#kersenboom

[devuurman]

Lepel uit kersenhout met in steel stukje ijzererts verwerkt#lepelpost2022 #lepelsnijden #lepelpost #lepelfeest #carolinas_sloyd #hotsnijden #pyrography #pyrographyart #houtbrandkunst #woorburningart #houtbewerking #hetnoesteleven #baptistarnhem #iron #ijzeroven #bloom #kersenboom #devuurman12 #houtsnijden #gutsen https://www.instagram.com/p/CneSnKXjJ5L/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#lepelpost2022 #lepelsnijden #lepelpost #lepelfeest #carolinas_sloyd #hotsnijden #pyrography #pyrographyart #houtbrandkunst #woorburningart #houtbewerking #hetnoesteleven #baptistarnhem #iron #ijzeroven #bloom #kersenboom #devuurman12 #houtsnijden #gutsen

[chantalvdreijden]

Keeping an eye on the 🍒🍒🍒 😉 #watchtower #cherryseason #kersenboomgaard #kersenseizoen #kersenboom #fruittrees #blackandwhite #blacknwhite #bnw #bw #bws #noir #monochrome #zwartwit #lovephotography #photographer #photography #fotografie #fotograferen https://www.instagram.com/p/CfR5mumjdIC/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#watchtower #cherryseason #kersenboomgaard #kersenseizoen #kersenboom #fruittrees #blackandwhite #blacknwhite #bnw #bw #bws #noir #monochrome #zwartwit #lovephotography #photographer #photography #fotografie #fotograferen

[hildeshongarije]

Eindelijk echt lenteweer!

donderdag 20 april 2023

Het was een slecht najaar met veel regen.  Het was een slechte winter met veel regen en niet koud genoeg.  Het was tot nu toe een slecht voorjaar met veel regen, wind en te koud.  Maar nu is er blijkbaar beterschap op komst.

Een straalblauwe hemel met een uitbundige zon en bijna geen wind.  Zo hoort het ook! 

De kersenboom is intussen uitgebloeid, het sneeuwde gisteren bloemblaadjes.  Hopelijk kregen de bijtjes de kans op op de zeldzame mooie dagen toch die bloesem te bestuiven.  De appelbomen beginnen hun bloempjes te tonen, dus dat komt wel goed.  En de ‘dode’ perenboom heeft besloten om toch twee takjes in bloei te zetten .....  

Bij wijze van experiment maaien we een deeltje van de tuin achteraan niet en geven wilde bloemen de kans om te wedijveren met het gras.  Het zal ons heel wat werk besparen, want het is daar een moeilijk stuk om goed te maaien.  Dat deel wordt dus ‘maai april, mei en juni niet’.  Tegen het bezoek van dochter en haar gezin, zullen we het wel terug kort zetten.  

Het is ongelofelijk hoeveel verschillende (on)kruiden zich tonen: Natuurlijk madeliefjes en paardenbloemen, maar ook Brunelletjes en vogelmelk krijgen nu een kans.  

Voor de rest komt alles nu in een recordtempo in bloei.  De tulpen, de dicentra (gebroken hartjes)....

Welkom lente!

[loesjespreuken]

Woensdag 24 april, ĺente, staat ineens de kersenboom met me te flirten, loesje #versvandepers #scheurkalender

[peterpijls1965]

Hikikomori en de Shintovloek

Eén miljoen jonge Japanners leeft in een volledig isolement door de eenzaamheidsstoornis hikikomori. Dat betekent letterlijk; opgesloten in het eigen huis. De lijders zijn onmachtig deel te nemen aan sociale activiteiten. Ze gaan vaak alleen ’s nachts het huis uit om in een avondwinkel eten te kopen. Falen op school of pesterijen door medeleerlingen of leraren zijn vaak de oorzaak. Anderen zien hikikomori als een ultieme poging om te ontsnappen aan het verstikkende conformisme in Japan.

Naar schatting één op de vijftig Japanse gezinnen krijgt met hikikomori te maken. De stoornis wordt gezien als symptomatisch voor een cultuur waar het uitdrukken van individuele gedachten en gevoelens niet wordt toegestaan. De groepsdruk is immens. Het zelfmoordcijfer in Japan was dan ook het hoogst van alle geïndustrialiseerde landen, nog afgezien van de doden door karoshi – sterfte door extreem overwerken.

