#όλα εμείς

[sweetbutphychx]

Εχθές έφτασα στην δουλειά μου λίγο νωρίτερα οπότε αποφάσισα να κάτσω σε κάποιο παγκάκι να ακούσω μουσική. Απέναντι στο πάρκινγκ ένα σταματημένο αυτοκίνητο και η πόρτα ανοιχτή. Μια κυρία γύρω στα 65-70 με κοιτούσε. Υπέθεσα ότι κάποιον περίμενε. Μετά από λίγη ώρα αποφασίζει να ανοίξει την πόρτα και να κατευθυνθεί προς το μέρος μου.

"Μπορώ να κάτσω εδώ κοπέλα μου; Περιμένω την κόρη μου που είναι μέσα εγώ βαρέθηκα" Μου λέει

"Φυσικά" της απαντάω.

Κάθεται και κοιτάει μπροστά. Νόμιζα πως δεν θα μιλήσει καθόλου καθώς έβλεπε ότι φοράω ακουστικά.

"Ο κόσμος άλλαξε. Και εσείς αλλάξατε. Εμείς δεν ήμασταν έτσι"

Βγάζω τα ακουστικά και την κοιτάω με απορία περιμένοντας να δω τι άλλο έχει να πει. Δεν συνέχισε την κουβέντα όμως. Μου είπε πόσο της άρεσαν κάποια πράγματα που βρήκε στο μαγαζί που δουλεύω. Μου είπε μπράβο που δουλεύω για να στηρίζω εμένα και να μην βασίζομαι στους γονείς μου. Μετά από αυτό το θέμα ξαφνικά σιωπή.

"Εσύ έχεις κανένα καλό παιδί;"

"Όχι" της απαντάω...

"Είσαι πολύ όμορφη γιατί έτσι;" Με ρώτησε

"Δεν έτυχε να είναι κανένα παιδί καλό όπως είπατε και εσείς. Σπουδάζω ακόμα ίσως είναι νωρίς. Όλα στη ώρα τους"

"Μην μείνεις μόνη σου κορίτσι μου η μοναξιά δεν είναι ωραία. Οι άντρες άλλαξαν τώρα. Κάποιος όμως θα είναι καλός θα δεις. Ψαξτον και θα τον βρεις. Στην εποχή μας δεν υπήρχαν οι έρωτες. Ήταν αθώα τα πράγματα. Φιλιά αγκαλιές. Μέχρι εκεί. Τώρα όλοι σκέφτονται τους έρωτες. Να προσέχεις τι δίνεις και σε ποιον. Όχι για να μην σου πουν κάτι. Αλλά γιατί δεν το αξίζουν. Θυμάμαι εγώ ήμουν κάπου στα 16-17 έβγαινα με έναν άνθρωπο έναν χρόνο. Ήρθε με ζήτησε γιατί του είχα πει ότι έχω ένα σπίτι. Με έδωσε ο πατέρας μου. Αλλά ο ίδιος ήρθε και μου ζήτησε να πουλήσω το σπίτι μου. Το σπιτάκι μου. Του είπα να φύγει. Μετά γνώρισα έναν άνθρωπο βγαίναμε πολύ λίγο καιρό. Μια μέρα μόλις το άφησα δεν πρόλαβα να πάω σπίτι, ήταν εκεί... Με ζήτησε και εγώ η πονηρή γύρισα και του είπα ότι δεν έχω προίκα ούτε λεφτά ούτε σπίτι. Η απάντηση του ήταν ότι με θέλει επειδή με αγαπάει. Όλα τα άλλα θα τα βρούμε. Θα τα φτιάξουμε. Του είπα ότι και εγώ τον θέλω. Ε και τον πήρα αυτόν τον άνθρωπο. Μείναμε μαζί χρόνια. Ζήσαμε στιγμές, αγαπηθήκαμε, πήγαμε ταξίδια, κάναμε τα παιδιά μας. Ωραία χρόνια. Τώρα έχω 22 χρόνια που τον έχω χάσει. Αλλά ακόμα εκείνα τα χρόνια παραμείνουν τα πιο όμορφα της ζωής μου. Τα σκέφτομαι συνέχεια. Πλέον δεν μπορώ να κάτσω μόνη μου. Μένω στη κόρη μου. Πάω στο σπίτι να καθαρίσω μια φορά την εβδομάδα. Πόσο να κάτσει ένας άνθρωπος στα 100 τμ μόνος του;"

Κοίταγε το κενό και που και πού έριχνε μια ματιά και σε μένα. Τα μάτια της βουρκωμένα. Λες και ήθελε να τα πει καιρό και κανένας να μην την άκουγε.

"Ακόμα μιλάτε με πολλή αγάπη με αυτόν τον άνθρωπο..." Της λέω η ανόητη λες και δεν το ήξερε...

"Τον αγαπάω και ας πέρασαν τόσα χρόνια. Δεν ξεχνιούνται. Μακάρι όλοι να ζήσουν κάτι τέτοιο"

Φαινόταν δεν ήθελε να μιλήσει πολύ για τα άσχημα που έζησε όπως η απώλεια... Δεν την διέκοψα ποτέ και συνέχισε..

"Τώρα οι άνδρες θέλουν το κομπλιμέντο τους. Πες του ότι είναι όμορφος αν στα μάτια σου είναι όμορφος. Μην του μαγειρεύεις δεν χρειάζεται. Δουλεύεις και εσύ. Σιδερωσε του μια μέρα, φτιαξτου το πρωινό του. Δώσε μια και θα σου γυρίσει 10 αν σε αγαπάει αληθινά. Δεν είναι νωρίς. Εγώ παντρεύτηκα πριν τα 18. Και όχι επειδή ήταν άλλες οι απόψεις αλλά ψάχναμε το αληθινό, δεν αλλάζαμε 10 ανθρώπους το μήνα. Όλοι θα βρουν τον άνθρωπο τους. Έτσι λέω και στις εγγονές μου. Ότι ηλικία και να είστε αν βρείτε αυτόν τον άνθρωπο κρατήστε τον. Εσείς οι γυναίκες πλέον κάνατε τα διπλάσια από ότι κάναμε εμείς. Οι άντρες χειροτερεύουν. Δεν προσέχουν τον εαυτό τους, δεν ψάχνουν κάτι να κρατήσει, αλλά έρωτες της μια βραδιάς. Κάπου θα πάνε και αυτοί στο τέλος."

Δεν ήξερα τι να της απαντήσω, μέχρι να σκεφτώ κάτι συνέχιζε.

"Έχασα πολλούς ανθρώπους, κέρδισα άλλους τόσους. Έτσι είναι η ζωή. Έχασα τον άντρα μου, τον γιο μου, γονείς, θείους. Ποτέ δεν το ξεπέρασα. Μην με βλέπεις έτσι. Που δεν το δείχνω. Δεν τους ξεπερναμε ποτέ τους ανθρώπους που πέρασαν από την ζωή μας. Η ζωή συνεχίζεται όμως. Κοίτα να βρεις έναν άνθρωπο να μην την περάσεις μόνη την ζωή."

Της απαντάω ένα "δίκιο έχετε. Λυπάμαι..." προσπαθώντας να καταλάβω τι είπε. Πώς γίνεται ένας άγνωστος άνθρωπος να σου πει όλη του την ζωή μέσα σε 10 λεπτά; Και να σου μάθει και άλλα τόσα...

"Όμορφη είσαι γλυκιά με τους τρόπους σου ευγενική χαμογελαστή μια χαρά μπορείς να βρεις. Να κοιτάξεις να σε αγαπάει να σε έχει στα ώπα ώπα. Πες του ένα κομπλιμέντο τους αρέσουν αυτά."

