#Jus Justina | Explore Tumblr Posts and Blogs

gffa · 5 years

Note

hi! i really want to get into the EU stuff, but i have absolutely no idea where to start. can you point towards a few good books, maybe? thank you, and i absolutely love your account btw!

Hi! Thank you for the kind words, I’m glad you’re enjoying the blog. ♥ Recommendations for EU stuff often depends on what you’re interested in, because there are a lot of books I really enjoyed, so I’ll organize them by era, since that’s how fans are often divided. I’ll also include comics, because often times the comics are some of the absolute best stuff!If you haven’t watched The Clone Wars and Rebels yet, those are absolutely the places to start as they’re key to the fabric of the bigger story, imo. Not that you can’t understand the movies without them or anything, but TCW is especially important for understanding just how grueling the clone wars really were. And Rebels is important for showing the fates of a lot of the TCW characters and seeing the Empire vs the Rebellion (it does a lot to flesh that out, too).PREQUELS:

Any of the Star Wars Adventures comics that contain the prequels characters are great. Well, ALL of the Adventures comics are great, but the prequels ones are adorable, funny, and yet really well-told. They’re light-hearted and largely oneshots, but the IDW comics have been incredible for still being some of the absolute best SW content out there. Especially a not-miss is #12-13 and the 2019 Annual for the Padme&Leia&Breha story.

Obi-Wan & Anakin comic by Charles Soule. A five-issue mini series that has the most stunning art of all the comics I’ve ever seen pretty much, it’s also a really good look at the time of Anakin’s apprenticeship and provides some interesting glimpses into their early days together.

Darth Vader: Dark Lord of the Sith comic by Charles Soule. This comic was an absolute phenomenon to read month to month and one of the comic series that I’ve spent the most time analyzing and felt it’s really held up to scrutiny, which shows just how much thought went into it. It’s 25 issues of Vader fresh off Revenge of the Sith, over the span of a couple years, and really does an AMAZING job of exploring Anakin Skywalker as Darth Vader, all the choices he made and the themes of the comic are all about showing he can’t admit to the HUGE mistakes he’s made. It was incredible.

Choose Your Destiny: An Obi-Wan & Anakin Adventure by book Cavan Scott. I’m not usually a fan of Choose Your Own Adventure style stories, but this one was worth it to me to get an absolutely DELIGHTFUL book with Obi-Wan and Anakin, who are cranky with each other, but ultimately show that they can come back together and obviously care about each other. Sprinkle in some other cool stuff (Jedi details, Bant Eerin being recanonized) and it was lovely.

Dooku: Jedi Lost audiodrama by Cavan Scott. If you’re interested in Dooku, Asajj Ventress, or the Jedi at all, this drama was pretty amazing, it gave a ton of worldbuilding detail, but also did a lot to fill in the backstory of Dooku and gave us a long look inside Asajj’s head as well. Qui-Gon makes some appearances, he has an amazing dynamic with Dooku, and my heart as always skips a beat for how much I love the Jedi.

Age of the Republic comics by Jodie Houser. Holy shit, these comics were SO GOOD. They’re a series of oneshots about the various heroes and villains of the time, a glimpse into the lives of all of them, and Houser really nailed it here. My favorite is the Obi-Wan one, because the conversation he has with Anakin about Qui-Gon is a must and delves deepest into the characters’ stuff, but all of them are worth reading.

Jedi of the Republic - Mace Windu comic by Matt Owens. A five-issue mini series that, okay, the art is Like That but the storyline really worked for me because it’s a really good look at Mace’s character and his belief in the Jedi Order and how he came to master himself and how the galaxy looks at Jedi. It’s woven around a fairly typical action plot, but one of the things that always strikes me is the compassion the Jedi show one of their own, even when they’re falling into darkness, as well as this is a comic about Mace Windu’s faith and his work to master himself and it’s SO GOOD.

Kanan: The Last Padawan comics by Greg Weisman. Stunning art plus a look at some of the characters/relationships that I want so much more of (TELL ME EVERYTHING ABOUT DEPA BILLABA) and more glimpses into life at the Jedi Temple, as well as telling the story of how the character went from Caleb Dume to Kanan Jarrus, all of it heartbreaking and so, so good.

While the Revenge of the Sith novelization by Matthew Stover is no longer canon, but it does an absolutely phenomenal job of breaking your heart all over again for the characters and expanding on everything that was going on during that time and really, really gets into the headspace of Anakin’s character in a way that was line-edited by George Lucas himself, so I think of it as having a lot of emotional truths to it, rather than being part of canon (which it’s specifically said as not being).

ORIGINALS:

The ongoing Star Wars comic (by Jason Aaron, then Kieron Gillen) + the original Darth Vader comic (by Kieron Gillen) are the absolute best place to start, they’re an incredible addition to the characters’ journeys between ANH and ESB. The two comics are meant to be read concurrently, so I recommend them together, they often show the same scenes from different points of view, but you can roll with either of them if they’re going well for you. They’re my favorite for what they add to the story.

Star Wars Battlefront II’s storyline can be watched on YouTube like a movie, which is about two hours long, has some fantastic characters (Iden Versio and Del Meeko are amazing, but also the brief storylines the OT trio have in the game are fantastic) and it does a really great job of helping to bridge the gap between the OT and the ST, explaining a lot about Jakku’s significance and how the First Order popped up.

From a Certain Point of View novel by various. MY FAVORITE BOOK IN THE EU, FULL STOP. A series of point of view stories from various supporting characters during A New Hope is exactly what it sounds like and, okay, not all of them worked out for me, some of them are very skippable if you’re not enjoying it, but the Obi-Wan one, the Qui-Gon one, and the Yoda one are all must-reads because they are HEARTBREAKING and fill in so much of what’s going on with those characters in the OT with regards to the PT events. Also the Motti one is the single funniest thing Star Wars has ever put out.

Lords of the Sith novel by Paul S. Kemp. While I’ve only read about a third of this one so far, I’ve enjoyed it a lot, as it’s a look at some of the worst parts of SW’s timeline, where Vader and Palpatine are at their worst, where Ryloth is suffering, but it’s done with deftness and gravitas, imo. Possibly better after you’ve seen TCW and Rebels because Cham Syndulla’s character will have more weight then.

Legends of Luke Skywalker novel by Ken Liu. This book came out around the time that The Last Jedi came out (or at least that’s when I read it, iirc) and it was a balm for my soul that needed Jedi Master Luke Skywalker. It’s an in-universe series of myths, so it’s not literal, it’s stories told about Luke Skywalker as he travels the galaxy trying to understand the Force and the Jedi. It’s lovely!

Thrawn novel by Timothy Zahn. I still think the first Thrawn book was really good (even if the shine came off the apple after that) and it does a fantastic job of setting up the character’s backstory, intro into the Empire, and creating the character of Eli Vanto, WHOM I LOVE. It’s a great read and some of the best of Zahn’s Thrawn work.

ROGUE ONE + SOLO:

The Rogue One novelization by Alexander Freed. I had trouble connecting to Jyn Erso when I first watched the movie, but the way Freed wrote her as this messy, complicated, thorny person who was trying to do the right thing was perfect for making me fall in love with her. (Freed is really, really good at writing messy, complicated, worthwhile women, imo.)

Most Wanted novel by Rae Carson. I loved this book a lot, where it’s a young adult novel set before the events of Solo and helps tell Han and Qi’ra’s backstory and is a great space adventure at the same time.