Ik weet een beetje af van deze materie omdat mijn Japanse ex-vrouw een broer had die leed aan deze stoornis. Ik ontmoette Juusuke voor het eerst toen hij al lang leefde in een klein, geelgerookt kamertje in Kyoto. Juusuke faalde op de middelbare school. Omdat hij zijn familie aldus gezichtsverlies bezorgde, isoleerde hij zich radicaal, geheel in lijn met de Japanse schaamtecultuur. Maar er bleek nog een andere, religieus gevoede uitleg te spelen, die ik later zal uitleggen.

Toen ik Juusuke ontmoette was hij 31, maar ik leek te kijken naar een gestolde puber van 17. Iemand die ook lichamelijk in zijn ontwikkeling was blijven steken. Hij zei vrijwel niets, en vermeed oogcontact. Eerlijk gezegd meende ik te staren naar een levende dode, voor wie alleen een zelfgekozen dood een logische uitweg leek uit zijn ellende.

De vader van Juusuke, mijn toenmalige schoonvader, vond helemaal niet dat zijn zoon leed aan een stoornis. Volgens mijn ex-vrouw kende hij het begrip hikikomori niet eens. Mijn schoonpa, een diep religieuze gepensioneerde bankier, had een heel andere verklaring voor het noodlot van zijn zoon.

Volgens hem maakte Juusuke’s grootmoeder ooit de dodelijke fout een bloeiende kersenboom om te zagen. Kersenbloesem is een nationaal symbool in Japan. En de geest van de boom, de kami, zou daardoor dermate boos zijn geworden, dat Juusuke het doelwit werd van wraak. Aldus de uitleg van mijn gewezen schoonvader.

Dat lijkt in Nederlandse ogen een absurde redenering. Maar veel Japanners, ook mijn ex-vrouw, vinden zo’n interpretatie heel plausibel. Conform het animistische shintogeloof menen ze dat alles bezield is; een boom, een mens, ja zelfs een rijstkorrel. Daarbij rustte in Japan een enorm taboe op psychiatrische stoornissen.

Naar de psychiater stappen werd gezien als een teken van falen. Dat deden alleen losers zonder discipline. En met dat soort afwijkende types hebben ze weinig consideratie in Japan. 'De spijker die uit het hout steekt, wordt eraf geslagen', luidt een bekend Japans spreekwoord.

Uit fascinatie verdiepte ik me in het onderwerp. In 2007 interviewde ik voor Trouw Nederlands enige shinto-meester, Paul de Leeuw, op zoek naar opheldering. Tot mijn verbijstering begreep hij de benadering van mijn toenmalige schoonvader maar al te goed. Hij zei; "De geest van de omgezaagde kersenboom kan ernstig verstoord zijn geraakt, uit zijn op wraak met Juusuke als doelwit. Ik sluit niet uit dat het mogelijk is."

Mijn ex-vrouw vond overigens dat haar broer wel degelijk psychiatrische hulp nodig had, wat haar op een daverende aanvaring met haar vader kwam te staan. Die hield voet bij stuk. Dagelijks bleef hij fanatiek bidden voor het herstel van zijn zoon. Ik was daar diverse keren getuige van. Ik zag het tafereel aan met een combinatie van verbazing en begrip, wetende dat ik me niet te bemoeien had met zijn familie-aangelegenheden.

Uiteindelijk kwam het goed met Juusuke, en wel door ingrijpen van zijn moeder. Zij kreeg haar zoon zover om zijn isolement van zeventien jaar op te geven en terug te keren naar het ouderlijk huis. Ze moedigde hem aan de landerijen van de familie te bewerken, en hij gehoorzaamde. Aldus reïntegreerde Juusuke als rijstboer in de Japanse samenleving.

Met mijn ex-vrouw voerde ik lange gesprekken over haar broer. Hij was, zei ze, vroeger een stille, gevoelige jongen, die graag schilderde en veel las. Hij luisterde naar The Smiths en boze punkmuziek.

