Tumgik
#φώς
manoskap84 · 1 year
Video
rocks and sea by Manos Kapetanikolas
0 notes
ashitakaxsan · 1 year
Text
Αυτά τα Σκουπίδια της τηλεόρασης(:
Στο blog  μου θα βρείτε περί των light novels,manga, anime και videogames .Ελα που με βέβαιη ενόχληση το διαπιστώνει ένας νηφάλιος νους.Δυστυχώς  η ελληνική τηλεόραση παράγει όλο σκουπίδια.Αυτό ισχύει για την κάθε μια και για όλες τις τηλεσειρές .
Τα έχω με θάρρος διατυπώσει σε προηγούμενο πόστ μου,το:https://ashitakaxsan.tumblr.com/post/677720599913758720/%CF%84%CE%B1-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D
Δεν τις βλέπω τις σειρές.Απλά ένας γείτονας μου βλέπει την σειρά  του Οpen tv ,“Έρωτας Φυγάς”.Με αυτά που ακούω αβίαστα κατανοείται ότι:
Η οικογένεια Δεμερτζή έχει συνήθεια την ρουφιανιά,την κακογουστιά,και ότι έγιναν μεγαλοκτηματίες με το να πατούν επί πτωμάτων(αυτό είναι το κυνήγι του χρήματος).
Κάτω (από δεξιά:Ο φιλόσοφος Πλάτων,ο μακαρίτης αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος,Χριστόδουλος,ο ακηδεμόνευτος δημοσιογράφος Στέφανος Χίος):
Πως επαληθεύεται ο Χριστόδουλος  μας:
 «Έχουμε φτιάξει μια κοινωνία που μοιάζει με θερμοκήπιο του Κακού.Κάθε σκηνοθετίσκος μπορεί να γελοιοποιεί από την τηλεόραση την αγάπη στην πατρίδα και την πίστη στον Θεό και εμείς τα βλέπουμε ξαπλωμένοι στις άνετες πολυθρόνες μας και γελάμε.
Διασκεδάζουμε βλέποντας να γελοιοποιούνται οι ήρωες,να εξευτελίζονται αυτοί που πλήρωσαν με αίμα και φρίκη το δικαίωμα μας να καθόμαστε μπροστά σε τηλεόραση. Χωρίς καμμιά συναίσθηση ντροπής και ευθύνης,χάσκουμε ηλιθίως,βλέποντας τον εσκεμμένο και ασταμάτητο διασυρμό της πατρίδας και της πίστης.
Έχουμε φτιάξει μια παιδεία όπου η αγάπη στην πατρίδα θεωρείται φασισμός και η προσευχή των μαθητών είναι πέντε τελετουργικές φράσεις χωρίς νόημα. Έχουμε αναθέσει την παιδαγωγία του παιδιού στην τηλεόραση.Και εκείνη βέβαια μας πληρώνει διδάσκοντας το παιδί μας ότι οι μόνες αληθινές αρετές είναι το κυνήγι του χρήματος, το κυνήγι της σάρκας και το κυνήγι της πρόσκαιρης λάμψης»(Το Βήμα,Κυριακή 19 Απριλιού 1998)!Αυτά τα έγραφε ο Χριστόδουλος στα μέσα του 90′,όταν εμείς οι γνωστικοί το τονίζαμε για τα σκουπίδια σήριαλς η εθνική οικονομία ήταν καλλίτερα...Αλλά πως να φανταστούμε τι Κακές εποχές θα έλθουν;
Tumblr media
Δυστυχώς οι Κακοί Παράγοντες έχουν το πρόσταγμα
Με αυτές τις κακές νοοτροπίες των Ελλήνων παραγωγών,σεναριογράφων και σκηνοθετών η ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού ποτέ δεν θα ανεβεί.* Δυστυχώς δεν θα βρεί προσαρμογή είτε για τον κινηματογράφο μας είτε για την τηλεόραση.Ναι,υπάρχει ελληνική Λογοτεχνία του Φανταστικού,με έργα επιστημονικής φαντασίας,σπαθιού και μαγείας,υπερφυσικού.Η οποία,αλίμονο μας,ποτέ δεν προτιμάται από την ένοχη βιομηχανία μας θεάματος.Είναι τόσο ύποπτο:
Στα 90′ς ΄ήταν οι επιτυχίες ”Hercules”,”Zena:The Warrior Princess”.** Babylon 5,The Flash,X-Files,Lois and Clark:The New Adventures of Superman”.
