#rant lang saglit | Explore Tumblr Posts and Blogs

forsungie · 1 year

Text

GETAWAY CAR

pairings. park jisung x female reader x ex-boyfriend jaemin

genre. mature content, angst | requested!

content. fast paced, implied cheating (sa exam!), best friend haechan, very short car sex part

playlist. migraine by moonstar88, kisapmata by rivermaya, beer by itchyworms, hayaan by cup of joe, rebound by silent sanctuary, getaway car by taylor swift, sana by i belong to the zoo

author’s note. not proofread, pag pasensyahan niyo na if may typos and grammatical errors dahil tinamad na ko :') enjoy reading and feel free to send me feedbacks! 🩷

“badtrip, monday na monday nagpasurprise long quiz prof namin,” rant sayo ni haechan habang kumakain ng inorder nitong tapsilog.

nasa katabing cafeteria ng campus niyo kayo ngayon ng kaibigan mo dahil kakatapos lang ng klase mo at sakto namang nag aya si haechan kumain sa labas ng campus dahil free cut naman daw niya. ayaw daw niyang kumain sa canteen ng university niyo dahil bukod sa hindi na masarap ay mahal pa. wala ka ng next class, pero napag usapan niyo ni jisung na kakain kayo sa labas bilang bayad niya sayo sa pagtulong mo sa kaniya mag review last week kaya hindi ka pa umuuwi.

“hulaan mo kung nakailan ako,” natatawa pa nitong sabi sayo.

“half?” hula mo naman.

umiling si haechan, “twenty two over fifty.”

“gago kasi ni jeno, nag usap kaming mag kokopyahan kami tapos nung magsasagot na tinakpan papel niya, tarantado,” dagdag nito, napapailing pa.

“speaking of the devil, ayan oh,” turo mo sa parating na si jeno.

tumayo naman si haechan para hampasin ito, “pakyu, boi, taksil ka.”

“nakailan ka, jen?” baling mo sa isa.

“thirty nine over fifty,” nakangisi nitong sagot sayo, “nakikinig kasi ako, hindi kagaya ng iba dyan,” parinig nito kay haechan.

“madapa ka sana,” bulong ni haechan.

“uy, gago, nakalimutan ko tuloy yung sasabihin ko,” kalabit nito kay haechan, “nagpunta ko dito para sunduin ka, nasa room na si sir!”

“akala ko ba free cut?!”

“hindi daw! tara na,” hinila ni jeno si haechan palabas ng cafeteria, “una na kami, y/n!”

napailing ka na lang sa kagaguhan ng dalawa at saka akmang aalis na rin sana ng cafeteria nang tumunog ang cellphone mo. it was jisung who texted, tinatanong kung tapos na ang klase mo. imbis na mag reply ay pinindot mo na lang ang call button.

“hi,” halata sa tono ng boses ng binata na nakangiti ito sa likod ng telepono.

“nandito ako sa cafeteria sa tabi ng campus, kakatapos lang ng class ko, sinamahan ko lang si hyuck kumain,” sagot mo.

“patapos na rin klase ko,” aniya, “nag paalam lang ako mag cr saglit para masagot tawag mo.”

natawa ka naman, “sorry, akala ko tapos na klase mo. sige na, bumalik ka na muna, itext mo na lang ako pagkatapos, intayin kita.”

mukhang pinaglalaruan ka ng tadhana dahil nang palabas ka na ng cafeteria ay nakasalubong mo si jaemin kasama ang mga kaibigan niyang sila yangyang. nag dalawang isip ka pa nung una kung babatiin mo ang mga ito, pero naunahan ka ni yangyang, “y/n! bakit mag isa ka? nasaan sila hyuck?” tanong nito at saka ka niyakap.

