#Mikoyan-Gurevich | Explore Tumblr Posts and Blogs

treefifeniner · 2 years

Text

KURGUSAL HAVA ARAÇLARI SERİSİ #2 MIG 31 FIREFOX / FIREFOX (1982)

MiG 31 Firefox, gelişmiş bir Rus savaş uçağı prototipidir. Gelişmiş önleyici rolünde olan bu uçağın üreticisi Mikoyan-Gurevich'ti. 19.23 m uzunluğuna, 14.1 m genişliğine ve 5.11 m yüksekliğine sahiptir. Boş ağırlığı 24,547 kg'yken, tam teçhizatlıyken ağırlığı 37,070 kg'ye yükselmektedir. Her biri 50.000 libre itme gücüne sahip yüksek baypaslı, arkadan yanan 2 adet Tumansky RJ-15BD-600 turbojetlere sahiptir. Saatteki hızı 3.101 knot'a yani 5,742 km'ye o da 4.69 mach'a denk gelmektedir. Menzili 3.000 mil, 4,828 km'dir. Ulaşabileceği maksimum irtifa 120,500 feettir, bu kilometre cinsinden 37,628 m'dir. Altı adet AA»11 AAM'lere, R-23Fl ve H-60 güdümlü füzelere, iki adet 23 mm'lik dahili olarak monte edilmiş toplara ve çeşitli şaf ve flare püskürtücülerle donanmış arkaya bakan beş savunma bölmesine sahiptir. Bu bölmelerden biri, potansiyel bir füzeyi etkisiz hale getirmek için tasarlanmış arkadan ateşlemeli patlayıcı cihazlarla donatılmıştır.

MiG-31 programının arkasındaki temel amaç, Batı'nın şu anda sahip olduğu her şeyi durdurabilecek bir uçak geliştirmekti. Bir "ana gemi" SR-71'den fırlatılan Lockheed D-21 insansız hava aracı, 1982'de Rusya'nın sahip olduğu tek gerçek endişeydi. Amerikalılar, insansız hava aracının birkaç başarılı fırlatma ve geri kazanım işlemlerine zaten sahipti. Ve bunu 100.000 fitin oldukça üzerinde bir irtifada, mach 5 penetrasyon hızıyla gerçekleştirmekteydiler. Bu veriler Mikoyan-Gurevich'in bunu birincil hedefleri haline getirmesi gerektiğini göstermekteydi. Ruslar MiG-25 Foxbat programından öğrendiklerini, şimdiye kadar göklere çıkmış en gelişmiş uçaklardan birini yaratmak için uyguladılar. Firefox, havacılık teknolojisinin ön saflarında yer aldı ve Amerika Birleşik Devletleri bunun farkına vardı.

Bütçe artmaya devam etti ve ikiden fazla prototip üretme umutları hızla azalmaya başladı. Tek başına titanyum üretim süreci, program için başlangıçtaki bütçenin çok ötesindeydi, ancak yetkililer ne olursa olsun durumu zorladı. Hiç kimse tarafından geçilmeyeceklerdi ve kesinlikle Amerikalıların, Rusya hava sahasını artık rakipsiz olarak aşmalarına izin vermeyeceklerdi. MiG-31, nihai gelişmiş önleme uçağı olacaktı.

GÜÇ KAYNAĞI

MiG-31 için her biri 50.000 libre itme gücü üretebilen iki adet Tumansky RJ-15BD-600 yüksek baypaslı muavin yakıcı turbojet kullanıldı. Bunlar, Mig-25 Foxbat programındaki motorlara dayanan, yoğun şekilde modifiye edilmiş, yükseltilmiş turbojetlerdi. Rus mühendisler, yüksek makineli turbojet motor teknolojisinden öğrendiklerini aldılar ve özel olarak MiG-31 için üretilmiş Tumansky 600 serisi motorlara ABD motor üretim teknolojisini uyguladılar. Rus tasarımcıların MiG-25'te kullanılan R-15BD-300'lerde karşılaştıkları doğal sorunların üstesinden gelinmişti.