Catalyst novel by James Luceno. This does a really great job of bridging the Republic era with the Empire era, how the galaxy went from the Clone Wars to what we see in Rogue One, AND expanded a ton on Galen Erso’s character, his relationship with Orson Krennic and Lyra Erso and Jyn, so it made the R1 experience just a ton more valuable for me.

SEQUELS:

Bloodline novel by Claudia Gray. This book still does the absolute most to bridge the gap between the OT and the ST, to explain the events of what happened in that time period. Gray’s writing is best when she’s writing Leia as a character and this book works as a novel for her and as a story about the rise of the First Order and some of the problems of the New Republic.

Spark of the Resistance is a young adult novel (so about 200 pages) by Justina Ireland. I only recently read this one and I just thoroughly enjoyed it, it was Rey and Rose and Poe off on their own adventure, which was typical cute Star Wars stuff, but the chemistry and adorable banter between these three was so good I could have read an entire series for them! (I also liked her Lando’s Luck YA novel, if you’re interested in his character.)

Poe Dameron comics by Charles Soule. Soule’s writing is some of the best stuff in SW so far and he does an absolutely phenomenal job of capturing the charisma of Poe’s character, while also giving him an actual character arc to work through. The comics just fly by, they’re so good and so smoothly easy to read and so damn charming.

Cobalt Squadron novel by Elizabeth Wein. If you get the audiobook of this, it’s narrated by Kelly Marie Tran, who does a love job of reading it, and was a book that helped me just utterly FALL IN LOVE with Rose Tico. It’s a book that does a lot to explain her back story and who she is and it’s just absolutely wonderful.

The Last Jedi novelization by Jason Fry. If you really, really hated TLJ, this might not be the book for you, but I found it to be a book that helped fill in some smaller details that made the movie work better for me and got inside the characters’ heads just enough to help grease the wheels to put me in a better place with the movie, so I always really like it.

#fic recs #(not really but that's my tag)#novels #Anonymous

41 notes · View notes

haich-slash-cee · 4 years

Text

I like horror (*in small amounts and if it’s not too scary)

^ I updated my header with this and felt like elaborating. Horror isn’t my main interest on this blog, but I like to talk about it. Because I do like horror! Sort of. If it’s not too frightening. Like, a little scary is ok. Although some horror I’m completely fine with. Anyway, I’m always happy to get recommendations for (somewhat) scary books etc!

A rough guide to how much I’m good with Scary Stuff --

Body horror: I’m probably ok. (Not here for abled people being ableist, though.) I kind of suspect a lot of hurt/comfort ppl (or maybe more specifically whump ppl?) are okay with or even seek out body horror. That would be interesting to figure out.

Nature/biological horror: I have probably seen more IRL versions of this than you. It’s fine, it’s just my life.

Atmospheric, unsettling horror: I love this, bring me more.

Low-key, shivery, quiet, a touch of a ghost: Yes, great.

Prose horror, in books and fics: Maybe ok? Prose transmits differently than visuals, for me.

Visual horror, in movies and comics: Depends. I may not be ok with this. :(

Everything else: Jump scares, “This is the scariest movie ever”, top 10 scariest books written, so on. Uh.... I may not like this.... at all.... :( :( :(

The marginalized person of the group gets killed off first, in the movie: NO.

Examples of media with horror elements (that I am happy to talk about): Steven Universe, Mushishi (Yuki Urushibara), Land of the Lustrous (Haruko Ichikawa).

Other media with scary stuff, which I am OK with: Dread Nation (Justina Ireland), Animorphs (KA Applegate), Shawn of the Dead, Gegege no Kitaro (Shigeru Mizuki), Being Human (UK version).

Examples of media I have seen/read and it was too scary for me: Pan’s Labyrinth, Get Out, The Host (Bong Joon-ho), Ju-on (Takashi Shimizu), some books by Octavia Butler, most manga by Junji Ito.*

* I still pick up and read Junji Ito manga though. Also, he has an autobio cat manga that is fun. Weird, but not scary.

Also,

The media that I have Lindsay-Ellis-level-of-glee (regarding the horror): Cats (2019)

#horror #body horror #not too much horror #cats movie #nature horror #tv shows #books #lindsay ellis #steven universe #mushishi #land of the lustrous #dread nation #animorphs #shawn of the dead #gegege no kirato #junji ito #cats #ghosts #recommendations

7 notes · View notes

ai-yo · 5 years

Note

Hey, I was talking to someone recently and they wanted to know more black fantasy writers and I thought of you cause you're the plug. Would you be able to recommend some please 😁😁😁😁 thank you!!

Off the top of my head there is

Nnedi Okorafor

Tomi Adeyemi

N.K. Jemisin

Kai Asante Wilson

L.L. Mckiney

Nalo Hopkinson

Justina Ireland

Tracey Baptiste

jus to name a few and here is my goodreads list not all the authors are Black in this list though

https://www.goodreads.com/list/show/88754.Black_Young_Adult_and_Middle_Grade_Speculative_Fiction

#black fantasy writers #fyrea

4 notes · View notes

angelicbab-stash · 5 years

Text

Reina: tender asks

01. Teeth: what is your gender identity?

,,Myslím si, že som proste cis dievča. Som vpohode s predstavou, že sa jedného dňa takto identifikovať nebudem, no momentálne takú potrebu necítim. Som dievča, síce dosť tomboy. Teší ma však vedomie, že aj keby si jedného dňa uvedomím, že som v skutočnosti trans, tak ma moja rodina a blízki priatelia zaručene podržia.”

____________________________________________________________________________

02. Honey: do you have a nickname?

,,Rei, Ann, Coconut a Ľadová kráľovná. Cyntia ma tiež často volá Cariño, čo znamená med po španielsky. Ocko ma nazval Šampión ešte kým som bola u mamy v bruchu, haha! Jej sa to zapáčilo a odvtedy ma tak volajú obaja, lebo vraj vedeli, že som predurčená veľkým veciam a mamu som stále silno bila. Mama mi tiež dáva množstvo pet names a úprimne, je jedna z mála ľudí, ktorým to dovolím.”

____________________________________________________________________________

03. Breast: do you get along with your mother?

,,Milujem svoju mamu! Je pravda, že tak prirodzene preferujem otca, ale to nie je tak, že mamu neľúbim, práve naopak, len... Ja a otec máme bližšie povahami a aj záujmami. Viac som sa podala na neho. No mama je tá najsilnejšia osoba akú poznám a som na ňu moc hrdá, aj keď sa o ňu niekedy bojím.”

____________________________________________________________________________

04. Angelhood: what is one of your favorite memories?

,,Mám ich mnoho. Naozaj mám obrovské šťastie na rodinu, mama s otcom sa veľmi snažili aby sme mali čo najviac krásnych spomienok. Často sme chodili na výlety a aj keď sme zostali doma, tak sme spolu trávili čas. Aj to ešte stále robíme. Tak sa mi ťažko vyberá. Asi keď som mala veľmi dôležitý volejbalový zápas a ja som mala šialený strach. V jeden moment som hrozne zastrečkovala, ale jasné, že tu boli moji rodičia so súrodencami, aby začali na plné ústa povzbudzovať. Bolo im jedno, čo si kto myslí, šlo im o to nech ma podržia. A aj sa im to podarilo, ten zápas som dala fakt dobre! Alebo keď ma videli zmaturovať a šli so mnou na zápis na vysokú, ako sme cestovali po Kanade a Filipínach, alebo ako mi ocko ukazoval Liverpool, v ktorom sa narodil... Je toho naozaj mnoho. A za to som im hrozne vďačná. A... ešte ako som si uvedomila, že ľúbim Cyntiu a ona to cíti rovnako.”

