#Τοπίο

[epestrefe]

Κάλυμνος.Με θέα στην Τέλενδο.

#Τέλενδος #Κάλυμνος #Δωδεκάνησα #νησιά #θάλασσα #τοπίο #Telendos islet #Kalymnos #Dodecanese #Greece #Ελλάδα #islands #sea #aegean #nature

[pantopia]

Το Τοπίο είναι μια μονάδα οικοσυστήματος που βασίζεται στη βιο-κοινωνικο-πνευματική ποικιλομορφία, όπου ο καθένας μπορεί να ανθίσει στο δικό του χρόνο, ρυθμό και χώρο.

Ο χρόνος είναι οραματισμός

Ο χρόνος είναι το κλειδί που ανοίγει τη πύλη προς τις υψηλότερες διαστάσεις που μας παρέχει το σύμπαν για να αναπτυχθούμε. Κλειδώνει ο χώρος της συνειδητότητας όταν διαρκώς τον μετράμε, όπως και τα πάντα, συγκρίνοντάς τον με απόλυτες αντικειμενικές μονάδες. Τότε τα πάντα περιορίζονται σε κύβους όπως περιορίζονται τα αντικείμενα για να χωράνε σε συσκευασία, σε ράφια, σε αποθήκες, σε θέσεις, σε θρανία.

Η Παντοπία έχει κυρίως να κάνει με την Ηγεσία σε κάθε Τόπο

Η Ηγεσία σε έναν Τόπο δεν έχει να κάνει με το να είσαι επικεφαλής ή να κάθεσαι στην κορυφή ενός τραπεζιού. Αλλά με το να φωτίζεις το δρόμο για τους άλλους, να δείχνεις καλοσύνη, δύναμη και σοφία τόσο στις καλές όσο και στις δύσκολες στιγμές των διαδικασιών του Οράματος του Χρόνου. Οι Ηγέτες ενός Τόπου είναι σαν καπετάνιοι ενός πλοίου, οι οποίοι κατευθύνουν όχι με στρατιωτική πειθαρχία και διαταγές αλλά κρατώντας ένα τιμόνι με ήρεμο και σταθερό χέρι εξασφαλίζοντας ότι όλοι αισθάνονται ότι τους βλέπουν, τους ακούνε και τους εκτιμούν. Τους αντιλαμβάνονται, τους κατανοούν και τους υπολογίζουν. Φαντάσου την Ηγεσία ενός Τόπου σαν έναν κήπο. Σε αυτόν τον κήπο ένας Ηγέτης είναι κάποιος που περιποιείται κάθε φυτό ή άτομο με φροντίδα, κατανοώντας ότι το καθένα έχει τις μοναδικές του ανάγκες για να ευδοκιμήσει. Ξέρει πότε πρέπει να προσφέρει υποστήριξη σε ένα νεαρό δεντράκι και πότε να το αφήσει να σταθεί στο κορμό του και στις ρίζες του επιτρέποντάς του ανεξαρτησία στην ανάπτυξη. Αυτό το είδος ηγεσίας δεν καλλιεργεί απλώς έναν κήπο με τον αγγλικό, γαλλικό ή ιαπωνικό πολιτισμικό τρόπο. Πρόκειται για την καλλιέργεια ενός ακμαίου οικοσυστήματος, ενός Παντοπικού Τοπίου, όπου όλοι βρίσκουν και παρέχουν τροφή και συνθήκες για να μεγαλώνουν, όντας παρών, σε επαφή και συντονισμό με ένα ζωντανό περιβάλλον που επικοινωνεί με άλλα Τοπία.

Η Ηγεσία σε ένα Τόπο έχει επίσης να κάνει με διδασκαλία

Διδασκαλία είναι η επίδειξη ότι κάτι είναι δυνατό. Το να μαθαίνεις είναι να το κάνεις εφικτό για τον εαυτό σου.