“kakaalis lang, sinundo ni jen— bigla daw dumating prof nila,” sagot mo.

tipid na ngiti at tango lamang ang ibinigay sayo ni jaemin, mukhang na a-awkwardan rin sa sitwasyon, though madalas naman kayong magkita around the campus ay awkward at mahirap pa rin para sayo. mahirap naman kasi talagang mag kunwari na parang wala lang nangyari sainyong dalawa dahil ilang taon rin yon. mahirap kalimutan yon nang ganun-ganun lang.

bigla kang nanghina pagkatapos ng interaction na yon, sa tuwing makikita mo siya pakiramdam mo bumagsak ang langit at lupa sayo. imbis na bumalik sa campus para intayin si jisung ay napag desisyunan mong umuwi na lang. you feel like crying and so you did.

“it’s okay to cry, angel, crying doesn’t mean you’re weak,” palaging paalala sayo ni jaemin noon.

naalala mo pa ay sinabi niya sayo iyon noong namatay ang alaga mong aso na siya ang nagbigay. sobrang lungkot mo that time kaya niyakap ka niya, at doon pa lang tumulo ang mga luha mong kanina mo pa pinipigilan.

“i will cry with you.”

but not anymore.

after hours of crying in your room, saka mo lang naalala si jisung. nawala na sa isip mong kailangan mo siyang imessage para sabihing nauna ka nang umuwi at mag sorry.

ji, sorry umuwi na ko, bigla kasing sumama pakiramdam ko :(

sent at 6:02pm

it took three minutes for jisung before texting back.

no, it’s okay, kumusta na pakiramdam mo? uminom ka na ba ng gamot? dalhan ba kita? you should’ve told me na masama pakiramdam mo para hindi na kita pinag intay

you’re very glad to have someone like jisung that’s why you treasure him so much. sobrang swerte mo magkaroon ng kaibigang kagaya niya sa tabi mo every time na kailangan mo siya and you’re very aware of that. hinding hindi mo gugustuhing mawala siya sayo.

i’m good na! i took a nap as soon as i got home, so medyo okay na rin ako. thank you, ji! bawi ako sayo :')

sent at 6:08pm

days has passed quickly. december na at isang linggo na lang ay christmas eve na. you and your friends decided to go to tagaytay for a three day vacation bago mag pasko since you and your friends will be spending christmas with your family and relatives.

sa kabilang banda, napag desisyunan na ni jisung na umamin sayo sa huling araw ng bakasyon niyo sa tagaytay. it took him years bago nabuo ang desisyon niya and this time he’s very sure of it. he’s willing to take the risk if it’s you.

you have no idea na alam ng mga kaibigan mo na gusto ka ni jisung, not until the confession happened. to be honest, you didn’t know what to feel. you’re happy to know that he likes you, but half of you knows na hindi ka pa fully moved on from jaemin. and haechan knows it, he’s your best friend after all.

“please lang, y/n... matalino ka, gamitin mo ang utak mo,” haechan was very frustrated because of the news, “masasaktan mo lang si jisung, magkakasakitan lang kayong dalawa,” napahilamos na lang ito ng mukha sa stress.

after months of you and jisung’s set up, naisipan mo nang ikwento ito kay haechan. nalaman nito na may nangyayari sa inyong dalawa ni jisung as friends kahit alam ni jisung na hindi ka pa nakakamove on ay pumayag ito sa set up. well... you both enjoyed each other’s company.

“haah... malapit na ko, ji...” ungol mo habang hingal na hingal sa pagbaba at taas sa ibabaw ni jisung.

nasa kotse kayo ni jisung ngayon, ihahatid ka lang sana niya pauwi sa inyo galing sa campus. hindi mo rin alam kung paano kayo nauwi sa ganitong sitwasyon. one second, you were sitting on the passenger seat and the next, you were bouncing on top of him.

“fuck, you feel so good, angel... so tight around me...” he groaned while holding your hip to help you bounce on his cock.

