#tiyo

[don-lichterman]

Tiyo's Songs Of Life album review @ All About Jazz

Tiyo’s Songs Of Life album review @ All About Jazz

Album Review By Dan McClenaghan June 21, 2022 Sign in to view read count Embarking on an errant path in his youth led saxophonist Tiyo Attallah Salah-El to life in prison, without the possibility of parole. That is about as grim as it gets, but Salah-El, rather than giving in to defeat, turned himself into a behind-the-bars composer, author and activist. He passed in 2018, but his music came to…

View On WordPress

#Avery Sharpe #Felipe Salles #Jonathan Butler #Tiyo #Zaccao Curtis

[bellybiologist]

You say Tiyo Juan chunked up at the same age as Joshua but for different reasons... I'm curious now! What's his backstory? What was the reason behind HIS weight gain? Is it like a family thing for all the guys to blow up like balloons at a certain age (Juan, Joshua, Titus...)

Okay! Lore time~ Titus' family and one of Conner's adoptive dads (Robert) basically grew up in the same filipino community and basically knew each other from church (Catholic, of course).

Conner's dad and Tiyo Juan dated while in high school, but they broke up when Robert joined the military. Juan didn't take that too well, which led to a drop of healthy habits, which, combined with his family's Not Notable Metabolism, led to him chunking up.

Later in life, despite ultimately not ending up together, they've reconciled and everything, as Robert still is very good friends with Titus' mom, Maria.

So yeah, people in this family basically just gain when they are caught slipping after their mid teen years. :P

#verzi's oc #tiyo juan #joshua #titus #conner

[typ0-txt]

tubnet tubnet tubnet TUBNET TUBNET TUBNET

#TUBNET!!! #tubnet:) #yesyes tubnet #tiyo talks?

[chakapriambudi]

SOBAT LAMA bawakan musik jazz di ruang pentas cikini

SOBAT LAMA bawakan musik jazz di ruang pentas cikini

Nama acaranya #ruangpentas Ruang PentasVol. 2 @ruangpentas Apa jadinya kalau SOBAT LAMA berkumpul lagi?yang pastinya seru dan asik, berbekal pengalaman bermusik bersama melewati masa-masa perjuangan ketika muda belia mencoba berbagai genre musik dari JAZZ, POP, dan WORLD MUSIC sampai kini pun tetap setia di bidang MUSIK. Yoseph sitompul, Producer, Songwriter, Arranger, Piano player untuk…

View On WordPress

#chaka priambudi #cikini #club #jakarta #Jazz #Jazzkini #menteng #musik #sobat lama #tiyo alibasjah #trio #yoseph sitompul

[katabay]

crasso has +100% immunity to any and all rumors, but he draws the line at anything that might cause people to think that ciceron is the father of either of his kids. anyone else would be fine, but he draws the line at ciceron on account of Disliking Ciceron So So SO Much

so!! I finished the first draft of bad governance! which means now I get to edit everyone's dialogue and sometimes during the course of editing, you come across a scene that accidentally sounds like a B plot to a teleserye (you know how they can get). like, I know i have to cut it from the final draft, but it can live on as a comic for my own amusement

the historical dynamic this is based on is extremely funny to me btw

Plutarch, Crassus

Publius Crassus - ‘optimus adulescens’ and his unfortunate career, Ireneusz Łuć

unintentionally this gets into some historical parentage drama, cicero made about publius' (peter, in this story) father being someone other than crassus

Plutarch, Cicero

(the running bit for bad governance is that no one is entirely sure what's going on with crasso's household. crasso calls marcus and peter his sons, but marcus rotates between calling crasso 'dad,' 'kuya,' 'tiyo,' and 'nanay.' no one in that house clarifies anything to anyone else.)

