindihan siya ng mga nakapaligid sa kaniya ngunit sa mundong tinatawanan niya siya lang ang nakakaintindi sa sarili niya. Walang masamang intensyon si Ogag sa mundong sinisilungan ng iba’t ibang klase ng tao pero ang tingin natin sa katulad ni Ogag ay isang taong maaring gumagawa ng may masamang intension.

Sana sa bawat patak ng dugo ni Ogag gumawa ito ng malilit na alon, Mula sa maliit ay papalaki nang papalaki hanggang sa maging maimpluwensiya. Sana ang mga hindi na babalik na ngiti ng binatang si Ogag ang gumawa ng sunod-sunod na paggalaw sa dating walang imik na eskinita. Isang maliit na patak na uukit ng mga mas malalaking alon. Para wala nang magpapaalam nang mali at magpapasalamat sa pagkakamali. Para malaman din ng lahat kung sino si Ogag at sino ang tunay na Ogag.

Kalahok ang akdang ito sa Saranggola Blog Awards 12 – Maikling Kuwento Category

https://culturalcenter.gov.ph

2 notes · View notes

jichann · 2 years

Text

10/14/2022

raw thoughts madaming typo and grammatical errors. wag na basahin pls. labyu mwa.

—

hi, what’s up? we both have happy rs im so glaaaad. still can’t get you out of my mind.

ilang beses ko na ba subukan mag reach out, tapos hindi natutuloy. im a coward yes. im always scared about why did i suddenly stopped talking to you. that you’re mad (ofc tangina bobo ka ba) na pano ko ba uumpisahan.

it started nung hindi natuloy yung sleep over it was all planned super excited namin but suddenly hindi natuloy due to some reason and afterwards hindi na nawala sa isip ko. like ik na disappoint fam niya even her friends, also hindi ko na alam anong mukhang ihaharap ko.

nasa baguio kami noon, then suddenly bigla akong nag breakdown; if i continue talking with her gusto pa rin ba nila ako ma-meet? galit ba sila? is she mad? and etc. her friends and relatives helps me with my issues and problems tapos just a simple meet up na messed up pa. i really hate disappointment, doon lahat nag start isama pa yung nga threats na guguluhin sila if i don’t stop.

well right after i stopped talking with her, there’s a complete silence. there’s no chaos, walang kahit ano. im just existing. but it’s sad, im sad. i missed them esp the memories; us playing roblox like whole fucking day; movie marathon weird pati detective conan hindi pinalagpas; watch her do online class; talk shit about our exes; mga latest chika maritess duo kasi kami; and lastly her choice of music.

super dami niyang inintroduce na music so potangina kada marinig ko siya lang naiisip ko mhie. also even tho our rs is not that perfect kasi may mga epaloids at the end of the day im happy. or baka ako lang. after some time she’s my totga. i’d rather be sad than keep her with this complicated rs she doesn’t deserve any of this.

fast forward.

after ko mag social media break bcs i stopped for awhile ik myself hindi ko mapipigilan na kausapin siya if hindi ko gagawin yon eh.

ayun nga i started distracting myself mhie and super superrr hindi tama tong ginawa ko. tried to date bois but uhm didn’t work out kasi idk can’t feel any connections towards them.

well good thing lang is nag stop na rin yung epal ferson when she found out im dating guys na. sana diba noon ko pa ginawa para tumigil na siya completely potangina.

and now i met rifle, nakikita ko lang si amber sakanya. all of his past experiences esp sa fam super parehas sila. hobbies din he loves playing online games grind na grind si accla just same as amber. he loves movies and animes din. boy ver lang ni amber. then found out na he’s not like her. super layo.

same with the traumas like her pero ibang way to handle it. he tend to sometimes can’t control himself lalo pag galit but i just listened eventually learned a lot from him. he’s independent and loves to explore. sometimes his perspective is kinda (kinda want to strangle him jk) but i realized diff person diff pov and i started to be open. at first we tend to argue syempre patola si accla lalo pag iba yung pinaglalaban but when i tried to listen his side my point din pala kahit nakakainis minsan. utak niya eon eh anong gagawin q sis.