#Τόπος #Τοπίο #αυτοποίηση #αυτογνωσία #ηγεσία #Spotify

[eikonologia]

#Griechenland #Thessaloniki #Chalkidiki #Alonia #Reisen #Panorama #Landschaft #Urlaub #Sonnenuntergang #Kultur #Strand #Geschichte #Dörfer #Sommer #Meer #Reiseziel #Leben #Ελλάδα #Θεσσαλονίκη #Χαλκιδική #Αλωνία #Ταξίδι #Πανοραμική #Τοπίο #Διακοπές #Ηλιοβασίλεμα #Χωριά #Καλοκαίρι #Θάλασσα #Προορισμός

[astratv]

Αυτά είναι τα αμπελοχώρια με την πανέμορφη φύση και το πολιτισμικό τοπίο του θεϊκού βουνού (φωτο) –

Στην Κρανιά και στη Ραψάνη δεν θα έρθετε για τις τουριστικές παροχές, θα έρθετε για τη γνωστική εμπειρία μιας χιλιόχρονης αμπελοοινικής παράδοσης. Θα έρθετε για να γνωρίσετε το πολιτισμικό τοπίο του θεϊκού βουνού και να περιηγηθείτε στην πανέμορφη φύση του. Η πρόσβαση στην περιοχή είναι πολύ εύκολη μέσω της εθνικής οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης, ενώ οι δρόμοι που οδηγούν στις γειτονιές των…

View On WordPress

#Eίναι #αμπελοχώρια #αυτά #βουνού #θεϊκού #και #Με #πανέμορφη #πολιτισμικό #τα.. #την #το #τοπίο #του #φύση #φωτό

[loneberry]

Landscape in the Mist (1988) by Theo Angelopoulos

#film #theo angelopoulos #Τοπίο στην ομίχλη #lostness #nothingness

[filmap]

Τοπίο στην ομίχλη / Landscape in the Mist Theodoros Angelopoulos. 1988

Port 1 Παραλία Θεσσαλονίκης, Thessaloniki 546 26, Greece See in map

See in imdb

#theo angelopoulos #Τοπίο στην ομίχλη #landscape in the mist #motorbike #michalis zeke #tania palaiologou #stratos tzortzoglou #port #thessaloniki #movie #cinema #film #location #google maps #street view #1988

[duinlam]

“Who, if I cried out, would hear me among the angels' hierarchies?”

Τοπίο στην ομίχλη (1988) ‘Landscape in the Mist’.

Directed by Theo Angelopoulos.

Tania Palaiologou - Michalis Zeke - Stratos Tzortzoglou

#Landscape in the Mist #Τοπίο στην ομίχλη

[karatsisiordanisblog]

Στους δρόμους της πόλης αναζητώντας Ανθρώπους

#θεσσαλονίκη #ελλάδα #thessaloniki #δημος θεσσαλονικης #portrait photography #αστικοι περίπατοι στην Θεσσαλονίκη #αστικοί περίπατοι #αστικο τοπίο #skg #skg explore #astiko topio #selanik #αρχιτεκτονική #πεζόδρομος

[speedou]

Landscape in the Mist (Theo Angelopoulos, 1988)

#film #greece #Greek Film #Greek Cinema #Landscape in the Mist #LandscapeintheMist #Τοπίο στην ομίχλη #Topio stin omihli #Topiostinomihli #Theo Angelopoulos #TheoAngelopoulos

[nevriasmenos]

ΑΘΗΝΑ ΜΟΥ

Η ταράτσα μου παιδιά! Το 1/4 από το τοπίο που αντικρίζω

#tumblr #athens #greece #greek quotes #greek #greek posts #photos #photography #athens city #αθηνα

[untilifoundpeace]

Είσαι για μένα το πιο όμορφο και το πιο θλιμμένο τοπίο του κόσμου.

#greek tumblr #greek posts #ellhnika #γκρικ ταμπλερ #γκρικ στιχακια #μου λείπει #λογια αγαπης #overthinking #αγαπη #αληθινή αγάπη #μικρός πρίγκιπας

[spyskrapbook]

«Κατοικία στον Τριαντάρο», Τήνος, Ελλάδα [2017] _ Αρχιτέκτων: Αριστείδης Ντάλας.

