#ana basri | Explore Tumblr Posts and Blogs

lifeofresulullah · 2 years

Text

The Life of The Prophet Muhammad(pbuh): The Miracles of The Prophet Muhammad (PBUH)

The Miracles concerning Resurrected Corpses

We are going to narrate some of the miracles concerning the talking of corpses with the prophet Muhammad (PBUH) from authentic sources.

The Resurrection of a dead girl and her talking with the Prophet Muhammad (PBUH)

Hasan al-Basri, an important and loyal student of Imam ‘Ali and the greatest authority among the scholars of the external and esoteric sciences in the time of the generation subsequent to the Companions, related: “A man came weeping to God’s Messenger. He said: ‘I had a little girl; she drowned in such-and-such stream nearby. I left her there.’ God’s Messenger pitied the man and said they would go there together. They went, and the Messenger called to the dead girl, saying her name. At once, the dead girl replied: ‘I am present and answer your call gladly.’ God’s Messenger asked her: ‘Do you want to return to your father and mother?’ She replied: ‘No, I have found something better here!’

The Resurrected Man upon the prayer that was made for the sake of the apostle of Allah

Important authorities like Imam Bayhaqi and Imam b. ‘Adiyy relate from Anas b. Malik: Anas said: “An elderly woman had a single son who suddenly died. The righteous woman was very grieved and prayed: ‘O God, I left my home and migrated here only to obtain Your pleasure and to pay allegiance to God’s Noble Messenger (PBUH) and to serve him. For the sake of Your Messenger, return my son to me, who was the only person to look after me.’ Anas said: “The dead man rose up, came and ate with us.”

In the following lines from the celebrated poem Qasida al-Burda, Imam Busayri refers to this extraordinary event:

“Were his wonders to correspond to his virtue in greatness / Mere mention of his name would have animated decayed bones.”

The Talking of a Martyr companion that was put into the grave

Scholars like Imam Bayhaqi relate from ‘Abd Allah b. ‘Ubayd Allah al-Ansari: ‘Abd Allah said: “I was present when Thabit b. Qays b. Shammas fell as a martyr in the Battle of Yamama and was buried. As he was being put in his grave, a voice suddenly came from him, saying: ‘Muhammad is the Messenger of God, Abu Bakr is the Veracious [Siddiq], ‘Umar, the martyr, and ‘Uthman, pious and merciful.’ We uncovered him and looked: he was dead and lifeless!”

He was foretelling ‘Umar’s martyrdom even before he had succeeded to the Caliphate.

The Talk of the Corpse

Imam Tabarani, and Abu Na‘im in his Dala’il al-Nubuwwa, relate from Nu‘man b. Bashir:

“Zayd b. Kharija suddenly dropped down dead in the marketplace. We took his body to his house. That evening between sunset and the night prayer, while the women were weeping all around him, he exclaimed: ‘Silence! Silence!’ Then, saying: ‘Muhammad is God’s Messenger! Peace be upon you, O Messenger of God!’, he spoke most eloquently for a while. We looked: he was dead, without life.”

Thus, if lifeless corpses affirm his prophethood and the living do not, for sure they are more dead than the dead and more lifeless than corpses!

2 notes · View notes

gundemarsivi · 23 days

Text

Bir Çanakkaleli Kadının İzinde

✍🏻 Ali Erkan Güneri

https://www.gundemarsivi.com/bir-canakkaleli-kadinin-izinde/

Facebook’ta sevgili arkadaşım Ayşe Gülsen Güçlü’nün sayfasındaki bir paylaşımda annesinin bir kitabından bahsediliyordu: “Zekiye Gülsen – Yamalı Bohçam”. Bir gün araştırmadan sonra bir sahafta kitabı buldum ve aldım. 2016 Yılında Facebook’ta “BİR ABLA-BİR KADIN-BİR İNSAN-BİR ÖĞRETMEN-BİR MİLLETVEKİLİ” başlığı ile bu kitapla ilgili bir yazı paylaşmıştım. “Gündem Arşivi” okurları için bu yazıyı yeniden kaleme aldım ve yazının sonunda da o günlerde yazıya gelen yorumlardan bir seçme yaptım.

Sevgili arkadaşım Ayşe Gülsen Güçlü‘nün annesi, Çanakkale’nin ilk kadın milletvekili Sayın ZEKİYE GÜLSEN’in anılarının yer aldığı 2002 Yılında Çanakkale’de yayımlanan YAMALI BOHÇAM kitabında(*), yazarımız yaşayamadığı çocukluğunu anlatmış, anaokulu ve öğretmen okulu anılarına yer vererek, öğretmenlik günleri, daha sonra özel ana okulu ve bürokratlık günlerindeki deneyimlerini paylaşmış bizlerle. Yalın, çarpıcı, etkileyici bir anlatımla. Okumaktan mutlu oldum, huzur buldum. O günleri yaşatarak yalnız olmadığımızı, çektiği sıkıntıların bizim çalışma hayatımıza benzer ortak sorunlar olduğunu anladım. Bir de bu sorunların, sıkıntıların halen aynen devam ettiğini…

Zekiye Gülsen 1918 Yılında Çanakkale-Lapseki’de doğmuş. “15’inde evlenip 25’inde ölen” bir annenin çocuğu O. Çocukluğu 1.Dünya Savaşı ve Ulusal Kurtuluş Savaşı’nın acılarla dolu, yokluk günlerinde geçmiş. Cumhuriyet Türkiye’sinin bir kadın öğretmeni olarak yaşama başlamış. Ankara’da okul öncesi eğitimin ilk örneği olan Özel Gülsen Anaokulunu daha sonra da ilk resmi anaokulu olan Zübeyde Hanım Anaokulunu Kurucu Müdür olarak hizmete açmış.

Zekiye Gülsen’in YAMALI BOHÇAM’ından bazı bölümler:

“Annemin ölümünden sonra babam bize hem anne hem baba oldu. Hiçbir şeyimizi eksik etmiyor; üstelik de bir kolunu Arıburnu’nda 57. Alayda Mustafa Kemal’in yanında kaybetmiş bir gazi. Böyle bir ortamda nasıl çocuk olacaksınız? O nedenle ben, çocuk olmadan büyüdüm.” diyerek başlıyor.

Babasıyla geçen o günleri anlatırken, “Sarıldım, o da tek koluyla beni sardı, kucakladı. Her zaman babamın kucaklayışında, insanın babasının iki kolu olsa, herhalde kucaklaması daha güzel olur diye içimden geçirirdim. Ama bu sefer öyle düşünmedim. O beyin hiç tanımadığı halde, babama ‘Gazi’ diye hitap edişi çok hoşuma gitmiş, gururlanmış çok sevinmiştim.”, “Biz de bu çarkın içinde yuvarlanıp gidiyorduk. Her geçen gün bir gün evvelkinin aynısıydı. Sabahları kahvaltıdan sonra ablamla ağabeyim okula gider, sonra babam bana, ‘gel bakalım’ der, tek koluyla saçlarımı tarayıp düzeltir ama mümkünü yok öremezdi. Benim bir elim babamın kesik kolu olur, ikimiz el değiştire değiştire bir şeyler yapmaya çalışırdık. Konu komşu ‘Kestiriverin gitsin bu saçları’ dediği zaman kızar, gücenir, ‘Annesinin okşayarak tarayıp ördüğü saçları kesmek doğru olmaz’ ” derdi.

