#ελληνική γλώσσα | Explore Tumblr Posts and Blogs

gemsofgreece · 2 months

Text

Να γράψω λοιπόν δυο λόγια σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Eurovision. Αυτά που θέλω να πω δεν έχουν καμία σχέση με το Ισραήλ, τον διαγωνισμό και σχεδόν το ίδιο το τραγούδι αλλά με μας ως κοινωνία των Ελλήνων.

Αλλά για τα βασικά, μου άρεσε το τραγούδι; Όχι, δεν είναι το στιλ μου και εδώ που τα λέμε δεν είναι ακριβώς τραγούδι. Είναι ένα εγχείρημα που έχει σκοπό να τραβήξει την προσοχή και η πορεία του θα εξαρτηθεί 100% από το πώς θα παρουσιαστεί στην σκηνή της Eurovision. Μια έξυπνη σκηνική παρουσία μπορεί να το ανεβάσει ψηλά. Η Σάττι γενικά παίρνει το ρίσκο να ακολουθήσει την συνταγή του Tucutum, παρά τις αντιδράσεις που είχε λάβει και εκείνο, και να το κάνει ακόμα πιο ακραίο για να εντυπώνεται στο μυαλό τόσων ανθρώπων. Και η ίδια έχει καταστήσει σαφές ότι αντιλαμβάνεται ότι η προσπάθεια είναι ριψοκίνδυνη. Ωραία, αφού παίρνει συνειδητά ρίσκο και μένει πιστή και στους τελευταίους της πειραματισμούς, το σέβομαι κι ας μην είναι της αρεσκείας μου.

Όμως αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι τον άρρωστο πόλεμο που της έχει εξαπολύσει το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού.

Οι ίδιοι άνθρωποι που συνήθως αποκαλούν την Eurovision «σαχλό πανηγυράκι» τώρα θρηνούν την «δολοφονία» του υψίστου Ελληνικού πολιτισμού από την κακούργα Σάττι και ζητάνε συγγνώμη από τους Ευρωπαίους!!!

ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ ΡΕ;;;;; Ζητάτε συγγνώμη και λέτε μαλακίες του τύπου «Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας» στα Αγγλικά (για να τις δουν σίγουρα όλοι) επειδή ένα μουσικό βίντεο είναι τρολλιά ή ένα τραγούδι είναι λίγο περίεργο; Δηλαδή είναι υποκουλτούρα οι αλήθειες που δείχνει η Σάττι αλλά όχι εσείς που γράφετε στα αγγλικά, προσποιείστε ότι είστε ξένοι για να βρίσετε το τραγούδι και να επηρεάσετε τη διεθνή γνώμη εναντίον του;;; Κι εσείς τώρα έχετε απαίτηση να σας θεωρήσει κάποιος πολιτισμένους; Το μόνο που κάνετε είναι να αποδείξετε ότι η Σάττι τα δείχνει όλα πολύ ωραιοποιημένα γιατί η αλήθεια είναι απείρως πιο σάπια.

Είπαν λοιπόν ότι το τραγούδι είναι πακιστανοινδικοανατολίτικο και δεν δείχνει τον Ελληνικό πολιτισμό. Καταρχάς οι υψηλές που κάνει η Σάττι είναι πιο πολύ αξιοποίηση της σοπράνο φωνής της και του σκοπού της να σε αρπάξει από τα μούτρα αμέσως παρά αναφορά στο Bollywood, αλλά μπορεί να είναι και το δεύτερο αφού έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία μέσα το τραγούδι και ο αδερφός της παντρεύτηκε Ινδή. Ασχέτως αν οι ψηλές θυμίζουν Ινδία, η μελωδία είναι Ελληνική παρά ινδική. Μετά ακολουθεί το reggaeton που φυσικά είναι Δύση. Μετά μια γέφυρα που είναι πιο κλασικά Ελληνική μπαλάντα (το αγαπημένο μου σημείο) αλλά δυστυχώς κρατάει λίγο. Μετά συνεχίζει με δυνατό ζουρνά και ένα ηχητικό μοτίβο που το θυμάται κ��νείς εύκολα (ΤΑ ΤΑ ΤΑ). Το θέμα είναι ότι το να πει κανείς ότι δεν υπάρχει τέτοια Ελληνική μουσική είναι ΨΕΜΑ. Μπορεί να είναι από τις πιο ανατολικές επιρροές της ελληνικής μουσικής αλλά σίγουρα είναι μέρος της!!! Αυτοί που διαρρυγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν είναι ελληνικό το τραγούδι γνωρίζουν άραγε ότι ο ζουρνάς είναι ΑΠΕΙΡΩΣ πιο κοντά πολιτισμικά με το μπουζούκι και τον μπαγλαμά από ότι είναι το βιολοντσέλο και το πιάνο;;;;;;;;

Τι θέλετε να δείξετε δηλαδή ως ελληνική μουσική κουλτούρα; Τον μπαγλαμά οκ αλλά φρικάρετε στον ζουρνά, μην σας πούνε ανατολίτες; Καταλαβαίνετε πόσο ειρωνικό είναι όλο αυτό; ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ! Και η λύρα και η ασκομαντούρα και όλα. Μπορεί να είναι η πιο Ανατολική εκδοχή της Ελληνικής μουσικής αυτή που παίζει η Σάττι, είναι όμως σίγουρα απλά μια ακόμα πτυχή της εγγενώς ανατολικής Ελληνικής μουσικής.

Κάποιοι τρελοί έφτασαν στο σημείο να γράψουν ότι η Σάττι κακοποιεί την Ελληνική γλώσσα και άλλοι ότι δεν είναι πραγματικά ελληνικά αυτά που μιλάει. Από εκεί καταλαβαίνεις το μέγεθος της κακίας, τόσης που τους χαζεύει το κεφάλι. Το τραγούδι έχει ξεκάθαρο Ελληνικό στίχο ερωτικού τραγουδιού.

