#τοίχος

[chaoschooseme]

#greek posts #greece #art #τοίχος #tumblr #saske #Spotify

[vforvaggelis]

#graffiti #graffittiart #greece #athens #tinker #wall #my photos #γκράφιτι #ελλάδα #αθήνα #εξάρχεια #μάστορης #τοίχος #οι φωτό μου #exarchia

[epestrefe]

«Να κοιτάς τους τοίχους… λένε πάντα την αλήθεια…»

#τοίχος #τούβλα #φθινόπωρο #αναπόληση #λόγια #αλήθεια

[agnickradio]

Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι ......

Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι ……

…..κανέναν δεν ενοχλεί το πανέμορφο θέαμα….!!!!!!! Αυτό που βλέπετε, είναι ο τοίχος του πάλαι ποτέ, γραφείου του Δημοτικού (πλέον) Λιμενικού Ταμείου Αγίου Νικολάου. Το γραφείο δεν χρησιμοποιείται εδώ και κάποια χρόνια λόγω προβλημάτων του κτιρίου, οπότε το Λιμενικό Ταμείο στεγάζεται 100 μέτρα από το σημείο ετούτο. (more…)

View On WordPress

#δήμος Αγίου Νικολάου #δημοτικό λιμενικό ταμείο αγίου νικολάου #χαλασμένος τοίχος #χείριστο θέαμα

[givemenutellaa]

Να σου δώσω έρωτα;

-Δώσε Mου!

-Είναι βρώμικος. .

-Δώσ’ τον μου βρωμισμένο!

-Να μαντέψω θέλω …

-Μάντεψε.

-Θέλω να ρωτήσω ακόμη . . .

-Ρώτησε!

-Ας υποθέσουμε ότι χτυπώ …

-Θα σου ανοίξω!

-Ας υποθέσουμε ότι σε καλώ …

-Θα έρθω!

-Κι αν σε περιμένει Συμφορά;

-Στη συμφορά!

-Κι αν σε ξεγελάσω;

-Θα σε συχωρήσω!

-«Τραγούδα!» θα σε προστάξω . . .

-Θα τραγουδήσω!

-Κλείσε την πόρτα σου στον φίλο . . .

-Θα την κλείσω!

-Θα σου πω: σκότωσε! . .

-Θα σκοτώσω!

-Θα σου πω: πέθανε!. .

-Θα Πεθάνω!

-Κι αν πνιγώ;

-Θα σε σώσω!

-Κι αν πονάς;

-Θα υπομένω!

-Κι αν άξαφνα – τοίχος;

-Θα το μεταφέρω!

-Κι αν – κόμπος;

-Θα τον κόψω!

-Κι αν εκατό κόμποι;

-Και τους εκατό!

-Να σου δώσω Έρωτα;

-Έρωτα!

-Δεν πρόκειται!

-Γιατί;

-Γιατί δεν αγαπώ τους σκλάβους..................!!!!!

"ROBERT ROZHDESTVENSKY"

Αγαπά τον ελεύθερο άνθρωπο γιατι μόνο τότε μπορείς να βρεις την ευτυχια !!

[blackportrait]

Μέχρι και ο τοίχος ξέρει

#μαλακιες δικες μου #κάτι δικά μου #γκρικ ποστ #μου λειπεις #γρεεκ ποστς

[daimewdis]