Bu koşullar altında büyüyüp öğretmen olmuştu. “Atatürk’ün, Gazi Mustafa Kemal diye imza attığı, kısa öz, 2-3 satırlık Gazi Hasan Basri diye yazan Teşekkür Belgesi’ne sahipti canım babam.”; “Lâpseki’den Çanakkale’ ye postayı, mektup, paket v.s. her gün Rahman ağabey götürür getirirdi. Ama bugün Rahman ağabey daha keyifli. Arada sırada kamçısını havada sallıyor, ‘haydi aslanlarım’ diye incitmeden atların sırtını okşar gibi vuruyordu. Babam şöyle bir takıldı:

-Rahman bugün pek keyiflisin

-Basri Dayı nasıl keyiflenmem, mahallemizin kızı okumuş öğretmen olmuş Lâpseki’nin en ücra köyüne güle oynaya gidiyor onun sevincine katılıyorum.”

O dönemde “Okulun köşesini dolanıyordum ki karşıma 6-7 yaşlarında, ormanda kaybolmuş karaca yavrusu gibi ürkek okula doğru gelen bir kız çocuğu çıktı. Tane tane örülmüş saçları, sarı kirpiklerle gölgelenmiş iri yeşil gözleri vardı. Aslında çocuğun gözleri mi yeşil, yoksa ormanın, tüm çevrenin yeşili gözlerine mi vurmuştu?” Kısaca aktarmaya çalıştığım bu satırlar özetliyor Zekiye Gülsen’in çabasını. Rahman daha sonrasını görebildi mi bilmem ama bu gurur, bu onur yetiştirdiği çocuklarında da yaşamalı ve ilk kitabın devamı gelmeli, tabi yaşayanlarla. Kitabı okuduğum sırada hep 40 yıllık memuriyet geçmişime gittim, hemen hemen aynı sıkıntıları yaşadığımızı fark ettim. Elbette onuncu döneminde mezun olduğum okulum ve tanıtılması, kabul ettirilmesi gereken mesleğimiz (sosyal hizmet uzmanı) için aynı yollardan geçtik, yeni nesiller de hâlâ aynılarını yaşıyor.

Cumhuriyet’in kazanımlarını koruma yolunda çaba göstermek ve mücadeleye devam etmek gerekiyor. Zekiye Gülsen kitabının sonunu “Yeni umutlarla, yeni ufuklara doğru yürüdüm…” diyerek bitirmiş, bizlerin de mücadelesi, görevi bu olmalıdır. Mustafa Kemal Atatürk’ün Zekiye Gülsen’lerine borcumuzdur bu mücadele…

Ali Erkan Güneri

(*) Yamalı Bohçam – Zekiye Gülsen – 2002

Dönmez Ofset Müze Eserleri Turistik Yayınları

***

BİR ABLA-BİR KADIN-BİR İNSAN-BİR ÖĞRETMEN-BİR MİLLETVEKİLİ

Facebook’ta iki kez paylaştığım bu yazım diğer kişiler tarafından 32 kez paylaşıldı, çok ilgi gördü. Bütün paylaşımları göremiyorum ancak benim ve arkadaşlarımın paylaşım ve yorumlarından bir kısmını buraya aldım. Bazı yorumlardan da ek bilgiler edindim ve sizlerle de paylaşmak istedim…

Yazan okuyan sevgili arkadaşım Esra Güler kitabı güzel anlattığımı, kitabın kendisinin daha ne kadar güzel olduğu düşüncesiyle, yazarın kitabı hangi tarihte yazdığını, hayatta olup olmadığını sormuş yorumunda. 2002’de yayımlanan Yamalı Bohçam’ın o yıllara yakın bir tarihte yazıldığını tahmin ediyorum, çünkü günümüze de göndermeler var. Zekiye Gülsen’i 2013 yılında kaybetmişiz. Zübeyde Hanım Anaokulunun kurucusu olan yazarımız, Hacettepe Üniversitesi ÇGE Bölümü Anaokulunun da öğretmenliğini yapmış. Esra Güler teşekkür ederek “bende okuma isteği oluşturduğuna ve sosyal tarihin bilinmeyen notları gibi bir merak duygusuna kaptırdığına göre amacınıza ulaşmışsınız” diyerek benim düşüncemi desteklemiştir.

“Yamalı Bohçam adlı eseri okudum… Eserle ilgili düşünce, görüş ve duygularımı içeren mektubumu saygı değer büyüğüme vefatı nedeniyle sunamadım.” diyor Kenan Üzmez. Devamla “ana sınıflarının açılması yurt dışı çalışmaları sonunda sayın Zekiye Gülşen’in sayesinde gerçekleşmiştir. Gelibolu-Lapseki arası ilk feribot seferleri de onun eserlerinden birisi… Kendisini minnet duygularımla anıyor, gani gani rahmet diliyorum…” diyor.

Basri Tezel de “Çok şeyi kısacık analiz etmişsin bravo Zekiye Gülsen’in yeğeni olarak herkesin ölmüşlerine rahmet diliyorum.” diyerek desteklemiştir.

Yazar arkadaşım Güven Tunç da “Ne güzel bir yazı olmuş yine… Kitabı söylemiştin Ali Abi hemen edinip okuyacağım. Kitaptaki umuda ihtiyacımız var. Anadolu’ya öğretmenliğe giden genç insanların coşkusuna…” diyerek katkı sunmuş yazıma…

“Teşekkürler Ali Erkan Güneri, ülkemizin karanlık günlerinde annemiz için yazdığınız aydın Türk Kadını örneği.” Gülter Gülsen Yosukaya böyle yazmış.

Yeğeni Sıdıka Tezel Kocaoğlu da “Sevgili halacığım Cumhuriyetin ilk temel taşlarına eğitime katkıda bulunan kadın emekçidir. Halacığımı rahmetle anarken Tüm emekçi kadınların gününü emeklerinin tam karşılığını almalarını dileyerek kutluyorum. Ayrıca halamın kitabını alıntılarıyla hatırlanmasını sağlayan Ali Bey’e teşekkürler.” diye yazıyı paylaşmış…

Kızı Ayşe Gülsen Güçlü ise paylaşımında ve yorumlarında “Sevgili dostum, komşum, arkadaşım Ali Erkan Güneri’nin 8 Mart armağanı”, “Sevgili Ali yüreğine kalemine sağlık. Annem Zekiye Gülsen bu kadar güzel anlatılabilirdi. Teşekkürler.” demiş ve kitabı bulmak isteyenlere “Canım annem onları Türk Anneler Derneği’ne vermişti. Kız çocuklarını okutmak amacıyla kullanılmıştı.” cevabını vermişti.