Αλλά με το βίντεο με τρελάνανε. Λοιπόν το βίντεο είναι εξαιρετικό, είναι χιουμοριστικό και είναι ανατρεπτικό. Από τα καλύτερα μουσικά βίντεο που έχω δει. Έχει απίστευτα “Easter eggs” και φανταστική κίνηση της κάμερας (από διακεκριμένο Αυστραλό σκηνοθέτη). Όποιος το λέει φθηνό φανερώνει ότι δεν ξέρει τι του γίνεται.

Γράψανε λοιπόν οι πολύ Έλληνες ότι το βίντεο δεν παρουσιάζει τίποτα «πραγματικά Ελληνικό», διακωμωδεί τον Ελληνικό ΠολιτισμόΤΜ και νιώθουν ντροπή που παρουσιάζονται έτσι και που τα αρχαία μνημεία τους είναι στο ίδιο βίντεο με τα άλλα παρακμιακά στοιχεία. Για να δούμε λοιπόν τι γεμίζει ντροπή τους Έλληνες:

Ντροπή νιώθουν με την χωριάτικη σαλάτα, την φέτα, το σουβλάκι, το τζατζίκι, τις ελιές. Όπως όλοι γνωρίζουμε οι Έλληνες τρώνε μόνο σούσι, χαβιάρι και λούζονται με λάδι τρούφας.

Οι Έλληνες δεν έχουν δει ποτέ σαλέπι να πωλείται σε εμπορικούς δρόμους.

Οι Έλληνες ντρέπονται να παρουσιάζονται ως ευδιάθετοι χορευταράδες. Πού ακούστηκε Έλληνας να χορεύει σαν κανένας άγριος;

Και ειδικά με ζουρνά. Άγνωστο εντελώς ποταπό όργανο. Οι Έλληνες χορεύουν μόνο βαλς, άντε και κανένα φοξ τροτ.

Ντροπή να δείχνετε γάτες, η Ελλάδα δεν έχει πουθενά εκεί έξω γάτες.

Η αναφορά σε καγκουριλίκια, που δεν έκανε ποτέ κανένας νέος στην Ελλάδα, απαγορεύεται δια νόμου ακόμα και αν είναι χιουμοριστική.

Οι Έλληνες απ’ ό,τι φαίνεται ντρέπονται για τα τσαρούχια του τσολιά.

Οι Έλληνες θεωρούν σκανδαλώδη την αναφορά στην διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, που ήταν ένα ντροπιαστικό ανθελληνικό γεγονός.

Η Ελλάδα ποτέ δεν βασίζεται οικονομικά στον τουρισμό, οπότε θεωρεί εικόνες τουριστικών αναμνηστικών, οδηγών και χαρτών της Ελλάδας μια μη ρεαλιστική και προσβλητική προβολή.

Για πείτε λοιπόν; Ποιο από όλα τα ανθελληνικά αυτά στοιχεία σας πείραξε;

…

Τι υποκρισία.

Δύο τινά και δεν ξέρω ποιο είναι χειρότερο: είτε οι Έλληνες δεν έχουν καμία επίγνωση για αυτό που είναι είτε ντρέπονται για αυτό που είναι και είναι έτοιμοι να γλείψουν τις σόλες των ξένων να ζητήσουν συγχώρεση που έκαναν ανατολίτικο ή τρελιάρικο τραγούδι. Ο περήφανος Ελληνικός πολιτισμός. Δεν μπορούμε να φάμε, να χορέψουμε ή να σπάσουμε πλάκα χωρίς να ζητήσουμε την έγκριση από κάποιον Βορειοευρωπαίο. Χαρείτε τον τον πολιτισμό σας.

Και φυσικά για τίποτα από αυτά δε φταίει πραγματικά κανένας Βορειοευρωπαίος. Είναι όλο πάνω μας, όλο το φταίξιμο, όλη η αρρώστια. Το εννοώ. Έχουμε πρόβλημα.

«Δεν είναι αυτός ο Ελληνικός πολιτισμός.»

Μπα; Και ποιος είναι;

«Η Ακρόπολη, ο Αριστοτέλης, ο Σωκράτης»

Τότε καν’ το! Τι κάθεσαι και γκρινιάζεις. ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΓΡΑΨΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΙ ΧΤΙΣΕ ΣΕ ΚΛΑΣΙΚΟ ΙΩΝΙΚΟ ΡΥΘΜΟ. ΦΑΕ ΣΥΚΑ ΜΕ ΜΕΛΙ. ΦΟΡΑ ΣΕΝΤΟΝΙ ΓΙΑ ΡΟΥΧΟ. ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑ ΜΑΣ.

Πότε γίναμε τόσο ηλίθιοι και ανίδεοι; Πάντα είχαμε μια δόση αλλά τώρα είμαστε στο ναδίρ της ύπαρξής μας.

Το να λες παρεπιπτόντως ότι ο Ελληνικός πολιτισμός είναι η Ακρόπολη και ο Ιπποκράτης μόνο φανερώνει αμορφωσιά και όχι κάτι καλό για σένα.

Κάποιος μπορεί να πει «οκ αλλά η Ελλάδα δεν είναι μόνο αυτό που δείχνει η Σάττι».

Φυσικά δεν είναι μόνο αυτό. Η Σάττι παρουσιάζει το κομμάτι που ενδιαφέρει την ίδια περισσότερο σαν καλλιτέχνη. Πώς μπορεί ΟΛΗ η Ελλάδα ή ΟΛΟΣ ο πολιτισμός της να είναι σε ένα τρίλεπτο βίντεο; Ακόμα και σε ένα τρίλεπτο με Θεοδωράκη, Χατζηδάκι και Ξαρχάκο ΠΑΛΙ δεν θα ήταν όλη η Ελλάδα. Οπότε και αυτό το επιχείρημα καταρρέει.