«Εμπνευσμένη από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των κτιστών περιστεριώνων της Τήνου και από τον τρόπο που πραγματοποιούταν οι προσθήκες καθ’ ύψος, η κατοικία στον Τριαντάρο αφορά την ανακαίνιση μιας Παλαιάς Σιταποθήκης και την μετατροπή της σε Εξοχική Κατοικία με την προσθήκη ενός δωματίου καθ’ ύψος. Η συνθετική δομή της πρότασης γίνεται αντιληπτή σε δύο ζώνες που λειτουργούν συμπληρωματικά. Υιοθετώντας την αφαιρετική προσέγγιση και επιζητώντας την ��λάχιστη παρέμβαση στο τοπίο, η αρχιτεκτονική πρόταση, σύγχρονη αλλά ταυτόχρονα κριτικά παραδοσιακή, αποτελείται από την αρμονική ένταξη/αιώρηση ενός κύβου από ανεπίχριστο (αδρό) σκυρόδεμα πάνω στον υφιστάμενο πέτρινο όγκο. Το οριζόντιο άνοιγμα που δημιουργείται ανάμεσα στο υπάρχον παλαιό και το νέο, εκτός από σημείο παύσης στο εξωτερικό περίβλημα, αναπτύσσει μια διαμπερή ζώνη, εμπλουτίζει με φυσικό φως το χώρο του υπνοδωματίου και δημιουργεί οπτικές φυγές, καδράροντας τη θέα στη γραμμή του ορίζοντα. Την ίδια στιγμή, το μεγάλο τετράγωνο άνοιγμα που διαρρηγνύει την λιθοδομή μπροστά από το καθιστικό, λειτουργεί σαν οθόνη που απελευθερώνει τη θέα και ταυτόχρονα, διαμορφώνοντας ένα μικρό πεζούλι – υπαίθριο καθιστικό – στον χώρο της αυλής, είναι το σημείο ένωσης του ‘μέσα’ με το ‘έξω’. Η υπάρχουσα τηνιακή πέτρα του ισογείου εναλλάσεται με τον γκρι-καφέ σοβά των προσθηκών, σε μια προσπάθεια σαφούς διαχωρισμού του παλαιού από το νέο. Έτσι, η κατοικία εισάγει ένα σύγχρονο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο σε μία αρμονική μίξη του παραδοσιακού και του νεωτερικού χαρακτήρα της ελληνικής υπαίθρου». Πηγή: ktirio.gr

https://www.ktirio.gr/el/%CE%BA%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%B1/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CE%B5%CF%82/%E2%80%9C-touch-new%E2%80%9D-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%AE%CE%BD%CE%BF%CF%82

#Κατοικία στον Τριαντάρο #Τήνος #Ελλάδα #2017 #Αριστείδης Ντάλας #Ανακαίνιση

[fegg4ropetra]

Αξίζει να αγαπάς, αξίζει να προσπαθείς...

Σήμερα κοίταξα έξω απ' το παράθυρο μου. Εκεί που χαζευα το χιονισμένο τοπίο γύρω μου, το μάτι μου έπιασε κλεφτα μια στιγμή σε ένα γειτονικό παράθυρο. Ήταν το μοναδικό παράθυρο με ανοιχτό φως γύρω. Ήταν το δωμάτιο της κουζίνας ενός σπιτιού. Μέσα σε αυτό το δωμάτιο ήταν μια γυναίκα που μαγείρευε. Ξαφνικά διακρίνω μια αντρική φιγούρα να μπαίνει στο σκηνικό. Της δίνει απαλά ένα φιλί στον λαιμό και πιάνει μια πετσέτα από δίπλα της για να τη βοηθήσει με τα πιάτα. Τον έβλεπα που την κοίταζε με θαυμασμό λες και έκανε το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο προσωπικό μου καθώς έβλεπα αυτό το όμορφο ζευγάρι σε μια τόσο απλή καθημερινή στιγμή.