afterwards i learned how to love him bcs it’s him not because i saw amber in his personality. he once said “siguro pag nagkita kayo magtatagal kayo nun.” and i silently agreed. it’s reallt diff when it comes to her. i replied “tbh if mag hiwalay tayo, kaya kitang iremove kahit saan but not her. pero if she decided to block me i’ll respect it.”

hi, sana okay ka lang lagi. sana healthy kayo lalo na si baby zia she so cuteeee. hindi kayo nawawala sa prayers ko. mahal ko kayo palagi. namimiss ko na si bebe drew. kung galit man kayo or sila magalit lang kayooo issokay. deserve ko hehe. belated happy birthday pala. malapit ka na gumraduate sheesh.

btw jai is super pretty! like im so happi kasi diba u guys r so fineeee. wag na wag kayong maghihiwalay ako taga ship niyo. thenchu sa lahaaaat i enjoyed ever bit of our memories. mwa mwa ily byeee!!

ciao, amber. see you when i see you.

0 notes

shortnessangel · 2 years

Text

HAPPY BIRTHDAY ENVY BABY 🧡🧡🧡🧡

#obey me one master to rule them all #obey me shall we date #obey me levi #obey me leviathan #levi obey me #leviathan obey me #om levi #levi om #Levi #leviathan #leviathan avatar of envy #avatar of envy #happy birthday leviathan #happy birthday levi #Spotify

11 notes · View notes

pridecomesbeforethefall · 4 years

Text

Tfw you realize the VA's have put their bdays on Twitter.

Kazuya's bday is next month. *squeals* September 10th, which makes him a Virgo. I like Virgos. I get along with them very well.

Satoshi Onishi's bday is RIGHT around the corner. August 13th. This means he's a Leo. Hmm... I don't really know many Leos... HOWEVER. I HAVE EVERY RIGHT TO CALL THIS BOY A BABY. HE WAS BORN IN 1994. 1994. HOLY FUCK I AM OLD.

Kyohei hasn't given out his DoB, but he was born in 1981. Whew. He looks a lot younger though! 😊

Satoshi Kada has no date or year. What a normie. 🙃

Shinya has nothing either. Boo.

Hirotaka listed a date, September 6th. Another Virgo I see.

Ayme has nothing.

Meanwhile I can't find shit about Takuhei ANYWHERE JESUS FUCK PLEASE DOES THIS MAN NOT HAVE A TWITTER?? I just wanna know more about him. 😥

#obey me shall we date #shut up karu

13 notes · View notes

bakedmacaroniiii · 6 years

Text

Yie 57 months na sana kami ni Ex. Malapit na kami mag 5 years sana. Nakakatawa nga kasi nag plano na kami na pag 21 ko mag papakasal na kami kahit sa paper lang. Sobrang gaga ko para pumayag din???? Grabe 9 months bago to last year, what di ko rin gets. Pero 2017 grabe daming lessons sa life na di ko akalain na kakayanin ko, oa na kung oa pero grabe talaga yun never ko naisip na mangyayare yun, na may mawawala sa buhay ko, like alam niyo yung super nasanay ka na na ayaw mo na mawala na sobrang malolost ka pag nawala sa buhay mo yun. 5 years ng buhay ko nawala nung nawala din siya. Grabe maiksi kung iisipin pero gago bata pa ako at natanda parang nasanay ako nandun siya. Tapos isang iglap, Sept 18, 2017 dun lumabas na anak niya. Grabe di ko alam naramdaman ko. Kirot, tuwa at pagkalito kung itutuloy ko pa ba yung relasyon namin. Pero nag dasal ako talaga eh, sabi ni Lord wag na. Hayaan ko maging masaya si Damian (anak niya) gago super lala talaga. Parang sobrang lost ko that time, isa sa dahilan bakit delay na ako ngayon kasi yung time na itong subj na nabagsakan ko eh na absentan ko kasi puyat ako kakaiyak, nag bisyo ako? Sobrang lost ko putangina swear ang oa ko. Daming tanong ulit syempre, hello ano ba never mawawala amg “San ako nag kulang” na tanong diba? Pero syempre medyo okay na akonito kasi hello ano ba 9 months ba naman buntis yung babae di ko pa matanggap sa haba nun. Medyo medyo na tanggap ko na talaga yun so no more iyak iyak na konti. Syempre part of moving on ang pag-landi sa iba. Itong part na masama at mali nagawa ko eh. Nung time na tinatry ko mag move on eh kinakausap ko siya. Gago diba pano makaka move on. So ayun tinry ko makipag usap ng sabay. Siya and yung iba kong kalandian para naman masanay akong di na siya kausap ko. Ang hirap sa una syempre sa huli siya parin pinipili ko kausapin eh, tanga dibaaaa? Tapos ayun dami ko nakausap, lahat na ata ng varsity sa U-belt nakausap ko. Pero syempre 4 lang mineet ko dun.