“matulog ka na muna at pag isipan mo yung mga sinabi ko sayo,” paalam sayo ni haechan.

you did. pinag isipan mo ang mga payo sayo ni haechan. ang totoo niyan ay alam mo naman sa sarili mong mali ang ginagawa mo, pero hindi mo alam ang gagawin. siguro nga ay dahil sa ginawa mo ng distraction si jisung para lang masabing nakamove on ka na kay jaemin.

sa dalawang linggong nakalipas ay hindi mo nireplyan ang mga messages sayo ni jisung. hindi mo alam ang gagawin kaya naisipan mong mas mabuti kung iwasan mo na lang muna si jisung habang nag iisip ka. today is jisung’s birthday at ni-bati sa text o call ay hindi mo ginawa. in fact, may birthday party na magaganap si jisung ngayong gabi at pilit kang inaaya nila jeno na pumunta.

nang dumalaw ang hating gabi ay may nangyaring hindi mo inaasahan. kumakatok lang naman si jaemin sa bahay niyo, at lasing na lasing. tawag ito nang tawag sa pangalan mo kaya ginising ka ng mama mo para pagbuksan ng pinto ang binata.

“j-jaemin... anong ginagawa mo dito?” gulat na tanong mo sa binata.

“y/n... miss na miss na kita... alam mo ba yon?” jaemin murmured, lasing na lasing na ito at hindi na makatayo nang diretso kaya inalalayan mo.

nangilid ang mga luha sa mata mo nang marinig ang mga salitang iyon galing sa bibig ni jaemin, “lasing ka lang, umuwi ka na sa inyo, jaemin.”

mapait na tumawa si jaemin, “jaemin? you used to call me ‘love’...” he whispered.

tumango ka, “yes, used to...” you whispered back.

kahinaan mo si jaemin at alam mo yon. simula nang maghiwalay kayo marinig mo lang ang ngalan niya nanghihina ka na. pakiramdam mo tuwing mababanggit si jaemin naririnig mong nababasag ang puso mo.

“hindi ako makatulog nang hindi ka iniisip... naaalala kita sa lahat ng bagay...” panimula nito, “sorry kung... sorry kung sumuko ako, nasaktan lang rin naman ako. nagkakasakitan lang tayo.”

“you were the best thing that ever happened to me and i hope you know that. alam kong wala na tayong pagasa... alam kong hindi na natin kayang buuin pa nang paulit ulit ang matagal nang nasira. sinubukan naman natin,” dagdag nito habang pilit pinipigilang umiyak sa harap ng dalaga, “nandito ako dahil gusto ko lang na marinig mula sayo. para rin makausad na tayo peraho kahit paano. kasi hindi ko kayang nakikita na nahihirapan ka nang dahil sa akin...”

nakayuko ka lang at patuloy sa paghikbi habang pinakikinggan si jaemin.

muli kang tumango, “tama na, jaemin.”

mas lalo lamang lumakas ang hikbi mo nang sabihin mo ang mga salitang yon. biglang nag flashback sa utak mo yung limang taon na kasama mo siya.

“pwede ba kitang yakapin? kahit sa huling pagkakataon.” tanong ng binata.

imbis na sumagot ay tumakbo ka palapit kay jaemin at saka ito niyakap nang mahigpit. agad ka namang niyakap pabalik ni jaemin. mas lalo kang nanghina nang marinig itong umiyak sa balikat mo. naging triple ang sakit na nararamdaman mo... dahil ang unang beses na umiyak si jaemin sayo ay noong sinagot mo siya. ibang iba ang dahilan ng pagtangis niya ngayon. damang dama mo ang sakit sa hikbi ng binata.

habang si jisung, ibang ideya ang nakuha. nakaupo ito sa loob ng sasakyan niya sa malayo habang pinapanood kayong dalawa. simula pa lang naman ng laban alam na ni jisung na si jaemin pa rin.

dahil si jaemin naman talaga. it was him even from the very start at wala siyang laban.

habang pinapanood kayo ni jisung, ang hindi niya alam ay may nanonood rin sa kaniyang umiyak.

haechan is crying with him.

click here for bonus part!

