Tumgik
#marmury
pinkmartiniboy · 1 year
Text
Jak kłaść marmury
Podłoga marmurowa w przedpokoju W przypadku kamienia naturalnego, a w szczególności marmurów zawsze powstaje pytanie jak je kłaść, aby wyglądały pięknie na podłodze. Przecież często się zdarza, że poszczególne tafle tego samego rodzaju kamienia mają całkowicie inny rysunek, inne żyłowanie, czy nawet inny odcień koloru, czy w ogóle inną kolorystykę. Podłoga z marmuru w kuchni Możecie zobaczyć…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
photo-snap-stories · 9 months
Photo
Tumblr media
PL:
Zamek Janowiec
Położony jest w zachodniej części województwa lubelskiego nad rzeką Wisłą. Wzniesiony został w latach 1508 – 1526 staraniem Mikołaja Firleja hetmana wielkiego koronnego i przez ponad 150 lat pozostawał we władaniu Firlejów – jednego z najpotężniejszych i wpływowych rodów ówczesnej Polski.
Założony został na planie nieregularnego wieloboku, dostosowanego do konfiguracji terenu, na wysokiej skarpie pradoliny Wisły, u podnóża której znajduje się miasto Janowiec. Od początku obejmował obecne wymiary 121 x 71 m. Składał się z poprzedzonego suchą fosą budynku bramnego z basteją, szyją bramną i reliktowo zachowanym przedbramiem, Wielkiej Bastei północno-wschodniej, narożnej baszty wschodniej (tzw. puntone), dwóch wież mieszkalno-obronnych (południowej i północnej). Elementy te, połączone murami kurtynowymi z systemem strzelnic tworzyły fortecę, mogącą pomieścić w razie zagrożenia ludność tej części dóbr firlejowskich wraz z dobytkiem.
Z końcem wieku XVI, forteca zaczęła tracić znaczenie militarne, na rzecz funkcji rezydencjonalnych. W latach 1565-1585 miała miejsce dalsza rozbudowa zamku. Pracami kierował włoski architekt - Santi Gucci. Wybudowane zostało renesansowe skrzydło pałacowe z attyką i krużgankami kolumnowymi od dziedzińca, wypełniające przestrzeń między narożną basztą a południową wieżą mieszkalną. Ściana z piętrowymi, kolumnowymi krużgankami przegrodziła przestrzeń założenia, tworząc reprezentacyjny Dziedziniec Wielki.
Na początku XVII w., po przejęciu zamku przez rodzinę Tarłów, rozbudowano część mieszkalną i dobudowano wieżę zachodnią i wschodnią.
W roku 1606 na zamku miało miejsce pojednanie króla Zygmunta III Wazy z marszałkiem wielkim koronnym Mikołajem Zebrzydowskim, przywódcą rokoszu Zebrzydowskiego.
W dniu 7 lutego 1656 zamek został ograbiony i spalony podczas najazdu Szwedów pod dowództwem Karola Gustawa. Następnie odbudowany i rozbudowany w stylu barokowym przez rodzinę Lubomirskich, w których posiadaniu znajdował się do pierwszej połowy XVIII w. Odbudową kierował holenderski architekt Tylman z Gameren.
W 1783 Jerzy Marcin Lubomirski przegrał zamek w karty. Jego nowym właścicielem został Mikołaj Piaskowski. Jednak ani on, ani kolejni właściciele (m.in. Osławscy) nie byli w stanie utrzymać zamku. Sprzedali całe wyposażenie (nawet marmury zostały zdjęte ze ścian), a zamek został opuszczony i popadł w ruinę.
W roku 1931 zamek został zakupiony przez warszawiaka Leona Kozłowskiego. Wyremontował on tylko dwa pomieszczenia w baszcie, ale - co ważniejsze - powstrzymał wandali. Zamek z przylegającymi do niego gruntami był majątkiem zbyt małym, by objęła go nacjonalizacja w ramach uchwalonej reformy rolnej. W efekcie Kozłowski był jedynym w bloku wschodnim właścicielem zamku.