#bad governance the series #republikang romano remixed #ANYWAY that's where ive been for the last week #i had to do. research. on the government for a minute. and also pull up martial law records. this story gets. uh. grim in places #so we gotta. hold on to the levity while we can. (<< said by me. gripping the sink while staring into a mirror) #(bro i was doing research on a famine my mom lived through and i want the marcos admin 2.0 to walk into the ocean immediately) #you might also wonder what crasso's gender is if you follow along with my posting elsewhere. great question! #komiks tag

[ghoul-haunted]

ALRIGHT we finished round 3 of edits for bad governance, which involved some pretty hefty cuts and also a couple hours spend reading legal cases involving elections, but now I can get back to what I actually want to write. the horror of politics and pompeyo desperately trying to find out if marcus and publius are crasso's sons or his nephews*

*this is confusing for everyone because marcus switches between calling crasso kuya, tiyo, dad, and on one particularly noteworthy occasion, nanay

#crasso's their uncle but he refers to them as his sons. publius has only ever called him dad #mostly bc publius was a literal baby when everyone got killed

[wittykahitcorny]

Ang sarap sa feeling pag may happy crush. Yung pag nakikita mo yung mala anghel niyang mukha at matamis na ngiti na nakakagaan at nakakasaya ng pakiramdam. Kahit alam at tanggap mo na taken na siya at di ka naman naghahangad na maging kayo pero patuloy lang pa rin yung paghanga mo sa kanya. Malaman mo lang na may nag eexist na ganung tao at nakilala mo siya ay kontento at masaya ka na. Ah basta, wag kang mag alala tiyo, di ko siya aagawin sa iba.

[daalphawolfe13]

Finally finished the water starter for my fakemon region: Occido. Meet Tiyogi, the floating log pokemon. Their name comes from the Hopi myth of the Colorado River about a boy named Tiyo and the beginning of gilla monster, which is what this creature is based on. Look forward to a poll soon to determine who's your favorite of the starters.

#art #drawing #artists on tumblr #digital art #occido region #fakemon #pokemon starters #pokémon #fakemon region

[bweadly]

A Place I Call Home

Bantayan Island is found in the northern part of Cebu, in which you have to ride a bus, and a ferry to go there. It can take hours to get there, especially if there's traffic, but knowing the route going there, there will be traffic. But I can guarantee you that it will be worth it going there with friends, family, or by yourself. Even without or with little signal that can be found in the island. After getting of the ferry, you will be greeted by the fresh air, the bright glistening sun, the glimpse of the beaches that you can go to, the clear sea water, and of course the people in charge of security. There is a not so long ride going to the municipal of Bantayan after arriving. You might get lost like what we did with my family since it was at night, so you have to be careful when driving there.

There are three main municipal of the island, which are Santa Fe(center of tourism), Madridejos(the northern part of the island), and lastly Bantayan(center part and the largest part of the municipal). My dad's side of the family is in the Bantayan municipal, while my mom's side of the family is from the municipal of Madridejos. Even though it's a far ride, you can still enjoy the wonderful view that can be seen throughout the ride. With many mountains, farms, and big trees you can pass by. You surely won't get bored commuting in going to many places you have on your check list. But also be careful, because there are many wild animals that can hurt you, such as snakes in the forest.

Everytime my family and I go there for vacation, of course it wouldn't be a full experience without going to beach resorts. Knowing the weather there, after you get out of the water, your skin wil surely get darker. So remember to put on sunscreen when going to the beach. Even though my parents are from Bantayan, we still get lost in going to the resorts, so make sure you ask for a guide so you won't get lost. If you don't want to swim that is still fine. You can still enjoy the fun experience with your family with a picnic by the shore. The family bonds will surely strengthen with everyone enjoying all the foods, drinks, and games you can share with your family.

You can also go island hopping with your family, which is nice and scary at the same time. There are many islets and islands that can be found in the area which can be really nice to explore. There are also floating cottages for people to use. But for me, it was only for a short amount of time with my Tiyo's palm boat and we didn't get to go island hopping, but it was a fun and scary experience. It was fun because I was with my family, and scary because of the story behind the islet we went was a horror, in which we needed to do a ritual before entering so no bad spirit that can come and get us.

Despite the scary stories, scary animals, long travel, confusing roads, and little signal, it is still a wonderful place to visit. Even though I live in Cebu right now, Bantayan will always be my home, no matter what people say. The memories I made, the friends I created, the families I met, it didn't started there, but that place always had created more memorable and fun experience for being there. I will treasure it in my heart, and I will always be a proud Binantayanon.

#my home #blog #travel photography #my photos #school #sea #beach #memories #trees #forest

[ronnielonthego]

ITO'Y AKING BABALIK-BALIKAN AT HINDI PAGSASAWAAN.