Με το 2000 ήταν: Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών , «Τροία»,«Ηρακλής» του Μπρετ Ράτνερ ,ο «Αλέξανδρος»,”ο Μονομάχος”.
Αλίμονο, η δική μας Βιομηχανία Θεάματος-παρά τα ανωτέρω καλά παραδείγματα-έμεινε αμετακίνητη.Πρόκειται για το mindset.Με πείσμα διαθέτει λεφτά για παραγωγή ηλιθίων,ρηχών έργων.Δεν παίρνει είτε απο καλά λόγια είτε από έργα.
Δεν προτείνω την βία(φραστική ή φυσική)για να επανέρχονταν ο πατριωτισμός,η σοβαρότητα και η αξιοπρέπεια.Και πως θα ήταν δυνατόν η βία να έλυνε;
*: Όπως επίσης δεν έχουν δικαιολογίες όποιοι κάθονται να τα δούνε.
**Τι Δυναμική Γυναίκα,με Προσόντα η Ζήνα!
Tumblr media
Πείτε Σθεναρά ΟΧΙ στους Καλλιτέχνες Απατεώνες των σειρών και ταινιών μας. Μου πήρε χρόνο,μα το έμαθα:(Έλλην) ηθοποιός δεν σημαίνει φώς http://cinema-nikos.blogspot.com/2011/10/blog-post_02.html
0 notes
daybringersol · 4 months
Text
ancient greek based neopronouns !
[PT: ancient greek based neopronouns ! End PT.]
haîm’/haîma (from αἷμ’ and αἷμᾰ = blood, murder, kin)
gūp/gūps (from γῡ́ψ = vulture)
gê/gês (from γῆ = land, country, soil)
glaú/glaúx (from γλαύξ = owl)
grú/grúx (from γρύξ = dirt under fingernails)
doú/doúx (from δούξ = leader)
drá/dráx (from δρᾰ́ξ = fist, clenched hand, handful (as an unit of mesure), palm)
eí/eíth (from εἴθ’ = if only)
thē/thēr (from θήρ = wild beast)
thō/thōps (from θώψ = flatterer, false friend)
kē/kēr (from κήρ = death, gloom, diety of death)
kê/kêr (from κῆρ = heart)
kû/kûr (from κῦρ = sir, lord)
nú/núx (from νῠ́ξ = night)
nóo/nóos (from νόος = mind, thought, intellect, sense of, meaning of, purpose, perception)
o/oi (from οἴ = woe, grief)
pán/pánth (from πάνθ’ = always)
prō/prōx (from πρώξ = dewdrop)
pû/pûr (from πῦρ = fire, lightning, fever)
sár/sárx (from σάρξ = flesh, body, seat of animalistic desires and thoughts)
sêm’/sêma (from σῆμ’ and σῆμᾰ = sign from the gods, omen, signal, cairn)
stí/stíx (from στίξ = a line of soldiers, a line of poetry)
têl’/têle (from τῆλ’ and τῆλε = far off, far away)
phá/pháps (from φᾰ́ψ = wild pigeon)
phō/phōr (from φώρ = thief)
phō/phōs (from φώς = man, mortal)
phlé/phléps (from φλέψ = vein)
phló/phlóx (from φλόξ = flame, blaze)
phrē/phrēn (from φρήν = midrift, stomach, seat of emotions, heart and hunger, seat of intellect and wits, will, purpose)
phôs/pháos (from φῶς and φάος = light, daylight, light of fire, life of men, day, light of the eyes, window, delight, deliverance, happiness, glory, victory, areola)
khē/khēn (from χήν = goose)
khrō/khrōs (from χρώς = skin, flesh, complexion, color)
hál/háls (from ᾰ̔́λς = salt, brine, sea, wit)
êr/éar (from ἦρ and ἔᾰρ = blood, gore, juice)
ī/īx (from ῑ̓́ξ = worm)
ó/ón (from ὄν = reality)
ókh’/ókha (from ὄχ’ and ὄχα = by far)