W 1975 r. obiekt został zakupiony przez Muzeum Nadwiślańskie i od 1993 roku jest stopniowo remontowany.
EN:
Janowiec Castle
It is located in the western part of the Lublin Province on the Vistula River. It was erected in the years 1508 - 1526 thanks to the efforts of Mikołaj Firlej, the Great Hetman of the Crown, and for over 150 years it remained in the possession of the Firlejs - one of the most powerful and influential families of Poland at that time.
It was founded on an irregular polygon plan, adapted to the configuration of the terrain, on a high escarpment of the Vistula proglacial valley, at the foot of which the town of Janowiec is located. From the beginning, it covered the current dimensions of 121 x 71 m. It consisted of a gatehouse preceded by a dry moat with a bastion, a gate neck and a relict-preserved foregate, the Great North-Eastern Tower, the corner eastern tower, two residential and defensive towers (south and northern).
At the end of the 16th century, the fortress began to lose its military significance in favor of residential functions. In the years 1565-1585, further expansion of the castle took place. The work was led by an Italian architect - Santi Gucci. A Renaissance palace wing with an attic and columned cloisters from the courtyard was built, filling the space between the corner tower and the southern residential tower. A wall with multi-storey, columnar cloisters separated the space of the layout, creating a representative Grand Courtyard.
At the beginning of the 17th century, after the Tarło family took over the castle, the residential part was extended and the western and eastern towers were added.
In 1606, the reconciliation of King Sigismund III Vasa with the Grand Marshal of the Crown Mikołaj Zebrzydowski, the leader of the Zebrzydowski rebellion, took place in the castle.
On February 7, 1656, the castle was plundered and burned during the Swedish invasion under the command of Charles Gustav. Then, it was rebuilt and extended in the Baroque style by the Lubomirski family, who owned it until the first half of the 18th century. The reconstruction was supervised by the Dutch architect Tylman of Gameren.
In 1783, Jerzy Marcin Lubomirski lost a castle at cards. Its new owner was Mikołaj Piaskowski. However, neither he nor the subsequent owners (including the Osławski family) were able to maintain the castle. They sold all the furnishings (even the marbles were taken off the walls) and the castle was abandoned and fell into disrepair.
In 1931, the castle was purchased by Leon Kozłowski from Warsaw. He renovated only two rooms in the tower, but - more importantly - stopped the vandals. The castle with the adjacent land was too small an estate to be nationalized as part of the agricultural reform passed. As a result, Kozłowski was the only owner of the castle in the Eastern Bloc.
In 1975, the building was purchased by the Vistula Museum and since 1993 it has been gradually renovated.
3 notes · View notes
latekhotels · 1 year
Photo
Tumblr media
Jeśli jeszcze nie byliście lub nie planowaliście pobytu w The Shelbourne, Autograph Collection to serdecznie wam polecam. Hotel co roku zdobywa nagrody za jakość świadczonych usług i nie tylko. Dowiedziałem się będąc w tym jakże pięknym obiekcie, że jest najstarszym hotelowym budynkiem w Irlandii. Marmury, zdobione ornamentami ściany zachwycają swoim niecodziennym wystrojem. Świąteczne dekoracje wewnątrz obiektu stanowią idealny dodatek wystroju wnętrz. . . . . . #latekhotels #dublin #AutographCollection #hotels #traveladicted #travelhappy #photooftheday #photograph #travelphotography #travelblog #irish #irlandia #travelgram (w: Shelbourne Hotel Dublin) https://www.instagram.com/p/CnAKKy5MFT1/?igshid=NGJjMDIxMWI=
2 notes · View notes
sugestywna · 3 years
Text
Kazimierz Przerwa-Tetmajer Nie wierzę w nic…
Nie wierzę w nic, nie pragnę niczego na świecie,
Wstręt mam do wszystkich czynów, drwię z wszelkich zapałów:
Posągi moich marzeń strącam z piedestałów 
I zdruzgotane rzucam w niepamięci śmiecie… 
Żal, Śmiech, PrzekleństwoA wprzód je depcę z żalu tak dzikim szaleństwem,
Jak rzeźbiarz, co chciał zakląć w marmur Afrodytę,
Widząc trud swój daremnym, marmury rozbite
Depce, plącząc krzyk bólu z śmiechem i przekleństwem. 