Langzaam maar zeker kreeg ik meer begrip voor haar ambivalente houding tegenover psychische kwetsbaarheden, zeker toen ik een bipolaire stoornis ontwikkelde. Eén van haar beste jeugdvriendinnen was ook manisch-depressief. Ze huwde een advocaat, in Japan een beroep van hoog aanzien. Maar toen ze steeds meer last kreeg van haar aandoening, werd ze door haar man tot een echtscheiding bewogen.

Dat vond mijn ex-vrouw een heel normale gang van zaken. Het klinkt hard, maar gezien haar Japanse mentaliteit en religieuze gevoelens was het een heel normale reactie. Dat ervoer ik later ook zelf, toen mijn bipolaire stoornis, in combinatie met mijn alcoholverslaving, grosso modo voor haar aanleiding was ons huwelijk te beëindigen.

Zij, een succesvolle carrièrevrouw, kon niet met een gevallen man als ik voor de dag komen. Dus moest ik gaan, om de harmonie in haar leven te herstellen. Die gang van zaken neem ik haar trouwens niet kwalijk. Alleen door bij haar weg te gaan, kon ik werken aan mijn herstel en het bestrijden van mijn alcoholverslaving. Met succes, trouwens.

Hikikomori mag voor ons westerlingen klinken als een exotische aangelegenheid, een neurose typerend voor de extreem prestatiegerichte Japanse samenleving, maar dat is niet zo. In de zes jaar dat ik na mijn scheiding in beschermde woonvormen resideerde, leefde ik in feite ook als een hikikomori. Ik schaamde me tegenover mijn ex-vrouw, zoon en Japanse schoonfamilie. Lang vond ik dat ik gefaald had, dat het allemaal mijn eigen schuld was.

Pas nu ik sinds bijna zes jaar weer zelfstandig woon, en geen psychiaters meer zie, ben ik me gaan realiseren dat ik me helemaal niet hoef te generen. Het besef dat een bipolaire stoornis alleen maar een chronische aandoening is, daalde langzaam bij me in.

Zo ging ik ook kijken naar voorheen mijn alcoholverslaving. Volgens deskundigen een chronische ziekte, net zoiets als diabetes, maar dan mentaal. Ik verloste me als het ware langzaam maar zeker van de Japanse perceptie van mijn noodlot. En net als mijn voormalige schoonbroer Juusuke, reïntegreerde ik in de wereld van de levenden, namelijk door mijn oude stiel van schrijven en fotograferen weer op te pakken. Ik denk dat ik zo mijn leven redde, zoals ook Juusuke aan een mogelijke dood ontsnapte door rijstboer te worden.

De afgelopen jaren, sinds mijn landing in het gekkenstadje Venray, ontmoette ik vele hikikomori’s. GGZ-klanten die meestal ongewild in een bijna volstrekt isolement leven. Met sommigen sloot ik vriendschap. Ik ben vaak de enige die met regelmaat bij ze de vloer komt, afgezien van hun contacten met de psychiater, of gesprekjes met een hulpverlener van bemoeizorg.

Ik leerde dat er eigenlijk helemaal niet zoveel verschil bestaat tussen Japanse hikikomorigevallen en Nederlandse GGZ-patiënten. Ze voldoen allemaal niet aan de gangbare maatschappelijke norm, krijgen een gekkenbriefje op hun voorhoofd geplakt en worden niet zelden levenslang opgeborgen in een psychiatrisch ziekenhuis of een beschermde woonvorm. Ook in Nederland plegen veel psychisch kwetsbare mensen suïcide. Ook bij ons worden ze het slachtoffer van uitsluiting, stigmatisering en isolement.

Hikikomori is dus geen exclusief Japans syndroom. Hikikomori is overal.