Arkadaşımız Alev Maro Salarvan ise “Bu güzel anne ışıklarda uyuyordur eminim Ayşe’ciğim… Evet iyi ki var olmuşlar aydınlanmanın kadınları…Ve bizler onlara ne çok özür borçluyuz… Anneciğini saygıyla, sevgiyle anıyorum… Bu arada Ali Erkan Güneri’nin de yüreğine, kalemine sağlık… Böylesi güzel anımsama, anımsatma için…” diyerek duygularını yansıtmıştır.

Figen Baykal ise “Bugün bu kadar güçlü kadınlar olabilsek belki de çok şeyi değiştirebilirdik.” yorumuyla dikkat çekti.

Sevgi Doğan ise “Önce yazınız için kaleminize, yüreğinize sağlık. Dürüst, çalışkan ve 3 dönem millet vekilliği yapmış çocuklarının yakınlarının boğazından bir lokma haram yedirmemiş bir insandı. Sadece halk için çalıştı şimdiki millet vekilleri gibi mal mülk edinmemiş örnek bir insandı. Işıklar içinde huzurlu yatsın. Mekânı cennet olsun teyzemin.” yorumu ile katkı vermiştir.

Erman Ertung: “Ne mutlu bana ilkokulda öğretmenim oldu… Türk Kadınının hası idi…”

Semra Caner: “…Gerçekten çok duygulandım. Senin mütevazı kişiliğinin altında yatan değerler seni de değerli kılıyor. Böylesi bir annenin evladı olmak gurur verici…”,

Mahmut Öktem: “Kalemine sağlık Ali. Sevgili Zekiye Hanımı görme şerefine eriştiğim için kendimi mutlu hissediyorum.”

Nurçin Merter: “Saygıdeğer bir annenin kızını tanımış ve arkadaş olduğum için kendimi mutlu hissediyorum…”

Ali Erkan Güneri

#YamalıBohçam #Kitapİncelemesi #KurtuluşSavaşı #CumhuriyetDönemi #Örnekİnsan #Biyografi #TürkiyedekiGüçlüKadınlar #TürkiyedeÖncüKadınlar #TürkiyedekiAnaokullarınınİlkAçılması #ZekiyeGülsen

0 notes

dailytafsirofquran · 2 months

Text

Tafsir Ibn Kathir: Surah Al-Hijr Ayah 10-13

In the Name of Allah, the Most Gracious, the Most Merciful.

15:10 Indeed, We sent (Messengers) before you (O Muhammad) amongst the earlier communities.

15:11 And there never came a Messenger to them but that they mocked him.

15:12 Thus We allow it to enter the hearts of the guilty.

15:13 They would not believe in it (the Qur'an); and already the example of the ancients has gone forth.

The Idolators of Every Nation made a Mockery of their Messengers

Allah says,

Indeed, We sent (Messengers) before you (O Muhammad) amongst the earlier communities. And there never came a Messenger to them but that they mocked him.

Consoling His Messenger for the rejection of the disbelieving Quraysh, Allah says that He has sent Messengers before him to the nations of the past, and no Messenger came to a nation but they rejected him and mocked him.

Then He tells him that He lets disbelief enter the hearts of those sinners who are too stubborn and too arrogant to follow His guidance.

Thus We allow it to enter the hearts of the guilty.

Anas and Al-Hasan Al-Basri said that this referred to Shirk.

They would not believe in it (the Qur'an);

and already the example of the ancients has gone forth.

meaning the destruction wrought by Allah on those who rejected His Messengers, and how He saved His Prophets and their followers in this world and in the Hereafter, is well known.

#allah #quran #revert #dua #islam #help #religion #revert help #ayat #hadith #revert help team

0 notes

ocontentsoul · 2 months

Text

﷽

➖➖➖

LOVE FOR PROPHET MUHAMMAD ﷺ

➖➖➖

A Criteria for True Faith

➖➖➖

Allah ﷻ says in the Qur'an:

قُل إِن كُنتُم تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونِي يُحبِبكُم اللهُ

Say if you Love Allah then follow me, Allah will love you.

[3:31]

Hasan Al Basri رحمه الله called this Ayah the Ayah of testing.

It tests the believers, that if they truly love Allah ﷻ, they will follow Muhammad ﷺ.

Anas ibn Malik رضي الله عنه reported: The Messenger of Allah ﷺ said, “None of you have faith until I am more beloved to him than his children, his father, and all of the people.”

[Sahih al-Bukha‌ri‌ 15, Sahih Muslim 44]

Narrated Abdullah bin Hisham رضي الله عنه:

We were with the Prophet ﷺ and he was holding the hand of Umar bin Al-Khattab.

Umar said to Him, "O Allah's Messenger (ﷺ)! You are dearer to me than everything except my own self."

The Prophet ﷺ said, "No, by Him in Whose Hand my soul is, (you will not have complete faith) till I am dearer to you than your own self."

Then Umar (رضي الله عنه) said to him, "However, now, by Allah, you are dearer to me than my own self."

The Prophet (ﷺ) said, "Now, O Umar, (now you are a believer).

[Sahih Bukhari 6632]

A major aspect of having Ihsaan, (the highest level of Imaan) is to love the Prophet ﷺ unconditionally above everyone else!

In a hadith narrated by Anas رضي الله عنه:

A man asked the Prophet (ﷺ) about the Hour (i.e. Day of Judgment) saying, "When will the Hour be?" The Prophet (ﷺ) said, "What have you prepared for it?" The man said, "Nothing, except that I love Allah and His Apostle." The Prophet (ﷺ) said, "You will be with those whom you love."

[Sahih al-Bukhari 3688]

The Sahaba رضي الله عنهم rejoiced like never before because of this Hadith!

Because of their complete love!

May Allah ﷻ make us among those love Him and His Messenger ﷺ and gather us among the righteous in the Hereafter.

آمِيْن

0 notes

muslumannotdefteri · 9 months

Text

Neyi Kaybettiğinizi Hatırlayın!

Ahlak yoksa, namaz yoksa, haram-helal hassasiyeti yoksa, kul ve kamu hakkı bilinci yoksa, ana-babaya hürmet, eşe nezaket yoksa, dili gıybet ve iftiradan, gözü haramdan, kalbi hasetten, mideyi haksız kazançtan, cebi faizden korumak yoksa, hangi partiden, cemaatten ve tarîkatten olursanız olun sonuçta kaybedenlerden olacağınızı asla unutmayın!

Çünkü yaşanmayan ve yalnızca ideolojik bir mensubiyete dönüşen bir inancın ne bu dünya da ne de ahirette size hiçbir faydası olamaz…

Kalbinize vakit ayırın!

Uzun süredir namazlarınızdan tat alamıyorsanız, okuduğunuz Kur’an kalbinize etki etmiyorsa, şöyle gönülden bir dua yapamıyorsanız, dinlediğiniz sohbetler ve nasihatler kulaklarınızı aşıp da bir türlü kalbinize ulaşamıyorsa ya ruhunuzu ihmal ediyorsunuz ya da ibadetin ruhunu kaybetmişsiniz demektir.