Si Marvin, ito putangina ng engineer na to eh. Puta dukha bwisit konti nalang tawagin kong palamunin eh napaka hayop. Bibisita sakin sabay singil sa pamasahe niya, gago eh no. Engineer na walang pera ampota sarap palayasin. Pero to cut the story short wala putangina nito hayop talagang matatawag dahil napaka squatter.

Si James, ito di ko masyado bet. Chickboy, brutal masyado, mainitin ulo sa iba, kalmado naman siya sakin syempre pa sweet eh, masaya kausap, madami sasakyan teh panalong panalo ka kada kita niyo iba iba susundo sayo, pero ubod ng landi at libog naman. Pero maiba ayos naman to eh, pero nalaman ko nito nito na 3 kausap niya at yung isa amy anak din. Potangina ayaw sa PT, family oriented, desente at cute charot. Pero ayun joke lang syemrpe ano ba alam ko dun sa may anak baka mabait din. Pero ayun wapakels kotse lang naman lamang nito. Napaka brutal eh gusto pumayay lagi, may baril at balisong pa. Taena feeling ko gangster na date ko eh, ako si Athena hika hikain din ako.

Yung Ralph bet naman, mabait, may kotse, banal, sweet siya actually, super hinhin pero syempre may maliii ano ba di naman pwede maging perfect ng tao no. Parehas kami eh, di pa mga naka move on sa ex. Dun at dun parin nabalik. So ang nangyare parehas natigil kasi mga tanga kami bumalik kamisa ex namin hahahahaha at siya ngayon ayun tanga kasi lagi parin ata sila nag bebreak.

Ito na pinaka bet ko syempre, ang baby boy Nhomer natin. Grabe ito talaga sobrang bet eh. Tangkad pota 6’3, basketball player, sobraaaang bait, maka-Diyos na pastor level na ata minsan sinesermonan ako ni fsther char shhh, at higit sa lahat aba mahal na mahal ang bb girl niyo. Syempre unang meet namin ay taenaaa naka uniform si Kuya Nhomer eh ang Letran uniform sobrang bagay sakanya jusko Lord muntik na ako maihi pero kunwari di ako kinilig. Napaka tangkad ehhhh. Hay nako syempre teh kala mo napaka seryoso kausap talaga pero nung kami nalanh magkasama ay nako Lord patawarin napakaaa laki....ng puso charot. Di super funny niya sagad. At di ako nag sisi na nameet ko siya jusko. And syempre last na siya na naka landian ko. Alam niya di pa ako naka move on pero grabe ayun nag stay siya. Todo landi ata sakin para maka move on hahahaha. Until ayun isang araw sobrang siya nalang talaga laman ng puso ko. Tinanggal niya lahat nung sakit ng puso ko. Literal din na lumiwanag at umayos buhay ko. Ito bumalik na ako ulit sa di nainom at laging bahay lang maliban kung kasama ko siya. Grabe wala sobrang blessing ni Nhomer sa buhay ko. Sabi ko nga baka siya talaga hinigay ni Lord para maayos ako ulit. At never ako hindi nag pasalamat kay Lord dun.

Pero syempre kahit wala na, may soecial parin sa puso ko eh. Like di na lover na pag mamahal pero alam niyo yun? Mahal niyo siya kasi soecial siya sa buhay mo ganin nalang siguro hahahaha okay good night bye.