#greece #europe #Greek culture #Eurovision #Marina Satti #Greek post #γρεεκ ποστ #ελληνικό ποστ #opinion #coals of Greece

36 notes · View notes

justforbooks · 3 months

Text

Είναι καλή αφορμή η σημερινή Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας για να θυμηθεί κανείς τις ιστορικές ομιλίες του οικονομολόγου και πολιτικού Ξενοφώντα Ζολώτα στα τέλη της δεκαετίας του 1950 στα αγγλικά, αρθρωμένες σχεδόν εξ ολοκλήρου με λέξεις και φράσεις ελληνικής προέλευσης.

Χρειάζεται βαθιά και ουσιαστική κατανόηση τόσο της ελληνικής όσο και της αγγλικής γλώσσας για να μπορέσει κανείς να γράψει και να εκφωνήσει όχι έναν, αλλά δυο τέτοιους λόγους.

Χρειάζεται και ένα δυνατό κίνητρο, ένας λόγος. Ποιος ήταν αυτός; Σύμφωνα με τον Ν. Σαραντάκο, δεν ήταν κάποια ιδεολογική εμμονή εθνικο-πατριωτικού χαρακτήρα στην ελληνική γλώσσα. Ήταν μια σαφής πολιτική κίνηση: να στρέψει το ενδιαφέρον της διεθνο��ς κοινής γνώμης στη βαθιά λαβωμένη από τον εμφύλιο πόλεμο, Ελλάδα. Οι λόγοι εκφωνήθηκαν στο πλαίσιο των ετήσιων συναντήσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Η πρώτη ομιλία έγινε το 1957 και προκάλεσε τόσο ενθουσιασμό που μετά από απαίτηση του επικεφαλής της διεθνούς Τράπεζας, επαναλήφθηκε παρόμοια ομιλία το 1959.

Το κείμενο της πρώτης ομιλίας, αφού ενημέρωσε το κοινό για το εγχείρημα του, προκείμενου να τραβήξει την προσοχή τους, είναι το εξής:

Kyrie,

I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.

With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy.

This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Amphictyony and the gastronomic symposia.

Το κείμενο της δεύτερης ομιλίας είναι το ακόλουθο:

Kyrie,

It is Zeus’ anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.

Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.

The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.

Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.

I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

Με δεδομένο το υψηλό επίπεδο του κοινού στο οποίο απευθυνόταν ο Ξενοφών Ζολώτας, το εγχείρημα ήταν εξαιρετικά εύστοχο και αντάξιο της διάνοιας για την οποία φημιζόταν ο ίδιος. Οι λόγοι του είναι κάθε άλλο παρά κενοί περιεχομένου, ενώ ταυτόχρονα έχουν ύφος εύστοχο και πνευματώδες, καθώς θίγει σημαντικά οικονομικά ζητήματα. Στην πρώτη ομιλία ζητεί διεθνή εναρμόνιση και συνέργειες για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, ενώ στη δεύτερη περιγράφει γλαφυρά τα προβλήματα που αναδύονται από την ταυτόχρονη συνύπαρξη «της Σκύλλας του πληθωρισμού και της Χάρυβδης της οικονομικής ύφεσης». Δείτε στο τέλος της δεύτερης ομιλίας ότι δεν παραλείπει να μνημονεύσει ακόμη και τους στενογράφους που θα βασανίζονταν ατελείωτα να καταγράψουν τον λόγο του.

Η λέξη «stenographer» εξ άλλου είναι κι αυτή ελληνική!

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books

5 notes · View notes

dos-almas-blog · 1 year

Text

Μια γλώσσα όπως η ελληνική όπου άλλο πράγμα είναι η αγάπη και άλλο πράγμα ο έρωτας· άλλο η επιθυμία και άλλο η λαχτάρα· άλλο η πίκρα και άλλο το μαράζι· άλλο τα σπλάχνα κι άλλο τα σωθικά.

Οδ. Ελύτης, Μυρίσαι το Άριστον, ο Μικρός Ναυτίλος.

14 notes · View notes

xamenospoitis · 8 months

Text

🆘📍Απορριπτική Ασύλου στον #Chico

ή αλλιώς πως καταδικάζεται η ζωή ενός νέου ❗️

◾️Ο νέος που βλέπετε στη φωτογραφία είναι o Chico, ένας νεαρός πρόσφυγας, τη μέρα της παράστασης «Untitled for now: An old fable» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στην οποία έλαβε μέρος. Ο Chico, ένα παιδί εξαιρετικά φιλότιμο, που ήδη έχει ενταχθεί την κοινωνία μας, έλαβε απορριπτική απόφαση χορήγησης διεθνούς προστασίας, ενώ η ζωή του κινδυνεύει σοβαρά σε περίπτωση που οδηγηθεί πίσω στην χώρα του. Γεννημένος στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, έζησε μια δραματική παιδική ηλικία. Σε ηλικία 10 ετών σφαγιάστηκε όλη η οικογένειά του από στρατιώτες. Ο ίδιος, που τυχαία έλειπε από το σπίτι, γλύτωσε τη σφαγή αλλά αναγκάστηκε βέβαια να δραπετεύσει από την πατρίδα του, καθώς αποτελούσε και ο ίδιος στό��ο.

◾️Μαζί με τον θείο του, έφτασαν στο Μαρόκο, όπου έζησε ως επαίτης μέχρι την ηλικία των 14 ετών, ενώ ο θείος πέθανε λίγο μετά την άφιξή τους σε αυτή τη χώρα. Με φουσκωτή βάρκα πέρασε στη Λιβύη και από εκεί επιχείρησε να περάσει με καράβι στην αντικρινή «ασφαλή» Ευρώπη. Δυστυχώς, το σαπιοκάραβο βούλιαξε ανοιχτά της Λιβύης και πνίγηκαν αβοήθητοι πολλοί συνταξιδιώτες του. Ο Chico φάνηκε τυχερός για μια ακόμη φορά (!) αφού διασώθηκε από Ιταλικό εμπορικό πλοίο. Κατέληξε στην Τουρκία και από εκεί κατάφερε να περάσει με βάρκα στην Κω.