Hasan el-Basri diyor ki; “Üç şeyde tadı kaybedene kapı kapalıdır: zikirde, namazda ve Kur’an tilavetinde.” O halde kapıyı açmak için çabalayın! Kapıyı açacak olan samimiyettir. Önce rabbinize karşı samimi olun ki, tüm kapılar ardına kadar açılsın.

Bazı hesapları Allah’a bırakın!

Her kalp kırıklığının hesabını sormaya kalkmayın! Her iyiliğin karşılığını hemen beklemeyin! Çünkü bu dünya her kötülüğün hesabının sorulacağı ve her iyiliğin karşılığının tastamam alınacağı bir yer değildir.

Bazı hesapları Allah’a ve ahirete bırakın! İmam Şâfiî diyor ki: Kur'an'da öyle bir ayet vardır ki zalimin kalbine saplanan bir ok, mazlumun kalbine sürülen bir merhem gibidir. İşte o ayet; "Senin Rabbin hiçbir şeyi unutacak değildir." (Meryem, 64) ayetidir. Rahat olun! Ve bazı şeyleri Rabbimizin her hesabı soracağı ve her iyiliğin karşılığını vereceği güne erteleyin.

Allah’a teslim olarak özgürleşin!

Tüm korkularınızdan, kaygılarınızdan, endişe ve evhamlarınızdan Allah’a güvenerek kurtulun. Ecelin de rızkın da Allah’ın elinde olduğunu sakın unutmayın ve bilin ki gerçek özgürlük yalnızca âlemlerin rabbi olan Allah’a güvenmektir. Çünkü Efendimiz (s.a.s) buyuruyor ki; “İnsan kime ümit bağlamışsa ona havale edilir. Ümidini Allah'a bağlayanın işi ise yalnızca Allah'a aittir. İnsana ancak korktukları musallat edilir. Yalnızca Allah'tan korkana ise Allah hiç kimseyi musallat etmez” (Camiussağir, 2609)

Yaptığınızı yalnızca Allah için yapın!

Bir iş Allah için yapılmışsa, boşa yapılmış bir iş yoktur, heba edilmiş bir mal yoktur, israf edilmiş bir zaman yoktur, boşa akıtılmış bir damla ter yoktur, boşa konuşulmuş tek bir kelime yoktur.

Eğer Allah için olduğuna inanıyorsan kim ne derse desin sen inandığını söyle ve inandığının peşinden git. Çünkü Efendimiz (s.a.s) buyuruyor ki; “Allah'a ibâdet et ve Ona hiçbir şeyi ortak koşma. Kur'ân'ın gittiği tarafa sen de git. Küçük veya büyük olsun, kimden gelirse gelsin hakka yönel. İsterse bu kişi kızdığın ve sana uzak olan biri olsun. Küçük veya büyük kimden gelirse gelsin, bâtılı reddet. İsterse bu kişi sevdiğin ve akraban olan biri olsun.” (Camiussağir, 1134)

O büyük güne hazırlanın!

Dünyalık koşuşturmaların, siyasi ve ekonomik tartışmaların, geçici gündemlerin size ahireti unutturmasına asla izin vermeyin. Hayırdan hiçbir şeyi küçük görmeyin. Biriktirin çünkü cennet ancak küçük küçük biriktirilir.

Bazen az bir sadaka, bazen bir iyiliği tavsiye, bazen bir garibin duası, bazen anne-babaya hürmet, bazen eşe karşı güzel bir ahlak, hepsi cennet birikimidir. Biriktirin ve yarın için ne gönderdiğinize muhakkak bakın! Rabbimiz buyuruyor ki; "Kendiniz için önceden ne hayır gönderirseniz Allah katında onu bulacaksınız" (Bakara, 110)

Unutmayın! Her hain bakışın, göğüslerde gizlenen her sırrın, günaha meyleden her duygu kıpırtısının, kalplerde saklanan her hile, plan ve stratejinin hesabının verileceği bir güne ilerliyoruz. Çünkü bizim Rabbimiz "Gözlerin hain bakışlarını ve kalplerin ne gizlediğini bilir" (Mümin 19)

Dr. Abdulaziz KIRANŞAL

0 notes

islamic-methodologies-made-easy · 1 year

Text

Towards the end of the first century A.H., all of the companions had departed except one or two. Their students were scattered all around in many countries extending from India in the east to Spain in the west. Scholars in major cities were mainly following the teachings and opinions of the most knowledgeable companions who lived and taught in their cities. Some scholars traveled to the famous learning centers (Makkah, Madinah, Kufa, and Basra) seeking to learn from the followers living there. Later on, they returned to their homelands and transferred the knowledge they acquired. The end product was a huge scattered unclassified compilation of prophetic traditions, alongside explanations and opinions given by the companions and their students from the 2nd generation. Many discussions were made about all sorts of things: verses from the Qur’an, prophetic traditions, rituals and rites, obligations and prohibitions, spiritualties and materialism, and finally, the creed of faith. It was during one of the lessons given by Al-Hassan Al-Basry that one of his students debated with him about the Muslim who commits major sins (i.e. Adultery, backbiting, etc.), whether he or she should be considered a Muslim or not, and whether he shall be admitted into heaven or not. Al-Hassan saw that this person is still a Muslim and shall be recompensed according to all of his or her deeds, the good ones and the bad; if Allah wills, He shall forgive him, and if He wills, He shall punish him and later on admit him into heaven for being a believer. The student whose name was Wāsel Ibn ‘Ata’ (80-131 A.H.), rejected this opinion and said that the Muslim who commits major sins is a dissolute, he is neither a Muslim who has sincerely submitted to Allah nor a non-Muslim who disbelieved in Allah, but in a middle rank between having faith and disbelief; if he or she dies without sincere repentance, then he shall be admitted into the hellfire and shall never be forgiven. After rejecting his opinion, Wāsel retired from Al-Hassan’s educational class, and formed a group along with those who accepted his creedal views. They were called “The Nonconformists” (Al-Mu‘tazilah). Their creedal opinions were later on highly accepted by many Muslim scholars, and became the officially adopted opinion of the state during the first century of the ‘Abbāsid Caliphate. Meanwhile, with the rapid increase in the numbers of Muslims, the issues and questions about the Islamic rituals and the daily life practices increased. Whenever the need for advisory opinions from well learned jurists increased, the people sought the most notable and promising scholar in their city. Families started sending their children to learn about Islam at scholars’ hands; consequently, coteries started to form and grow inside almost every Islamic city. These coteries grew into communities, and the fame they scored depended on the number of their members and their efforts in spreading the opinions they learned from their Imams. Now the evolution of different schools of thought (Madhāheb fiqheyah) was something inevitable. Before the middle of the 2nd century, several schools of thought had already been formed by the intelligent scholars of the 4th generation. Among them are: 1. The school of Imam Abu Hanifah (80-150 A.H.) was domineering in Kufa. 2. The school of Imam Mālek Ibn Anas (93-179 A.H.) in Madinah. 3. The school of Imam Al-Awza‘i (87-157 A.H.) in Sham. 4. The school of Imam Al-Layth Ibn Sa‘d (94-175 A.H.) in Egypt. Other schools of thought were formed during that time but they didn’t have a huge number of followers and were never domineering. E.g., the school of Imam Zayd Ibn ‘Ali (76-122 A.H.), and the school of Imam Sufyan Ath-Thawri (97-161 A.H.).