#personal #thoughts #kabaliwan #rants #n #g

2 notes · View notes

foulruinsdreamland · 2 years

Text

Kids lehengas – the perfect ethnic dresses

One of the best things that you can do as a parent – one that would provide you a lot of joy – is to choose adorable clothes that your little girl can wear to dress up. When it comes to clothes for kids one of the best options that you have is a kids lehenga. If it is a boy you can get a Punjabi kurta pyjama for them. The thing is that they can wear these dresses to the traditional functions and look good as always. You can be sure that when you add a lehenga choli to the wardrobe of your daughter it would create some great memories.

The best options that you have in this regard

The thing with the online sellers of these clothes is that they have a lot of options that you can choose from in this particular context. This makes sure that the quality of their wardrobe never goes down. The options that you have in terms of baby lehenga can be categorized into three major groups – printed lehenga choli, embellished lehenga choli, and embroidered lehenga choli. The printed dresses are perhaps the best of the lot because they do not have any embellishment that your girl may be in discomfort with.

How to flaunt these dresses in style?

You can be sure while you buy a kids lehenga online that when your little one wears it she would look even more adorable than she normally does. There are some outfit ideas that you can try in this context. You can make her wear this to special occasions instead of the frocks that she wears normally for such moments. A printed lehenga choli could be the right option for her in this case. Just pair it with sandals and a pair of kadas on her wrists, and she should be good to go.

When you are buying these products it is always better to do so from the leading brands such as Kalki Fashion that also specialize in related clothing and accessories such as Punjabi suits and footwear. The good thing about buying from the best brands such as these is that you get completely authentic products that provide you full value for the money that you have invested in them. These brands also have great websites with features such as size finders that help you find the dress that is of the right size for your little one.

#kidswear #kidslehenga

0 notes

sizekitap · 3 years

Text

Garage Fest (Etkinlik)

Garage Fest 10 Temmuz’da Burgazada Cennet Bahçesi Sahnesi’nde!

Program

18:00 The Dirty Duo 19:00 The Mobbers 20:00 Ductape 21:00 Reptilians From Andromeda 22:00 Faroutski

Faroutski: Belçika’nın 80’ler ve 90’larda punk rock sahnesinin en önemli gruplarından kabul edilen üçlü, bugüne kadar sayısız Ep ve albüm yayınladı. Vokal gitarda Johan, Bass gitar’da Rine ve davulda Barney’den oluşan ekip, özellikle 90’lı yıllar boyunca İtalya, Fransa, Almanya, İngiltere, Hollandayı defalarca turladı. 1999 Yılında İstanbul’da konser veren ekip tam 10 sene sonra 2019’da İstanbul’a tekrar gelerek 3 konser daha vermişti. Dead Boys, Ramones etkilerini duyacağınız grup Star Trek kostümleri ve inanılmaz sahne performansları ile Garage Fest sahnesinde olacak…

Reptilians From Andromeda: İstanbul yeraltı Garage/punk gruplarından Reptilians From Andromeda; Aybike Çelik Özbey (Vokal) ve Tolga Özbey (Gitar) tarafından kuruldu. Tolga Özbey aynı zamanda 90’lı yılların Türkiye punk sahnesinin en önemli gruplarından Rashit’in de kurucusudur. Reptilians From Andromeda, yurt dışında Amerika ve İngiltere menşeli çeşitli plak şirketlerinden 7 kısaçalar ve 1 adet de uzunçalar albüm yayınladı. 2017-2018 yıllarında Çekyalı plak şirketi Prof Sny Records’tan plak formatında “Doomsday” adında bir 7″, ardından da “Dialogues For Monkeys” adında bir LP yayınladı. Bugüne kada Belçika, Almanya, Hollanda, İspanya, Yunanistan.. gibi ülkelerde turne yapan grup, bas gitarda Kerim Gönencer (Turmoil/Moribund Youth) ve davulda Onat Hafız’ın da katılımıyla Brezilya’da bir split 7″ ve ardından Ada müzik’ten “Must Be Destroyed!” uzunçalarlarını yayınladı. Geçtiğimiz günlerde Subsonics tribute albümünde ve Vincent Price Tribute albümünde birer parça ile yer alan ekip Önümüzdeki günlerde Amerika’lı plak şirketi Missing Fink Records’tan yeni Ep’leri plak formatında yayınlanacak…