____________________________________________________________________________

05. Tranquil: who do you laugh the most with?

,,S mojou rodinou a Cyntiou. Zasa, s nimi proste trávim najviac času a nemám mnoho priateľov, len pár veľmi blízkych. Chýbajú mi však dievčatá z môjho volejbalového tímu zo strednej, boli skvelé. Tie v terajšom na univerzite ešte moc nepoznám.”

____________________________________________________________________________

06. Adieu: who do you dread saying goodbye to the most?

,,Myslím, že to vieš odhadnúť podľa mojich predošlých odpovedí. Strašne plačem, keď som ďaleko od mojich blízkych, vždy keď sme šli na zápas tak som plakala vo svojej hotelovej izbe.”

____________________________________________________________________________

07. Wax: can you keep a secret?

,,Rozhodne, nie som ten typ, čo by veľa hovoril, nieto ešte moje alebo niečie tajomstvá.”

____________________________________________________________________________

08. Tinderbox: what do you cherish most?

,,Nezávislosť, úprimnosť, čestnosť, tvrdú prácu, rodinu, priateľstvo a úspech, ktorý nie je na úkor druhých.”

____________________________________________________________________________

09. Paper: what is your favorite novel?

,,Milujem čítať knihy, len ma mrzí, že už na to nemám toľko času ako kedysi a hrozne sa mi tu hromadia. Mám rada Song of Ice and Fire sériu alebo The Forest of Hands and Teeth, či Kingovu Firestarter. Tiež mám rada Dexter knihy alebo The Passage od Justina Cronina. Častejšie však čítam encyklopédie a literatúru faktu.”

____________________________________________________________________________

10. Box office: what is your favorite film?

,,Mám moc rada horory, najmä zombie filmy alebo čokoľvek čo sa týka vedy a odohráva sa vo vesmíre, či pod vodou. Menovito to sú Battle Royale, Kill Bill, The Purge, Alien a podobne. Trochu iné sú napríklad Lion King, Mulan a takmer som si vyplakala oči pri Hachiko. “

____________________________________________________________________________

11. Stage: do you have a talent?

,,Tanec, rôzne športy, najmä volejbal, plávanie, beh, potápanie a aj futbal. Tiež som dobrá v bojových športoch, konkrétne taekwondu. Mám nadanie na matematiku, biológiu, chémiu a fyziku. Viem sa veľmi dobre koncentrovať a dotiahnuť veci do konca. Mám talent aj na to, že si viem udržať istú rutinu a plán, ktorý si vytvorím a u mňa nejde ani tak o talent ako o tvrdú drinu.”

____________________________________________________________________________

12. Tiger: what is your bravest moment?

,,Minulé leto som robila plavčíčku a zachránila som malé dievčatko, ktoré sa začalo topiť.“

____________________________________________________________________________

13. Treasure: what is your brightest characteristic?

,,Myslím, že to bude moja oduševnenosť.”

____________________________________________________________________________

14. Wolf: do you have an inner monster?

,,Mám. Desí ma to ako sa dokážem neskutočne nahnevať. Začala som kvôli tomu chodiť na sedenia týkajúce sa ovládania hnevu a aj preto sa tak venujem športom, hlave tým bojovým. Aj tak to ale v sebe cítim... Nie pri blízkych, ale proste pri tých, s ktorými nemám puto, taká tá potreba udrieť tú osobu a strašne, strašne kričať. Mám pocit, že mi niečo ide zlomiť hrudný kôš od toho aký strašný hnev v sebe cítim. Hanbím sa, lebo viem dobre kontrolovať svoje emócie, ale hnev je výnimkou nech sa snažím akokoľvek veľmi. A aj moja fóbia z choroby akú má mama a to, že v skutočnosti som smutnejšia, nesmelejšia, zbabelejšia a viac neistá sama sebou ako sa zdám. Len... to neznášam, tak som sa to naučila dobre zakryť.

Tiež moja žiarlivosť. Nie som ani tak žiarlivá vo vzťahoch... teda, to ešte len zistím, keďže som len v začiatkoch môjho úplne prvého, ale skôr narážam takú tú ‘Musím byť prvá a najlepšia’ strašne súťaživú mentalitu. Málokedy som s niečím spokojná, lebo mi niečo vždy nahovára, že to mohlo byť lepšie. Ani moja nedôverčivosť nie je práve pekná.”

____________________________________________________________________________

15. Seven: Lust, Gluttony, Greed, Sloth, Wrath, Envy, or Pride?

,,Hnev, prípadne pýcha.”

____________________________________________________________________________

16. Trick: white lie or deceit?

,,Hmm... Ani jedno, ale keď už musím, tak white lie.”

____________________________________________________________________________

17. Illusion: do you have a secret?

,,Samozrejme, že mám, a hneď viacero, no určite to tu len tak nepoviem.”

____________________________________________________________________________

18. Heart: are you in love?

,,Hej, som, prvýkrát v živote. Cyntia je moja najlepšia kamarátka a teraz už aj priateľka. Ľúbim ju a veľmi mi na nej záleží. Sme ešte len v začiatkoch nášho vzťahu, ale teším sa na všetko, čo nás čaká.”

____________________________________________________________________________

19. Mary: are you a virgin?

,,Som. Každopádne... panenstvo je strašne hlúpy výmysel spoločnosti.”

____________________________________________________________________________

20. Bedroom: how would you define your sexual orientation?

,,Priťahujú ma osoby akéhokoľve pohlavia a rovnako ako moji rodičia asi inklinujem k označeniu pansexuál. Je však pravda, že s mužmi mám trochu problém a viac ma priťahujú dievčatá... Myslím. Donedávna som nemyslela nad vzťahmi ani nad sexom, lebo ma to skrátka... moc nezaujímalo? Tiež nie som osoba, čo by mala nejaké crushe a podobne. Cyntia je moja úplne prvá a zároveň úplne prvá osoba, ktorá ma priťahuje a chcem s ňou skúsiť všetky tieto veci. Ako, viem si predstaviť niečo také aj s chlapmi a inými, ale... skôr v teórii.”

____________________________________________________________________________

21. Rope: do you have a fetish?

,,Ani nie? Neviem, ako som hovorila ešte donedávna som takéto veci necítia ani som ich nejako sama neprebádavala. S Cyntiou sme spolu krátko a sem sme sa ešte nedostali. Porno som pozerala asi trikrát v živote a nepáčilo sa mi to. Uvidím časom... Ale je možné, že to bude čosi také... tvrdšie? Už teraz však viem povedať, že žiaden sex na verejnosti nebude.”

____________________________________________________________________________

22. Tobacco: do you smoke?

,,Nie, vôbec. Ani som to neskúšala. Som športovkyňa a tanečníčka, nepotrebujem si ničiť pľúca a zhoršovať si kondičku. Mimo to, cigarety fakt strašne smrdia.”