óp/óps (from ὄψ = voice, word)
hup’/hupó (from ῠ̔π’ and ῠ̔πό = from underneath, by, through, under, near)
hû/hûs (from ὗς = pig)
rhā/rhāx (from ῥᾱ́ξ = grape, berry)
rhē/rhēn (from ῥήν = sheep, lamb)
ép/épo (from έπω = to speak)
aud/audē (from αὐδή = human voice, speach, sound, report, oracle, song)
aúr/aúra (from αὔρᾱ = breeze, fresh air of the morning, steam)
autó/autós (from αὐτός = self)
ai/aiōn (from αἰών = lifetime, generation, eon, epoch, eternity)
aid/aidōs (from αἰδώς = shame, reverence, modesty, respect, awe)
āe/aēí (from ᾱ̓εί = always, ever, eternally)
aith/aithēr (from αἰθήρ = aether)
ain/ainós (from αἰνός = horrible, dread, dreadful)
aikh/aikhmē (from αἰχμή = point of a spear, head of an arrow, war)
aíg/aíglē (from αἴγλη = light of the sun or moon, radiance of Olympus, glory, splendour)
aíth/aíthō (from αἴθω = to ignite, to burn)
10 notes · View notes
o-monaxikos · 3 months
Text
Σαν το κοπέλι αισθάνομαι... οντε βρεθείς κοντά μου,όπως παλιά ...κι ας γέρασα...κι άσπρισαν τα μαλλιά μου
Κάθε που με τα μάτια μου... θα σ' αγκαλιάσω φώς μου,μικρού παιδιού ο έρωτας...για σένα ο δικός μου
Κάτεχε κι εκατό χρονώ να φτάξω στη ζωή μου,θα είσαι πάθος ... έρωτας...και κάθε αναπνοή μου
Άσπρα μαλλιά στην κεφαλή... μα σ' αγαπώ ακόμα,με μια καρδιά ... μικρού παιδιού...που κουβαλώ στο σώμα
Ποτέ μου δεν ξεστόμισα κουβέντα πιο μεγάλη,ότι για σένα ένιωσα ...δεν έχω νιώσει μ' άλλη
Ίδια καρδιά... ίδιοι παλμοί... ίδιες οι πεθυμιές μου,ίδιος για σένα έρωτας ...στο σήμερα απ' το χθες μου
8 notes · View notes
Text
Tumblr media
Και με φώς (παίρνει τόνο;)
7 notes · View notes
radium-thelastpath · 8 months
Text
Είμαστε όλοι κουρασμένοι
Μη ρωτάς γιατί
το βήμα είναι βαρύ
Πέρασαν οι μέρες
Και νιώθω ντροπή
Που δεν τσουλάνε οι ώρες
ξεσπάω στο χαρτί
Ψάχνοντας να βρω
Της καρδιάς μου τον χάρτη
Γυρνάω από τον ίδιο δρόμο
Μια σβησμένη Τετάρτη
Τα φώτα σβηστά
Για να γυρνάνε οι γάτοι
Οι φίλοι μου άφησαν
δεν έκλεισα μάτι
Δύο επτά μηδέν εφτά
Της μάνας το δάκρυ
Δεκαοχτώ χρόνια μετά
Του πατέρα του άχτι
Που δεν έκανα κάτι
Και με πιάσανε τα άγχη
Αν θα ζήσω μοναχός
Ή αν θα πεθάνω τυφλος
Έτσι πάει και έρχεται
Θα είναι χαρά αν βρούμε φώς
Τσιγάρο στα χείλη
Παγώνει την μνήμη
Άδεια ποτήρια
Γλώσσα φωτια
Φωτιά που δεν σβήνει
Μου πε πως είχα τα προσόντα
Και όλοι θα με ζήλευαν
Αφού μου έδωσαν τα εφόδια
Τελικά ολοι με κοίταζαν
Να πέφτω στα εμπόδια
Κάθε φορά όλα είναι όμοια
Ίδιο βλέμμα ίδιο ύφος
με διαπερνά σαν ξίφος
Με τεράστιες ουλες
σημάδια από χθές
Και σήμερα
πληγές υφαινα
Με δυσεύρετο μετάξι
Από τα μάτια της είχε στάξει
Για να με απαλλάξει
Μα που να ήξερε
έγγραφα στα ράμματα τετραήμερα
Έβαζα τους δικούς μου να μου τα διαβάζουν
Και γινονουν γαμα τα
Τσιγάρο στα χείλη
Παγώνει την μνήμη
Άδεια ποτήρια
Γλώσσα φωτια
Φωτιά που δεν σβήνει