#park jisung fic #nct dream fic #park jisung imagine #nct dream imagine #park jisung angst #nct dream angst #park jisung smut #nct dream smut #na jaemin fic #na jaemin angst #na jaemin imagine

90 notes · View notes

solreix · 6 months

Text

series of events where osamu miya may be keeping on burning bridges between being your roommate and... your what?

madalas kang pagod. sa acads. sa byahe. sa buhay. what if may osamu miya ka namang kasama?

ang alam mo kasi, roommate lang. pero gawain ba talaga ng roommate na gumising nang mas maaga sa'yo para lang masiguradong makakain ka ng breakfast?

"yn, kain na rito. saglit lang kumain." rinig mong katok niya mula sa labas ng kwarto mo.

mabilis kang napakislot nang mapansing nakatulugan mo na ang binabasa. agad kang tumingin sa oras ng cellphone, at napabuntong-hininga na lang nang marealize na minuto ka pa lang namang nakakatulog.

"osamu—" salubong mo nang buksan mo ang pinto. "nakatulog ako, thank you sa paggising."

pinanood mong umangat ang kilay ni osamu. "what do you mean nakatulog? ngayon ka pa lang nakatulog?"

you nodded as you stuffed yourself with the chicken sandwich he made. imbis na umupo, lutang kang sumandal sa ref habang iniisip ang mga inaaral mo kanina.

"pa'no mo pa naiintindihan readings mo niyan?" tanong nito. tulad mo, imbis na umupo ay sumandal naman ito sa pader ng kusina. he crossed his arms over his chest, making his arms protrude as he was only wearing a grey muscle shirt. "matulog ka muna," malumanay nitong dugtong.

"hindi pa pwede eh. may ilang page pa akong kailangan basahin, kapag na-delay ko, hindi ko na maabutan yung iba," paliwanag mo.

"kahit power nap lang. gigisingin kita after 20 minutes, swear."

"wala kang pasok?" tanong mo kahit obvious naman sa suot nito ang sagot.

"wala. don't mind me, yn. you should sleep." osamu pushed himself off of the wall, and walked towards you. sakto namang nakainom ka na ng tubig nang hawakan niya ang mga braso mo at marahang itinulak pabalik sa kwarto mo.

roommate mo lang. pero handa itong i-ditch ang sarili niyang klase kahit pinilit mong huwag na, maihatid lang ang naiwan mong laptop sa campus niyo dahil alam niyang ito ang tin-trato mong lifeline.

"osamu!" maluha-luha mong binuksan ang pinto ng condo niyo. you know where to find the person you're looking for, kaya naman dumiretso kang kusina, only to see him already removing his apron and walking towards you.

"what? anong nangyari?" panic was quite evident in his voice. maging ang mata nito ay malikot, at parang sinusukat kung may mali sa iyo habang hawak ang dalawa mong braso.

"i wouldn't know what i'd do kung wala ka," you blurted. "nagustuhan ni attorney yung presentation ko kanina. and that professor isn't always vocal about his appreciation. imagine what would have happened if hindi mo nadala mo yung laptop ko," dire-diretso mong kwento dahilan para hingalin ka.

pero mabilis si osamu. he already had glass of water in his hand as you finished your story. hindi mo halos namalayan kung kailan siya umalis, at bumalik para hawakan ka muli sa braso bilang suporta.

"ayan yung prof na sinasabi mo last time, 'no? yung halos hindi niyo alam kung pa'no ipplease kahit na may criteria naman siya?"

"yes! you were listening pala," mangha mong sagot matapos inumin ang tubig na bigay niya.

"syempre, silly." he chuckled, and ruffled your hair. bago mo pa man siya masaway ay siya na ang humiwalay at bumalik sa kusina.

you immediately followed him, and watched as put his apron back. you leaned on the counter, habang ito ay naghahalo ng kung ano sa pan. "malay ko ba! you were playing that time, mas naaalala ko pa nga yung mga trashtalk ni atsumu kaysa sa response mo." you huffed.

"really?" he glanced at you. "sorry, naka-focus nga siguro ako sa laro no'n. but i was also focusing on your stories, to be fair."