Χθες ανέβασα τα μαλλιά μου, και ένας ακόλουθος μου σχολίασε πως θέλω κούρεμα. Είχα να κουρευτώ 2 μήνες. Και συνήθως ξυρίζομαι κάθε μία βδομάδα. Αλλά τα άφησα, αυτές τις μέρες σκεφτόμουν να πάω να κουρσευτώ, και βρήκα χρόνο και πήγα σήμερα. Ίσως τα ξανά αφήσω πιο μετά, έχω λόγο να τα αφήσω για να δω μιά πορεία που κάνω. Είμαι αρκετά καιρό ήρεμος, και πριν μέρες έτυχε αυτό με τους κεφτέδες και νευρίασα. Τους πήρα τηλέφωνο και τους έχεσα, όχι ότι λυνόταν κάτι. Αλλά έπρεπε κάτι να κάνω. Και σιγά σιγά να ξυπνήσουν τα νεύρα μου. Η δύναμη μου. Περίπου ένα χρόνο και, έχω σταματήσει μία θεραπεία που κάνω, και πειραματίζομαι με τον οργανισμό μου, και αυτό με έχει ρίξει, αλλά ήταν η αιτία με βάση αυτόν που τον συνθηκών που έχουν γονατίσει, παρότι κόντρα με τους γιατρούς, εγώ πήρα την ευθύνη για μένα πως να δράσω. Λοιπόν, μόνο όταν ερωτεύομαι γίνομαι ηλίθιος και μαλάκας. Και δεν το επιδιώκω. Αλλά χρειάζεται και αυτό. Ξέρεις, δεν είμαι χαζός, ξέρω τι μπορεί να σκεφτεί κάποιος πριν το γράψω. Καθώς το μυαλό μου δεν σταματα να σκέφτεται, ακόμα και όταν κοιμάμαι. Ακόμα και πριν καιρό που ανέβασα τις φρουτόκρεμες είχα λόγο. Γιατί όταν δεν μπορείς να περπατήσεις, ξεκινάς και πας μπουσουλώντας. Ξέρεις, όσοι με πιάσανε παλιά στο στόμα τους, ήταν ηλίθιοι που τα έβαλαν μαζί μου. Και όσοι δεν το έκαναν, το έκαναν από φόβο. Παρότι δεν είναι όπλο το μυαλό μου, μπορώ να λιθοβολήσω. Στο μέλλον θα ξανά γίνει. Ξέρεις, η πατρίδα έχει να κάνει με τους ανθρώπους της, και μάντεψε. Πήγα χθες να πάρω τσιγάρα κλασικά, με ρώτησε αν είμαι από Αθήνα, και βρήκα αφορμή να ρωτήσω πόσο με κάνει, μου είπε 21-23. Μ’αρέσει η εμφάνιση μου μπλοφάρει. Αλλά ξέρω πως δεν είμαι. Και έχει περάσει μία δεκαετία από τότε. Τα νεύρα ήταν η δύναμη μου, και δεν νευριάζω όπως νευρίαζα, αλλά ούτε νιώθω αυτή την γαλήνια ηρεμία. Πρέπει να σπάσω το κενό, αλλά έχω συνηθίσει. Ίσως το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις, είναι να παραιτηθείς. Ξέρω τι μπορώ να γίνω, γι’ αυτό κάποια πράγματα δεν τα επιδιώκω, και προσπαθώ να είμαι safe. Πάντα ζούσα με τον κίνδυνο, τώρα έχω τοίχος. Και αυτός ο τοίχος μπορεί να σε προστατεύσει, αλλά ταυτόχρονα να σου κόψει το οξυγόνο.

19/10/23

1:27 βράδυ.

-Δαιμεώδης

[justforbooks]

Πέθανε η σπουδαία αρχαιολόγος και πρώην πρόεδρος στο Μουσείο Μπενάκη Αιμιλία Γερουλάνου. Την είδηση του θανάτου της Αιμιλίας Γερουλάνου, έκανε γνωστή με ανάρτησή του ο γιος της Παύλος Γερουλάνος. «Δεν με νοιάζει να πουν το παραμικρό για μένα. Στο κάτω κάτω, η οικογένειά μου έχει αφήσει σχεδόν όλη της την περιουσία στο ελληνικό κράτος» είχε πει η ίδια σε συνέντευξή της στη LiFO όταν αφηγήθηκε τη ζωή της.

Έχω ζήσει όλη μου τη ζωή εδώ γύρω, στο κέντρο. Δεν φύγαμε ποτέ, ούτε ο άντρας μου ούτε εγώ. Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 4 χρόνων. Έως τότε ζούσαμε με διαλείμματα στο εξωτερικό, όπου έκανε συνεχώς εγχειρήσεις. Τον θυμάμαι αμυδρά. Θυμάμαι και το σπίτι στην Ελβετία όπου μέναμε, όταν προσπάθησαν να τον σώσουν. Δεν τα κατάφεραν.

Αυτή είναι η πρώτη μου εικόνα από τη ζωή μου: ο πατέρας μου και το σπίτι αυτό. Δεν το πίστευε κανένας ότι μπορεί να το θυμάμαι, υποτίθεται ότι τα παιδιά δεν έχουν μνήμες πριν από τα πέντε τους χρόνια. Μέχρι που τους το ζωγράφισα. Και ��ράγματι έτσι ήταν.