◾️Ο Chico έφτασε στη Δομή «Νεφέλη 1» του Κοινωνικό ΕΚΑΒ στις 24/12/2019. Μιλούσε βασικά την μητρική γλώσσα του, τα Lingala, και ελάχιστα γαλλικά. Έδειξε όμως αξιοθαύμαστο σθένος, επιμονή και θέληση να διδαχθεί την ελληνική γλώσσα. Συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες της δομής, χωρίς να απουσιάζει ποτέ από το μάθημα ελληνικών! Με ακλόνητη συνέπεια φοίτησε για 3 χρόνια στο 1ο ΕΠΑΛ Πειραιά, ακολουθώντας την ειδικότητα της Ηλεκτρολογίας, και αποφοιτώντας με βαθμό 15,5 (!) και με εξαιρετική διαγωγή. Όλοι όσοι βρέθηκαν γύρω από τον νεαρό έφηβο, μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον χαρακτήρα του αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε να ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία.

◾️Μετά την ενηλικίωσή του, αποχώρησε από τη Δομή της Οργάνωσής μας και φιλοξενήθηκε σε διαμέρισμα ημιαυτόνομης διαμονής άλλου οργανισμού. Σήμερα, σε ηλικία 20 ετών πλέον, μετά τη διακοπή των προγραμμάτων φιλοξενίας προσφύγων σε διαμερίσματα, πήρε τη ζωή του στα χέρια και εγκαταστάθηκε μαζί με συνομήλικο φίλο του που γνώρισε στη Δομή μας, σε μισθωμένο διαμέρισμα, καλύπτοντας εξ ιδίων τις δαπάνες του. Βρήκε δε μόνιμη εργασία σε εργοστάσιο συσκευασίας στον Ασπρόπυργο.

◾️Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, είναι προφανές ότι ο Chico NSECI πληροί αναμφίβολα τις προϋποθέσεις υπαγωγής του σε Προσφυγικό Καθεστώς Διεθνούς Προστασίας. Η άρνηση χορήγησης ασύλου αποτελεί μια ακατανόητη απόφαση, η οποία έχει χαρακτηριστικά αυθαιρεσίας. Όπως βεβαιώνεται από διεθνείς οργανισμούς και έγκυρους ανεξάρτητους παρατηρητές, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, «οι βίαιες ένοπλες συγκρούσεις με θύματα τον άμαχο πληθυσμό, είναι εκτεταμένες στο σύνολο της χώρας και η κατάσταση παραμένει ασταθής, με ομάδες ενόπλων να προβαίνουν σε ωμότητες εις βάρος του άμαχου πληθυσμού».

◾️Επιπλέον, δεν πρέπει να παραγνωρισθεί ότι όλα αυτά τα χρόνια, ο Chico με επιμέλεια και προσήλωση πέτυχε την ουσιαστική ένταξή του στην ελληνική κοινωνία και στην εργασιακή ζωή του τόπου μας.

Το Κοινωνικό ΕΚΑΒ, μαζί με όλους όσους είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν αυτόν τον υπέροχο νέο, θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε δίπλα στο Chico, ζητώντας το αυτονόητο, δηλαδή να του αποδοθεί η Διεθνής Προστασία που δικαιούται ❗️

📢Παρακαλούμε διαδώστε την ιστορία του Chico. Eίναι ανάγκη να σωθεί αυτός ο υπέροχος νέος. Του το οφείλουμε σαν ανθρωποι προς άνθρωπο!

✊ #support_chico #RaiseYourVoice #με_τον_Σικο #justice #solidarity

Konstantina Panagiotopoulou Tsak Maki Afrodite Kofopoulou Anna Maria Katomoniati Mando Douri Michalis Moschoutis Evi Hadjipieri Θεοφανώ Κατωμονιάτη Nikos Kostakopoulos Fey Apostolou Irini Blika Νίκος Γ. Χασιώτης Andys Skordis - composer Nikos Ziaziaris Zizar Athanasia Nikolopoulou Christina Vazou

📷 by Christina Vazou

2 notes · View notes

epestrefe · 11 months

Text

Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα όταν ο Αντώνιος Βασίλαρος άφηνε πίσω του την Ικαρία για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη στην Αμερική. Δούλευε σε δύο εστιατόρια ως σερβιτόρος εφτά ημέρες την εβδομάδα και όταν ξέκλεβε χρόνο επισκέπτονταν την δημόσια βιβλιοθήκη για να μάθει γραφή και ανάγνωση στην γλώσσα της νέας του πατρίδας.

Με την γέννηση του πρώτου του γιου άρχισε να ασχολείται με μία ακόμη δουλεία αυτή του πωλητή καφέ. Το 1918 παίρνει απόφαση να ασχοληθεί ο ίδιος ως έμπορος καφέ τροφοδοτώντας τα ομογενειακά καφενεία με ελληνικό καφέ. Η πρώτη υπάλληλος στην εταιρεία ήταν η σύζυγος του Σοφία και η επόμενη η αδελφή του Φροσύνη.

Τα χρήματα που κέρδιζε από την πώληση των κόκκων καφέ τα επένδυε χρηματοδοτώντας ομογενείς που ήθελαν να ανοίξουν τα δικά τους καφενεία. Σύμφωνα με την οικογένεια ο Αντώνιος Βασίλαρος ο πρεσβύτερος ήταν τόσο δημοφιλής στην ελληνική κοινότητα της Νέας Υόρκης με αποτέλεσμα να φέρεται ότι είχε περισσότερα από 300 βαφτιστήρια.