Wiara, Kondycja ludzkaI jedna mi już tylko wiara pozostała:
Że konieczność jest wszystkim, wola ludzka niczym — 
I jedno mi już tylko zostało pragnienie 
ŚmierćNirwany, w której istność pogrąża się cała
W bezwładności, w omdleniu sennym, tajemniczym
I, nie czując, przechodzi z wolna w nieistnienie. 
3 notes · View notes
prawie-perfekcja · 3 years
Text
"Czaszkę z gliny wyjęli,
położyli w marmury,
luli luli ordery
na poduszkach z purpury.
Czaszkę z gliny wyjęli.
Odczytali z karteczki
a) był to chłop serdeczny,
b) zagrajcie, orkiestry,
c) szkoda, że nie wieczny.
Odczytali z karteczki.
A ty oceń, narodzie,
a ty szanuj tę zdobycz,
że kto raz się urodzi,
może zyskać dwa groby.
A ty oceń, narodzie.
Nie zabrakło parady
dla tysiąca puzonów
i policji dla tłumów,
i huśtania dla dzwonów.
Nie zabrakło parady.
Mieli oczy umkliwe
od ziemi ku niebiosom,
czy już lecą gołębie
i bomby w dziobkach niosą.
Mieli oczy umkliwe.
Między nimi i ludem
miały być tylko drzewa,
to tylko, co się w liściach
przemilczy i prześpiewa.
Między nimi i ludem.
A tu mosty zwodzone,
a tu wąwóz z kamienia,
z dnem gładzonym pod czołgi,
z echem do zadudnienia.
A tu mosty zwodzone.
Jeszcze pełen krwi swojej
lud odchodzi z nadzieją,
jeszcze nie wie, że z grozy
sznury dzwonów siwieją.
Jeszcze pełen krwi swojej."
1 note · View note
offline-jakub · 4 years
Text
Patrzę z góry na me życie, w dłoni trzymam żyletkę, podcinam pierwszą żyłę za chwile, których nie chcę, krew płynie mi na ręce, krew spływa mi na kartkę, oddam swoje mroczne serce, za chwile które skradnę... I znów ta sama scena, i widzę wciąż łzy w oczach, piszę wiersze, komponuję, siedzę po nocach jak Mozart, nad pustą kartką, wlewam uczucia w muzykę, jestem skromnym poetą czy rapowym zawodnikiem, melanżowiczem czy kochającym mężem, kreślę rymy, bo nie umiem, nie potrafię tak żyć nie chcę, słowa kaleczą powietrze, niszczą całą ciszę w tobie, zaklinają ten stan w chwilę, chwilę zawierają w słowie, zatracają Ciebie w dobie, patrzysz na wnętrze mej duszy, zamknij oczy, przestań patrzeć, otwórz sercę swe i uszy, póki rym mury kruszy, póki trwają piękne chwile, póki wznoszę ten toast, za życie na pochybel, trzymam w ręcę wilczy bilet, droga do lepszego świata, trzymam w sercu to co ważne, pielęgnując to przez lata, nic nie zrobisz wielka strata, trzymam w dłoni swoją przyszłość, i nie będę jej wypuszczał dopilnuje by mi wyszło, Patrzę z góry na me życie, w dłoni trzymam żyletkę, podcinam pierwszą żyłę, za chwile, których nie chcę, krew płynie mi na ręce krew, spływa mi na kartkę, oddam swoje mroczne serce za chwile, które skradnę, Gdzieś pośród uczuć odnajdę drugą żyłę, i przetnę ją by zabić wszystkie smutne chwile, i w sumie tylko tyle, w końcu tętnice też przetnę, bo nie chce już pamiętać zabijam to co piękne, (we mnie) Odnaleść sens w bezsennsie, w nieskończoności marzeń, choć czasem w tym śnie nie śnię, walczę o uczucia z czasem, jestem, byłem, nigdy nie zginę, a będę, siedział w twojej głowie to nie