"Τέτοια πείτε μου και θα τα πιστέψω" της απάντησα χαμογελώντας

"Να τα πιστέψεις. Τι καλύτερο έχουν οι άλλες; Μην ακούς κανέναν. Όλοι θα βρούμε τον άνθρωπο τους"

Κοιτάω την ώρα και χωρίς να το καταλάβω πέρασε η ώρα και έπρεπε να πάω για δουλειά.

Της είπα αντίο και μου είπε που μένει

"Άμα με δεις στον δρόμο ή κάπου έλα μίλα μου"

"Θα έρθω" της λέω έτοιμη να βάλω τα κλάματα

"Να προσέχεις" μου είπε

" Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ ούτε ότι είπαμε... σας ευχαριστώ"

Έφυγα με ένα χαμόγελο όμως μέσα μου η καρδιά μου πήγε να σπάσει. Μη κατανοώντας εκείνη την ώρα πόσο χρειαζόμουν αυτήν την κουβέντα. Δεν ήξερα σε τι βαθμό έπρεπε να τα επεξεργαστώ όλα αυτά... Σαν σημάδι; Σαν μάθημα; Σαν προειδοποίηση; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα την ξεχάσω ποτέ...

#μαθημα ζωης #αγαπη #αληθινη αγαπη #greek blog #γιαγιά #πλατωνικος ερωτας #ερως #ερωτας #ερωτες #σαγαπησα #συναισθημα #σαγαπαω #σαγαπώ #αναμνήσεις #ανθρωπος

[fegg4ropetra]

Τρίτη 23/1/24.           (21.38μ.μ.)

" Μαμά είσαι ο ήρωας μου"

Μιλούσα σήμερα με τη μητέρα μου στο τηλέφωνο και κάποια στιγμή μου είπε "σε φοβούνται οι άντρες αγάπη μου γιατί είσαι ανεξάρτητη, πατάς στα πόδια σου, δεν χρειάζεσαι να στηριχτείς σε κάποιον για να τα βγάλεις πέρα. Γι αυτό δυσκολεύεσαι να βρεις κάποιον σταθερό στα μέτρα σου" 

Αυτό με έβαλε σε σκέψεις. Δηλαδή κάθισα εγώ όλα αυτά τα χρόνια και δούλεψα με τον εαυτό μου, πάλεψα τους δαίμονες μου, για να φοβούνται να με πλησιάσουν οι άντρες; Ε λοιπόν αν όντως έτσι είναι, αν όντως το ότι είμαι ανεξάρτητη απ' τα 21 μου, είναι αυτό που με κάνει να μένω πάντα μόνη, τότε καλύτερα να είμαι μόνη μου. Από πότε το να είναι δυναμική μια γυναίκα και να πατάει στα πόδια της έγινε "μειονέκτημα"; Αν πρέπει να δείχνω αδύναμη και αβοήθητη για να με θέλει κάποιος, για να με "προστατέψει" , τότε δεν το θέλω. Θέλω έναν άνθρωπο δίπλα μου που θα με δει και θα με αγαπήσει γι αυτό που είμαι. Δεν θέλω κάποιον που θα πρέπει να νιώθει ανωτερος από μένα για να είναι καλά. Αυτοί είναι οι πραγματικά αδύναμοι άνθρωποι. Αυτοί που νιώθουν την ανάγκη να "επιβληθούν" για να νιώσουν δυνατοί, ικανοί. Αυτοί είναι που μέσα τους κρύβουν τις μεγαλύτερες ανασφάλειες. 

Σε μια σχέση πρέπει να είστε ίσοι. Και δεν εννοώ αυτό το φεμινιστικό φαινόμενο που κυκλοφορεί παντού ότι πρέπει να είμαστε ίδιοι. Μιλάω για ζευγάρια. Είτε είναι άντρας με άντρα, γυναίκα με γυναίκα, άντρας με γυναίκα και ού το καθεξής. Σε μια σχέση θα υπάρξουν στιγμές που και ο ένας θα πρέπει να είναι το στήριγμα του άλλου και αντίστροφα. Εγώ προστατεύω εσένα εσύ προστατεύεις εμένα κι έτσι φυλάσσουμε το εμείς. Όταν εσύ θα με χρειάζεσαι σε μια δυσκολη στιγμή θα είμαι εκεί να σε σηκώνω οπότε πέφτεις και όταν σε χρειάζομαι εγώ θα είσαι εκεί να με βγάζεις απ' το σκοτάδι μου. Θα χαίρομαι με τη χαρά σου κι εσύ με τη δική μου. Θα σε φροντίζω θα με φροντίζεις κι έτσι η σχέση αυτή θα γίνει άθραυστη. 

Δεν καταλαβαίνουν πλέον οι άνθρωποι πως το να έχεις ένα δυναμική ανεξάρτητο άτομο δίπλα σου είναι κάθε άλλο παρά μειονέκτημα. 

Κι έτσι γυρναω και λέω στη μητέρα μου "αν είναι έτσι μαμά μου δεν το θέλω. Συγγνώμη αν αυτό σε στεναχωρεί αλλά εγώ τον άνθρωπο που έφτασες αίμα για να μεγαλωσεις με αρχές δεν θα τον αλλοιώσω για κανέναν άνθρωπο." 

Εγώ μεγάλωσα σε ένα σπίτι που η μητέρα μου έπαιζε και τους δύο ρόλους των γονέων. Η μητέρα μου είναι απ' τους πιο δυνατούς ανθρώπους στον πλανήτη και ας μην το συνειδητοποιεί. Έζησε απώλεια, κατάκριση από συγγενείς και φίλους. Εζησε μοναξιά, πόνο. Αλλά δεν έπιασε ποτέ πάτο. Η μαμα μου κατάφερε με έναν μισθό να μεγαλώσει 2 παιδιά, να τα σπουδάσει, να αγοράσει δικό της αμάξι, να αγοράσει δικό της σπίτι, να ξαναπαντρευτεί και να φέρει στον κόσμο άλλο ένα υπέροχο πλάσμα. Η μαμά μου είναι ήρωας. Δεν παραπονέθηκε ποτέ της κι ας είχε τη ντουλάπα της άδεια για 15-20 χρόνια για να μη λείψει τίποτα απο μας. Είναι μια γυναίκα που θα έμενε με 5-10€ στην τσέπη μέχρι το τέλος του μήνα για να μη στερηθούμε τίποτα. Η γυναίκα αυτή μεγάλωσε σε ξενιτιά μόνη της, δεν ήξερε παρέες, δεν ήξερε τη γλώσσα, μέχρι που μεγάλωσε αρκετά για να έρθει μονη της πίσω στην Ελλάδα, να ζει με λιγότερα απ' τα βασικά, χωρίς στήριξη από μάνα. Η γυναίκα αυτή γνώρισα τον έρωτα της ζωής της και ο θεός, αν υπάρχει Θεός, δεν της έδωσε δικαίωση. Της τον πήρε μέσα απ' τα χέρια με τον πιο άδικο τρόπο. Έζησε αρρώστιες, νοσοκομεία, ώρες ολόκληρες καθισμένες σε μια καρέκλα, δίπλα στον άνθρωπο που αγαπούσε ακόμα κι αν ήξερε πως θα τον έχανε. Η γυναίκα αυτή έμεινε στην ηλικία των 33 με 2 μικρά παιδιά πίσω και είχε τα κοτσια να παλέψει για μας αντί να καταρρεύσει. Όλοι της λέγανε ότι πάει έμεινε χήρα. Κρίμα τόσο μικρή να με��νει μόνη. Η γυναίκα αυτή δεν άφησε κανέναν να μας φερθεί με λυπηση. Έχτισε την πιο όμορφη οικογένεια για μας και τα πιο όμορφα παιδικά χρόνια. Ένας άνθρωπος 32 χρόνων κατάφερε να επιδιώξει πράγματα που άλλοι ούτε στα 40-50 δεν καταφέρνουν . Αυτη η γυναίκα έζησε τα πάνδεινα και ακόμα μετά από τόσα χρόνια είναι με το χαμόγελο στα χείλη. Αυτόν τον άνθρωπο θαυμάζω εγώ. Αυτη είναι πραγματική ήρωας για μένα. Αυτή η γυναίκα με μεγάλωσε και με έκανε δυνατή. Η μητέρα μου. 

