#ameland
Note
beste nederlandse waddeneiland? (texel, vlieland, terschelling, ameland, schiermonnikoog)
#poll#polls#peiling#nederland#nederlands#waddeneiland#waddeneilanden#tvtas#texel#tessel#vlieland#terschelling#ameland#schiermonnikoog
20 notes
·
View notes
Text
Island life (sept. 2020)
Fujifilm pro 400h // Praktica Super TL2
Picture shot on Ameland (Netherlands)
40 notes
·
View notes
Text
#ameland#coast#seacoast#zeekust#kust#northsea#noordzee#nordsee#netherlands#nederland#dutch nature#nature#natuur#my pictures#my pics#photography#amateur photography
13 notes
·
View notes
Text
Catharina Visser Dicht op Arrestatie
bron beeld: nrc.nl
Arrestatie
grijs wit-lachend / staat hij daar / – achter glas – / mijn vader
hoe verder ik / van het raam / weg moet / temeer komt hij / me nader
vermoeid beweegt / hij beide handen / en ik denk
dit is de laatste keer / een zwaaiend grijs / geschenk
uit: door schemering en dageraad, Dabar-Luyten Aalsmeer, 1997
Catharina Visser (1932-2015, Nes, Ameland)
View On WordPress
0 notes
Text
80. Visit five new cities or places in The Netherlands
Even though I’ve lived in the Netherlands all my life, there’s definitely more than enough places I’ve never been. I wanted to challenge myself to visit some more places in my home country, so that’s why I added this goal. It still took me a while to complete it, because I honestly do prefer to visit a new place abroad when I have the chance. However, in the end I did fulfill my goal with one…
View On WordPress
0 notes
Text
📍Holwerd>Ameland 🛳
#aesthetic#boat#ameland#nature#sunset#travel#water#sea#beach#dock#night#island#dark#netherlands#clouds#pink#frisian#life#my work
0 notes
Text
Freemantle Highway
die Freemantle Highway brennt weiter vor #Ameland
Das kann eine Katastrophe für das deutsch-niederländische Wattenmeer werden: der Brand auf dem Autotransporter “Freemanle Highway”, dem bereits ein Besatzungsmitglied zum Opfer gefallen ist. Das Schiff brennt nach wie vor vor Ameland.
Het schip staat nog in brand. Het bergingsvaartuig Hunter heeft een noodverbinding met het schip en houdt het schip zo gecontroleerd op een positie. Meerdere…
View On WordPress
0 notes
Text
I visited the holy Fosta well today.
The isle of Ameland was called Fostaland before the introduction of Christianity. The water in this pond was dedicated to Fosite. It was only allowed to be drunk in silence. The land around it and the cattle that grazed on it was also sacred, no one was allowed to touch the animals. This pond was sacred and was guarded by king Redbad, among others.
The monk Willibrord, returning from a failed mission to the Danes, wanted to convert the people of Ameland to Christianity. He baptized some Amelanders with water from the holy well. He also slaughtered a sacred cow and threw the carcass into the waters.
Radboud became quite displeased with this and killed a man from Willibrord's party, while Willibrord was banished from the island.
However, some experts believe that this was on Heligoland.
1 note
·
View note
Text
Source: Twitter @mauricehooikammer
#thingsthatmademestop#northern lights#holland#ameland#beautiful photos#beautiful nature#astronomy photography
0 notes
Text
DE VERLATEN AARDE VAN OURENSMA GEEFT EEN UNHEIMISCH GEVOEL
Wat zal ik daar graag zijn. In het verstilde landschap van Reinder Ourensma. Met mijn neus in de wind er vertoeven. Een zachte bries streelt dan mijn wangen. Ik luister naar het gefluister van het lange gras. De halmen vertellen elkaar de geheimen van deze streek, dit gebied, dat vergezicht. Het geroezemoes overstemt onhoorbaar de stilte. De aren dansen als een zwerm spreeuwen in de lucht en laten de aarde zweven boven zichzelf. Als van nature kennen de grassen de natuurlijke compositie, weten de partituur en vallen in de maat wanneer de dirigent dit aangeeft. De dirigent, de schepper, de schilder. Ik zal daar graag zijn, me laven aan de rust en mijn honger naar kalmte hier stillen. Want ik ben zo bezig met alles en niets, dat de schoonheid van de dingen me ontgaat. Dat ik hunker naar een pauze, even geen drukte aan mijn hoofd. Gewoon een moment nul komma noppes.
Die rust vind ik in Museum Galerie Heerenveen, vandaag en tot en met 8 januari. Daarvoor hoef ik niet naar het Keltisch Ierse landschap af te reizen of op de boot te stappen naar Ameland. Ourensma deed dat al voor mij en bracht deze ongerept en zwijgend aanwezige streken naar hier. De velden lijken ongeschonden. Geen menselijke activiteit laat zich kenmerken in deze composities. Of het moet een verlaten landhuis dan wel afgelegen vuurtoren zijn. De natuur ligt er volstrekt sereen bij, geheel aan het lot van de elementen overgelaten. Een onwerkelijke kalmte, ongestoord vreedzaam. Alsof het de stilte is voor de storm, dat er plots uit het niets het rumoer zal zijn van mensen. Omdat mensen zich altijd en overal mengen en de rust verstoren. Zich moeten laten gelden als de kroon op de schepping. Het kunstwerk dat zonder die homo sapiens best kan zijn.