Ξεκίνησα αμέσως να σκέφτομαι τι είναι η αγάπη τελικά... Τι είναι η αγάπη για μένα... Πάντα σκεφτόμαστε τις πιο ρομαντικές χειρονομίες. Ραντεβού, ταξίδια, λουλούδια, σοκολάτες, αρκουδάκια. Εγώ νομίζω όμως ότι η αγάπη και ο έρωτας κρύβονται μέσα σε τέτοιες απλές στιγμές. Οταν κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις μια ταινία με τον άνθρωπο σου. Όταν περπατάτε στο δρόμο χέρι χέρι. Όταν σε σκεπάζει επειδή παρατηρεί ότι κρυώνεις. Όταν κοιτάζεστε μέσα στα μάτια και τα λόγια πια δεν έχουν νόημα. Κάποια πράγματα είναι αυτονόητα...

Μια τέτοια αγάπη θέλω εγώ λοιπόν στη ζωή μου. Απλή. Αληθινή. Μια αγάπη σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες και τα παιδικά. Μια αγάπη αδιαπέραστη, άθραυστη. Με τα πάνω της, με τα κάτω της. Τις συμφορές, τους τσακωμούς, τις επανασυνδέσεις, τις αγκαλιές, τα φιλιά, τους έρωτες. Μια αγάπη απ' αυτές που όταν χαλαει κάτι το φτιάχνουν και δεν το χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία για να αποφύγουν την προσπάθεια. Μια αγάπη ανιδιοτελή. Μια αγάπη 50/50 που όμως μερικές φορές θα χρειαστεί ο ένας να δώσει 70/30 και αντίστροφα. Μια αγάπη σαν

του Τσάντλερ και της Μόνικα στα φιλαράκια

του Καρλ και της Ελι στο Up!

Του Ντέιμον και της Ελενα στο the vampire diari

Του Χαρντιν και της Τεσα στο After

Tου Νειτ και της Τζένι στο Someone Great

Toυ Nειθαν και της Χέιλι στο one tree hill

Tου Λίο και της Πέιτζ στο the vow

Tου Γκας και της Χέιζελ στο λάθος αστέρι

Του Γουίλ και της Στέλλα στο five feet apart

Του Κάιλ και της Λόλα στο LOL

Του Ρον και της Ερμιόνης στον Χάρι Πότερ

Δεν έψαχνα ποτέ μια τέλεια αγάπη. Δεν ήθελα ποτέ το παραμύθι. Την πριγκίπισσα με τον πρίγκιπα. Τον ιππότη με το λευκό άλογο. Το κάστρο, τα στέμματα, τα πλούτη και τα λουσα. Αυτό δεν είναι αγάπη. Αυτό είναι παραμύθι.

Απ' την άλλη δεν έψαχνα ούτε και την εφήμερη συντροφιά. Αυτή που έρχεται, σε κάνει στιγμιαία να νιώθεις έξαψη και 'καυλα' και μόλις αυτή η στιγμή έρχεται στο τέλος της μένεις με ένα μόνιμο κενό. Ένα αίσθημα απογοήτευσης προς τον εαυτό σου. Νιώθεις ένα σκουπίδι, ένα κομμάτι κρέας. Αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα τους ανθρώπους αυτούς που επιλέγουν να ζουν έτσι. Τι μπορεί να τους πλήγωσε τόσο που να αρκούνται σε εφήμερες επαφές και άψυχα σώματα;

Η αγάπη λοιπόν θέλει θυσίες. Θέλει να βάζεις το εγωισμό σου κάτω. Θέλει να είσαι εκεί για τον άλλον όταν στο ζητάει μα και να το καταλαβαίνεις από μόνος σου όταν δεν το κάνει. Να είσαι εκεί στα καλά μα και στα άσχημα. Να μην αποχωρείς με την πρώτη αναποδια.