"weh?"

osamu laughed. he put the back of his fist on his mouth. "oo nga. try me."

"hmmm..." you squinted your eyes as you think of things you told him. pero masyadong marami iyon. osamu is always the witness of your chismis, rants, and even breakdowns.

totoo atang hindi mo na alam gagawin kung wala siya rito.

"then, anong score ko no'ng umiyak ako sa rizal?"

once again, osamu glanced at you, this time, with a smirk. "easy. 11/30."

"what—"

"and that's not even your fault. hindi pumapasok ang rizal niyo noon, and you had to self-study pero hindi mo nagawa kasi may exam din kayo sa major. basically, you sacrified your rizal," paliwanag nito nang dire-diretso. as if he was so sure about what he's saying kaya napasimangot ka na lang.

"chamba!" umirap ka. "eh ito—"

at sa ganoon lang nagpatuloy ang gabi niyo ni osamu. both of you continued reminiscing memories, and the rangs you've told to each other. napuno ng tawa ni osamu, at yamot mo ang lamesa. but surely, this will be one of those nights you'd keep in your happy pocket.

pero ang alam mo kasi roommate lang talaga. kahati sa renta, sa utilities. ngayon, bakit parang nalilito ka na.

o siguro, roommate lang naman talaga. roommate na iniwan ang tropa sa inuman, masundo ka lang dahil nasabi mong wala kang masakyan.

"sabi ko sa'yo 'wag na eh," sabi mo nang makapasok sa kotse niya.

osamu only leaned closer to you to out your seatbelt. he backed away, and grinned at you. "nakasakay ka na oh."

"ewan ko sa'yo, osamu."

the drive was long. and quiet. mukhang alam ni osamu na pagod ka, kaya naman hindi ito nagsasalita. but it's not awkward as both of you nodded along with arctic monkeys' do me favour.

"crush ko talaga si alex turner," you muttered, voice rasped.

"taas naman, yn," biro nito.

pabiro mo ring sinuntok ang balikat niya. "hindi ko naman sinabing may chance ako! crush lang eh."

humalakhak si osamu. "taas para sa'kin. boses pa lang, hindi ko matatalo 'yan."

your hands faltered with what he said. bahagyang nanlaki ang mata mo habang nakatingin pa rin sa kaniya.

"p-pinagsasabi mo," you asked as you tried to mask your nerves by being mean.

"alex turner 'yon, osamu lang ako."

"osamu—"

"do me a favour... and break my nose..."

kung kanina ay seryoso ka, hindi mo napigilan ang halakhak na lumabas sa'yo dahil sa attempt niyang paggaya sa accent at boses ni alex turner.

"a-ano ba!" muli, hinampas mo siya sa balikat. mas lalong nadagdagan ang tawa mo nang ituloy niya pa ang exaggerated and faux british accent niya.

"what? pasado na bang alex turner pero sa'yo lang?" nakangiti nitong tanong, ang mata ay nasa harap dahil sa pagmamaneho, pero makikita ang nunka-nunka nitong pagtingin sa'yo.

pumikit ka. "ewan ko sa'yo."

#miya osamu #osamu miya x reader #osamu miya x you #osamu miya x y/n #hq filo #haikyuu fluff #filipino #filo fic #haikyuu #haikyuu fanfic #roommates #haikyuu headcanons #another out of the blue thought

6 notes · View notes

ligayangdala · 2 years

Text

this is the first time na we're asking you a favor pero please, read our carrd before sending us asks/requests. as we've said nga po, our requests are CLOSED as of now, we will notify you naman kapag okay na ulit kami mag-accept and na bawasan na ng onti 'yung request (see request list). sorry if medyo mabagal kami magpost right now, as we've said earlier, may emergency nga po kami sa bahay.

stated rin 'to sa carrd namin:

which means asks like this:

are not tolerated. (since the inbox does not show kung kailan niyo sinend, hindi rin namin alam kung gaano na sila katagal sa inbox namin— both of these asks are found somewhere in the middle nung dapat magsusulat na kami for drabbles)

hindi po namin kayo iniignore, we see everything and we monitor everything.

hindi rin kami galit (jusko bat naman kasi kami magagalit), sadyang na-off lang talaga kami kasi.... ayan nga HAHAHAAHAH ayun lang naman pa-rant lang kami saglit bago kami bumalik sa regular posting

edit: our asks are still open for rants, chikahan, reactions and anon applications!