Het gedachte rumoer blijft uit tussen de ongekleurde muren van deze kunstruimte. Wanneer ik geluk heb zijn er geen andere bezoekers en kan ik me wentelen in de door Ourensma opgeroepen sfeer. Al lijkt het er op het eerste gezicht compleet geruisloos en totaal geluidloos, het is dat niet. Want in de stilte van de verfstreek weet de schilder een rigide leven, een taai zijn te leggen. In de grasstengels is de windrichting geschilderd, iedere spriet op zich bepaalt dezelfde koers als het geheel. Welhaast bovennatuurlijk is iedere grasplant een persoonlijkheid, is elke zode een individu. Zie ik normaal gesproken niet verder dan mijn neus lang is en merk ik de eenlingen in de eenheid niet op, in de schilderijen van Reinder Ourensma word ik met de neus op de feiten gedrukt, de omstandigheid van de werkelijkheid.
Doordat die zee van halmen wijkt op de compositie van de wind, iedere grasspriet het portret haalt en zich roert naar de bries, is de sfeer in het schilderij van een onwerkelijke schoonheid. De beweging in gang gezet in deze ijdele massa, want scheren wij mensen niet glad alles wat boven het maaiveld steekt, in deze schijnbaar onnutte stortvloed groen valt blijkbaar stil in de stapeling van stenen. Deze rotsblokken zijn door de eeuwen geslepen van weerbarstig scherpe keien tot ronde klinkers, edelstenen in dit landschap. Een steen is van nature koud en afstandelijk, maar door het penseel van Ourensma wordt deze zacht en bereikbaar. Door deze ronde vormen af te zetten tegen het beweeglijke groen blijft de compositie open en streelt de blik. De vierkant hoekig ingebrachte bouwwerken tonen het overbodige zijn van de mens. Het wezen dat in deze ruimtelijke en poëtische verstilling slaat als een tang op een varken.
Evenals de benadering van Ourensma tot het onderwerp gras gedetailleerd is, zo wordt de steen door hem nagenoeg op micro niveau belicht. Iedere korstmos en elke schimmel op de harde maar poreuze huid wordt gedetermineerd en is op soort te herkennen. Uit de spleten tussen de stenen verwacht ik ieder moment de scherpe snuit van een nieuwsgierige salamander tevoorschijn komen. Maar het blijft stil, die beweging bedenk ik zelf. Met het lijnenspel en op de speelse rondingen voeren mijn gedachten onwillekeurig een stampei op. In de meditatieve stilte doorzie ik reuring, soesa en spektakel.
Dat rumoer is zeker kalm aanwezig in het stuk “into the mystic”. De wat mij betreft meest opvallende compositie in deze tentoonstelling. Nevel hangt over het landschap. Het grasland lijkt onmetelijk groot omdat geen einder zichtbaar is. Enkel een dans van halmen en aren is waarneembaar, een golvende groene zee. Feitelijk is het een abstract schilderij. Simpel is de sfeer in beeld gezet. De meervoudige natuur heeft er een eenvoudige verbeelding. In de andere portretten van het landschap is over het algemeen vooral de hardheid van het buitenleven een stem gegeven, het weerbarstige van Moeder Natuur klinkt in de stenen. Een zachte streling brengen de grassen. Maar op deze grond heerst een onwerkelijke stilte, een scherpe realiteit, de fotografische blik van de meester. Pas achter deze façade bouwt zich sfeer op in de achtergrond. Het decor geeft de juiste stemming in het wegschrijven van de horizon, het optekenen van lucht en wolken en het schilderen van atmosfeer. Wanneer mijn blik over het veld gaat en de einder intrekt, mijmerend ins Blaue hinein, is de ambiance op een hoogtepunt.
Jawel, Reinder Ourensma is een vakman op het gebied van de schilderkunst. Hij weet op een welhaast fotografisch realistische toon zijn werken te componeren. De stilte is er meditatief tussen de kaders. Een beklemmend niets, maar aangename leegheid. Een rust daalt over de velden en in mijn gemoed. Echter die strenge waarheid van zachte kruiden en harde stoffen hebben een verlaten karakter, geven een unheimisch gevoel. Zo zet de beschouwing, de contemplatieve reflectie, me met beide benen op de grond. Het is te echt om waar te zijn en ik wil zweven naar de wereld achter deze, de einder waar tegen de horizon mijn zin gemoedelijk verzand in gefilosofeer.
Expositie schilderwerken van Reinder Ourensma bij Galerie MUGA, Museum Galerie Heerenveen, Minckelersstraat 11 in Heerenveen. Tot en met 8 januari 2023.
0 notes
Last Seen Blogs
fivesoskingdom
Babylon🦄
cirkkaa
you called?
agecase
无标题
rhalliday
Beautiful, sexy and cute
virginwhoredichotomy
THIS IS A SUPERNATURAL BLOG