Tumgik
#Victor E. Frankl
Text
Tumblr media
Good to see a Hollywood icon - the late, great Lauren Bacall - who didn't turn botoxymoron. She said, "I think your whole life shows in your face and you should be proud of that."
A friend I'd never regarded as a fount of wisdom took me by surprise one day when he said that as he aged he saw the world filling up with beautiful women...
Ian Sanders
* * * *
“Instead of possibilities, I have realities in my past, not only the reality of work done and of love loved, but of sufferings bravely suffered. These sufferings are even the things of which I am most proud, though these are things which cannot inspire envy.” ― Viktor E. Frankl, Man's Search for Meaning
69 notes · View notes
Text
"Gelecekte bir hedef göremediği için kendini çöküşe teslim eden bir insan, geçmişe dönük düşüncelerle meşgul olmaya başlar..."
25 notes · View notes
cynthiyaayaana · 25 days
Text
Tumblr media
6 notes · View notes
bmtalbott · 2 days
Text
A thought transfixed me: for the first time in my life I saw the truth as it is set into song by so many poets, proclaimed as the final wisdom by so many thinkers. The truth that love is the ultimate and the highest goal to which man can aspire. Then I grasped the meaning of the greatest secret that human poetry and human thought and belief have to impart: The salvation of man is through love and in love. I understood how a man who has nothing left in this world still may know bliss, be it only for a brief moment, in the contemplation of his beloved. In a position of utter desolation, when man cannot express himself in positive action, when his only achievement may consist in enduring his sufferings in the right way-an honorable way-in such a position man can, through loving contemplation of the image he carries of his beloved, achieve fulfillment. For the first time in my life I was able to understand the meaning of the words, "The angels are lost in perpetual contemplation of an infinite glory."
Victor E. Frankl, Man’s Search for Meaning
1 note · View note
winterfable · 3 months
Text
¡Quien fuera un preso común!
Otra vez, vimos a un grupo de convictos que pasaban junto al lugar donde trabajábamos. Y entonces se nos hizo patente y obvia la relatividad del sufrimiento y envidiamos a aquellos prisioneros por su existencia feliz, segura y relativamente bien ordenada; sin duda tendrían la oportunidad de bañarse regularmente, pensamos con tristeza. Seguramente dispondrían de cepillos de dientes, de ropa, de un colchón -uno para cada uno- y mensualmente el correo les traería noticias de lo que sucedía a sus familiares o, al menos, de si estaban vivos o habían muerto. Hacía mucho tiempo que nosotros habíamos perdido todas estas cosas.
[…]
Una vez y debido a una situación desdichada fui a parar a aquel grupo. Si tras dos horas de trabajo (durante las cuales el capataz se ensañó conmigo especialmente) no nos hubiera interrumpido una alarma aérea, obligándonos a reagruparnos después, creo que hubiera tenido que regresar al campo en alguna de las camillas que trasportaban a los hombres que habían muerto o estaban a punto de morir por la extrema fatiga. Nadie podría imaginar el alivio que en semejante situación puede producir el sonido de la sirena; ni siquiera el boxeador que oye sonar la campana que anuncia el final del asalto salvándose así, en el último instante, de un K.O. seguro.
-Victor E. Frankl en "El hombre en busca de sentido"
0 notes
postersbykeith · 3 months
Text
Tumblr media
0 notes
dramatik-buluntular · 5 months
Text
Kötümser kişi, her gün bir yaprak kopardığı duvar takviminin her geçen günle daha da inceldiğini korku ve hüzünle gözleyen bir adama benzer. Öte yandan yaşamın sorunlarıyla aktif bir mücadele içinde olan kişi, takviminden her gün bir yaprak koparan ama yaprakların arkasına günlük notlar alarak öncekileriyle birlikte dosyalayan bir adama benzer. Böylece bu notlardaki zenginliği, dolu dolu yaşanmış olan bir yaşamı gurur ve sevinçle düşünebilir. Yaşlandığını farketmesi neyi değiştirir? Gördüğü genç insanlara imrenmesi veya kendi kayıp gençliğinin nostaljisine kapılması için bir neden var mı? Genç bir insana neden imrensin ki? Genç insana açık olasılıklar, onu bekleyen gelecek için mi? “Hayır, teşekkürler” diye düşünecektir. “Olasılık yerine benim de geçmişimdeki gerçeklik var, sadece yapılan işlerin ve yaşanan aşkların değil, cesurca göğüslenen acıların gerçekliği. İmrenme uyandırmasa da en çok gurur duyduğum da bu acılardır.”