Κρυώνουνε τα πόδια μου
Και τρέμουνε τα λόγια μου
Δεν αντέχω να βλέπω την σάπια εικόνα μου
Κάνω βόλτες γύρω από ένα μηδενικό
Και έχω καπνό στα χνώτα μου
Ψάξε βρες τα λόγια μου
Διατύπωσα σε αυτά ότι δεν είπα με το στόμα μου
Γιατί μιλάω πιο πολύ από όσο πρέπει
Μα γράφω μόνο ότι μένει
Η μνήμη επιμένει
Και το μυαλό υπομένει
Σε μια κατάσταση που αργοπεθαίνει
Η ψυχή σαν πόρνη σηκωμένη
Στο τραπέζι σαστισμένη
Να χορεύει χωρίς να ξέρει τι συμβαίνει
Απλά να προσπαθεί
Να μου τραβάει την προσοχή
Να περνάω εγώ καλά
Να κοιμάται ήσυχα
Σκίρτημα στο πρώτο του φύσημα
Μετά κουμπώνεις το μπουφάν και εύχεσαι να ήταν καλύτερα
Νύχτωσε σήμερα
Χωρίς να ξημερώσει
Προσεύχομαι γράφοντας ραπ
Λες και αυτό είναι που θα με σώσει
Ο φίλος στην πλατεία είχε παγώσει
Όταν του έδειξα το δεν θα φύγω
Και όταν είναι σκατα μου λέει έλα φτυστω λίγο
Ραπαρει πάντα μαζί μου τον πρώτο στίχο
Θυμίσουμε όταν αλλάξω χρώμα στον ήλιο
Το προσπαθώ γιατί ξέρω ότι το αξίζω
Έχω όνειρα μέσα στο τσιμέντο και αχρωματοψία στο γκρίζο
Μα είμαι τόσο μαλάκας για να μην τα αντικρίζω
Απλώνω το χέρι και να τα πιάσω και τα γκρεμίζω
.18 χρονών , νοσταλγία
3 notes · View notes
alalumin · 1 year
Text
ROUND ONE
Tumblr media Tumblr media
Angeliki Nikolouli is a reporter, researcher, TV show host and author. Her show is called Light in the Tunnel/Φώς στο Τούνελ and it's dedicated to the research (and hopefully the resolution) of criminal or missing persons cases in Greece.
The head builder's wife is a character in the myth of the bridge of Arta. According to the myth the bridge was build every day and every night it fell. To sum it up the head builder's wife had to be sacrificed for it to work but she made them work for it.
7 notes · View notes
me8usmenhh · 10 months
Text
Κάποιος να πει στον από κάτω να κλείσει το φώς της αυλής γιατί θέλω να κοιμηθώ
4 notes · View notes
Περίεργο είδος οι άνθρωποι.
Περίεργος ο τρόπος που δένονται και αγαπούν.
Εθίζονται πάντα σε αυτό που δεν μπορούν να έχουν.
Σε εκείνο που τους γρατσουνάει και τους γδερνει καθημερινά .
Κοιμούνται και ξυπνούν με την ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει.
Μα γιατί αρνούνται να δουν αυτό που έχουν μπροστά τους;
Μα γιατί επιμένουν στο να πληγώνονται τόσο πολύ;
Δεν βλέπουν πως όλα είναι μάταια;
Αλλά ποια είμαι εγώ για να τους κρίνω;
Εγώ είμαι αυτή που αγάπησα τόσο πολύ το σκοτάδι κάποιου, που ξέχασα πως το σκοτάδι πάντα πνίγει το φως.
Επέλεξα να πνίξω το φως μου για χάρη του σκοταδιού που έκρυβε μέσα του.
Άφησα τον εαυτό μου να παλέψει με τους δαίμονες του μόνο και μόνο για να του ξανά προσφέρω το φώς.
Μάταιη πάλη θα έλεγε κανείς.
Εκείνος αγαπούσε τόσο πολύ το σκοτάδι του που δεν ήθελε να το αφήσει.
Και εγώ αγαπούσα τόσο πολύ αυτόν.
Μας έπνιξε και τους δύο τελικά.