Οι δεκαετίες περνούσαν οι δουλειές μεγάλωναν αλλά η Vasilaros & Sons παρέμεινε η οικογενειακή επιχείρηση που τροφοδοτούσε πλέον όχι μόνο τα ελληνικά καφενεία αλλά τα περισσότερα καφέ της Νέας Υόρκης. Σήμερα που στο τιμόνι της εταιρείας βρίσκεται η τέταρτη γενιά η Vasilaros & Sons είναι οι "άγνωστοι" που τροφοδοτούν τα περισσότερα ανεξάρτητα cafe ή μικρές αλυσίδες της Νέας Υόρκης. Ο καφές τους φτάνει σε περισσότερα από 2.000 εστιατόρια και υπολογίζεται ότι σερβίρονται από αυτόν περισσότερες από 5 εκατ. κούπες την εβδομάδα. Ανάμεσα στους πελάτες τους είναι οι περισσότεροι πυροσβεστικοί σταθμοί της πόλης καθώς και η Ακαδημία Αστυνομίας.

Περισσότερα στο:https://www.news247.gr/epixeiriseis/oi-ellines-poy-elegchoyn-tin-agora-kafe-sti-nea-yorki.6504761.html

#Οικογένεια Βασίλαρου #Νέα Υόρκη #Καφές #Εμπόριο καφέ #ομογένεια #Vasilaros & Sons #coffee #New York #story

4 notes · View notes

sotiriabellou · 1 year

Text

συγγνώμη για τα γκρικλις απλά δεν αντέχω την γραμματοσειρά που έχει το ινδερνετ για την ελληνική γλώσσα είναι τόσο άσχημη

4 notes · View notes

sons-language-school · 2 years

Text

«Πόσο καιρό χρειάζεται για να δώσω το Lower/Proficiency;»

Ο πραγματικός χρόνος απόκτησης πτυχίων στις ξένες γλώσσες

«Πρώτο πτυχίο σε έναν χρόνο».

«Επάρκεια σε δύο».

«Προετοιμασία για σπουδές στο εξωτερικό με έξι μήνες υπερεντατικών μαθημάτων».

Με παρόμοιες υποσχέσεις από εκπαιδευτικούς ομίλους κατακλύζονται τα inbox μας αλλά και τα καπό των αυτοκινήτων μας κάθε Μάιο και Σεπτέμβριο. Ανταποκρίνονται, όμως, οι παραπάνω εξαγγελίες στην πραγματικότητα; Πόσοι μαθητές κατορθώνουν να περάσουν πράγματι τις εξετάσεις για τα πτυχία κάθε γλώσσας; Πόσοι εγκαταλείπουν κατά την προσπάθεια; Και πόσοι πραγματικά κατακτούν μια ξένη γλώσσα;

Τα παραπάνω ερωτήματα βασανίζουν πολλούς γονείς και μαθητές, γι’ αυτό εδώ θα προσπαθήσουμε, μοιράζοντας την επαγγελματική μας άποψη ως native speaking εκπαιδευτικοί του SONS Language School, να κάνουμε μια ψύχραιμη και αντικειμενική καταγραφή των χρόνων που απαιτεί κάθε πτυχίο σε Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά και Ιταλικά, με γνώμονα τις ώρες διδασκαλίας και την ηλικία των διδασκομένων σε σχέση, πάντοτε, με το CEFR (Common European Framework of Reference for Languages) – Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες.

Άλλωστε, το CEFR για τις γλώσσες αποτελεί μια κατευθυντήρια γραμμή που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα επιτεύγματα μαθητών ξένων γλωσσών (ξεκινώντας από το Α1 για τους αρχάριους μέχρι την πλήρη επάρκεια του C2) σε όλη την Ευρώπη. Κύριος στόχος του είναι να παρέχει έναν κοινό οδηγό μάθησης, διδασκαλίας και αξιολόγησης, η οποία εφαρμόζεται σε όλες τις γλώσσες στην Ευρώπη.

Η αγγλική γλώσσα είναι η πρώτη ξένη γλώσσα, την οποία ξεκινούν κατά κανόνα τα παιδιά, όταν φοιτούν στις πρώτες τρεις τάξεις του Δημοτικού. Ως εκ τούτου και καθώς δεν κατέχουν καν επαρκώς την ελληνική γλώσσα, τα δύο πρώτα χρόνια θεωρούνται προκαταρκτικά, πρόκειται για τα τμήματα Junior Α & Junior B (Pre A1). Μετά το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος, αρχίζει η «αντίστροφη μέτρηση» μέχρι τα διπλώματα Αγγλικών, με πρώτο το πτυχίο Lower (B2), που συνήθως διαρκεί από έξι έως επτά χρόνια, με μάθημα δύο φορές την εβδομάδα επί δύο ώρες. Συχνά, η εξέλιξη ζητείται από τους γονείς να γίνει γρηγορότερη έτσι ώστε οι μαθητές, ακολουθώντας υπερεντατικό τμήμα στη διάρκεια του καλοκαιριού (Sandwich Course – E Class & Lower), να επιδιώξουν να πάρουν στα χέρια τους το Lower λίγο νωρίτερα (Α’ με Β’ Γυμνασίου).