Αν αυτό λοιπόν με κάνει λιγότερο ελκυστική στους άντρες, ας είναι. Έμενα η μητέρα μου με μεγάλωσε για να στέκομαι στα πόδια μου. Και αυτό θα κάνω. 

#mine #spotify #bookaddict #thessaloniki #self love #βιβλιο #quotes #μουσικη #τραγούδι #ερωτας #letters

[otan-o-erws-synanthse-to-xaos]

Χιλιάδες χρόνους περπατάμε.

Λέμε τον ουρανό «ουρανό» και τη θάλασσα «θάλασσα».

Θ’ αλλάξουν όλα μια μέρα και μαζί τους θ’ αλλάξουμε κι εμείς.

.

Οδυσσέας Ελύτης

#quotes #greek quotes #greek tumblr #beautiful quote #life quote #greek posts #γκρικ ταμπλερ #ελληνικο tumblr #ελληνικη ποιηση #οδυσσεας ελυτης #ελληνες ποιητες #ελληνικη λογοτεχνια #λογοτεχνία

[psychotiko-epeisodio]

Όταν οι άλλοι δεν μπορούν,κάντο μόνος σου.

Σήμερα,είχα ανάγκη να βγω έξω και να κάνω κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες ημέρες.Να δω μια ταινία,να φάω κάτι καλο,να πιω ένα ποτό.Ημουν μπουκωμενη απο το προηγούμενο διάστημα και είχα ανάγκη να δω τους φίλους μου για να τους μιλήσω.

Πήρα λοιπόν κάποια τηλέφωνα,άλλοι δούλευαν,άλλοι δεν μπορούσαν,άλλοι βαριοντουσαν και έπιασα τον εαυτό μου να απογοητευεται και να αποφασίζει να μείνει στο σπίτι όπως συνήθως.

Τελικά,εκεί που παραλίγο να βαλτώσω,μου ήρθε μια ιδέα.Γιατι να μην πάω μόνη μου κάπου;Γιατί να μην κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου για όλα όσα δείχνει να αντέχει καθημερινά,για όλα όσα καταφέρνει και νικά.

Και έτσι και έκανα.Με πήρα από το χέρι και με πήγα μια υπέροχη βόλτα στο κοντινότερο σινεμά.Μου αγόρασα τσιπς και κόκα κ��λα και κάθισα στην αίθουσα αναμονής, παρατηρώντας τον κόσμο γύρω μου.Ημουν η μόνη που ήμουν μόνη.Ολοι γύρω μου ήταν παρέες εφήβων ,η ζευγάρια,η οικογένειες και κάπου εκεί με έπιασα να νιώθω λιγάκι άβολα με αυτό.

Εκεί χρειάστηκε να μιλήσω στον εαυτό μου.(Όχι φωναχτά προφανώς ,θα ήταν περίεργο για τους γύρω).

Απάντησα λοιπόν σε αυτή τη φωνή που μου έλεγε πως είμαι αξιολυπητη,πως εγώ έχω την καλύτερη παρέα απόψε μαζί μου.

Εχω μαζί την καλύτερη μου φίλη,τον πιο έμπιστο σύντροφό,τον άνθρωπο που με γνωρίζει καλύτερα από όλους και με συντροφεύει σε όλες τις φάσεις της ζωής μου ,καλές η κακές .

Θέλοντας η μη χρειάζεται να έχω μια όμορφη σχέση με αυτόν τον άνθρωπο, για να πετύχουν όλες οι υπόλοιπες σχέσεις που επιλέγω να έχω γύρω μου.

Και ησύχασα.Ηπια λίγη από την κόκα κόλα μου ,πήρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα στην αίθουσα προβολής.Παρακολουθησα την ταινία,έφαγα τα τσιπς και πραγματικα πέρασα πολύ όμορφα.

Ετσι αυτή τη στιγμή,νιώθω πολύ καλά που έκανα αυτό που είχα ανάγκη,χωρίς να έχω ανάγκη κανέναν.Καμια φορά οι άλλοι δεν μπορούν να μας προσφέρουν όσα θέλουμε και όταν θέλουμε ,έτσι, χρειάζεται να το κάνουμε εμείς για εμάς.Και είναι πραγματικά απελευθερωτικό.

Και κάθε τέτοια μικρή κίνηση προς τα εμάς, μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά μας . Εννοείται χρειαζόμαστε τις γύρω σχέσεις μας ,αλλα περισσότερο χρειαζόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό και χρειάζεται να τον φροντίζουμε,να φροντίζουμε τις ανάγκες του όπως ακριβώς θα κάναμε για ένα πρόσωπο που νοιαζόμαστε και αγαπάμε.

Να πηγαίνουμε λοιπόν τον εαυτό μας βόλτες,να του παίρνουμε δώρα,να τον ταΐζουμε,να του φερομαστε με καλοσύνη.Γιατι είναι εκείνος που μας συντροφεύει περισσότερο από τον καθένα όταν πραγματικά το χρειαζόμαστε.

#aesthetic #greek tumblr #greek posts #greek quotes #γρεεκ ποστς #greek texts #γρεεκ ταμπλρ #γρεεκ τεξτ #greek rap #greek rp

[ekeino-to-ximerwma]

"όλα είναι η χημεία της στιγμής, δες πως μπλέξαμε κι εμείς στα τραγούδια που αγαπάμε"

#ελληνικα #γρεεκ #greek #greek quotes #greek posts #γρεεκ ποστς #ερωτας #σκεψεις #ανθρωποι #σχεσεις #στιγμές #τραγουδια

[feggaroneira]

«Οποίος αγαπά, περιμενει και παλεύει» μου ειπε κάποτε μια παιδική μου φιλη.

«Γιατί η αναμονή είναι καλύτερη από την εύκολη αποφυγή».

«Γιατί η πάλη είναι καλύτερη από την ακινησία».

«Και η ζωή δεν είναι ακινησία.»

«Γιατι αγαπας. Και όταν αγαπάς περιμένεις και παλεύεις».

Περιμένεις.

Παλεύεις.

Η αληθινή αγαπη φαινεται από το ποσό διατεθημένος είσαι να παλέψεις για αυτήν.

Αν δεν παλέψεις ούτε λίγο και αφήσεις τον εγωισμό να σε συνεπάρει τότε δεν πρόκειται για αληθινή αγαπη.

Γιατι η αγάπη δεν κοιτα εγωισμούς.

Χρειαζεται αμοιβαίες υποχωρήσεις.

Γιατι αν δεν υπάρχουν, τότε δεν μπορούμε να την αποκαλέσουμε αληθινή αγαπη.

Αλλά μια φτιαχτή ιδεα αγάπης.

Κι η αγαπη χρειάζεται συγχώρεση.

Όχι μίσος και ζήλο.

Όχι χειραγώγηση και απαξίωση.

Χρειάζεται να σκεφτεσαι και τις δυο πλευρές.

Να προσπαθείς.

Να ακους εσένα.

Την καρδια σου.

Αλλά και τον Άλλον δίπλα σου.

Να μην κλείνεις τα αυτιά σου.

Να ακους.

Να μην ακους τους γύρω.

Να μην φτιάχνεις σενάρια προσπαθοντας να αποδείξεις πως σε όλα έχεις δίκιο.

Να ακους εσάς.

Να ακούτε εσάς.