Έχουμε διαστρεβλώσει τόσο τον όρο της αγάπης και τους έρωτα, που πλέον δεν ξέρουμε τι κάνουμε. Τη μια στιγμή λένε πως όταν κάτι αξίζει πρέπει να παλεύεις γι αυτό και την αμέσως επόμενη στιγμή σου λένε πως αν άξιζε δεν θα έφευγε. Η ζωή όμως δεν είναι τόσο απλή. Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι. Πολλοί δεν γνωρίζουν καν τι χρειάζονται οι ίδιοι. Έχουμε αναπτύξει τόσο πολύ το αίσθημα του φόβου προς τον έρωτα που δεν αφήνουμε κανέναν να ρίξει αυτά τα τείχη απλά γιατί δεν θέλουμε να πληγωθούμε. Επιλέγουμε τον εύκολο δρόμο, μακριά απ' το ρίσκο για να νιώθουμε ασφαλείς.

"Ότι είναι να γίνει θα γίνει"

"Αν είναι γραφτό δεν χρειάζεται να παλέψεις"

"Μάλλον δεν είναι για μένα"

"Σωστός άνθρωπος λάθος στιγμή"

"Λάθος timing"

Τι λάθος timing; Ποιος ορίζει το σωστό και το λάθος;

Καθησυχάζουμε το μυαλό μας με δικαιολογίες όλη την ώρα για να αποφύγουμε να ζήσουμε καταστάσεις που μπορεί να μας πονέσουν. Δεν τολμάμε για τον έρωτα. Δεν ρισκάρουμε για τους ανθρώπους που είναι εκεί για μας.

Ή το κάναμε κάποτε και επειδή δεν βγήκε σε καλό μια φορά δεν το ξαναπροσπαθησαμε. Ποιος είπε όμως πως ο έρωτας δεν πονάει; μπορεί να σε ρίξει στα πατώματα να κλαίς για μερες ολόκληρες. Μπορεί να νιώθεις την καρδιά σου να σπάει απ' τον πόνο.

Κανείς όμως δεν σκέφτεται το ποσό ωραία πέρασε μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο. Το ποσό όμορφες, απλές στιγμές έζησε που θα χαραχθούν στη μνήμη του για πάντα. Ο πόνος θα περάσει. Θα γίνουν όλα αναμνήσεις και ιστορίες που θα λες στους επόμενους. Θα σηκωθείς, θα αγαπήσεις ξανά, θα ερωτευτείς, θα κάνεις έρωτα, θα γελάσεις, θα μαλώσεις, θα φωνάξεις... Θα ξαναπέσεις. Αυτό δεν πρέπει να μας σταματάει απ' το να σηκωθούμε για ακόμα μια φορά.

Πιστεύω πως για όλους υπάρχει εκεί έξω ένας άνθρωπος που θα καταφέρει να ρίξει όλα αυτά τα τείχη που χτίζουμε όσο περνάνε τα χρόνια.

"Ο καθένας είναι όμορφος σε διαφορετικά μάτια" έλεγα πάντα. Αγαπώ αυτή τη φράση. Δεν πα να είσαι χοντρή ή λεπτή, κοντός ή ψηλός, γυμνασμενος ή αγυμναστος, ντουλάπα ή οδοντογλυφίδα, ξανθιά, μελαχρινή, καστανή, κοκκινομάλλα, λευκή, μαύρη. Υπάρχει εκεί έξω, μέσα σε αυτόν τον πλυθησμό των 8 δισεκατομμυρίων ατόμων, ένας άνθρωπος και για σένα. Και για μένα. Μπορεί αυτόν τον άνθρωπο να τον βρεις στα 15, στα 20, στα 50 ή και στα 80. Μέχρι αυτός ο άνθρωπος να έρθει στη ζωή σου πρέπει να ζήσεις. Πρέπει να αγαπήσεις, να πονέσεις, να πέσεις και να ξανασηκωθείς. Να χαρείς, να νευριασεις, να απογοητευτείς, να εντυπωσιαστείς. Να βρεις τον εαυτό σου. Ή και να βρεις τον εαυτό σου όταν συναντήσεις αυτό το άτομο. Βλέπεις εμείς οι άνθρωποι νιώθουμε την ανάγκη πως πρέπει να βρούμε το ποιοι είμαστε πορευόμενοι μόνοι σε αυτό το ταξίδι. "Θέλω να βρω τον εαυτό μου" λέμε και απομακρυνόμαστε από κάθε άνθρωπο που είναι πρόθυμος να μας βοηθήσει ταξιδεύοντας μαζί μας. Γιατί νομίζουμε ότι δεν χρειαζόμαστε βοήθεια. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε πως τον εαυτό σου τον βρίσκεις μέσα απ' τη ζωή. Μέσα απο καταστάσεις πόνου και χαράς χτίζουμε τον χαρακτήρα μας. Ξεκινάει απ' την οικογένεια, μετά περνάει στις παρέες, στο σχολείο και στο τέλος καταλήγει σε σένα. Ο εαυτός μας είναι οι επιλογές μας και το πώς επιλέγουμε να τις αντιμετωπίσουμε. Αυτό μας κάνει μοναδικούς. Αλλά ποτέ δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε ο καθένας, αν καθόμασταν απλά στο καβούκι μας μακριά απ' τον έξω κόσμο νομίζοντας πως η ψυχική ηρεμία και γαλήνη θα μας έρθει ουρανοκατέβατη.