• Έζησα με τη μάνα μου όλα τα χρόνια. Ένας άνθρωπος εκπληκτικός, που συνέβαλε πάρα πολύ σε οτιδήποτε είμαστε κι εγώ και τα παιδιά μου. Η ευχή κι η κατάρα της ήταν ότι ήθελε να δουλεύουμε πολύ. Κι η αλήθεια είναι ότι μας έχει βγει η πίστη έκτοτε, όλων ανεξαιρέτως!

• Είχα υπέροχους ανθρώπους γύρω μου. Ήμουν πάντα τυχερή. Στο Κολέγιο είχα την τύχη να έχω εκπληκτικούς δασκάλους: Γιωτοπούλου, Σισιλιάνου, Μπούμπουρα, Ηλιοπούλου. Ανθρώπους που έκλειναν την επίσημη ύλη και μας μιλούσαν για σημαντικά πράγματα. Έξι μήνες Αναγέννηση μας δίδασκε η Γιωτοπούλου. Μπήκαμε στο νόημα της ιστορίας της τέχνης, της φιλοσοφίας, της λογοτεχνίας.

Αλλά και το σπίτι ήταν γεμάτο από σπουδαίους ανθρώπους. Η μαμά ήταν φίλη με τον Τσαρούχη, τον Μόραλη, τον Χορν, τον Κατσίμπαλη, είχε δάσκαλο τον Δελμούζο, ο θείος μου Μαρίνος Καλλιγάς ήταν τότε διευθυντής της Πινακοθήκης. Τέτοιος κόσμος τριγυρνούσε στο σπίτι. Τους απολάμβανα...

• Με το Μουσείο Μπενάκη δεν είχα πολλές σχέσεις στην αρχή, δεν με τραβούσε ιδιαίτερα. Ήταν η μανία του παππού μου, του Αντώνη Μπενάκη. Τον θυμάμαι μια ζωή, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, να είναι εκεί. Το μουσείο ήταν η ζωή του.

• Το 1959 τελείωσα τη Φιλοσοφική. Ένα χρόνο μετά ο Μανόλης Χατζηδάκης μου ζήτησε να μπω στην ομάδα του, που ετοίμαζε για το Βυζαντινό Μουσείο τη μεγάλη Βυζαντινή Έκθεση στο Ζάππειο, η οποία έγινε το 1964. Από τότε ξεκινά η ενασχόλησή μου με τα βυζαντινά. Μείνα- με στο Βυζαντινό Μουσείο ως το 1969, οπότε ήρθε η δικτατορία και μας έδιωξαν όλους.

Μετά, πήγα εθελοντικά στο Μουσείο Μπενάκη κι έφτιαξα το φωτογραφικό αρχείο, το πρώτο στην Ελλάδα. Ήταν ιδέα του Μανόλη Χατζηδάκη και το έστησα εγώ. Είναι μοναδικό ακόμη και στις μέρες μας. Κάναμε πολλά πράγματα πρωτοποριακά τότε. Θυμάμαι ότι ένας τοίχος χώριζε το γραφείο μας από τις αίθουσες του μουσείου. Το τι ακούγαμε όταν έρχονταν σχολεία δεν περιγράφεται. Και δεν έλεγαν τίποτα ουσιαστικό στα παιδιά.

Το 1979, που ήταν και το Έτος των Παιδιών, έλεγα κάτι πρέπει να κάνουμε. Ζητήσαμε τη βοήθεια των Οδηγών για να κάνουμε ένα παιχνίδι μέσα στο μουσείο. Έπρεπε να δεις το σοκ: οι φύλακες φώναζαν «α, τα παιδιά είναι χάμω», ο πρόεδρος έλεγε «δεν είναι για τα παιδιά τα μουσεία». Είχε τρομερή επιτυχία. Την επόμενη χρονιά με την Καίτη Δημαρά πιάσαμε όλα τα μουσεία της Ελλάδας, βρήκαμε τις ομάδες Οδηγών που είχαμε στις περιοχές τους και φτιάξαμε ένα παιχνίδι για κάθε μουσείο.