#hikikomori #shinto

[regioonlineofficial]

Van een boom in de tuin tot het afkoppelen van regenwater: met de tuinsubsidie in de gemeenten De Wolden, Hoogeveen, Meppel, Midden-Drenthe, Westerveld en Steenwijkerland zijn in 2023 veel tuinen klimaatvriendelijker ingericht. Er wordt teruggekeken op een succesvol jaar waarin veel subsidieaanvragen zijn gedaan voor een groene(re) tuin. Regenton Een klimaatvriendelijke tuin is goed voorbereid op het veranderende weer. Zo geeft een flinke hoosbui geen overlast en blijft het op een hete zomerdag lekker koel. Een van de subsidieaanvragers, Janno Post, merkt dit ook. Hij plantte twee bomen, verving stenen door een groene moestuin en plaatste een regenton: ‘Nu ik minder stenen in mijn tuin heb, merk ik dat het water beter de grond in trekt. En de regenton is ook heel handig. Daarmee vang ik veel water op, wat ik weer gebruik voor mijn tuin.’ Moestuin Vroeger had Janno een moestuin, waar hij regelmatig naartoe ging. ‘Maar met de komst van de kleine heb ik dat opgegeven.’ Toch mistte Janno de verse groenten en het plezier dat de tuin hem gaf. “Daarom heb ik van de voor- en achtertuin een biologische moestuin gemaakt. Ook heb ik met subsidie wilde appel- en perenbomen en een kersenboom geplant.’’ Subsidieaanvraag In sommige gemeenten was de subsidieaanvraag zo succesvol dat de subsidiepot leeg was in 2023. Maar voor alle inwoners van de samenwerkende gemeenten geldt dat zij in het nieuwe jaar weer subsidie kunnen aanvragen voor de volgende maatregelen: het afkoppelen van de regenpijp, planten van een boom, vervangen van tegels door groen, aanleggen van een groendak of -gevel, nuttig gebruik van regenwater en het plaatsen van een regenton of regenschutting. Janno Post met zijn zoon bij de nieuwe regenton en lavendelhaag - Foto: gemeente Steenwijkerland Makkelijk Nadat Janno zijn regenton had geplaatst, hoorde hij via een kennis dat er een subsidie voor was. Ik was bang dat het een moeilijke aanvraag ging worden, maar het bleek heel makkelijk en de aanvraag was snel gedaan.’ Wie meer wil weten over de tuinsubsidie of een aanvraag wil indienen, kan terecht op www.subsidieaanvragen.nl. Geen vieze handen Voor iedereen die nog twijfelt over een groene tuin, heeft Janno een tip: ‘Ik merk dat steeds meer mensen een onderhoudsvriendelijke tuin willen, omdat ze geen vieze handen willen krijgen. Maar ook met een klimaatvriendelijke tuin is dat heus niet nodig. Dus haal die tegels eruit en maak het lekker groen!’ Samenwerkingsverband De subsidie voor de tuin wordt beschikbaar gesteld door een samenwerking tussen de gemeenten De Wolden, Hoogeveen, Meppel, Midden-Drenthe, Westerveld en Steenwijkerland, Waterschap Drents Overijsselse Delta (WDODelta) en de provincies Drenthe en Overijssel.

[bcorstiaensen]

‘Hoedje Lingezegen’ stadspark ‘Groene perron’ Nijmegen 2022

Hoedje in oude Kersenboom van de ‘Godin van de Flora’ en de eerste Kersen en klaprozen uit het stadspark.

[pibuch]

Quickly catching the cherry blossom at the office….it’s only in blossom for a short moment….

#kersenbloesem #cherryblossom #bloesem #bloesemboom #blossom #blossoms #kersenboom #cherrytree #natuurinnederland #natureisbeauty #natuurfotografie #dutch_captures #brabantismooi #zoomnl #foto27nl #omroepbrabant #visitbrabant #hobbyfotografie #hobbyphotography #cameranu_nl #derooijfotografie #degroenewereld

#kersenbloesem #cherryblossom #bloesem #bloesemboom #blossom #blossoms #kersenboom #cherrytree #natuurinnederland #natureisbeauty #natuurfotografie #dutch_captures #brabantismooi #zoomnl #foto27nl #omroepbrabant #visitbrabant #hobbyfotografie #hobbyphotography #cameranu_nl #derooijfotografie #degroenewereld

[marcelvangunst]