The Dirty Duo: The Dirty Duo, Ocak 2019’da Ali Murat Akozan (vokal/gitar) ve Akad Büke (davul/geri vokal) tarafından kurulmuş İstanbul kökenli bir oluşumdur. Garage Rock, Blues, Stoner Rock ve Punk Rock türlerini harmanlayan ikili, The Mirror Quest ve Behind the Door adlarında iki EP yayınladılar. Herşeye rağmen üretmeye devam etmeye çalışan The Dirty Duo, yıl sonunda yeni EP’lerini yayınlamayı planlıyor.

Ductape: Ductape, 2019’da İstanbul’da kurulmuş Post-punk / Darkwave ikilisidir. Gitarda Furkan Güleray, vokal ve synthesizerda Çağla Güleray var. Haziran 2020’de çıkardıkları 3 şarkılık EP’leri “Little Monsters” ile ikili tanışma evresine geçti. Kasım 2020’de yeni albümden ilk tekli olarak çıkan “Wooden Girl” ardından 8 şarkılık uzunçalar “LABIRENT” 8 Ocak 2021’de tüm müzik platformlarında yayımlandı. Albümün mix ve masteringi Yeni Zelanda Blue House Studios’ta Ömer Ozan Turan tarafından yapıldı ve kapak resimleri Çağla Güleray tarafından tasarlandı. Ductape, Ocak ayında İsviçreli plak şirketi Swiss Dark Nights ile anlaştığını açıklamasının ardından geçtiğimiz Mayıs Radyo Modyan’da kaydedilen canlı performansları “Live At Radyo Modyan”, dijital platformlarda ve CD formatında SDN etiketiyle yayımlandı.

The Mobbers: The Mobbers, gitar ve davulun en basit formülünü üzerine kurulmuş rock and roll ikilisidir. Blues,garage ve rock and roll karışımından oluşan tarzları ile gitar ve vokalde Merih Özkan, davulda Cem Çoban’dan oluşur. İlk teklileri “Run Baby Run” ekim 2018’de yayımlanan ikili, İstanbul’un yeni yükselen yerel sahnesinde konser ve festivallerde çalmış, şarkıları Kafadan Kontak Records tarafından “Turkish Garaj Gürültüsü”, “Noisy Everywhere”, “Horror of the Unwashed Hands” toplama albümlerinde yayınlanmıştır.

Kaynak

devamı burada => https://sizekitap.com/etkinlikler/garage-fest-etkinlik/

#Etkinlikler

0 notes

ieyescream · 3 years

Text

Dear Paolo,

Hi baby! hindi ko alam and random lang ilang beses ako nag aattempt na gawan kita lagi ng love letter kaso nahihiya ako o hindi ko alam paano ko ibibigay or baka ma cornihan ka. Dito ko nalamg sasabihin lahat ng mga gusto kong sabihin sayo kung gaano ako ka thankful na dumating ka sa buhay ko. Lagi ko sinasabi na sobramg unexpected nito yung maging tayo kasi wala pa talaga o hindi ko nakikita sarili ko na mag mahal ulit na bigay ko nanaman best ko sa tao. Pero ito na tayo andito kana sa buhay ko. Hindi ka na yung ordirayong tao na kachat lang ganun o kalandian isa kana ngayun parte sa buhay ko na kinakatakot kong mawala. Hindi ako nagsisi na nagrisk ako, magbigay ng chance sayo dahil sobrang worth it mo. Sobrang worth it mo na kada tinititigan kita lalo na pag tulog grabe tong tao na to. Hindi mo ako pinapabayaan, sobrang caring mo sakin, sobramg gentle, araw araw palagi mo pinaoaramdam sakin na ang ganda ganda ko , sobrang daming rason sobrang daming rason para mahalin kita ng sobra. Lagi mo tatandaan na kahit magalit man ako, magaway, magkalayo, o kung ano pa man na mahal na mahal kita sobra. iloveyouuuuu baby ko ❤️

ps. cutie ng kantang to byyyyyyyy

#Spotify

1 note · View note

piahautea · 6 years

Text

Appreciation Post: My Lovely Barkada

I’ve always been the stick-to-one type of friend.