#Islam #religion #imme #Islamic teachings #Islamic methodologies made easy

0 notes

dinaive · 1 year

Text

One of the most remarkable hadiths al-Bukhari narrated in his Sahih is from al-Hasan al-Basri, from Anas, from the Prophet -- Allah bless and greet him -- who related that after Allah allows him to intercede for the dwellers of the Fire, Allah shall say: "By My Power, by My Majesty, by My Supremacy, and by My Greatness! I shall take out of the fire whoever said: la ilaha illallah.

0 notes

tripwaw · 1 year

Text

D2 Ramadhan : Hasan Al-Basri

Kalau dimasa sahabat yang paling mengenai halal dan haram adalah muadz bin Jabbal. dizaman khalifah maka yang paling mengenai halal dan haram adalah Hasan Al-Basri. Seorang Khatib di Hasan AL-Basri.

Telah datang berita gembira kepada istri Rasulullah shallallahu ‘alaihi wa sallam, Ummu Salamah, bahwa budaknya yang bernama Khairah telah melahirkan seorang bayi laki-laki.

Ummul Mukminin hanyut dalam kegembiraan dan wajahnya tampak ceria dan berseri-seri. Dia mengutus seseorang untuk membawa ibu dan bayinya ke rumah selama masa-masa pemulihan pasca melahirkan. Khairah adalah budak yang paling beliau sayangi dan beliau telah rindu menantikan kelahiran bayi pertama dari budaknya itu.

Ummu Salamah berkata, “Kita akan memberi nama yang diberkahi Allah Subhanahu wa Ta’ala yaitu Hasan.” Lalu beliau mengangkat tangannya untuk mendoakan kebaikan bagi sang bayi.

Kebahagiaan atas kelahiran Hasan itu tidak hanya dirasakan oleh keluarga Ummul Mukminin Ummu Salamah saja. Namun juga dirasakan oleh seisi rumah di Madinah, yaitu di rumah sahabat utama yang juga penulis wahyu Rasulullah, Zaid bin Tsabit. Sebab ayah si bayi, yakni Yasaar, adalah budak Zaid bin Tsabit yang paling disayangi dan diutamakan di antara budak yang lain.

Hasan bin Yassar (yang pada akhirnya lebih terkenal dengan sebutan Hasan al-Bashri) tumbuh di salah satu rumah Nabi shallallahu ‘alaihi wa sallam, besar di pangkuan salah satu istri beliau, yaitu Hindun binti Suhail yang lebih sering dipanggil dengan Ummu Salamah.

Hubungan bayi yang beruntung itu dengan Ummu Salamah tidak hanya sebatas itu. Lebih jauh lagi, karena seringkali ibunda beliau, Khairah, harus keluar dari rumah untuk mengurus kebutuhan Ummul Mukminin sehingga harus meninggalkan bayinya. Bila sang bayi menangis karena lapar, maka Ummul Mukminin meletakkan bayi itu di pangkuannya, lalu disusui supaya diam. Karena rasa cintanya terhadap bayi itu, Ummul Mukminin bisa mengeluarkan air susu yang kemudian diminum oleh si bayi hingga merasakan kenyang dan diam dari tangisnya. Dengan demikian, kedudukan Ummu Salamah bagi Hasan al-Bashri adalah sebagai ibu dalam dua sisi. Pertama karena Hasan al-Bashri adalah seorang dari mukminin sedang Ummu Salamah adalah Ummul Mukminin. Kedua Ummu Salamah adalah ibu susuan bagi beliau.

Hasan dibesarkan dalam suasana yang diterangi oleh cahaya nubuwah dan meneguk sumber air jernih (ilmu) yang tersedia di rumah-rumah ummahatul mukminin. Beliau juga berguru kepada sahabat-sahabat utama di Masjid Nabawi. Beliau meriwayatkan dari Utsman bin Affan, Ali bin Abi Thalib, Abu Musa al-Asy’ari, Abdullah bin Umar, Abdullah bin Abbas, Anas bin Malik, Jabir bin Abdillah dan lain-lain.

Meski demikian, kekaguman yang paling menonjol jatuh kepada Ali bin Abi Thalib radhiyallahu ‘anhu. Dia mengagumi keteguhan agamanya, ketekunan ibadahnya, kezuhudannya terhadap kesenangan dunia, kefasihan lidahnya, hikmah-hikmahnya yang berkesan di hatinya, kemantapan tutur katanya dan nasihat-nasihatnya yang menggetarkan hati. Sehingga beliau berusaha berakhlak dengannya dalam hal takwa dan ibadah serta mengikuti jejaknya dalam memberikan keterangan dan kefasihan bahasanya.

Menginjak usia 14 tahun, ketika memasuki usia remaja, beliau berpindah bersama kedua orang tuanya ke Bashrah dan menetap di sana. Dari sinilah muncul julukan al-Bashri, yang dinisbahkan pada kota Bashrah. Lalu keutamaan beliau mulai dikenal orang-orang di Bashrah.

Di saat Hasan al-Bashri menjadi imam, kota Bashrah merupakan benteng Islam yang terbesar dalam bidang ilmu pengetahuan. Masjidnya yang agung penuh dengan para sahabat dan tabi’in yang hijrah ke sana dan halaqah-halaqah keilmuan dengan beraneka ragam dan coraknya memakmurkan masjid-masjid dan suraunya.

Hasan al-Bashri tinggal di masjid itu dan menekuni halaqah Abdullah bin Abbas, Habru umati Muhammad (Ustadnya umat Muhammad). Dia mengambil pelajaran tafsir, hadis, qiraah, fiqh, adab, bahasa dan sebagainya. Hingga beliau menjadi seorang ulama besar dan fuqaha yang terpercaya.

Maka, umat banyak menggali ilmunya, mendantangi majelisnya serta mendengarkan ceramahnya yang mampu melunakkan jiwa-jiwa yang keras dan mencucurkan air mata orang-orang yang terlanjur berbuat dosa. Banyak orang terpikat dengan hikmahnya yang mempesona.

Nama Hasan al-Bashri telah menyebar di seluruh daerah dan dikenal di mana-mana.

Para gubernur dan khalifah menanyakan dan mengikuti beritanya.

Khalid bin Shafwan bercerita. “Aku bertemu dengan Maslamah bin Abdul Malik di daerah Hirah, beliau berkata, ‘Wahai Khalid, ceritakan kepadaku tentang Hasan al-Bashri, aku rasa engkau lebih mengenalnya dari yang lain.”

Aku berkata, “Semoga Allah menjaga Anda. Saya sebaik-baik orang yang akan memberikan keterangan tentang Hasan al-Bashri wahai Amir, karena saya adalah tetangga sekaligus muridnya yang setia. Saya lebih mengenal beliau daripada orang Bashrah lainnya’.”