____________________________________________________________________________

23. Wine: do you drink?

,,Tiež nie. Mám dosť silný, odolný žalúdok, ale skrátka po podobných veciach netúžim. Alkohol ma skrátka neláka a neinklinovala by som k nemu ani keby necvičím.”

____________________________________________________________________________

24. Whisky: do you drink alone or socially?

,,Nepijem. Neznášam alkohol ešte viac ako cigarety alebo trávu.”

____________________________________________________________________________

25. Poison: do you have an addiction?

,,Adrenalín, posúvanie vlastných hraníc, tvrdá drina, pocit užitočnosti... a ešte rajčinový džús a mamine jedlo.”

____________________________________________________________________________

26. Taboo: do you have any tattoos?

,,Mám jedno, mama mi na 18tku sama vytetovala nápis: ‘Yes, I’m changing’, mám to na vnútornej strane pravej ruky tak ako mám lakeť. Ešte mám nápad na tri tetovania, ale asi budú všeko len nápisy, obrázky ma moc nelákajú.”

____________________________________________________________________________

27. Metal: do you have any piercings?

,,Menšie plugy v ušiach a septum v nosnej prepážke. Keď cvičím, tak si dávam ten polovičný a zastrkávam si ho dovnútra, lebo som videla ako raz Cyntii na ihrisku nechtiac vytrhli krúžok z nosa a takmer som sa pozvracala.”

____________________________________________________________________________

28. Stitches: what kind of clothing do you wear?

,,Pohodlné a trochu chlapčenské, preferujem tmavé farby ako svetlé alebo nejaké výrazné s výnimkou červenej, v tej vyzerám skvele. Dalo by sa označiť aj ako rock, možno až goth, ale nemám rada takéto labelovanie.”

____________________________________________________________________________

29. Eau de toilette: what is you favorite scent?

,,Rajčiny, ananás, eukalyptus, mäta, zázvor, morská voda, grapefruit, citrusy, vôňa slnečného dňa, horiace drevo, vôňa lesa, kávy, tamarindu a koriandra, či hocičoho čo navarí mama alebo aj ocko. Milujem vôňu môjho vankúša, vždy sa k nemu v noci túlim.”

____________________________________________________________________________

30. Murmur: how do you deal with drama?

,,Ak je niečo čo nenávidím, tak je to hlúpa, zbytočná dráma a keď ma niekto ohovára za chrbtom. Je to neskutočne zbabelé a rada by som to ignorovala, ale som na to príliš horkokrvná, vždy danú osobu priamo konfrontujem. Miestami agresívnejšie než by možno bolo vhodné a ako by som si želala... Ale podobné veci ma jednoducho neskutočne vytáčajú.”

____________________________________________________________________________

31. Hiccup: what makes you nervous?

,,Neznámi ľudia, davy, keď sú na mne upriamené pohľady, čo sa ale snažím prekonať, lebo logicky na mňa pozerajú mnohí ľudia pri veciach, ktoré robím. Tiež ma znervózňujú hlúpe poznámky, rečičky, neúspech, keď ma niekto tlačí do vecí, ktoré nechcem, reči o sexe a podobne.”

____________________________________________________________________________

32. Gazelle: do you participate in the arts?

,,Jedine čo sa týka tanca, nemám veľmi nadanie na umenie. Neviem kresliť ani maľovať, či spievať. Rada by som vedela pekne písať, ale nedokážem to. Myslím si však, že keby sa venujem hre na nástroj, šlo by mi to, len na to nemám momentálne čas.”

____________________________________________________________________________

33. Anomaly: what do you find unique about yourself?

,,Hlavne moju povahu. Nepoznám veľa ľudí v mojom veku čo sú tak zanietení do práce na sebe.”

____________________________________________________________________________

34. Cedar: what is your favorite season?

,,Zima, rovnako ako mama mám radšej chladnejšie počasie. Jediná vec, ktorú nemám na zime rada je to, ako je dlho tma.”

____________________________________________________________________________

35. Balm: who was the last person you kissed?

,,Cyntia. Rada s ňou... skúšam moje prvé bozky.”

#reina: can #tender asks

1 note · View note

blogdorubenssales · 3 years

Photo

O prefeito Rosano Taveira sancionou na última semana uma lei que deve resolver um problema estrutural da educação municipal, a falta de professores. Publicada no final do mês de julho, a Lei Complementar n° 189/2021 estabelece que, para atender à necessidade temporária, a Secretaria Municipal de Educação poderá efetuar a contratação de profissionais do magistério por tempo determinado, em substituição aos professores em licença. Uma das situações previstas para a contratação dos temporários é para suprir as vacâncias decorrentes do gozo de licenças, como prêmio, tratamento de saúde e maternidade. A contratação será por processo seletivo e deve se dar de forma rápida, não deixando a vaga em aberto por muito tempo. A lei autoriza a contratação de até 250 professores substitutos, com vínculo de 6 meses, podendo ser renovado por mais 3 vezes, sem ultrapassar 2 anos. Os contratados receberão o piso salarial para a categoria e farão jus a décimo terceiro e férias acrescidas de um terço. Para a secretária de Educação, Justina Iva, a sanção da lei representa uma avanço imenso para Parnamirim. “Com a aprovação desta lei, vamos garantir que não falte professor em nossas salas de aula”, disse. O próximo passo é a implementação de um novo processo seletivo para a contratação dos profissionais de magistério. @prefeitotaveira @justinaivaaraujosilva @delmiradalva https://www.instagram.com/p/CSFltn8LxEE/?utm_medium=tumblr

0 notes

emi-and-daily-life · 4 years

Text

2019/12/03

truputi prasikankinau. toks nedingstantis jausmas, kad nepatinku. jis aisku pagristas, nes justinas grynai nieko nedaro, jokios iniciatyvos link manes nera. todel as tiesiog paleisiu. buvo smagu! su melancholija ir skausmu atsiminsiu tuos sielisko rysio momentus. jie buvo trumpi bet tokie stiprus, bet ju daugiau nebera, cia ir del manes ir manau labai didumoj del taves. atsiminsiu kaip saldu prisiminima, kaip mes analizavom haruki murakami. kaip mes jautemes po pirmo susitikimo. atsiminsiu visus sypsenos pilnus zvilgsniu persimetimus. tuos keistai malonius nejaukumo momentus. atsiminsiu, kaip mes atsiverem vienas kitam, nemazai suzinojau apie tave o tu apie mane per toki trumpa laika.

gal as nepalieciau taves fiziskai, gal neprisiglaudziau kaip noreciau. gal niekada nesusitiko musu lupos, niekada nepersibrauke rankos. man gaila.

bet as prilieciau tavo dvasia, as prisiglaudziau prie sielos zaizdu. as sutikau tavo praeities seseli, perbraukiau tau per sirdi. man uztenka.

tad su tokiom mintim (jo super poetiska haha) manau atsisveikinu. bent bandau giliai sirdyje nebestumti to, kas nebeateina daugiau naturaliai. tai mane tik skaudina. kad ir kaip tas musu epizodas buvo malonus, su tokiu bendravimu kaip dabar as tiktai labiau isizeidziu, uzsigruzinu. as noriu tave myleti, bet turbut tu nenori buti mylimas. tad as letai, stipriai nestumiant net ir sito paleidimo sprendimo tave uzdarysiu i sirdies kampa. galbut ateisi, gal pats atsidarysi. o galbut sios kerteles niekas nebeprilies, apart mano pacios vidinio zvilgsnio. galbut letai, kaip begantis vanduo, mano jausmai tau nuplauks, kol nieko nebeliks. faktas tame, kad privalau nustot stumt ir traukt. reikia palikti viska savaiminei tekmei. daugiau mano planai sioje situacijoje nebetinka. tad....nezinau net ka sakyt, ate iki ar kazka kito.

