Στις σκιές ενός σύμπαντος, όπου οι ψίθυροι κουλουριάζονται σαν φίδια και ο φόβος κυριαρχεί, γράφτηκε μία ανθολογία διηγημάτων που ακροβατούν στα όρια της λογικής. Δεκατρείς μικρές τραγωδίες, εμπνευσμένες από τα τραγούδια του “Τα Λέμε στην Κόλαση”.
Μέσα σε αυτές τις σελίδες, θα συναντήσετε ψυχές βασανισμένες από προσωπικούς δαίμονες, περιπλανώμενους στο λαβύρινθο του μυαλού τους. Από τις τραγικές μπαλάντες καταραμένων εραστών, μέχρι τις ψυχρές μελωδίες ενός θανατερού βαλς, κάθε ιστορία είναι μια μαρτυρία της σκοτεινής φαντασίας του Solmeister, δοσμένη συχνά με το ιδιόρρυθμο, μαύρο χιούμορ που τον χαρακτηρίζει.
Προσοχή όμως, αγαπητοί αναγνώστες, γιατί αυτές οι ιστορίες δεν είναι για αδύναμες καρδιές. Εξερευνούν τις σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης ψυχής, εμβαθύνοντας σε θέματα απώλειας, προδοσίας και υπαρξιακού τρόμου.
Με πρόζα αιχμηρή σα στιλέτο και εικόνες σκοτεινές σαν φαντάσματα, το “Τα Λέμε στην Κόλαση” θα σας αφήσει άφωνους, να λαχταράτε για περισσότερο, ακόμα και όταν σας βυθίζει στα βάθη της απελπισίας. Ξεφυλλίστε το και ξεκινήστε την κατάβαση προς το μέρος, που η πραγματικότητα θολώνει και παραμορφώνεται εφιαλτικά και η μοναδική παρηγοριά βρίσκεται στην ελπίδα ενός χάπι εντ που μπορεί και να μην έρθει.
«Το 2019 πηγαμε εκδρομή Θεσσαλονίκη και παραμονές της εκδρομής όλοι λέγαμε "αντε παμε Σαλονικη" και η φράση αυτή μου εδινε φουλ αισιοδοξία και ανυπομονουσα πολυ. Πηγαμε Θεσσαλονίκη περασα υπέροχα, γνωρισα παιδια εκεί και ήταν το μοναδικό ταξίδι που έχω κάνει και δεν ήθελα να γυρίσω σπιτι. Πριν 1 χρόνο περίπου είχαμε δώσει μια υπόσχεση με την κολλητή μου πως θα περασουμε και οι δυο Θεσσαλονίκη, και θα κάνουμε εκεί παρεες. Με την κολλητή μου δεν είμαστε όπως παλια αλλά δεν σβήνω την υπόσχεση αυτή. Θα περάσω Θεσσαλονίκη γιατί της το ειχα υποσχεθεί και ευχομαι να ξαναγινουμε όπως κάποτε, όταν ανέβουμε πανω. Στην Θεσσαλονίκη έχω στηρίξει όλα τα όνειρα μου. Τους ανθρώπους που θέλω να γνωρίσω και τις στιγμες που θέλω να ζησω. Ο καβάφης μίλησε για την Ιθάκη, για εμενα η Ιθάκη είναι η Θεσσαλονίκη.Νιώθω ότι στην Θεσσαλονίκη συγκεκριμένα θα βρω κάτι που ψάχνω αλλα δεν ξέρω τι είναι αυτο
-μηνυμα που ειχα στειλει ενα χρονο πριν. Τωρα ειμαι στην Θεσσαλονικη.
Αλλά ο Brando είπε "Δεν θα πέθαινα για σένα μα θα σκότωνα όποιον αναπνέει για ένα σου βλέμμα. Είναι γραφτό, μα δεν θα πέθαινα για σένα γιατί θα σ'άφηνα πίσω."