wiele, ale pewne, sól wysypię na rękę, rozsypię po pokojach, na niej nakreślę serce, by szukać sensu w paranojach, przekrwione oczy, powiedzą więcej niż sto słów, kiedy włączysz telewizor, na pewno zobaczysz to znów, kiedy zapalisz znicz, ogień po raz pierwszy zgaśnie, bo w mroku to co ciemne, zawsze chce się stać tak jasne, odemnie nie uciekniesz, jestem niczym przeznaczenie, biorę żyletkę w dłoń, za chwilę umrę dla Ciebię, Zapadnę się pod ziemię, nawet nie próbuj mnie szukać, odnajdziesz tam gdzie cisza przemawia przez czarnego kruka, ostatni wers tej zwrotki, jak ostatni pocałunek, podobno smakuje najlepiej, najlepiej czy rozumiesz? Patrzę z góry na me życie, w dłoni trzymam żyletkę, podcinam pierwszą żyłę, za chwile, których nie chcę, krew płynie mi na ręce, krew spływa mi na kartkę, oddam swoje mroczne serce, za chwile które skradnę, Gdzieś pośród uczuć odnajdę drugą żyłę, i przetnę ją, by zabić wszystkie smutne chwile, i w sumie tylko tyle, w końcu tętnice też przetnę, bo nie chce już pamiętać zabijam to co piękne. (we mnie) Przecinam trzecią żyłę, mieszam smutek z melancholią, dziś patrzę na twe zdjęcie, nie z miłością lecz ironią, pamiętam piękne chwile, pamiętam powiem Tobie, idziemy razem sami, idziemy trzymając się za dłonie, pamiętam łzy matki, rozczarowania synem, pamiętam melanże, do rana na pochybel, pamiętam złych ludzi, choć ich pamiętać niechce, podcinam czwartą żyłę, idę sam po swoje szczęście, we śnie... Dokładnie... Zatańczę razem z Tobą w blasku gwiazd, w blasku księżyca, choć to może nie wiele, chcę też skorzystać z życia, poszukam w mroku świecy, nim marmury za mną padną, zatańczę razem z Tobą pierwsze i ostatnię tango, poszukam gdzieś w mroku, w paczce ostatniej zapałki, wypijmy teraz toast za poetów, którzy martwi...
9 notes · View notes
sardegnapradio · 4 years
Photo
Tumblr media
Posted @fabio_arval ...GROTTA SU MARMURI 🦇🧗🏼‍♀️🏔 • • • #sardegna #sardegnaofficial #sardegnagram #sardegnageographic #ulassai #ogliastra #ogliastraselvaggia #wildogliastra #wild #wildlife #wildnature #nature #naturephotography #naturelovers #grotte #sardinia #sardiniaexperience #sardiniaexperience #travel #travelphotography #travelblogger #blogger #explore #explorepage #exploretheworld #world #worldtraveler #traveling #picoftheday #photooftheday #photo (presso Grotta SU Marmuri) https://www.instagram.com/p/CBgfqHhKw-P/?igshid=18zb7apsmm71s
1 note · View note
kota-psota · 5 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Indie, dzien 9b: Wyjscie do kina w Indiach zasluguje na osobny post. Wielkie centrum handlowe, pelne ludzi. Wygladem niczym nie rozni sie od Polski czy Japonii poza tym ze wszedzie sa marmury, ale to wszedzie gdzie jestem. Na wejsciu do kina sa bramki i odbieraja papierosy do depozytu. Przed seansem graja hymn panstwowy i wszystcy wstaja. Miejsca premium so rozkladanymi fotelami. Pelen luksus. Maja tez dostarczanie jedzenie do miejsca i przerwe w polowie na siku i uzupelnienie przekasek.