• Ένα πρωί ήμουν με τον σύζυγό μου Μαρίνο στην Κρήτη, όταν με πήρε τηλέφωνο ο Αντώνης Τρίτσης. Μου λέει: «Θέλω να κατέβεις δημοτική σύμβουλος μαζί μου». Μου ήρθε ξαφνικό. Τον συμπαθούσα, τον πίστευα και για χάρη του μπήκα σ' αυτή την περιπέτεια. Εξελέγην. Πώς; Ούτε ξέρω. Νομίζω χάρη στο όνομα του παππού του Μαρίνου. Παντού κάποιον είχε γιατρέψει. Στην Ολυμπία είχε ένα συνεργείο αυτοκινήτων κι έγραφε η πινακίδα «Γερουλάνος». Ρωτήσαμε μήπως είμαστε συγγενείς. Και μας λέει ο ιδιοκτήτης «όπως ο Γερουλάνος διόρθωνε τους ανθρώπους, έτσι κι εγώ διορθώνω τα αυτοκίνητα».

• To 1985 έγινα υποδιευθύντρια στο Μουσείο Μπενάκη, το 2000 μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και το 2005 πρόεδρος. Στο μουσείο, δυστυχώς, η δουλειά μου είναι πολύ σφιχτή, είναι διαχειριστική - κάτι που δεν ήταν ποτέ πολύ του είδους μου. Αλλά η κατάσταση είναι τέτοια που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε και, κυρίως, εν μέσω της κρίσης δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από το υπουργείο, μάλλον λιγότερα απ' ό,τι περνάμε. Τώρα αυτή είναι μια νέα, μεγάλη αγωνία.

• Έχω μια έλλειψη φόβου. Προέρχεται από την αισιοδοξία μου αυτό. Ο καημένος ο Άγγελος ο Δεληβορριάς λέει «το μεγαλύτερο δώρο του μουσείου είναι η αισιοδοξία της Αιμιλίας». Δεν είναι πεπεισμένος ότι έχω δίκιο, αλλά... Κοιτάξτε, παντού υπάρχουν δυσκολίες, οι συνθήκες είναι αντίξοες, μπορεί να χάσει κανείς το κουράγιο του.

• Ο πατέρας μου είχε μεγάλο ενδιαφέρον για την πολιτική, για την προσφορά στα κοινά. Ήταν νομάρχης στη Φλώρινα, στενός συνεργάτης του Βενιζέλου, αλλά πέθανε πάρα πολύ νέος. Η μάνα μου παρέμεινε πάντα μεγάλη του θαυμάστρια κι έχω την εντύπωση ότι η επιρροή της στον γιο μου, τον Παύλο, ήταν καθοριστική, μέσω της αφήγησης, των ιστοριών που έλεγε για τον πατέρα μου.

Ο Παύλος από μικρός είχε έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική. Σε αντίθεση με τα κορίτσια μου, που ήταν όλες προς τα καλλιτεχνικά, με εξαίρεση τη Μαρίνα, που έχει δυνατό μαθηματικό μυαλό. Πήγε στις ΗΠΑ για ιστορία της τέχνης και την κατάλαβαν και την ώθησαν και προς τα μαθηματικά.

• Της άλλης μου κόρης, της Δέσποινας, της ζήτησε ο Χορν να παίξει στον Αρχιμάστορα Σόλνες. Την έπιασαν ο Σολομός κι ο Τάκης ο Χορν και τη χτύπησαν σαν το χταπόδι ένα καλοκαίρι και βγήκε μια απίθανη παράσταση. Ακόμη σήμερα τη γυρεύουν να παίξει στο θέατρο. Δεν θέλησε να συνεχίσει. Έχει βρει μια θαυμαστή ισορροπία στη ζωή της.

Η Ειρήνη είναι πλάσμα εκπληκτικό, έχει όλο το μουσείο στα χέρια της. Καρφώνει, έχει την ευθύνη, υλοποιεί τα οράματα, έχει το άγχος των οικονομικών, της διοργάνωσης. Έχω μεγάλη αγωνία για την Ειρήνη και το μουσείο, αλλά κατά καιρούς και για κάθε παιδί.

• Δεν με νοιάζει να πουν το παραμικρό για μένα. Στο κάτω κάτω, η οικογένειά μου έχει αφήσει σχεδόν όλη της την περιουσία στο ελληνικό κράτος. Μου είναι πάρα πολύ δυσάρεστο αυτό που συμβαίνει τώρα με την ιστορία για τη Βυζαντινή Έκθεση στις ΗΠΑ. Κυρίως επειδή χτυπά τον Παύλο. Μεγάλωσε σε αυτό το περιβάλλον και με αυτές τις αρχές, θα μπορούσε να ασχοληθεί με ό,τι ήθελε στη ζωή του. Με τα πάντα. Έτρεμα πάντα μην πάνε με τη γυναίκα του να εγκατασταθούν στην Αμερική. Όμως τα άφησε όλα για να έρθει εδώ και να προσφέρει.