Yakıt/hava oranını kontrol etme yöntemleri o sırada daha az gelişmiş olduğundan ve yüksek makine hızlarında kontrol edilemeyen motor devri ile sonuçlandığından, motorların aşırı hızlanması Foxbat ile büyük bir sorun olmuştu. Sonuç, kısa bir süre için mach 3.2'ye ulaşabilen bir uçaktı, ancak motorlar kendilerini daha önce parçalamamışlarsa, tamamen değiştirilmeleri gerekecekti. Motorları mevcut R-15BD-300 tasarımıyla aynı çizgide tutarken, motorların verimliliğini ve gücünü artırmanın bir yolu olmalıydı. Yüksek baypaslı hava giriş sistemlerinin piyasaya sürülmesi, günümüzün en güçlü geleneksel turbojet motorunun üretilmesine yardımcı oldu ve çok saygı duyulan SR-71 Blackbird'de kullanılan ABD yapımı 32.000 libre P&W J58'i bile geride bıraktı.

Bu devasa motorlara ek olarak, Firefox'ta tescilli bir ateşleme/kapatma sistemine sahip katı yakıt kullanan altı Soyuz/Komarov katı roket güçlendiricisi vardı. Bu roketler, ana motorları güçlendirmek için kullanılabilir ve 15.900 librelik ek bir itme gücü sağlar. Bunlar normalde tam yük altında kalkış sırasında veya yüksek hızlı hızlı ivmelenme sırasında kullanıldı. Bazı nadir durumlarda, test pilotlarının bu roketleri, ince havanın ana motorlarda alevler ürettiği aşırı irtifalarda çalıştırdığı biliniyordu. İlk uçan prototip, bir Ye-266M tarafından tutulan 123.492 ft'lik önceki rekoru kırarak yeni bir dünya rekoru kırarak 131.079 fit yüksekliğe alındı.

Kompresör kanadı bileşenleri, Rus uçak üretimi için bir ilk olan saf titanyumdan üretildi. Yakıt, merkez hattı ventral hava girişi yoluyla soğutuldu ve daha sonra dev Tumansky motorlarının etrafındaki karmaşık bir dizi borudan pompalanarak, onları serin tutmak ve aynı zamanda gövdenin büyük bir kısmı boyunca pompalandı. Bu teknoloji ve ideolojinin çoğu, benzer soğutma ilkelerini kullanan ABD Blackbird'ün üretimi hakkında Rus ajanlar tarafından elde edilen bilgilerden toplandı.

RJ-15BD-600, rampalar kullanarak dorsal ve ventral hava girişleri arasında atık kapağı kontrolünü değiştirerek ve böylece motor solunumunu daha doğru bir şekilde kontrol ederek, inanılmaz itme/ağırlık oranına ve mükemmel yüksek irtifa hava soluma özelliklerine ulaşabilir. Mach 6'ya ulaşmak bir gerçeklikti, ancak bu, MiG'nin muazzam yakıt tüketimi nedeniyle herhangi bir süre için korunması yetersiz olan maksimum hız olarak kabul edildi. Seyir hızları Mach 3.8 ila 5.2 aralığında daha fazlaydı ve normal koşullar altında operasyonel irtifaların 85.000 ila 95.000 fit aralığında olduğu düşünülüyordu.