Γιατί στην αληθινή αγαπη μόνο εσείς, οι καρδιές σας, έχουν σημασια.

Και αν αγαπάς αληθινά δίνεις ευκαιρίες όταν αξίζει να αποκαλείται «αληθινή αγαπη»

Γιατί η ζωή από μόνη της είναι γεμάτη ευκαιρίες.

Γιατί το εγώ γίνεται εμείς.

Μια αληθινή αγαπη δεν σε αποκόπτει από την επαφη με την ζωή.

Σου δινει την ευκαιρία να την εξερευνήσετε μαζι.

Σε βοηθάει να γνωρίσεις και γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Δεν σε κατηγορεί μέχρι να σε πονέσει επειδή κι η ίδια ποναει.

Δεν σε προσβάλει. Δεν σε μειώνει.

Δεν βλεπει μόνο τα δικά σου λάθη

ενώ κι η ίδια κάνει.

Ούτε κατηγορεί ανελέητα.

Υπάρχει αλληλοκατανόηση.

Σκεφτεται πριν μιλήσει.

Παίρνει χρόνο και δίνει.

Ο,τι δυσκολία υπαρχει το αντιμετωπίζετε μαζί.

Το σκέφτεστε μαζί για να βρείτε λύση.

��αι όχι για να σου ρίξει ευθύνες.

Μια αληθινή αγαπη δεν θα άντεχε ποτέ να σε χάσει.

Κι αν ισχύουν όλα αυτα τότε μπορώ να συμφωνήσω πως για μια τέτοια αγαπη αξίζει να περιμένεις και να παλέψεις.

#greek tumblr #stixakiamenohma #γρεεκ ταμπλρ #ελλάδα #stixakia #ολα καλα #καλη παρεα #λογια ψυχης #στιγμές #ερωτας #σε εμας #σε αγαπαω #σε ερωτευτηκα #σε σκεφτομαι #πονάει #πονος #μου λειπεις #μουσικη #μεινε #θεσσαλονικη #i’m in so much pain #im trying #young poets #sad poetry #love is pain #love poetry

[athhenaa]

κάψε τα σίγουρα και ξέχασε τα ίσως,

εμείς αφήσαμε να γίνουν όλα εφήμερα.

σε περιμένω στην ίδια θέα στο ημίφως,

ξέρω πόσο σε ηρεμεί το ηλιοβασίλεμα.

#brando #dusty #dpans #wncfam

[anthodesmia]

Ο φθινοπωρινός ήλιος του μεσημεριού

γλιστράει στις γειτονιές –

φορτωμένα πλυντήρια των χιλίων στροφών

μυρωδιά από ψητό κοτόπουλο

οι άντρες των ντελίβερι με τους καφέδες.

Στην κουρασμένη πλάτη της γειτόνισσας

που απλώνει τα φρεσκοπλυμμένα παπλώματα

μετρώ την δύναμη,

να φτάσεις στην κορυφή, όχι, όχι,

το ζητούμενο είναι ν’ αντέξεις, λέγω,

κι εκείνη χάνεται στο ημιυπόγειο.

Μια μέρα οι λέξεις θα ξεχαστούν

ίσως μάλιστα κάποιες ήδη λησμονήθηκαν

κι αυτό εξηγεί γιατί

το πιο κοντινό που μπορώ να σκεφτώ

όταν με ρωτάς τι μορφή έχει ο φόβος  

είναι η λέξη «εξαΰλωση» -

να σ’ έχουν και να μην τους έχεις.

Οι συζητήσεις μας στο μπαρ

μου προκαλούσαν χιλιάδες κρίσεις πανικού

«είμαστε εμείς περαστικοί, ή, όλα τ’ άλλα;»,

σε ρώταγα

«εμείς», απαντούσες με χαμόγελο

ενώ έτρωγα τα νύχια μου.

Θύμωνα που δεν σ’ έπνιγε το συναίσθημα

ότι βρισκόμαστε σε μια ιπτάμενη πέτρα

στην μέση του γαλαξία

που κάνει χιλιάδες περιστροφές γύρω από τον εαυτό της

ενώ εμείς πίνουμε ζεστό κρασί από τα σταφύλια της

κι ανταλάσσουμε σάλιο,

«εμείς είμαστε περαστικοί!», γελούσες,

κι ας μην πέρασες από εμένα

ποτέ.

Εξαΰλωση,

να σ’ έχουν και να μην τους έχεις,

τα φθινοπωρινά μεσημέρια

ο ήλιος

το πλυντήριο ρούχων,

να έχουν τα ρούχα σου,

την μυρωδιά σου,

την αγάπη σου

και τους καρπούς της -

ο τρόπος που έμαθες σε κάποιον να φιλάει

ή ένα αστείο –

και να μην τους έχεις.

#γρεεκ κουοτς #γρεεκ τυμβλρ #ποιηση #αγαπη #ανασταση #χωρισμος #greek posts #γρεεκ ποστς #greek tumblr #ellinika #ελληνικό ταμπλερ #ελληνικο μπλογκ #ελληνικο ποστ #ελληνικα #ελληνικο tumblr #ελληνικά #γρεεκ μπλογκ #γρεεκ ταμπλρ #γρεεκζ

[solmeister13]

Πιστευω οτι το προβλημα ξεκιναει απο εσας τους ιδιους. Παντα ησασταν το διαφορετικο, το γκρουπ που δεν πηγε με τις μοδες και εκανε το δικο του πραγμα, και ο κοσμος σας λατρεψε για αυτο. Το hate κατω απτο κομματι του Brando δεν ειναι στυλ hate για +18 ή Mega, ειναι η απογποητευση εμας των παλιων που μεγαλωσαμε με το wnc και με εσενα Sol, και βλεπουμε ξαφνικα να αλλαζει ολη η φαση σας, να κανει 180 και να κανετε οτι κραζατε παλια. Καποτε η Μαρσο ηταν η μονη που εκανε τα τυπου εμπορικα κομματια, αλλα ακομα και τοτε ειχε το στυλ της μεσα, πλεον και εσυ και το wnc μοιαζει σαν να αλλαξατε και να χασατε ενα κομματι του παλιου σας εαυτου. Οι προβληματισμοι μου δεν μενουν μονο στο τραπ beat και στο trap look, ειναι στους στιχους των τελευταιων τραγουδιων του μπραντο κ των δικων σου, και στο γεγονος οτι πλεον τα τραγουδια σας ειναι απλα ενα πιασαρικο beat και λεξεις απο πανω. Εχει χαθει η μαγία και η προσωπικότητα, και ειλικρινα χαίρομαι που σας πρόλαβα στο peak σας. Ο Σολ μεχρι ΤΛΣΚ και το wnc της εποχης εκεινης ειναι ο λογος που εμεινα ζωντανη και ειμαι αυτο που ειμαι σημερα. Στην τελικη ομως, οι αλλαγες στην μουσικη ειναι δικη σας επιλογη και το σεβομαι παροτι δεν ταιριαζει σε εμενα. Απλα δεν πιστευω οτι ειναι δικαιο να αντιμετωπιζεις τοσο μειωνεκτικα τα ατομα που ασκουν αρνητικη κριτικη, εφοσον αυτοι απλα μοιραζονται τους προβληματισμους τους.

Όχι, το πρόβλημα δεν ξεκινάει από εμάς τους ίδιους. Εμείς κάναμε, κάνουμε και θα κάνουμε για πάντα μουσική που εμείς γουστάρουμε. Αυτό δεν είναι πρόβλημα, είναι το υγιές, το λογικό και ο μόνος λόγος για να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με την τέχνη. Ουδέποτε είπαμε πως θα κάνουμε κάτι κατά παραγγελία, ουδέποτε είπαμε πως θα μείνουμε για πάντα ίδιοι και εάν δεις το πόσο πειραματιζόμαστε σταθερά απ' τη μέρα που μας γνώρισες, θα καταλάβεις πως το να δοκιμάζουμε κάτι άλλο είναι απλά το στυλ μας. Ο,ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ.

