Tumgik
#malayang tula
lihimlihamtinta · 5 months
Text
May mga tao tayong kailangang palayain para mapalaya rin ang ating mga sarili
May mga hangganan na kailangan natin tanggapin para maipagpatuloy ang ating lakbayin
May mga distansiyang kailangan nating panatiliin para masagip ang natitirang pag ibig
At may mga peklat na hindi kailangang takpan para mabaon ang aral na gustong ipabatid
47 notes · View notes
ikaywrites · 7 months
Text
Our love is one-sided, but in a different and weird kind of way
Our love sometimes portrays a battlefield wherein one of us will lose which will lead us to have these unfathomable feelings and it eats both of us up in a way where we won’t be saying our “I love you’s” after a long day
Our love sometimes feels like walking into a flower field, making us feel the powerful breeze that envelops our body which makes us feel merry that our love becomes much greater than how one of us really feels
When we love, it seems that our emotions becomes much greater than what we feel. It overpowers the love that we have from each other and it makes everything weird
But our love stands still. It gets tired, but it doesn’t quit, for our love sees much greater things than what it’s facing. Our love is undeniably lasting.
Our love is one-sided, but somewhat whole. There is something that is unexplainable with what we have and how we love, but I know we’ll understand it soon.
—Ikay/MJL | 05-02-23
11 notes · View notes
kngczrdig · 1 year
Text
POETRY | Optics
Grief is like
shaded sunglasses
filtering the yellow sun
cinema glasses
animating pictures
in suspended reality
colorful kaleidoscope
warping tomorrow, in infinitely
shattered variety
or a set of binoculars
magnifying things unseen
and like seeing our reflections
in a bubbling cauldron
where we gradually see ourselves
fading away and dissolving;
grief's like tasting first love,
you will never know its exact flavor
until you taste it.
------
Published in the 4th issue of the Novice Magazine.
10 notes · View notes
sheilyfelis · 1 year
Text
Karamihan sa mga pilipino'y dukha
Nagdudusa't talagang kaawa-awa
Samantala ang mga mayayaman,
Ay lalong yumayaman
Mga Pilipino'y nagdudusa
Dahil korap ang namamahala.
12 notes · View notes
unpublishedinkstains · 8 months
Text
Sa Loob ng Ilang Minuto by | Unpublished Inkstains 🪶
Saan ako mapapadpad? buhat-buhat ng mga malalambing na alon ng dagat, mahigpit na nakayakap sa aking katawang unti-unting kumakalas. Nakalutang sa gitna o kung saan man 'to banda, nakatulala sa mga ulap na sumasayaw sa aking harapan. Paano nga ba napunta dito? Siguro nananaginip lang ako pero 'di ako sigurado.
Parang ilang taon na akong nakahiga sa piling ng karagatan, ngunit 'di nagiging balat-pasas. Pero kung sa bagay, ang mga panaginip nga nama'y parang napakatagal na panahon ang dumadaan bago ka magising sa sinag ng kinabukasan. Kung totoo nga, ayaw ko munang magising. Ngayon ko nalang ulit naramdaman ang simoy ng hangin, sa aking pag hinga nang malalim ay walang mga tinik na sumasabit.
'Kay tagal na, sobrang tagal na. Noong huli akong pumikit nang 'di natatakot i-mulat ang mga matang ilang taong pinag-piyestahan ng mga ipis at daga.
Ayaw ko munang umalis, pero aahon din ako. Hayaan muna ang batang mag tampisaw, sulitin ang bawat natitirang segundo bago madumihan muli ng buhangin na di maiiwasang apakan at makakasalubong din naman 'to...
Pagka-ahon na pagka-ahon.
Tumblr media
5 notes · View notes
feelingepiphany · 9 months
Text
Before, I wanted to have my own room so I could choose the pink paint on my wall, but now I just want to have one so no one will see me now that I'm crying.
2 notes · View notes
macchiato-love · 9 months
Text
Sa gitna ng pangamba at tiyak, Natagpuan kita
Sa simula at sa dulo, Ang dalawa ay naging isa
Ikaw at ako - pangako
~ tagpo
2 notes · View notes
the-manunulat-in-me · 2 years
Text
Ang Anino ni Sally
Tumblr media
Ang gumegewang na anino sa kanto ng Salvador ay pagmamay-ari ni Sally, alas dose ng gabi. Nakatingala ang ulo habang binabaybay ang dilim, kapag nangawit na ang leeg ay ibabaling ang tingin. Sa kaliwa, may kahel na pusa. Sa kanan ay mga lasing na nakalugmok ang mukha sa lamesa. "Wala nang tao sa eskinita, pwede nang pumasok at tumira," sambit sa sarili habang dumudukot sa bulsa.
"Mama!" Napabuntong hininga. Ang gusto lamang naman niya ay magpahinga, iwasan ang problema at ang katotohanang iniwan na siya ng asawa. Ang gagong si Joel, kasama na naman ang babae niya. 'Wala talagang pagtatanda, sana pinutulan ko na lang ng ari habang mahimbing ang tulog niya.' "Mama!" Ibinalik ang hawak na pakete sa bulsa.
"Tangina, ang itsura mo, nang-gigitata!" Hinawakan ang anak sa baba para itingala, pinahid ang pisngi gamit ang laylayan ng damit na singdumi din ng kaniyang mukha. "Bakit hanggang ngayon gising ka pa?!" Galit na sambit niya, limang taon pa lamang ang bata. "Nagugutom ako, mama." Nawala sa isip niyang hindi pa naghahapunan ang mga anak niya. Sila nga pala ang dahilan ng gabi-gabi niyang paghuhubad sa bar malapit sa plaza.