Zit je op een tak van een kersenboom stiekem wat kersen te snoepen, komen ineens Moeder Ree en kalf voorbij... De afstand tussen mij en de reeën lijkt in dit filmpje wat groter dan in de werkelijkheid. Ze waren echt heel dichtbij! #sauerland #ree #nature #video #sauerlandmas2020 #königsmünster #meschede (bij Abtei Königsmünster) https://www.instagram.com/p/CB3GtssJ20l/?igshid=252szcwekcmy

#sauerland #ree #nature #video #sauerlandmas2020 #königsmünster #meschede

[verlorentijden]

Kersenboom

#p #me #cherrytree

[vallenmetogendicht]

Besluiten en besloten achter de kersenboom ligt een kistje met goud en als je het opent hoor je   dat ie van je houdt

[architect-apart-blog]

Onder de kersenboom | No place like home: under the #cherry tree . Ontwerp | design: @architect.apart . . . #architecture #design #architecturaldesign #apartarchitectuur #house #housing #architecturelovers #architect #architectural #villa #instagood #instadesign #designs #architektur #arquitectura #arquitetura #archidaily #realestate #vastgoed #residence #build #luifel #garden #outdoor #lounge #home #brick #bricks #tree

#build #arquitectura #architecturaldesign #arquitetura #realestate #outdoor #architecture #instadesign #tree #architect #design #cherry #house #bricks #archidaily #architecturelovers #lounge #brick #housing #villa #architektur #garden #apartarchitectuur #residence #home #vastgoed #luifel #designs #instagood #architectural

[sterrenstofbos]

Een van de eerste bloemen in mijn bloementuin die we dit jaar gaan vormgeven 🥰 de gedachten aan de tuin helpt me om positief te blijven 🥰 dit is trouwens een kersenboom die ik vorig jaar bij de Lidl kocht 😁 (bij 's-Hertogenbosch) https://www.instagram.com/p/CNsfELpDd2S/?igshid=10gba39x4n69g

[hildeshongarije]

Beloftevol!

dinsdag 4 april 2023

De kersenboom staat helemaal in bloei en het gonst daar dat het een lieve lust is.  Hopelijk gaat de aangekondigde nachtvorst voor de twee volgende nachten geen roet in het eten gooien.  

Het kriebelt bij Luc om de tomaten-zaailingen te gaan verspenen.  Het tafeltje is in elk geval klaar om hen te ontvangen! Maar het is nog een beetje koud ... slechts 4°!  Het is zonnig, jawel.  Maar een stevige Noordenwind zorgt er voor dat het erg onaangenaam aanvoelt.  

Xena is jarig vandaag.  Volgens haar boekje zou ze 9 jaar worden.  Maar wij vertrouwen die boekjes niet meer.  Keer op keer krijgen we te horen bij problemen met onze ‘oudjes’ dat ze vermoedelijk ouder zijn dan wat hun boekje vertelt. In elk geval trakteerde ze haar zus Pipa op een heerlijk gedroogd konijnenoor.

De ligbank voor de honden in het hoekje van de gaanderij heeft kortere pootjes gekregen.  Pipa, die ongeveer 10 jaar zou zijn, kreeg een beetje moeite om er op en af te geraken.  Dat viel ons nooit op omdat er toen nog een lager bankje tegenaan stond.  Pipa ging inderdaad via het lagere bankje naar het hoogste deel.  Maar we verwijderden dat lagere bankje, nu er nog maar twee honden zijn.  En nu blijkt dat Pipa toch wat moeite heeft.  Dus, ok, pootjes 15 cm ingekort.  

De koude start van deze week zou, volgens de voorspellingen, tegen het Paasweekend terug veranderen naar en aangenaam lenteweertje.  Hoop doet leven!

[loesjespreuken]

Woensdag 13 maart, lente, staat ineens de kersenboom met me te flirten, loesje #uitdeoudedoos 2023

[mozzarzella]

Opdracht 2; Laat een belangrijk personage verdwalen in een labyrint, een woest landschap, een bos.

Eva is op weg naar de afspraak met Elise.