Bago pa man sumikat ang araw noong Disyembre 21, 2022 ay lumuwas na kami sa Batangas para makakuha ng ticket para sa barko na aming sasakyan papuntang Oriental Mindoro kung saan naroon ang aming mga kamag-anak. Ang probinsyang ito ay napakagandang lugar na halos dekada ko nang hindi napupuntahan. Emosyonal na makasampang muli sa barko at hindi ko mapigilang kumuha ng litrato kahit nababalutan ng dilim ang kapaligiran. Sikat ang Oriental Mindoro sa napakaganda nitong mga tanawin at masasarap na putahe. Dito rin matatagpuan ang tamaraw na napagkakamalan ng mga tao na kalabaw ngunit hindi sila magkatulad at marami pa rin silang pagkakaiba.

Pagdating na pagdating namin ay niyakap ko ang aking mga pinakamamahal na pinsan, tiyo at tiya pati na rin ang aking lola. Pagkalipas ng isang araw ay dinala nila kami sa Plaza De Bansud kung saan ubod ng dami ang mga tao na naglilibot doon! Puno ng palamuti, mga nilalakong pagkain, mga palaro at mga bagay na magagamit sa pang araw-araw, kumbaga parang night market.

Hindi ko akalain na napakarami nang nagbago sa lugar na ito. Bawat sulok ng bahay ng aking lola, maraming memorya ang bumabalik at ako ay nagmuni-muni sandali dahil sa napakagandang tanawin na aking nasilayan habang nakadungaw sa bintana. Pangunahing pangkabuhayan sa probinsyang ito ay pagsasaka at pangingisda, kaya napakaraming masasarap na lamang dagat ang nakita at natikman ko sa malaparaisong lugar na ito. Dito ay mababait ang mga tao, matulungin, at palakaibigan.

Pumunta kami sa pinakamalapit na dalampasigan at lumangoy ng ilang oras. Kami ay nagdala ng masasarap na pagkain at nagsaya sa tulong ng videoke at syempre, dahil magkakasama kami bilang isang pamilya. Kahit na wala mang puting buhangin, walang makakatalo dito sa ganda ng tanawin at lakas ng ihip ng hangin na makakatulog kahit sino. Kakaunti lamang ang taong pumapasyal sa lugar na ito at bihira lang din ang mga turista sa kadahilanang hindi pa ito gaanong kilala, kaya napaka palad ko na makapunta sa tabing dagat kasama ang aking mga mahal sa buhay.

Aking nasilayan ang makukulay at naglakakihang parol at christmas tree sa plaza. Ako'y namangha sa iba pang uri ng palamuti. Ramdam ko ang simoy ng malamig na hangin, aking nasilayan ang maraming tao na may ngiti sa kanilang mga labi kasama ang kani-kanilang pamilya at kaibigan. Hindi ako makapaghintay sa mga susunod pang araw at ako ay napaisip na nalalapit na rin ang araw na kami ay babalik na sa Bataan dahil malapit na ang pasukan kaya akin nang susulitin ang bawat minuto na kasama ang aking mga paboritong tao.

Walang araw na nasayang dahil amin nang sinamal ang paglilibot sa mga ilog, bundok, at iba pang sikat na destinasyon na makikita sa lalawigang ito. Para sa akin, isa talaga ito sa pinakamagandang lugar na nakita ng aking dalawang mata. Makikita ang kulay ng ating planeta na berde at asul, ang sarap magpahinga habang walang iniisip na problema lalo na kung ganito kaganda ang masisilayan mo.

Huling araw namin sa Oriental Mindoro noong Enero 2, 2023. Kami ay nag impake na ng gabi at sa huling sandali ng aming paglilibot, hindi ko na pinalampas at hindi na ako nagsayang ng oras sa pakikipag kwentuhan at tawanan sa aking mga pinsan. Ang bilis, ang dalawang linggo ay parang dalawang taon sa dami ng nangyari ngunit hindi ko ito napansin; totoo nga ang sabi nila na "hindi mo mapapansin ang paggalaw ng oras kapag masaya ka". Sumama ako kay mama at tiya sa pagpunta sa palengke para bumili ng aming babaunin at bumili na rin kami ng pasalubong tulad ng matatamis na prutas, iba't-ibang uri ng isda at mga key chain. Hindi maitataggi na mura ang mga bilihin dito kaya hindi ko napigilan si mama na bumili ng kung ano-ano kahit na hindi na magkasya sa aming maleta. Pagsampa sa aming sasakyan papuntang Calapan, kabisera ng Oriental Mindoro, niyakap ko nang mahipit ang aking lola tyaka hinalikan sa pisngi at nagpaalam sa aking mga pinsan, tiyo at tiya at sinabi ko na mahal na mahal ko sila. Hindi ko napigilang umiyak habang paalis na ang aming sasakyan. Sabi ko sa aking sarili na ako ay babalik at ang lugar na ito ay laging magkakaroon ng isang espesyal na lugar sa aking puso.