Βουτηγμένοι στο ίδιο σκοτάδι χωρίς καμία παρηγοριά, τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά.
Μα καλά πόσο ηλίθιοι είμαστε όλοι τελικά;
5 notes · View notes
golddustandtears · 1 year
Text
τα μάτια σου θυμίζουν βαρύ χειμώνα
μέσα στην τόση σκοτεινιά το μόνο φώς εσύ
τα μάτια σου γαλάζια, γκρί με έντονο καφέ και κίτρινο
έτσι τα θυμάμαι
τα μάτια σου..
κοιτάζοντας τα έβλεπα την ψυχή σου,
έβλεπα εσένα
Θυμάμαι εκείνο το βράδυ του Σεπτεμβρίου
σου είπα όλη την αλήθεια
μα εσύ δεν μπόρεσες να την δεχτείς
αρκέστηκες σε εκείνο το φιλί
την στιγμή που εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει
είπες άσχημα λόγια
σκληρά
οι λέξεις σου μαχαίρια που
ένα, ένα έριχνες χωρίς να σε νοιάζει που θα καταλήξουν
η σωτήρια λέμβος μου; η αγάπη
η σωτήρια λέμβος σου; ο εγωισμός
2 notes · View notes
ashfend · 1 year
Text
Αγάπη μου, τις νύχτες του χειμώνα προσμένω με ανυπομονησία, τον ερχομό σου.
Πνίγω την αίσθηση του κρύου δημιουργώντας στο μυαλό μου την μορφή σου.
Αγάπη μου, ψιθυρίζω στο φεγγάρι το όνομα σου και σαν χάρη του ζητώ να σου πει ότι μου λείπεις.
Αγάπη μου, τις βροχερές μέρες σε ψάχνω σε κάθε στάλα που θα αγγίξει το κορμί μου.
Αγάπη μου, το φώς μου θα επανέλθει όταν επιστρέψεις με τον ήλιο που έχεις κρυμμένο μες στα μάτια σου.
Τυφλός και αναίσθητος αιωρούμαι σε πλήθη ανθρώπων που ποτέ τους δεν σε εκτίμησαν. - ή ακόμα χειρότερα που ποτέ τους δεν σε γνώρισαν.
Έρωτα μου εσύ, αγάπη και ευτυχία.
Σε περιμένω.
Έλα και βρες με. Μα και αν δεν έρθεις, ποτέ μου δεν θα κουραστώ να σε ψάχνω.
Θα σε ψάχνω σε ποιήματα που γράφτηκαν από καιρό για Σένα.
Θα σε ψάχνω σε βλέμματα κλεφτ�� που δίνουν δύο φίλοι ερωτευμένοι.
Θα σε ψάχνω σε όλες τις εποχές.
Μήπως κρύφτηκες στο φύλλο το πεσμένο του φθινοπώρου;
Μήπως κρύφτηκες στο άνθος του πρώτου λουλουδιού της άνοιξης;
Μήπως κρύφτηκες σε ηλιοβασίλεμα του Αυγούστου;
Ή μήπως κρύφτηκες στο γκρίζο του χειμώνα;
Αγάπη μου, όπου και αν είσαι θα σε βρω.
Να αποκτήσει η ζωή ξανά νόημα. Να είμαι ξανά ολόκληρος.
Σιωπή εσύ, θόρυβος να γίνω.
Ήλιος εσύ, το φεγγάρι σου να γίνω.
Τάξη εσύ, το χάος σου να γίνω.
Αγάπη μου, κάθε σου επιθυμία άσε με να εκπληρώσω.
Αγάπη μου, σε θέλω. Μα είμαι τόσο δειλός που το κρύβω πίσω από λέξεις, μέσα σε γράμματα που ποτέ δεν θα σου δώσω. Το κρύβω μέσα στην καρδιά μου, ελπίζοντας πως αν ποτέ μου δωθεί η ευκαιρία να στην χαρίσω, θα καταλάβεις ότι σου ανήκε από την πρώτη στιγμή που μου έπιασες το χέρι.
Αγάπη μου, ίσως μια μέρα να στα πω από κοντά.
Έως τότε, θα σε περιμένω, μη γνωρίζοντας αν θα είμαι αρκετά γενναίος να δεχτώ το δώρο του ερχομού σου.