Το ότι ήμασταν ένα χιπχοπ συγκρότημα που μια μέρα ξύπνησες και είχε κυκλοφορήσει ένα τανγκό, θα έπρεπε να σε προϊδεάζει ότι πειραματιζόμαστε. Το ότι απ' τη δεύτερη γαμημένη σεζόν είχαμε το "Τέλεια Ατελείς" και το "Τα Ίδια Λάθη" θα έπρεπε να σε προϊδεάζει ότι δεν έχουμε πρόβλημα με την εμπορική μουσική, ειδικά όταν αποτελεί ένα μέρος της δισκογραφίας μας και όχι το σ��νολο της.

Επίσης με αρρωσταίνει η τόση ανακρίβεια που πασπαλίζετε απλόχερα όταν θέλετε να κάνετε ένα τέτοιο point, γιατί ξέρετε πως εάν δεν τα φουσκώσετε απλά θα έχετε άδικο, οπότε let's dissect the argument:

Το hate κατω απτο κομματι του Brando δεν ειναι στυλ hate για +18 ή Mega, ειναι η απογποητευση εμας των παλιων που μεγαλωσαμε με το wnc και με εσενα Sol, και βλεπουμε ξαφνικα να αλλαζει ολη η φαση σας, να κανει 180 και να κανετε οτι κραζατε παλια.

ΕΙΝΑΙ. ΑΚΡΙΒΩΣ. ΤΟ. ΙΔΙΟ.

Κάθε, μα κάθε, ΜΑ ΚΑΘΕ, φορά που δοκιμάζουμε κάτι μακριά απ' τα νερά μας και συνήθως όταν είναι και κάτι πιο ανάλαφρο, ακούμε το ίδιο ποίημα.

Καποτε η Μαρσο ηταν η μονη που εκανε τα τυπου εμπορικα κομματια, αλλα ακομα και τοτε ειχε το στυλ της μεσα

Η Μαρσό δεν ήταν η μόνη που έκανε εμπορικά τραγούδια ποτέ, αυτό γεγονοτικά δεν στέκει. Ο dPans συμμετέχει κυριολεκτικά σε όλα τα εμπορικά κομμάτια της Μαρσό μέχρι και το Βότκα Βύσσινο με τον Geo και τον Brando να συμμετέχουν επίσης εναλλάξ.

πλεον και εσυ και το wnc μοιαζει σαν να αλλαξατε και να χασατε ενα κομματι του παλιου σας εαυτου.

Θα το παίξω safe και θα υποθέσω πως ο "Νόστος" ανταποκρίνεται στα standards του "παλιού μας εαυτού". ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ να θεωρείτε πως σε λιγότερο από ένα χρόνο ο Brando ξέχασε να γράφει, επειδή επέλεξε, συνειδητά, να πει και κάτι άλλο. Για μένα δε θα το σχολιάσω καν, μιας και μέσω του project της Marseaux σας έχω συνηθίσει στο ότι στιχουργικά μπορώ να γράψω κάτι ανάλαφρο, χωρίς να αφαιρεί από την προσωπική μου βαρύτητα και σημασία σα στιχουργός.

Οι προβληματισμοι μου δεν μενουν μονο στο τραπ beat και στο trap look, ειναι στους στιχους των τελευταιων τραγουδιων του μπραντο κ των δικων σου, και στο γεγονος οτι πλεον τα τραγουδια σας ειναι απλα ενα πιασαρικο beat και λεξεις απο πανω.

Οι προβληματισμοί σου δεν είναι προβληματισμοί, είναι προβολές της προσωπικής σου αντίληψης πάνω μας. Εάν άκουσες το "Mellon Collie" ή το "Junkie" και θεώρησες ότι απλά λέω "λέξεις" την ώρα που εγώ ανοίγω την καρδιά μου και μοιράζομαι όσα με πνίγουν, κάτι δεν άκουσες καλά. Αυτό το λέω επειδή το έκανες συγκεκριμένο και έβαλες και τα δικά μου τραγούδια μέσα. Πάλι γεγονοτικά είσαι τελείως λάθος.

Ας πιάσουμε όμως και την περίπτωση ενός τραγουδιού που είναι ανάλαφρο.

IT'S FUCKIN' OK.

Δεν είναι το τέλος του κόσμου. Είναι ΕΝΑ ΓΑΜΩΤΡΑΓΟΥΔΟ. Δεν είναι ένα; Είναι ΔΕΚΑ ΓΑΜΩΤΡΑΓΟΥΔΑ. Το να θεωρείς πως θα επειδή άκουσες μια ανάλαφρη τραπιά ότι πλέον θα λέμε μόνο τέτοια, είναι εξίσου λάθος με το να θεωρείς ότι επειδή κάποτε άκουσες ένα πολύ βαθύ κομμάτι από μας θα λέγαμε μόνο τα άλλα.

Εχει χαθει η μαγία και η προσωπικότητα, και ειλικρινα χαίρομαι που σας πρόλαβα στο peak σας.

Εσύ την έχασες και πίστεψε με, δεν είμαστε ούτε κοντά στο peak μας ακόμα. Είναι πάρα πολύ εγωιστικό από μέρους σου να θεωρείς πως εκεί που ΕΣΥ σταμάτησες να μας εκτιμάς, ότι εμείς χάσαμε την αξία μας. Εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι και έχουμε ακόμα ανθρώπους που μας αγαπάνε γι' αυτό που κάνουμε.

Αν όμως γιγαντωθεί κι άλλο αυτό το φαινόμενο, μην τολμήσεις να πεις σε κάποιον ότι εσύ ακούς από παλιά. Γιατί εσύ το peak μας το ήθελες εκεί που σε βολεύει και εάν μεθαύριο παίζουμε στο ΟΑΚΑ, εσύ να θυμάσαι πως είχες την άποψη ότι ξεπέσαμε.

Στην τελικη ομως, οι αλλαγες στην μουσικη ειναι δικη σας επιλογη και το σεβομαι παροτι δεν ταιριαζει σε εμενα.

Όταν αποκαλείς κομμάτια που εγώ αδειάζω την ψυχή μου για να την παλέψω "απλά λέξεις πάνω σε beat" δε σέβεσαι τίποτα. Μη μου το γλυκαίνεις στον επίλογο για να ελαφρύνουν οι χοντράδες, υποτιμάς τη γνώμη σου.

Απλα δεν πιστευω οτι ειναι δικαιο να αντιμετωπιζεις τοσο μειωνεκτικα τα ατομα που ασκουν αρνητικη κριτικη, εφοσον αυτοι απλα μοιραζονται τους προβληματισμους τους.

Διαβάζοντας τα παραπάνω, απάντησε μου εσύ: θεωρείς πως είναι δίκαιο το να είσαι τόσο απορριπτικός με το νέο μου δίσκο που γαμήθηκα για να τον φτιάξω;

Τι να την κάνω την κριτική; Ξέρω καλύτερα από εσένα ποιος είμαι και τι φτιάχνω και για χιλιοστή φορά δεν παίρνω παραγγελίες. Εάν δε σου αρέσει, μην ακούς. Δεν την θέλω, ούτε τη ζήτησα την κριτική. Πόσο μάλλον όταν βασίζεται στην άποψη σου για το ποιος ήμουν παλιά και στην αντίληψη σου για το ποιος είμαι τώρα.

ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΚΟΥΤΙΑ. Τέλος. Αδιαπραγμάτευτο.