2 notes · View notes
frozenisabelle · 5 years
Quote
Jedno za drugim, W kolejce do szyderstwa, Krzyczy, popycha, wytyka palcami. Barki zgarbione, z karku marmury, Czoła stawiam, czym dusza zdolna. Jedno za drugim, Wciąż wrzeszczy oszczerstwa, Rzuca kłody przed moimi nogami. Co dzień zgadzam się na te tortury, Z nadzieją, by kiedyś poczuć się wolna. Jedno za drugim, Oczekiwania wysnuwa, Więcej i więcej, zabiera haustami. Strachem związana, schowana za mury, Walcząc ze sobą, nieudolna. Jedno za drugim, Ręką ostrzem przesuwa, Czerwone ślady między chmurami. Mała skaza misternej struktury, Sobie podobnym tylko widziana. Jedna za drugą, Szkarłatem życia biel pokrywa, Maluje zachodu rdzawymi kolorami. Kiedyś nie przetrwam kolejnej tury, Na zawsze przez innych zapomniana.
I.M.
2 notes · View notes
mirvnowvk · 6 years
Quote
Nie wierzę w nic, nie pragnę niczego na świecie, Wstręt mam do wszystkich czynów, drwię z wszelkich zapałów: Posągi moich marzeń strącam z piedestałów I zdruzgotane rzucam w niepamięci śmiecie. A wprzód je depcę z żalu tak dzikiem szaleństwem, Jak rzeźbiarz, co chciał zakląć w marmur Afrodytę, Widząc trud swój daremnym, marmury rozbite Depce, plącząc krzyk bólu z śmiechem i przekleństwem. I jedna mi już tylko wiara pozostała: Że konieczność jest wszystkiem, wola ludzka niczem — I jedno mi już tylko zostało pragnienie Nirwany, w której istność pogrąża się cała W bezwładności, w omdleniu sennem, tajemniczem, I nieczując przechodzi zwolna w nieistnienie.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer, “Nie wierzę w nic...”
5 notes · View notes
chess-engines-diary · 2 years
Link
0 notes
galeriakrakow · 6 years
Photo
Tumblr media
“Tyle ta bazylika ma związków z dziejami Narodu Polskiego, tyle z epokami pomyślności i różnych przypadków tej monarchii, iż gdyby nie było pisanej historii krajów polskich, ściany i marmury jej w większej części poznać by ją dały”.
Biskup Józef Olechowsk 1787
Archiwum Narodowe w Krakowie
syng. C-II-75
(via C-II-75
3 notes · View notes
pluszaczeq · 1 year
Text
Nie wierzę w nic, nie pragnę niczego na świecie,
Wstręt mam do wszystkich czynów, drwię z wszelkich zapałów:
Posągi moich marzeń strącam z piedestałów[1]
I zdruzgotane rzucam w niepamięci śmiecie…
5
Żal, Śmiech, PrzekleństwoA wprzód[2] je depcę z żalu tak dzikim szaleństwem,
Jak rzeźbiarz, co chciał zakląć w marmur Afrodytę[3],
Widząc trud swój daremnym, marmury rozbite
Depce, plącząc[4] krzyk bólu z śmiechem i przekleństwem.
Wiara, Kondycja ludzkaI jedna mi już tylko wiara pozostała:
10
Że konieczność jest wszystkim, wola ludzka niczym —
I jedno mi już tylko zostało pragnienie
ŚmierćNirwany[5], w której istność[6] pogrąża się cała
W bezwładności, w omdleniu sennym, tajemniczym
I, nie czując, przechodzi z wolna w nieistnienie.
Tumblr media
Prosze Cie, zabij mnie, będzie pięknie jak we śnie..
Kiedyś zamiast zabij mnie, było kocham. Teraz wiem, ze nigdy nie dostanę już miłości i ze od bólu może i musi uwolnić mnie moje jedyne marzenie do którego dążę od zawsze - samobójstwo.