Ako ay namangha sa aking mga nakita, buti na lamang ay umaga nang kami ay sumampa sa barko dahil aking nasaksihan ang mga isla na nababalutan ng berdeng puno at ang tubig alat na nakakasilaw sa ganda dala ng repleksyon ng araw. Aking nalaman na napakasentimantal kong tao, bawat segundo na aking kasama ang aking mga minamahal, hindi ko mapigilang kunan ng litrato ang mga magagandang tanawin. Aking napagtanto na napakapalad ko na magkaroon ng mapagmahal na pamilya na hindi ka hahayaang maging malungkot. Hindi mawawala sa aking isip ang bawat panahon na kasama ko sila na puno ng tawanan, asaran, pagmamahal at mga payo na aking babaunin habang buhay. Natutuhan kong bigyang halaga ang bawat litrato dahil ito ang nagpapaalala sa akin ng nakaraan kung saan ako ay masaya.

#paraiso #dagat #provincelife #travelwithfam #OrientalMindoro

[bellybiologist]

ohhh ty for clearing up the tiyo/tiya vs tio/tia lol. i dont know anything about filipino/tagalog culture/language so thats nice

You're welcome. I gotta do something so people stop forgetting we filipinos exist 😏

#we're everywhere but never acknowledge in the media #verzi rambles

[klndrmsrp]

Arkadaşlar biz vaktiyle Hanefi Mezhebi'nin en önemli fıkıh kitaplarından biri olan Mülteka'yı okurken, av ve avcılık bahsinde şunları öğrendik. Avcı avını gördüğünde besmeleyi çeker ve tetiğe basar.

Avı vurduğunu hissederse, köpeğine tiyo verir, köpek gider avı yakalayıp getirir. Avcının köpeğin avı nasıl getirdiğine bakması farzdır. Dudakları ile mi götürdü yoksa dişleri ile mi götürdü? Eğer dudakları ile götürdü ise, onu sahibi için getirmiştir.

Eğer dişledi ise, ona salyasını akıttı, kendi nefsi için tutuvermiştir. Eğer ısırdığı için hala ölmemişse, hemen orada besmele ile yeniden kesilir ve o zaman helaldir, sadece o ısırdığı yer kesilir köpeğe verilir. Ama eğer ısırdığı için öldü ise, o zaman o murdardır yenmez."

dedikten sonra sözü eğitime getirdi: "Şimdi ben size ne anlatıyorum? Bulunduğumuz ve imtihan olunduğumuz makamlar ve imkânlar emanettir, bunları ısırarak salyamızı bunlara akıtıp murdar etmeyelim. Makamlar emanettir, bunlar gelip geçicidir.

Bizim sahibimiz Rabbimiz ve davamız için kullanmamız gereken şeylerdir. Bunları ısırarak, bunlara salyamızı karıştırarak, hem kendimizi helak ederiz, hem de peşimizden gelenleri, arkamızdakileri helak ederiz."

Prof. Dr. Necmeddin Erbakan

[estef-graphic]