(stel dat deze afspraak bij Laurens of Pim thuis was geweest)

Ze herinnerd haar niet meer precies hoe ze er moet geraken. Ze wist niet wat er met haar aan de hand was. Ze had dit paadje toch al zo vaak afgereden? Waarom kwam ze nu uit op een andere locatie? Ze moest zich vergist hebben. Misschien kwam het door het feit dat ze geen middageten had gekregen als straf van haar vader. Eva keert terug naar het begin. Was ze nu van links of rechts gekomen? Ze mocht echt niet laat komen op deze afspraak. Laurens en Pim stonden haar waarschijnlijk al af te wachten, afvragend waar ze nu maar bleef. Iedereen wist dat Eva het raadsel moest zeggen. Dat was gewoon hoe het hoorde. Het zou het andere meisje gerust stellen. Ze haastte zich nog meer. De route die ze zojuist had afgelegd was opeens helemaal onduidelijk geworden. Eva besloot de volgende persoon die ze tegenkwam voor hulp te vragen. Waar was iedereen? Was er een bepaalde vergadering waar zij niet over wist? Eva was erg benieuwd naar hoe vandaag zou verlopen. Zou Elise direct na het horen van het raadsel eruit flappen dat ze haar de oplossing al had verteld? Ze hoopte van niet. Wie weet wat Laurens en Pim dan zouden doen.

Eindelijk, iemand die haar kon helpen. “Excuseer? Weet u de weg naar de Slagerij?” (Laurens’ ouders hadden en slagerij). “sorry jongedame, ik weet van geen slager in deze buurt” antwoorde de man. Hoe kan dat? Ze kon toch nog niet zo ver zijn geraakt? Eva kon de blikken van Pim en Laurens al voor haar zien. Wat zou haar excuus zijn? Had ze zelf het recht er eentje te hebben? Dit was in ieder geval wel haar fout, had ze maar de weg beter onthouden. Misschien hadden Pim en Laurens al besloten dat zij het raadsel maar gingen zeggen. Een deel van Eva voelde weggezakt, alsof dit de enige redenen zou zijn dat Pim en Laurens haar nodig hadden. Als ze thuis aankwam zouden ze haar boos opbellen en haar vertellen dat ze geen moeite meer moest doen om op de dagen. Waarom voelde ze zo’n groot schuldgevoel? Was het haar verantwoordelijkheid om Elise gerust te stellen? Elise was al ontmaagd geweest dus had al ervaring. Misschien zou ze zich haar al op haar gemak voelen. Eva reed snel door, probeerde elke mogelijke weg. Niks klopte meer.

Daar gaat haar band. Het scherpe kiezel steentje op straat had er een gat door geprinkt. Kon deze dag nog erger verlopen? Wat zou ze zeggen tegen har ouders? Eva had maar niet haar 100 euro aan de jongens moeten geven. Het geld dat ze vervolgens toch aan een van de andere meisjes had gegeven als beloning. Hoe zou ze nu een nieuwe band betalen? Het werd al laat en ze was bang van hoe haar vader zou reageren. Ze besloot dat fietsen met een platte band nogsteeds sneller zou zijn dan wandelen. Gehaast komt ze langs een maïs veld. Deze herkende ze, Jan had het hun ooit getoond toen hij haar en Laurens had moeten uitleggen hoe ze het stelste naar hun nieuwe school konden fietsen. Het was wel nog een eindje te gaan. De platte band hielp niet.

Daar zag ze het, haar huis, diep in de verte. Ze zag de grote kersenboom al staan, de ladder een eindje verder. Misschien was dit maar een inzicht, kon ze het werkelijk niet zien maar wist wel dat ze er stonden. Ze was klaar om lang en diep te slapen. Eerst de jongens op bellen, vragen hoe het was verlopen. Bij haar aankom liep ze direct naar boven en bidde ze dat Elise niet had verklapt dat ze de oplossing al wist. Pim en Laurens waren haar enige vrienden. Elise zou ook kunnen tellen als een vriendin, maar eentje die steeds terug naar Hoogenstraat zou moeten keren. Wat is het nut aan een vriendin die er maar helft van de tijd is. Ze hoorde de telefoon gaan. Snel loopt ze naar beneden zodat niemand anders voor haar zou opnemen.

“Hallo? Met Eva”

“Eva?? Waar was je? We zitten diep in de problemen.”