0 notes

missbrookebra-blog · 4 years

Text

CCTV Documentary (Director’s cut)

vimeo

Motion sculptures for CCTV Documentary Channel is a digital metaphor of phenomenal blinks and moments that life consists of. In four Idents we follow a visual performance of organic and vital substance, animated using data of actors movements.

Idents visualize four different themes. To emphasize the emotion of each Ident, we have decided to use different textures of steel, wood and glass. Motion sculpture of steel reflects old Chinese adage that true power is mastering yourself. Youthful energy of dancers evolve into beautiful organic sculpture. Colorful happiness is the engine of father’s and his daughter’s joy. Two lovers visualize fragility and vitality of love in the last Ident.

Credits: Client: CCTV

Creative Director: JL Agency: JL DESIGN Executive producer: Angela Moo Project Manager: Jennifer Lin Art Director: Lance Wei Designers: Hsiang Ju Hung, Utsuo Chen

VFX / Design Company: KORB Concept Development: JL DESIGN & KORB Producer: Lina Paskeviciute Animation Director: Rimantas Lukavicius Technical Director: Giedrius Paulauskas 3D/2D Artists: Giedrius Paulauskas, Rimantas Lukavicius, Karolina Sereikaite, Tomas Juchnevic, Justinas Vinevicius

Music / Sound design: John Black, CypherAudio

Year of completion: 2013

The post CCTV Documentary (Director’s cut) appeared first on Good Info.

0 notes

ideasforlivingandmaking-blog · 5 years

Photo

How fun to spot our wrapping papers with in ‘s vignette. We love ! Thanks Jus… How enjoyable to identify our wrapping papers with @alexismattoxdesign in @justinablakeney 's vignette. We love #thejungalow ! Thanks Justina! #larsforamd

#larsforamd #papers #thanks #thejungalow #vignette #wrapping

0 notes

ladiesschool-blog · 5 years

Photo

♔ Justina Greyjoy De Avis | Tiene dieciséis años | Princesa de Portugal | disponible

Fc: a elección.

— Justina nació en Londres un veintitrés de agosto en la humilde casa de sus abuelos paternos y lleva el nombre de su tatara abuela materna. — Jus es sencilla y suele tocar lo tímido también, a veces le cuesta mucho entablar una relación o una conversación con las personas, suele aislarse aunque esté entre una multitud. A causa de éso ha tenido que ser medicada por su ansiedad e incluso depresión. — Le encanta pasar tiempo en los establos o en el invernadero del palacio, cree que ahí puede ocultarse mejor y evitar que noten que últimamente se ha estado haciendo daño.

0 notes

tlumaczenie-dangersback · 7 years

Text

DB2 - Rozdział 6

"What are you afraid of?"

Nie było łatwo przyzwyczaić się do straty kogoś, kogo się kochało.

Mówi się, że nieobecność sprawia, że serce rośnie w czułość*, ale tak naprawdę tylko sprawia, że czujesz się jak gówno.

Justin nie sypiał przez wiele tygodni, wory pod jego oczami były widoczne, ale przez biznesy i plany nie miał zbyt wiele czasu, by cokolwiek zrobić.

Chociaż wszyscy wiedzieli dlaczego, tym bardziej, że ślub był już za rogiem.

Trudno było życzyć swojemu przyjacielowi szczęścia, kiedy sam czuł się okropnie, ale wiedział, że nikt poza nim nie był winny.

Jednak gdyby spytać go, czy zmienił by okoliczności, to by zaprzeczył. Bez względu na jego decyzje nigdy nie odebrałby jej prawa do bezpieczeństwa. Wystarczyła mu wiedza, że ona żyje i oddycha, uśmiecha się i śmieje.

Nadal tu była. Tylko nie była jego.

- Hej, nie śpisz?

Oderwał się od swoich myśli i szybko odłożył zdjęcie, które trzymał w ręce, po czym usiadł.

- Tak.

Wpatrywał się w to samo zdjęcie Jazzy przez lata, tym bardziej w dniach, kiedy czuł, że potrzebuje rady, tak jakby mogła mu powiedzieć, co jest dobre czy złe.

Zawsze mówiła mu kiedy zachowywał się jak idiota, nawet, jeśli była młodsza. A teraz siedział, że zrobiłaby to samo. Zmusiłaby go do wstania, zmężnienia i zrobienia więcej ze sobą, zamiast jedynie dąsać się przez rzeczy, których nie może zmienić.

Bruce otworzył drzwi i wszedł do środka.

- Prince powiedział, że przesyłki są nienaruszone, czeka tylko, aż Morgan wyśle mu resztę listy.

Justin pokiwał głową i wyciągnął ręce w stronę sufitu, po czym pochylił się i sprawdził telefon by zobaczyć, że Prince też do niego napisał. Odpisał i wstał, po czym wciągnął na siebie spodnie i poprawił pasek.

- Wszystko dobrze?

Kiedy uświadomił sobie, że Bruce do niego mówi, uniósł głowę i pokiwał głową.

- Tak. - naciągnął na siebie bluzkę i pokiwał go po plecach, przechodząc obok niego. - Wszystko dobrze.

Bruce zatrzymał go, by nie poszedł dalej, po czym spojrzał mu w oczy.

- Wiesz, że jestem tu, jeśli będziesz czegoś potrzebował?

Wzruszył ramionami i uśmiechał się, chociaż nie dotarło to do jego oczu.

- Dziękuję.

Przez chwilę w ciszy się komunikowali, po czym Bruce wyszedł z pokoju.

W domu nie było tak samo, od kiedy dziewczyna o sarnich oczach weszła do niego za Justinem pięć lat temu.

I jakaś jego część była za to wdzięczna.

Chociaż inna część chciała, by to nigdy się nie stało.

Bruce wiedział jakie ryzyko to za sobą niesie, ponieważ wychował się w kryminalnej rodzinie. Miłość nie była opcją; rozpraszała. Była trucizną - była śmiercią. Wszystko utrudniała. Jak można było się ratować, jeśli nie można było nawet uratować tych, których się kochało?

Bruce nie rozumiał, nikt nie rozumiał, dopóki nie utracili kogoś bliskiego.

Posiadanie młodszej siostry nie było czymś, co mógł sobie wyobrazić, tym bardziej, jeśli zawsze był otoczony mężczyznami - z wyjątkiem swojej matki. Więc kiedy miał się przyzwyczaić do kolejnej kobiety, nie był czymś, do czego był skłonny.

Nie miał pojęcia jak sobie poradzić z tą sytuacją, jak się nią opiekować i martwić o jej bezpieczeństwo, tak jak i swoje oraz innych.

Udowodniła, że nie potrzebuje ochrony. Była do tego całkowicie zdolna, bez żadnej pomocy. Nie wiedział jak to możliwe, patrząc na jej pochodzenie i życie, ale wytrwała.

Kelsey pokazała, że miłość cię umacnia.

Sprawiała, że życie jest warte o wiele bardziej, niż tylko miłość i moc. Dawała poczucie odpowiedzialności - ważności. Tak, jakby była super mocą wypełniającą twoje ciało taką ilością adrenaliny, że nikt nie mógłby cię powstrzymać.