Εάν δε σας αρέσει κάτι μην το ακούτε και κάντε tune in για να δείτε αν θα σας αρέσει το επόμενο. Εάν σας προσβάλλει σε βαθύτερο επίπεδο, μην κάνετε καν tune in για το επόμενο.

Εάν μας αγαπάτε και μας σέβεστε όντως όπως λέτε, δώστε μία ευκαιρία σε ότι κάνουμε, διότι δεν κάνουμε τίποτα τυχαία και όπως (επιλέγεις να μη) βλέπεις η πραγματική ανταπόκριση στο δίσκο μου είναι άνθρωποι που έσκαψαν λίγο βαθύτερα και βρήκαν τον ίδιο πλούτο με τα άλλα.

"Κάνω ραπ, κάνω ροκ μα το σκοτάδι μου ότι περιτύλιγμα και να του βάλεις πάντοτε σκοτάδι θα 'ναι"

[maurila]

Κι αν δεν τρώγαμε τα μούτρα μας ,

Αν δεν παίρναμε τα αρχίδια μας,

Αν δεν τα δίναμε όλα σε έναν άνθρωπο και αυτός δεν τα εκτιμούσε ,

..Αν δεν είχαμε νιώσει τόσο πόνο..

Αν δεν είχαμε πληγωθεί από λάθος επιλογές ,

Αν δεν ξέραμε εμείς οι ίδιοι πως είναι να σε αδειάζουν ,

Τότε πως θα εκτιμούσαμε;

Πως θα προσπαθουσαμε εμείς οι ίδιοι πρώτα να είμαστε καλοί, ευγενικοί και ξεκαθαροι με τον απέναντι μας;

Όταν έχεις νιώσει τόσο πόνο, είναι το μόνο που δεν θέλεις να προκαλέσεις στον απέναντι σου

Ο πόνος δεν σε κάνει σκληρότερο, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, γεμάτο κατανόηση.

#greek quotes #greek tumblr #γρεεκ ποστς #ελληνικά #greek rap #ελληνικα #ελληνικο tumblr #ελληνικο ποστ #ελληνικο ταμπλρ #πόνος

[omnis888]

Που θα σταθείς ?

Ο κόσμος γυρίζει τόσο γρήγορα. Τις περισσοτερες φορές δεν μπορω να καταλάβω αν βρισκομαι στο κέντρο του ή αν είμαι ο τύπος πανω στο πεζοδρόμιο που κοιτάει τα αμάξια να περνάνε με ταχύτητα και προσπαθεί να προλάβει την σκια τους. Μα αν ήμουν στο κέντρο , το πιο πιθανό να ήμουν στην μέση του δρόμου, γνωριζοντας πάντα ότι τα αμαξια δεν θα σταματήσουν. Αλλαξαμε πολύ. Πότε γίναμε όλοι τόσο απαθείς ? Τοσο φοβισμενοι? Ο κόσμος άλλαξε ή εγω δεν μπορώ πλέον να τον διαβάσω? Όταν ήμασταν μικρα μας λέγανε πως αμα το πιστεύεις πολύ , τότε θα γινει. Πότε πιστέψαμε όλοι μας πως είμαστε μικροί για αυτό τον κόσμο? Πότε αποφασίσαμε οτι θα δεχτούμε την σιωπή που μας χαρίσανε ? Μα δεν φταίνε αυτοι. Και ξέρετε γιατι ? Γιατί οι '' αυτοι '' , είμαστε εμείς. Εμείς γυρίσαμε το δάχτυλο μας στον εαυτό μας. Εμείς με την αμηχανία μας απέναντι στον έρωτα. Εμείς που κοροιδεύαμε τα ραβασάκια , τις καντάδες , τα γράμματα ή και ακόμα και αν δεν το κάναμε , το βλέπαμε και δεν το σταματήσαμε. Εμείς που δίναμε συμβουλές στους φίλους μας και τους λέγαμε ότι ίσως αυτός ή αυτή να είναι υπερβολικός για εσένα. Εμείς που βάλαμε αριθμούς στους ανθρώπους και τους βαθμολογήσαμε. Αριθμοί και συμβουλες στον έρωτα. Και τι είναι ο έρωτας για να θέ��ει συμβουλές? Πως μαθαίνεις σε κάποιον , πως και τι πρέπει να αγαπήσει? Εμείς που θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο όλο και τώρα το βουλώνουμε όταν ακουμε κάτι που δεν μας αρέσει για να μην χάσουμε το μεροκαματο του τρόμου μας. Όντως η γενια αυτή βγηκαμε δυνατοί. Κοιταχτε μας. Μπορουμε να δουλεύουμε 10 ώρες την μερα , να σπουδάζουμε , να τρεχουμε ενα σπίτι και να μην παραπονιόμαστε για αυτό. Ποιος μας είπε όμως πως το ότι γίναμε τόσο δυνατοί και πλεόν δεν παραπονιόμαστε , είναι και το σωστό? Σφιξαμε τα δόντια ή κατεβάσαμε το κεφάλι ? Μην κάνετε πίσω στον έρωτα. Μην αφήνετε τα όνειρα σας να πέφτουν κάτω. Μην ντρέπεστε για το ποιοι είστε και για το τι αγαπάτε. Και αν αγαπάτε μην αφήσετε κανέναν να σας πεί πως να το κάνετε. Θα το βρείτε μόνοι σας. Και αν δεν το βρείτε τότε το πολύ πολύ να πλήγωθείτε και μέσα απο τον πόνο να ξανα θυμηθείτε ότι είμαστε όλοι άνθρωποι και τα συναισθήματα της αδυναμίας , δεν ειναι κάτι ξένο. Οι αδυναμίες μας έφτιαξαν. Δεν μας έφτιαξαν οσα κερδίσαμε. Μας έφτιαξαν οσα χάσαμε , πονέσαμε για αυτά , αλλά μπορέσαμε και σηκωθήκαμε ξανα να τα παλέψουμε.

Αμα σε αυτή την ζωή είναι να στέκομαι κάπου,

τότε ας είναι να στέκομαι στην μεση του αυτοκινητόδρομου ,

παρα στο πεζοδρόμιο.

Για να μπορέσω να πω ,

τρια δευτερόλεπτα πριν κλείσω τα μάτια μου,

ότι μέσα σε όλα τα σκοτάδια σας ,

εγώ κατάφερα να ζήσω

και σταθηκα ακριβώς εκει που έπρεπε.

#greece #greek #greek quotes #greek posts #γρεεκ #γρεεκ ποστς #γρικ #γρις #γρικ ποστς #γρεεκ κουοουτς #γρεεκ τεχτ #love #poetry #greek poem #greek poetry

[psychotiko-epeisodio]

Εμείς άμα θέλουμε, θα βγαίνουμε έξω με κοντά φουστάνια και τοπακια, θα πίνουμε ,θα μεθάμε ,θα σας την πέφτουμε,θα κάνουμε ότι γουσταρουμε .

Θα σας κερατωνουμε αν δεν είστε αρκετά ικανοί να μας κρατήσετε, θα γυρνάμε ότι ώρα θέλουμε σπίτι και δεν θα σας δίνουμε αναφορά για το που είμαστε και το τι κάνουμε .

Θα σας χωριζουμε αν πάρουμε αυτή την απόφαση και έχουμε το δικαίωμα να προχωρήσουμε με την ζωή μας οποτε θέλουμε.

Και όλα αυτά θα συμβαίνουν χωρίς να φοβομαστε ότι θα μας βιασετε, ότι θα μας χτυπήσετε η ότι θα μας σκοτώσετε.Πλεον,δεν θα τα βάζεις με μια,μα με εκατομμύρια γυναίκες που διψάνε για εκδίκηση έχοντας αγανακτήσει.Και πίστεψε με έχουμε δύναμη,δύναμη μεγαλύτερη από αυτή του χεριού σου.