0 notes
cypr24 · 3 years
Text
Starożytna Salamina na sprzedaż
Na ebay próbowano sprzedać fragment marmury ze starożytnego miasta... Więcej na:
Fragment posadzki ze starożytnej Salaminy został wystawiony na sprzedaż za pośrednictwem ebay za 85$ musiał nieźle poirytować Departament Starożytności. Sprzedawca z Rosji próbował sprzedać fragment marmuru jako antyczny skarb – władze Cypru złożyły raport dotyczący tej sprawy. Fundacja Walk of Truth powstała w celu ochrony dziedzictwa kulturowego, skontaktowała się z właścicielem przedmiotu…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
sardegnapradio · 4 years
Photo
Tumblr media
Posted @withrepost • @fabrizio_bibi_pinna Nel cuore Ogliastrino a circa 800 metri di altezza si trova uno dei paesi montanari più belli dell'isola. Ulassai è un piccolo paese con meno di 1500 abitanti. Per 7 anni ho avuto la fortuna di vivere a Perdasdefogu, questo mi ha permesso di visitarlo in lungo e largo, esplorando gran parte del suo territorio. I suoi tesori non si possono elencare tutti per il semplice motivo che sono infiniti. Posso consigliarvi di visitarlo per la grotta "Su Marmuri", una magnifica grotta di 850 metri con sale che vi lasceranno senza parole. Questa grotta è visitabile da aprile ad ottobre, dopo viene "chiusa" per permettere lo svernamento dei pipistrelli (amici molto utili a tutti noi). Proprio dall'acqua che fuoriesce dalla grotta in questo periodo si riattiva la bellissima cascata di Lecorci, e non molto distante assolutamente da non perdere si trova l'immensa e spettacolare cascata di Lequarci. Quest'ultima arriva ad avere un salto di quasi 100 metri per 70 di larghezza, la più maestosa dell'isola. Altra perla del paese sono le pareti di arrampicata sportiva, famose pensate in tutto il mondo. Infine non si può non parlare di Maria Lai, l'intero paese è un museo a cielo aperto grazie alle sue opere, molte sono disponibili alla Stazione Dell'arte, poco fuori dal centro. Visitate questi gioielli che tutto il mondo ci invidia. NON SIAMO SOLO MARE. #nonsolomare #sardegna #sardinia #cerdeña #lanuovasardegna #igersardegna #nature #ig_italia #lecodibarbagia #lauralaccabadora #unionesarda #ulassai #climbing #mountains #italia #skyline #panorama #sardegna_reporter #focusardegna #sardegnaofficial #sardegnageographic #ogliastra #marialai (presso Ulàssai, Sardegna, Italy) https://www.instagram.com/p/B4mcLFSi_7i/?igshid=1t6yjag5j2jh8
1 note · View note
dzeikobb · 4 years
Text
14.10.2020
Wygląda na to, że już go nigdy więcej nie zobaczę.
***
The current problems to address:
1 - The definition of a human
2 - The possibility of different lifestyles
3 - The conflicts of lifestyles
4 - The meta-space for different lifestyles avoiding the possibility of conflict
5 - The physical and spiritual meta-space for lifestyles
6 - The principle of non-necessity
7 - The principle of non-necessity of work and how to achieve it
8 - The cooperation of worlds/kingdoms of lifestyles
9 - The values enabling communication and cooperation
10 - The redundancy of nation-states
11 - The problem of physical territory and co-existence
moment kiedy zwiedzałem Muzea Kapitolińskie i byłem prawie sam w Pałacu Konserwatorów
moment kiedy spacerowaliśmy z rodzicami nad jeziorem Garda
kiedy chodziłem wśród świateł przefiltrowanych przez marmury świętego Pawła za murami
kiedy piłem wino nocą przed Panteonem
i kiedy chodziłem po Capri i willi d'Este
0 notes