Żyć i umrzeć było łatwo, ale żyć i kochać trudno, a żeby to przetrwać?

To najtrudniejsza część.

- Sukienka miała być dzisiaj gotowa! - krzyknęła Carly, przechadzając się po pokoju, spanikowana i oszalała. Zostało tylko parę dni, i wszystko miało być... - Idealne! - krzyknęła. - W dzisń twojego ślubu wszystko powinno być idealne, ale nie może tak być, jeśli nie masz na sobie idealnej sukienki!

- Weź głęboki oddech...

- Nie mów mi, bym wzięła głęboki oddech. - zirytowała się Carly. - Nie możesz mówić mi, bym wzięła głęboki oddech, mój ślub jest zrujnowany...

- Nie jest. - wtrącił się John, wchodząc do domu. Rzucił swoją kurtkę na krzesło w salonie i podszedł do niej.

- Jest, sukienka...

- Nie jest gotowa, wiem. Słyszałem cię na dworze.

Carly wydęła wargi, gdy John zachichotał, oplatając ramiona wokół jej talii i przyciągając ją bliżej. Przycisnął usta do czubka jej głowy, pocierał jej ramiona w górę i dół.

- Wszystko będzie dobrze.

Kelsey lekko się uśmiechnęła i odwróciła się, by odejść i dać im przestrzeń i czas dla siebie. Wymsknęła się tylnymi drzwiami i zacieśniła swój sweter na swoim ciele, po czym oparła się o ścianę. Głęboko wciągnęła powietrze, po czym je wypuściła, patrząc w niebo.

Życzyła sobie, by uzyskać odpowiedzi, że może, gdyby wpatrywała się wystarczająco długo, anioł zejdzie i poprowadzi ją, by dokonała odpowiednich decyzji.

To brzmiało absurdalnie, ale w tej chwili wszystko było możliwe.

Nie mogła sobie z tym poradzić sama, nie, żeby musiała, ale nacisk by ruszyć dalej i zrobić więcej ze sobą był większy niż kiedykolwiek.

Miała nakreśloną całą przyszłość, wiedziała, czego chciała i z kim będzie, a teraz musiała to wszystko podrzeć i zacząć od zera.

Zacząć od nowa.

Nie było łatwo, ale musiała nałożyć dzielną twarz przed wszystkimi, przed Carly. Nie chciała zniszczyć ślubu swojej najlepszej przyjaciółki; nie chciała niszczyć nikomu dnia.

Kelsey pojawiła się, gdy Justin załatwiał sprawy, żeby nie musiała wchodzić mu na odcisk i nie musiała go widzieć. Wystarczająco ciężki jest fakt, że będą przebywać razem w jednym pokoju już za kilka dni. Nie chciała sprawić, by było jeszcze bardziej niezręcznie przez jej obecność w jego domu i wiedzą, że nie może się do niego odezwać, a co dopiero go dotknąć.

- Hej.

Kelsey wyrwała się z myśli i odwróciła się, by zobaczyć Marco wychodzącego na dwór, zamykającego za sobą drzwi.

- Hej. - uśmiechnęła się do niego.

- Co robisz? - wsunął dłonie w kieszenie i uśmiechnął się, starając się załagodzić napięcie. Widział, że coś ją męczy, wszyscy wiedzieli, ale nie chcieli o tym wspominać. Woleli robić małe kroczki.

- Nic. - wzruszyła ramionami, odwracając wzrok, by znowu spojrzeć na zachodzące słońce. - Tylko myślę.

- O?

- Rzeczach. - była monotonna, w duchu wzdrygnęła się wiedząc, że nie udawało jej się przekonać nikogo, że wszystko jest dobrze. - Znaczy; wiesz... rzeczach.

- Okej. - zachichotał, spoglądając z nią na niebo. Nie miał zamiaru naciskać, nie kiedy wszystko nadal było tak kruche. Była silna, wiedział to, ale ból był widoczny; nie było łatwo się go pozbyć. - Jak tam u Tannera?

- Dobrze, uczy się na egzaminy. Tak samo jak i ja powinnam, ale wiesz, z weselem i wszystkim czym jestem pochłonięta...

Mówiła, to dobry znak.

- Tak, wiem o czym mówisz. Ale jesteś mądra, poradzisz sobie.

Oblizała wargi i przygryzła kącik, po czym przez ułamek sekundy rzuciła na niego wzrokiem.

- Dziękuję. - wyczuwała ukryte znaczenie w jego słowach, nawet jeśli nie chciała.

- Zawsze do usług. - objął ją ramieniem i przyciągnął ją, tuląc ją do swojego boku. - Wiesz, że jestem tu dla ciebie, jeśli czegokolwiek potrzebujesz.

- Wiem. - położyła głowę na jego ramieniu. Stali tak przez okres, który wydawał się godzinami, w kompletnej ciszy, dopóki drzwi gwałtownie się nie otworzyły, zdumiewając ich obu.

W nich stał Justin, jego oczy skupione na niej. Czuła, jak jej skóra płonie pod intensywnością jego spojrzenia, jednak szybko odwrócił wzrok, by spojrzeć ma Marco.

- Bruce potrzebuje pomocy z handlem.

Szybko spojrzała na zegarek na jej nadgarstku, był kwadrans po dwunastej. Na dzisiaj i tak skończyli. Była spóźniona.

- Powinnam, uh, iść. - wymamrotała Kelsey, cicho dziękując Marco'wi jeszcze raz. Przeszła obok oboma chłopakami i weszła do środka. Nie mogła uwierzyć, że straciła poczucie czasu.

- Hej, gdzie idziesz?

- Do domu. Muszę się pouczyć i wygląda na to, że masz wszystko z Carly pod kontrolą. - założyła kurtkę i wyciągnęła spod niej włosy.

- Nie możesz jeszcze iść. - poinformował ją John. - Potrzebuję, byś poszła do kwieciarni. Zadzwonili i powiedzieli, że kwiaty są gotowe, a ja naprawdę potrzebuję byś sprawdziła, czy są takie, jakie chciała, podczas gdy ja załatwię sytuację z sukienką.

- Dlaczego ty po prostu tego nie zrobisz?

- Ponieważ muszę się też zając biznesem. Justin wrócił i teraz muszę się zająć resztą. - westchnął wiedząc, że to było dla niej wszystko i tak było zbyt trudne, ale nie mógł się obchodzić z nią jak z jajkiem. - Proszę.

Ciężko przęłknęła, po czym rozejrzała się i wsunęła kosmyk włosów za swoje ucho, kiwając głową.

- Dobrze, okej.

- Dziękuję. - powiedział zdesperowany, co sprawiło, że lekko się uśmiechnęła.

- Kiedykolwiek. - rozejrzała się za swoimi kluczykami i zdezorientowana uniosła brwi. - Gdzie są moje kluczyki?

- Co?

- Moje kluczyki. - obróciła się dookoła z nadzieją, że gdzieś je zauważy. - Gdzie są? Zostawiłam je tutaj. - wskazała stolik.

- Marcus je zabrał.

Uniosła wzrok, by zobaczyć Justina wchodzącego do środka z Marco. Wyprostowała plecy tak, jakby miała mu coś do udowodnienia.

- Dlaczego?

- Nie wiem, jego auto jest w naprawie.