-Και για να μην παρεξηγηθω και να προλάβω αυτούς που θα πούνε χίλια δυο,δεν επικροτω όλες τις παραπάνω συμπεριφορές εκ μέρους των γυναικών,είναι όμως πράγματα τα οποία συμβαίνουν και από τα δύο φύλλα,όμως για εμάς αυτό έχει πολύ άσχημες καταλήξεις.Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει και να ζει όπως θέλει με την ζωή του και είναι επιλογή μας για το αν θα συνεχίσουμε να ασχολιομαστε μαζί του η όχι.Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να εισβαλλουμε με βίαιο τρόπο στην ζωή κανενός .

#aesthetic #greek quotes #greek tumblr #greek posts #γρεεκ ποστς #greek texts #γρεεκ τεξτ #γρεεκ ταμπλρ #greek rp #greek rap

[xeimarras]

Overthinking το λένε στο χωριό μου!

Απο τη Στυμφαλία είμαι, έτσι το λέμε εκεί!

Στο δικό σου χωριό το λένε υπεραναλυση ή αϋπνίες!

Είναι αυτό που σε κρατάει τη νύχτα και σε αναγκάζει να πας για δουλειά το επόμενο πρωί με δυο ώρες ύπνο.

Στριφογυρνάς στο κρεβάτι σου σαν βιγκαν αρνί στη σούβλα την Κυριακή του Πάσχα.

Ξυπνάς, πας στη δουλειά και ενώ εργάζεσαι, ο νους σου δεν είναι ποτέ εκεί μαζί σου.

Κύριος άξονας είναι ο ορισμός του "What If..." που λέμε εμείς οι Στυμφαλιώτες.

Είναι αυτό που φτιάχνεις σενάρια στο κεφάλι σου και το ένα σενάριο δημιουργεί άλλο ένα... Κι άλλο ένα... Κι άλλο ένα...

Κι όπως ένα ηλεκτρόνιο βρίσκεται ταυτόχρονα σε όλες τις στιβαδες γύρω από τον πυρήνα, έτσι και η σκέψη σου πατάει σε άπειρα σενάρια ταυτόχρονα, όλα ξεχωριστά και όλα αλληλένδετα μεταξύ τους.

Ξεκινάς με τον κορμό του!

Συνήθως ακούει σε Όνομα, έχει πρόσωπο, φωνή, συναισθήματα και χαρακτήρα, όπως έχει και αναμνήσεις, μουσικές, χρώματα, ηλιοβασιλεματα και ατελείωτες νύχτες που συνδέονται, το τέλος της μιας να είναι η αρχή της άλλης.

Είναι ένα δέντρο.

Ειναι ο σπόρος που πέταξε ένα μικρό φύλλο μετά τη βροχή και άρχισαν να ξεπεταγονται κλαδιά από παντού!

Ενα κλαδί χωρίζεται σε δύο, τα δύο γίνονται τέσσερα και τα τέσσερα δεκαέξι σαν ακολουθία.

Το ένα μπορεί να γίνει τρία και τα τρία έξι, τα έξι εννιά και τα εννιά δεκαπέντε σαν τον Fibonacci.

Σκέφτεσαι ένα και αυτό το ένα έχει έστω δύο σενάρια, το άλφα και το βήτα. Το άλφα με τη σειρά του έχει τουλάχιστον δύο σενάρια και το βήτα επίσης αλλά δύο.

Μήπως αν...; μήπως διαφορετικά; μήπως θα έπρεπε να...; αν είχα κάνει κάτι διαφορετικό; αν είχα πει κάτι άλλο; αν είχα χρόνο; αν δεν είχα χρόνο;

Αν...;

Συγχαρητήρια, μέσα σε δευτερόλεπτα κατάφερες να βασανίζεις τον εαυτό σου με τέσσερα διαφορετικά σενάρια, όλα ισοπίθανα και συνεχίζουν τα κλαδιά του δέντρου να μεγαλώνουν και να πολλαπλασιαζονται.

Μένεις στη ρίζα του δέντρου που έφτιαξες χωρίς να το θέλεις, με κλαδιά πάνω απ το κεφάλι σου, να φτάνουν στο ταβάνι του δωματίου, να μπλέκονται μεταξύ τους, να σε πνίγουν, να πιάνουν όλο και περισσότερο χώρο, να τρελαίνεσαι, να αγχώνεσαι, να μη μπορείς να κοιμηθείς.

Δεν σε κυνηγάει μόνο στο κρεβάτι σου. Είναι εκεί όταν δουλεύεις, όταν είσαι για καφέ, όταν πας σινεμά, όταν είσαι έξω για φαγητό και κυρίως, διαολε... Οταν οδηγάς.

Είναι εκεί όταν σε ρωτάει ο άνθρωπος σου, "τι σκέφτεσαι;" και δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις, τι να πρωτοπεις; ποια είναι η αφετηρία και που καταλήγουν οι σκέψεις σου; σε ποιο συμπέρασμα;

Μένεις να απαντάς ένα ξερό "τίποτα" και ξέρεις ότι ξέρει ότι δεν είναι τίποτα, γι αυτό και είναι ο άνθρωπος σου.

Overthinking λοιπόν και λύνεται προσωρινά, με ουσίες ή με στυλό και χαρτί.

Πονάει το προσωρινά γιατί είναι για λίγο.

Αύριο βράδυ πάλι εκεί θα είναι, να σου κάνει παρέα. Παρέα θέλει τελικά...

Δεν γράφω για δέντρο...

Γράφω για ολόκληρο δάσος που καίγεται ταυτόχρονα απ όλες του τις μεριές και πως να σβήσει η πυρκαγιά...;

NoS

#greek quotes #nos #greek #overthinking #greek posts #psychology

[parapentelove]

Αστυνόμος τζουμανης: Την προηγούμενη φορά που ήρθε ο κύριος στο τμήμα μου είπε πως είστε διαταραγμένες προσωπικότητες και πως ζείτε σε φανταστικές καταστάσεις

Ντάλια: Κακοήθειες μην τα πιστεύετε αυτά ο κόσμος λέει πολλά

Σπύρος: Δηλαδή τι θέλετε να πείτε;

Αστυνόμος τζουμανης: Μπορεί όλα αυτά να είναι ένα ψέμα,μπορεί η κοπέλα να νομίζει πως είναι η καταζητούμενη και να μεταμφιέζεται για να της μοιάσει

Ντάλια: τι λέτε καλε έχουμε ντυθεί εμείς αρκούδα, πειρατής, λαγός, Σάκης ,Boney.m και θα κατά δεχτούμε τώρα να ντυθούμε Αγγελική Ιωακειμίδου?Σιγά την στολή!

Αγγελα: που στην τελική και αυτο το εχουμε ντυθεί

Ζουμπούλια: Στον ύπνο σου ήταν αυτο μαρη ηλίθια

Αγγελα: Α ναι

Αστυνόμος τζουμανης:Μεταξύ σας πως συνεννοείστε;

Και οι πέντε: ΔΥΣΚΟΛΑ

Ορκιζομαι μου πήρε ένα δεκαπεντάλεπτο για να καταλάβω πως εννοεί τότε που είχαν τσακωθεί και ονειρευοντουσαν ότι είναι και οι πέντε ίδιοι

#αρα το συζήτησαν μετά #και τι φάση #Και πως αντέδρασαν που είδαν και οι πέντε το ίδιο όνειρο #περίεργα πράγματα #το επ νομίζω είναι το 14 απο δεύτερη σεζόν #στο παρά πέντε

[aidhmwn-sigh]

Η ώρα 4:46.

Γράφω αυτό για να μοιραστώ μαζί σας πως την καλύτερη ψυχανάλυση της ζωής μου την έκανα πριν μισή ώρα γυρνώντας από ένα πάρτυ.