Back during the first two years of junior high, you’d only see me with just one friend. One lunch buddy, one fair week constant, one automatic partner, one let’s-go-to-the-library-during-intrams-instead co-lazy bum, one companion and one everything. But never really the more meaningful ones like: a confidante, a tell-me-your-secrets-they’re-safe-with-me type of chill, a laughing comrade or a wingman /pagdating sa mga crushes na iyan/. That was until I met each of the cartoon people above.

This post is dedicated to them. The not-so-small barkada I never thought I’d have. They've also been so supportive of my blogging ever since and I want y’all to meet them! Somehow you may also try to see a part of yourself in them with their little intro’s /but that's only if you want to/.

A little disclaimer by the way: Their art banners are filled with silly deets about them while their actual descriptions are a lot graver; although, it's still sounding a lot like silly Pea wrote them, aye.

This is Leila. Leila’s been one of my best friends since 10th grade. I never thought we’d be in the friendship situation we have now because I only thought surface-level bros were all we'd ever be. But, nah. What are those for anyway? She was the quietly-acing-my-way-in-the-honor-rolls type. And, well, I was trying so hard to be that student. But we just randomly sparked up a convo about my blog and her love for Niall Horan and then she became my confidante in an instant with her shipping me so hard with a Tumblr boy that I used to like. In the things I thought highly impossible for myself, she believed I could turn them around in my favor and she stood there behind me with her hand on my back. She’s the best. I still wish she'd become a doctor, even though she's already faced towards a different track.

This is Margaux. When she spots you and you tickle her fancy, she’d probably talk to you. Basically, that's what happened to us. We were just batchmates in the same baking class. That changed when we bumped into each other at a charm store; she saw me first, tapped my back and said, “Hi!” like it’s nothing. Post the little meeting and the year after, we became classmates. And then I knew that smiling was her best asset and her laughter was her best type of music. She’d made me cookies and a chocolate-mint birthday cake for my 18th because that’s her. You hear little words and phrases like pastries, being top-level artsy, beauty queen pageants, genuine grins, dressing up for fun and you got it. That’s still gonna be her.

This is Froilan. If you know me well enough, you’d know that this dude’s been one of my constants since the beginning of time /‘di naman haha since 9th grade lang siguro/. You'll see him almost everywhere I go and part of almost everything I do. We’ve also been constantly teased by past classmates about us having that chemistry and that maybe we were already secretly a couple. All I can say is, nope. We’re merely bros. I love him, though. In the gayest way possible. He’s amazing in general. He loves getting and slaying the D so much. Drawing, dancing and designing *wink wink*. I’m never afraid to be myself when I’m with him and for that I’m eternally thankful. He’s also my punching bag hehe he enjoys the force of my knuckles kissing and smashing his fudge brownie skin /poetic/.

This is Nesli. She’s the first friend I’ve ever made in our circle. We’ve been together since the 7th grade and mutually sworn to be each other’s best friends during 8th grade. She’s also one of my confidantes. And the one who’s literally seen me in the good, the bad & the ugly and has still loved me no matter what. She has a heart large enough to fit in giraffes, all her favorite Filipino & European dishes, historical fiction books, her family, her art, her hoes and all her other friends. She’s my happy pill, tbfh. She’s going to make it big in the animations field or in any other field because she’s that flexible. She can write, draw, paint /in both the common mediums/, care for wildlife and humanity vividly. It's such a cakewalk to believe in what she's capable of because when she dreams, she dreams with her eyes open and with stellar passion running freely in her veins.