GÖVDE

Gövde çoğunlukla titanyum ve daha sonraki Foxbat modellerinde yaygın olarak kullanılan paslanmaz çelik/nikel alaşımı olan SS-118'den oluşuyordu. MiG-31, yapısında titanyumu yoğun olarak kullanan ilk Sovyet uçağıydı, ancak 1970'lerin ortalarına kadar Rusya'nın üretim teknolojisi, titanyumla kapsamlı bir şekilde çalışmanın gerçekçi olduğu bir noktaya ulaşmadı. Ancak, uçağı kaplayan bir radar emici malzemenin eklenmesiyle, yüzey ısıtması büyük bir sorun haline geldi. Bu sorunla kısmen mücadele etmek için uçak, Amerikan F-104 Starfighter'a çok benzer şekilde, kanatların ön/arka kenarlarına çok ince bir en-boy oranıyla tasarlandı. Burun ve motor nacelleri, hava sürtünmesini en aza indirmek ve genel sürtünmeyi azaltmak için dikişsiz düz açılara dayalı olarak tasarlanmıştır. Kendisinden önceki çoğu Rus uçağının aksine tüm perçinler havşalıydı ve uçağın hiçbir yerinde açıkta kalan çıkıntılar, sensörler veya dikişler yoktu. Bu yüzey ısıtması nedeniyle derinin genişlemesine/büzülmesine izin vermek için uçağın kanatlarına genleşme derzleri yerleştirildi. Silah bölmeleri içerideydi ve füzeler, uçağın iskele ve sancak taraflarındaki gömme kapıların arkasındaki geri çekilebilir fırlatma raflarında taşındı. Birçok farklı ısı azaltma yöntemi test edildi, ancak sonunda MiG-25 atasından farklı olarak hala büyük bir soğutucu oldu.

Gövde "gizli" özelliklere sahipti, ancak uçağın hız ve irtifa yetenekleri göz önüne alındığında buna ihtiyaç duyulduğu konusunda çok fazla tartışma vardı. Kendisini düşman radar sistemleri tarafından neredeyse algılanamaz hale getirmek için üç katlı bir karşı önlem kombinasyonu kullandı. Uçağın tasarımı, gelen radarın çoğunu "gizli" teknolojinin en temel biçimi olan başlangıç noktasından uzaklaştıracak kadar açısaldı. Buna ek olarak, uçağın derisi, o zamanki Amerikan Gizli teknolojisine çok benzeyen bir radar emici malzeme (RAM) ile kaplandı. Son olarak, MiG, düşman erken uyarı sistemlerini bozabilecek elektronik karşı önlemlere (ECM) sahipti. Ancak, MiG-31'e ısı güdümlü füzeler için devasa bir ısı imzası veren dev Tumansky motorlarının egzozunu etkili bir şekilde soğutmanın bir yolu yoktu, bu da uçağın tek büyük dezavantajların biriydi.

AVIYONIK VE SİSTEMLER

Firefox, operasyonel bir düşünce kontrollü silah yönetim sistemini etkin bir şekilde kullanan ilk uçaktı. Sadece tamamen işlevsel ve çalışan bir sistem olmakla kalmadı, aynı zamanda mekanik açıdan oldukça basit ve göze batmayan bir sistemdi. Alıcılar, özel olarak tasarlanmış kaskın içine monte edildi ve bir veri bağlantısı aracılığıyla uçağın merkezi bilgisayar sistemine bağlandı. Pilotun sadece (Rusça) hangi silahı seçmesini istediğini düşünmesi gerekiyordu ve füzeyi fırlatma komutunu zihinsel olarak yerine getirebilirdi. EEG Geri Bildirim sistemi olarak bilinen şey budur. Pilot, uçağı düşünce ile uçuramazdı, sadece silah sistemini düşünce ile kontrol edebilirdi. Uçaktaki kablosuz sistemlerin çoğu o zamanlar yeni teknoloji olarak kabul edildi, ancak Düşünce Kontrollü Silah Yönetim Sistemi gerçekten devrim niteliğindeydi. Mikoyan-Gurevich ayrıca uçak için keşif görevleri için çok uygun olması da dahil olmak üzere daha fazla görev esnekliği sağlayan sentetik bir açıklıklı radar sistemi geliştirmeyi başardı.[

FATE OF THE FIREFOX

Firefox'un varlığının ABD Hükümeti tarafından bilinmesinin ardından, son denemeleri sırasında prototipin yakınına Mitchell Gant (Clint Eastwood tarafından hayat verilmiştir) adında deneyimli bir savaş pilotu yerleştirmek için bir plan geliştirildi ve uçağın çalınması ve Batı'ya uçurulması emri verildi. Uçuş sırasında, Gant, diğer tek prototipi uçuran bir Rus test pilotu tarafından takip edildi ve ikinci prototipin imhasıyla sonuçlanan uzun bir hava savaşıyla sonuçlandı.

#firefox #mig #pilotaj #mikoyan gurevich

1 note · View note