#🎭 admins #🎨 ligayangdala posts #📣 ligayangdala announcements

18 notes · View notes

atamabs · 7 months

Text

Nagpunta kami ni aj sa SM nung lunch— hindi ko sya pinilit ha! Sabi ko naman if hindi kaya tulog na lang pero sabi nya push. Originally, mang inasal gusto ko pero since nasa SM sabi ko baka pwedeng Hot Star— big no, so ending sa food court kami. AJ had Inihaw (Liempo & Sisig) tas ako Sisig Hooray!— na tingin ko wrong move pero nabusog naman nya ko so keri. Nagikot lang kami saglit then uwi na kaagad kasi la pa nga tulog.

Wala na naman akong tulog. Hays ang ending bumili na naman ako ng case!! Isa lang phone ko pero lima (magiging anim na kasi na check out ko na) phone case ko. Sakit ko na to. HAHAHAHA

Buti na lang at weekend na dahil hindi ko na kakayanin ang isa pang araw para sumagot sa mga rants ng mga taong to!!

Nilibre kami ni ren ng mcdo. Nagpabili ako ng chicken burger at shake shake fries na cheese & bbq. Sarap pala paghaluin non?

I got 13 calls today (as of 6:33am— pero sana wag na pasukan please). Super kyuwing nung umaga hanggang hapon, nakakaiyak kasi hindi pa ko nakakairap or nakakahinga may call agad. Walang time pakalmahin ang sarili! May calls waiting din. Pero buti wala kong maalala na inelsa ko today.

Tatlo na din ang QA ko at taena line of 80 yung isa. Nadali na naman ako sa category at sub category. Hays, bat ko pa kasi pinalitan!!

Plano ko manuod ng one piece anime sa netflix. Pero plano ko din magsleep. Lol bye

Wala pa ko call (6:43am) WAG NA PASUKAN PLEASE

#hello2023

0 notes

iminmyhead · 10 months

Text

pa-rant lang saglit ang sakit.

i just finished my first year. and i thought college would be a great part of my life. but i was proven wrong, i can't even socialize with everyone properly, everyone is buddy buddy throwing jokes and bonding together and here i am, an outcast. no matter how much i try, time and time will always prove that i don't belong anywhere.

maybe its fine if my academic grades are good, but it wasn't. i feel like everyone is better than me, and i have nothing to prove to make me stand out.

i wish i was a different person, someone who could make fun of and retaliate with something funnier, or a person with good backstory either being good at instruments or solving problems.

i have tried to change and change and change and change and change everyday but i keep reverting back to the old me. i have no one to rely on.

maybe i will die alone in some place where everyone is a stranger, or i will live to grow up old and watch everyone in envy as they achieve their dreams.

my life is so terrible, i don't want to live like this yet my body doesn't want to act anymore.

#collegelife #tw depressing thoughts #self esteem #thisisfrommyschoolmateifeelthesamesoirepostedit

0 notes

alee-yan-nuh · 10 months

Text

tawang tawa ko sa idea na pati nanay and other family members ng ex mo inunfriend ka just bcos he says so Hahahhahaha super threatening ba talaga ko to the fact na umabot don anyway ksi kaya ko na figure out I saw a post of his sister and found his mom's name && viola we're no longer friends hahahahhaha okayy, good morning from uae rant lang saglit

0 notes

wavvymiwo · 2 years

Text

Quite long rant about today :-)))

