Sessizliği bastırmak için müzik dinliyorum.Sessizlik kötü düşüncelerimi,beni yok eden düşüncelerimi,kendinden nefret eden hallerimi,kendini yok sayan hallerimi,karanlık yönümü,gizlide kuytuda kalmış en ince ayrıntıları,zihnimde sürekli geçmişimin canlanmasını,kendimi mahvettiğim günlerimi,kendimden bir halt olmayacağına inandığım o günlerimi,sürekli ölümü düşlediğim o yıllarımı,o kesik izleri,o yara izleri,kendime acımayışlarım,kendimden süratle kaçışlarım,ah o kabuslarım bitmek bilmeyen günler,en can acıtan yönü de hastane koridorlarında sürekli yürüdüğüm ve beklediğim günler hepsini bir çok parça bastırıyor.Düşünmemin önüne setler çekiyor.Bu yüzden ben müzik olmadan bir hayat sürdüremiyorum.Müzik benim tek tedavim ve tek ilacım.