- Dlaczego więc nie zabrał twojego?

- Ponieważ to moje auto.

- Więc jak mam teraz iść jak nie mam auta?

- Możesz jechać z Justinem. - wtrącił Bruce, schodząc po schodach.

- Co? - powiedzieli jednogłośnie. Westchnęła wpatrzona w Justina, po czym przeniosła wzrok na Bruce'a.

- Dlaczego?

- Ponieważ tak powiedziałem i nie podlega to dyskusji. Mamy rzeczy do skończenia i nadchodzący ślub. Jeśli będziemy stali i siedzieli marnując czas, żadne z nas nic nie skończy.

- Wiem, gdzie jest kwieciarnia, mogę jechać sama. Nie potrzebuję, by ktoś jeszcze ze mną jechał.

- Ktoś jeszcze czy po prostu ja? - sprzeciwił się Justin, obojętnie opierając się o ścianę. Skrzyżował ramiona na piersi i uniósł brew, czekając na odpowiedź.

Popatrzyła na niego, lekko zaciskając usta, zanim przejechała językiem po dolnej wardze i schowała go z powrotem do buzi. - I to i to.

Wstając, Justin zabrał swoje kluczyki ze stolika, a potem minął ich, idąc w kierunku drzwi. - Cóż, mam rzeczy do zrobienia, więc jeśli zdecydujesz się i przestaniesz zachowywać, jak jakiś pierdolony dzieciak, wtedy i ciebie zawiozę.

- Justin... - Wtrącił się szybko Bruce, posyłając mu spojrzenie, ale cała reszta wiedziała, co robił. Specjalnie to mówił, by zmusić ją, by pojechała razem z nim.

- Dobra. - Wymamrotała. - Pojadę. - Idąc za nim, pochyliła się w kierunku Johan i wyszeptała mu na ucho. - Jesteś mi winny przysługę.

Śmiejąc się lekko, patrzył, jak ta dwójka opuszcza dom, uczucie szczęścia pojawiło się w jego klatce piersiowej.

- Pozabijają się nawzajem.

- Może. - Wzruszył ramionami John. - Ale chociaż będą ze sobą.

Przejażdżka autem była bardzo niezręczna, powietrze tak gęste, że można by je ciąć nożem. Żadne z nich nie odważyło się cokolwiek powiedzieć, a nawet ruszyć. Każdego z nich doprowadzało to do szaleństwa, ale żadne nie chciało być tym, które się pierwsze złamie.

Chrząkając, Justin pochylił się, by włączyć radio, licząc na to, że to rozluźni duszącą atmosferę, która się budowała.

Say You Won't Let Go Jamesa Arthura popłynęło z głośników, powodując, że włoski na jego szyi zaczęły się podnosić.

Słowa piosenki opisywały ich tak dobrze, prawie tak, jakby to wszechświat wołał ich do siebie.

I met you in the dark

You lit me up

You made me feel as though

I was enough

Wiercąc się w siedzeniu, Kelsey przygryzła wnętrze swoich ust, gdy odwróciła się, by wyglądać przez okno. Czuła, jak jej pierś się zaciska, jakby w każdej sekundzie mogła wybuchnąć.

I knew I loved you then

Buy you'd never know

'Cause I played it cool when I was scared of letting go

I knew I needed you

- Chcesz, żebym zmienił stację? - Jego głos uniósł się przez muzykę, powodując, że jej głowa obróciła się.

But I never showed

But I wanna stay with you

Until we're grey and old

Just say you won't let go

- Hm?

- Stację. - Powtórzył, wskazując na radio. - Chcesz, żebym ją zmienił?

- Oh, nie, jest okej.

Kiwając głową, zmienił pas, a potem zatrzymał się na czerwonym świetle.

- Tak poza tym, przepraszam.

Nastąpiła cisza.

- Za co? - Odezwał się, pewny siebie, ale wewnątrz siebie umierał. Zawsze umierał.

- Za bycie w domu. Nie próbowałam specjalnie się z tobą spotkać, czy cokolwiek co spowodowałoby, że czułbyś się dziwnie.

- Jak odmawianie, by jechać ze mną jednym autem? - Justin zaśmiał się delikatnie, szybko na nią patrząc, zanim znowu skupił się na drodze.

- Racja.

- Tylko żartuję. - Popatrzył na nią. - Nie masz za co przepraszać.

Znowu popatrzyła na niego, wstrzymując oddech. - Okej. - Odwróciła się od niego i skupiła się na piosenkach, które leciały z radia, pozwalając sobie na śpiewanie. Potrzebowała ucieczki i jeśli nie mogła wyskoczyć z tego auta, śpiewanie było najlepszą opcją.

Podnosząc brew, Justin dwa razy sprawdził, czy aby na pewno się nie przesłyszał - nie przesłyszał. Kelsey ruszała swoją głowę w rytm muzyki, śpiewając każde słowo, nawet głośno, a on nie mógł nic poradzić, tylko się uśmiechnął.

- Ciągle nie potrafisz śpiewać.

- Przepraszam?

- Można by pomyśleć, że po tylu latach nauczyłabyś się w końcu wpadać w dźwięki. - Zadziornie wzruszył ramionami. - Najwidoczniej nie.

- Hej, to jest całkowicie nie fair. Jestem znakomitą piosenkarką, dziękuję bardzo.

- Jasne. - Zawahał się. - W kategorii niemuzykalnych ludzi.

Otwierając buzię, pochyliła się, lekko bijąc go w ramię. - Dupek.

Zaśmiał się. - Tak, cóż, jakbyś nie wiedziała.

Uśmiechając się lekko, tak jak już dawno się nie uśmiechała, wyglądała jakby chciała coś powiedzieć, gdy zaczął dzwonić jej telefon.

Patrząc na ekran, jej serce zatrzymało się na chwilę, gdy zobaczyła imię Tannera na wyświetlaczu.

Popatrzył na nią. - Odbierzesz?

- Nie.

- Już tak dużo nie gadasz, co?

Przerwał cisze.

- O co ci chodzi?

- Jesteś cicha. Nigdy w sumie tak mało nie mówiłaś.

- Nie ma tu zbyt dużo do mówienia. Czas zmienia.

- Tak, rozumiem, ale to nie oznacza, że powinniśmy traktować się, jak obcy ludzie.

- Ale jesteśmy obcymi ludźmi.

- Kelsey...

- Kiedy ostatnio rozmawialiśmy - naprawdę rozmawialiśmy? I nie mówię o naszych ciągłych kłótniach, bo ich było nieskończenie wiele, chodzi mi o prawdziwą rozmowę. Bo ja sobie żadnej nie przypominam. A ty?

- Naprawdę się staram.

- Nie, oskarżasz mnie, jakby to była moja wina, że już nie jesteśmy przyjaciółmi czy czymś takim. - Zaśmiała się bez humoru. - Przyjaciółmi? Naprawdę myślisz, że możemy zostać tylko przyjaciółmi?

- Dlaczego nie?

- Mówisz serio, Justin?

- Nie ma takiej zasady, która mówi, że nie możemy być przyjaciółmi, tylko dlatego, że wcześniej byliśmy w związku.

- W związku? - Śmiech dalej wydobywał się z jej ust, gdy kawałek się odwróciła, by na niego spojrzeć. - Chodzi o coś więcej niż związek i bardzo dobrze to wiesz.