Bale recently I’ve been so into tennis and as in kapag nadadaan kami sa stores pang sports lagi ko chinecheck yung rackets nila, looking and comparing pa lang naman. Then few nights ago, I was searching up for tennis clubs dito sa city namin through groups pero wala akong nakita and if meron man, buy and sell lang sya ng equipment. Tapos, today happened. Literal na wala akong tulog na pumasok HWAHAHAH as in pinagdadasal ko kaninang sana walang sumubok sa’kin sa araw na ‘to talaga. I went to school for F2F retdems then after, nagkayayaan kami maglunch ng friend ko and lumakad lakad sa area since ayaw pa namin umuwi tapos we got curious sa court kasi parang ang tago ng setup pero may mga naglalaro pala ng tennis, akala pa namin volleyball at may pupuntahan na friend ko kasi yun naman sport nya. I was so happy, may tennis club pala sa place na yon potah ang lapit lang samin and ang babait ng mga members kasi nag inquire kami how to get the membership, anong good racket for beginners, ganon akala ko alis na kami after HWHAHAHHA pero pinapasok kami sa mismong court nung isang member and pinatry kami as in super babait. Saglit try lang pero pulot sila nang pulot ng tennis balls para ibigay KDJSKJFDKHSK as in my heart is so soooooooo happy kasi ang random niyang naganap as in out of nowhere may tennis court near our area and I also got the chance to try itttttt?????? Mas lalo ko sya naging gusto gawin and I was just happy the entire time kanina while trying. Also, things went well with our retdems today so <3333

#rant #p

1 note · View note

abcdfghie · 2 years

Text

A very tiring day today.....

I was very jolly first thing in the morning today. All I can do is to smile, laugh na akala mo hindi ako inatake kagabi ng asthma ko haha. Alam kong andami ko work na nakapending na need ko matarget within today pero wala as in ang carefree ko lang.

Until, we have an argument again. To be honest, talagang mapapaisip ka na hayy sita na naman, hayy puna na naman, na parang everytime lahat ng gawin ko mali and may masasabi sya. Nataasan ko sya ng boses and even napagalitan ko sya. And that is one of the reasons na I know kung bakit down na naman sya. Wala na ako narinig na okay sya, lagi nalang napapagod sya, lagi nalang down sya, malungkot sya emotional and etc. I keep blaming myself ng hindi nya alam. I keep thinking na ano ba gagawin ko to lift him up. Nafrufrustrate ako, pero wala ako magawa but to act strong and matigas sa harap nya kasi I don't want me to be weak again. Ayoko na mapagod kasi pakiramdam ko once na mapagod ako guguho na naman ang mundo ko. I always understand him sa mga rants and problems nya sa life. I keep blaming myself na bakit nung naging kami wala na ako iba narinig sa kanya kundi down sya. He keeps saying na he was the happiest when I'm with him, pero bakit hindi ko maramdaman? :( Nasasaktan ako kasi alam kong hindi ko sya mapa okay.

What will I do? How can I bring back the masayahin fiancee ko uli? Kasi talagang miss na miss ko na yon :( He is now changing and hindi ko na sya kilala. Lumbay? Lungkutin? That is the traits that I can describe him now.

My man before? Sya yung best man na nakilala ko <3 He always understands me. All my rants sya yung sumasambot. Tatawa yon pag alam nyang inaasar ko sya, minsan mas malakas pa sya mang asar. Never nun ako sisitahin sa damit ko kasi alam nya na I'm doing everything din na hindi ako mabastos. He always supports me. Hindi nya ko pinapagalitan in every small thing, but he will tell me politely na ay bal ganto ganyan. I never see him in a bad mood, sobrang smiling lang sya palagi. (Nakakainis kasi when I'm typing this line naiiyak ako) Never yun magdadabog, minsan ako pa sisitahin nya kasi mas nagdadabog pa ko sa kanya haha :'( miss na miss ko na yung dating Sir Greg ko :'( Pagod yun? Lalapit yun sakin para magdala ng chika at hindi para pagalitan ako, hindi un yung tao na nalingat lang ako saglit or may nakausap na iba habang andun sya magagalit na, hindi ganon ang Sir ko noon :( Ang gagawin pa non chichikahin ako kung ano yon haha. Marites yon eh huhu.