Στην ταινία call me by your name υπάρχει μια σκηνή που μιλάει ο πατέρας στον πληγωμένο από ερωτα γιο του Έλιοτ και του λέει "We rip out so much of ourselves to be cured of things faster that we go bankrupt by the age of 30 and have less to offer each time we start with someone new. But to make yourself feel nothing, so as not to feel anything, what a waste..."

Γι αυτό λοιπόν, αξίζει να πάρουμε ρίσκα στη ζωή μας. Πρέπει να ξεκινήσουμε να βλέπουμε πιο θετικά τη ζωή. Μια την έχουμε άλλωστε. Αγάπα, μίσησε, αλλά πάνω απ' όλα ζήσε.

"Κι αν δεν μου βγει σε καλό;"

Κι αν όμως σου βγει; Τι έχεις να χάσεις;

Είτε δεν θα σε βγάλει πουθενά θα κλάψεις λίγο θα πονέσεις και θα ξαναπατήσεις μετά στα πόδια σου...

Ή

θα βγει σε κάτι πάρα πολύ καλό και θα έχεις μια ακόμη εμπειρία στη ζωή σου που θα σου φέρει υπέροχες στιγμές και θα ευχαριστείς το σύμπαν/θεό που πήρες την απόφαση να το ρισκάρεις και να το ζήσεις.

Πάμε και όπου βγει...

Εσύ ποιον δρόμο θα διαλέξεις λοιπόν;

#mine #thessaloniki #spotify #self love #bookaddict #ερωτας #quotes #βιβλιο #τραγούδι #μουσικη #letters

[astratv]

Θολό τοπίο σήμερα η Λάρισα – Δείτε φωτογραφίες –

Λευκό πέπλο τύλιξε σήμερα το πρωί της Παρασκευής τη Λάρισα. Η ορατότητα των οδηγών ή ακόμη και των πεζών είναι περιορισμένη από τις πρώτες πρωινές ώρες στη Λάρισα, λόγω της πυκνής ομίχλη που σκέπασε την πόλη. Δείτε φωτογραφίες: Περισσότερα Εδω

View On WordPress

#Δείτε #Θολό #Λάρισα: #σήμερα #τοπίο #φωτογραφίες

[loneberry]

Landscape in the Mist (1988) by Theo Angelopoulos

#water #loneliness #Τοπίο στην ομίχλη #landscape in the mist #theo angelopoulos #film

[filmap]

Τοπίο στην ομίχλη / Landscape in the Mist Theodoros Angelopoulos. 1988

Station 1 Sidirodromikos Stathmos Mavrodendriou, Eordaea 502 00, Greece See in map

See in imdb

#theo angelopoulos #landscape in the mist #station #greece #michalis zeke #tania palaiologou #Τοπίο στην ομίχλη #eordaea #kardia #power station #movie #cinema #film #location #google maps #street view #1988