Yo No Quiero Ser Recuerdo

A la mierda el conformismo Yo no quiero ser recuerdoQuiero ser tu amor imposible Tu dolor no correspondido Tu musa más puta El nombre que escribas en todas las camas Que no sean la mía Quien maldigas en tus insomnios Quien ames con esa rabia que solo da el odioYo no quiero Que me digas que mueres por mí Quiero hacerte vivir de amor Sobre todo cuando llores Que es cuando más viva eresYo no quiero que tu mundo se dé la vuelta Cada vez que yo me marche Quiero que darte la espalda Solo signifique libertad Para tus instintos más primariosYo no quiero quitarte las penas y condenarte Quiero ser la única De la que dependa Tu tristeza Porque esa sería La manera más egoísta y valiente De cuidar de tiYo no quiero hacerte daño Quiero llenar tu cuerpo de heridas Para poder lamerte después Y que no te cures Para que no te escuezaYo no quiero dejar huella en tu vida Quiero ser tu camino Quiero que te pierdas Que te salgas Que te rebeles Que vayas a contracorriente Que no me elijas Pero que siempre regreses a mí para encontrarteYo no quiero prometerte Quiero darte Sin compromisos ni pactos Ponerte en la palma de la mano El deseo que caiga de tu boca Sin espera Ser tu aquí y ahoraYo no quiero que me eches de menos Quiero que me pienses tanto Que no sepas lo que es tenerme ausenteYo no quiero ser tuya Ni que tú seas mía Quiero que pudiendo ser con cualquiera Nos resulte más fácil ser con nosotrasYo no quiero quitarte el frío Quiero darte motivos para que cuando lo tengas Pienses en mi cara Y se te llene el pelo de floresYo no quiero viernes por la noche Quiero llenarte la semana entera de domingos Y que pienses que todos los días Son fiesta Y están de oferta para tiYo no quiero tener que estar a tu lado Para no faltarte Quiero que cuando creas que no tienes nada Te dejes caer Y notes mis manos en tu espalda Sujetando los precipicios que te acechen Y te pongas de pie sobre los míos Para bailar de puntillas en el cementerio Y reírnos juntas de la muerteYo no quiero que me necesites Quiero que cuentes conmigo hasta el infinito Y que el más allá Una tu casa y la míaYo no quiero hacerte feliz Quiero darte mis lágrimas Cuando quieras llorar Y hacerlo contigo Regalarte un espejo Cuando pidas un motivo para sonreír Adelantarme al estallido de tus carcajadas Cuando la risa invada tu pecho Invadirlo yo Cuando la pena atore tus ojos

Yo no quiero que no me tengas miedo Quiero amar a tus monstruos Para conseguir que ninguno Lleve mi nombreYo no quiero que sueñes conmigo Quiero que me soples Y me cumplas

Yo no quiero hacerte el amor Quiero deshacerte el desamorYo no quiero ser recuerdo Mi amor Quiero que me mires Y adivines el futuro

[whooolaanmo]

ekis muna ako!

Nag aaya mag inom pero tumanggi ako ayoko kasi ng Red Label 🤣🤣🤣 Doritos na lang akin.

Marko : Ate tara inom dito tayo sa inyo Red Label nga lang bigay sa akin ni Daddy makahat daw ay.

Me : makahat nga yan ekis ako dyan pang black lang ako 🤣🤣🤣 pero shoshot naman ako sina Kuya na lang yayain mo at sina Uncle Pat.

Marko : akala ko baga'y di pihikan basta alak 🤣🤣🤣 tawagan mo Ate sina Kuya si Totoy Puti at Totoy Moymoy papunta na si Tiyo Pat papunta na nga din.

Maaga pa sa AlakSingko para uminom.

Jan. 22, 2023 04:06 pm

[ros4rt]

Balete white lady

May sabi-sabi na kumakalat sa bayan namin tungkol sa isang babaeng walang mukha na naka suot ng puting bestida. Kuwento ng mamaat papa ko, simula nang bata pa sila ay mayroon ng puno ng balete sa liblib na daan palabas ng bayan at halos lahat ng mga dumadaan doon sa kalagitnaan ng gabi ay nakikita ang babaeng nakaputi at naaaksidente. Ang iba'y namamatay at ang mga nabuhay ay takot ng dumaan doon sa kalagitnaan ng gabi, ayaw makitang muli ang babae. Tinawag nga nila itong white lady.

Labing walong taon na ako at hindi naniniwala sa mga kuwento-kuwento tungkol sa mga multo dahil hindi pa naman ako nakakita ng multo. Maniniwala lang ako sa isang bagay kung ito'y nakita ng dalawang mata ko o hindi kaya'y nahawakan ng palad ko.

"Inay!" tawag ko sa aking lola. "Alam niyo po ba kung bakit na roon ang babaeng walang mukha at naka bestida ng puti?" puno ng kuryosidad na tanong ko.

Lumingon si lola sakin at niyaya akong umupo sa tabi niyang bangkito. "Kuwento noon ng aking inay ay isa siyang napaka gandang dalaga na naaksidenteng namatay sa liblib na daan na iyon. Subalit hanggang ngayon ay walang nakakaalam sa totoong pangyayari sa babaeng nakaputing bestida." Pahayag ni lola at pagkatapos pinagpahinga ko na siya sa kaniyang kuwarto.