Μόλις ένας μαθητής πάρει το πτυχίο Lower του Michigan ή του Cambridge (αντιστοιχεί στο Β2 με βάση το CEFR) η μετάβαση στο Proficiency (αντιστοιχεί στο C2) γίνεται με μάθημα 3 φορές την εβδομάδα επί δυο ώρες για δύο χρόνια. Φυσικά, εξακολουθεί να υπάρχει το ενδιάμεσης δυσκολίας πτυχίο Advanced (C1 με βάση το CEFR), αλλά λίγοι μαθητές αποφασίζουν να δώσουν εξετάσεις για αυτό. Αν, λοιπόν, δεν υπάρξει κάποια ανατροπή στον προγραμματισμό, στην Α’ Λυκείου ένας ανήλικος μπορεί να έχει ολοκληρώσει τις σπουδές των Αγγλικών. Συχνά, σε αυτή τη περίπτωση όπως και στο Lower, η εξέλιξη απαιτείται από γονείς και μαθητές να γίνει γρηγορότερη έτσι ώστε οι μαθητές, ακολουθώντας υπερεντατικό τμ��μα στη διάρκεια του καλοκαιριού, να επιδιώξουν να πάρουν στα χέρια τους το Proficiency λίγο νωρίτερα.

Ωστόσο, αντιθέτως με την πεποίθηση των γωνέων, πιο συχνά απ' ότι όχι, εκδειλώνεται μια πληθώρα προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μαθητευόμενοι οι οποίοι υιοθετούν την σκεπτική του “γρήγορου” αποτελέσματος - μία τακτική που τους καταδικάζει σε μία σπείρα εμποδίων και συχνά δυστυχώς οδηγεί στην αποτυχία τους.

Κάθε χρόνο 100.000 περίπου εξεταζόμενοι αποτυγχάνουν στις εξετάσεις Lower, Advanced & Proficiency. Για δεκάδες χιλιάδες δεκαπεντάχρονα παιδιά αυτό το γεγονός, είναι η πρώτη σχολική τους αποτυχία. Κι έχει σαν αποτέλεσμα τον έντονο τραυματισμό της αυτοπεποίθησης που ενδεχομένως να τα κυνηγάει σε όλη τους τη ζωή.

Το ίδιο ισχύει και για τους ενήλικες εξεταζόμενους, που παραδόξως αποτελούν την μειοψηφία του εξεταστικού σώματος.

Μετά από πολλά χρόνια ενασχόλησης με την προετοιμασία για τις εξετάσεις της Αγγλικής, συντάσαμε αυτό το άρθρο για να απαριθμήσουμε τους κύριους λόγους στους οποίους αποδίδεται αυτή η επίκαιρη δυσχέρεια που μαστίζει τον τομέα της γλωσσομάθειας. Η απάντηση στο «γιατί» δεν είναι μονοσήμαντη.

Προτού συζητήσουμε όμως τα προβλήματα αυτά, αξίζει να εξετάσουμε τη διαδικασία καθώς και το επίπεδο γλωσσομάθειας που απαιτείται για να αντεπεξέλθει ένας υποψήφιος στις εξετάσεις του University of Michigan.

Τι ακριβώς απαιτούν από τους μαθητές οι εξετάσεις Proficiency;

Το πιστοποιητικό Michigan Proficiency, γνωστό και ως ECPE (Examination for the Certificate of Proficiency in English), αποτελεί επίσημο πιστοποιητικό γλωσσομάθειας της Αγγλικής γλώσσας σε επίπεδο Γ2, όπως αυτό ορίζεται από το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για όλες τις Ευρωπαϊκές γλώσσες.

Απονέμεται από το Πανεπιστήμιο του Michigan, ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια των Η.Π.Α. στον τομέα της γλωσσικής έρευνας, με μακρά πείρα στη δημιουργία και ανάπτυξη εξετάσεων γλωσσομάθειας της Αγγλικής. Το ECPE είναι επίσημα αναγνωρισμένο από το ελληνικό κράτος (ΑΣΕΠ) και από τον ιδιωτικό τομέα ως πιστοποιητικό γλωσσομάθειας της Αγγλικής σε επίπεδο Γ2 (C2). Επίσης, αναγνωρίζεται σε διάφορες χώρες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ακαδημαϊκούς και επαγγελματικούς σκοπούς. Γίνεται αποδεκτό από ορισμένα πανεπιστήμια ως αποδεικτικό άριστης γνώσης της Αγγλικής εφόσον ο κάτοχός του το απέκτησε εντός διετίας (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μετά το πέρας των δύο ετών παύει να έχει ισχύ).

Η «μάστιγα» της Ελληνικής νοοτροπίας

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Βρετανικού Συμβουλίου που αφορούν τα Πανελλήνια αποτελέσματα των διαγωνιζομένων για την απόκτηση των πτυχίων επιπέδου LOWER και PROFICIENCY, «ο ένας στους δύο και οι δύο στους τρεις διαγωνιζομένους στις εξετάσεις της τελευταίας δεκαετίας για το LOWER και PROFICIENCY αντίστοιχα ΑΠΕΤΥΧΑΝ». Για την ακρίβεια το ποσοστό ανέρχεται στο 49,85% των εξεταζομένων στην Ελλάδα αποκλειστικά.

Ωστόσο, η άβολη αλήθεια είναι πως η πλειοψηφία των μαθητών αποτυγχάνει διότι ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ στο επίπεδο που απαιτούν οι εξετάσεις.

