Nereden başlanır bilmiyorum, hangi harf hangi kelimeyi hangi kelime bir cümleyi tamamlar onu da bilmiyorum tek bildiğim içimde tamamlanmayan çok şey olduğu kızgınım kırgınım... insanın edemediği vedalar canını çok yakıyormuş kurduğu hayaller başına yıkılınca avazı çıktığı kadar haykırmasına rağmen yine de sesi duyulmayınca bir ağırlık çöküyormuş gözlerine. Hayır kızmıyorum beni bu karanlıkta tek başıma bırakan kimseye kızmıyorum ne anneme ne babama ne hiç var olmamış saydığım arkadaşlarıma merak etmeyin hiçbirinize kızmıyorum. Kimseyi beni sevmesi için zorlayamam değil mi ben bunu kabullendim hayatımda yer almak istemeyen herkes sessiz sedasız çıkarak beni çok mutlu etti çünkü ben kimsenin kafasına göre eleştirebileceği işine gelince iyi işine gelmeyince kötü olabileceği bir oyuncak değilim ve hayat bir oyun değil. Sonuna kadar savaşan biriydim ben, sevdiğim insanları kaybetmemek adına her şeyi yapabilecek cesarete sahipti ruhum. Körleşiyoruz bunu yaparak. Bize kurulan cümlelere sergilenen davranışlara canımızı yakan ama sineye çektiğimiz her şeye körleşiyoruz farkına vardığımızda ise çoktan kalbimiz çorak bir araziye dönmüş oluyor ama inanın bana her çorak arazinin bir yağmuru var gerçekten sabretmesini bilen her acıya karşı dimdik durmuş insanlar eninde sonunda kavuşuyor yağmuruna :)