Pero wala na siyang pera, ang laman lamang ng kaniyang bulsa ay apat na gramo ng puting demonyo na lalason sa kaniyang pamilya.
Si Sally at ang kaniyang anino. Parehong madilim ang mundo.
–h.c.
17 notes · View notes
hugoteros · 1 year
Text
100 Tula Papalayo Sayo: 3 out of 100
Mahal kita alam ko,
Mahal kita ramdam ko,
Pero sa kabila ng pagmamahal na sinasambit ko,
Hindi ko alam kung ito pa rin ba ay totoo.
Sanay ako na mahalin ka,
Sanay ako na sundin ka,
Pero sa pagkakataon na ito,
Dikta ng isip ang pa-iiralin ko.
(3/100)
3 notes · View notes
wmab · 2 years
Text
AKING TAHANAN
Ang aking tahanan ay maligalig, bumabawi ito gamit ang madiing halik at nakakahawang hagikhik. May ugaling 'di agad bumibitaw kapag nakakapit. Ang aking tahanan ay naguumapaw sa sigasig. Hindi pumapayag na may nahihimbing at humihilik.
Ang aking tahanan ay may malakandilang mga daliri na halos maubos sa kangunguya. Ito rin ay yapos ng bisig—na bagaman kapos sa sukat—ay nakakagaan ng dala. Ang aking tahanan ay mga araw rin ng tarantang isip sa t'wing tahimik at gusto laging magpa-karga. Tahanan ko ang magdamagang pagkabahala. Mga matatamang panghuhula kung bakit 'di tumatahan hanggang umaga o di kaya ay baka may masakit. Ang tahanan ko ay madalas na maliligayang araw na may kahalong kaunting pait.
Ang aking tahanan ay may mausisa at mabibilog na mga mata. Ang tingin nito ay hindi humuhusga. Ni hindi nagbibigay ng huwad na ngisngis kapag pinapatawa. Akin lang ang lahat ng pagtingin at paghanga. Tanggap nito ang aking pagkatao at lahat ng pagkakasala. Dito sa aking tahanan nagkakatawang tao ang walang bahid ng dudang paniniwala.
Ang aking tahanan ay humihilom ng mga suyak. Nagpapababa ng mga bangko na masyadong iniaangat. Ang tahanan ko ay kayang bumuo ng mga nawasak. Nagpapagaling sa mga nakalimot nang magpatawad.
Ang aking tahanan ay sa akin lamang bukod-tanging nanganganlungan. Tahanang pumupunas ng aking luha at s'ya ko ring pinapatahan. Aking lilim at pahingahan. Aking tahanan. Aking mga bukas hanggang walang hanggan.
-Wag Mo Akong Bitawan
12 notes · View notes
janny1989 · 2 years
Text
May umaamin ba na hindi ok?!
Kapag nalalaman ko na may kausap kang iba, hindi ibig sabihin nun nagseselos ako
Oo aaminin ko nawawalan ako nang interes o gana
Iniisip kong pampalipas oras mo lang ako
Ayoko na rin magpaliwanag pa
Maniniwala ka ba?
Naging sarado na yung utak mo
Nasaan na yung ikaw na nakilala ko
Wag ka mag alala
Unting-unti ko na natatanggap
Mundo natin ay sadyang magkaiba.
- Janny -
3 notes · View notes
lihimlihamtinta · 13 days
Text
'di pa man nagsisimula'y nakita ko na ang dulo
nilatag man ang senyales ay binaliwala ito
matatawag bang marupok o matapang lang ako?
Uhaw ba sa pag ibig o sadyang masama kayo?
4 notes · View notes
thenomadanthrop · 2 years
Text
Paboritong Musika
Ikaw ang paborito kong musika, masaya ang daloy. Sana ay sa kalaunan ay ikaw pa rin ang pakikinggan at patuloy na kakantahin sa kung anumang araw ko nanaisin.
3 notes · View notes
Text
Patayin mo na ang ilaw
At
patayin mo na rin ako
0 notes
bravesoulx · 4 months
Text
Isang mainit na kape para sa'yo
Kasi kinaya mo ang taon na 'to
Hindi ka nagpatalo
Nagpatuloy ka kahit minsan dehado
Masarap na kape na pagsasaluhang muli sa susunod na taon
Kasama ang mga matagal nang kilala at mga bago pang makikilala
Malamig na kape na makakarinig ng mga bagong kuwento; masaya, malungkot, kwentong may kasamang luha at kuwento ng tagumpay
Kape na muling makakasama mo sa panibagong taon, tutulong muli sa'yo para magpatuloy.
Kaya halika, magkape tayo.
- Crod, 123123
Tumblr media
0 notes
unpublishedinkstains · 9 months
Text
Binago ng Pagbabago by | Unpublished Inkstains 🪶
Lahat tayo may aparador sa ating mga buhay kung saan may nakatagong kalansay, lahat ng mga butong pilit nating tinatago sa mundo. Maiintindihan ba nila kahit sabihin ko ang totoo?
Bago maging ang aking hubog at anyo, aaminin ko maraming humadlang at sitwasyong pilit akong binago. Mula sa ugat ng bawat hibla ng aking buhok hanggang sa dumi sa ilalim ng aking mga kuko, maaari nga na baka sa aking nakaraang buhay ay masasabing paniki ako.
Sa pagbago ng aking isipan, sumabay na din ang aking hitsura. Sa oras na muli man ako makita...
Pangako—at sisiguraduhin ko na hindi na ako muling makikilala.
5 notes · View notes