Στο αμαξι εγώ και μια φίλη μου και χτυπάει το κινητό από την άλλη φίλη μας η οποία ήταν μαζί μας στο ίδιο μέρος.

Ξεκινάμε και αναλύουμε ποσό για τον πουτσο είναι οι άνθρωποι, πως ο καθένας παίρνει αυτό που θέλει από σένα και μετά φεύγει χωρίς να δίνει δεκάρα για το τι αφήνει πίσω του και γενικότερα ποσό κενός μπορεί να είναι ο καθένας από όσους έχουμε κοντά μας χωρίς να το έχουμε καταλάβει ακόμα.

Το καλύτερο σημείο της συζήτησης ήταν το πως αντιδράμε εμείς σε όλα αυτά.

Και αφού καταλήξαμε οι 2 απο τις 3 ότι είμαστε μαλακες επειδή επιλέγουμε να πληγωθούμε από κάτι που ήδη ξέρουμε πως θα καταλήξει γιατί για να μην γελιόμαστε όλα έχουν ημερομηνία λήξης, ακούστηκε μια άποψη που αν την κάναμε νόμο στην ζωή μας όλα θα ήταν καλύτερα.

Επιλέγεις να ζήσεις κάτι το οποίο έχεις ξαναζήσει και είχες φτάσει τον εαυτό σου σε σημείο να εξαντληθεί;

Όχι. Ξέρεις γιατί; Γιατί ο εαυτός σου είναι σημαντικότερος όλων. Θα στεναχωρηθείς ναι αλλά απο κει και έπειτα πας στο επόμενο. Κα��ένας δεν αξίζει να σε κάνει να ζεις σε καμία αναμονή, κανένας δεν αξίζει να σε κάνει να αισθάνεσαι λίγος, κανένας δεν αξίζει να σε ακυρώνει, να ακυρώνει τα συναισθήματα σου επειδή του πέρασε η καυλα.

Κανένας εκεί έξω δεν αξιζει όσο ο εαυτος σου.

Και είχε δίκιο. Είχε απόλυτο δίκιο.

Και ομολογώ πως ήταν η πιο εποικοδομητική συζήτηση που έκανα εδώ και μήνες.

Μάγκες η ζωή ειναι λίγη για να αναλωνόμαστε σε λίγους ανθρώπους. Κανένας δεν μπορεί να προσαρμόσει το δικό του θησαυρό για κάτι τάλιρα.

#mine #σκέψεις #φίλοι #συζήτηση #αθηνα #ελληνικα #greek #greekquotes #greekposts #γκρεεκ #ελληνικά #ellhnika #γρεεκ #γρεεκζ #γκρικ ποστ

[gentle-author]

Κάποιες φορές οι άνθρωποι ξεχνάμε την τέχνη. Και δεν είναι κακό να ξεχνάμε πράγματα που και που, εδώ ξεχνάμε τι φαγητό φάγαμε χτες, την τέχνη θα θυμόμαστε; Δεν βλάπτει να ξεχνάμε κάποιες φορές. Αυτό που βλάπτει όμως είναι όταν αυτό το κάποιες φορές ισούται διανυσματικά και αλγεβρικά με το πάντα. Όταν αυτό το κάποιες φορές παραπλανείται από το πάντα. Δεν είναι κακό το να μην ασχολούμαστε με την τέχνη. Κακό δεν είναι, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει το να μην μας αρέσει η τέχνη (πώς γίνεται να μην αρέσει σε κάποιον η τέχνη ρε παιδιά όμως;). Και προς Θεού, κακό δεν είναι το να μην μας νοιάζει η τέχνη. Ξέρετε όμως τι είναι κακό; Το να απαξιουμε να την ζήσουμε. Τα πάντα γύρω μας είναι τέχνη. Εσείς είστε τέχνη. Οι αισθήσεις μας είναι τέχνη. Ο τρόπος που αναπνέουμε, που νιωθουμε, ο κόσμος γύρω μας, η φύση, τα όντα, το κενό είναι τέχνη. Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο μαγικός είναι ο τρόπος που τα χέρια των ανθρώπων "κουμπωνουν" μεταξύ τους κάθε φορά που αγγίζονται ή πόσο σοφιστικέ είναι η χρήση της λέξης "λευκό" έναντι της λέξης "άσπρο";

Έχετε σκεφτεί ποτέ πώς ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του μοναδικό δαχτυλικο αποτύπωμα, δηλαδή πως με τα σημερινά δεδομένα, υπάρχουν πάνω από 7,8 δισεκατομμύρια μοναδικά και απαράλλακτα δαχτυλικα αποτυπώματα; Κι ακόμα, εσύ που το διαβάζεις αυτό νιώθεις ασήμαντος; Ενώ στην πραγματικότητα είσαι πιο μοναδικός κι από τον ορισμό της λέξης μοναδικός; Κρίμα δεν είναι να μην αναγνωρίζεις ότι αποτελείς κομμάτι τέχνης;

Δεν ξέρω αν υπάρχει ορισμός για την τέχνη για να είμαι ακριβής. Δεν νομίζω πως υπάρχει, αν με ρωτατε. Αν ρωτήσουμε ωστόσο, την φίλη μας παντογνώστη Google, λογικά θα μας πει πως η τέχνη παίζει σε ένα διάστημα μεταξύ γνώριμων όρων, όπως η λογοτεχνία, η ζωγραφική, η μουσική, η ποίηση, η αρχιτεκτονική... Υπάρχουν χιλιάδες άρθρα και διαλέξεις, όλα αφιερωμένα στην τέχνη και στην επιρροή που έχει ανά τον κόσμο. Παρόλαυτα θα επιμείνω και θα πω πως ο καθένας μας έχει τον δικό του ορισμό για την τέχνη. Θα ακουστεί τρελό και παλαβό αλλα πάω στοίχημα πως υπάρχουν πάνω από 7,8 δισεκατομμύρια διαφορετικές απόψεις για την τέχνη. Και λέω πάνω, διότι οι απόψεις είναι άπειρες. Όπως και οι ερμηνείες. Δεν μπορώ να δεχτώ πώς ένα ποίημα έχει μια μοναδική ερμηνεία, ένα αυτούσιο νόημα, όχι. Έχει τόσες ερμηνείες και τόσα νοήματα, όσα οι άνθρωποι που κάποτε έζησαν πάνω σε αυτήν την Γη, όσα οι άνθρωποι που ζουν την δεδομένη στιγμή, όσα οι άνθρωποι που θα ζήσουν και θα ζουν μετά από εμάς, οσα και τα μάλλον υπάρχοντα όντα στους άπειρους γαλαξίες και σύμπαντα που μας περιβάλλουν. Και δεν τελειώνει εκεί, μην επαναπαυεστε. Δεν έχει τέλος. Η τέχνη είναι άπειρη. Τα νοήματά της είναι άπειρα. Ακόμα κι εμείς, άπειροι είμαστε. Γιατί όσο μεγαλώνουμε, καθημερινά ξεκινάμε από την αρχή την ζωή μας. Καθημερινά ξεκινάμε από την αρχή ένα νέο εικοσιτετράωρο που δεν γυρίζει πίσω (αν κι ο χρόνος είναι σχετικός), μια νέα πραγματικότητα με απώλειες ή κέρδη, έναν νέο εαυτό, καλύτερο ή μη.

#novel writing #poetry #young author #viral #viralpost #writers on tumblr #writers and poets #self care #new writing #self love #art #go viral #viral worldwide #blow this up #ελληνικο ποστ #ελληνικο μπλογκ #ελληνικο tumblr #ελληνικά #ελληνικα #ελλάδα #poets on tumblr #poetsandwriters #poets corner #writer #my writing #writing #writers supporting writers #new writers on tumblr #words #poetry and prose