- Okej, spierdoliłem, ale to nie powinno...

- Nawet nie o to chodzi! - Krzyknęła. - To nie ma z tym nic wspólnego.

- Więc, o co chodzi?

- Nie możemy być przyjaciółmi, ponieważ ja wciąż...

- Ty wciąż co?

Czekała o wiele za długo, niż powinna, ale jej serce biło tak mocno, że słyszała je, aż w uszach i mogła przysiąc, że czuła, jakby w każdej chwili mogło wypaść jej na kolana. - Jestem wciąż w związku z kimś innym i to nie byłoby w stosunku niego fair.

- Dlaczego nie?

Jej telefon ponownie zaczął dzwonić.

- Ponieważ go kocham i on kocha mnie, i nie chce mu dawać żadnych powodów do tego, by mógł to zakwestionować.

- Więc jeśli o to chodzi, to dlaczego nie odbierasz swojego telefonu?

- Ponieważ jestem w aucie z tobą.

- Przestań wymyślać wymówki.

- Przestań zadawać tak wiele pytań.

- Dlaczego nie powiesz mi prawdy?

- Przecież mówię! - Krzyknęła, tracąc do końca cierpliwość. Justin był jedyną osobą, która była w stanie aż tak zajść jej za skórę i on bardzo dobrze o tym wiedział.

Nawet po tym całym czasie, ciągle był w stanie sprawić, że czuła, jakby byli na tym świecie tylko we dwójkę i jakby nic poza nimi się nie liczyło.

- Nie mówisz. Czego do cholery tak się boisz?

- Nie wiem, okej? Nie chcę go stracić.

- Jeśli cię kocha, to go nie stracisz.

- Ciebie straciłam, prawda?

Wypowiadając te słowa, Kelsey szybko zaczerpnęła powietrza, zanim zamknęła oczy i pokręciła głową.

- Kelsey.

- Zatrzymaj się.

- Kelsey... - Spróbował raz jeszcze.

- Powiedziałam zatrzymaj się!

Wzdychając, Justin zatrzymał samochód przy chodniku, ignorując klaksony oznaczające zdenerwowanych kierowców aut obok, jednak upewnił się, że drzwi auta są zablokowane. - Czy możesz się uspokoić na dwie sekundy?

- Nie uspokoję się; nic nie będę robiła obok ciebie. - Chcąc otworzyć drzwi, Kelsey westchnęła. - Otwórz drzwi.

- Nie.

- Tak.

- Nie. Kelsey, popatrz na mnie.

Nie wiedziała, dlaczego płakała, ale czuła, jak łzy napływają jej do oczu. Musiała wysiąść. - Proszę, otwórz drzwi.

- Nie, dopóki na mnie nie popatrzysz.

- Justin. - Wypuściła powietrze, wyczerpana. Nie mogła tego zrobić, nie teraz, nie tutaj. To było za dużo - bycie z nim to było za dużo.

Czując jego rękę na karku, palce wodzące po jej szczęce, Kelsey wstrzymała oddech, wystraszona, że jeśli tylko się ruszy, złamie się.

Zmuszając ją, by na niego popatrzyła, Justin pochylił się i w tym momencie, mogłaby przysiąc, że poczuła, jakby cały jej świat się zatrzymał.

Nie odważyła się ruszyć, czy odetchnąć, zapomniała,jak się oddycha. Patrząc na niego, czuła się, jakby była w transie i jedynym miejscem, w które mogła się wpatrywać były jego oczy.

Kochała jego oczy.

- Justin. - Wyszeptała, a on pokręcił głową w ciszy.

Ich czoła nagle spotkały się, Justin nawet się nie poruszył, tak samo jak ona. Po prostu siedzieli, patrząc na siebie, zastanawiając się, o czym myśli to drugie.

Czując, jak ich usta spotykające się, Kelsey zamknęła oczy, wiedząc, że jeśli ją pocałuje, nic nie powstrzyma jej od odwzajemnienia pocałunku.

Wodząc kciukiem po jej dolnej wardze, jeszcze bardziej się przybliżył, czekając i sprawdzając, czy go odsunie.

Nie zrobiła tego.

- Nie bój się.

Rozchylając usta, wzięła głęboki oddech i właśnie w tym momencie jej telefon zadzwonił po raz trzeci, burząc atmosferę.

Odsuwając się prawie natychmiastowo, Kelsey zakryła swoje usta ręką, nagle zdając sobie sprawę z tego, co prawie zrobili. - Muszę iść.

Nie czekając na odpowiedź, szamotała się z drzwiami, zanim otworzyła je i praktycznie wyleciała z auta.

- Kelsey! - Wysiadł z auta, idąc za nią. - Wracaj do auta.

- Nie.

- Kelsey...

- Powiedziałam nie!

- Nic się nie stało!

- Ale mogło!

- Ale nie stało, jesteś bezpieczna.

Nagle poczuła mdłości.

- Nie czułam się bezpieczna już od bardzo dawna.

Jego serce opadło aż do żołądka.

Odwracając się, by odejść, coś wewnątrz jej kazało jej się zatrzymać i ponownie odwrócić. - Jesteś jak choroba.

- Co?

Zaśmiała się cierpko. - Nie mogę się ciebie pozbyć. Nie ważne, jak ciężko bym się starała, ciągle tutaj jesteś. Jak koszmar, który ciągle powraca. - Tym razem nie powstrzymywała łez.

Poleciały po jej policzkach jak ulewa, niezdolna do pohamowania swoich emocji, tak bardzo starała się zapomnieć. - Muszę cię zapomnieć.

- Przepraszam. - Nie wiedział, co jeszcze ma zrobić, bardzo dobrze wiedząc, że to nie spowoduje, że przestanie cierpień. Nie mógł naprawić tego, co zrobił.

- Nie idź za mną.

Westchnął. - Przynajmniej pozwól się odwieźć do domu, zajmę się tymi kwiatkami.

- Nie, poradzę sobie. Jedź do domu, ja się tym zajmę.

- Kelsey.

- Nie. - Powiedziała nakazująco. - Powiedziałam idź. Wiesz, co to znaczy, prawda?

Kłócili się ze sobą, nie będąc w stanie pogodzić się z prawdą - rozpadali się na małe kawałeczki.

- Powiedz mi to w twarz - powiedz, żebym poszła, a zniknę.

- Idź. - Wymamrotał.

Łzy napłynęły, Kelsey wciągnęła swoją dolną wargę do wnętrza, gdy pozwoliła sobie na kompletnie załamanie się na jego oczach, ostatnią rzecz, na którą chciała sobie pozwolić.

Złość pojawiła się w jej żołądku, przechodziła przez to zbyt wiele razy.

- Ciągle mnie nienawidzisz?

-Raz powiedziałeś, że chciałbyś żebym cię nienawidziła, że moja nienawiść uczyniłaby to wszystko o wiele łatwiejszym dla mnie. Więc, wiesz co? - Nienawidzę cię. Będziesz kiedyś żałował porzucenia nas, jak jakiś śmieci. - Ocierając swoje policzki, zadławiła się łzami, a potem odwróciła się, wychodząc przez drzwi i upewniając się, że głośno za nią trzasnęły.

Nie zawahała się, by odpowiedzieć. - Nigdy nie przestałam.

___ * absence makes heart grow fonder - na polski: o nieobecnych myślimy życzliwiej

4 notes · View notes