Beliau berkata, “Ceritakan apa yang Anda ketahui tentangnya.” Saya berkata, ‘Beliau adalah orang yang hatinya sama dengan lahiriyahnya, perkataannya serasi dengan perbuatannya. Jika menyuruh perkara yang ma’ruf, maka beliau pula yang paling sanggup melakukannya. Jika melarang yang mungkar, beliau pula yang paling mampu meninggalkannya. Saya mendapatinya sebagai orang yang tidak memerlukan pemberian; dan zuhud terhadap apa yang ada di tangan orang lain. Sebaliknya saya dapati betapa orang-orang memerlukan dan menginginkan apa yang dimilikinya.”

Maslamah berkata, “Cukup wahai Khalid, cukup. Bagaimana kaum itu bisa sesat, bila ada orang semisal dia di tengah-tengah mereka?”

Ketika Hajjaj bin Yusuf ats-Tsaqafi berkuasa di Irak, bertindak sewenang-wenang dan kejam di wilayahnya, Hasan al-Bashri adalah termasuk dalam bilangan sedikit orang yang berani menentang dan mengecam keras akan kezaliman penguasa itu secara terang-terangan.

Suatu ketika, Hajjaj membangun istana yang megah untuk dirinya di kota Wasit. Ketika pembangunan selesai, diundangnya orang-orang untuk melihat dan mendoakannya. Hasan al-Bashri tak mau menyia-nyiakan kesempatan yang baik di mana banyak orang sedang berkumpul. Dia tampil memberikan ceramah, mengingatkan mereka agar bersikap zuhud di dunia dan menganjurkan manusia untuk mengejar apa yang ada di sisi Allah Subhanahu wa Ta’ala.

Begitulah, ketika Hasan al-Bashri tiba di tempat itu dan melihat begitu banyak orang-orang mengelilingi istana yang megah dan indah dengan halamannya yang luas, beliau berdiri untuk berkhutbah. Di antara yang beliau sampaikan adalah: “Kita mengetahui apa yang dibangun oleh manusia yang paling kejam dan kita dapati Fir’aun yang membangun istana yang lebih besar dan lebih megah daripada bangunan ini. Namun kemudian Allah membinasakan Fir’aun beserta apa yang dibangunnya. Andai saja Hajjaj bahwa penghuni langit telah membencinya dan penduduk bumi telah memperdayakannya…”

Beliau terus mengkritik dan mengecam hingga beberapa orang mengkhawatirkan keselamatannya dan memintanya berhenti: “Cukup Wahai Abu Sa’id, cukup.”

Namun Hasan al-Bashri berkata, “Wahai saudaraku, Allah Subhanahu wa Ta’ala telah mengambil sumpah dari ulama agar menyampaikan kebenaran kepada manusia dan tak boleh menyembunyikannya.”

Keesokan harinya Hajjaj menghadiri pertemuan bersama para pejabatnya dengan memendam amarah dan berkata keras: “Celakalah kalian! Seorang dari budak-budak Basrah itu memaki-maki kita dengan seenaknya dan tak seorang pun dari kalian berani mencegah dan menjawabnya. Demi Allah, akan kuminumkan darahnya kepada kalian wahai para pengecut!” Hajjaj memerintahkan pengawalnya untuk menyiapkan pedang beserta algojonya dan menyuruh polisi untuk menangkap Hasan al-Basri.

Dibawalah Hasan al-Basri, semua mata mengarah kepadanya dan hati mulai berdebar menunggu nasibnya. Begitu Hasan al-Basri melihat algojo dan pedangnya yang terhunus dekat tempat hukuman mati, beliau menggerakkan bibirnya membaca sesuatu. Lalu berjalan mendekati Hajjaj dengan ketabahan seorang mukmin, kewibawaan seorang muslim, dan kehormatan seorang da’i di jalan Allah.

Demi melihat ketegaran yang demikian, mental Hajjaj menjadi ciut. Terpengaruh oleh wibawa Hasan al-Basri, dia berkata ramah: “Silahkan duduk di sini wahai Abu Sa’id, silahkan..”

Seluruh yang hadir menjadi bengong dan terheran-heran melihat perilaku amirnya yang mempersilahkan Hasan al-Basri duduk di kursinya. Sementara itu, dengan tenang dan penuh waibawa Hasan al-Basri duduk di tempat yang disediakan. Hajjaj menoleh kepadanya lalu menanyakan berbagai masalah agama, dan dijawab Hasan al-Basri dengan jawaban-jawaban yang menarik dan mencerminkan pengetahuannya yang luas.

Merasa cukup dengan pertanyaan yang diajukan, Hajjaj berkata, “Wahai Abu Sa’id, Anda benar-benar tokoh ulama yang hebat.” Dia semprotkan minyak ke jenggot Hasan al-Basri lalu diantarkan sampai di depan pintu.

Sesampainya di luar istana, pengawal yang mengikuti Hasan al-Basri berkata, “Wahai Abu Sa’id sesungguhnya Hajjaj memanggil Anda untuk suatu urusan yang lain. Ketika Anda masuk dan melihat algojo dengan pedangnya yang terhunus, saya lihat Anda membaca sesuatu, apa sebenarnya yang Anda lalukan ketika itu?”

Beliau berkata, (Aku berdoa) “Wahai Yang Maha Melindungi dan tempatku bersandar dalam kesulitan, jadikanlah amarahnya menjadi dingin dan menjadi keselamatan bagiku sebagaimana Engkau jadikan api menjadi dingin dan keselamatan bagi Ibrahim.”

Kejadian serupa sering dialami Hasan al-Basri berhubungan dengan para wali negeri dan amir, di mana beliau selalu lolos dari setiap kesulitan tanpa menjatuhkan wibawanya di mata para penguasa tersebut dengan lindungan dan pemeliharaan Allah Subhanahu wa Ta’ala.

Setelah wafatnya khalifah yang zuhud Umar bin Abdul Aziz, kekuasaan beralih ke tangan Yazid bin Abdul Malik. Khalifah baru ini mengangkat Umar bin Hubairah al-Faraqi sebagai gubernur Irak sampai Khurasan. Yazid ditengarai telah berjalan tidak seperti jalannya kaum salaf yang agung. Dia senantiasa mengirim surat kepada walinya, Umar bin Hubairah agar melaksanakan perintah-perintah yang ada kalanya melenceng dari kebenaran.

Untuk memecahkan problem itu, Umar bin Hubairah memanggil para ulama di antaranya asy-Sya’bi dan Hasan al-Basri. Dia berkata: “Sesungguhnya Amirul Mukminin, Yazid bin Abdul Malik telah diangkat oleh Allah Subhanahu wa Ta’ala sebagai khalifah atas hamba-hamba-Nya. Sehingga wajib ditaati dan aku diangkat sebagai walinya di negeri Irak sampai kupandang tidak adil. Dalam keadaan yang demikian, bisakah kalian memberikan jalan keluar untukku, apakah aku harus menaati perintah-perintahnya yang bertentangan dengan agama?”

Asy-Sya’bi menjawab dengan jawaban yang lunak dan sesuai dengan jalan pikiran pemimpinnya itu, sedangkan Hasan al-Basri tidak berkomentar sehingga Umar menoleh kepadanya dan bertanya, “Wahai Abu Sa’id, bagaimana pendapatmu?”