-Victor E. Frankl, Duyulmayan Anlam Çığlığı
12 notes · View notes
notahorseindisguise · 3 months
Text
do you know who victor e frankl is. or if i told you. did u know before i told u. just asking because i genuinely thought he was really well known even amongst people that aren't necessarily into philosophy
10 notes · View notes
reiralea · 4 months
Text
Her şeyin ama abartısız her şeyin üst üste geldiği bir dönemde Sirius ile tanıştığım için kendimi şanslı hissediyorum. Kendine, bana ve çevresine sık sık her şeyin geçici olduğunu hatırlatıyor. Hep hayatımda kalmasını istediğim insanlar listesinde yıldızladım.
Bugün sonunda apartmana doğalgaz geliyor. Artık sıcak su kullanmak ve ısınmış bir şekilde uyumak istiyorum. Günün sonunda bunlar sağlanmış olur umarım. Sabaha kıyasla şimdi daha iyiyim. Rüyaların etkisinden kurtuldum, bir sorunun cevabını aldım. Bazı işlerimi hallettim ve güzelce bir kahve yapıp kitap okumaya karar verdim.
*okuyacağım kitap: victor e. frankl, insanın anlam arayışı
17 notes · View notes
maryflorlovyblog · 2 years
Text
Tumblr media
"Quando não somos mais capazes de mudar uma situação, somos desafiados a mudar a nós mesmos."
― Victor E. Frankl✍
103 notes · View notes
db-ltda · 6 months
Text
Proposito de Cú é Rola?
Respondendo a amiga sobre se é preciso ter um propósito para viver bem, já gostaria de lembrar que bem é muito relativo.
Ovo de galinha é bom e te faz bem?
Antes de responder pense um pouco…
Clarice Lispector não gostava muito de ovo, se fazia bem pra ela eu não sei, mas se você ler o texto dela sobre o ovo de galinha, você vai notar que ela viajou tanto em seus pensamentos sobre o ovo, que uma hora nem parece que é dele que ela está falando.
Pô, se Clarice pira infinitamente num ovo, porque seria diferente se ela pensasse no sentido da vida?
Mas ela nunca escreveu sobre isso, uma das poucas frases dela sobre o que devemos fazer é:
"Renda-se, como eu me rendi. Mergulhe no que você não conhece como eu mergulhei. Não se preocupe em entender, viver ultrapassa qualquer entendimento."
Mas Você também já leu meu livrinho do Bukowski, sabe bem como ele é, lá ele diz:
"por duas semanas
estive dormindo com uma
garota de 24 anos de
Nova York – na época
em que ocorria a greve dos
lixeiros, e certa noite
minha antiga mulher de 34 anos
chegou e disse, “quero ver minha rival”.
foi o que ela fez
e então disse,
“ó, você é a coisinha mais querida!”
depois disso reparei que houve uma
gritaria de gatas selvagens –
urros e unhadas,
lamentos de animal ferido,
sangue e mijo…
Bukowski ou Clarice? 
Sentido de quem?"
Você conheceu um pouco dos estoicos, dentre os quais e nesse sentido se destaca Epíteto, que escreveu sobre uma tal "Arte de Viver Bem".
Parece que sua pergunta inclui saber o que é bem ou viver bem, mas vai ser esse maluco aí de Roma num tempo nada ver com o de Clarice, do Bukowski e o Seu quem vai te ensinar isso?
Quando vc me perguntou eu falei:
- Leia Victor Frankl !
Pau no cu do Frankl então!
Pô, o cara ficou num campo de concentração, perdeu todo mundo e os caralhos. Mas ele viveu por acaso as mesmas loucuras de amor que você?
Pensar sobre o futuro da vida e tomar a frente em relação a algumas decisões imediatas e importantes, se responsabilizar, isso é diferente de pensar sobre o sentido da vida.
Estar fazendo coisas e se mexendo para cima e para baixo em troca de uns cruzeiros não é a mesma coisa que viver uma vida que faz sentido. As pessoas se matam e nem percebem, depois andam por aí surtanto e até fantasiando com a própria morte, por se entregarem a uma vida mecânica e sem significado.
Nós só damos significado para coisas que nos afetam, que mexem com as nossas emoções, senão não nos tocou, não foi nem percebido totalmente.
Se você percebeu que está se ocupando com o sentido da vida, provavelmente isso te tocou de alguma forma sabe, vc sentiu algo com isso.
Se te angústia certa falta de sentido va se acostumando, porque a Clarice jovem não é a mesma Clarice que a velha, certamente tendo vivido coisas diferentes e sendo uma Clarice diferente com o passar dos anos, em algum momento da vida de Clarice ela também ficou sem sentido.
Talvez até tenha feito muitas coisas sem sentido…
Inclusive escrever sobre um ovo de galinha.
Quando vc se pergunta o sentido, antes tem que ter um sentido em perguntar um sentido, do contrário, você não se questionaria sobre isso, entende?