This is Brian. He’s one of my sister’s former tutees. I’ve heard stuff about him being sassy and loud /which he was/, but our friendship was a bit like of a plot twist. An unexpected thing. Although believe me when I say this: my sister predicted that we’d be the best of friends in the future. And she was right about it. 9th grade and I can still fondly remember it all. We’d sit in a corner where people weren't around to sing Defying Gravity because it was his fave and I was his fave duet partner, too. Sooner or later, we begun that singing routine. He easily became the person I’d always wanna sing with and now he’s worked his way to get into theater by switching schools for both SHS and college. I love my theater geek friend /who apparently knows how to get wasted now/. And I miss having to deal with him and his antics everyday.

This is Gia. Being friends with her was also an unexpected one. She’s quiet and was only the closest to Cather /you’ll get know her later/. We’d never really had those talk-talks until the final years of junior high. She lent me her copy of To Kill A Mockingbird and it opened me to widen my reading choices. We also discovered each others’ love for indie/alternative rock music. She loves Nirvana, blink-182 and The Killers and it killed me. I’d also boast to those who love her brother’s band from the indie OPM scene that I’m friends with the vocalist’s baby sister because Hello? it’s not everyday you get to be friends with someone who has blood thick and rich of musical notes and art. She's an epitome of those two things.

This is Mika. Mika was Froilan’s friend first. And then she randomly talked to me in class and we became instant friends who loved hugging each other. She’s the type to get crafty and make you keychains or little drawings of your favorite things for Christmas or your birthday. She’s the sweetest soul and she likes to share stories with you; it doesn’t matter how long you’ll chatter with her. She’s also super smart! She helps me with all the Math help I needed back when we still had to take Math. You would just never see an honor roll without her in it. And yes, she had a phase with Big Time Rush back in junior high. But now, it seems like she’s also been bitten by another Kpopper /probably a friend from outside the circle/. She's the kind of treasure I'd like to keep with me anywhere I go.

This is Carmela. This one’s another plot twist kind of friendship. Like Margaux, she’s also extremely loud and friendly. Like randomly-popping-into-your-face kind of friendly. She’s chatty but it’s a reasonable kind of chatter. She also dances like a pro. I envy her grace on the floor and the flat stomach she'd cultivated out of that. We may not have the same amount of time as we had before but we see to it that no matter how busy we are, we’d never fail to exchange short stories and warm hugs when we see each other. Also, yes, she is my co-bully when it comes to Froilan. Everything she does to put him in artless misery cracks me up every time /that’s how we roll/.

This is Seline. I’ve only known her this year but since then, she’s already been one of my closest friends in class. We just vibe well and we could talk about anything in the pop culture spectrum or just anything Tumblr and art-related. I love how her mind just works like a charm and concocts puns real quick. I love how she'd update me and tell me stories about her dogs and their newborn puppies because we share the same love for these critters and it just makes me giddy every time. Because of her, I’m starting to rethink my stances on animated films /because I’m not big on those/. She makes some of the greatest digital artworks I’ve ever seen and I can’t wait to have more cafe adventures with her and our other amigos and to visit her in Benilde by the time we reach college.

This is Cather(ine). Like Nesli, we’ve been friends since 7th grade and best girls since the 8th. She’s the cutest /next to my spot/ in the group and makes equally-adorable reactions to everything she sees. It kind of takes her a while to do almost everything she has to do but it adds up to how she handles anything with the utmost love and care not anyone would ever spare time for. She's also loud whenever she opens her mouth to speak /e.g. when we're in the car and it's quiet, she would completely ignore the silence and start a quickfire with her words but that's okay because she can never be irritating to me at all/. I love her that much. I hope she’d find solace in the fact that she’s a bright, bright kiddo who would slay any scientific fate she’d choose. I’d always have her back as she's always had mine.

When we met, it suddenly just made sense to meet altogether, too. It wasn't like our personalities were so similar with the other that we just had to gather around a campfire and talk about starting a tribe or something. Our personalities differ; but in such a way that we complement each other, filling gaps that needed a little something of this or that. But about the tribe thing, yes we do gather. Annually. For Christmas. And it has to be in a different house each year until we get to be in everyone's humble abodes.

Ladies & gents, this is my second ohana. My very own battle cohort. Top 1 in my small list of kada’s. My most favorite non-blood related people in the universe. I used to be a stick-to-one kind of person. Now, I'm mostly a stick-to-ten.

#friends #personal

34 notes · View notes