Beliau berkata, “Wahai Ibnu Hubairah, takutlah kepada Allah atas Yazid dan jangan takut kepada Yazid karena Allah. Sebab ketahuilah bahwa Allah Subhanahu wa Ta’ala bisa menyelamatkanmu dari Yazid, sedangkan Yazid tak mampu menyelamatkanmu dari murka Allah. Wahai Ibnu Hubairah, aku khawatir akan datang kepadamu malaikat maut yang keras dan tak pernah menentang perintah Rabb-nya lalu memindahkanmu dari istana yang luas ini menuju liang kubur yang sempit. Di situ engkau tidak akan bertemu dengan Yazid. Yang kau jumpai hanyalah amalmu yang tidak sesuai dengan perintah Rabb-mu dan Rabb Yazid.”

“Wahai Ibnu Hubairah, bila engkau bersandar kepada Allah dan taat kepada-Nya, maka Dia akan menahan segala kejahatan Yazid bin Abdul Malik atasmu di dunia dan akhirat. Namun jika engkau lebih suka menyertai Yazid dalam bermaksiat kepada Allah, niscaya Dia akan membiarkanmu dalam genggaman Yazid. Dan sadarilah wahai Ibnu Hubairah, tidak ada ketaatan bagi makhluk, siapapun dia, bila untuk bermaksiat kepada Allah.”

Umar bin Hubairah menangis hingga basah jenggotnya karena terkesan mendengarnya. Dia berpaling dari asy-Sya’bi kepada Hasan al-Basri, Umar semakin bertambah hormat dan memuliakannya. Setelah kedua ulama itu keluar dan menuju ke masjid, orang-orang pun datang berkerumun ingin mengetahui berita pertemuan mereka dengan amir Irak tersebut.

Asy-Sya’bi menemui mereka dan berkata; “Wahai kaum barangsiapa mampu mengutamakan Allah atas makhluk-Nya dalam segala keadaan dan masalah, maka lakukanlah. Demi yang jiwaku ada di tangan-Nya, semua yang dikatakan Hasan al-Basri kepada Umar bin Hubairah juga aku ketahui. Tapi yang kusampaikan kepadanya adalah untuk wajahnya, sedangkan Hasan al-Basri menyampaikan kata-katanya demi mengharap wajah Allah Subhanahu wa Ta’ala. Maka aku disingkirkan Allah Subhanahu wa Ta’ala dari Ibnu Hubairah, sedangkan Hasan al-Basri didekati dan dicintai…”

Allah memberikan karunia umur kepada Hasan al-Basri hingga berusia lebih dari 80 tahun dan telah memenuhi dunia ini dengan ilmu, hikmah dan fiqih. Warisan yang diunggulkannya bagi generasi kini di antaranya adalah kehalusan dan nasihat-nasihatnya yang mampu menyegarkan jiwa dan mampu menyentuh hati, menjadi petunjuk bagi mereka yang lalai akan hakikat kehidupan dunia serta ihwal manusia dalam menyikapi dunia.

Beliau pernah ditanya oleh seseorang tentang dunia dan keadaannya. Beliau berkata, “Anda bertanya tentang dunia dan akhirat. Sesungguhnya perumpamaan dunia dan akhirat adalah seperti timur dan barat, bila satu mendekat, maka yang lain akan menjauh.”

Dan Anda memintaku supaya menggambarkan tentang keadaan dunia ini. Maka aku katakan bahwa dunia diawali dengan kesulitan dan diakhiri dengan kebinasaan, yang halal akan dihisab dan yang haram akan berujung siksa. Yang kaya akan menghadapi ujian dan fitnah, sedang yang miskin selalu dalam kesusahan.”

Adapun jawaban terhadap pertanyaan orang lain tentang keadaannya dan keadaan orang lain dalam menyikapi dunia beliau berkata, “Duhai celaka, apa yang telah kita perbuat atas diri kita? Kita telah menelantarkan agama kita dan menggemukkan dunia kita, kita rusak akhlak kita dan kita perbaharui rumah, ranjang serta pakaian kita. Bertumpu pada tangan kiri, lalu memakan harta yang bukan haknya.

Makanannya hasil menipu, amalnya karena terpaksa, ingin yang manis setelah yang asam, ingin yang panas setelah yang dingin, ingin yang basah setelah yang kering, hingga manakala telah penuh perutnya ia berkata, “Wahai anakku, ambill obat pencerna.” Hai orang yang dungu, sesungguhnya yang kau cerna itu adalah agamamu.

Mana tetanggamu yang lapar?

Mana yatim-yatim kaummu yang lapar?

Mana orang miskin yang menantikan uluranmu?

Mana nasihat Allah Subhanahu wa Ta’ala dan rasul-Nya?

Kalau saja engkau sadari hisabmu. Tiap kali terbenam matahari, berkuranglah satu hari usiamu dan lenyaplah sebagian yang ada padamu.”

Kamis malam di bulan Rajab 110 H, Hasan al-Basri pergi memenuhi panggilan Rabb-nya. Pagi harinya menjadi pagi duka cita bagi kota Bashrah.

Jenazahnya dimandikan, dikafani dan dishalatkan setelah shalat Jumat di masjid Jami Basrah, masjid tempat di mana beliau menghabiskan banyak waktu hidupnya, belajar dan mengajar serta menyeru ke jalan Allah.

Orang-orang mengiringkan jenazahnya dan hari itu tak ada shalat ashar di Masjid Jami tersebut karena tak ada yang menegakkannya. Dan shalat jamaah ashar tidak pernah absen sejak dibangunnya masjid itu kecuali di hari itu. Hari di mana Hasan al-Basri berpulang ke haribaan Rabb-nya.

Sumber: Mereka adalah Para Tabi’in, Dr. Abdurrahman Ra’at Basya, At-Tibyan, Cetakan VIII, 2009 Read more https://kisahmuslim.com/2812-kisah-tabiin-hasan-al-bashri.html

0 notes

ummharoon · 1 year

Text

Protect your tongue!

Al-Fudhayl Ibn ‘Iyaadh said I know some of my friends who would remain silent from a Friday to a Friday – meaning from one Friday to another Friday, they would not say anything but some Qur’an, Dhikr and Ibaadah. They protected their tongues. Abu Na’eem and Ibn Abi Dunya narrated that Ibn Abbaas spoke to his tongue and he told his tongue – speak good and you will succeed, otherwise you will regret it. He was warning his tongue and reminding himself that it is a dangerous muscle. Ibn Abbaas said it reached me that there is no bigger enemy to one than his own tongue on The Judgment Day.

Let your example be the Prophet Muhammad ﷺ. Anas Ibn Maalik said he served him for ten years and he never said 'Uff' to him. That is how you really know someone – when you live with them and you interact with them. Anas even said that sometimes he did not do stuff the Prophet ﷺ told him to do. He never said 'Uff' to him, yelled or screamed at him or cursed him.

Get in the habit of contemplating what you say before you utter it. Al-Hasan al-Basri said one who does not restrain his tongue does not know his Deen.