Senão, qual o sentido de se questionar sobre o sentido de qualquer coisa?
Se ocupe sim com essa porra de ficar se perguntando o sentido da vida, mas cuidado pra não pirar totalmente né, pq tem gente que pensando nisso se mata também.
Fazer algumas coisas sem sentido é se entregar como Clarice falou pra fazer e fez escrevendo sobre o ovo, é fazer o que fez Bukowski que acabou em meio a sangue e mijo, é nascer escravo e se tornar nobre como Epíteto, é ficar se preocupando e dizendo o quanto se preocupar com sentido salva as pessoas, como alguém que ficou em um campo de concentração como Frankl.
Saber o que te faz bem leva tempo, mas é algo que se aprende, do contrário você não teria vivido nem até aqui.
Talvez não faça a menor diferença ter um sentido na vida, sendo que voltimeia mesmo assim nos sentiríamos perdidos.
Talvez seja melhor, quando nada faz sentido, ainda saber o que nos faz e está nos fazendo bem.
Vai que você se surpreende com o quanto é capaz de tirar de letra certas coisas que até ontem te faziam chorar?
Coisas ruins até então, poderiam por fim se tornar boas?
Só dá pra saber meio que vivendo, mas dá pra saber de alguma forma, as vezes até sem explicar e pelo menos dentro do nosso coração e para nós.
Mas sentido da vida me parece meio que uma questão do tipo se existe vida após a morte, ou se a terra é plana ou redonda. 
Você sabe como as coisas são, duvidar da redondeza da terra pode desestruturar toda a realidade de alguém que tem certeza que ela é plana. Sabe que se questionar alguém ou a si mesmo se o que sente por alguém é amor de verdade, pode só simplesmente colocar caraminholas mil na cabeça de quem está bem e deixar a pessoa ansiosa de graça.
Certos fluxos não precisam ser cortados por questionamentos tão banais ou maldosos, então e antes de tudo, escreva e reescreva infinitos propositos a sua vida, aprenda os que mais te fazem bem e depois vc pode questionar se ter um propósito faz bem ou não.
Porque assim…
Na minha humilde opinião, com base nessa versão obtusa e que viveu pouco…
Eu acho que ter um propósito é importante e faz bem as vezes, outras vezes é um tiro no pé do krlh…
Acho que propósitos não são como uísque e violinos que amadurecem com o tempo, como amadurece nossa percepção daquilo que nos faz bem. Eu procuro me preocupar mais com o que está me fazendo bem, porque esse lance de propósito e sentido, as vezes podem ser como pequenas condenações.
Nós podemos acabar nos agarrando a um propósito ideal e unicamente racional, sem nunca nos perguntarmos se ele está nos fazendo bem ou o que sentimos com ele, inclusive, para pessoas imaturas e que não reconhecem e escutam bem suas emoções, é muito mais fácil cair nesse limbo, pois quem escuta o coração quer uma vida de emoção e sabe que a vida é emocionante justamente porque muda. 
Aliás, não duvido que tenha gente que a razão sem querer acabe dando uma forcinha pra estar mais próximo do que quer o coração, convencendo a pessoa de um propósito ou sentido fantasioso e momentâneo.
Depois vai ser ela quem vai ter que lidar com a quebra desse ideal né? 
E já sabemos o que vem daí…
Melhor pensar se as coisas nos fazem ou estão nos fazendo bem independente de se tem sentido ou propósito.
Essa é a minha opinião atual…
Aquela que por enquanto e já faz um tempo, parece me fazer bem, mas pode não fazer sentido, nem ter muito propósito pra você.
A questão aqui, é que se a falta de propósito fosse mesmo verdade pra mim, eu ainda questionaria como me sinto do isso...
Porque já me machuquei fazendo coisas com e sem propósito ou sentido, mas invariavelmente só descobri o propósito de fazer certas coisas com ou sem propósito, depois que eu as fiz.
6 notes · View notes
huzursuzlugun-blogu · 2 months
Text
Tumblr media
Hiç kimse benzer bir durum karşısında farklı davranacağını mutlak bir dürüstlükle garanti edemediği sürece hiç kimseyi yargılamamalıdır.
6 notes · View notes
cursedbycastiel · 1 year
Text
youtube
Love is the only way to grasp another human being in the innermost core of his personality. No one can become fully aware of the very essence of another human being unless he loves him. By his love he is enabled to see the essential traits and features in the beloved person; and even more, he sees that which is potential in him, which is not yet actualities but yet to be actualized. Furthermore, by his love, the loving person enables the beloved person to actualize these potentialities. By making him aware of what he can be and of what he should become, he makes these potentialities come true.
From Victor E. Frankl’s Man’s Search For Meaning
29 notes · View notes
msoylesinebirii · 3 months
Text
İzniniz olmadıkça kimse size zarar veremez.
