Sevmiyorum diyo reddettdiyo tanışmak istemiyo ama bana bakmadan duramıyo her güldüğümde bana bakıyo yakınlarında olduğum her saniye şımarıyo madem seviyosun neden acıektiriyosun olm
Merhaba Tumblr halkı! Ben büyükacılarınıntravmaları. Artık bir yerlerden başlamam gerektiğini düşünüp bir hesap açma kararı aldım. Yazmaya başladığım ve hiç bir yerde paylaşmadığım bir kitabım var. Kitapda hayatın gerçekleriyle yüzleşiyoruz. Burada kitabımı paylaşmak istiyorum. Okumak isteyenlerin olacağını düşünüyorum.Yakın zamanda görüşmek üzere!
Maalesef ki geçen zamanı tutamayız. Hayat bir gün o da bugün. İşte bu yüzden en büyük hedefiniz güzel anılar biriktirmek olsun. Aynı saati bir daha yaşayamayacağımız bilinci ile şu anımıza bir mutluluk serpiştirmek ileride dönüp baktığımızda gülerek hatırlamamıza sebep olacak.
Gülün , eğlenin , sevin , sevilin , ağlayın , kahkahalar atın , yeni hobiler deneyin , yürüyüşe çıkın , gün batımını seyredin,sevdiğiniz biri ile dertleşin , yaşlıları ziyaret edin , çocuklarla vakit geçirin , kariyeriniz için adımlar atın , yemek yapın, tatile gidin , şarkı dinleyin , dans edin ; neyden mutlu oluyorsanız onun peşinden gidin ve “ ben bu hayattan zevk alıyorum “ diyebilmek için çalışın :)
Birine bir kitap sattığın zaman ona yalnız yarım kilo kağıt, mürekkep ve tutkal satmış olmazsın. Ona tamamıyla yeni bir yaşam satmış olursun. Sevgi dostluk, mizah ve geceleyin denizedeki gemiler... Eğer o kitap gerçekten benim anladığım anlamda bir kitapsa onun içinde bütün gökler ve yerler vardır
Başıma gelen iyi kötü her olaya gülerim. İçim kan ağlasa da gülerim ya da gülmekten ağlarım ama bir gün gelecek gerçek anlamda iyi hissedeceğim inanıyorum…
Gerçekten seven biri, sevdiğine sahip çıkmak için gerekirse delirirdi. Başka duygular devreye girdiği anda kaybolan, aniden unutulan, umursamazlığa yenik düşen, zamanla etkisi hafifleyen hiçbir şey aşka ait değildi. Yalandı. Sahip çıkılmamış her şey sadece yalandı. Duygulara gerçeklik yükleyen tek şey, sahip çıkılmalarıydı.