Για πάντα θα σου ανήκω, γεννήθηκα για να σε συναντήσω, το ξέρω.
3 notes · View notes
romantiko-bolero · 1 year
Text
Αποτελέσματα Τεκίλας
Μεθυσμένες σκέψεις
Μεθυσμένες πράξεις
Με πολλες ορέξεις
Με πολλες αγάπες
.
Γιατί σαγαπω
Και γι'αυτό δεν μπορώ
Γιατί σαγαπω
Να κρατηθώ αδυνατώ..
.
..και είσαι τοσο όμορφος,
Κάτω απ' αυτό το φώς.
5 notes · View notes
mysterydark · 1 year
Text
Τα χέρια δεμένα πάνω από το κεφάλι της με δερμάτινα λουριά που τυλίγουν τους καρπούς της και καταλήγουν σε αλυσίδες σφικτά δεμένες γύρω από μια πέτρινη κολόνα. Μπορεί να δει και να ακούσει τα πάντα. Δεν της έδεσε ποτέ τα μάτια ως τώρα, για να βλέπει την αγωνία και τον τρόμο ζωγραφισμένο σε αυτά τον τρόπο που κλείνει τα βλέφαρα της όταν υποφέρει και πως δαγκώνει τα χείλη της καθώς τα δάκρυα της κυλούν.
Ένοιωθε την αυξανόμενη αγωνία στο σώμα της. Ήταν νευρική και αφουγκραζόταν την καρδιά της. Ένοιωθε τους κτύπους της δυνατούς και ηχηρούς σαν εκρήξεις ηφαιστείου. Ποτέ άλλοτε δεν την είχε αφήσει να περιμένει τόσο πολύ. Ο θάλαμος ήταν ψυχρός και ένοιωθε το γυμνό σώμα της εδώ και ώρα κρύο. Ήταν μεσημέρι μα το φώς του ήλιου δεν έβρισκε τρόπο να μπει, παρα μόνο δύο λαμπτήρες έλουζαν το χώρο με το κίτρινο, καχεκτικό τους φως.
Μετά από αρκετή ώρα αναμονής ακούστηκαν τα βήματα του. Βήματα αργά, σταθερά, βαριά λες και δεν ήθελαν να τον οδηγήσουν εδώ κάτω. Δεν ήταν το γνώριμο γρήγορο , ανυπόμονο περπάτημα του που φάνταζε σαν κελάηδημα στα αυτιά της ξέροντας ότι σε λίγες στιγμές εκείνος θα ήταν εδώ. Μπήκε στο θάλαμο και της είπε με βραχνή φωνή να χαμηλώσει το βλέμμα της και να μην μιλήσει. Του άρεσε να αυτοσυγκεντρώνεται μέσα σε απόλυτη ησυχία. Εκείνη υπάκουσε και στο θάλαμο οι μόνοι ήχοι που διατάρασσαν την σιωπή ήταν οι δύο ανάσες τους. Η πρώτη αργή και βαθιά ενω η δεύτερη σχεδόν ακανόνιστη , έντονη, λαχανιασμένη. Την σκέψη του στοίχειωνε μια και μόνο θλιβερή ιδέα … αλλα θα ερχόταν η σειρά και για αυτό. Προς το παρόν ήθελε να βάλει τις σκέψεις του σε μια σειρά.
Το βλέμμα του έπεσε στο γυμνό κορμί της. Η θέα αυτή δεν άργησε να του ξυπνήσει μια γνώριμη αίσθηση. Έναν πρωτόγονο πόθο να τη κάνει να υποφέρει. Έσφιξε στα χέρια του τη λαβή του μαστίγιου. Χαμογέλασε αχνά.. Ναι ήθελε να νοιώσει αυτή την αίσθηση άλλη μια φορά. Οι κραυγές της θα φάνταζαν σαν γοητευτική , μεθυστική μελωδία και αυτή η σκέψη έκανε για λίγο το σκυθρωπό του πρόσωπο να φωτιστέι.