He keeps saying na he will change. Yes, nakikita ko na malaki ang pinagbago nya when it comes to suicidal thoughts and ung mga aalis everytime na may argument kami at sobra sobra kong naappreciate yon. But I miss the old him :(

And despite of everything I will never get tired of loving him. I know I have my own battles, but I will try to understand him in the most possible way that I can. He asked me if nafafall out of love na ko sa kanya? Nope. Kasi, I know this is a part of our obstacles lang. I need to be strong for us. Ayoko na umiyak, I will try to lessen yung word na "napapagod" kasi kayang kaya ko lahat. Aalisin ko sa dictionary ko ang salitang yan.

As this day end, I will let the moon to bring all my worries away. Kasi, this is the proof na nakaya ko uli lahat ngayong araw. Thank you for making me strong. I am now crying, but with a smile in my face kasi I never imagined na dadating ako sa point na ganito na ako katatag. Lahat ng prinay ko dati na sana maging manhid na ko, hindi nya ginawa. Kasi instead na gawin nya kong manhid, pintatag nya ako and I think it is much a lot better.

Just continue loving your fiancee, Ghie. Everything will get better. It just takes time because love is patience :)

#personal

0 notes

keanahbuenaventura · 2 years

Text

rant

Alam mo, gustong gusto ko ipabasa/sabihin sayo kung ano yung mga rants/catharsis post ko dito. Gusto kong malaman mo yung nafeel/naiisip ko nung mga panahon na yun. Pero hindi mangyari kase ewan ko ba, baka hindi talaga meant na malaman mo? Ewan ko ba. Naiinis ako sa sarili ko kase bakit di ko magawang i open up sa'yo 'tong mga bagay na to. I really want to tell you everything. Pero wala, yung mga nakekwento ko sa'yo eh parang wala lang, nonsense ganun. Minsan di ko na nga maalala yung mga dapat kong ikwento eh. Kelan mo kaya malalaman no? Hahaha. Ngayon lang ako nag ganito na post, madalas kase nasa notes sa cellphone tas compiled na ganun haha wala lang. Gusto ko lang magpost dito kaya etong rant na lang na to yung ipopost ko.

Pwede bang ako muna? Pwede kaya na tayo munang dalawa? Naiinis na ko sa totoo lang. Ang dami mong time sa mga kaibigan mo. Lagi mong nagagawan ng paraan para makasama sila pero pagdating sakin parang ang daming dahilan. Bakit naman ganun? Ang sakit lang kase parang kelangan ko lagi makihati sa oras mo. Oo, I get it na ang hirap ng schedule natin sa work, kapag off lang yung pwede. Pero minsan sobrang saglit lang yung time natin together. Nakakainis.

Tapos parang hindi ko na alam kung ano mo ba ako eh. Nakakakainis na nagpaplano ka tas decided ka na pero hindi ko alam?? Like yung sabi mo na susunod ka sa kaibigan mo sa ibang bansa. I was like, "huh? ano yun? kelan yun?" Nahurt ako sa totoo lang kase parang nagpaplano ka na hindi ko alam. I get it na we have our own decisions naman pero sana diba nagconsult ka man lang muna sakin. Kase feeling ko hindi ako kasama sa buhay na gusto mo in the future eh. Ewan ha, pero nahurt talaga ko nung kinuwento mo yun. Ang chill mo pa nakakaloka.

Pagod na ko sa totoo lang. Nakakapagod na lagi kang umiintindi. Naalala ko lang yung message mo noon na gusto mo we have this "crave" thingy to each other. Kase sabi mo hindi rin maganda na laging magkasama para hindi nagkakasawaan. Oo, tama naman kaya lang parang sumobra naman ata? Ewan ha, baka ako lang to.

Nakakapagod na. Sawang sawa na akong umiyak. AYOKO NA.

#personal #online diary #thoughts

0 notes