Victor E Frankl
5 notes · View notes
winterfable · 3 months
Text
Una respuesta
En otra ocasión estábamos cavando una trinchera. Amanecía en nuestro derredor, un amanecer gris. Gris era el cielo, y gris la nieve a la pálida luz del alba; grises los harapos que mal cubrían los cuerpos de los prisioneros y grises sus rostros. Mientras trabajaba, hablaba quedamente a mi esposa o, quizás, estuviera debatiéndome por encontrar la razón de mis sufrimientos, de mi lenta agonía. En una última y violenta protesta contra lo inexorable de mi muerte inminente, sentí como si mi espíritu traspasara la melancolía que nos envolvía, me sentí trascender aquel mundo desesperado, insensato, y desde alguna parte escuché un victorioso "sí" como contestación a mi pregunta sobre la existencia de una intencionalidad última. En aquel momento y en una franja lejana encendieron una luz, que se quedó allí fija en el horizonte como si alguien la hubiera pintado, en medio del gris miserable de aquel amanecer en Baviera. "Et lux in tenebris lucet, y la luz brilló en medio de la oscuridad." Estuve muchas horas tajando el terreno helado. El guardián pasó junto a mí, insultándome y una vez más volví a conversar con mi amada. La sentía presente a mi lado, cada vez con más fuerza y tuve la sensación de que sería capaz de tocarla, de que si extendía mi mano cogería la suya. La sensación era terriblemente fuerte; ella estaba allí realmente. Y, entonces, en aquel mismo momento, un pájaro bajó volando y se posó justo frente a mí, sobre la tierra que había extraído de la zanja, y se me quedó mirando fijamente.
--Victor E. Frankl en "El hombre en busca de sentido"
0 notes
parttimedragonslayer · 4 months
Text
47 books read this year:
The Andromeda Strain by Michael Crichton
The Creative Habit by Twyla Tharp
Fairy Tale by Stephen King
The Immortal Life of Henrietta Lacks by Rebecca Skloot
The Year Of Magical Thinking by Joan Didion
Tomieby Junji Ito
Last Exit to Brooklyn by Hubert Selby Jr
The Metamorphosis and other stories by Franz Kafka
The Book of Accidents by Chuck Wendig
Five Children and It by Edith Nesbit
Who Fears Death by Nnedi Okorafor
Trannyby Laura Jane Grace
Crime and Punishment by Fyodor Dostoyevsky
The Great Gatsbyby F Scott Fitzgerald
Blue Nights by Joan Didion
Hard-boiled Wonderland and the End of the World by Haruki Murakami
A Christmas Carol by Charles Dickens
Speech Therapy by The Captain
The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde by Robert Loius Stevenson
The Complete Book of Running by James F Fixx
The Conan Chronicles: Volume 1: The People of the Black Circle by Robert E. Howard
The Space Between by Rachel Sanderson
Man's Search For Meaning by Viktor E Frankl
Japanese Language by Haruhiko Kindaichi
Half a King: Shattered Sea Book 1 by Joe Abercrombie
Gotta Get Theroux This by Louis Theroux
The Ballad of Black Tom by Victor LaValle
The Bloody Chamber by Angela Carter
This is Going to Hurt by Adam Kay
Watchmen by Alan Moore
Trust Exercise by Susan Choi
The Cement Garden by Ian McEwan
An Anthropologist on Mars by Oliver Sacks
Yellowface by RF Kuang
120 Days of Sodom by Marquis de Sade
A Study in Scarlet by Arthur Conan Doyle
Sellout by Dan Ozzi
War of the Worlds by HG Wells
A Malazan Book of the Fallen Collection 1 by Steven Erikson
Alanna: The First Adventure by Tamora Pierce
M is for Magic by Neil Gaiman
Fool’s Errand by Robin Hobb
Where the Mountain Meets the Moon by Grace Lin
Into the Wild by Jon Krakauer
The Subtle art of not giving a F*ck by Mark Manson
Educated by Tara Westover
The Shape of Water by Guillermo Del Toro
I still have 9 books that are currently in progress but I won't finish before the end of the year:
The Path of Daggers by Robert Jordan
The Devil in the White City by Erik Larson
The Way of Kings by Brandon Sanderson
The Innocence of Father Brown by GK Chesterton
The Passion of Marie Romanov by Laura Rose
The Never Ending Story by Michael Ende
Flatland by Edwin A Abbott
Don't Panic by Neil Gaiman
Curse of the Pharaohs by Elizabeth Peters
My TBR list is still enormous at 507 books.
I'm considering doing the Book Riot reading challenge again this year. I've done it once before a few years ago and it was nice to have some structure to my reading for the year, but I also remember being happy to get back to my own choices when it was over.
2 notes · View notes