Με αφορμή αυτή τη συστηματικά τεράστια αποτυχία στις εξετάσεις, η εφημερίδα ELΤ NEWS, πραγματοποίησε μια πολύ αξιόλογη έρευνα που αποσκοπεί στο να διαφωτίσει τα πραγματικά αίτια αυτής της αποτυχίας. Η εφημερίδα ζήτησε τη γνώμη έμπειρων καθηγητών Αγγλικής, Διευθυντών Σπουδών από μεγάλα ιδιωτικά σχολεία, εκπαιδευτών καθηγητών και συγγραφέων στα παρακάτω ερωτήματα:

1. Ο μέσος όρος των ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ στο LOWER (FCE/ECCE) στην Ελλάδα είναι κάτω του 50%, τη στιγμή που ο μέσος όρος των ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ για τις ίδιες εξετάσεις στην υπόλοιπη Γη είναι 70-75%. Γιατί οι Έλληνες εξεταζόμενοι αποτυγχάνουν παρά τη μακροχρόνια παράδοση για Αγγλομάθεια και διδασκαλία της Αγγλικής στην Ελλάδα;

2. Το ποσοστό επιτυχίας στις εξετάσεις για το PROFICIENCY (Cambridge/Michigan) είναι σταθερό εδώ και χρόνια. Δεν υπερβαίνει το 30% σε σχέση με το 60%-65% για τους εξεταζόμενους εκτός Ελλάδος. Γιατί οι Έλληνες διαγωνιζόμενοι αποτυγχάνουν μαζικά; … Τι φταίει;

3. Τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση;

Πριν απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, είναι αξιοσημείωτο να προσθέσουμε πως η λογική της γρήγορης επιτυχίας είναι σχεδόν ανύπαρκτη στους εξεταζόμενους των χωρών της Ευρώπης όπου το ποσοστό επιτυχίας δεν πέφτει κάτω από το 65%, καθώς θεωρείται «παράλογη».

Σε αυτές τις χώρες, οι εξεταζόμενοι χρειάζονται την επάρκεια γνώσεων που επικυρώνει αυτή ή πιστοποίηση για το λόγο της αναγνώρισης του επιπέδου τους, και όχι αποκλειστικά για να την μοριοδότηση που τους παρέχει ο δημόσιος τομέας με την καταχώρηση του πιστοποιητικού – πράγμα το οποίο πολύ συχνά αποτελεί κύριο λόγο για την απόκτηση τέτοιου πτυχίου για πολλούς Έλληνες υποψήφιους του LOWER ή PROFICIENCY. Ως εκ τούτου, η πλειονότητα των Ευρωπαίων αναγκάζονται να δώσουν τις εξετάσεις μόνο όταν βρεθούν στο κατάλληλο επίπεδο.

Αντιθέτως, η νοοτροπία που επικρατεί στην Ελλάδα, είναι δυστυχώς εκείνη της γρήγορης επιτυχίας.

Από την περιγραφή των προβλημάτων, είναι εμφανές το τι θα μπορούσε να κάνει ο εξεταζόμενος (ή και οι γονείς του) για να περάσει τις εξετάσεις.

Η ταπεινή (αλλά σκληρή) αλήθεια

Οι εξετάσεις για το επίπεδο PROFICIENCY είναι απαιτητικές. Μόνο ένα ποσοστό του μαθητικού πληθυσμού θα βρεθεί σε θέση να περάσει αυτές τις εξετάσεις. Συμβαίνει σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις δύσκολων εξετάσεων. Δεν τα καταφέρνουν όλοι να περάσουν για παράδειγμα στην Ιατρική.

Με την πεποίθηση πως θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν πιο αποτελεσματικά σε αυτό το απαιτητικό επίπεδο, αλλά μάλιστα και γρηγορότερα, οι μαθητές πολύ συχνά επιλέγουν τα ιδιαίτερα μαθήματα που συχνά προσφέρονται από ανθρώπους που χρεώνουν πολύ φθηνές τιμές και που δεν έχουν ιδέα για το πώς θα διδάξουν σε τάξεις τόσο υψηλού επιπέδου. Το γλωσσικό επίπεδο πολλών καθηγητών που διδάσκουν το PROFICIENCY είναι απαράδεκτα χαμηλό αλλά οι μαθητές ή οι γονείς τους δεν έχουν κανένα τρόπο να τους ελέγξουν.

Συχνά, επίσης, οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων δεν έχουν πάντα τη δύναμη να εξηγήσουν την πραγματικότητα στους γονείς και ακόμη χειρότερα οδηγούν αδύνατους μαθητές σε καλοκαιρινά τμήματα για προσωρινά κέρδη. Κι αν κάποιος πει την αλήθεια, υπάρχει πάντα ο καλοθελητής που θα δεχθεί στο φροντιστήριό του το παιδί του αγχωμένου γονέα.

Δυστυχώς, η γενική άποψη που επικρατεί κυρίως στους γονείς, είναι να ξεφορτωθούν το δίπλωμα LOWER πριν τα δύσκολα χρόνια του Λυκείου φοβούμενοι το απαιτητικό σχολικό σύστημα. Εξ΄ αιτίας αυτής της κατάστασης τα φροντιστήρια δέχονται μαθητές σε πολύ μικρή ηλικία ή διαφημίζουν ένα προκαταρτικό έτος με σκοπό να τελειώσει ο μαθητής το LOWER ένα χρόνο νωρίτερα.

Αξίζει να αναφέρουμε και τις πολλές περιπτώσεις των ιδιαιτέρων μαθημάτων, όπου με την σύμφωνη γνώμη των γονέων τους οι μαθητές “τζογάρουν” με το να δώσουν τις εξετάσεις νωρίτερα, μη τυχών και σταθούν τυχεροί.

Επιπροσθέτως, απαιτείται ένα υψηλό επίπεδο διδασκαλίας που σε πολλές περιπτώσεις δεν προσφέρεται. Πολλοί προετοιμαζόμενοι για το PROFICIENCY έχουν την εντύπωση ότι αυτή η πιστοποίηση απαιτεί μόνο ένα χρόνο προετοιμασίας μετά την απόκτηση του LOWER. Έτσι δίνουν τις εξετάσεις αυτές πολύ γρήγορα και χωρίς επαρκή προετοιμασία.

Οι συμβουλές μας

Τα τεστ LOWER και PROFICIENCY αντίστοιχα είναι διαγωνίσματα λεπτομερειών σε γραμματικά και γλωσσικά ιδιώματα καθώς και στην αντίληψη του κόσμου (worldview) που έχει ο εξεταζόμενος όταν του ζητούνται να απαντήσει σε ερωτήσεις που αφορούν τρέχοντα κοινωνικά θέματα.