Whatever words you have, they are your prisoner. You have got them as a prisoner and you have control over them. Feel good that they are your prisoner. Once you let them out, you are their prisoner. You have become a prisoner to them and you have to handle their consequences in this Dunya and before Allah.

Shaykh Ahmad Jibrīl حفظه الله

0 notes

jami-attirmidhi · 2 years

Text

JAMI’at-TIRMIDHI: The Book on Business: Hadith 1625

Narrated 'Aishah:

"The Messenger of Allah (ﷺ) was wearing two thick Qitri garments on. When he would sit, he would sweat since they were so heavy for him. Some clothes arrived from Ash-Sham for so-and-so, the Jew. I said: 'Perhaps you could dispatch a request to him to buy some garments (on credit) from him until it is easy (to pay). So he sent a message to him and he said: 'I know what he wants. He only wants to take away my wealth' or 'my Dirham.' So the Messenger of Allah (ﷺ) said: 'He has lied, indeed he knows that I am the one with the most Taqwa among them, and the best at fulfilling trusts among them.'"

[He said:] There are narrations on this topic from Ibn 'Abbas, Anas, and Asma' bint Yazid.

[Abu 'Eisa said:] The Hadith of 'Aishah is Hasan Sahih Gharib Hadith. Shu'bah has also reported it from 'Umarah bin Abi Hafsah.

He said: I heard Muhammad bin Firas Al-Basri saying: "I heard Abu Dawud At-Tayalisi saying: 'One day Shu'bah was asked about this Hadith, and he said: "I will not narrate it to you (people) until you stand up before Harami bin 'Umarah [bin Hafsah] to kiss his head." He said: 'And Harami was there among the people.'"

[Abu 'Eisa said:] Meaning: "approving of this Hadith."

Reference : Jami` at-Tirmidhi 1213

In-book reference : Book 14, Hadith 12

English translation : Vol. 3, Book 12, Hadith 1213

0 notes

viperhan · 2 years

Text

Mersin Erdemli Arpaçbahşiş Auro Resort Kiralık 1+1 Eşyalı Daire

Yeni İlan https://www.vipemlak.com/konut/kiralik/mersin-erdemli-arpacbahsis-auro-resort-kiralik-11-esyali-daire/?utm_source=TR&utm_medium=Tumblr+%230&utm_campaign=SNAP%2Bfrom%2BV%C4%B0PGAYR%C4%B0MENKUL

Mersin Erdemli Arpaçbahşiş Auro Resort Kiralık 1+1 Eşyalı Daire

Mersin Erdemli Arpaçbahşiş Auro Resort Kiralık 1+1 Eşyalı Daire Arpaçbahşiş Auro Resort Kiralık dairemiz denize ve ana yola yakın bir konumdadır. Bu nedenler ulaşım oldukça kolaydır. Auro Resort sitesi havuzlu, geniş yeşil peyzajı bulunan yönetimi aktiftir Sitede site görevlileri mevcuttur. Basri Kış Auro Resort sitesi 2+1 1+1 dairelerden oluşmaktadır. Auro Resort sitesinin denize mesafesi 150 […]

0 notes

buyaprofdrhasmaarifma · 2 years

Text

Buya Syafii dan Muhammadiyah Sumpur Kudus

Sidiq Wahyu Oktavianto Selasa, 31-5-2022 | - Dilihat: 188

banner

Oleh: Sidiq Wahyu Oktavianto

Setelah hampir sebulan di Yogya, saatnya kembali ke Sumpur Kudus. Rabu, 15 Mei 2022 pukul 09.00, bersama dengan uda Asmul Khairi, ust Ikhwan Ahada, Ust Alfian, pak Anas, dan bang Yuda dari Payakumbuh, kami berkesempatan menjenguk Buya di RS PKU Muhammadiyah Gamping, sekaligus saya berpamitan kepada Buya untuk kembali ke Sumpur Kudus via darat.

Pagi itu rasanya keadaan Buya semakin membaik. Sebelumnya senin, 16 Mei 2022, saya bersama mas Erik Tauvani dan mas Ridha Basri juga menjenguk Buya, dua hari setelah Buya masuk rumah sakit. Saat itu Buya untuk bernafas saja agak sulit, masih belum normal.

Obrolan pagi itu ternyata tidak berbeda jauh dengan pertemuan saya sebelumnya dengan Buya. kalau sebelumnya kita membahasa tentang Muhamamdiyah Sumpur Kudus secara historis. pagi itu kami mengobrol tentang bagaimana Muhammadiyah Sumpur Kudus ini tetap bisa hidup.

Buya meminta kami untuk mendata segala aset dan AUM yang ada di Sumpur Kudus. Cabang Muhammadiyah Sumpur Kudus sendiri memiliki 3 TK Aisyiyah, 1 Panti Asuhan, 1 Masjid, dan beberapa petak sawah serta sebidang kebun karet yang baru saja dibelikan Buya untuk Muhamamdiyah Sumpur Kudus.

PCM Sumpur Kudus memang bukan PCM Besar, bahkan bisa dikatakan kecil. Muhammadiyah Sumpur Kudus menurut Buya baru bangkit sekitar tahun 2000. Namun setelah lebih dari 20 tahun Muhammadiyah Sumpur Kudus bangkit, belum juga ada tanda-tanda kemajuan. Muhammadiyah Sumpur kudus ini kecil namun memiliki aset yang potensial.

Di akhir hayatnya pun Buya masih memikirkan Muhammadiyah tingkat cabang. sebelum Buya sakit pada Maret lalu, Buya sering menyampaikan kepada kami bahwa akan ada agen LPG di Sumpur Kudus. Keuntungannya nanti juga akan dibagi kepada PCM Sumpur Kudus sebagai sumber pemasukan.

Kehadiran Bang Yuda yang mengurus agen LPG wilayah Sijunjung dan sekitarnya itu menegaskan bahwa keuntungannya akan dibagi dengan cabang Muhammadiyah Sumpur Kudus. Agen LPG ini, dengan bantuan Buya, adalah satu-satunya yang ada di Sumpur Kudus.

Meskipun raga Buya sudah tidak bersama kita lagi. Namun Buya masih saja menghidupi Muhammadiyah. Ketika Buya ditawarkan untuk dirawat di salah satu rumah sakit terkemuka di Jakarta, Buya tetap memilih di PKU Muhammadiyah Gamping. Bahkan beliau minta dimakamkan di pemakaman husnul Khatimah Milik Muhammadiyah.

Sepeninggalan Buya, PCM Sumpur Kudus memiliki PR besar untuk memajukan Muhamamdiyah. Mari kita sebagai anak, ponakan, serta masyarakat Sumpur Kudus untuk saling bahu membahu untuk memajukan Muhammadiyah Sumpur Kudus sehingga Kehadiran Muhammadiyah Sumpur KudusbBisa dirasakan manfaatnya oleh masyrakat.

Buya berpesan kepada kita, "Mengurus Muhammadiyah tidak akan menjadikan orang Miskin". Buya juga pernah mengatakan, "Mengurus Muhammadiyah memang melelahkan, tetapi jika niatnya tulus pasti membahagiakan."