• Πρώτη φορά μού συμβαίνει να μην μπορώ να μιλήσω στη ζωή μου. Είναι απολύτως πρωτοφανές για μένα. Ουδέποτε κρατήθηκα να μη μιλήσω. Όταν είσαι πάρα πολύ σίγουρος, δεν φοβάσαι. Θυμάμαι, μια φορά, κάτι είχαμε κάνει στον δήμο, είχαμε προσπαθήσει στο «Μελίνα Μερκούρη» να κάνουμε μια αναπαράσταση της Αθήνας στο κτίριο του Πουλόπουλου και κάποιος άφησε ένα υπονοούμενο. Έβαλα κάτι φωνές!

• Δεν έχω εμμονές. Έχω γραμμές άμυνας. Μαγειρική. Το μόνο πράγμα που με ξεκουράζει. Μου αρέσει να μαγειρεύω για συγκεκριμένο αποδέκτη, με ιντριγκάρουν τα πρόσωπα και τα γεγονότα. Μπα, όχι, δεν μαγείρεψα κάτι ειδικό όταν ανακοινώθηκε ότι ο Παύλος θα γίνει υπουργός.

• «Μαρίνο, βόηθα με». Αυτή είναι η φράση που λέω πιο συχνά.

• Θέλω ό,τι κάνω να προσπαθώ να το κάνω καλά. Αυτή είναι η δική μου ευχή και κατάρα.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #Αιμιλία Γερουλάνου #in memoriam

[ayuxos]

Σε ένα κατασκότεινο δωμάτιο περιπλανιέμαι

Άθελα μου σκέφτομαι πράγματα για μένα και χαλιέμαι

Δεν γνωρίζω το γιατί μα και να το ‘ξερα

Σίγουρα ξέρω έμενα οπότε δύσκολο να μην στεναχωριέμαι..

Πως να πω γι’ αυτά που νιώθω?

Αφού για οτι ένιωσα τίποτα δεν πήγε καλά και το τοίχος μέσα μου κατέρρευσε..

#greek rap #rap #greek posts

[gentle-author]

Χλόη

Ένας τοίχος γκρεμισμένος

Γεμάτος τούβλα αντίρροπα

Και τσιμέντο αλεσμένο

Πατωμα μες στη χλόη και τη βρύα

Καυσόξυλα και τρικυμία

Το τζάκι έσβησε απ'τα κρύα

Γέμισε η νύχτα πίνακες

Και στρογγυλεμένα αγγεία.

Κοίτα με στα μάτια

Χαμογέλασέ μου μία

Να δω το νόημα της ζωής

Μεσα από τα ζαρωμένα σου, τα λεία,

τα όνειρα, τις ελπίδες και τ'αστεια.

#novel writing #poetry #young author #viralpost #viral #writers and poets #writers on tumblr #new writing #i wrote this #my writing #writing #writeblr #dedicated to my family #because they mean the world to me #and they are my support #my courage #and my favourite people #on Earth #i love you mom #i love you dad #you are my heroes #for you #greek posts #greek poetry #greek poem #original poem #poem #poem of the day #poems and poetry #poetic

[xamenotalento]

Ναι, διαβάζω. Έχω αυτή τη γελοία συνήθεια. Αγαπώ τα ωραία ποιήματα, τους στίχους και ό,τι υπάρχει πέρα απ΄αυτούς τους στίχους. Είμαι ευαίσθητος πιο πολύ απ΄τον καθένα σ΄ αυτές τις φτωχές, υπέροχες λέξεις που πέφτουν μέσα στη νύχτα μας από κάποιους ανθρώπους που δεν γνώρισα. Αγαπώ την ποίηση. Είμαι σε θέση να το κάνω. Εσείς μπορείτε να πείτε το ίδιο; Παραμένετε συγκεχυμένοι μπροστά σ΄αυτές τις άνισες γραμμές, μπροστά σε αυτές τις μαύρες σελίδες, μπροστά σ΄αυτή την ηχώ που είναι βουβή για σας. Νομίζετε ότι σας κοροϊδεύουν. Ρίχνετε μια ματιά στη γραφή, ζαρώνετε τα φρύδια σας, κουνιέστε με ανυπομονησία. Επιδιώκετε να πάρετε μια ειρωνική στάση. Προσπαθείτε να πείτε: Έλα λοιπόν. Η σοβαρότητα του προσώπου μου σταματάει σαν τοίχος τη μικρή άμαξα των αστεϊσμών σας. Αρχίζετε να θυμώνετε. Σας μιλώ με πλήρη υπευθυνότητα. Ξέρω πότε μια φράση είναι ωραία και ξέρω τι σημαίνει. Δεν με σταματούν τα αδύναμά σας ωχ, ωχ. Είναι τα τέκνα της ανικανότητας. 