Nagtungo ako sa labas ng bayan upang makipagkita sa mga kaibigan ko dahil isa sa kanila ay kaarawan niya at bumili ng mga gamit at bitamina nina lola at lolo. Nagabihan na ako dahil sa kasiyahang naganap at halos kalagitnaan na din ng gabi. Inaya nga nila akong matulog na nalamang doon ngunit tumanggi ako. Hinatid na lamang nila ako sa bungad ng bayan namin. Maglalakad ako papunta sa bahay at malalampasan ko ang puno ng balete kung saan na roon ang white lady. Hindi ako takot, masnatatakot ako sa mga taong maitim ang budhi.

Nang nakatapat ko na ang balete sa amin. Wala namang kakaiba sa puno. Madilim dahil sa makapal niyang dahon. Tinitigan ko ito at hinahanap ang babaeng walang mukha at naka bestidang puti.

Nagulat na lang ako nang may tatlong lalaki na nakatayo sa likod ko. Hindi ko sila masyadong makita. Tiningnan ko lang sila na may pagtataka. Magsisimula na sana akong maglakad pero hinawakan ako sa braso ng isa sa mga lalaki. Hindi ko masilayan ang kanilang mukha dahil sa sobrang dilim. Inaasahan ko sana na ang white lady ang makita ko ngunit mukhang mali ako.

"Ano pong kailangan niyo? Saka pakibitay po." may galang ko pang tanong.

Hindi sila nagsalita.

Hinigit ko ang aking braso at handa ng tumakbo pero nakaramdam na lang ako pagtama ng matigas na bagay sa ulo ko at bumagsak na ako.

Pumikit ako. Nagdasal na sana ay mayroong tumulong sa akin. Rinig ko man ang pagpunit nila sa damit ko ay mariin pa rin akong nakapikit umiiyak, nakiki-usap at sumisigaw nang saklolo.

"Huwag po! Tama na! Nakikiusap ako! Tama na!" hiyaw ng isang babaeng maganda ang boses ang narinig ko. Siguradong hindi iyon nanggaling sa akin pero naramdaman ko rin ang paggalaw ng labi ko. "Nakikiusap ako!" minulat ko ang aking mata. Humahagulgol ako. "Paki usap!" nagsasarili ang labi ko. Pinilit kong tumayo pero nanghihina ako at muli namanhid ang ulo ko dahil sa matigas na tumama. Ramdam ko ang mainit na likidong sumusirit. Hindi ako makagalaw. Naririnig ko silang nag-usap ngunit hindi ko sila maintindihan iba ang lenguwaheng gamit nila.

"Enterrémosla." ito ang narinig ko bago ko narinig ang pagpala at paghakot nila sa lupa.

Ililibing nila ako? Tanong ko sa aking sarili. Sa loob-loob ko'y sumisigaw, nagwawala. Gusto kong makalabas pero ang katawan ko'y hindi nasang-ayon.

"Rosa! Gising!" minulat ko ang mga mata ko at bumungad doon ang lola ko. Hindi maipinta ang mukha niya. Halatang nag-aalala. "Apo, diyos ko! Anong nangyare sa iyo? "

"Anong nangyare, inay. Bakit ako nandirito?"

"Nakita ka ng iyong tiyo na nakatayo na lang sa harap ng puno ng balete na parang wala sa sarili at nang ikaw ay naka uwi na tatlong araw ka namang hindi gumising sa pagkakatulog. Para kang isang bangkay sa nagdaang tatlong araw." Kuwento ni lola habang hinahaplos ang buhok ko.

#filipino #tagalog #tagalog post #creative writing #manunula #writer #makata #filipino writers #filipino author #deep feelings #horror #spooky #urban legends

[rsmrymnt-tea]

I am obsessed with when you refer to either lilia or silver as your nephew or family kinda deal 😭 i think i read it some other time and also went Omg...they are family..... Sjdjdjfk 🖤

Lmao Silver is the nephew >w< Lilia is the bestie I want to slowly become… Except like, adult lookin’ shdjshsj I am Silver’s self-appointed tiyo/tiya <-idk the gn term for this

I refuse to call him (and also Luke 😭) my son dhsjsja that is too much perceived responsibility…

#chat & colloquy #baalism #silver just sets off such insane cuteness aggression… #he’s like… so serious and a little dumb and silly…. and also animals love him so much shdjshsjs #have you seen that card where idia kinda watches him sleep for a bit out in the gardens lmao