Ο Έλληνας μαθητής, πολύ πριν φοιτήσει στο φροντιστήριό του, έχει ήδη αφομοιώσει τη γλώσσα και τον πολιτισμό των γονιών του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να σκέφτεται και να λειτουργεί βάσει αυτής της καταλυτικής εμπειρίας.

Πρέπει λοιπόν να εκπαιδευθεί να αποδίδει όχι μόνο τα γλωσσικά και γραμματικά ιδιώματα αλλά και ιδέες και νοήματα ενός τελείως διαφορετικού προς αυτόν πολιτισμό χωρίς να κάνει γραμματικά ή συντακτικά λάθη.

«Το ζήτημα, όμως, είναι: Μπορεί να αφομοιώσει κανείς όλες αυτές τις γνώσεις σε μικρότερη ηλικία ώστε να αποκτήσει πιστοποίηση LOWER ή PROFICIENCY γρηγορότερα απ’ ότι μας συμβουλεύουν οι καθηγητές και οι ειδικοί στην εκπαίδευση;»

Κατά την επαγγελματική μας γνώμη ως εκπαιδευτικοί στον τομέα της Αγγλικής με πάνω από 10 χρόνια εμπειρίας, ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ σε κανένα μαθητή να επιχειρήσει να δώσει το Lower ή το Proficiency αν δεν κατέχει το επαρκές επίπεδο που απαιτείται από αυτές τις υψηλού επιπέδου εξετάσεις ή δεν είναι ηλικιακά έτοιμος, για τους πολλαπλούς λόγους που έχουμε αναλύσει.

ΩΣΤΟΣΟ, θα λέγαμε πως είναι εφικτό ΜΟΝΟ εφόσον ένας μαθητής έχει πολύ καλή επίδοση και διάθεση για εντατική εργασία, οργάνωση και επιμέλεια, καθώς και αγάπη για την γλώσσα που επιχειρεί να μάθει.

Απαραίτητη προυπόθεση είναι να προταθεί από τον καθηγητή του βασιζόμενος στην υψηλή του απόδοση.

«Τι μπορούν, λοιπόν, να κάνουν οι μαθητές για να πετύχουν με εγγύηση σε αυτά τα ψηλά επίπεδα γλωσσομάθειας;»

• Να δεχτούν ότι η επιτυχία τους, θα είναι άθροισμα πολλών επιμέρους μικρών επιτευγμάτων.

• Να δεχτούν ότι και η αποτυχία είναι μέρος της διαδικασίας μάθησης και της βελτίωσης τους ως εξεταζόμενοι.

• Να δεχτούν ότι η έλλειψη κινήτρου δε διορθώνεται από τους γονείς ή τους καθηγητές. Θα το βρουν μέσα τους ΕΚΟΙΝΟΙ.

• Να αποφασίσουν ότι αντέχουν να εργαστούν για να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις.

• Να επιτρέψουν στον εαυτό τους τον χρόνο που απαιτείται για να αφομοιωθούν ολες οι απαραίτητες γνώσεις που χρειάζονται για να ανταπεξέλθουν στο απαιτητικό αυτό επίπεδο γλώσσας.

• Με την στήριξη, συναίνεση και συνεργασία των γωνιών τους, να βρουν καθηγητές που αποδεδειγμένα μπορούν να τους βοηθήσουν να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις.

• Να βεβαιωθούν για το ποια ακριβώς είναι η ύλη στην οποία εξετάζονται.

• Να σιγουρευτούν ότι έχουν ένα γραπτό σχέδιο μελέτης.

• Και να απαντήσουν με ειλικρίνεια στον εαυτό τους:

«Θέλω πραγματικά να περάσω τις εξετάσεις Lower (ή Advance ή Proficiency);»

«Είμαι αποφασισμένος/η να κάνω ότι απαιτείται από τις εξετάσεις για να φτάσω στο επιθυμητό επίπεδο;»

«Ξέρω ποιους επιμέρους στόχους πρέπει να πετύχω για να περάσω τις εξετάσεις;»

Η επιτυχία στις εξετάσεις θα έρθει «Βήμα – Βήμα».

Ο άνθρωπος που έχει αποφασίσει να επιτύχει το στόχο του πρέπει να μάθει ότι ο δρόμος προς την επιτυχία κτίζεται βήμα - βήμα. Για να κτίσεις ένα σπίτι, βάζεις τα τούβλα ένα-ένα. Για να κερδίσεις ένα παιχνίδι μπάσκετ, βάζεις τα καλάθια ένα-ένα. Για να πάρεις το πανεπιστημιακό σου πτυχίο, περνάς τα μαθήματα ένα-ένα. Όλα τα μεγάλα επιτεύγματα είναι άθροισμα μικρών επιτυχιών (David J. Schwartz, συγγραφέας του ''The Magic of Thinking Big'').

Υπάρχουν πολλοί σύντομοι δρόμοι για την αποτυχία, αλλά κανένας σύντομος δρόμος προς την επιτυχία (Orrin Woodward, συγγραφέας του "The Leadership Train").

Τώρα, αγαπητέ μαθητή μας, αγωνίσου για να πετύχεις τους στόχους σου!

• Θέσε ένα στόχο τον οποίο μπορείς να πετύχεις σε ρεαλιστικό χρονικό διάστημα.

• Χώρισε το στόχο σου σε επιμέρους μικρότερους στόχους.

• Το άθροισμα αυτών των χαμηλότερων στόχων είναι η επιτυχία που επιθυμείς να φτάσεις.

Καλή Επιτυχία!

#ecce #ecpe #lower #proficiency #exams #proper #preparation #education #sons #language #school #elt #efl #esl #C2 #B2 #CEFR #michigan #cambridge #MLA #HAU

2 notes · View notes