#aragon

[chaoschooseme]

Αγάπα με να σ' αγαπήσω μπας και βγει η χρονιά.

#tumblr #photographers on tumblr #writers on tumblr #τοίχος #greece #artists on tumblr #greek posts #quotes #Λαμία #Ελλάδα #ΤΓΚ #Λεξ #Τέχνη

[roo-gy]

Προσπάθησα,αλήθεια προσπάθησα

Να κάνω το καλυτερο για εμενα, να προχωρησω

Ο φόβος σου να νιώσεις είχε πλέον υψώσει τοίχος αδιαπέραστο ανάμεσα μας

Αποφάσισες να το ρίξεις όμως, κι ας αργησες

Και δεν υπήρχε πιο ξεκάθαρη λύση για εμενα:

Να γίνω αγρίμι και να τρέξω να σε βρω

Και να σου πω και κάτι;

Δεν το μετανιωνω ούτε στιγμή.

#greek posts #greek quotes #love #poem #thoughts #fuck my life #greek tumblr #ερωτας #greek #my thougts #poetry #quotes #γρεεκ ποστς #life #late night #ποιηση

[koinonika-adeksia]

Βρισκόμασταν συχνά σε μια γωνιά δίπλα αυτήν είσοδο μιας πολυκατοικίας..χαμένες σε ένα στενό του κέντρου.Ο τοίχος έγραφε "Κι ας μην είμαι κοντά σου έδω ειμαι-Α.Χ".Όταν μαλώναμε πήγαινα και καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν ότι αυτό το γκραφίτι το χες κάνει εσύ για μένα και ότι κάπως είσαι εδώ μαζί μου και ας ήξερα ότι δεν ισχυει.Ετσι από τότε που έφυγες κάθομαι σε κείνη την γωνιά και σε φαντάζομαι εδω μαζί μου να μαλώνουμε και να καπνίζουμε μετά να τα βρίσκουμε και να αγκαλιαζομαστε να ακούμε μουσική και να μας κάνουν παρατήρηση οι γείτονες.Οπως και να χει αυτή η γωνιά μας ανήκει.Το γκραφίτι το σβήσανε εγώ όμως και ας μην είμαι κοντά σου εδω είμαι..

#αντε γαμησου #γρεεκ #εμεις #γρεεκ ποστς #lesbiansafe #greek aesthetic #greek blog #ολα σκατα

[xehasmenesithakes]

Πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε συγκεκριμένο στυλ? Εγώ προσωπικά μπορεί να πάω στα πολύ κυριλέ και περνάω τέλεια αλλά θα πάω και σε κάτι φουλ χύμα αν θέλει η παρέα. Γενικά το πως θα περάσω δεν το κάνει η καρέκλα , ο τοίχος , το ποτό που θα πιω και το τράπεζι. Το κάνει η παρέα μου και οι άνθρωποι που έχω εκεί

Απλά μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω ότι είναι οκ να είσαι μια έτσι μια αλλιως και δεν χρειάζεται όλοι να προσδιοριζομαστε από το τζιν φοράμε η σε τι μαγαζί πάμε ούτε πρέπει να διαλεξουμε.οπωσδηποτε συγκεκριμένο στυλ

Πολυυυ καλαα τα λετε συμφωνωω

[toxikomelisblog]

Ακολουθώντας και εγώ την συμβουλή μου πήρα 10 λεπτά θάρρους.

10 γαμημενα λεπτά για εκφράσω αυτά που νιώθω και που εν τέλη μπροστά μου βρέθηκε ένα τοίχος.

Το αστείο είναι πως μου είπε πως υπάρχει σκάλα για να ανέβω αλλά είναι δύσκολο. Κι όμως ήμουν σε ετοιμότητα μπας και με αφήσει έστω να την αγγίξω 🦋

#aesthetic #greek tumblr #quotes #toxikomelisblog #ερωτας #greek posts #ellhniko tumblr #poetry #ellhnika