Εκείνη ήταν ανήσυχη. Όχι τοσο για την δοκιμασία που την περίμενε αλλα για τον τρόπο που της είχε μιλήσει στο τηλέφωνο πρίν. Η φωνή του ήταν σβησμένη , πρόδιδε κόπωση , παραίτηση. Έβγαινε με δυσκολία από μέσα του, θαρρείς ξεψυχισμένα, μαρτυρώντας μια εσωτερική πάλη που τον άφησε αποκαμωμένο. Οι λέξεις που αντάλλαξαν ελάχιστες. Της είπε με επιτακτική φωνή να είναι στην ώρα της. Όταν τελικά ήρθε της φάνηκε ότι είχαν περάσει ατέλειωτες ώρες. Πρόλαβε να δεί ελάχιστα το πρόσωπο του πριν την διατάξει να χαμηλώσει το βλέμμα της. Αυτό που είδε ήταν ένα πρόσωπο στεγνό , ανέκφραστο , άδειο και για αυτό τόσο τρομαχτικό. Ας ήταν τουλάχιστον να διέκρινε ένα συναίσθημα έστω και αν αυτό ήταν μίσος.
Κρατούσε στα χέρια του ένα κοντό μαστίγιο ιππασίας και βάδισε προς το μέρος της. Στάθηκε μπροστά της και κοίταξε το γυμνό της σώμα. Ήταν δικό του , του άνηκε και μπορούσε να το κάνει ότι εκείνος ήθελε . Την κοίταξε στα μάτια με βλέμμα διαπεραστικό , αυστηρό.
-Είσαι δική μου;
-Μάλιστα Κύριε
4 notes · View notes
vrakadiko · 2 months
Text
Tumblr media
Το σλιπ Arose της Marcuse στο εντυπωσιακό κόκκινο χρώμα με χρυσό φινίρισμα στο λάστιχο μέσης και κεντημένες λεπτομέρειες για ένα υπέροχο αισθητικά design! Τραβάει τα βλέμματα στο φώς, στη σκιά και ακόμα περισσότερα φορεμένο πάνω σας!
https://menandunderwear.com/shop/el/underwear/marcuse-arose-briefs-red
0 notes
o-monaxikos · 3 months
Text
"......Στην ελπίδα στο μικρό φώς της
καρδιάς μας που φωτίζει και δίνει δύναμη,
στους αισιόδοξους ανθρώπους που
ελπίζουν ότι το αύριο θα είναι μια καλύτερη μέρα
και τα εμπόδια και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε
παρά τις προσπάθειες και τίς θυσίες που μπορούν να
ξεπεραστούν.!
Στους ανθρώπους που δεν είναι καλά και
αγωνίζονται καθημερινά για να επιβιώσουν που
αντιμετωπίζουν την ασθένεια με δύναμη και θάρρος
ελπίζοντας να νικήσουμε και να ξεπεράσουμε τον πόνο
στους κουρασμένους και δύσπιστους
ανθρώπους που δεν ελπίζουν πια, με το φως
της ελπίδας να ανάψει σε αυτούς και να πιστέψουν
σε ένα καλύτερο σήμερα.!
1 note · View note
konmarkimageswords · 4 months
Text
Tumblr media
Με το album Heavener οι Invent Animate φαίνεται πως έχουν φτάσει αυτή τη κρίσιμη μάζα ωριμότητας που απαιτείται πλέον ώστε η δουλειά τους από ένα μονότονο, ίσως αποκλειστικά προορισμένο για λίγους, μουσικό μονοπάτι να μπορούν πλέον να εκμεταλλευτούν την αδιαπραγμάτευτη τεχνική τους ικανότητα για να μεταδώσουν ατόφιο συναίσθημα στον ακροατή και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Το συναίσθημα που βγαίνει αδιάκοπα σε κάθε στιγμή σε συνδυασμό με την ηχητική ποικιλία που υπάρχει χωρίς να παρεκκλίνουν από τα prog metalcore μονοπάτια.
Οι Invent Animate ήρθαν να παίξουν στις μεγάλες λίγκες πλέον. Βάζουν ίσως το emo μπροστά από το progressive metalcore χωρίς αυτόν να σημαίνει ότι είναι κλαψιάρηδες αλλά η αλήθεια είναι ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με metalcore με σεκλέτια. Θα ικανοποιήσει τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του είδους και της μπάντας αλλά θα ανοίξει και το δρόμο σε μεγαλύτερο κοινό. Ένα πνευματικό, ολοκληρωμένο όραμα από μια εξαιρετική και εξαιρετικά φιλόδοξη μπάντα.
youtube
youtube
youtube
youtube
youtube
0 notes